Rozdzial

  1 1  |      albowiem stanowiły one dowód, czym by być mógł i umiał, gdyby
  2 1  |          że niebezpiecznie mówić o czym innym.~- Ta wojna źle idzie
  3 1  |    Petroniusz począł się śmiać, po czym mówił dalej - Posłałem wprawdzie
  4 1  |         chciwie ustami jej ust, po czym rzekł:~- Ten ma słuszność.
  5 1  |            ale król ich poległ, za czym odeszli z łupami, a zakładniczki
  6 1  |     Hermesa z posochem w dłoni.~Po czym dodał:~- Na światło Heliosa!
  7 1  |            mu na szyję ramiona, po czym odrzuciwszy w tył swe złote
  8 2  |         filozofując nad życiem. Po czym Petroniusz udał się do cubiculum,
  9 2  |          czy Aulos potrafi mówić o czym innym i nie mniemaj, że
 10 2  |           na szafrannym piasku. Po czym podniosła oczy, raz jeszcze
 11 2  |         kolumnę świątyni Wenus.~Po czym zwrócił się , do Winicjusza:~-
 12 2  |              odrzekł Winicjusz. Po czym spojrzawszy na tytuł zapytał: -
 13 2  |       zupełnym bezpieczeństwem. Za czym zmienił znów rozmowę i począł
 14 2  |             i nie byle głowa!~ ~Po czym zawróciwszy w miejscu, uciekła,
 15 2  |          nigdy dobrze nauczyć, nad czym skrycie bolał, rad był więc
 16 2  |            stara... jak Troja!"~Po czym zwrócił się do Pomponii
 17 3  |          lub z Kornutusem nad tym, czym jest ich wielki Logos...
 18 3  |       mówić z nią i z Placjuszem o czym innym. Na święty brzuch
 19 3  |           przez chwilę milczał, po czym jął mówić przerywanym przez
 20 4  |         zarazem i moim, o Aulu! Po czym padłszy na kolana, poczęła
 21 4  |          na tabliczki, na znak, po czym podniósłszy oczy na starego
 22 4  |           zamiast łez - wesele.~Po czym jęła mówić o sobie. Tak!
 23 4  |       Nastała chwila milczenia, po czym wódz mówił dalej:~- Oto
 24 5  |           za to - odrzekł wódz.~Po czym kazał się nieść do Winicjusza,
 25 5  |        cezar mieć jej nie będą.~Po czym zwrócił zaciśnięte pięści
 26 5  |      schylamy ja i Petroniusz."~Po czym nastało długie milczenie.~
 27 6  |            dłoń młodego atlety, za czym chwycił drugą i trzymając
 28 6  |          oczyma na Petroniusza, po czym rzekł: - Przebacz mi. Miłuję
 29 7  |            nie pozwala ci być tym, czym ja byłam, i że wam, jak
 30 7  |             ale zła nie jestem.~Po czym jęła chodzić szybkimi krokami
 31 7  |       prześliczne lekkie fałdy, po czym Akte, zapiąwszy jej perły
 32 7  |           by mieć sen wróżebny, po czym wrócił i rzekł tak: "Śnił
 33 7  |            wciąż z pułapu róże.~Po czym jął śpiewać, a raczej mówić
 34 7  |       tracił odwagi, bo jakkolwiek czym się kto urodzi, tym jest,
 35 7  |      wyłącza czci innych bogów.~Po czym wstał, by odprowadzić Poppeę,
 36 7  |   dziwactwo zastępowało dowcip. Za czym słynny mima, Parys, przedstawiał
 37 7  |       rozradowanym i pytającym.~Po czym ustroił i siebie w bluszcz,
 38 7  |            ścięła się w żyłach, po czym wziął na ręce swą królewnę
 39 7  |            oka jak skamieniały, po czym zerwał się i począł biec
 40 7  |       Zatoczył się raz i drugi, po czym chwycił za nagie ramiona
 41 8  |            żyję w tym domu i wiem, czym grozi gniew cezara. Nie!
 42 8  |       zobaczę ich nigdy więcej.~Po czym zwróciwszy się do Ursusa
 43 8  |            niezmiernie odległe, po czym jął mówić:~- Do boru? Hej,
 44 9  |      oddechem pierś dziewczęcą, po czym pomyślała znów:~"Jaka ona
 45 9  |           na lektykę.~- Prawda.~Po czym opuściły cubiculum i udały
 46 9  |     rozjaśnioną złym uśmiechem, po czym rzekła:~- Więc ci obiecuję,
 47 10 |    pierwszy wsiada na kwadrygę. Po czym zwróciwszy się do Winicjusza
 48 10 |    nazajutrz zostać niż wrócić.~Po czym ukazując na Chryzotemis
 49 10 |    strzaskał czerep niewolnika, po czym, objąwszy się za głowę rękoma,
 50 11 |     wszystkie przyległe zaułki. Po czym obszedłszy Kapitol, przez
 51 11 |        przedostał się na wyspę, za czym, przebiegł część miasta
 52 11 |       przynajmniej dla czego żyć i czym zapełnić dnie i noce. Po
 53 11 |           zapełnić dnie i noce. Po czym zaniechawszy myśli udania
 54 11 |            twoją nałożnicą. - A ty czym byłaś całe życie?~- Ja byłam
 55 11 |           on nie potrzebuje pytać, czym była przedtem. Wynajdzie
 56 11 |       Nastała chwila milczenia, po czym Winicjusz ozwał się:~- A
 57 11 |             czy mówił szczerze, po czym odrzekła:~- Człowieku zapalczywy
 58 11 |       nierządnicą. Zali zapomniał, czym jest dom Aulusów i kim Pomponia
 59 11 |     najstaranniej przed Poppeą. Po czym jął wyrzucać gorzko Petroniuszowi
 60 12 | natychmiast do domu Winicjusza.~Po czym przeszli do wewnętrznego
 61 12 |         zamyślił się na chwilę, po czym rzekł: - Poppea wyznaje
 62 12 |            ust brzeg jego togi, po czym odrzekła:~- O, tak, panie!
 63 12 |         jakieś dziwne uśmiechy; za czym popatrzył chwilę jeszcze
 64 12 |          jednak przecinać skóry. - Czym nie wydał co do niej innego
 65 13 |           palców u prawej ręki.~Po czym podniósł głowę i rzekł:~-
 66 13 |              przerwał Petroniusz - czym ci tego samego słowo w słowo
 67 13 |           świtu do południa i oto, czym mój przyjaciel obdarzył
 68 14 |            na jeden rzut kości, za czym wyciągnąwszy rękę zerwał
 69 14 |           przedtem nie widział, po czym znów począł chodzić. Widocznym
 70 14 |            że to nie jego wina, po czym rzekł:~- Panie! Wymów po
 71 16 |           nimi Glauka lekarza.~- O czym mówisz i co to za jeden?~-
 72 16 |            począł obcierać łzy, po czym mówił dalej:~- Lecz póki
 73 17 |           darmo zabije Glauka."~Po czym spytał:~- Urbanie, miłujesz
 74 17 |    oświeconą blaskiem księżyca, po czym wyciągnąwszy ramię położył
 75 17 |     rzekłszy wydobył pieniążek, po czym jął szukać za pasem noża,
 76 17 |            głęboko raz i drugi, po czym, położywszy znów dłoń na
 77 18 |            umysł zaprzątnięty jest czym innym; zresztą, jeśli prawda,
 78 19 |             Tu dostaniesz jeść, po czym możesz odpocząć. Do wieczora
 79 19 |        chwilę strach i wahanie, po czym jednak uspokoił się i rzekł:~-
 80 19 |         choć koniec mego nosa."~Po czym jął sobie przypominać rozmowę
 81 19 |         odpowiedział Winicjusz.~Po czym dał im znak, by odeszli,
 82 20 |         jakiś szli w milczeniu, po czym Chilo, którego strach zwiększał
 83 21 |             wyjście jest jedno. Po czym złożył ręce:~- Na Jowisza,
 84 22 |             a raczej z Ursusem, po czym z porwaną Ligią równie prędko
 85 22 |               odparł Winicjusz.~Po czym zwróciwszy się do Krotona
 86 23 |        Winicjusz wypił chciwie, po czym doznał ogromnej ulgi. Po
 87 23 |      skurczyła mu się z gniewu, po czym jął mówić w uniesieniu:~-
 88 24 |      dokładnie jego mieszkanie, po czym skreśliwszy kilka słów na
 89 24 |             odpowiedział Ursus.~Po czym wziąwszy płaszcz wyszedł
 90 24 |         jakiś szli w milczeniu, po czym Chilo rzekł: - Nie ja cię
 91 24 |         Coś czynił dziś?~- Jak to? Czym ci, panie, nie powiedział,
 92 24 |          tej chwili na ziemię - po czym zgiął się we dwoje i począł
 93 24 |            ci mi! - odpuść mu!"~Po czym zapadła cisza jeszcze większa.~
 94 25 |   niepodobną, by ktoś mógł mówić o czym innym, więc zebrawszy całą
 95 25 |        płomień strzelił żywiej, po czym siadł i zawołał:~- A niechby
 96 26 |       narzucił poprzednio drew, po czym wyjął ją i rzekł:~- U nas
 97 26 |     zamyśliła się przez chwilę, po czym odrzekła: - Nie. Nie mogę
 98 27 |  zgrzybiałą rękę na jej głowie, po czym podniósł oczy na starego
 99 27 |        wydał się w tej chwili tym, czym był w istocie, to jest olbrzymem,
100 28 |             czemu ona to uczyniła. Czym ci pisał, że sam ofiarowałem
101 29 |         znów na drogę Appijską, po czym była u niego na wieczerzy,
102 29 |          wszystkie mi zbieleją.~Po czym nastało milczenie. Petroniusz
103 29 |           rzekł:~- A teraz pomyśl, czym są wobec tego twoi posępni
104 29 |          znów chwila milczenia, po czym Petroniusz rzekł:~- Niech
105 30 |       powodu nie będą narażone. Za czym w towarzystwie augustianów,
106 30 |         zamyślił się na chwilę, po czym zapytał:~- Powiedzcie mi,
107 30 |            i rzadko cię widuję.~Po czym pomilczawszy chwilę rzekł:~-
108 30 |        ręką z wyrazem znużenia, po czym rzekł:~- Zobaczymy, co nam
109 30 |            który jest tym w życiu, czym deszcz w naturze. Czy wiesz,
110 32 |        Neronowi zbyt potrzebny.~Po czym przejrzawszy listę rzekł:~-
111 32 |         odpowiedział Winicjusz.~Po czym jął przeglądać listę i rzekł:~-
112 32 |            słuchał, jakby myśląc o czym innym, i wreszcie rzekł:~-
113 32 |     uciekła zabrawszy resztę tego, czym twoja wspaniałomyślność
114 32 |          domu dzieje, wiesz także, czym jest tam Eunice. Mam jeszcze
115 32 |           potem radość bez końca! "Czym było moje życie? - myślał
116 32 |        drapał się niespokojnie, po czym przejęło go niewypowiedziane
117 32 |          na Furie! nie zapomnę! Po czym znów osłabł.~
118 33 |            stało, ale tak jest! Za czym przychodzę do was, bo wy
119 33 |           wystąpił na policzki, po czym znów mówił coraz śpieszniej
120 33 |         nie spadnie ci z głowy.~Po czym wysłał Miriam po Ligię,
121 33 |           wraz pobladła bardzo, po czym jęła spoglądać zdumionymi,
122 34 |         swe oczy koloru irysów, po czym schyliwszy zawstydzoną głowę
123 34 |           z nadmiaru szczęścia, po czym znów jął mówić, jak powoli
124 34 |            świętą przy ognisku.~Po czym chwyciwszy jej rękę nie
125 35 |          Rzym i jego powietrze, na czym świat stoi, rad by go z
126 35 |            nam przygodę Ledy, przy czym spotniał i zaziębił się.
127 35 |        świat dotąd nie widział.~Po czym przystanąwszy rzekł:~- Bo
128 35 |            własnym nie wierząc, po czym wszystkie ręce podniosły
129 35 |            to znak chrześcijan.~Po czym wyciągnął rękę do Winicjusza
130 35 |        odpowiedział Petroniusz.~Po czym wzruszywszy ramionami rzekł
131 36 |            podróżach w ogóle, przy czym majtkowie i wysłużeni żołnierze
132 36 |            w podróż po świecie. Za czym pojawiły się wspaniałe karruki,
133 36 |       patrzyły na ciebie jedną.~Po czym zwrócił się do Ursusa i
134 36 |         szaty.~- Bądź zdrowa...~Po czym oddalił się prędko, gdyż
135 39 |    przycisnął usta do jej ręki, po czym siedli na kamiennej ławce
136 39 |         przez chwilę do siebie, po czym rzekł:~- Ligio! Niech będzie
137 39 |              Kocham cię, Marku.~Po czym umilkli znów oboje, nie
138 39 |           w twoich oczach pytanie, czym pojął tę Boską naukę, którą
139 39 |       naukę, którą ty wyznajesz, i czym został ochrzczony? Nie!
140 39 |         prawie jedno i to samo.~Po czym zaczął marzyć o przyszłości.~-
141 39 |           vivaria przepełnione.~Po czym weszli oboje do domku Linusa,
142 40 |       wyłącznie tym, co wynalazł i czym przyozdobił życie geniusz
143 40 |    towarzystwa nie zbraknie!...~Po czym umilkł na chwilę i. pomyślawszy
144 41 |            i z pochyloną głową, po czym powstał nagle i rzekł:~-
145 41 |       będzie mi mówił o muzyce.~Po czym wyszli razem na wyłożony
146 41 |        muzykę, lepiej się rozumie, czym ty jesteś.~- Jeśli tak,
147 41 |          do Petroniusza i rzekł:~- Czym ja ci się odwdzięczę za
148 41 |        miasto i skończę Troikę. Po czym zwrócił się do konsula:~-
149 42 | niewolnikom, by jechali za nim, po czym wskoczywszy na konia, popędził
150 42 |        ginie, niech i on ginie.~Po czym przypomniawszy sobie, że
151 43 |          pożaru nakazywał myśleć o czym innym. Ligia nie odpowiedziała
152 43 |            nie było odpowiedzi, po czym jakiś znajomy Winicjuszowi
153 44 |         jęli się skupiać i zbroić, czym kto mógł. Najpotworniejsze
154 45 |  zaopatrzył w odzież i posilił, po czym młody trybun odzyskawszy
155 45 |          zarazem złą i radosną. Po czym mówił dalej: "Ginie! Ginie!
156 47 |        nieszczęsną swą głowę!", po czym przeszedłszy Clivus Delphini
157 47 |          Czymże wobec niego Homer? Czym sam Apollo ze swoją drążoną
158 47 |     powtarzał ostatnie wiersze, po czym znów Nero zrzucał wyuczonym
159 47 |          Senecjo pojadą za mną.~Po czym zszedł z wolna z wodociągu,
160 47 |       który was karmi, odziewa, po czym idź spać, hołoto, albowiem
161 47 |          epilimmę, bo zemdleję.~Po czym zwrócił się do cezara.~-
162 47 |        odpowiedział Petroniusz.~Po czym zwrócił się do pożaru.~-
163 48 |      odpowiedzieli: - I z tobą.~Po czym zawrócili obaj na prawo
164 48 |            się do nóg Apostoła, po czym poznawszy Winicjusza chwycił
165 48 |           ale o to zapytaj Piotra, czym mu przed chwilą, idąc do
166 48 |   prawdziwym wyznawcą Chrystusa, i czym go nie prosił, by mnie ochrzcił,
167 48 |             Twoje ognisko moim.~Po czym zawstydzona, że wymówiła
168 48 |        jako morze nieprzebrane.~Po czym zwrócił się do Winicjusza
169 48 |          lub bił się z myślami, po czym chwyciwszy Ligię za rękę
170 49 |      wołają, a zemsta ofiary.~ ~Po czym zapomniawszy o wszystkim,
171 49 |             Zemsta chce ofiary.~Po czym powiódł wzrokiem po otaczających:~-
172 49 |           stanął przed cezarem.~Po czym jął mówić z wolna i dobitnie,
173 49 |           przy tobie będzie Priam, czym Agamemnon, czym Achilles,
174 49 |      będzie Priam, czym Agamemnon, czym Achilles, czym sami bogowie?
175 49 |          Agamemnon, czym Achilles, czym sami bogowie? Mniejsza,
176 49 |         człowieka dla nędznika, po czym rzekł:~- Tygellinie, ciebie
177 50 |           dzieci, aby Apostoł miał czym skrapiać głowy obecnych,
178 51 |      kąpiel w fiołkowej wodzie, po czym moja Złotowłosa sama mnie
179 51 |          spokojnie zjeść obiad. Po czym zwrócił się do przełożonego
180 51 |      krater - rzekł Petroniusz.~Po czym dał znak Antemiosowi, by
181 51 |           się wychodząc z domu, po czym wziąwszy pod rękę Winicjusza
182 53 |         Chrystus na to pozwolił~Po czym trzeci:~- Zostałam sama
183 53 |            da im chleba i wody?~Po czym czwarty:~- Linusa, którego
184 53 |        położyli na męki, panie!~Po czym piąty:~- Gdy wrócimy do
185 53 |            jego wiara, i wszystko, czym żył, a pozostanie tylko
186 53 |           inne: "Pro Christo!", po czym zapadła cisza. Jasne letnie
187 53 |         się modlił wraz z tobą.~Po czym, podniósłszy twarz ku niebu,
188 54 |         objął oczyma więzienie, po czym oparł ją o zrąb skalny,
189 54 |        mógł się nawet poruszyć. Za czym w widzeniach jego nastał
190 54 |            chwilę umilkli obaj, po czym ozwał się głuchy głos Winicjusza:~-
191 55 |            ze spuszczoną głową, po czym podniósł ją i rzekł cicho:~-
192 55 |           pierwszym uderzeniem.~Po czym zbliżyli się do Rufiusa.
193 55 |           matki, skonało łatwo. Za czym owinęli je w prześcieradło
194 56 |            nim śmierć obejmie!" Po czym znikali w bramach, z których
195 56 |            o ogromie widowiska. Za czym ciągnęli ludzie, którzy
196 56 |       Charona lub do Merkurego, za czym ludzie pilnujący porządku
197 56 |            rozdający siedzenia, za czym niewolnicy do roznoszenia
198 56 |     Żałujmy za grzechy nasze!", po czym zapadło milczenie i słychać
199 56 |            byli za nimi ukryci. Po czym otworzyły się z wolna obie
200 56 |            i bogatymi zbrojami, po czym zatrzymali się przed cesarskim
201 56 |          Morituri. te salutant!~Za czym rozsunęli się szybko, zajmując
202 56 |            zatrzymał ją tarczą, po czym rozskoczyli się obaj. W
203 56 |            kopał nogami piasek, po czym wyprężył się i pozostał
204 56 |       obelgi. Na chwilę umilkł, po czym odpowiedział jakby z pewnym
205 56 |      Apostoł modli się za nią!" Po czym zapamiętał się, stracił
206 56 |        warstwą świeżego piasku. Za czym wbiegły amorki rozrzucając
207 56 |       oczekując na natchnienie.~Po czym uderzył w struny i zaczął
208 57 |          będziesz go opuszczał.~Po czym rozśmiał się i rzekł:~-
209 57 |        który mi ją wrócić może. Po czym wziąwszy Nazariusza poprowadził
210 57 |         czarnym, bujnym włosom, po czym spytał:~- Z jakiego kraju
211 57 |           jego uwagi i umilkli. Po czym Nazariusz począł się żegnać,
212 57 |            płaszcz niewolniczy, po czym wyszli.~Petroniusz odetchnął
213 57 | najdroższych mi w świecie oczu.~Po czym objął głowę Winicjusza i
214 57 |           niego ze zdziwieniem, po czym jął ruszać ramionami i mówić
215 57 |        grad, z początku drobny, po czym coraz grubszy i gęstszy.
216 57 |       wprost nie do zniesienia, po czym podnieśli nosze z trumnami
217 58 |           wysokości na arenę, przy czym młody Kwartus upadł tak
218 58 |        jego twarz opuścił dłoń, po czym kolana zgięły się pod nim,
219 58 |         odparł spokojnie Paweł. Po czym, zwróciwszy się do Kryspa,
220 59 |         będzie jasna jak dzień.~Po czym zwrócił się do innych augustianów,
221 60 |              ozwał się dozorca.~Po czym wyznaczył czterech ludzi,
222 60 |          okratowanemu otworowi, po czym jakby odpowiadając sam sobie,
223 60 |              Jeden Chrystus!...~Po czym umilkli obaj. Lig w prostaczej
224 60 |         tchu w swą chorą pierś, po czym podniosła do ust jego rękę:~-
225 61 |     zniecierpliwienia w twarzy, po czym rzekł:~- Na to nie potrzeba
226 62 |      wieńce, girlandy bluszczu, po czym szły dalej i dalej, zadając
227 62 |            poruszyła się lekko, po czym usłyszano z wierzchotka
228 62 |     zmartwychwstanie odpuść mu!~Po czym umilkł, lecz długo jeszcze
229 62 |            świadectwo prawdzie!~Po czym wyszli razem. U bram ogrodu
230 62 |            poruszały się cicho, po czym odrzekł:~- I ja wierzę w
231 62 |            położyli go na ławę, po czym przytwierdziwszy go do niej
232 65 |            trzeba się śpieszyć." Z czym to chcecie się śpieszyć,
233 65 |         równie długo jak ze mną, o czym chcesz.~- Dlaczego?~- Dlatego,
234 66 |     nadziei, że to wszystko, przed czym drżała jego dusza, odwróci
235 66 |        olśniony światłem areny, po czym wysunął się na jej środek,
236 66 |           jakby chcąc rozpoznać, z czym mu przyjdzie się spotkać.
237 66 |             krzyknął Winicjusz.~Po czym chwycił rękoma włosy przy
238 66 |          trzask łamanych kości, po czym zwierz zwalił się na ziemię
239 66 |        jakby na wpół przytomny, po czym jednakże podniósł oczy i
240 66 |           rozglądał się dokoła, po czym zbliżył się do cesarskiego
241 66 |           togą jej nagie ciało.~Po czym rozdarł tunikę na piersiach,
242 68 |      Palatyn. Pragnął posłuchać, o czym tam będą mówili, a zwłaszcza
243 68 |          chwilę na Petroniusza, po czym rzekł:~- Tak jest! Może
244 69 |            dopiero w domu Pana.~Po czym zwrócił się do nich, mówiąc: "
245 70 |           nasycając się złotem. Za czym wschód zaczął różowieć i
246 70 |         Długo trwało milczenie, po czym w ciszy ozwały się przerywane
247 71 | Mamertyńskim, przyjęli chrzest. Po czym nadeszła godzina męki. Nerona
248 71 |           owi wpadali w zadumę, po czym odchodzili mówiąc sobie: "
249 73 |         moją familię w stolicy.~Po czym zapowiedział im ucztę "przed
250 74 |            z niezmąconą pogodą, po czym rzekł:~- Zaniesiesz swemu
251 74 |    popołudniowych w bibliotece, po czym wziął kąpiel, po której
252 74 |      podobną i wprost bezcenną, po czym rzekł: - A oto jest ta,
253 74 | najniewinniejszy żart chodziło, po czym powiódł oczyma po obecnych
254 74 |   Charonowi w chwili przeprawy.~Po czym skinął na Greka lekarza
255 74 |            jeszcze przypatrzyć. Za czym znowu rozwiązano mu żyły.~
256 74 |         ostatnim ruchem Eunice, po czym głowa opadła mu na wezgłowie -
257 Epi|       otaczających go augustianów, czym był tryumf Cezara przy jego
258 Epi|           jeszcze nie nadeszła, po czym znów ją cytować. W końcu
259 Epi|         chrapliwym głosem Nero. Po czym dodał:~- Oto jest wierność!~