Rozdzial
1 1 | zdrów. Winicjusz oddał go oto pod opiekę Asklepiosa i
2 1 | złota, ale wiesz dlaczego? Oto powiedziałem sobie: pomoże -
3 1 | rzekł:~- Ten ma słuszność. Oto co jest w życiu najlepsze. -
4 1 | zdolny. A wiesz dlaczego? Oto takie rzeczy się robi, ale
5 2 | zmienił przedmiot rozmowy. Oto w okolicy Praeneste wieśniacy
6 2 | pewność siebie. I teraz oto dziękując jej za opiekę
7 2 | nie poczułem chłodu.~- A oto już ledwie pół tarczy zza
8 3 | jeszcze bawi w Chryzotemis? Oto, że ona mnie zdradza z moim
9 3 | Słucham cię, moja Atene...~- Oto za kilka dni boska Ligia
10 4 | pozdrowienie cezara - a oto są tabliczki i znak, że
11 4 | poświęcał ofiary bogom domowym. Oto czas próby nadszedł. Niegdyś
12 4 | nie brak ran bolesnych. Oto na oczach jej Aulusa leży
13 4 | czym wódz mówił dalej:~- Oto co jest wpuścić przez próg
14 6 | się rzecz zdumiewająca. Oto ów wysmukły i zniewieściały
15 6 | być złym. Patrz, Marku, oto siedzi przed tobą cnota
16 7 | wie, co mówi. Z własnych oto słów Ligii pokazuje się,
17 7 | tego pałacu, i tych ludzi. Oto tam z dala widać kryptoportyk,
18 7 | Jednakże niechaj się nie boi. Oto on, Winicjusz, jest przy
19 7 | i na cezara, i na Akte. Oto słowa jej rozproszyły czar
20 7 | mam jeszcze... I gotówem oto się założyć z Tuliuszem
21 8 | olbrzyma świeciły szczęściem. Oto nie potrafił nic wymyśleć,
22 9 | pewną słodycz w myśli, że oto dla swej Prawdy poświęca
23 10 | pośpiechem i żałośnie:~- Oto krew, panie! Broniliśmy!
24 10 | krew, panie! Broniliśmy! Oto krew, panie, oto krew !...~
25 10 | Broniliśmy! Oto krew, panie, oto krew !...~Lecz nie zdołał
26 11 | słyszeć, bo gotów oszaleć. Oto nie oddałby tej dziewczyny
27 11 | a w dodatku kochającą. Oto byłaby oprzędła drzwi jego
28 11 | owczym runie, u jego ogniska. Oto usłyszałby z jej ust sakramentalne: "
29 12 | postąpił na twoim miejscu, ja. Oto zanim się tamta odnajdzie,
30 13 | dwunastoletniego pacholęcia!... Ale oto i ten złodziej, Sporus!
31 13 | Seneką od świtu do południa i oto, czym mój przyjaciel obdarzył
32 14 | Syn, Zbawiciel.~- Dobrze. Oto mówię!... Cóż z tego?~-
33 14 | zdziwieniem Petroniusz.~- Oto dlaczego ryba stała się
34 14 | obronie ich straciłem te oto dwa palce. Ale że między
35 14 | której jej szukać należy. Oto rozesłaliście wyzwoleńców
36 14 | Posłuchajcie tylko cierpliwie. Oto od tych kilku dni na nogach
37 14 | cmentarzach, a wiecie po co? Oto, aby kreślić wszędzie rybę,
38 14 | pieniądze dziś wieczór.~- Oto prawdziwy cezar! - rzekł
39 15 | czy wiesz, jaka jego wina? Oto jest prawnukiem boskiego
40 15 | nade mną jedną wyższość. Oto bardziej dba o życie i zarazem
41 15 | dobrze wybrał: wybrałem oto troski i zgryzotę. Pójdziemy
42 16 | którego obronie straciłem te oto dwa palce, których strata
43 16 | powodem jego nieszczęść. Oto mi nagroda za dwa palce!~-
44 17 | go do niego przywiodła. Oto oddawszy im usługę liczył,
45 17 | ramienia i takiej piersi.~- Oto jest, - panie - rzekł Kwartus -
46 17 | na kamieniu nie został. Oto za kilka dni będzie wydany
47 17 | odbiło się zakłopotanie. Oto niedawno zabił człowieka,
48 17 | którego jest usługach, ale oto dam ci znak, który gdy pokażesz
49 17 | podał ją robotnikowi.~- Oto wyrok na Glauka i znak dla
50 18 | przyjaźni uczyń rzecz jedną: oto ów Ursus, niewolnik Ligii,
51 18 | Ahenobarbus już doszedł? Oto, że nawet zabójstwo matki
52 18 | zaś powtarzał co chwila: "Oto, co są Grecy! Oto, co są
53 18 | chwila: "Oto, co są Grecy! Oto, co są Grecy!" I zdaje mi
54 18 | zaszedł tu dziwny przypadek. Oto teatr zawalił się nagle,
55 19 | panie - rzekł - porwać tą oto ręką, kogo mi każesz, a
56 19 | Panie - rzekł Grek - oto co mi jeszcze przyszło do
57 19 | pewności zostawisz na tym oto stole tę sakiewkę, którą
58 19 | jeszcze przed wieczorem.~- Oto są znaki, panie. Bez nich
59 20 | miał odkupić Izraela, a oto był trzeci dzień, jak umarł,
60 21 | przed sobą tylko ją jedną. Oto wreszcie po wszystkich wysiłkach,
61 21 | na to dość przenikliwym. Oto on dotąd Ligii nie znał.
62 21 | widok uderzył ich oczy. Oto dwóch żołnierzy klękło,
63 22 | wypadł z nią do ogrodu.~Oto Ursus trzymał w ramionach
64 22 | rzecz pocieszała go stale: oto, że miał przy sobie dwie
65 23 | ręka jest zdrowa - więc oto tabliczki i styl: napisz
66 23 | zależy od jej woli, że leży oto chory, złamany, że przestał
67 24 | Ostrianum, a wiesz dlaczego? Oto od pewnego czasu pracuję
68 24 | powiedział mi, że mnie wzywasz.~- Oto jest tabliczka. Pójdziesz
69 24 | wieczerzających i rzekł:~- Oto jest człowiek, który zaprzedał
70 24 | i rzekł wśród ciszy:~- A oto powiedział nam Zbawiciel: "
71 25 | wszystkie pytania odpowiedź. Oto oni nie zabijali przez jakąś
72 25 | go wszelako jedna rzecz. Oto po wyjściu Chilona jakaś
73 25 | której Ligia jest kapłanką. I oto nie spuszczał z niej oczu,
74 26 | potwornej rozciągłości. Nie mógł oto oddać Ligii Aulusom z obawy,
75 27 | Chrystusa, a ona pokochała oto augustianina! Sama myśl
76 28 | Co mi z tego przyjdzie?" Oto były pierwsze pytania, które
77 28 | Miriam. Przesiaduję teraz oto całymi dniami z głową opartą
78 28 | może ją odnajdziesz." I oto łamię głowę nad tymi słowy,
79 28 | I czy wiesz, co czynią? Oto modlą się za mnie i proszą
80 28 | wiesz, jak postąpiłem? Oto w pierwszej chwili chciałem
81 28 | Wiesz, co ci wyznam: oto że nie mogę sobie dać rady
82 29 | rzeczy i sąd o nich. Nic go oto nie nęci, nic mu nie smakuje,
83 29 | wiesz, dlaczego tak było? Oto dlatego, żem szukał daleko
84 29 | Werresa. Teraz mówię sobie oto, co następuje: napełniam
85 29 | będzie dalej, nie dbam, i oto jest moja najnowsza filozofia.~-
86 30 | czegom się dowiedział? - Oto że w czasie uroczystości,
87 31 | zamarło mu w piersiach. Oto zdawało mu się, że w bogini
88 32 | ułożył sobie cały plan. Oto wyprawi u siebie ucztę i
89 32 | usunąć wszystkie trudności. Oto nazajutrz przyszedł niespodzianie
90 33 | się rzecz nadzwyczajna. Oto ten potomek Kwirytów, który
91 34 | gdy go opuściła. Przyszedł oto Chilo, który odkrył jej
92 34 | przyszła mu do głowy, bo oto jest przy niej, a wszakże
93 35 | dlaczego ta małpa ochrypła? Oto wczoraj zachciało mu się
94 37 | która cię uspokoić powinna: oto Piotr rzekł mi na wyjezdnym,
95 38 | wiesz, com tam słyszał? Oto naprzód on sam czytał swój
96 39 | wiesz, kwiecie, dlaczego? Oto Paweł mi rzekł: "Jam cię
97 39 | dlaczego mam być cnotliwy. Oto dlatego, że dobro i miłość
98 39 | co mi się teraz zdaje? Oto, że tej nauce nie oprze
99 39 | istotnie jest od trosk wolne? Oto i ty, panie, i nikt spomiędzy
100 39 | szczęśliwi i żyć w radości? Lecz oto ja głoszę miłość i głoszę
101 39 | roli. I myślałem wówczas: oto Poppea porzuciła dwóch mężów
102 39 | dwóch mężów dla Nerona, oto Kalwia Kryspinilla, oto
103 39 | oto Kalwia Kryspinilla, oto Nigidia, oto wszystkie niemal,
104 39 | Kryspinilla, oto Nigidia, oto wszystkie niemal, które
105 40 | dlaczego jest tak, jak mówisz? Oto gdy rzeźbiarz chce stworzyć
106 40 | I powiem ci, dlaczego. Oto Troja nie spaliłaby się,
107 40 | miejscowym areopagiem.~- Oto co się nazywa mówić rozumnie -
108 41 | z nieskończoności. Więc oto powiem ci, że muzyka jest
109 41 | państwie moim lub na świecie. Oto jestem cezarem i świat należy
110 41 | wielkich opalów, rzekł:~- Oto są klejnoty godne dzisiejszego
111 42 | przeciw ciemięzcom i miastu. A oto chwila nadeszła! Być może,
112 42 | napotkać w drodze. Może oto lada chwila kochana twarz
113 43 | przebiegł od stóp do głowy. Oto drugi już raz, w chwili
114 44 | powtarzały się co chwila słowa: "Oto nadchodzi sędzia w dniu
115 45 | choćby aż do Sycylii. Rzym oto płonie i za kilka dni zostanie
116 45 | całą drogę sam ze sobą:~"Oto pożar został za nami i teraz
117 45 | roje migających. latarek.~- Oto oni! - rzekł Chilo. - Będzie
118 45 | albowiem chwila nadeszła. Oto na miasto zbrodni i rozpusty,
119 45 | miasto zbrodni i rozpusty, oto na nowy Babilon Pan spuścił
120 45 | powtarzać: "Dzień sądu!... Oto idzie!" Niektórzy zakrywali
121 47 | Czegóż mógł jeszcze żądać? Oto Rzym, Rzym światowładny,
122 47 | którego krzywdzą, i rzekł:~- Oto, jak Kwiryci umieją cenić
123 48 | ukazał na nie ręką i rzekł:~- Oto chata kopacza, który dał
124 48 | własną głowę chodzi, klękam oto przed wami i przysięgam,
125 48 | niego, rzekł uroczyście:~- Oto cię chrzczę w imię Ojca
126 49 | twarzą spokojną i pogardliwą. Oto, gdy chciano go uderzyć,
127 49 | wyrzekaj się takiej sławy, bo oto pieśni o tobie będą brzmiały
128 50 | odpowiedział Chilo. - Oto od młodości poświęciłem
129 50 | panie, jak mi się wypłacił? Oto w drodze z Neapolu do Rzymu
130 51 | Szlachetny panie - rzekł - oto pismo od cezara.~Petroniusz
131 51 | słuszność, bo w takim razie, gdy oto cezar przeczyta nam nową
132 51 | rozumiesz, co to znaczy? Oto chcą sobie wyprawić widowisko
133 53 | niegdyś w chacie fossora. Oto wołają Go z głębi bólu,
134 53 | głębi bólu, z otchłani, oto woła Go Piotr, więc lada
135 53 | to jedno życie obiecał? Oto przychodzi do was i mówi
136 53 | Pójdźcie drogą moją", oto podnosi was ku sobie, a
137 53 | i nad ludami ziemi?... I oto zlewasz zdrój mocy na słabych,
138 53 | aby się stali silni, i oto każesz mi paść stąd baranki
139 53 | światła głowę i rzekł:~- Oto jako Pan zwyciężył w was
140 56 | wasze - mówił Kryspus - bo oto chwila zaraz nadejdzie.
141 56 | przyszedł czas gniewu Bożego. Oto za chwilę staniecie przed
142 56 | się coś nieoczekiwanego. Oto ze środka kosmatej gromady
143 56 | umarł w męce i gdy giną oto za niego tysiące, gdy wylewa
144 56 | nikt się nie spodziewał. Oto cezar, który od niejakiego
145 57 | odparł Chilo. - Piszę oto, pierworodny synu Apollina,
146 57 | spojrzę, tylekroć pomyślę: oto głupcy, których wywiódł
147 58 | prawicy swojej. Ufajcie, bo oto niebo otwiera się przed
148 61 | możesz mi być już pomocny. Oto po jej śmierci wyznam, żem
149 62 | bardziej krwawych krzywd. I oto ofiara płonęła teraz na
150 62 | moją śmierć przysięgam, że oto giną niewinni, a podpalaczem
151 62 | przychodziłbym do ciebie? Ale oto On rozkazał mi zbierać dusze
152 62 | klęczącego nędzarza:~- Chilonie! Oto cię chrzczę w imię Ojca
153 63 | jak jadowity robak, ale oto byłem przez całe życie nędzarzem;
154 63 | bardzo nieszczęśliwy, a oto teraz jeszcze położono mnie
155 63 | podziw i zdumienie widzów. Oto twarz zajaśniała mu uśmiechem,
156 64 | pociechę inne, słodsze myśli. Oto słysząc, że Baranek wypowiedział
157 65 | i patrz, co się stało! Oto znalazł się Kasjusz Cherea...
158 65 | I powiem ci, dlaczego. Oto wybiera się znów do Achai,
159 65 | wrócenia do łask.~- Jaki?~- Oto powtórzyć Miedzianobrodemu
160 66 | serca. I myślał dalej, że oto ona tam leży w ciemnym cuniculum,
161 66 | jego zostało wysłuchane, bo oto umiera. Wydało mu się, że
162 66 | się coś nadzwyczajnego. Oto pokorny i gotowy na śmierć
163 66 | wyczerpie, kto pierwszy padnie, oto było pytanie, które dla
164 66 | Ludzie mniemali, że śnią, oto potworna głowa byka poczęła
165 66 | w podobnych widokach. A oto lud chciał go jej pozbawić.
166 69 | i odpowiedział:~- Słyszę oto w duszy słowa Pana, który
167 69 | niepewność, a nawet i trwoga. Oto trzoda jego była rozproszona,
168 69 | przyszły na pomoc ginącym i oto Nero rozsiada się w chwale
169 69 | Panu, gdy usłyszy słowa: "Oto oni pomarli za wiarę swoją,
170 69 | odnaleźć jeszcze możesz. Oto żywie jeszcze słowo Boże
171 70 | widok uderzył oczy Apostoła. Oto wydało mu się, iż złocisty
172 70 | Pan zawrócił go z drogi: oto to miasto pychy, zbrodni,
173 71 | stron podniosły się głosy: "Oto Piotr odchodzi do Pana."
174 71 | nadziewa, wszystko wytrwa.~Oto mu wiek życia spłynął na
175 73 | wystarczy za odpowiedź. Oto w tej chwili z portyku,
176 73 | którąm ci schował na ostatek. Oto mnie woła Tanatos. Dla was
177 74 | prośbą do was wystąpię: oto niech każdy przyjmie ode
178 74 | bezcenną, po czym rzekł: - A oto jest ta, z której ulałem
179 74 | słuchać muzyki, patrzeć na te oto boskie kształty, które obok
180 74 | odziedziczył. Wybacz mi jednak, bo oto przysięgam ci na Hades,
181 74 | biedny poeto z przedmieścia, oto co przewyższyło moje siły
182 Epi| przejednaniu pieśnią żołnierzy: Oto legioniści otoczą go ze
183 Epi| głosem Nero. Po czym dodał:~- Oto jest wierność!~W mgnieniu
|