Rozdzial

   1 1  |              przeciągnęła się do późna w noc. Od pewnego czasu zdrowie
   2 1  |        nazywano: arbiter elegantiarum.~W łaźniach publicznych bywał
   3 1  |                retor, o którym mówiono w mieście; lub gdy w efebiach
   4 1  |             mówiono w mieście; lub gdy w efebiach odbywały się wyjątkowo
   5 1  |         zajmujące zapasy. Zresztą miał w swej insuli własne kąpiele,
   6 1  |            Lukanem i Senecjonem udział w diatrybie: czy kobieta ma
   7 1  |           byssem - i dłońmi, maczanymi w wonnej oliwie, poczęli nacierać
   8 1  |               ciepło ich rąk przejdzie w niego i usunie zeń znużenie.~
   9 1  |      zachowywać pewną estetyczną miarę w zepsuciu, co Petroniusz
  10 1  |          spotkać cię nie może.~- Witaj w Rzymie i niech ci odpoczynek
  11 1  |          miękkiej karbassowej tkaniny, w którą był obwinięty. - Co
  12 1  |                obwinięty. - Co słychać w Armenii i czy bawiąc w Azji
  13 1  |         słychać w Armenii i czy bawiąc w Azji nie zawadziłeś o Bitynię?~
  14 1  |        podobało.~- Zdarzyło mi się być w Heraklei - odrzekł Winicjusz. -
  15 1  |              Arulanus, chodzi u siebie w domu jeszcze na czworakach,
  16 1  |             teraz dużo się o nich mówi w Rzymie, choćby dlatego,
  17 1  |           Korbulo, mogłaby się zmienić w klęskę.~- Korbulo! Na Bakcha!
  18 1  |           Głupota, jak powiada Pyrron, w niczym nie jest gorsza od
  19 1  |              jest gorsza od mądrości i w niczym się od niej nie różni.~
  20 1  |                 Petroniusz, nie wierzy w Asklepiosa. Nie wiadomo
  21 1  |                rozkoszne od przykrych. W moim hypocaustum każę palić
  22 1  |             posypywanym ambrą, bo wolę w życiu zapachy od zaduchów.
  23 1  |                tyle, że mam strzykanie w prawej nodze. Ale zresztą
  24 1  |              odpowiedział Markus.~Lecz w tej chwili weszli epilatorowie,
  25 1  |         Palatynu, jako posąg Herkulesa w młodzieńczym wieku.~Młody
  26 1  |     zadowoleniem i począł zanurzać się w wannie, wychlustywając przy
  27 1  |           mozaikę przedstawiającą Herę w chwili, gdy prosi Sen o
  28 1  |              brzuchu i zwojami papieru w puszce.~- Czy chcesz posłuchać? -
  29 1  |              wiersze, więc wszyscy idą w jego ślady. Nie wolno tylko
  30 1  |          powiedziano, żeby zabawił się w Odysa i nie wracał do domowych
  31 1  |             znajomych z przyjemnością. W księgarni Awirunusa stu
  32 1  |              woń fiołków. Tam siadłszy w niszach wysłanych jedwabiem,
  33 1  |           Winicjusz patrzył czas jakiś w zamyśleniu na brązowego
  34 1  |              ma słuszność. Oto co jest w życiu najlepsze. - Mniej
  35 1  |             swoją wazę koryncką, która w nocy stoi przy jego łożu
  36 1  |               Ścigałem się swego czasu w Antiochii, ale bez powodzenia.~-
  37 1  |           jakiego stronnictwa należysz w hipodromie?~- Do Zielonych.~-
  38 1  |                deklamować i ścigać się w cyrku, ale jeszcze lepiej,
  39 1  |               śpiewać i nie ścigać się w cyrku. Najlepiej zaś jest
  40 1  |          grozić, że Poppea zakocha się w tobie. Ale ona zbyt na to
  41 1  |              historię. - Opowiem ci ją w unctuarium.~Ale w unctuarium
  42 1  |                ci ją w unctuarium.~Ale w unctuarium uwaga Winicjusza
  43 1  |           woniami Arabii, inne, biegłe w czesaniu Frygijki, trzymały
  44 1  |            czesaniu Frygijki, trzymały w rękach, miękkich i giętkich
  45 1  |        Petroniusz. - Cała moja familia w Rzymie nie przenosi czterystu
  46 1  |              spędziłem kilkanaście dni w ich domu. Zdarzyło się,
  47 1  |                 że Plaucjusz nadjechał w chwili wypadku i widząc,
  48 1  |               zakochałeś się wypadkiem w Pomponii? W takim razie
  49 1  |              się wypadkiem w Pomponii? W takim razie żal mi cię:
  50 1  |              to połączenia. Brr!~- Nie w Pomponii - eheu! - rzekł
  51 1  |               rzekł Winicjusz. - Zatem w kim?~- Gdybym ja sam wiedział
  52 1  |                 Gdybym ja sam wiedział w kim? Ale ja nie wiem nawet
  53 1  |               czy Kallina? Nazywają ją w domu Ligią, gdyż pochodzi
  54 1  |                tych Plaucjuszów. Rojno w nim, a cicho jak w gajach
  55 1  |               Rojno w nim, a cicho jak w gajach w Subiacum. Przez
  56 1  |              nim, a cicho jak w gajach w Subiacum. Przez kilkanaście
  57 1  |             nie wiedziałem, że mieszka w nim bóstwo. Aż raz o świcie
  58 1  |               zobaczyłem ją myjącą się w ogrodowej fontannie. I przysięgam
  59 1  |          zejdzie, ona rozpłynie mi się w świetle, jak rozpływa się
  60 1  |             Sen, wyobrażony na mozaice w twoim tepidarium, za Pasyteją,
  61 1  |             długi czas przesiadywał tu w Rzymie, a nawet wsławił
  62 1  |             wsławił się szczęśliwą grą w kości i dobrym powożeniem.
  63 1  |              tron. Wanniusz, który był w istocie rzeczy tęgim człowiekiem,
  64 1  |            Rzymu... próbować szczęścia w kości.~- Pamiętam, to Klaudiuszowe,
  65 1  |               nadzieją łupów, przybyli w takiej liczbie, iż sam cezar
  66 1  |       Klaudiusz nie chciał mieszać się w wojny barbarzyńców, napisał
  67 1  |                 a zakładniczki zostały w ręku Histera. Matka wkrótce
  68 1  |            Grecynie, żonie Plaucjusza. W tym domu, gdzie wszystko,
  69 1  |                a skończywszy na drobiu w kurniku, jest cnotliwe,
  70 1  |              Azji przespałem jedną noc w świątyni Mopsusa, aby mieć
  71 1  |              Mopsus i zapowiedział, że w życiu moim nastąpi wielka
  72 1  |          Pliniusz mówił, że nie wierzy w bogów, ale wierzy w sny
  73 1  |             wierzy w bogów, ale wierzy w sny i być może, że ma słuszność.
  74 1  |              na sprzedaż. Chcę ją mieć w domu moim dopóty, dopóki
  75 1  |              biała, jak szczyt Soracte w zimie.~- Ona nie jest niewolnicą,
  76 1  |               zrzuciła ciemnej stoli i w ogóle wygląda, jakby za
  77 1  |              naprawdę wylągł się teraz w górnym Egipcie, co mu się
  78 1  |          sposoby. Gdybyś się rozejrzał w położeniu i pomówił z Plaucjuszem...~-
  79 1  |                wrócili dwa dni temu.~- W takim razie pójdźmy do triclinium,
  80 1  |                To rzekłszy zwrócił się w stronę posągów, które zdobiły
  81 1  |                jako Hermesa z posochem w dłoni.~Po czym dodał:~-
  82 1  |              nie dziwić się Helenie.~I w okrzyku tym było tyleż szczerości,
  83 1  |           nawet od Winicjusza. Kobiety w Rzymie podziwiały nie tylko
  84 1  |              go kochająca, patrzyła mu w oczy z pokorą i zachwytem.~
  85 1  |           Winicjusza począł cytować mu w odpowiedzi wyrażenie Seneki
  86 1  |          wyprowadził go do triclinium.~W unktuarium dwie greckie
  87 1  |             epilichnia z woniami. Lecz w tejże chwili spoza uchylonej
  88 1  |              poskoczywszy żywo, znikły w mgnieniu oka za kotarą.
  89 1  |                mgnieniu oka za kotarą. W termach rozpoczynała się
  90 1  |           albowiem sam częstokroć brał w podobnych hulankach udział.
  91 1  |           patrzył na nie przez szpary.~W unctuarium pozostała tylko
  92 1  |          nasłuchiwała oddalających się w kierunku laconicum głosów
  93 1  |           ramiona, po czym odrzuciwszy w tył swe złote włosy i tuląc
  94 1  |            marmuru, poczęła przyciskać w uniesieniu usta do zimnych
  95 2  |             wschodzie słońca, uważając w dodatku zwyczaj ten za stary,
  96 2  |             zanim słońce nie przejdzie w stronę świątyni Jowisza
  97 2  |               posłuchać szumu fontanny w atrium i po obowiązkowym
  98 2  |           tysiącu kroków zdrzemnąć się w czerwonym świetle, przecedzonym
  99 2  |                przechadzać rozmawiając w sposób niedbały o tym, co
 100 2  |              co słychać na Palatynie i w mieście, a po trochu filozofując
 101 2  |                Vicus Apollinis i Forum w stronę Vicus Sceleratus,
 102 2  |              przez czas jakiś podnosił w milczeniu swe dłonie, pachnące
 103 2  |             Nie? - pytał Petroniusz. - W najgorszym razie sprawa
 104 2  |            Pamiętaj, że podczas pobytu w domu Aulosów mieszkałem
 105 2  |                domu Aulosów mieszkałem w bocznej willi, przeznaczonej
 106 2  |               wspólnego stołu. Dopiero w wigilię dnia, na który zapowiedziałem
 107 2  |            zwycięstwach, jakie odniósł w Brytanii, a następnie o
 108 2  |              upadku małych gospodarstw w Italii, któremu jeszcze
 109 2  |             Stolo starał się zapobiec. W ogóle nie wiem, czy Aulos
 110 2  |     dzisiejszych. Oni tam mają bażanty w kurnikach, ale ich nie jedzą
 111 2  |              ze świeżo wyrwaną trzciną w ręku, którą zanurzała kiścią
 112 2  |                 którą zanurzała kiścią w wodzie i skrapiała rosnące
 113 2  |              były jak najgorsze, jedno w nich zostanie wieczne dobro -
 114 2  |               i cierpiałem srodze, ale w chwili gdy mi przychodzi
 115 2  |         gościnny, widzę, że cierpienie w nim więcej jest warte niż
 116 2  |                 Jak morze - i utonąłem w nich też jak w morzu. Wierz
 117 2  |                utonąłem w nich też jak w morzu. Wierz mi, że Archipelag
 118 2  |              znaki. Wszakże wiem, że i w Grecji, i w Rzymie nieraz
 119 2  |         Wszakże wiem, że i w Grecji, i w Rzymie nieraz dziewczęta
 120 2  |               Czy miało to znaczyć, że w żyłach jej zimna dotąd krew
 121 2  |             powiedzieć, albowiem zjadł w ciągu życia więcej ryb,
 122 2  |                na Forum Romanum, gdzie w dnie pogodne przed zachodem
 123 2  |              do księgarni, do sklepów, w których zmieniano monetę,
 124 2  |             innych, których pełno było w domach obejmujących część
 125 2  |              zamku, pogrążona była już w cieniu, natomiast kolumny
 126 2  |              wyżej świątyń złociły się w blasku i na błękicie. Leżące
 127 2  |              gubiły się wśród nich jak w lesie. Zdawało się, że tym
 128 2  |              jedne nad drugimi, biegły w prawo i w lewo, wdzierały
 129 2  |              drugimi, biegły w prawo i w lewo, wdzierały się na wzgórza,
 130 2  |                akantu, to pozawijanych w jońskie rogi, to zakończonych
 131 2  |             zdawały się chcieć ulecieć w powietrze, w ów błękit,
 132 2  |            chcieć ulecieć w powietrze, w ów błękit, który zwieszał
 133 2  |                zbitym miastem świątyń. W środku Rynku i po brzegach
 134 2  |             rozgłośnym szumem skrzydeł w górę, to znów zapadając
 135 2  |      rozstępowały się przed lektykami, w których widać było wykwintne
 136 2  |       Różnojęzyczna ludność powtarzała w głos ich imiona z dodatkiem
 137 2  |         Winicjusz, który dawno nie był w mieście, patrzył z pewną
 138 2  |          miejscowy żywioł ginął niemal w tym tłumie złożonym ze wszystkich
 139 2  |          wiecznym, obojętnym uśmiechem w twarzach, i Numidów, i Afrów;
 140 2  |                 i z Narbońskiej Galii. W tłumie niewolników z podziurawionymi
 141 2  |         Serapisa z palmowymi gałęziami w ręku, i kapłanów Izydy,
 142 2  |             kapłanów Kibeli, noszących w ręku złote kiście ryżu,
 143 2  |            bili się o loteryjne bilety w cyrkach, spędzali noce w
 144 2  |               w cyrkach, spędzali noce w walących się ustawicznie
 145 2  |               walących się ustawicznie w zatybrzańskiej dzielnicy
 146 2  |                dnie słoneczne i ciepłe w kryptoportykach, w brudnych
 147 2  |              ciepłe w kryptoportykach, w brudnych garkuchniach Subury,
 148 2  |              nich zabił tego okrutnika w chwili rozpaczy. Petroniusz
 149 2  |             uprzednim otwarciu jej żył w gorącej parze, i Rubeliusza
 150 2  |           prażonym bobem, który nosili w zanadrzu, a przy tym wiecznie
 151 2  |         schrypnięci i spotnieli od gry w morę po rogach ulic i perystylach,
 152 2  |           perystylach, nie zasługiwali w jego oczach na miano ludzi.~
 153 2  |          słoniowej, którą zasuwa sobie w gardło: inni posługują się
 154 2  |            piórami flamingów maczanymi w oliwie lub w odwarze macierzanki -
 155 2  |       flamingów maczanymi w oliwie lub w odwarze macierzanki - ja
 156 2  |               którymi sroka, zamknięta w klatce, witała ich wrzaskliwie
 157 2  |               Univira!... Łatwiej dziś w Rzymie o półmisek rydzów
 158 2  |                 Tymczasem znaleźli się w atrium. Przełożony nad nim
 159 2  |            który wyobrażając sobie, że w tym surowym domu panuje
 160 2  |           panuje wieczny smutek, nigdy w nim nie bywał, spoglądał
 161 2  |         jasnego światła, łamiącego się w tysiące skier na wodotrysku.
 162 2  |         Kwadratowa sadzawka z fontanną w środku, przeznaczona do
 163 2  |         przyjmowania dżdżu wpadającego w czasie niepogody przez górny
 164 2  |       anemonami i liliami. Szczególnie w liliach widocznie kochano
 165 2  |          liliach widocznie kochano się w domu, gdyż były ich całe
 166 2  |             pyłu. Wśród mokrych mchów, w których ukryte były donice
 167 2  |                dzieci i ptactwo wodne. W jednym rogu odlana również
 168 2  |             marmurem, częścią malowane w drzewa, ryby, ptaki i gryfy,
 169 2  |          dzielącą atrium od tablinum i w głębi domu ukazał się nadchodzący
 170 2  |          podziękować za opiekę, jakiej w tym domu doznał syn jego
 171 2  |         podniósłszy swe orzechowe oczy w górę, biedził się, by sobie
 172 2  |         przyganiać pod warunkiem, żeby w małej przyganie mieściło
 173 2  |            chwile mego życia spędziłem w Brytanii...~- Bo zwycięskie -
 174 2  |         zmienił przedmiot rozmowy. Oto w okolicy Praeneste wieśniacy
 175 2  |                szczenię o dwu głowach, w czasie zaś onegdajszej burzy
 176 2  |                piorun oberwał narożnik w świątyni Luny, co było rzeczą,
 177 2  |               przebraną miarą zbrodni, w tym nie masz nic dziwnego -
 178 2  |              nie masz nic dziwnego - a w takim razie ofiary błagalne
 179 2  |              zbyt wielki, choć mieszka w nim wielki człowiek; mój
 180 2  |               oraz dobry smak panujący w domu.~- Stara to siedziba -
 181 2  |         siedziba - odrzekł Plaucjusz - w której nic nie zmieniłem
 182 2  |            dala jak jasny obraz, ujęty w ciemną ramę. Wesołe dziecinne
 183 2  |                Aulus i Ligia bawią się w piłki. Ale co do śmiechu,
 184 2  |            długość domu i znaleźli się w ogrodzie, gdzie Ligia i
 185 2  |        dziewczyną, która stała z piłką w ręku; z włosem nieco rozwianym,
 186 2  |          zdyszana i zarumiepiona.~Lecz w ogrodowym triclinium, zacienionym
 187 2  |             Rubeliusza Plauta, a dalej w domu Seneków i u Poliona.
 188 2  |               i pewny siebie, jak nikt w całym Rzymie, człowiek nie
 189 2  |               jej nie można spotkać ni w cyrku, ni w amfiteatrze,
 190 2  |           można spotkać ni w cyrku, ni w amfiteatrze, na co odpowiedziała
 191 2  |              podczas pobytu Winicjusza w domu zaprzyjaźnił się był
 192 2  |             począł go zapraszać do gry w piłkę. Za chłopcem weszła
 193 2  |               podnieść. Lecz stopniowo w kątach jej ust począł drgać
 194 2  |           głowa!~ ~Po czym zawróciwszy w miejscu, uciekła, jak ucieka
 195 2  |            usłyszeć Homerowego wiersza w ustach dziewczyny, o której
 196 2  |            odpowiedzi, patrzyła bowiem w tej chwili, uśmiechając
 197 2  |               na dumę, jaka odbiła się w obliczu starego Aulusa.~
 198 2  |            barbarzyński, odpowiedziano w nim językiem i wierszem
 199 2  |                wierszem Homera.~- Jest w domu pedagogus Grek - rzekł
 200 2  |               Winicjusz zrzucił togę i w tunice tylko podbijał w
 201 2  |                w tunice tylko podbijał w górę piłkę, którą stojąca
 202 2  |           szczupła. Lecz od chwili gdy w triclinium spojrzał na nią
 203 2  |              znawca zrozumiał, że jest w niej coś niezwykłego. Wszystko
 204 2  |       rozkwitłych kwiatów. Zbudził się w nim artysta i czciciel piękności,
 205 2  |               bajecznie zwiędłą, czymś w rodzaju pożółkłej i roniącej
 206 2  |               bezduszną woskową maską. W tej dziewczynie o tanagryjskich
 207 2  |           odpowiedziała zwracając oczy w stronę małego Aulusa i Ligii.~
 208 2  |          Ateliusza Histera o siedzącym w mrokach północy narodzie
 209 2  |               Tamci zaś skończyli grać w piłkę i przez czas jakiś
 210 2  |            zerwał się, by płoszyć ryby w przezroczej wodzie. Winicjusz
 211 2  |        prowadził dalej rozmowę zaczętą w czasie przechadzki:~- Tak
 212 2  |             zaznał dotąd miłości, idąc w ich ślady szukam także tej,
 213 2  |                tylko lekki plusk wody, w którą mały Aulus ciskał
 214 2  |                niż prosty śmiertelnik, w chwili gdy mu przy piersi
 215 2  |               Ligio!...~A ona słuchała w niepokoju, w zdziwieniu
 216 2  |              ona słuchała w niepokoju, w zdziwieniu i zarazem tak,
 217 2  |                dziwną, która sączy się w jej uszy, porusza w niej
 218 2  |                się w jej uszy, porusza w niej krew, a zarazem przejmuje
 219 2  |                on mówi coś takiego, co w niej już było poprzednio,
 220 2  |              zdać sprawy. Czuła, że on w niej coś budzi, co drzemało
 221 2  |                co drzemało dotąd, i że w tej chwili zamglony sen
 222 2  |               zamglony sen zmienia się w kształt coraz wyraźniejszy,
 223 2  |                na Winicjusza i nagle - w wieczornych odblaskach,
 224 2  |             nad nią, z prośbą drgającą w oczach, wydał się jej piękniejszy
 225 2  |              to, że na ścieżce, ujętej w ramy mirtów, ukazał się
 226 2  |               duże gospodarstwo rolne; w którym się kochał. Wspomniał
 227 2  |           pożółknie, gdy śnieg spadnie w Górach Albańskich, a bogowie
 228 2  |                sady, stada, dom ukryty w zieleni i wzgórza porosłe
 229 2  |               utracić Ligię, spoglądał w stronę Petroniusza, jakby
 230 2  |                jeszcze wyrazistsze niż w dzień biały, zaś w ludziach,
 231 2  |     wyrazistsze niż w dzień biały, zaś w ludziach, w drzewach i w
 232 2  |           dzień biały, zaś w ludziach, w drzewach i w całym ogrodzie
 233 2  |               w ludziach, w drzewach i w całym ogrodzie zapanował
 234 2  |          spokój i uderzył go zwłaszcza w ludziach. W twarzy Pomponii,
 235 2  |               go zwłaszcza w ludziach. W twarzy Pomponii, starego
 236 2  |            było coś, czego nie widywał w tych twarzach, które go
 237 2  |              Myśli tej nie umiał ukryć w sobie i zwróciwszy się do
 238 2  |             Pomponii rzekł:~- Rozważam w duszy, jak odmienny jest
 239 2  |              Nastała chwila milczenia. W pobliżu triclinium dały
 240 2  |            triclinium dały się słyszeć w alei kroki starego wodza,
 241 2  |          jeszcze:~- A więc ty wierzysz w bogi, Pomponio?~- Wierzę
 242 2  |               bogi, Pomponio?~- Wierzę w Boga, który jest jeden,
 243 3  |                    ROZDZIAŁ III~Wierzy w Boga, który jest jeden,
 244 3  |                  powtórzył Petroniusz, w chwili gdy znów znalazł
 245 3  |            chwili gdy znów znalazł się w lektyce sam na sam z Winicjuszem. -
 246 3  |              małpie, uważam bowiem, że w dialektyce dorównywam Sokratesowi.
 247 3  |           Platona, które nudzą się tam w kimeryjskich krainach jak
 248 3  |        kimeryjskich krainach jak czyże w klatce. Ja chciałem mówić
 249 3  |   zadźwięczałaby jak miedziana tarcza, w którą ktoś pałką uderzy.
 250 3  |               Wiosnę! - i to nie naszą w Italii gdzie ledwie tu i
 251 3  |                którą niegdyś widziałem w Helwecji, młodą, świeżą,
 252 3  |            Chciałbym słyszeć jej krzyk w moich ramionach. Chciałbym
 253 3  |               tylko sam gorejesz, bo i w niej Eros rozniecił płomień...
 254 3  |            Wiesz, co mnie jeszcze bawi w Chryzotemis? Oto, że ona
 255 3  |              na stole palcem umoczonym w winie, wiedz o tym, że nie
 256 3  |             razem do Chryzotemis.~Lecz w przedsionku Petroniusz położył
 257 3  |           boska Ligia będzie spożywała w twoim domu ziarno Demetry.~-
 258 4  |               śmierci. Toteż z chwilą, w której centurion uderzył
 259 4  |           nadzorca atrium dał znać, iż w sieni znajdują się żołnierze,
 260 4  |                 przerażenie zapanowało w całym domu. Rodzina wnet
 261 4  |           miserum!" - kobiety uderzyły w wielki płacz; niektóre poczęły
 262 4  |          całych patrzeć śmierci prosto w oczy, pozostał spokojny
 263 4  |                są tabliczki i znak, że w jego imieniu przychodzę.~
 264 4  |               cezar dowiedział się, iż w domu twoim przebywa córka
 265 4  |              boskiego Klaudiusza oddał w ręce Rzymian jako rękojmię,
 266 4  |                  rozkazuje ci ją wydać w moje ręce.~Aulus nadto był
 267 4  |             legie brytańskie - i nawet w tej chwili jeszcze na twarzy
 268 4  |         spokojnie:~- Zaczekaj, Hiasto, w atrium, zanim zakładniczka
 269 4  |               i mały Aulus czekali nań w niepokoju i trwodze.~- Nikomu
 270 4  |                   Ligio, byłaś chowana w naszym domu jak własne nasze
 271 4  |          błogosławiliśmy zawsze dzień, w którym zasiadłaś przy naszym
 272 4  |              zachować spokój, jednakże w chwili gdy Ligia zwróciła
 273 4  |          poczęła ją do ust przyciskać, w głosie jego zadrgał żal
 274 4  |               słowa - brzmiące dziwnie w tym domu, w którym tuż obok,
 275 4  |           brzmiące dziwnie w tym domu, w którym tuż obok, w przyległej
 276 4  |               domu, w którym tuż obok, w przyległej świetlicy, stało
 277 4  |              Tak! Spokojna jest, ale i w jej piersiach nie brak ran
 278 4  |              jej także wychowywać syna w Prawdzie. Więc gdy pomyśli,
 279 4  |            potrafi być bez nich, nawet w niebie, szczęśliwa. I wiele
 280 4  |              jej kolan i ukrywszy oczy w fałdach jej peplum, pozostała
 281 4  |         pozostała tak przez długi czas w milczeniu, lecz gdy się
 282 4  |               twoich nie zapomnę nigdy w domu cezara.~Raz jeszcze
 283 4  |           barczysty Ligijczyk, którego w domu zwano Ursus, a który
 284 4  |              domu zwano Ursus, a który w swoim czasie razem z matką
 285 4  |                służył i czuwał nad nią w domu cezara.~- Nie naszym,
 286 4  |           dopuszczą do drzwi cezara? I w jaki sposób potrafisz czuwać
 287 4  |             jeno, że żelazo kruszy się w moich rękach jak drzewo...~
 288 4  |              przyjęcia.~Dla Ligii była w tym pewna pociecha. Pomponia
 289 4  |           szatną, dwie Cypryjki biegłe w czesaniu i dwie kąpielowe
 290 4  |          ziarna prawdy zostaną posiane w domu cezara.~Napisała też
 291 4  |              iż młoda wyzwolenica żyje w ciągłym smutku, że jest
 292 4  |                domowniczek Nerona i że w ogóle jest dobrym duchem
 293 4  |          czynił najmniejszej trudności w zabraniu ich do pałacu,
 294 4  |           posądzonym o brak gorliwości w spełnianiu rozkazów. Godzina
 295 4  |          krzykiem małego Aulusa, który w obronie siostry wygrażał
 296 4  |              zamknąwszy się z Pomponią w przyległej do oecus pinakotece,
 297 4  |            może i nie słyszał on nigdy w życiu o narodzie Ligów i
 298 4  |         Przeklęta niech będzie chwila, w której Winicjusz wszedł
 299 4  |                której Winicjusz wszedł w nasz dom! On to sprowadził
 300 4  |         dotychczas bogów - rzekł - ale w tej chwili myślę, że nie
 301 4  |         krokami po mozaice pinakoteki. W życiu jego były wielkie
 302 4  |             Lecz gdy wreszcie potłumił w sobie gniew, który mieszał
 303 4  |              chwili lektyka unosiła go w stronę Palatynu, Pomponia
 304 4  |                Aula, który nie ustawał w płaczu za siostrą i w pogróżkach
 305 4  |          ustawał w płaczu za siostrą i w pogróżkach przeciw cezarowi.~
 306 5  |                lutnistą Terpnosem i że~w ogóle nie przyjmuje tych,
 307 5  |     szczęśliwie przy dworze, posiadamy w stopniu odpowiednim.~Tak
 308 5  |              mnie, bom mu był mistrzem w młodości. Dlatego, widzisz,
 309 5  |               i piję ją spokojny. Wino w moim domu byłoby mniej pewne,
 310 5  |              zatruć wszystkie fontanny w Rzymie. Jak widzisz, można
 311 5  |              się spokojnie ćwiczeniom, w chwili gdy zamach na Ligię
 312 5  |              go posądzać o wspólnictwo w zamachu. Czoło młodzieńca
 313 5  |           zarazem, nie mieściło mu się w głowie.~Zapamiętałość, dziedziczna
 314 5  |             Zapamiętałość, dziedziczna w jego rodzie, unosiła go
 315 5  |               woskowym maskom stojącym w szafach w atrium i wybuchnął: -
 316 5  |              maskom stojącym w szafach w atrium i wybuchnął: - Na
 317 5  |             uspokoił Pomponię, przelał w nią swą otuchę i oboje poczęli
 318 5  |              Winicjusza. Chwilami, gdy w atrium odzywały się kroki
 319 6  |             ROZDZIAŁ VI~Petroniusz był w domu. Odźwierny nie śmiał
 320 6  |               gospodarza należy szukać w bibliotece, tym samym pędem
 321 6  |           ziemię, następnie wpił palce w jego ramiona i zbliżając
 322 6  |               chwycił wpijającą mu się w ramię dłoń młodego atlety,
 323 6  |              drugą i trzymając je obie w swojej jednej z siłą żelaznych
 324 6  |               było nawet gniewu, tylko w oczach mignął mu jakiś płowy
 325 6  |               zdradził, wepchnę ci nóż w gardło, choćby w pokojach
 326 6  |                ci nóż w gardło, choćby w pokojach cezara.~- Pogadajmy
 327 6  | niewdzięczności.~- Gdzie jest Ligia?~- W lupanarze, to jest w domu
 328 6  |                   W lupanarze, to jest w domu cezara. - Petroniuszu!~-
 329 6  |                nie masz tam gdzie noża w fałdach togi? Może mnie
 330 6  |          tymczasem Ligia nudziłaby się w twym domu.~Nastało milczenie.
 331 6  |                że dom jego zmienił się w łaźnię parową od westchnień.
 332 6  |            powiedział prawdę. Wmówiłem w Miedzianobrodego, że taki
 333 6  |                moje oczy, nie znajdzie w niej piękności, a nie znalazłszy,
 334 6  |               zakładniczki, oddadzą ci w ręce ów skarb ligijski,
 335 6  |          pozorów zatrzyma ją kilka dni w domu, a potem odeśle do
 336 6  |                Nicże jej tam nie grozi w domu cezara?~- Gdyby tam
 337 6  |           kilka dni nic jej nie grozi. W pałacu cezara jest dziesięć
 338 6  |         dziewczynę do pałacu i zdał ją w ręce Akte. To dobra dusza
 339 6  |               przypominający grających w morę. Tego nie lubię, Marku,
 340 6  |               teraz, patrząc ci prosto w oczy, powiedział, co następuje: "
 341 6  |           orzechowymi źrenicami wprost w oczy Winicjusza, z wyrazem
 342 6  |               Będą o tym ludzie mówili w Rzymie, że zaś Ligię zabieramy
 343 6  |             będą mówili, póty zostanie w pałacu cezara. Potem odeślą
 344 6  |              przed tobą cnota wcielona w Petroniusza! Gdyby Arystydes
 345 6  |            Ligię, a potem będę ją miał w domu moim co dzień, ciągle
 346 6  |            ucztę. Niechby cię zobaczył w triclinium obok Ligii.~-
 347 7  |                niegdyś najwyższe głowy w Rzymie. Lecz ona i wówczas
 348 7  |             tylko wspomnieniami chwil, w których ów Nero był nie
 349 7  |            tego powodu pozostawiano ją w spokoju. Poppea miała ją
 350 7  |          niegdyś i porzucił bez urazy, w spokojny, a nawet poniekąd
 351 7  |            Nero wyzwoliwszy ją dał jej w pałacu mieszkanie, a w nim
 352 7  |             jej w pałacu mieszkanie, a w nim osobne cubiculum i garść
 353 7  |            ozdobę uczty. Zresztą cezar w doborze towarzystwa od dawna
 354 7  |            mniejsi służyli do rozrywki w czasie jedzenia, czekając
 355 7  |          jedzenia, czekając na chwilę, w której służba pozwoli im
 356 7  |           takie towarzystwo czując się w nim najswobodniejszym. Zbytek
 357 7  |               Ligia miała wziąć udział w podobnej uczcie. Strach,
 358 7  |             nagłym przejściu, walczyły w niej z chęcią oporu. Bała
 359 7  |              albowiem świadomość złego w owych czasach wcześnie dochodziła
 360 7  |               uszu. Wiedziała więc, że w tym pałacu grozi jej zguba,
 361 7  |           której zresztą ostrzegała ją w chwili rozstania i Pomponia.
 362 7  |                Boskiemu Nauczycielowi, w którego nie tylko wierzyła,
 363 7  |               i niepokój głośno gadały w jej duszy, z drugiej rodziła
 364 7  |           duszy, z drugiej rodziła się w niej chęć okazania odwagi,
 365 7  |                Ligię, gdy jeszcze była w domu Aulusów, opanowywała
 366 7  |               się męczennicą, z ranami w rękach i stopach, białą
 367 7  |           przez równie białych aniołów w błękit, i podobnymi widzeniami
 368 7  |               się jej wyobraźnia. Było w tym dużo marzeń dziecinnych,
 369 7  |                było i nieco upodobania w samej sobie, które karciła
 370 7  |            okrutną karę i gdy widywane w marzeniach męczarnie mogły
 371 7  |                jakby dziewczyna mówiła w gorączce. Okazać opór woli
 372 7  |               dość jest potężny, by je w chwili gniewu podeptać.
 373 7  |                  Czy słyszysz ten gwar w domu? Słońce się zniża i
 374 7  |               pójdę za twoją radą.~Ile w tym postanowieniu było chęci
 375 7  |            kobiecej ciekawości, by raz w życiu ujrzeć taką ucztę,
 376 7  |               o którym cuda opowiadano w Rzymie, sama Ligia nie umiała
 377 7  |         namaścić i ubrać, a jakkolwiek w domu cezara nie brakło niewolnic
 378 7  |               i zaraz pokazało się, że w młodej Greczynce, mimo jej
 379 7  |          smutku i mimo wczytywania się w listy Pawła z Tarsu, zostało
 380 7  |             Lecz dziewczyna, wychowana w surowym domu Pomponii, gdzie
 381 7  |          szpilki podtrzymujące włosy i w jednej chwili, jednym wstrząśnieniem
 382 7  |             nas lasy, lasy i lasy.~- A w lasach kwiaty kwitną - mówiła
 383 7  |            mówiła Akte maczając dłonie w wazie pełnej werweny i zwilżając
 384 7  |               następnie przyoblekła je w miękką złotej barwy tunikę
 385 7  |              więc tymczasem owinęła ją w rodzaj obszernej szaty,
 386 7  |           krześle, oddała ją na chwilę w ręce niewolnic, by czuwać
 387 7  |                 ułożono na niej peplum w prześliczne lekkie fałdy,
 388 7  |             Lizyppa zdawała się unosić w powietrzu Apollina i Dianę.
 389 7  |        numidyjski marmur kolumn, który w tych blaskach świecił jak
 390 7  |               posągów, bo udrapowanych w togi, peplumy i stole spływające
 391 7  |              Herkules, z głową jeszcze w świetle, od piersi pogrążon
 392 7  |                 od piersi pogrążon już w cieniu rzucanym przez kolumnę,
 393 7  |             pokazywała Ligii senatorów w szeroko obramowanych togach,
 394 7  |           szeroko obramowanych togach, w barwnych tunikach i z półksiężycami
 395 7  |               rzymskie panie przybrane w sposób rzymski, to grecki,
 396 7  |          sposób rzymski, to grecki, to w fantastyczne wschodnie stroje,
 397 7  |             stroje, z włosami upiętymi w wieże, w piramidy lub zaczesane
 398 7  |              włosami upiętymi w wieże, w piramidy lub zaczesane na
 399 7  |           nisko przy głowie, a strojne w kwiaty. Wielu mężczyzn i
 400 7  |            pojąć jej dziewczęcy rozum. W tych zorzach na niebie,
 401 7  |                tych zorzach na niebie, w tych szeregach nieruchomych
 402 7  |          nieruchomych kolumn, ginących w głębi, i w tych ludziach,
 403 7  |            kolumn, ginących w głębi, i w tych ludziach, podobnych
 404 7  |              skrzydłem jest podziemie, w którym gryzł ręce z głodu
 405 7  |          którzy śpieszą teraz na ucztę w togach, w barwnych tunikach,
 406 7  |               teraz na ucztę w togach, w barwnych tunikach, w kwiatach
 407 7  |           togach, w barwnych tunikach, w kwiatach i klejnotach, to
 408 7  |         chciwość, zazdrość wżerają się w tej chwili w serca tych
 409 7  |               wżerają się w tej chwili w serca tych na pozór beztroskich,
 410 7  |               oczy, serce ścisnęło się w niej przestrachem, a w duszy
 411 7  |             się w niej przestrachem, a w duszy zerwała się nagle
 412 7  |               spokojnym domem Aulusów, w którym panowała miłość,
 413 7  |          żołnierzy utrzymujących straż w pałacu. Gdzieniegdzie między
 414 7  |               zaczerniała twarz Numida w pierzastym hełmie i z wielkimi
 415 7  |            wielkimi złocistymi kółkami w uszach. Niesiono lutnie,
 416 7  |                 jakby wypatrując kogoś w tłumach. I nagle twarz jej
 417 7  |              piękni, spokojni, podobni w swoich togach do białych
 418 7  |             Aulusów, która zerwała się w niej przed chwilą, przestała
 419 7  |            bogów i który brzmiał dotąd w jej uszach jak pieśń, chwyciła
 420 7  |            radości. Wydało jej się, że w tej chwili zdradza i tę
 421 7  |             zdradza i tę czystą naukę, w jakiej ją wychowano, i Pomponię,
 422 7  |               klękła i poczęła się bić w piersi, powtarzając: moja
 423 7  |               do wielkiego triclinium, w którym miała odbywać się
 424 7  |             się uczta, a jej ćmiło się w oczach, szumiało od wewnętrznych
 425 7  |               od wewnętrznych wzruszeń w uszach i bicie serca tamowało
 426 7  |            tunika bez rękawów, wyszyta w srebrne palmy. Ramiona miał
 427 7  |               lecz obok żądzy świeciło w nim szczęście i rozmiłowanie,
 428 7  |             Wiedziałem, że cię zobaczę w domu cezara - mówił dalej -
 429 7  |           oprzytomniawszy i czując, że w tym tłumi i w tym domu jest
 430 7  |               czując, że w tym tłumi i w tym domu jest on jedyną
 431 7  |               wiedział, że ją znajdzie w domu cezara, i dlaczego
 432 7  |            duszy. Zbuduje jej u siebie w domu ołtarz jak swemu bóstwu,
 433 7  |                 więc jej przyrzeka, że w domu tym nie pozostanie.~
 434 7  |          wykrętnie i chwilami zmyślał, w głosie jego czuć było prawdę,
 435 7  |               zdawało mu się, że nigdy w życiu nie potrafi się oprzeć
 436 7  |             jej prośbie. Serce poczęło w nim topnieć. Piękność jej
 437 7  |            takie słowa z męskich ust i w miarę , jak słuchała, zdawało
 438 7  |              się jej, że coś budzi się w niej jak za snu, że ogarnia
 439 7  |           ogarnia ją jakieś szczęście, w którym niezmierna radość
 440 7  |                 a nie chciałaby za nic w świecie uronić jednego słowa.
 441 7  |               poczęły ją znów odurzać. W Rzymie było zwyczajem spoczywać
 442 7  |           spoczywać przy ucztach, lecz w domu Ligia zajmowała miejsce
 443 7  |          krótki, a wyrazy rwały mu się w ustach. I on po raz pierwszy
 444 7  |            Myśli poczęły mu się mącić; w żyłach czuł płomień, który
 445 7  |           tuniką, i jej postać, ukryta w białych fałdach peplum,
 446 7  |                 jak to raz już uczynił w domu Aulusów, i ciągnąc
 447 7  |              moja! Kochaj mnie...~Lecz w tej chwili ozwał się głos
 448 7  |             przyjazny głos wydałby się w takiej chwili natrętnym,
 449 7  |               wzbudzało czujność nawet w jego najbliższych, więc
 450 7  |           począł spoglądać nieznacznie w stronę cezara. Ligia, która
 451 7  |              dzieckiem jeszcze, bywała w wiejskiej sycylijskiej posiadłości
 452 7  |         okropne oblicze ze skamieniałą w rysach złością, tymczasem
 453 7  |             zaprowadzoną przez Othona, w cztery rzędy pukli. Brody
 454 7  |          rodziny zarastał na czerwono. W jego silnie występującym
 455 7  |              jednak coś olimpijskiego. W ściągniętych brwiach znać
 456 7  |              to jest owa zakładniczka, w której się kocha Winicjusz?~-
 457 7  |              ją za piękną?~- Przybierz w niewieście peplum spróchniały
 458 7  |               ty, boski esteto, cenisz w kobiecie łodygę, i po trzykroć,
 459 7  |            sobie powiedział: "Za wąska w biodrach."~- Za wąska w
 460 7  |                w biodrach."~- Za wąska w biodrach - odrzekł przymykając
 461 7  |            raczej przedrwiwaniem snów, w które Westynus wierzył,
 462 7  |                śmiejąc się i zwracając w dół wielki palec ręki, jak
 463 7  |               ręki, jak to czyniło się w cyrkach na znak, że gladiator
 464 7  |                 zawołał: - A ja wierzę w sny i Seneka mówił mi kiedyś,
 465 7  |     Kryspinilla.~Na to Nero począł bić w dłonie, inni poszli za jego
 466 7  |                swej bajecznej rozpusty w całym Rzymie.~Lecz ona nie
 467 7  |               ludzi, którzy nie wierzą w bogów, ale jak można nie
 468 7  |              ale jak można nie wierzyć w sny?~- A wróżby? - spytał
 469 7  |                odpowiedzieć na pytanie w liście zawarte. Niewolnik
 470 7  |                 Niewolnik przespał noc w świątyni, by mieć sen wróżebny,
 471 7  |       powiedział: "Czy wiecie, co było w liście?"~Tu Westynus przerwał
 472 7  |            winem począł pić.~- Co było w liście? - spytał Senecjo.~-
 473 7  |            liście? - spytał Senecjo.~- W liście było pytanie: "Jakiego
 474 7  |          wieprzem.~Witeliusz zaś urwał w pół śmiechu i cmokając świecącymi
 475 7  |              począł szukać pierścienia w peplum Kalwii Kryspinilli.~
 476 7  |             oczyma nierządnicy, rzekła w głos:~- Szuka, czego nie
 477 7  |            jest naprawdę zachrypnięty. W nocy położył sobie ołowiane
 478 7  |               Lukan począł go zaklinać w imię sztuki i ludzkości.
 479 7  |            wszystkie twarze ubrały się w wyraz wdzięczności, a wszystkie
 480 7  |              przybrana równie jak Nero w ametystowej barwy szatę
 481 7  |              ametystowej barwy szatę i w naszyjnik z olbrzymich pereł,
 482 7  |          boskiej Augusty". Ligia nigdy w życiu nie widziała nic równie
 483 7  |              jedną z najniegodziwszych w świecie kobiet. Wiedziała
 484 7  |               posągi obalano po nocach w mieście słyszała o napisach
 485 7  |               inaczej zakochałabyś się w sobie jak Narcyz... Ona
 486 7  |                Narcyz... Ona się kąpie w mleku oślic, a ciebie chyba
 487 7  |         poczęła się cofać ku Akte. Ale w tej chwili nakazano ciszę,
 488 7  |              który miał mu towarzyszyć w graniu, zbliżył się z instrumentem
 489 7  |             deltę o stół, wzniósł oczy w górę i przez chwilę w triclinium
 490 7  |             oczy w górę i przez chwilę w triclinium zapanowała cisza
 491 7  |            kobiet,. podniósłszy dłonie w górę, pozostały tak na znak
 492 7  |             obcierały załzawione oczy; w całej sali zawrzało jak
 493 7  |                całej sali zawrzało jak w ulu. Poppea, schyliwszy
 494 7  |             Nerona i trzymała ja długo w milczeniu, młody zaś Pitagoras,
 495 7  |               muzykę, Orfeusz musi być w tej chwili tak żółty z zazdrości,
 496 7  |            poetą. Miałby człek miejsce w pamięci ludzkiej i na Parnasie,
 497 7  |         wiersze lub słuchano dialogów, w których dziwactwo zastępowało
 498 7  |           rzeczy na pozór do wyrażenia w tańcu niemożliwe. Dłonie
 499 7  |                piorun powinien uderzyć w ten dom lub pułap zapaść
 500 7  |             mówił jej:~- Widziałem cię w domu Aulusów przy fontannie