Rozdzial

1 26| obiecuje po śmierci szczęście nieprzebrane.~- Słyszałem to w Ostrianum
2 32|      obojga będzie jako morze nieprzebrane i jako słońce. Ale porwać
3 39|       wieczne i szczęście tak nieprzebrane, jakie tylko wszechmoc Boska
4 39|       szczęśliwość jako morze nieprzebrane bez końca. Jakże więc, Petroniuszu,
5 46|       w samym mieście płonęły nieprzebrane skarby, nagromadzone przez
6 48|      i klęski będą jako morze nieprzebrane.~Po czym zwrócił się do
7 53|    lecz życie, nie męki, lecz nieprzebrane rozkosze, nie łzy i jęki,