Rozdzial

1 14|         oddają się najplugawszej rozpuście? Pomyśl, Chilonie, czy ta
2 14|        ulicy dzieci i oddają się rozpuście! Głupstwo! Ty, Winicjuszu,
3 16| dostrzegł nigdy, by oddawali się rozpuście, zatruwali studnie i fontanny,
4 26|       Wszakże brał udział w jego rozpuście i szaleństwach, jak świadczyła
5 29|          nurzać się w rozkoszy i rozpuście, owszem, czynił to jakby
6 51|         na zbrodniach i szalonej rozpuście, nie może się jednak ostać.
7 73|        plugawej i zarazem grubej rozpuście, wykwintny arbiter elegantiae