Rozdzial

1 2 |    on, wiecznie goniący za pięknością i słodyczą, nie zaznał.
2 5 |    nie unosić się nad jego pięknością, cnotą, śpiewem, nad jego
3 7 |  śniegi, piękną nadziemską pięknością, niesioną przez równie białych
4 7 | niej świat dziwny, którego pięknością napawały się jej oczy, ale
5 31| się bogactwem, umysłem lub pięknością, stawiło się na ową ucztę,
6 31| Winicjusz gasił wszystkich pięknością. Niegdyś postać i twarz