Rozdzial

  1 1 |             a tylko wobec nas udaje ludzi. Ale teraz dużo się o nich
  2 1 |         rozmawiać. Poeci łapią dziś ludzi na wszystkich rogach ulic.~-
  3 1 |          potrzebują większej ilości ludzi.~- Piękniejszych ciał nawet
  4 1 |            Petroniuszu, a jeśli cię łudzi swoboda, z jaką ja sam o
  5 2 |            do świątyń ofiary. Wśród ludzi, na kamiennych płytach,
  6 2 |             olbrzymich jasnowłosych ludzi z dalekiej północy, Brytanów,
  7 2 |    skośnookich mieszkańców Sericum, ludzi znad Eufratu i ludzi znad
  8 2 |       Sericum, ludzi znad Eufratu i ludzi znad Indu, o brodach barwionych
  9 2 |        chaldejskich magów, wreszcie ludzi bez wszelkich zajęć, którzy
 10 2 |  zasługiwali w jego oczach na miano ludzi.~Nie odpowiadając też wcale
 11 2 |           piękniejszy od wszystkich ludzi i od wszystkich greckich
 12 2 |             stojących przy sadzawce ludzi. Białe ich ubrania na ciemnym
 13 4 |           przez próg którego z tych ludzi bez czci i sumienia. Przeklęta
 14 6 |        cezara jest dziesięć tysięcy ludzi. Być może, że jej Nero wcale
 15 7 |            osobne cubiculum i garść ludzi ze służby. A gdy swego czasu
 16 7 |       najróżnorodniejsza mieszanina ludzi wszelkich stanów i powołań.
 17 7 |           Bała się cezara, bała się ludzi, bała się pałacu, którego
 18 7 |              Stopniowo coraz więcej ludzi przechodziło pod wyniosłym
 19 7 |        bohaterów, przepływały tłumy ludzi, mężczyzn i kobiet, podobnych
 20 7 |     tajemnicę i tego pałacu, i tych ludzi. Oto tam z dala widać kryptoportyk,
 21 7 |             Ligii, gdy wśród obcych ludzi ujrzała te dwie znajome
 22 7 |           brzydkie. Jedna Rubria do ludzi podobna, a tak byłoby nas
 23 7 |          rzekł Westynus. - Rozumiem ludzi, którzy nie wierzą w bogów,
 24 7 |             Nero. - Śmiech odróżnia ludzi od zwierząt - rzekł Petroniusz -
 25 8 |            i gladiatorów, i wolnych ludzi, i na Suburze, i za mostami.
 26 9 |           porzucić kraj słoneczny i ludzi bliskich, i dlaczego? Dlatego,
 27 11|           stały niespokojne gromady ludzi. Między pałacowymi niewolnikami
 28 11|            zamknięte. Dwóch z moich ludzi krąży koło każdej bramy.
 29 12|       jednego dnia mógł zebrać tylu ludzi?~- Niewolnicy - wspierają
 30 12|           Jeśli Ursus nie mógł mieć ludzi do pomocy i nie mógł sam
 31 13|    Winicjusz wysłał wprawdzie swych ludzi i na wszystkie drogi, wiodące
 32 13|        wskazówki. Widział wprawdzie ludzi Aulusowych, ale ci zdawali
 33 14|            na czele sześćdziesięciu ludzi. Ten z niewolników, który
 34 14|           czcicieli oślej głowy, do ludzi, którzy mordują dzieci i
 35 14|             i rzeźbiarzy; widziałem ludzi, którzy leczą na pęcherz
 36 15|         przy rzece, kilkudziesięciu ludzi wyładowywało przy pochodniach
 37 16|           pobyt na Wschodzie, wśród ludzi giętkich i do niewolniczego
 38 16|   niebezpieczeństwie.~- Najmij więc ludzi, którzy go zatłuką kijami,
 39 16|             pozna, jakem go kochał. Ludzi znajdę dziś jeszcze i zapowiem
 40 17|           chodziło mu tylko o wybór ludzi i do nich to właśnie odnosił
 41 17|           mieć gotowych na wszystko ludzi i z nimi dopiero ułożyć
 42 17|        Potrzeba mu dwóch lub trzech ludzi silnych i odważnych dla
 43 17|           Chilonowi zaś trzeba było ludzi sprawnych, a przede wszystkim
 44 17|          kamienie, których czterech ludzi ruszyć z miejsca nie mogło.~-
 45 17|       pokazywać się wielkiej ilości ludzi i który w ciągłej był obawie,
 46 18|        udaje je tylko, aby wzruszać ludzi swym losem. Czasem zrywa
 47 18|             Egiptem, żyć życiem nie ludzi, ale bogów, nie znać, co
 48 18|              Jakoż tymczasem dusimy ludzi, gdy nam w jakikolwiek sposób
 49 19|    wprawdzie strzeżone przez twoich ludzi, panie, i chrześcijanie
 50 19|            cmentarz z wielką liczbą ludzi udawać się nie można, łatwo
 51 19|       lepiej wziąć ze sobą ze dwóch ludzi pewnych i silnych, aby w
 52 19|       ciemku i w towarzystwie dwóch ludzi, z których jeden jest, jako
 53 19|            u Eurycjusza wypytywał o ludzi wyjątkowo silnych, nie było
 54 20|          wądołom. Niektórzy z owych ludzi nieśli latarki, okrywając
 55 20|        półgłosem przez pojedynczych ludzi w czasie drogi na cmentarz,
 56 20|      dopiero po raz pierwszy ujrzał ludzi wzywających bóstwo pieśnią
 57 20|          dalej do tych zasłuchanych ludzi, że mają być dobrzy, cisi,
 58 20|      wszechmiłością, kto więc kocha ludzi, ten spełnia najwyższe jego
 59 20|           Lecz nie dość jest kochać ludzi ze swego narodu, albowiem
 60 20|            jego i stado.~I dla tych ludzi nie było w tej chwili Rzymu,
 61 22|       przystanął, a ujrzawszy dwóch ludzi złożył sito na balustradzie
 62 22|           po co wyglądają na ulicę? Ludzi i tak muszą napotkać, bo
 63 23|          trzech schylonych nad sobą ludzi. Dwóch rozpoznał: jeden
 64 23|          czasu ucieczki żyjąc wśród ludzi pogrążonych w ciągłym upojeniu
 65 24|         przemoc - i umiem zamieniać ludzi w drzewa i zwierzęta. Ale
 66 24|             wśród tych tajemniczych ludzi, których widział w Ostrianum,
 67 24|            spośród tych niepojętych ludzi, których dobroć przerażała
 68 25|          świecie, i przez miłość do ludzi bezgraniczną, która nakazywała
 69 25|           powstawszy ujrzał mnóstwo ludzi płynących za łodzią. Fale
 70 27|            dary? Zali nie wiesz, że ludzi jego narodu Grecy psami
 71 27|           tej czci, jaką wśród tych ludzi było otoczone imię Chrystusa
 72 27| znikczemniałych rozpustników, ale z ludzi takich, jakim był Trazeasz,
 73 27|           latem i zimą ujrzał dwóch ludzi, z których jeden był Piotr
 74 28|           kraju znajduje się więcej ludzi do niego podobnych. Nuż
 75 28|          coś rozumiem. Oni kochając ludzi są nieprzyjaciółmi naszego
 76 29|    stanowiło to, iż dawniej mierzył ludzi i rzeczy tylko przez własny
 77 29|      podziwiasz dobroć i cnotę tych ludzi, a ja ci powiadam, że są
 78 29|             której Prometeusz lepił ludzi, albo w Sparcie jaje, które
 79 30|           Kroto był najsilniejszy z ludzi, a teraz jest Syfaks z Etiopii. -
 80 30|           są nieprzyjaciele życia i ludzi... Obeszli się z tobą dobrze,
 81 31|            kwiatów widać było grupy ludzi poprzebieranych za faunów
 82 33|       samemu; w tym wielkim natłoku ludzi będziecie mogli opowiadać
 83 35|  Winicjuszowego domu zaroiło się od ludzi. Biegli zdyszani starcy,
 84 36|            Widziano więc całe setki ludzi niosących naczynia i posążki
 85 36|       trzaskawek. Pochód, złożony z ludzi niosących z uwagą i skupieniem
 86 37|           siebie niepodobne gatunki ludzi i że ty należysz do tego,
 87 37|           Pawła, który wśród, moich ludzi w pierwszym już dniu podróży
 88 38|         może pomieścić razem takich ludzi, jak Piotr Apostoł, jak
 89 40|              gdy trzeba było usuwać ludzi, którzy wydawali się niebezpieczni,
 90 40|         tego ostatniego utwierdziła ludzi w przekonaniu, iż jego wpływ
 91 40|    sceptyczny. Częstokroć czynił na ludzi wrażenie człowieka, który
 92 41|             miło jest uszczęśliwiać ludzi - rzekł ce zar. - Chciałbym
 93 42|      Mówiono, iż setki tysięcy tych ludzi marzy o czasach Spartakusa
 94 42|          Tyś przyszedł na świat, by ludzi nauczyć litości, więc ją
 95 42|             i między kolumnami roje ludzi świecących sobie pochodniami,
 96 42|  przewróciwszy i stratowawszy kilku ludzi po drodze. Naokół teraz
 97 42|            się na raz, pewna liczba ludzi zostaje zawsze przy życiu,
 98 42|       począł napotykać coraz więcej ludzi, którzy opuściwszy miasto
 99 42|        przepychanie się wśród rzeki ludzi i wozów, która płynęła z
100 43|         przecisnąć z powodu natłoku ludzi. Domy, pola, cmentarze,
101 43|             przydrożne, rozpędzając ludzi, tratując, łupiąc. Mnóstwo
102 43|            na czele kilkudziesięciu ludzi bronił przystępu do obrębu
103 43|         ziemi, zakrywając tak domy, ludzi i wszystkie przedmioty,
104 43|    spłoszony koń uniósł go tratując ludzi, a zarazem nadpłynęła nowa
105 43|        raczej spostrzeżono, i dwóch ludzi ruszyło mu na pomoc z gurdami
106 44|             na akweduktach zaś roje ludzi, którzy schronili się tam
107 44|             pożar przywabił tysiące ludzi z okolicy, tak mieszkańców
108 44|            też, w której większości ludzi, złożonej z niewolników
109 44|           myśl wściekłość ogarniała ludzi i gdyby, jak to myślał Winicjusz,
110 44|            tury tratujące gromadami ludzi. Była w tym nawet część
111 44|    miejscach naraz, że całe gromady ludzi, uciekając w jedną stronę,
112 45|           ocaleniu.~- Czy widziałeś ludzi rzucających pochodnie do
113 45|            wnuku Eneasza! Widziałem ludzi torujących sobie w tłoku
114 45|          dużo jest na świecie złych ludzi, którzy nie umieją ocenić
115 45|         więc coraz bardziej lgnę do ludzi cnotliwych. A przy tym,
116 45|             się wśród całej gromady ludzi.~Chilo zsunął się z muła
117 45|          ujrzał Winicjusz cały tłum ludzi klęczących z rękoma wyciągniętymi
118 46|         dzielnic i że setki tysięcy ludzi pozostanie bez dachu. Inni
119 48|         mógł nadto uczynić.~- Miłuj ludzi jak braci swoich - odpowiedział
120 48|     rozlegały się krzyki walczących ludzi i huk płomieni gorzejącego
121 49|              w których ginęły setki ludzi: Co rano brzegi Tybru roiły
122 49|             we dnie posępne gromady ludzi, poszukujących to drogich
123 49|     Tygellina, albowiem ma u siebie ludzi, których prefekt powinien
124 50|          obiecał wytępić wszystkich ludzi i zniszczyć wszystkie miasta
125 50|             o panie, oni nienawidzą ludzi, dlatego zatruwają fontanny,
126 50|         nauka nakazuje nienawiść do ludzi. Owszem, mówił mi, że Chrestos
127 50|        pożarze.~- Dam ci dziesięciu ludzi i idź natychmiast - rzekł
128 51|       Trymalchionów na przyzwoitych ludzi. Na Persefonę! Mam ich dosyć!"~
129 51|          coś rozdzieliło go od tych ludzi. Znał ich przecie dobrze
130 51|             weź broń i garść twoich ludzi chrześcijan. W razie potrzeby,
131 51|           nie więcej jak dziesięciu ludzi - myślał - to sam olbrzym
132 51|    pożałować na to ni pieniędzy, ni ludzi, że zaś Paweł z Tarsu nawrócił
133 51|        czasie którego zginą tysiące ludzi?~- Za co będą ich karali,
134 51|           się podpite winem gromady ludzi, przybrane w bluszcze i
135 51|         napełniała wesołością serca ludzi. Gdzieniegdzie śpiewano
136 51|     więzienia napełnią się mnóstwem ludzi i gdy straci się rachunek
137 52|           głowy o kamienie. Tysiące ludzi dniem i nocą przebiegało
138 52|         przepełnione były tysiącami ludzi, co dzień zaś czerń i pretorianie
139 53|   spostrzegł, że był tylko igraszką ludzi i że gdyby był udawał, iż
140 54|            Forum, jak zwykle, tłumy ludzi. Przekupnie wywoływali swoje
141 54|            oczy: ulica roiła się od ludzi, lecz dwaj biegacze, przybrani
142 55|             domu, aby wysłać swoich ludzi po Linusa i kazać go przenieść
143 56|          obszerne pomieszczenia dla ludzi i zwierząt. Tysiące rzemieślników
144 56|             tygrysów w rozdzieraniu ludzi. Tu i owdzie czyniono zakłady.
145 56|         było, że większą część tych ludzi opanowała jedna myśl, wyłączna
146 56|          więc od andabatów, to jest ludzi przybranych w hełmy bez
147 56|           nie tylko motłochu, ale i ludzi wykwintnych, w czasie której
148 56|     oddziałami po dwudziestu pięciu ludzi, osobno Trakowie, osobno
149 56|   rozdawnictwie wynoszono z widowni ludzi z połamanymi rękoma, nogami
150 56|         arenie pojawiła się gromada ludzi, aby tu i owdzie rozgrabić
151 56|         który króluje w ustach tych ludzi mających umrzeć? Ale tymczasem
152 56|            Christo!" Psy, wyczuwszy ludzi pod skórami zwierząt i zdziwione
153 56|        drgające kłęby z ciał psów i ludzi. Krew płynęła teraz strumieniem
154 57|   znajdziecie czekających z lektyką ludzi, którym oddacie trumnę.
155 57|          lektykę i czterech pewnych ludzi, wybranych spomiędzy niewolników
156 57|           umierały codziennie setki ludzi. Co do stróżów i co do człowieka,
157 57|    dzisiejszej nocy koło dwudziestu ludzi, a do wieczora umrze jeszcze
158 57|           się do gospody, do swoich ludzi. Nazariusz, zabrawszy pod
159 57|      podejrzeń, wyglądamy bowiem na ludzi, którzy chcą przeczekać
160 57|         pochodnie!~I zwrócił się do ludzi:~- Baczyć, by muły nie parskały!... -
161 58|         nocy napełnił się tysiącami ludzi, cezar zaś przybył również
162 58|              ujrzał znajomych sobie ludzi. Przedstawiano śmierć Dedala
163 58|          ucztę; zostało tylko kilku ludzi, których zatrzymała nie
164 58|             jeszcze nakazał miłować ludzi niż nienawidzieć złego,
165 60|            pracy do której zmuszała ludzi tylko niewola lub ostatnia
166 60|             zostawię czterech moich ludzi, którzy w nocy będą chodzili
167 60|             czym wyznaczył czterech ludzi, a między nimi Winicjusza,
168 61|         ziemskim, to tylko jak myśl ludzi, którzy gotując się w wielką
169 62|           już i poprzednio w Rzymie ludzi palonych na słupach, lecz
170 62|            zaledwie kilkudziesięciu ludzi, przeznaczonych na koniec
171 63|            by jak największa liczba ludzi mogła patrzeć na śmierć
172 63|       męczennika, a następnie dwóch ludzi wprowadziło, a raczej przywlokło
173 63|         męczyć i przybijać na krzyż ludzi, którzy już i tak konają.
174 64|           się ostać.~Oddawano tylko ludzi konających i zmarłych rodzinom,
175 65|           dziwny dar jednania sobie ludzi.~- Cezar jest bezdzietny -
176 66|      amfiteatrze można było widzieć ludzi, którzy podniósłszy ręce
177 66|             duchów, ale nie bał się ludzi, dawał znak łaski. Toż samo
178 67|        Gdzieniegdzie tylko gromadki ludzi, uwieńczonych bluszczem,
179 67|           Ancjum większą część tych ludzi. Nieszczęścia Winicjusza
180 70|           Bogu, który z miłości dla ludzi dał się ukrzyżować, by odkupić
181 71|         będziecie." Patrząc na roje ludzi, przesuwających się przed
182 71|       przypomniał sobie, jako uczył ludzi miłości, jako im mówił,
183 71|          życia spłynął na nauczaniu ludzi takiej Prawdy. A teraz mówił
184 73|            był duszą spisku Pizona. Ludzi Petroniusza, pozostałych
185 73|           również poświęcił się dla ludzi, ale eheu! Prometeusz podobno
186 73|           jest najmniej sto tysięcy ludzi mających albo krzywe łopatki,
187 74|          Erebu wszystkich uczciwych ludzi w twym państwie. Nie, mój