bold = Main text
     Rozdzial                                        grey = Comment text

1001 9  |                 poruszyła się bez szelestu i wysoki, czarniawy człowiek
1002 9  |                 Atacynus skłonił się nisko i rzekł:~- Pozdrowienie boskiej
1003 9  |                  zupełnie.~- Idę - rzekła.~I zarzuciła na pożegnanie
1004 10 |                  istotnie w zieleń mirtową i bluszcze, z których poczyniono
1005 10 |             poczyniono upięcia na ścianach i nad drzwiami. Kolumny okręcono
1006 10 |                    w dzień. Płonęły ośmio- i dwunastopłomienne kaganki,
1007 10 |          posługiwał się Nero, ale pięknych i przez sławnych mistrzów
1008 10 |                  której Winicjusz przywykł i którą polubił na Wschodzie.
1009 10 |                   której snuły się żeńskie i męskie postacie niewolników,
1010 10 |                    bowiem prócz Winicjusza i Ligii miał zasiąść Petroniusz
1011 10 |                    miał zasiąść Petroniusz i Chryzotemis.~Winicjusz szedł
1012 10 |               samemu zaś przyjąć ją w domu i przyjąć uprzejmie, a nawet
1013 10 |                   Nie bądź zbyt natarczywy i pamiętaj, że dobre wino
1014 10 |                nazywając ją swoją westalką i gołąbką, począł jej tłumaczyć
1015 10 |                    z tą płochliwą turkawką i nie mogę się uskarżać na
1016 10 |                   wachlarzem z pawich piór i rzekła:~- Alboż się nie
1017 10 |                   istotnie skry klejnotów, i oboje z Petroniuszem poczęli
1018 10 |                    Apoloniusz z Tiany, jak i historia Rufina. Myśl jego
1019 10 |                  Myśl jego była przy Ligii i choć czuł, że piękniej było
1020 10 |                    wcześniej widzieć Ligię i siedzieć koło niej w ciemnościach
1021 10 |                    sypać małe źdźbła mirry i nardu.~- Już skręcają ku
1022 10 |              wytrzyma, wybiegnie naprzeciw i gotów się jeszcze z nimi
1023 10 |                  uśmiechnął się bezmyślnie i rzekł: - Owszem, wytrzymam.~
1024 10 |                  począł poruszać nozdrzami i sapać, co widząc Petroniusz
1025 10 |                  jedną sestercję - rzekł - i nigdy nie zrobię z tego
1026 10 |                  firanki te ciemne gromady i poczęła dygotać ze wzruszenia.
1027 10 |                   trwoga. "To on! to Ursus i chrześcijanie! To stanie
1028 10 |                     o Chryste, ratuj!"~Ale i Atacynus, który z początku
1029 10 |              uczynił się tłok, zamieszanie i bitwa.~Atacynus zrozumiał:
1030 10 |            zrozumiał: był to wprost napad.~I zrozumiawszy struchlał.
1031 10 |               rozbija w gronie augustianów i na Suburze, i w innych dzielnicach
1032 10 |                  augustianów i na Suburze, i w innych dzielnicach miasta.
1033 10 |                tych nocnych wycieczek guzy i sińce, lecz kto się bronił,
1034 10 |                  wypadkach, że była głuchą i ślepą. Tymczasem koło lektyki
1035 10 |                    się zmagać, bić, obalać i deptać. Atacynusowi błysnęła
1036 10 |              wszystkim należy ocalić Ligię i siebie, a resztę zostawić
1037 10 |                    lektyki, porwał na ręce i usiłował się wymknąć w ciemności.~
1038 10 |             zbierać przed domem Winicjusza i naradzać. Nie śmieli wejść.
1039 10 |         silniejszej konwulsji wyprężył się i pozostał nieruchomy.~Wówczas
1040 10 |             nieruchomy.~Wówczas zabrali go i wróciwszy zatrzymali się
1041 10 |              głosów. - Krew mu płynie, jak i nam, z twarzy i pan go kocha.
1042 10 |                płynie, jak i nam, z twarzy i pan go kocha. Gulowi bezpieczniej
1043 10 |         niecierpliwić zupełnie.~Petroniusz i Chryzotemis wyśmiewali go,
1044 10 |                   być!... Już powinni być!~I chciał iść, a tamci oboje
1045 10 |         przedsionku dały się słyszeć kroki i do atrium wpadli hurmem
1046 10 |              ścianą, podnieśli ręce w górę i poczęli powtarzać jękliwymi
1047 10 |               twarzą, wołając z pośpiechem i żałośnie:~- Oto krew, panie!
1048 10 |                  chwycił brązowy świecznik i jednym uderzeniem strzaskał
1049 10 |                sklep rzeźnika na Karynach.~I wyszedł z atrium, w całym
1050 10 |                 ubranym w zieleń bluszczów i gotowym do uczty, rozległy
1051 10 |                rozległy się po chwili jęki i świst rózeg, który trwał
1052 11 |                 zebrał gromadę innych sług i na ich czele późną już nocą
1053 11 |                   Suburę, Vicus Sceleratus i wszystkie przyległe zaułki.
1054 11 |                 nadziei odnalezienia Ligii i jeśli jej szukał, to głównie
1055 11 |                   poczęły się zjawiać wozy i muły przekupniów jarzyn
1056 11 |                    muły przekupniów jarzyn i gdy piekarze otwierali już
1057 11 |                   jakim sposobem odnajdzie i zabierze Ligię.~Wyrzec się
1058 11 |                    mu się niepodobieństwem i na samą myśl o tym ogarniał
1059 11 |                    na inną niezłomną wolę, i wprost nie mogła pojąć,
1060 11 |                 wolałby raczej, żeby świat i miasto zapadły w gruzy,
1061 11 |                   o pomstę do praw boskich i ludzkich.~Lecz przede wszystkim
1062 11 |                przede wszystkim nie chciał i nie mógł się pogodzić z
1063 11 |              włóczyć za włosy do cubiculów i pastwić się nad nią, to
1064 11 |                  głosem, postacią, oczyma, i czuł, że gotów by był leżeć
1065 11 |                spokojnie o jej odzyskaniu, i nie mógł. Przez głowę przelatywały
1066 11 |           przelatywały mu tysiączne środki i sposoby, ale jedne od drugich
1067 11 |            wiedzieć, gdzie ona się ukrywa.~I zerwał się, by biec do domu
1068 11 |                   wodza o nieposłuszeństwo i uzyska na niego wyrok śmierci,
1069 11 |                oddadzą, nawet dobrowolnie, i tak się pomści. Przyjęli
1070 11 |                Przyjęli go wprawdzie w dom i pielęgnowali, ale to nic.
1071 11 |                    wdzięczności. Tu mściwa i zawzięta jego dusza poczęła
1072 11 |                    tym Petroriusz. Zresztą i sam cezar nie odmawia niczego
1073 11 |                osobista niechęć lub żądza.~I nagle serce zamarło w nim
1074 11 |                 wprawdzie chwytanie kobiet i podrzucanie ich na płaszczu
1075 11 |                    prawdziwą perłę wdzięku i młodości. Wówczas sagatio,
1076 11 |                  się na prawdziwe porwanie i "perłę" odsyłano albo na
1077 11 |        przypatrywał się jej w czasie uczty i Winicjusz ani na chwilę
1078 11 |                 miał u siebie na Palatynie i mógł otwarcie zatrzymać,
1079 11 |                   miał odwagi w zbrodniach i mogąc działać otwarcie,
1080 11 |                   mogła go do tego skłonić i obawa przed Poppeą. Winicjuszowi
1081 11 |                 jednak wejść do triclinium i wynieść ją z uczty na ręku?
1082 11 |          Winicjuszowi pociemniało w oczach i krople potu pokryły mu czoło.
1083 11 |                   Ligię w ramionach Nerona i po raz pierwszy w życiu
1084 11 |                przesuwać Ligia. Widział ją i słyszał każde jej słowo.
1085 11 |               fontannie, widział u Aulusów i na uczcie. Czuł ją znów
1086 11 |                    wszystkich śmiertelnych i wszystkich bóstw niż kiedykolwiek.
1087 11 |                    bóstw niż kiedykolwiek. I gdy pomyślał, że to wszystko,
1088 11 |                  serce, co stało się krwią i życiem, mógł posiąść Nero,
1089 11 |          roztrzaska. Czuł, że może oszaleć i że oszalałby z pewnością,
1090 11 |                 przysięgę Erebowi, Hekacie i własnym domowym larom, że
1091 11 |                   larom, że zemsty dokona.~I doznał istotnie ulgi. Miał
1092 11 |                 przynajmniej dla czego żyć i czym zapełnić dnie i noce.
1093 11 |                   żyć i czym zapełnić dnie i noce. Po czym zaniechawszy
1094 11 |                     że może zobaczy Ligię, i na tę myśl poczynał drżeć.
1095 11 |                  nie wiedząc, kogo porywa, i dziś mu ją wróci? Ale po
1096 11 |                    mogła wszystko wyjaśnić i ją przed innymi należało
1097 11 |                   choroby, na kogo zechcą, i postanowił dowiedzieć się
1098 11 |                 wytrysły z Kajusa Kaliguli i potworzyły niestarte plamy
1099 11 |              ludzie wymrą z wyjątkiem jego i Ligii, byłby się na to zgodził.~
1100 11 |                    zebrał całą przytomność i na widok straży pretoriańskiej
1101 11 |                    się do niego przyjaźnie i postąpiwszy kilka kroków
1102 11 |                     na złą trafiłeś chwilę i nie wiem, czy będziesz mógł
1103 11 |                   dnia wczorajszego. Cezar i Augusta Poppea są przy niej
1104 11 |              szalał po prostu ze szczęścia i przyjął ją extra humanum
1105 11 |                 łono Poppei. Czyniono wota i wyprawiano w Ancjum, gdzie
1106 11 |                   umacniało jej stanowisko i wpływ czyniło nieprzepartym.
1107 11 |                  nieprzepartym. Od zdrowia i życia małej Augusty mogły
1108 11 |                 zajęty sobą, własną sprawą i własną miłością, że nie
1109 11 |                  widzieć się tylko z Akte. I przeszedł.~Lecz Akte zajęta
1110 11 |                    była także przy dziecku i musiał czekać na nią długo.
1111 11 |                 południa z twarzą zmęczoną i bladą, która na widok Winicjusza
1112 11 |               chwytając jej ręce Winicjusz i ciągnąc ją na środek atrium -
1113 11 |                  ścisnął znów dłońmi głowę i począł powtarzać z twarzą
1114 11 |                twarzą ściągniętą przez ból i gniew:~- Nie ma jej. Porwano
1115 11 |                chwili jednak opamiętał się i zbliżywszy swą twarz do
1116 11 |               Marku, nie masz jej w pałacu i nie cezar ją odbił. Od wczoraj
1117 11 |                   zachorowała mała Augusta i Nero nie oddala się od jej
1118 11 |                    rzekł siadając na ławie i zaciskając pięści - porwali
1119 11 |              pięści - porwali ją Aulusowie i w takim razie biada im!~-
1120 11 |               wypytywał o Ligię Epafrodyta i innych ze służby cesarskiej,
1121 11 |                 domu przez cezara na twoje i Petroniusza żądanie, spodziewał
1122 11 |                   zostanie tobie odesłana, i dziś rano był w twoim domu,
1123 11 |               rzekłszy poszła do cubiculum i po chwili wróciła z tabliczką,
1124 11 |                Aulus.~Winicjusz przeczytał i zamilkł. Akte zaś zdawała
1125 11 |             Wynajdzie ją choćby pod ziemią i uczyni z niej wszystko,
1126 11 |                    Będzie jej teraz szukał i odnajdzie ją tylko po to,
1127 11 |                     by ją zgnieść, zdeptać i upokorzyć.~I podniecając
1128 11 |              zgnieść, zdeptać i upokorzyć.~I podniecając się coraz bardziej,
1129 11 |                    byłby zdolny dotrzymać, i że mówi przez niego gniew
1130 11 |                  że mówi przez niego gniew i męka. Nad męką miałaby litość,
1131 11 |                 jej szukać w całym mieście i państwie, choćby przyszło
1132 11 |                   do tego wszystkich legii i przetrząsać kolejno każdy
1133 11 |              Petroniusz poprze jego prośbę i poszukiwania rozpoczną się
1134 11 |                Ligią w tutejszych ogrodach i spotkałyśmy Poppeę, a z
1135 11 |             twierdzi, że zostało urzeczone i że urzekła je ta cudzoziemka,
1136 11 |                  się:~- A może ją urzekła? I mnie urzekła.~- Lilith powtarza,
1137 11 |                  oczy płakały przez ciebie i niech wszyscy bogowie strzegą
1138 11 |                       Człowieku zapalczywy i ślepy! Ona cię kochała.
1139 11 |                   niepewność jutra, a może i nędzną śmierć - od uwieńczonego
1140 11 |                   nienawidziła, nienawidzi i umrze z nienawiścią w sercu.~
1141 11 |                Lecz Akte, zwykle bojaźliwa i łagodna, wybuchnęła z kolei
1142 11 |                pokłonić się o nią Aulusowi i Pomponii, odebrał dziecko
1143 11 |                 domu, ją, córkę królewską. I sprowadził ją do tego domu
1144 11 |                    ją do tego domu zbrodni i sromoty, pokalał jej niewinne
1145 11 |           zapomniał, czym jest dom Aulusów i kim Pomponia Grecyna, która
1146 11 |                    Kryspinilla, niż Poppea i niż te wszystkie, które
1147 11 |                   jakich ona bogów wyznaje i czy nie czystszych, nie
1148 11 |                   od cezara powrót do domu i że wróci ją Pomponii. A
1149 11 |                  jak dziewczę, które kocha i ufa. I jej serce biło dla
1150 11 |               dziewczę, które kocha i ufa. I jej serce biło dla niego,
1151 11 |           przestraszył ją, zraził, oburzył i niechże teraz jej szuka
1152 11 |                  na nią padnie podejrzenie i zguba jej będzie nieuchronna.~
1153 11 |                   nieuchronna.~Przez gniew i ból Winicjusza poczęło się
1154 11 |                 słów z rumieńcem na twarzy i z oczyma pełnymi światła.
1155 11 |              istotnie poczynała go kochać, i nagle ogarnęło go na tę
1156 11 |                 byłaby oprzędła drzwi jego i namaściła je wilczym tłuszczem,
1157 11 |        sakramentalne: "Gdzie ty Kajus, tam i ja Kaja", i byłaby na zawsze
1158 11 |                  ty Kajus, tam i ja Kaja", i byłaby na zawsze jego. Czemu
1159 11 |                  gotów. A teraz jej nie ma i może jej nie odnaleźć, a
1160 11 |                     byłaby jego narzeczoną i żadne niebezpieczeństwo
1161 11 |                   głową. A teraz stało się i za późno naprawiać złe,
1162 11 |               naprawić nie da.~- Za późno!~I zdawało mu się, że otchłań
1163 11 |                stanie się z nim coś złego.~I okręciwszy się machinalnie
1164 11 |         przedsionek od atrium uchyliła się i nagle ujrzał przed sobą
1165 11 |                Pomponii Grecyny.~Widocznie i ona dowiedziała się już
1166 11 |                 się już o zniknięciu Ligii i sądząc, że jej łatwiej będzie
1167 11 |                    swą drobną, bladą twarz i po chwili rzekła:~- Marku,
1168 11 |              krzywdę, jaką wyrządziłeś nam i Ligii.~A on stał z czołem
1169 11 |                   z poczuciem nieszczęścia i winy, nie rozumiejąc, jaki
1170 11 |                  rozumiejąc, jaki Bóg miał i mógł mu przebaczyć ni dlaczego
1171 11 |              powinna była mówić o zemście.~I wreszcie wyszedł z głową
1172 11 |            ciężkich myśli, ogromnej troski i zdumienia.~Na dziedzińcu
1173 11 |                   zdumienia.~Na dziedzińcu i pod galerią stały niespokojne
1174 11 |            niewolnikami widać było rycerzy i senatorów, którzy przybyli
1175 11 |               zarazem pokazać się w pałacu i złożyć dowód swej troskliwości
1176 11 |                   potrącił go omal piersią i nie zatrzymał.~Winicjusz
1177 11 |           niechybnie zawrzał na jego widok i dopuścił się jakiego bezprawia
1178 11 |               złamany, w takim wyczerpaniu i pognębieniu, że chwilowo
1179 11 |                 Odsunął jednak Petroniusza i chciał przejść, lecz ów
1180 11 |                rozdrażniła znów Winicjusza i wzburzyła go w jednej chwili.~-
1181 11 |                  Niech piekło pochłonie ją i cały ten dom! - odpowiedział
1182 11 |          nieszczęśliwy! - rzekł Petroniusz i rozejrzawszy się naokół
1183 11 |                    moje domysły w lektyce.~I otoczywszy ramieniem młodego
1184 11 |                 będąc człowiekiem zaradnym i mając mimo wczorajszego
1185 11 |                  już był coś przedsięwziął i gdy wsiedli do lektyki,
1186 11 |                   dokładny opis dziewczyny i tego olbrzyma, który ją
1187 11 |               dowód, że została w mieście, i dziś jeszcze w mieście rozpoczniemy
1188 11 |               Jeden ma iść w ślad za Ligią i za olbrzymem, drugi wróci
1189 11 |                   Liga, choćby po wzroście i barkach, rozpoznać łatwo.
1190 11 |                  jeszcze żalem niż gniewem i głosem przerywanym przez
1191 11 |             opowiadać, co słyszał od Akte, i jakie nowe niebezpieczeństwa
1192 11 |               mógłby ją widywać codziennie i byłby szczęśliwszy od cezara.
1193 11 |                    szczęśliwszy od cezara. I unosząc się w miarę opowiadania,
1194 11 |           wzruszeniu, aż wreszcie łzy żalu i wściekłości poczęły mu kapać
1195 11 |                 młody człowiek mógł kochać i pożądać do tego stopnia,
1196 11 |                   Ty jedna królujesz bogom i ludziom!~
1197 12 |                   kazał im ponieść żywność i nowy rozkaz, by pod groźbą
1198 12 |                 znajdziemy ich. Każ jednak i swoim ludziom czuwać przy
1199 12 |                odwołam, niech idą do bram.~I skreśliwszy kilka słów na
1200 12 |                    do wewnętrznego portyku i tam zasiadłszy na marmurowej
1201 12 |               rozmawiać. Złotowłosa Eunice i Iras podsunęły im pod nogi
1202 12 |                   sprowadzono z Volaterrae i Ceryny.~- Czy masz między
1203 12 |             Petroniusz.~- Znał go Atacynus i Gulo. Ale Atacynus legł
1204 12 |                 ręku nie tylko ciebie, ale i mnie.~- Chciałem go nawet
1205 12 |                   sposób dziewczyna byłaby i tak daleko od ciebie.~-
1206 12 |                tamto dziecko umrze, Poppea i sama uwierzy, i wmówi w
1207 12 |                     Poppea i sama uwierzy, i wmówi w cezara, że to z
1208 12 |                   miała umrzeć, znajdziemy i wówczas jakiś sposób.~Tu
1209 12 |               wyznaje jakoby religię Żydów i wierzy w złe duchy. Cezar
1210 12 |                   spadnie odpowiedzialność i kara. Gdy poddasz swoim
1211 12 |                  mógł mieć ludzi do pomocy i nie mógł sam jeden jej porwać,
1212 12 |                     rzekł - uwierzą, skoro i ty już na wpół wierzysz.
1213 12 |                który drwi z bogów. Uwierzą i nie będą jej szukali, a
1214 12 |          nieprzyjaciółmi rodzaju ludzkiego i dopuszczają się najbezecniejszych
1215 12 |                  ma być jeden, wszechmocny i miłosierny. Gdzie pochowała
1216 12 |               czcicielki, to jest Pomponię i Ligię z dodatkiem ich Ursusa.
1217 12 |                    więcej, tych wyznawców, i ci dali pomoc Ligii.~- Ta
1218 12 |                     jaką wyrządziłeś Ligii i nam."~- Widocznie ich bóg
1219 12 |                  snu. Wezmę ciemną lacernę i pójdę włóczyć się po mieście.
1220 12 |                     włosy miał w nieładzie i wyglądał naprawdę jak chory.
1221 12 |                   naprawdę jak chory. Iras i złotowłosa Eunice patrzyły
1222 12 |                 zdawał się ich nie widzieć i obaj z Petroniuszem tak
1223 12 |                      Wiem, co jest miłość, i wiem, że gdy się jednej
1224 12 |                  niego rzeczywistą słabość i który pragnął istotnie złagodzić
1225 12 |                    rzekł po chwili - lecz (i tu jął patrzyć kolejno na
1226 12 |                    patrzyć kolejno na Iran i na Eunice, a wreszcie położył
1227 12 |                  piękniejszego ciała chyba i Skopas nie stworzył. Sam
1228 12 |                   jednej chwili jak płótno i patrząc przestraszonymi
1229 12 |                   Lecz on zerwał się nagle i ścisnąwszy rękoma skronie
1230 12 |                 Dziękuję ci, ale nie chcę! I idę szukać tamtej po mieście.
1231 12 |                   Ursusa mógł zobaczyć!...~I wyszedł śpiesznie. Petroniusz
1232 12 |             kobiety, która nie była Ligią, i nie chcąc, by wspaniałomyślność
1233 12 |                   wykąpiesz się, namaścisz i przybierzesz, a potem pójdziesz
1234 12 |                  padła przed nim na kolana i ze złożonymi rękoma poczęła
1235 12 |                  nie pójdzie do Winicjusza i woli tu nosić drwa do hypocaustum
1236 12 |                  sług! Nie chce! nie może! I błaga go, by zlitował się
1237 12 |                    jej nie wysyłał z domu.~I trzęsąc się jak liść, zarazem
1238 12 |                    liść, zarazem z bojaźni i uniesienia, wyciągała ku
1239 12 |             rozkazu, która mówi: "Nie chcę i nie mogę", była czymś tak
1240 12 |                   wzorowo spełniali służbę i wolę pańską czcili na równi
1241 12 |                    prócz tego nie cierpiał i wszelkich przeciwności,
1242 12 |                    wszelkich przeciwności, i wszystkiego, co mu mieszało
1243 12 |                  Przywołasz mi Tejrezjasza i powrócisz tu z nim razem.~
1244 12 |                 drżąca, ze łzami w oczach, i odeszła, po chwili zaś wróciła
1245 12 |                      rzekł mu Petroniusz - i dasz jej dwadzieścia pięć
1246 12 |                    przeszedł do biblioteki i zasiadłszy przy stole z
1247 12 |           Trymalchiona.~Ale ucieczka Ligii i choroba małej Augusty nadto
1248 12 |                odpowiedzialność może spaść i na niego, albowiem na jego
1249 12 |         przypuszczenia, a po trochu liczył i na pewną słabość, jaką czuła
1250 12 |            wzruszył ramionami na swe obawy i postanowił zejść do triclinium,
1251 12 |         niewolników wysmukłą postać Eunice i zapomniawszy, że nie wydał
1252 12 |           wychłostał, zmarszczył znów brwi i począł się za nim oglądać.~
1253 12 |                  jej brzmiała jakby radość i wdzięczność. Widocznym było,
1254 12 |                zastąpić oddanie jej z domu i że teraz może już pozostać.
1255 12 |               swoje niebieskie, łzawe oczy i odrzekła tak cicho, że ledwo
1256 12 |                 usłyszeć:~- Tak, panie!...~I z tymi oczyma, z odrzucanym
1257 12 |                 tył złotym włosem, z obawą i nadzieją w twarzy była tak
1258 12 |             schyliła twarz aż do jego stóp i pozostała nieruchoma. Petroniusz
1259 12 |                 między którymi byli piękni i dorodni młodzieńcy, lecz
1260 12 |                   leżącą u jego nóg Eunice i odszedł w milczeniu do triclinium.~
1261 12 |                   sypia ze starą Akryzjoną i Ifidą; nigdy po twej kąpieli,
1262 12 |               niewolnice śmieją się z niej i nazywają ją Dianą.~- Dosyć -
1263 12 |                    Eunice przyszła do mnie i powiedziała mi, iż zna człowieka,
1264 12 |           odwiedził.~Atriensis skłonił się i wyszedł.~Petroniusz zaś
1265 12 |                   może być jej kochankiem, i ta myśl wydała mu się nagle
1266 12 |                 odwiedzinach u Chryzotemis i pilno mu było do snu. Jednakże
1267 12 |                 całym Rzymie niż prawdziwą i że Fontejus Kapiton, który
1268 13 |               nowiny od bram nie przyszły, i wiadomość ta zamiast go
1269 13 |                  je dość wcześnie, ale też i otwierano je dla wyjeżdżających,
1270 13 |                można się też było wydostać i innymi sposobami, o których
1271 13 |               wysłał wprawdzie swych ludzi i na wszystkie drogi, wiodące
1272 13 |                    dokładnym opisem Ursusa i Ligii i z oznajmieniem nagrody
1273 13 |            dokładnym opisem Ursusa i Ligii i z oznajmieniem nagrody za
1274 13 |                    się także czegoś szukać i to utwierdziło go tylko
1275 13 |                    nie Aulusowie ją odbili i że nie wiedzą także, co
1276 13 |                   tchu do domu Petroniusza i zaledwie się z nim powitawszy
1277 13 |                    ułożyć fałdy mojej togi i która da nam o nim bliższą
1278 13 |               prawie zanim skończył mówić, i wziąwszy togę, złożoną na
1279 13 |                 Petroniusz spojrzał na nią i wydała mu się bardzo piękna.
1280 13 |                 kolor bladej róży, a pierś i barki przeźrocze odblaski
1281 13 |                    jest?~- Lekarz, mędrzec i wróżbita, który umie czytać
1282 13 |                   czytać w losach ludzkich i przepowiadać przyszłość.~-
1283 13 |                  przepowiedział przyszłość i tobie?~Eunice oblała się
1284 13 |                   zaróżowił nawet jej uszy i szyję.~- Tak, panie.~- Cóż
1285 13 |                      Że spotka mnie boleść i szczęście.~- Boleść spotkała
1286 13 |                     a więc powinno przyjść i szczęście.~- Już przyszło,
1287 13 |                 Dobrześ ułożyła dziś fałdy i rad jestem z ciebie, Eunice.~
1288 13 |               chwili zaszły mgłą szczęścia i pierś poczęła się szybko
1289 13 |                   dziwnej figurze było coś i plugawego, i śmiesznego.
1290 13 |              figurze było coś i plugawego, i śmiesznego. Nie był stary:
1291 13 |                   jego niechlujnej brodzie i kręconej czuprynie ledwie
1292 13 |                   wielka, o twarzy małpiej i zarazem lisiej, i przenikliwym
1293 13 |                  małpiej i zarazem lisiej, i przenikliwym wejrzeniu.
1294 13 |              tuniki utkanej z koziej wełny i takiegoż dziurawego płaszcza,
1295 13 |                   nabił pod Troją Ulisses, i co on sam porabia na Polach
1296 13 |                Petroniuszowi, pozdrowienie i prośbę, by okrył nowym płaszczem
1297 13 |                    trybunie, dokąd uciekła i gdzie się ukryła.~- Dobrze! -
1298 13 |              zmarszczył swe zrośnięte brwi i rzekł:~- Nędzarzu, jeśli
1299 13 |              mówiła mi, że jesteś lekarzem i wróżbitą. Skąd znasz Eunice?~-
1300 13 |                    bezwzajemnej miłości.~- I wyleczyłeś ją?~- Uczyniłem
1301 13 |            zamknięte w skorupie migdała.~- I kazałeś sobie dobrze zapłacić?~-
1302 13 |               który by spisywał moje myśli i zachował moją naukę dla
1303 13 |                    od winiarza do winiarza i po drodze nauczam tych,
1304 13 |                     że wino jest płynem?~- I głosi, że ogień jest bóstwem,
1305 13 |                 Chilonie, jesteś wielki!~- I zapoznany! - dodał melancholicznie
1306 13 |           natychmiast wyruszył na wyprawę, i cała rozmowa wydała mu się
1307 13 |                     odpowiedział Chilon. - I gdy tu jestem, gdy odpowiadam
1308 13 |                tylko ufność, cny trybunie, i wiedz, że gdyby ci zginęła
1309 13 |                Zbyt nisko dziś cenią cnotę i mądrość, by nawet filozof
1310 13 |                  twoje?~- Widzieć wszystko i służyć nowinami tym, którzy
1311 13 |                  tym, którzy ich pragną.~- I którzy za nie płacą?~- Ach,
1312 13 |                  jakich było pełno dawniej i którym obsypać złotem zasługę
1313 13 |                   mówią w domach senatorów i rycerzy? Kto nosi listy,
1314 13 |                 nie mają tajemnic winiarze i piekarczycy, komu ufają
1315 13 |                    u handlarzy niewolników i nawet w arenariach?...~-
1316 13 |                zasługach, cnocie, mądrości i wymowie. Dosyć! Chcieliśmy
1317 13 |           Chcieliśmy wiedzieć, kim jesteś, i wiemy.~Lecz Winicjusz rad
1318 13 |                     Po czym podniósł głowę i rzekł:~- Panie, wiem już
1319 13 |              zajęci są chorą małą Augustą, i może nawet domyślam się,
1320 13 |                pomocą niż z pomocą wigilów i żołnierzy cezara. Wiem,
1321 13 |               pochodzący z tegoż samego co i ona kraju. Nie mógł on znaleźć
1322 13 |               stolatą, Pomponią. Słyszałem i to, że Pomponia była sądzona
1323 13 |          dowiedzieć, jakie jest owo bóstwo i jak się zowią jego wyznawcy.
1324 13 |               najpobożniejszym między nimi i zyskał ich ufność. Lecz
1325 13 |                rzeczy, szlachetni panowie, i ja odpowiadałem na pytania,
1326 13 |               kilkakrotnie?~- Raz jeden.~- I jesteś, panie, pewien, że
1327 13 |                 odgaduję - zawołał Chilon.~I skłoniwszy się na znak pożegnania,
1328 13 |             Tersytesa - odpowiedział Grek.~I skłoniwszy się powtórnie
1329 13 |             otrzymaną od Winicjusza kieskę i lubował się zarówno jej
1330 13 |                    dźwiękiem. Idąc z wolna i oglądając się, czy z domu
1331 13 |                 patrzą, minął portyk Liwii i doszedłszy do rogu Clivus
1332 13 |                    Sporusa - mówił sobie - i ulać trochę wina Fortunie.
1333 13 |                   hojny jak kopalnie Cypru i za tę ligijską makolągwę
1334 13 |               porzucić dziadowskie biesagi i kupić sobie niewolnika...
1335 13 |             zarazem miałbyś z niej uczciwy i pewny dochód. Sprzedałem
1336 13 |                  Chilona... Straciłeś ojca i matkę!... Jesteś sierotą,
1337 13 |                   jej mieszkanie, w którym i ty się przytulisz; musi
1338 13 |            Winicjusz zapłaci za jej ubiór, i musi jeść, więc będzie ją
1339 13 |    dwunastoletniego pacholęcia!... Ale oto i ten złodziej, Sporus! W
1340 13 |                  mówiąc wszedł do winiarni i kazał sobie podać dzbaniec "
1341 13 |                    złoty pieniądz z kieski i położywszy go na stole rzekł:~-
1342 13 |                Seneką od świtu do południa i oto, czym mój przyjaciel
1343 13 |                  widok jeszcze okrąglejsze i wino wnet znalazło się przed
1344 13 |                    nakreślił rybę na stole i rzekł:~- Wiesz, co to znaczy?~-
1345 13 |                  mogłaby się w nim znaleźć i ryba. To jest symbol, który
1346 13 |               Gdybyś go był odgadł, byłbyś i ty może zrobił fortunę.
1347 14 |                 rękę, nie chcąc, a zarazem i nie mogąc udać się o pomoc
1348 14 |              składane w świątyniach, modły i wota, jak również sztuka
1349 14 |                    również sztuka lekarska i wszelkie czarodziejskie
1350 14 |               umarło. Żałoba padła na dwór i na Rzym. Cezar, który przy
1351 14 |                    szalał teraz z rozpaczy i zamknąwszy się u siebie,
1352 14 |                 roił się tłumami senatorów i augustianów, którzy śpieszyli
1353 14 |                  śpieszyli z oznakami żalu i współczucia, nie chciał
1354 14 |            uchwalono wznieść jej świątynię i ustanowić osobnego przy
1355 14 |                   wyciągał ręce po podarki i nade wszystko bawił się
1356 14 |               czarom. Powtarzali to za nią i lekarze, którzy w ten sposób
1357 14 |             bezskuteczność swych wysiłków, i kapłani, których ofiary
1358 14 |               ofiary okazały się bezsilne, i zamawiacze, którzy drżeli
1359 14 |               którzy drżeli o swoje życie, i lud. Petroniusz rad był
1360 14 |                   Aulusom, a życzył dobrze i sobie, i Winicjuszowi, przeto
1361 14 |                   a życzył dobrze i sobie, i Winicjuszowi, przeto gdy
1362 14 |                    zgotowane dla senatorów i augustianów, by się przekonać,
1363 14 |               podał ucho wieści o czarach, i zapobiec następstwom, jakie
1364 14 |                  będzie udawał, że wierzy, i dlatego, by oszukać własny
1365 14 |                     by oszukać własny ból, i dlatego, by się na kimkolwiek
1366 14 |                 się na kimkolwiek pomścić, i wreszcie, by zapobiec przypuszczeniom,
1367 14 |                  dziecko kochać prawdziwie i głęboko, jakkolwiek kochał
1368 14 |                  słuchał pociech senatorów i rycerzy z kamienną twarzą,
1369 14 |                  utkwionymi w jeden punkt, i widać było, że jeśli nawet
1370 14 |                    zarazem pozuje na Niobe i daje przedstawienie rodzicielskiego
1371 14 |                    tym wytrwać w milczącej i niby skamieniałej boleści,
1372 14 |                 zaś Petroniusza zerwał się i tragicznym głosem począł
1373 14 |                mogli dosłyszeć:~- Eheu!... I tyś winien jej śmierci!
1374 14 |                    jej piersi... Biada mi! I wolej by oczy moje nie patrzyły
1375 14 |                   Biada mi! Eheu! Eheu!...~I podnosząc coraz głos przeszedł
1376 14 |                 Nero zawsze nosił na szyi, i położył mu ją na ustach.~-
1377 14 |                rzekł z powagą. - Spal Rzym i świat z boleści, lecz zachowaj
1378 14 |               Pamiętał przecie, że Terpnos i Diodor mieli wprost rozkaz
1379 14 |               mówił dalej z tą samą powagą i smutkiem - ponieśliśmy stratę
1380 14 |            zostanie!~Twarz Nerona zadrgała i po chwili z oczu puściły
1381 14 |                   na ramionach Petroniusza i złożywszy głowę na jego
1382 14 |                   pójdziemy wszędy za tobą i gdy twój ból będziemy koili
1383 14 |                  napiszę hymn na jej cześć i ułożę do niego muzykę.~-
1384 14 |               Grecji.~- W ojczyźnie poezji i pieśni!~I kamienny, ponury
1385 14 |                 ojczyźnie poezji i pieśni!~I kamienny, ponury nastrój
1386 14 |                 jeszcze smutku, lecz pełna i układów na przyszłość, tyczących
1387 14 |           artystycznych wystąpień, a nawet i przyjęć, jakich wymagało
1388 14 |                 odmawiać boskości cezarowi i jego rodzinie?~- Peractum
1389 14 |                    sobie gniew. Między nim i Petroniuszem z dawna istniało
1390 14 |              współzawodnictwo wobec Nerona i Tygellinus miał tę wyższość,
1391 14 |             zetknęli, pokonywał go rozumem i dowcipem.~Tak się stało
1392 14 |                    dowcipem.~Tak się stało i teraz. Tygellinus umilkł
1393 14 |                   teraz. Tygellinus umilkł i tylko zapisywał sobie w
1394 14 |                   w pamięci tych senatorów i rycerzy, którzy, w chwili
1395 14 |              pałacu udał się do Winicjusza i opowiedziawszy mu zajście
1396 14 |        opowiedziawszy mu zajście z cezarem i Tygellinem rzekł:~- Nie
1397 14 |     niebezpieczeństwo od Aulusa Plaucjusza i Pomponii, a zarazem od nas
1398 14 |             stamtąd do Neapolis lub Baiae. I pojedzie, w Rzymie bowiem
1399 14 |               mogli szukać Ligii swobodnie i ukryć ją bezpiecznie. A
1400 14 |                   Nie był, nie pokazał się i nie pokaże się więcej!~-
1401 14 |                 już raz krwi twemu workowi i przyjdzie choćby po to,
1402 14 |                 moi wyzwoleńcy, Nimfidiusz i Demas, szukają jej na czele
1403 14 |                gospodach wypytywali o Liga i dziewicę. Sam przebiegam
1404 14 |                    przebiegam miasto dniem i nocą, licząc na traf szczęśliwy.~-
1405 14 |           dziewczyny nie warto się dręczyć i czynić dla niej tylu zabiegów,
1406 14 |                  który coś w siebie wmawia i sam się podnieca, ale jak
1407 14 |                    zatrzymał się na chwilę i spojrzał tak na Petroniusza,
1408 14 |                bezsilności, z żalu, gniewu i niepokonanej tęsknoty, zebrały
1409 14 |                    nie Atlas, ale kobieta. i czasem igra nim jak piłką.~-
1410 14 |                    Tak! - rzekł Winicjusz.~I poczęli się żegnać. Lecz
1411 14 |             Chilonides czeka w przedsionku i prosi, aby mógł być dopuszczony
1412 14 |                 nie ty nim.~- Pozdrowienie i cześć szlachetnemu wojskowemu
1413 14 |          szlachetnemu wojskowemu trybunowi i tobie, panie! - mówił wchodząc
1414 14 |                    Witaj, prawodawco cnoty i mądrości! - odpowiedział
1415 14 |                  ludzie, którzy ją odbili, i wiem, między jakiego bóstwa
1416 14 |                położył mu dłoń na ramieniu i zwracając się do Chilona
1417 14 |                   zatem jest chrześcijanką i odbili ją chrześcijanie.~
1418 14 |                    Pomponia, a z nią razem i Ligia mogą należeć do nieprzyjaciół
1419 14 |           ludzkiego, do zatruwaczy fontann i studzien, do czcicieli oślej
1420 14 |               ludzi, którzy mordują dzieci i oddają się najplugawszej
1421 14 |              litery każdego z tych wyrazów i złóż je tak, aby stworzyły
1422 14 |            Petroniusz - czy się nie mylisz i czy istotnie Ligia nakreśliła
1423 14 |                   Petroniusz - że Pomponia i Ligia zatruwają studnie,
1424 14 |                  schwytane na ulicy dzieci i oddają się rozpuście! Głupstwo!
1425 14 |                byłem krótko, ale znam dość i Aulusa, i Pomponię, dość
1426 14 |                    ale znam dość i Aulusa, i Pomponię, dość nawet znam
1427 14 |                   żeby powiedzieć: potwarz i głupstwo! Jeśli ryba jest
1428 14 |                istotnie zaprzeczyć trudno, i jeśli one są chrześcijankami,
1429 14 |           przekonałem się, że był to dobry i cnotliwy człowiek.~- Czy
1430 14 |            poczciwego starca nożem, a żonę i dziecko jego uprowadzili
1431 14 |                   jaka jednak w niej siła! I za kilka dni będę najgorliwszym
1432 14 |                   dwie jałówki jednych lat i jednakiej miary, którym
1433 14 |                 wczorajsze chrześcijaństwo i twoja dawniejsza filozofia
1434 14 |                    co mi wierzyć potrzeba, i to jest moja filozofia,
1435 14 |                  nieskazitelnych filozofów i wolałby może naprzód dostać
1436 14 |             ogromny. Nie każdy jest Seneką i mnie na to nie stać, gdyby
1437 14 |                  że nie ma do tego ochoty, i poznaję w tym jego rozum.~-
1438 14 |                  rozesłaliście wyzwoleńców i niewolników na całe miasto
1439 14 |                 niewolników na całe miasto i prowincję, a czyż który
1440 14 |            wskazówkę? Nie! Ja jeden dałem. I powiem wam więcej. Między
1441 14 |               rozszerzył się już wszędzie, i ci, zamiast pomagać; będą
1442 14 |                    jest, że mnie tu widzą, i dlatego ty, szlachetny Petroniuszu,
1443 14 |                       Ja jeden będę szukał i ja jeden zbiegów odnajdę,
1444 14 |                 odnajdę, wy zaś ufajcie mi i wiedzcie, że cokolwiek bym
1445 14 |                 będę się spodziewał więcej i tym większą miał pewność,
1446 14 |                  palców w niczyjej obronie i którzy sami pisać i imiona
1447 14 |                obronie i którzy sami pisać i imiona swe potomności przekazać
1448 14 |                   którego kupić zamierzam, i prócz Merkurego, któremu
1449 14 |                     do sprzedających oliwę i do rybaków. Przebiegłem
1450 14 |                Przebiegłem wszystkie ulice i zaułki; byłem w kryjówkach
1451 14 |                   w pralniach, suszarniach i garkuchniach, widziałem
1452 14 |           garkuchniach, widziałem mulników i rzeźbiarzy; widziałem ludzi,
1453 14 |                    którzy leczą na pęcherz i wyrywają zęby, gadałem z
1454 14 |                     patrzeć ludziom w oczy i słuchać, co na ów znak powiedzą.
1455 14 |                który czerpał wiadrami wodę i płakał. Zbliżywszy się wówczas
1456 14 |                zatrzymał nadal w niewoli. "I tak płaczę - mówił stary -
1457 14 |                  mu rybę, on zaś odrzekł: "I moja nadzieja w Chrystusie."
1458 14 |                znaku?" On rzekł: "Tak jest i pokój niech będzie z tobą."
1459 14 |               począłem go ciągnąć za język i poczciwina wygadał wszystko.
1460 14 |                wyzwoleńcem wielkiego Pansy i dostawia kamienie Tybrem
1461 14 |                    Rzymu, które niewolnicy i ludzie najemni wyładowują
1462 14 |                najemni wyładowują z tratew i dźwigają do budujących się
1463 14 |              między nimi wielu chrześcijan i jego syn, lecz że to robota
1464 14 |                 Lecz Pansa wolał zatrzymać i pieniądze, i niewolnika.
1465 14 |               wolał zatrzymać i pieniądze, i niewolnika. Tak mówiąc,
1466 14 |               łatwo z powodu dobroci serca i strzykania w nogach, którego
1467 14 |          doprowadzą mnie do domów modlitwy i do starszych, którzy rządzą
1468 14 |               którego broniłem od zbójców, i tym mnie głównie wzruszył.~-
1469 14 |                     Wierzę, że go poznałeś i że potrafisz skorzystać
1470 14 |                   mu pomógł dźwigać wiadra i o jego synu mówiłem z największym
1471 14 |                 taki postępek za niezbędny i pożyteczny, albowiem pomyśl,
1472 14 |                  do nich przystęp otworzył i jaką wzbudził w nich ufność.~-
1473 14 |                Prawda - rzekł Petroniusz - i powinieneś to był uczynić.~-
1474 14 |                   jest twoim niewolnikiem, i wyliczysz staremu przy nim
1475 14 |                siebie. Przyjdź po pachołka i po pieniądze dziś wieczór.~-
1476 15 |                  ręka twa więcej do miecza i do włóczni niż do pióra
1477 15 |           Zostawiłem cię na dobrym śladzie i pełnego nadziei, tuszę więc,
1478 15 |                    najdroższy, jest niczym i że prawdziwej wartości nabiera
1479 15 |                  dość, trzeba umieć kochać i trzeba umieć nauczyć miłości.
1480 15 |             miłości. Wszak rozkosz odczuwa i plebs, i nawet zwierzęta,
1481 15 |                   rozkosz odczuwa i plebs, i nawet zwierzęta, lecz prawdziwy
1482 15 |                    to nie tylko ciało, ale i duszę nasyca. Nieraz, gdy
1483 15 |                    o czczości, niepewności i nudzie naszego życia, przychodzi
1484 15 |                    mi do głowy, że ty może i lepiej wybrałeś i że nie
1485 15 |                  ty może i lepiej wybrałeś i że nie dwór cezara, ale
1486 15 |                 nie dwór cezara, ale wojna i miłość są dwiema jedynymi
1487 15 |                     dla których się rodzić i żyć warto.~W wojnie byłeś
1488 15 |                    szczęśliwym, bądźże nim i w miłości, a jeśliś ciekaw,
1489 15 |                     Siedzimy tedy w Ancjum i pielęgnujemy nasz niebiański
1490 15 |                   wieńców nam nie zbraknie i to będzie zachętą do zamierzonej
1491 15 |              pilnie, czy nam z nią pięknie i czy ludzie umieją się na
1492 15 |                drogi! Pomrzemy jako błazny i komedianci.~Są tu wszyscy
1493 15 |                  Są tu wszyscy augustianie i wszystkie augustianki, nie
1494 15 |                    mleku kąpie się Poppea, i dziesięciu tysięcy sług.
1495 15 |                 Tyrydata, bo jeśli nie, to i tak jej nie odda. Czyste
1496 15 |                   Oto bardziej dba o życie i zarazem jest większym ode
1497 15 |                  nastąpi, nie wiem, ale że i tak kiedyś musi nastąpić,
1498 15 |                   że jestem takim Chilonem i niczym lepszym od niego.
1499 15 |                 umiej kochać, naucz kochać i żegnaj!"~M. C. Winicjusz
1500 15 |                   gdy życie się mierzi, to i pisać się nie chce. Chciałem