Rozdzial

  1 1  |              graniczącą z przywiązaniem, albowiem Markus był pięknym i atletycznym
  2 1  |           zwłaszcza Asklepios i Kipryda, albowiem pod ich podwójną opieką
  3 1  |                lubił wspominać te czasy, albowiem stanowiły one dowód, czym
  4 1  |                  do wanny z letnią wodą, albowiem Petroniusz zaprosił go do
  5 1  |                    Są, ale autor chybił, albowiem jestem zarazem i gorszy,
  6 1  |              wojnę, której ja nie lubię, albowiem pod namiotami paznokcie
  7 1  |              inspektor nie przeszkadzał, albowiem sam częstokroć brał w podobnych
  8 2  |              umiał coś o tym powiedzieć, albowiem zjadł w ciągu życia więcej
  9 2  |                jakby z poczuciem zawodu, albowiem atrium czyniło raczej wesołe
 10 2  |                 nawet nieco Petroniusza, albowiem przy całym swym braku poczucia
 11 2  |           Plaucjuszów, była ona znajoma, albowiem widywał ją u Antysii, córki
 12 2  |                 pewną nawet szczerością, albowiem Pomponia Grecyna, jakkolwiek
 13 4  |                Petroniusza. Biada Ligii, albowiem nie o zakładniczkę, tylko
 14 6  |                 na coś przydać. Słuchaj, albowiem mówię dalej. Odjąłem Ligię
 15 7  |                 była jednak nieświadomą, albowiem świadomość złego w owych
 16 7  |                 Winicjusz.~Był bez togi, albowiem wygoda i zwyczaj nakazywały
 17 7  |          wprawdzie, ale niemal śmieszną, albowiem podobną z daleka do głowy
 18 7  |            naokół rozlegały się oklaski, albowiem Kryspinilla, kilkakrotna
 19 7  |                 chciało jej się wierzyć, albowiem wiadomo jej było, że Poppea
 20 7  |               tej chwili nakazano ciszę, albowiem cezar powstał. Śpiewak Diodor
 21 7  |              opanowały wyrzuty sumienia, albowiem hymn, jakkolwiek sławiący
 22 7  |             walka nie trwała zbyt długo, albowiem Kroto, mistrz i przełożony
 23 8  |               zaciskał olbrzymie pięści; albowiem kochając z wiernością psa
 24 8  |            szukać schronienia u Aulosów, albowiem ściągnęliby na nich gniew
 25 9  |                nie należało się obawiać, albowiem cezar i jego przedniejsi
 26 11 |               mógł się pogodzić z losem, albowiem nigdy niczego tak nie pragnął
 27 12 |            cudnych pacholąt z Klazomene, albowiem piękniejszego ciała chyba
 28 12 |  odpowiedzialność może spaść i na niego, albowiem na jego to prośbę sprowadzono
 29 13 |         przygnębiła go jeszcze bardziej, albowiem począł przypuszczać, że
 30 13 |         Petroniusz uśmiechnął się także, albowiem był zupełnie zadowolony
 31 14 |               niby skamieniałej boleści, albowiem chwilami czynił gesta, jak
 32 14 |                 uczyniłem, jest wielkie, albowiem chociaż nie odnalazłem dotąd
 33 14 |                  niezbędny i pożyteczny, albowiem pomyśl, panie, jakby on
 34 14 |              przyjdę tylko po pieniądze, albowiem Eurycjusz powiedział mi,
 35 16 |              Chcę, panie, usunąć Glauka, albowiem póki on żyje, i życie moje,
 36 16 |                 robisz, że mi nie ufasz, albowiem pomijając nawet moją rzetelność,
 37 16 |            Potrzeba mi tysiąc sestercyj, albowiem zwróć, panie, uwagę, że
 38 17 |             zdarzeń znosił jednak lekko, albowiem porzucił go konającego nie
 39 17 |                potem wracaj w imię Boże; albowiem nie trzeba, abyś sędziwego
 40 17 |             siostry, co do jednej duszy, albowiem przybył Wielki Apostoł Chrystusowy,
 41 17 |                  synu - odrzekł Chilon - albowiem zdrajca prosto z Ostrianum
 42 17 |                wymienić jakieś nazwiska, albowiem inaczej w serce olbrzyma
 43 18 |           musiałyby się obić o twe uszy, albowiem cały Rzym nie mówi zapewne
 44 18 |             Trazeasz nie ujdzie śmierci, albowiem śmie być uczciwym. Tygellinus
 45 19 |                  nie było, będzie Ursus, albowiem ten przyrzekł mi zamordować
 46 19 |               maść pewien chrześcijanin, albowiem starsi chrześcijańscy daleko
 47 19 |                się dziś do mnie zgłosił, albowiem jutro udaję się do Benewentu,
 48 19 |              Herkulesie, i przepasz się, albowiem wiedz o tym, iż z prawdziwym
 49 19 |         przechadzać się szybkim krokiem, albowiem prócz radości, która zalewała
 50 19 |            niebawem poczęli się zbierać, albowiem mrok czynił się na świecie.
 51 20 |                  zwracał uwagi na słowa, albowiem przez głowę przechodziło
 52 20 |                 poczynało mu bić żywiej, albowiem wydawało mu się, że słyszy
 53 20 |                  pochwytać swych wrażeń, albowiem wydało mu się, że owa postać,
 54 20 |                 pieśni chrześcijańskich, albowiem i ten "rybak" wydał mu się
 55 20 |         rozgniewały niektóre z tych rad, albowiem wydało mu się, że zalecając
 56 20 |               czymś niesłychanie błahym, albowiem cierpieć chwilowo, dla nieprzebranego
 57 20 |                 miłować dla nich samych, albowiem najwyższym przedwiecznym
 58 20 |            kochać ludzi ze swego narodu, albowiem Bóg-człowiek za wszystkich
 59 20 |                którzy nam dobrze czynią, albowiem Chrystus przebaczył i Żydom,
 60 20 |                 nasze patrzyły na Niego, albowiem był między nami." Winicjusz
 61 21 |              Wyjdźmy, panie przed bramę, albowiem nie zdjęliśmy kapturów i
 62 21 |              panie, nie nazwę półbogiem, albowiem jesteś całym bogiem, i nadal
 63 21 |                czasu do czasu opatrywać, albowiem sam on, gdy raz zagłębi
 64 21 |          Winicjusz nie odpowiedział nic, albowiem zbliżyli się do bramy, przy
 65 22 |                 Ursus nie dostrzegł ich, albowiem stali w mroku sieni, i począł
 66 22 |                   czekał, co się stanie, albowiem ciekawość walczyła w nim
 67 22 |               zarobić miliony sestercyj, albowiem jeśli Krotona udusił jak
 68 22 |          wysokiego urzędnika wojskowego, albowiem tego rodzaju postępek mógł
 69 22 |                 wzywając go, by wstawał, albowiem ktoś szuka go i chce się
 70 22 |                na zewnątrz.~I zmartwiał! Albowiem przez drzwi cubiculum ujrzał
 71 23 |                 zaś nakażę mu milczenie, albowiem jest to człowiek przeze
 72 24 |                    rzekł sobie w duchu - albowiem nie wzywa mnie przecie po
 73 24 |                 nikt by mnie nie zmusił, albowiem jestem człowiekiem wolnym
 74 24 |               Nie kłam, stary człowieku, albowiem dziś byłeś z Winicjuszem
 75 24 |                 szukając u niego opieki, albowiem nie miał dotąd czasu pomyśleć,
 76 24 |                  się zupełnie bezwładne, albowiem Ursus istotnie stanął przy
 77 25 |              chciał, zupełnie bezkarnie, albowiem następnie potrzebował zabić
 78 25 |          Winicjusz.~I przymknął powieki, albowiem opanowało go znów osłabienie.~
 79 25 |                  Nie podnoś na nią ręki, albowiem ona należy do mnie." I rzekłszy
 80 25 |                musi być jednak zmęczona, albowiem siedząc nieruchomie, oczy
 81 25 |           wiedział, co się z nim dzieje, albowiem spostrzegł, że i w nim poczynają
 82 26 |              sprawiły pewną przyjemność, albowiem rozmowa z człowiekiem wolnym,
 83 26 |                 słuchał z przyjemnością, albowiem niezmierną jego pychę rodową
 84 26 |               zupełności owo świadectwo, albowiem na pytanie Winicjusza o
 85 27 |                 nim teraz całymi dniami, albowiem mógł z nim mówić o Ligii,
 86 27 |                tylko nie mógł ścierpieć, albowiem zdawało mu się, że młody
 87 27 |          pozwolił jej wrócić dom Miriam, albowiem nie ufa już sobie i nie
 88 27 |               unosił się coraz bardziej, albowiem wina Ligii napełniła go
 89 27 |                  I nagle przestał mówić, albowiem spostrzegł, że nie byli
 90 27 |                nie mógł zrazu rozpoznać, albowiem płaszcz z grubej włosianej
 91 27 |               Nie martw się i nie płacz, albowiem powiadam ci, że łaska Zbawiciela
 92 28 |          krótkiego listu. Objaśnij mnie, albowiem wielu rzeczy nie rozumiem,
 93 28 |                  sprawa. Pisz śpiesznie, albowiem nie umiem dokładnie przewidzieć,
 94 28 |              wrócił choć na czas pewien, albowiem lud, zbyt stęskniony do
 95 28 |              potrafię jaśniej, nie wiem, albowiem i sam nie umiem wielu węzłów
 96 28 |                znów dręczę się tą myślą, albowiem obawiam się, że zabrano
 97 29 |                  go wewnętrzną radością, albowiem mógł z nim rozmawiać o Ligii.
 98 31 |                jednak "pływająca uczta"; albowiem była czymś nowym. Podawano
 99 32 |                 nic na tym nie zależało, albowiem jesteś dla niego żołnierzem,
100 32 |           cucenie nie musiało iść łatwo, albowiem Winicjusz czekał jeszcze
101 33 |        przyciskać.~A Piotr ucieszył się, albowiem rozumiał, że siejba znw
102 33 |                pochylił się do jego rąk, albowiem całkiem już nie mógł wezbranego
103 33 |                 w Panu i na chwałę Jego, albowiem nie masz grzechu w miłości
104 34 |             zresztą dobrze wypowiedzieć, albowiem sam nie zdawał sobie sprawy
105 36 |             bardziej że brody nie nosił, albowiem dawniej jeszcze ofiarował
106 37 |               boska. Wiosłowaliśmy sami, albowiem pochlebiało to widocznie
107 39 |               oboje ogromnie szczęśliwi, albowiem rozumieli, że prócz miłości
108 40 |                  czy nie dać za wygraną, albowiem cezar wielokrotnie odzywał
109 42 |                widocznie o nieszczęściu, albowiem przed świątynią panował
110 43 |              groźnego niebezpieczeństwa, albowiem setki rąk wyciągnęły się
111 43 |              krótkie, chwilowe wrażenie, albowiem jeszcze straszliwszy od
112 43 |               trafił do cubiculum Ligii, albowiem na gwoździach nabitych w
113 43 |               myśleć o własnym ocaleniu, albowiem fala ognia napływała coraz
114 43 |                  tylko, że musi uciekać, albowiem na otwartym polu czeka go
115 43 |                  jednym morzem płomieni, albowiem wiatr przestał przynosić
116 45 |                  nie z mniejszym trudem, albowiem większa część mieszkańców
117 45 |                   którzy wyli z radości, albowiem, o panie, dużo jest na świecie
118 45 |                jest! Byłem na Ostrianum, albowiem jestem na wpół chrześcijaninem.
119 45 |                  przy murze w Ostrianum, albowiem chrześcijanie, jakkolwiek
120 45 |             wybierano poprzednio kamień, albowiem ściany utworzone były z
121 45 |               Żałujcie za grzechy wasze, albowiem chwila nadeszła. Oto na
122 45 |                światu i biada grzesznym, albowiem nie będzie już dla nich
123 45 |              straszliwa godzina nastaje, albowiem wiara w rychłe powtórne
124 45 |         Wyrzeczcie się dobra ziemskiego, albowiem wkrótce nie stanie wam ziemi
125 45 |        Wyrzeczcie się ziemskich miłości, albowiem Pan zatraci tych, którzy
126 46 |                 ocalenia resztek miasta, albowiem o ocaleniu tego, co już
127 46 |           przyjść klęska głodu i chorób, albowiem na domiar nieszczęścia nastały
128 47 |                  wspaniałości widowiska, albowiem pożoga wzmogła się jeszcze.
129 47 |                  wrzaski mniej wściekłe, albowiem ów wykwintny patrycjusz,
130 47 |              jeszcze coś do powiedzenia, albowiem czekał.~I wreszcie. nakazawszy
131 47 |                po czym idź spać, hołoto, albowiem niedługo świtać zacznie.~
132 49 |                 sobie widzieć Tygellina, albowiem ma u siebie ludzi, których
133 49 |                 Wysłuchaj mnie, cezarze, albowiem mogę ci powiedzieć: znalazłem!
134 49 |               nie widział w świątyniach, albowiem bogów naszych poczytują
135 49 |                 to nazwałem komediantem, albowiem jesteś nim nawet i teraz.~-
136 49 |                 zrobił się szmer i ruch, albowiem ludzie poczęli się odsuwać
137 50 |             macicy i jako figa dojrzała, albowiem Jehowa napełnił dobrocią
138 50 |               Jehowy. I podnieśli głowy, albowiem imię potężnego Jehowy dodało
139 50 |               nie skalają się kłamstwem, albowiem w żyłach jego matki płynęła
140 50 |                 trzykroć masz słuszność, albowiem oczy, które cię widziały,
141 50 |             panie - odpowiedział Chilo - albowiem chodzę po ogrodach, po polu
142 50 |          przynosi jednak śmierć dziecka, albowiem urzekła małą Augustę, córkę
143 50 |               się lub zmyślasz, starcze, albowiem Krotona zabił nożem Winicjusz.~-
144 51 |          udzielił się wszystkim obecnym, albowiem cezar w stosunkach z przyjaciółmi
145 51 |                wygłosić dziś nową pieśń, albowiem otwierało to pole, na którym
146 51 |                wydać mi jej natychmiast, albowiem boją się odpowiedzialności.
147 52 |                  nikt nie chciał wątpić, albowiem kara ich, miała być zarazem
148 53 |           przestały prawie bić w piersi, albowiem uczuli, że wzrok jego widzi
149 53 |                 święta głowo, chroń się, albowiem tyś jest namiestnik, który
150 53 |               poczęli wychodzić z szopy, albowiem pilno już im było do domów,
151 53 |                   i bił czołem w ziemię, albowiem poznawszy moc Apostoła wiedział,
152 53 |                     Tedy wierz do końca, albowiem wiara góry porusza. Więc
153 54 |                   że wiara góry porusza, albowiem poczuł w sobie jakąś dziwną
154 54 |                  zamilkł i odkrył głowę, albowiem zdawało mu się, że pileolus,
155 54 |                już nie wierzył, wiedział albowiem doskonale, że skoro cezar
156 54 |            twarzy nie było dobrze widać, albowiem tuż przy oczach trzymał
157 55 |             kolej, i by był na igrzysku, albowiem chciała raz jeszcze zobaczyć
158 55 |           błogosławione imię Zbawiciela, albowiem ta choroba, która ją ocaliła
159 56 |                Lecz nagle zatrzymał się, albowiem zdawało mu się, że w pobliżu
160 56 |               swoich odróżni. Biada wam, albowiem kły lwów podrą ciała wasze,
161 56 |              ostoi. Żałujcie za grzechy, albowiem otwarte są czeluści piekielne,
162 56 |       nieszczęście Nero nie lubił Lania, albowiem na ostatnich igrzyskach
163 56 |                wnet jednak uciszyły się, albowiem chęć patrzenia przemogła.
164 57 |           zdrowie jego było w ogóle złe, albowiem wyglądał jak cień i głowa
165 57 |               Niech Chrystus uzdrowi ją, albowiem będzie wolna. - Mniemasz,
166 57 |               wyssały ci krew z oblicza, albowiem ledwiem cię mógł na pierwsze
167 57 |                 pyta go wzrok wieśniaka, albowiem odrzekł:~- I ja jestem chrześcijaninem...~
168 58 |                 na wiernego sługę Ligii, albowiem na stosie spłonął jakiś
169 58 |               Chilon nie widział upadku, albowiem przymknął oczy, słyszał
170 58 |                   Wyglądał dziś inaczej, albowiem wyschłe ciało jego było
171 58 |             zmieniło się też jego serce, albowiem jak niegdyś w cuniculum
172 58 |          odpuszczona, drżyjcie wszelako, albowiem sprawiedliwości musi się
173 58 | zmartwychpowstania, nie męki, lecz sądu, albowiem nastaje dzień gniewu.~A
174 58 |               zbawienia i szczęśliwości, albowiem powiadam wam, że Chrystus
175 58 |                    Kryspie, nie groź im, albowiem dziś jeszcze będą z tobą
176 58 |                  niż nienawidzieć złego, albowiem nauka Jego miłością jest,
177 58 |                 Zdawał się nic nie czuć, albowiem gdy gwoździe zagłębiały
178 58 |                że cezar nudzi się także, albowiem przekręciwszy głowę, poprawiał
179 58 |                   Biada ci, żywy trupie, albowiem umrzesz w przerażeniu i
180 59 |                zaś, panie...~I przerwał, albowiem dolna warga poczęła mu się
181 59 |           czekając od niego wyjaśnienia, albowiem udawał tylko zimną krew.
182 59 |                 rzekł - nic nie zobaczę, albowiem nie widzę w nocy.~A cezar
183 60 |                nie zgodziłaby się na to, albowiem miłuje cię, a przy tym jest
184 60 |                 I nie mógł mówić więcej, albowiem serce poczęło mu skowyczeć
185 61 |              poczęło się dla nich niebo, albowiem ona brała go za rękę i prowadziła,
186 61 |              potrzeba waszego Chrystusa, albowiem tę samą usługę może ci oddać
187 61 |                 czekał go zawód, dozorca albowiem nie chciał mu dać znaku.~-
188 61 |            litości dla ludzkiej niedoli, albowiem zamiast uderzyć włócznią
189 62 |               pokrywa góry lądy i morza, albowiem jest wszędzie i nie masz
190 62 |              Naokół była cisza i pustka, albowiem służba niewolnicza uprzątnęła
191 62 |           jeszcze starca i rozstali się, albowiem wymagał tego sam Chilo przewidując,
192 62 |                do głowy jakaś nowa myśl, albowiem zwrócił się do Traków i
193 63 |               raczej przywlokło Chilona, albowiem sam, mając pokruszone kości
194 64 |          konających i zmarłych rodzinom, albowiem prawo rzymskie nie mściło
195 65 |               powinieneś mu brać za złe, albowiem i tobie zależy na tym, by
196 68 |              gniewny był i rozdrażniony, albowiem przedstawienie skończyło
197 69 |                 podtrzymywała ich serca, albowiem prześladowanie nie ustawało
198 69 |           ognistych w ogrodach "Bestii", albowiem mówił to z żałością wielką.
199 69 |                Chroń się, pasterzu nasz, albowiem nie ostać ci się w Rzymie.
200 71 |                natychmiast prawie ustał, albowiem twarz starca miała w sobie
201 71 |                  coraz większą radością, albowiem wzrok jego zaledwie mógł
202 71 |           centurion zatrzymał żołnierzy, albowiem chwila nadeszła.~Lecz Paweł
203 73 |                  wasze serca, carissime, albowiem nie sądziłem, by dwoje zakochanych
204 74 |                podwiązał na chwilę żyły, albowiem mówił, że morzy go sen i
205 Epi|                  Achai, tęsknili po nim, albowiem Helius i Politetes, którym