Rozdzial

1501 25 |               dla tych, którzy pozwalają się zjadać. Uderzyła go wszelako
1502 25 |                  twarze. Apostoł zbliżył się do Glauka i położywszy dłoń
1503 25 |                pełne wesela, jakby zlało się na niego jakieś wielkie,
1504 25 |                 niewolnika, i zdawało mu się, że porządek tego świata
1505 25 |             porządek tego świata odwraca się zupełnie. Potem nadszedł
1506 25 |              stanąwszy blisko, pochyliła się nad nim, by się przekonać,
1507 25 |                pochyliła się nad nim, by się przekonać, czy śpi. Winicjusz
1508 25 |              otworzywszy oczy uśmiechnął się, ona zaś położyła mu na
1509 25 |                słodycz, ale zarazem czuł się mocniej chorym. I tak było
1510 25 |                 istocie. Noc już zrobiła się zupełna, a wraz z nią przyszła
1511 25 |             Ligią wzrokiem, gdziekolwiek się ruszyła. Chwilami jednak
1512 25 |           widział i słyszał wszystko, co się naokół niego działo, ale
1513 25 |            którym rzeczywistość mieszała się z gorączkowymi widzeniami.
1514 25 |      gorączkowymi widzeniami. Zdawało mu się więc, że na jakimś starym,
1515 25 |             opuszczonym cmentarzu wznosi się świątynia w kształcie wieży,
1516 25 |                Wschodzie. On sam wspinał się z wielkim wysileniem po
1517 25 |                 to kapłanka, za którą On się pomści..." Winicjusz nie
1518 25 |                 go ze sobą.~Tu rozbudził się, otrzeźwiał i począł patrzeć
1519 25 |                  wysokim trzonie żarzyło się już słabiej, ale rzucało
1520 25 |            wszyscy przed ogniem, grzejąc się, ponieważ noc była chłodna,
1521 25 |              rozłączyć go z nią, zdawało się bowiem Winicjuszowi rzeczą
1522 25 |                 słów Piotra.~Lecz omylił się najzupełniej. Apostoł bowiem
1523 25 |                  mogąc wytrzymać, zerwał się, żeleźcem poprawił ogień
1524 25 |                trzonie, aż iskry sypnęły się złotym deszczem i płomień
1525 25 |             siadł i zawołał:~- A niechby się stało, co chciało - hej!...~
1526 25 |         rozgłośnie i znać było, że burzy się w duszy i że choć zawsze
1527 25 |             teraz słyszał, pomieszało mu się z tym, co Apostoł opowiadał
1528 25 |                 w którym Chrystus ukazał się na brzegu Tyberiadzkiego
1529 25 |                  on schwyciwszy wydostał się przy ich pomocy na łódź
1530 25 |               Lecz następnie wydawało mu się, że powstawszy ujrzał mnóstwo
1531 25 |                 łodzi, która rozszerzała się jakby cudem. Wkrótce wypełniły
1532 25 |               większe. Winicjusz zdziwił się, jak się mogły w niej pomieścić,
1533 25 |               Winicjusz zdziwił się, jak się mogły w niej pomieścić,
1534 25 |           marzenia Winicjusza pomieszały się znów z tym, co słyszał w
1535 25 |           Ostrianum z ust Apostoła, jako się Chrystus objawił raz nad
1536 25 |                   I w miarę jak zbliżali się ku niej, pogoda czyniła
1537 25 |                  ku niej, pogoda czyniła się cichsza, toń gładsza, a
1538 25 |              słodki, powietrze wypełniło się zapachem nardu; woda grała
1539 25 |           światłość.~Winicjusz rozbudził się znowu, lecz marzenia jego
1540 25 |                marzenia jego rozpraszały się z wolna i nie od razu odzyskał
1541 25 |              Przez czas jakiś zdawało mu się jeszcze, że jest nad jeziorem
1542 25 |             szukać Petroniusza i zdziwił się, że go nie może odnaleźć.
1543 25 |          zupełnie. Pieńki oliwne żarzyły się leniwie pod różowym popiołem,
1544 25 |         Ostrianum, a cały dzień krzątała się przy opatrunku, teraz zaś,
1545 25 |             teraz zaś, gdy wszyscy udali się na spoczynek, ona jedna
1546 25 |           pogańskiej głowie jego poczęło się z trudem wykluwać pojęcie,
1547 25 |                  dusza.~Nie umiał zdobyć się na to, by ją nazwać chrześcijańską,
1548 25 |                 jeśli wszyscy inni udali się na spoczynek, a Ligia jedna,
1549 25 |                  których nieraz obwijały się naokół jego szyi śnieżne
1550 25 |            niedostawało. Wówczas zdumiał się i sam nie wiedział, co się
1551 25 |               się i sam nie wiedział, co się z nim dzieje, albowiem spostrzegł,
1552 25 |                  na nią patrzy, zbliżyła się ku niemu i rzekła:~- Jestem
1553 26 |           ROZDZIAŁ XXVI~Nazajutrz ocknął się osłabiony, ale z głową chłodną
1554 26 |                 bez gorączki. Zdawało mu się, iż rozbudził go szept rozmowy,
1555 26 |            wczoraj Krotona, przypatrywał się z zajęciem, godnym lubownika
1556 26 |                robotę!"~Głośno zaś ozwał się:~- Hej, niewolniku!~Ursus
1557 26 |                 z komina i uśmiechnąwszy się niemal przyjaźnie, rzekł:~-
1558 26 |             słuchać. Tu oczy zasępiły mu się i po chwili dodał:~- Gdybym
1559 26 |             swych niewolników, pohamował się, zwłaszcza że i chęć dowiedzenia
1560 26 |          zwłaszcza że i chęć dowiedzenia się jakichś szczegółów z życia
1561 26 |              przemogła.~Więc uspokoiwszy się począł wypytywać o wojnę
1562 26 |                 poselstwo Ligów znajduje się u Pomponiusza, ofiarując
1563 26 |          Przybywszy do niego dowiedzieli się jednak, że posłów żadnych
1564 26 |            jakkolwiek barbarzyński, mógł się okazać groźnym, gdyż wedle
1565 26 |               palą nam lasy. I nie boimy się ni ich, ni rzymskiego cezara.~-
1566 26 |              wróci do Pomponii, pokłonię się jej, by pozwoliła mi iść
1567 26 |               nich, bo Chrystus narodził się daleko i oni nawet nie słyszeli
1568 26 |                lepiej ode mnie, gdzie Mu się trzeba narodzić, ale gdyby
1569 26 |                 nawet na myśl sprzeciwić się jej woli, jakby była córką
1570 26 |               zgniótłszy Krotona, rzucił się na niego samego jak burza
1571 26 |                  pierwszy w życiu począł się zastanawiać nad tym, co
1572 26 |               nad tym, co też może dziać się w piersi prostaka, sługi
1573 26 |           barbarzyńcy.~Lecz Ursus okazał się niańką o tyle niezgrabną,
1574 26 |                próbach olbrzym zatroskał się wielce i rzekł:~- Ej, łatwiej
1575 26 |                 mną dwadzieścia zim, tom się bał - odrzekł Ursus - ale
1576 26 |             blada główka Ligii wychyliła się spoza. zasłony.~- Zaraz
1577 26 |             cubiculum, w którym gotowała się widocznie do snu, gdyż przybrana
1578 26 |            karmić Winicjusza, który czuł się zarazem upokorzony i szczęśliwy.
1579 26 |                szczęśliwy. Gdy pochylała się ku niemu, biło na niego
1580 26 |               tak - odpowiedziała - mnie się tego słuchać nie godzi.~
1581 26 |               godzi.~Jednakże uśmiechała się do niego, a następnie rzekła
1582 26 |             trudu nie czuje i że nie uda się na spoczynek, póki nie przyjdzie
1583 26 |           wdzięcznością, a myśl biedziła się, jakby jej tę wdzięczność
1584 26 |      chrześcijanie, wiemy przez Akte, co się na Palatynie dzieje. Zaliś
1585 26 |              równie jak ty nie wiemy, co się z nią stało." I cezar uwierzył,
1586 26 |            tęsknota, bo oczy jej zrosiły się łzami, lecz wkrótce uspokoiła
1587 26 |                   lecz wkrótce uspokoiła się i rzekła:~- Wiem, że i Pomponia
1588 26 |              jeśli przyjdą, to zmieniają się w radość. I śmierć sama,
1589 26 |               myślę, dotychczas zdaje mi się, że to sen i że ni uszom,
1590 26 |             ciebie ręki.~Ligia zamyśliła się przez chwilę, po czym odrzekła: -
1591 26 |              przez niewolników rozchodzi się każda wiadomość po Rzymie -
1592 26 |                 więc i mój powrót stałby się rozgłośny w mieście, i Nero
1593 26 |             mieście, i Nero dowiedziałby się o nim przez swoich niewolników
1594 26 |                okazać, że woli jego musi się stać zadosyć. Prawda jest,
1595 26 |                 nie jemu, ale mnie stała się ujma. Lecz może... odjąwszy
1596 26 |                  przewidzieć. Nie liczyć się z nim, nie bać się go mogli
1597 26 |                liczyć się z nim, nie bać się go mogli chyba tacy ludzie
1598 26 |                  w których żyli, ukazała się Winicjuszowi w całej swej
1599 26 |               poczuł, że albo świat musi się zmienić i przerodzić, albo
1600 26 |            przerodzić, albo życie stanie się zgoła niemożliwe. Zrozumiał
1601 26 |          nadzieja, że cię znajdę, byłbym się rzucił na miecz. Ale boję
1602 26 |                rzucił na miecz. Ale boję się śmierci, bo nie mógłbym
1603 26 |                 Pamiętasz, jak bawiliśmy się w piłkę? Kochałem cię już
1604 26 |               nad życie, a i ty poczęłaś się domyślać, że cię kocham...
1605 26 |              pokocham Go, choć wydaje mi się Bogiem niewolników, cudzoziemców
1606 26 |                objąć twoje nogi i modlić się do ciebie, tobie składać
1607 26 |                  panować nie chce liczyć się z żadną miarą ni w słowach,
1608 26 |              uwielbienie, nagromadziwszy się w jego piersi, buchnęły
1609 26 |                  Ligii słowa jego wydały się bluźniercze, a jednak serce
1610 26 |                 tunikę. Nie mogła oprzeć się litości nad nim i nad jego
1611 26 |                jaką do niej mówił. Czuła się kochaną i ubóstwianą bez
1612 26 |              ubóstwienia i pokory, wydał się jej takim, jakim go chciała
1613 26 |                 Aulusów? Na toż ratowała się ucieczką? Na toż kryła się
1614 26 |               się ucieczką? Na toż kryła się tyle czasu w nędznych dzielnicach
1615 26 |             gniew i pomstę Bożą. Wydawał się wprawdzie zmieniony, ale
1616 26 |               znienawidzić. Ligii wydało się, że sama myśl o jakiejkolwiek
1617 26 |                że na dnie jej duszy mogą się zbudzić inne uczucia i pragnienia,
1618 26 |          Winicjusza w mgnieniu oka odbił się gniew i zniecierpliwienie.
1619 26 |           pogardą. Wprawdzie pomiarkował się wkrótce, lecz jeśli Ligia
1620 26 |              musiały pierzchnąć. Zmienił się tylko dla niej, lecz poza
1621 26 |                 Do wnętrza kwiatu dostał się jadowity robak i począł
1622 26 |                  jej ukojenia. Śniło jej się, że na Ostrianum Nero na
1623 27 |               chwili rzadziej pokazywała się we wspólnej izbie i rzadziej
1624 27 |                izbie i rzadziej zbliżała się do jego łóżka. Lecz spokój
1625 27 |              łaskę, że cierpi i nie śmie się skarżyć, by jej do siebie
1626 27 |        spostrzegła, że im bardziej stara się go unikać, tym większy jej
1627 27 |                 samym tym tkliwsze rodzą się w niej dla niego uczucia.
1628 27 |              rozterce, która powiększała się z dniem każdym. Chwilami
1629 27 |            każdym. Chwilami wydawało jej się, że ją otacza jakaś sieć,
1630 27 |                  chcąc ją przebić, wikła się w niej coraz bardziej. Musiała
1631 27 |                widok jego co dzień staje się jej potrzebniejszym, głos
1632 27 |                  jego łożu. Gdy zbliżała się do niego, a on rozpromieniał
1633 27 |                niego, a on rozpromieniał się, radość zalewała i jej serce.
1634 27 |                 gdy myślała o tym, czuła się zarazem winną i szczęśliwą.
1635 27 |                   Winicjusz też zmieniał się istotnie. W rozmowach jego
1636 27 |                 jednak są ludzie. Dziwił się podobnym myślom - jednakże
1637 27 |               jednak począł przypatrywać się ludziom prostym i ubogim,
1638 27 |           ścierpieć, albowiem zdawało mu się, że młody chłopak ośmiela
1639 27 |             młody chłopak ośmiela kochać się w Ligii. Długi czas wstrzymywał
1640 27 |                   Długi czas wstrzymywał się wprawdzie z okazywaniem
1641 27 |          pieniądze, w Winicjuszu odezwał się potomek Kwirytów, dla którego
1642 27 |      sycylijskich winnicach... Pohamował się jednak, zdusił w sobie gniew
1643 27 |                  Plaucjuszów.~I przemógł się do tego stopnia, że gdy
1644 27 |                 że gdy Nazariusz pokazał się znów w izbie, obiecał mu,
1645 27 |                mógł przez chwilę oburzyć się na niego, ale nie mógł być
1646 27 |                  młody trybun, by poddać się, choćby w milczeniu, tej
1647 27 |                  Pod tym względem działy się w Winicjuszu rzeczy dziwne.
1648 27 |                   tym bardziej zdumiewał się nad nadludzką siłą tej nauki,
1649 27 |              wiarogodni i zbyt brzydzili się kłamstwem, by mógł przypuścić,
1650 27 |                cała ta nauka wydawała mu się tak przeciwną istniejącemu
1651 27 |         człowiekiem, gdyby senat składał się nie ze znikczemniałych rozpustników,
1652 27 |            różnice. I co wówczas stałoby się choćby z władztwem i państwem
1653 27 |               sobie? To już nie mieściło się w głowie patrycjusza. A
1654 27 |                przykład przyjął. Obawiał się jej i podziwiał ją, ale
1655 27 |                 przyjęciem jej wzdrygała się po prostu jego natura. Rozumiał
1656 27 |             istotę. A wówczas chciało mu się znów kochać Chrystusa. I
1657 27 |               dwie przeciwne fale, wahał się w myślach, wahał się w uczuciach,
1658 27 |               wahał się w myślach, wahał się w uczuciach, nie umiał wybrać,
1659 27 |                   Ligia zaś widziała, co się w nim działo, jak się przełamywał,
1660 27 |                 co się w nim działo, jak się przełamywał, jak natura
1661 27 |                 rozdział. Czasem łudziła się wprawdzie, że jego dusza
1662 27 |         wprawdzie, że jego dusza otworzy się jeszcze na Chrystusowe prawdy,
1663 27 |               ale złudzenia te nie mogły się ostać. Znała i rozumiała
1664 27 |        niedoświadczonej głowie nie mogły się obok siebie pomieścić. Jeśli
1665 27 |                silniejszym, przypodniósł się na swym zdrowym ramieniu
1666 27 |            podnieść, lecz sama pochyliła się przy tym ku niemu tak, że
1667 27 |                   i przez chwilę zmagali się tak w upojeniu ze sobą i
1668 27 |                drugiemu.~Ligia podniosła się wreszcie i uciekła czując
1669 27 |                   Winicjusz nie domyślił się, jak drogo przyjdzie mu
1670 27 |              poczuciem, że niegodna jest się modlić i że nie może być
1671 27 |              ciągłym uniesieniu, zgodził się na zamiar opuszczenia domu
1672 27 |               owa Ligia, którą opiekował się od chwili ucieczki, którą
1673 27 |               upadku i póki nie zaprzesz się Zbawiciela. Bóg umarł dla
1674 27 |                  tego domu były zawaliły się na głowę twoją pierwej,
1675 27 |               swej nieprawości.~I unosił się coraz bardziej, albowiem
1676 27 |                  dziewczyną. Ligia czuła się winną, lecz nie do tego
1677 27 |              Sądziła nawet, że oddalenie się z domu Miriam będzie jej
1678 27 |                  o jaką nie podejrzewała się dotąd. Ona sądziła nawet,
1679 27 |              przebaczy i niechaj zmiłuje się nad tobą, gdyż ja, póki
1680 27 |                przez bluszcze zieleniące się jednako latem i zimą ujrzał
1681 27 |                twarzy. Kryspowi wydawało się przez chwilę, iż to był
1682 27 |              Torsu.~Lecz Ligia rzuciwszy się na kolana objęła ramionami
1683 27 |                 u swych nóg, zapytał, co się stało.~Wówczas Kryspus począł
1684 27 |                czystą jak łza, zbrudziła się ziemskim uczuciem dla uczestnika
1685 27 |          wysłuchawszy do końca, pochylił się i położył zgrzybiałą rękę
1686 27 |              jawnogrzesznicy, odwróciłby się od tego dziecka czystego
1687 27 |              Ligia ze łkaniem przytuliła się jeszcze silniej do nóg Piotrowych,
1688 27 |            którego miłujesz, nie otworzą się na światło prawdy, póty
1689 27 |                cię do grzechu, lecz módl się za niego i wiedz, że nie
1690 27 |              miłości twojej. A iż chcesz się chronić pokusy, przeto ta
1691 27 |           policzona ci będzie. Nie martw się i nie płacz, albowiem powiadam
1692 27 |                   po smutkach zaś poczną się dni wesela.~To rzekłszy
1693 27 |                 skruszony Kryspus począł się z pokorą usprawiedliwiać:~-
1694 27 |             serca miłość ziemską zaparła się Chrystusa...~Piotr zaś odpowiedział:~-
1695 27 |              odpowiedział:~- Po trzykroć się Go zaparłem, a jednak przebaczył
1696 27 |                 zgarbiony człowiek wydał się w tej chwili tym, czym był
1697 28 |        Petroniusz do Winicjusza:~"Zmiłuj się, carissime, nie naśladuj
1698 28 |              ranny i że na koniec działy się z tobą rzeczy nadzwyczajne,
1699 28 |                 ogromu niż siły. Dowiedz się od Liga, czy stanowi wyjątek,
1700 28 |                też w jego kraju znajduje się więcej ludzi do niego podobnych.
1701 28 |            cmentarz, na którym znalazłeś się wśród chrześcijan, i oni
1702 28 |            ciebie, ani Ligii. I nie dziw się, że ja, którego poza moją
1703 28 |            obchodzi na świecie, dopytuję się o to wszystko tak skwapliwie.
1704 28 |               skwapliwie. Jam przyczynił się do tego wszystkiego, co
1705 28 |             dokładnie przewidzieć, kiedy się zobaczymy. W głowie Miedzianobrodego
1706 28 |       Miedzianobrodego zamiary zmieniają się jak wiatry wiosenne. Obecnie,
1707 28 |                  igrzysk i chleba), może się wzburzyć. Otóż nie wiem,
1708 28 |             przeważy, to może zachce nam się Egiptu. Nalegałbym najmocniej,
1709 28 |               marności życia. Zdawało mu się przy tym, że Petroniusz
1710 28 |               istnieje, albo zmniejszyło się do zaledwie dostrzegalnych
1711 28 |           następnie do Achai, i zanurzyć się w życiu rozkoszy i szalonych
1712 28 |             pytania, które przesunęły mu się przez głowę. Również po
1713 28 |          porozmawiać o tym wszystkim, co się w nim dzieje, to może sam
1714 28 |             kuchnię i triclinium, czułem się szczęśliwszy niż kiedykolwiek?
1715 28 |                 i dziś jeszcze wydaje mi się niepodobieństwem myśleć
1716 28 |                pisał, że sam ofiarowałem się jej wrócić ją Aulusom? Wprawdzie
1717 28 |                  z domu do domu, dostają się na Palatyn. Cezar mógłby
1718 28 |            rozmawiał tak potężnie, że mi się wydało, iż każde jego słowo
1719 28 |               Delfach. Chwilami zdaje mi się, że już coś rozumiem. Oni
1720 28 |          odrzucić, więc nie potrzebowała się oddalać. A jeśli i ona mnie
1721 28 |                  samą myśl o tym chce mi się wysłać niewolników we wszystkie
1722 28 |                ale jest jeden, wydaje mi się rozsądnym. Podobno i Seneka
1723 28 |                innych. Chrystus był, dał się ukrzyżować dla zbawienia
1724 28 |                 powodu, dlaczegobym miał się upierać w zdaniu przeciwnym
1725 28 |                 mi nawet przyszło wyrzec się innych bogów, bo wszakże
1726 28 |               nich nie wierzy. Ale zdaje się, że to wszystko chrześcijanom
1727 28 |              jestem i taki głupi, jak ci się może nieraz wydawałem. Otóż
1728 28 |                 wiem natomiast, że gdzie się zaczyna ich nauka, tam się
1729 28 |               się zaczyna ich nauka, tam się kończy władztwo rzymskie,
1730 28 |                władztwo rzymskie, kończy się Rzym, kończy się życie,
1731 28 |                  kończy się Rzym, kończy się życie, różnica między zwyciężonym
1732 28 |             panem i niewolnikiem, kończy się urząd, kończy się cezar,
1733 28 |                 kończy się urząd, kończy się cezar, prawo i cały porządek
1734 28 |                 jego panowanie i niechby się lepiej świat zapadł, bylem
1735 28 |                dla chrześcijan, nie dość się zgodzić w słowach, trzeba
1736 28 |                  coś w mojej naturze, co się wzdryga na tę naukę, i choćby
1737 28 |                 moje ją sławiły, choćbym się do jej przepisów stosował,
1738 28 |              wiesz, co czynią? Oto modlą się za mnie i proszą dla mnie
1739 28 |            gałązek bukszpanu. Zbudziwszy się, znalazłem go przy łóżku.
1740 28 |                 sprawy, dlaczego zbliżam się jednak do niego tak, jakby
1741 28 |                 on nas dzieli. Czasem mi się zdaje, że są w tym wszystkim
1742 28 |                 i że teurgus Piotr, choć się powiada być prostym rybakiem,
1743 28 |            niepokój jest dlatego, że coś się jednak zmieniło we mnie.
1744 28 |                 a jednak od czasu, jakem się z nią zetknął, nie mogę
1745 28 |                  z nią zetknął, nie mogę się poznać. Czary czy miłość?...
1746 28 |              nich wrócił do siebie, nikt się mnie nie spodziewał. Mniemano,
1747 28 |               Śmierci raczej spodziewali się niż mnie i mniej by się
1748 28 |                  się niż mnie i mniej by się jej przerazili. Ty wiesz,
1749 28 |          wszystko więc, co żyło, rzuciło się na kolana, a niektórzy poomdlewali
1750 28 |             Augusta znad Renu. Zamknąłem się samotny w bibliotece i tam
1751 28 |             chrześcijanami, nie godzi mi się postępować z niewolnikami
1752 28 |               zaś pilną służbą starajcie się winy naprawić! Na to padli
1753 28 |               padli na kolana, zalewając się łzami, wyciągając z jękiem
1754 28 |             również wzruszony. Wydało mi się, że w tej chwili widzę słodką
1755 28 |               Nie tylko służą, ale zdają się na wyścigi zgadywać moje
1756 28 |            Pawłowi, że świat rozleciałby się na skutek jego nauki jak
1757 28 |            klientów, którzy zwiedziawszy się o moim powrocie, zbiegli
1758 28 |                 o moim powrocie, zbiegli się, by mnie przywitać. Wiesz,
1759 28 |                   a nadto znów wydało mi się, że Ligia to widzi, że cieszy
1760 28 |                Ligia to widzi, że cieszy się i pochwala... Czy mój umysł
1761 28 |                    Czy mój umysł poczyna się błąkać, czy miłość miesza
1762 28 |               mnie z dala patrzy, i boję się uczynić coś takiego, co
1763 28 |                  tym, czasem znów dręczę się tą myślą, albowiem obawiam
1764 28 |                  myślą, albowiem obawiam się, że zabrano mi dawne męstwo,
1765 28 |                 co nas dzieli, domyślisz się, jaki chaos rodzi się w
1766 28 |          domyślisz się, jaki chaos rodzi się w mej duszy, w jakich żyję
1767 28 |                 ujrzę, i czasem zdaje mi się, że to musi nastąpić...
1768 28 |                 przez Pawła z Tarsu może się czasem czegoś o niej dowiem.
1769 28 |                  wiem, dlaczego zbudziła się teraz we mnie pamięć o nim,
1770 29 |               nie odpisywał spodziewając się widocznie, że cezar lada
1771 29 |               Jakoż wieść o tym rozeszła się w mieście i wzbudziła radość
1772 29 |                kilkanaście, a nawet znów się namyślał, czy nie wrócić
1773 29 |            wiosny, która zresztą czyniła się wcześniejsza niż zwykle
1774 29 |               wzruszenia. I jemu zdawało się niejednokrotnie, że nie
1775 29 |                 do Piotra, dowiedziawszy się zaś, że nie masz go w mieście
1776 29 |                ubogich gminy. Zdawało mu się też, że jeśli Ligia go kocha,
1777 29 |            obecnie zaś z wolna przyuczał się do myśli, że inne oczy mogą
1778 29 |          zwalczał jego naukę, opierał mu się w myśli, chciał go jednakże
1779 29 |                odwiedziny Glauka stawały się coraz rzadsze, Winicjusza
1780 29 |                 że dawna natura odezwała się w nim raz jeszcze z taką
1781 29 |              którego ustąpiła. Wydało mu się, że był głupcem, że niepotrzebnie
1782 29 |                powinien brać z życia, co się da. Postanowił zapomnieć
1783 29 |              jest ostatnia próba, rzucił się więc w wir życia z całą
1784 29 |                   Życie zaś samo zdawało się go do tego zachęcać. Obumarłe
1785 29 |                przez zimę miasto poczęło się ożywiać nadzieją bliskiego
1786 29 |              Trawniki w ogrodach pokryły się fiołkami. Fora i Pole Marsowe
1787 29 |              Fora i Pole Marsowe zaroiły się ludźmi, których przygrzewało
1788 29 |                 Diany w Arycji, wymykały się z domów, aby za miastem
1789 29 |                 całą noc. Winicjusz spił się tak na owej uczcie, iż nie
1790 29 |              spytała go o Ligię, obraził się i będąc już pijanym wylał
1791 29 |                  Przez tydzień ukazywali się razem, lecz stosunek nie
1792 29 |           wspominane, Winicjusz nie mógł się jednak pozbyć myśli o niej.
1793 29 |       przejmowało go jakby obawą. Zżymał się sam na siebie, nie mogąc
1794 29 |                nie mogąc wszelako pozbyć się ani myśli, że Ligię zasmuca,
1795 29 |                 zasmuca, ani żalu, który się z tej myśli rodził. Po pierwszej
1796 29 |                 wprawdzie od razu nurzać się w rozkoszy i rozpuście,
1797 29 |                tylko wyrzuty. Zdawało mu się, że jest nędznikiem, i to
1798 29 |                do Petroniusza nie wybrał się dopóty, dopóki ten nie przysłał
1799 29 |                  smakuje, nie wie, czego się trzymać i jak postępować.
1800 29 |               nie posiądzie zupełnie, bo się musi nią dzielić z Chrystusem.
1801 29 |                 Nagle wstał i zbliżywszy się do Winicjusza począł rozgarniać
1802 29 |                 Winicjusz. - Nie zdziwię się, jeśli wkrótce wszystkie
1803 29 |            rozumnym i nieraz zastanawiał się nad duszą ludzką i nad życiem.
1804 29 |                  w sobie jednak składało się ono z prostych i harmonijnych
1805 29 |          Winicjusz. - Nieraz wydawało mi się, że oczarowano nas oboje. -
1806 29 |                  rzekł Petroniusz - udał się na przykład do kapłanów
1807 29 |                jego ta rada może wydawać się marną, a nawet i śmieszną.~
1808 29 |                nic odpowiedzi, nie chcąc się jednak do tego przyznać,
1809 29 |             sekta! Próbowałżeś otrząsnąć się z tych smutków i użyć trochę
1810 29 |         Winicjusz. A Petroniusz rozśmiał się i rzekł:~- Ach, zdrajco!
1811 29 |             niewolników prędko rozchodzą się wiadomości: uwiodłeś mi
1812 29 |                który wstawał rano, kąpał się, ucztował, posiadał Chryzotemis,
1813 29 |              wierszami, ale który nudził się jak cezar i często nie umiał
1814 29 |                 często nie umiał opędzić się posępnym myślom. A czy wiesz,
1815 29 |               wolna policzki jej poczęły się pokrywać odblaskiem purpury,
1816 29 |              purpury, jak oczy zatapiały się stopniowo we mgle. Razem
1817 29 |            kształcie... Czasem wydaje mi się, że jesteśmy dwojgiem bogów...
1818 29 |           drganie i oczy jej to zamykały się, to otwierały z wyrazem
1819 29 |             wykwintną głowę i zwróciwszy się do Winicjusza rzekł:~- A
1820 29 |                 wielka, że potem niechby się zapadł świat. Lecz przywykłszy
1821 29 |         prędkiego uświadamiania tego, co się w nim dzieje, spostrzegł,
1822 29 |              Potem, gdy odeszła, zwrócił się do Winicjusza:~- Chciałem
1823 29 |              żoną cezara." I nie chciała się zgodzić. Wówczas wyzwoliłem
1824 29 |                rzekłszy wstał, przeszedł się po pokoju i rzekł: - Miłość
1825 29 |             tylko fiołkami.~Tu zatrzymał się przed Winicjuszem i zapytał: -
1826 29 |                    A ty? zawsze trzymasz się nardu?~- Daj mi pokój! -
1827 29 |             człowiek.~- Ja chciałem, byś się przypatrzył Eunice, i mówię
1828 29 |                 to jest za miłość, która się wyrzeka? Czy to nie znaczy,
1829 29 |           niechby potem ziemia otworzyła się pod nami! Ale na samą myśl
1830 29 |             jakiś lęk, jak gdybym porwał się na westalkę lub zamierzał
1831 29 |                takim razie nie dzieje ci się krzywda. Ale ja tego nie
1832 29 |            gorączkowo:~- Tak! tak!... My się już nie możemy zrozumieć!
1833 29 |                  Hades pochłonie! Mylisz się mniemając, że to jest nauka
1834 29 |            nazywają to marnością. Mylisz się, że są sprawiedliwi, bo
1835 29 |            zapłata nie jest jednaka, ale się zaczyna, wedle ich nauki,
1836 29 |                nie jest doczesne.~- W to się nie wdaję, bo to dopiero
1837 29 |                   Życie dla nich zaczyna się wraz ze śmiercią. - To jakby
1838 29 |                powiedział: dzień zaczyna się razem z nocą. Czy ty masz
1839 29 |              Petroniusz, któremu zdawało się, że wpadł na dobrą myśl,
1840 29 |           przeznaczenia i nie zatrzymuje się po drodze. Wybierz się z
1841 29 |        zatrzymuje się po drodze. Wybierz się z nami do Achai. Cezar nie
1842 29 |                  zamiaru podróży. Będzie się zatrzymywał wszędzie po
1843 29 |            niczego podobnego.~Tu położył się na ławce przed stołem, obok
1844 29 |              jest szeroki i nie wszystko się kończy na Zatybrzu! Ja będę
1845 29 |                czego ona sobie życzy, to się staje.~- Niewolnicą twoją
1846 29 |                do głów.~Po czyrn zwrócił się do Winicjusza:~- Jedź z
1847 29 |              pamiętaj, że musisz widzieć się z cezarem. Źle, żeś dotąd
1848 29 |                   że byłeś chory. Musimy się namyśleć, co masz mu odpowiedzieć,
1849 29 |             powiedz mu, że była, póki ci się nie znudziła. On to zrozumie.
1850 29 |                  go usłyszysz. Nie lękaj się przesadzić. Tygellinus zapowiada,
1851 29 |         wielkiego, ale i grubego... Boję się jednak, by mnie nie podkopał.
1852 29 |                  mnie nie podkopał. Boję się także twego usposobienia.~-
1853 29 |         Winicjusz - że są ludzie, którzy się cezara nie boją i żyją tak
1854 29 |                 chrześcijanami. Nie boją się cezara, bo on może o nich
1855 29 |               jeśli twoja natura otrząsa się na ich naukę, to właśnie
1856 29 |         niedołęstwa ich dusz. Zdawało mu się, że ludzie mający tęgość
1857 30 |                 między którymi znajdował się i Winicjusz, udał się na
1858 30 |          znajdował się i Winicjusz, udał się na Kapitol, by złożyć bogom
1859 30 |                 wierzył w bogów, ale bał się ich, zwłaszcza zaś tajemnicza
1860 30 |                 ognia włosy podniosły mu się nagle z przerażenia, zwarły
1861 30 |              nagle z przerażenia, zwarły się zęby, drżenie przebiegło
1862 30 |            wszystkich członkach i osunął się na ręce Winicjusza, który
1863 30 |                który wypadkiem znajdował się tuż za nim. Wyniesiono go
1864 30 |               rozdawnictwo zboża, zebrał się tłumnie przed bramą Palatyńską,
1865 30 |            przerwał grę w kości, w którą się zabawiał z augustianami,
1866 30 |                 których piramidy wydadzą się igraszką dziecinną. Każę
1867 30 |                Memnona, który by odzywał się twoim głosem o wschodzie
1868 30 |               przyległe Egiptowi roiłyby się po wiek wieków od okrętów,
1869 30 |              części świata wsłuchiwałyby się w pieśń twoją.~- Niestety,
1870 30 |                konstelację, która będzie się zwała konstelacją Nerona.
1871 30 |                widziały, bo bóstwo czyni się niewidzialnym, dla kogo
1872 30 |              ucho: "Odłóż wyjazd." Stało się to tak niespodziewanie,
1873 30 |                 tak niespodziewanie, żem się przeraził, choć za taką
1874 30 |                  wdzięczny.~- Wszyscyśmy się przerazili - rzekł Tygellinus -
1875 30 |                 ma śnieżną szyję.~- Lecz się rumieni na twój widok, boski
1876 30 |               bardzo piękna.~Tu zamyślił się na chwilę, po czym zapytał:~-
1877 30 |                mi, dlaczego Westy ludzie się więcej boją niż innych bogów?
1878 30 |                   i złamał mi ramię, ale się obroniłem. - Złamanym ramieniem?~-
1879 30 |            złamaną rękę, więc nie mogłem się o nic go wypytać.~- Poszukaj
1880 30 |                to Tygellinus rzekł:~- Ja się tym zajmę.~Lecz Nero mówił
1881 30 |         pomilczawszy chwilę rzekł:~- Jak się ma owa dziewczyna... za
1882 30 |             wąska w biodrach... w której się kochałeś i którą odebrałem
1883 30 |            ciebie?...~Winicjusz zmieszał się, lecz Petroniusz w tej chwili
1884 30 |          przyszedł mu z pomocą:~- Założę się, panie - rzekł - że zapomniał.
1885 30 |                  Wyjadę do Ancjum. Duszę się w tych ciasnych ulicach,
1886 30 |             ulicach, wśród tych walących się domów, wśród tych plugawych
1887 30 |              pokazałbym wam, jak powinno się budować miasto, które jest
1888 30 |                Jakoż augustianie poczęli się rozchodzić. Petroniusz wyszedł
1889 30 |                   Miedzianobrody wyrzekł się podróży, ale natomiast będzie
1890 30 |              kiedykolwiek i rozpościerał się w mieście jak we własnym
1891 30 |                  we własnym domu. Staraj się i ty znaleźć w szaleństwach
1892 30 |               przecie świat i mamy prawo się bawić. Ty, Marku, jesteś
1893 30 |                 życia i ludzi... Obeszli się z tobą dobrze, więc możesz
1894 30 |                 powtarzam ci, a Rzym roi się od rozwódek.~- Dziwię się
1895 30 |                się od rozwódek.~- Dziwię się tylko, że cię to wszystko
1896 30 |               ciągle jeszcze spodziewasz się i szukasz. Gdyby na ciebie
1897 30 |               nie spróbował. Nie śpieszę się, ale też nie będę się ociągał,
1898 30 |            śpieszę się, ale też nie będę się ociągał, postaram się tylko,
1899 30 |               będę się ociągał, postaram się tylko, by mi było do ostatka
1900 30 |               naturze. Czy wiesz, czegom się dowiedział? - Oto że w czasie
1901 30 |                Rzymie. Czyż nie znajdzie się choć jedna dość piękna,
1902 30 |             wiedz o tym, że nie znajdzie się ani jedna, która by ci się
1903 30 |               się ani jedna, która by ci się oparła. Ani jedna - choćby
1904 30 |               westalką.~Winicjusz począł się uderzać, w głowę dłonią
1905 30 |                 bo na Polluksa! nie mogę się domyśleć.~Winicjusz wzruszył
1906 30 |          wzruszył ramionami.~- Zdawałoby się, iż boisz się, abym nie
1907 30 |                  Zdawałoby się, iż boisz się, abym nie został chrześcijaninem.~-
1908 30 |                  chrześcijaninem.~- Boję się, byś sobie życia nie popsuł.
1909 30 |              jest błaznem-Grekiem. Gdyby się miał za Rzymianina, przyznałbym
1910 30 |                będzie Glaukus lekarz, to się nawet nie zdziwi. Do widzenia
1911 31 |                  w Rzymie odznaczającego się bogactwem, umysłem lub pięknością,
1912 31 |                  lub pięknością, stawiło się na ową ucztę, która nie
1913 31 |                  faworyt nie potrzebował się oglądać. Wpływ jego wzrastał
1914 31 |             milszy od innych, ale stawał się coraz niezbędniejszym. Petroniusz
1915 31 |         wszystkim narzędziem i cezar bał się jego zdania, gdy chodziło
1916 31 |                  Tygellinem zaś nie czuł się nigdy skrępowanym. Sama
1917 31 |               ptactwem. W środku wznosił się olbrzymi namiot albo raczej,
1918 31 |           namiotem, łodzie owe poruszyły się, wiosła poczęły uderzać
1919 31 |                  uderzać wodę, wyprężyły się złote sznury i tratwa wraz
1920 31 |                 z ucztą i gośćmi poczęła się poruszać i opisywać kręgi
1921 31 |            złotych instrumentów, zdawały się wsiąkać w siebie owe błękity
1922 31 |               błękity i odblaski, mienić się i kwitnąć jak kwiaty.~Z
1923 31 |        poukrywanych wśród gęstwy, ozwały się także odgłosy muzyki i śpiewu.
1924 31 |                 między łodziami pojawiły się młode niewolnicze dziewczęta
1925 31 |             arbitra", lecz ów zachowywał się przez długi czas obojętnie
1926 31 |                 jedna.~Cezarowi podobała się jednak "pływająca uczta";
1927 31 |               ich osiemdziesiąt, skryłby się pod wodę ze wstydu, gdyby
1928 31 |        numidyjskiego marmuru. Oczy stały się większe, smutniejsze. Tylko
1929 31 |                 potrafi, i nie zechce mu się oprzeć, mówił jak człowiek
1930 31 |             gęstwiny pobrzeżnej wysuwały się coraz nowe łódki o kształtach
1931 31 |             motyle. Nad łodziami unosiły się tu i owdzie poprzywiązywane
1932 31 |               dzień, lubo uczta odbywała się w początkach maja, był ciepły,
1933 31 |               nawet upalny. Staw kołysał się od uderzeń wioseł, które
1934 31 |               zapatrzone w to, co działo się na wodzie. Tratwa krążyła
1935 31 |                  ucha. Winicjusz znalazł się przy Poppei, która po chwili
1936 31 |                   Tymczasem słońce stało się większe, czerwieńsze i z
1937 31 |           czerwieńsze i z wolna staczało się za szczyty gajów; goście
1938 31 |             światła: na tarasach ukazały się nowe grupy, również obnażone,
1939 31 |             również obnażone, składające się z żon i córek pierwszych
1940 31 |            wypadli do gajów, rozproszyli się w lupanariach, w namiotach
1941 31 |                  wiedział, gdzie podział się cezar, kto jest senatorem,
1942 31 |              upoił widok wszystkiego, co się działo, a wreszcie ogarnęła
1943 31 |         upatrując, która z driad wyda mu się najpiękniejszą. Co chwila
1944 31 |                piersiach. Oto zdawało mu się, że w bogini z księżycem
1945 31 |              piersi. Nigdy nie wydała mu się droższą, czystszą i bardziej
1946 31 |           owiniętą w zasłonę i wsparłszy się dłońmi na jego ramionach,
1947 31 |               Nikt nas nie ujrzy. Spiesz się!~Winicjusz obudził się jakby
1948 31 |            Spiesz się!~Winicjusz obudził się jakby ze snu: - Ktoś ty?~
1949 31 |                Ktoś ty?~Lecz ona wsparła się na nim piersią i poczęła
1950 31 |                poczęła nalegać:~- Śpiesz się! Patrz, jak tu pusto, a
1951 31 |                   tylko z daleka rozległ się jej śmiech, jakiś dziwny
1952 31 |               obaj. Dopiero gdy znaleźli się w atrium Winicjuszowego
1953 31 |                  Winicjusz wstrząsnąwszy się na samą myśl, że Rubria
1954 31 |                Rubrii, więc może chciała się zemścić, a ja przeszkodziłem
1955 31 |                  i was wszystkich! Duszę się! Nie mogę tak żyć, nie mogę!
1956 31 |                  i waszych zbrodni!~- Co się z tobą dzieje? Czyś ty chrześcijanin?~
1957 32 |                 teraz i on, że przestali się z Winicjuszem rozumieć i
1958 32 |                 i że dusze ich rozbiegły się zupełnie. Niegdyś Petroniusz
1959 32 |                 dowcip i ironia ześlizną się beż żadnego skutku po nowych
1960 32 |             nałożyła miłość i zetknięcie się z niepojętym światem chrześcijańskim.
1961 32 |               dwojga: albo Winicjusz jej się nie oprze i może być przez
1962 32 |                  do niego podobne, oprze się i w takim razie będzie zgubiony
1963 32 |           człowiekiem odważnym i śmierci się nie bał, ale nie spodziewając
1964 32 |                bał, ale nie spodziewając się od niej niczego, nie chciał
1965 32 |           uczynił. Lecz i tak spodziewał się, że nie będzie mu go zbyt
1966 32 |                wówczas Tygellinus, który się na niczym z zakresu sztuki
1967 32 |              łatwo, bo cezar nie opierał się nigdy namowom przynoszącym
1968 32 |              przykład do Baiae i niechby się tam kochali i bawili w chrześcijaństwo,
1969 32 |               chrześcijaństwo, ile by im się podobało.~Tymczasem odwiedzał
1970 32 |               rzymskim egoizmie nie mógł się pozbyć przywiązania do niego,
1971 32 |                  chorego i nie pokazywał się na Palatynie, gdzie co dzień
1972 32 |          własnych ust cezara, że wybiera się stanowczo za trzy dni do
1973 32 |            trzeba umrzeć, nie spodziewam się zaś, by to nastąpiło przed
1974 32 |                  znów opuścić dom i wlec się do Ancjum. Ale trzeba! Bo
1975 32 |              innego rodzaju wezwanie: by się wybrał w znacznie dłuższą
1976 32 |                 podróż, w taką, z której się nie wraca. Co za szkoda,
1977 32 |                 było dla ciebie zmierzyć się z tym Ursusem, który zdławił
1978 32 |               chwila jakaś głowa zanurza się w ów mrok.~- Czy mam ci
1979 32 |            Domicjusz Afer. Ten zestarzał się spokojnie, choć całe życie
1980 32 |                  nazwisko twoje znajduje się jednak na liście, co dowodzi,
1981 32 |                  opowiadaniom i postarał się o to umyślnie. Neronowi
1982 32 |                 twego nazwiska postarała się chyba Poppea, a to znaczy,
1983 32 |                  Odważna zaiste, bo może się zgubić bez ratunku. A niechby
1984 32 |              miłością, ale póki chce jej się ciebie, musisz zachować
1985 32 |       chrześcijanie zostawili. Jak można się wahać mając wybór między
1986 32 |               zaraz żyły otwórz lub rzuć się na miecz, bo gdy obrazisz
1987 32 |             Palatynie i że nietrudno jej się będzie domyśleć, dla kogo
1988 32 |                 jest chrześcijanką, może się okaże, iż jest rozsądniejsza
1989 32 |         rozsądniejsza od ciebie, a okaże się to z pewnością, jeśli nie
1990 32 |                     W takim razie spiesz się, bo Miedzianobrody nie będzie
1991 32 |             tylko jedna myśl: zobaczenia się z Ligią, więc począł rozmyślać
1992 32 |            sposobami.~Tymczasem zdarzyła się okoliczność, która, mogła
1993 32 |               nieśmiertelność i podzielą się z tobą władzą nad światem.~
1994 32 |                    To ty? - spytał. - Co się z tobą dzieje? .~- Źle,
1995 32 |             pomyślał sobie: do kogóż mam się udać, jeśli nie do ciebie,
1996 32 |                 w Pafos?... Dowiadywałem się teraz, czy jej to pomogło,
1997 32 |                  Słońca, który wiesz, co się w tamtym domu dzieje, wiesz
1998 32 |           spostrzegłszy gniew zbierający się w brwiach Winicjusza i chcąc
1999 32 |                  do młynarza, który zwie się tak jak twój dyspensator,
2000 32 |                 dom w nocy, nie znajdzie się go... Linus jest stary...