Rozdzial

1 20|  mogło, iż jest w tym jakieś wołanie po nocy, jakaś pokorna prośba
2 43|   odpowiedziała wprawdzie na wołanie, lecz mogła znajdować się
3 53| gdyby bojaźń uwięziła dalsze wołanie w ustach wszystkich obecnych.
4 54|    Lecz on nie zważał na owo wołanie i szedł dalej za Pomponią,
5 62|   ozwało się podobne do jęku wołanie:~- Chryste!... Chryste!...