Rozdzial

1 4 |     światłem oczu, ufa jeszcze, wierząc, że jest moc nad Neronową
2 17| wszystko, czego od nich zażąda, wierząc, że mąż tak święty nie może
3 35|         jakby uszom własnym nie wierząc, po czym wszystkie ręce
4 64|      się, teraz oddał się fali, wierząc, że niesie go ona w wieczną
5 66|     mieli przed sobą, jakby nie wierząc, żeby to być mogła rzeczywistość.