Rozdzial

  1 1  |             nie przyszły. Petroniusz znów przymknął oczy i wydał rozkaz,
  2 1  |         zdrowie.~Petroniusz otworzył znów oczy.~Zdrowie!... Nie. On
  3 1  |           Cezar Drusus wprowadził go znów na tron. Wanniusz, który
  4 1  |             postanowili zmusić go by znów pojechał do Rzymu... próbować
  5 2  |           szumem skrzydeł w górę, to znów zapadając na opróżnione
  6 2  |     żołądkiem.~Ta rzekłszy zatrzymał znów lektykę przed złotnikiem
  7 2  |     bezpieczeństwem. Za czym zmienił znów rozmowę i począł wychwalać
  8 2  |              chwili jednak Winicjusz znów mówić począł głosem jeszcze
  9 3  |             Petroniusz, w chwili gdy znów znalazł się w lektyce sam
 10 3  |          środka nie znalazł.~Umilkli znów obaj - wreszcie po niejakim
 11 4  |      korytarza do oecus, poczęły się znów ukazywać przerażone twarze
 12 4  |              słowa.~Na twarzy Aulusa znów odbił się gniew i ból.~-
 13 4  |      nadeszła. Oczy Pomponii i Ligii znów zapłynęły łzami; Aulus jeszcze
 14 5  |          uciekła do serca, napłynęła znów gorącą falą do twarzy, oczy
 15 7  |    odpowiedziała głucho Greczynka.~I znów poczęła chodzić ze ściśniętymi
 16 7  |         Chwilami spuszczała oczy, to znów podnosiła na Winicjusza
 17 7  |        arabskich kadzideł poczęły ją znów odurzać. W Rzymie było zwyczajem
 18 7  |            pozostali, rozkazał zająć znów miejsca i zapowiedział,
 19 7  |       przygotowali na ucztę.~Czytano znów wiersze lub słuchano dialogów,
 20 7  |            do niego żal, Poczęła się znów bać i tej uczty, i jego,
 21 7  | przytrząśniętą szafranem podłogę, to znów stawali nieruchomie, cichli
 22 8  |         odpowiedzieć, gdyż porwał ją znów płacz. Akte przygarnęła
 23 8  |              utuliwszy Ligię poczęła znów pytać - Zali on ci tak nienawistny?~-
 24 9  |         Drzwi na światło poczęły się znów to odchylać, to zamykać.
 25 9  |        dziewczęcą, po czym pomyślała znów:~"Jaka ona inna ode mnie!"~
 26 9  |     promienne oczy, to nakrywając je znów powiekami. Nagle zmarszczka
 27 10 |          skręcają ku Karynom - rzekł znów Winicjusz.~- On nie wytrzyma,
 28 10 |             wróciwszy zatrzymali się znów przed bramą. Trzeba było
 29 11 |              pastwić się nad nią, to znów porywała go straszna tęsknota
 30 11 |         Aulusów i na uczcie. Czuł ją znów blisko, czuł zapach jej
 31 11 |         wybada ją spokojnie, ścisnął znów dłońmi głowę i począł powtarzać
 32 11 |              ona. Tu gniew począł mu znów podnosić włosy na głowie,
 33 11 |              owa przemoc rozdrażniła znów Winicjusza i wzburzyła go
 34 12 |            ją wychłostał, zmarszczył znów brwi i począł się za nim
 35 13 |          panie - mówił zwracając się znów do Winicjusza - niechybnie
 36 14 |        przedtem nie widział, po czym znów począł chodzić. Widocznym
 37 14 |              niewolnika. Tak mówiąc, znów począł płakać, ja zaś pomieszałem
 38 16 |         odnalazł dziewicę?~Tu umilkł znów i począł obcierać łzy, po
 39 17 |             I z tobą, ojcze.~Nastała znów cisza - tylko w oddaleniu
 40 17 |     chrześcijanie i chrześcijanki!~I znów nastało milczenie, znów
 41 17 |              znów nastało milczenie, znów było słychać tylko huk żaren,
 42 17 |         odpokutował dosyć... A teraz znów przyrzekł zabić zdrajcę...
 43 17 |           drugi, po czym, położywszy znów dłoń na głowie robotnika,
 44 18 |         prawda, że diva Augusta jest znów w stanie odmiennym, to i
 45 20 |          Powstań z martwych", czasem znów imię Chrystusa powtarzało
 46 20 |            lub flaminowie rzymscy. I znów uderzyła Winicjusza taż
 47 20 |          jego losy.~Fossor przyłożył znów nieznacznie kilka pochodni
 48 20 |           tak czynili lament, wpadła znów Maria z Magdali wołając,
 49 20 |           się spodziewali, że zstąpi znów z pól niebieskich, by zobaczyć,
 50 22 |         uniósłszy w górę, rzucił się znów ku drzwiom. Starzec zdołał
 51 22 |              że w takim razie będzie znów potrzebny Winicjuszowi i
 52 22 |             potrzebny Winicjuszowi i znów potrafi z niego wycisnąć
 53 22 |               i włosy zjeżały mu się znów na głowie na myśl, że zadarł
 54 22 |            na jakąś boczną uliczkę i znów ogarnęła go pustka. Miasto
 55 22 |         grozi, ale (o Hermesie, licz znów na dwie jałówki!) otwiera
 56 22 |           szukał Winicjusza, a potem znów Ligii... Trzeba jednak naprzód
 57 23 |      odetchnąć.~Po chwili zaś począł znów mówić:~- O Krotona, którego
 58 23 |               że gdy Ligia podała mu znów po chwili wody i gdy chwyciła
 59 24 |              im, co mówił o Greku, i znów zażądał, by sprowadzono
 60 24 |         domem. Serce Chilona poczęło znów bić niespokojnie. Ze strachu
 61 24 |              dłużej został, zaszłoby znów coś niespodzianego, więc
 62 24 |            ciemność, strach jeżył mu znów włosy na głowie, był bowiem
 63 24 |            korytarzu Chilo powtarzał znów w duszy: "Już po mnie!",
 64 25 |             Lecz gdy Ligia podała mu znów po chwili napój chłodzący,
 65 25 |       powieki, albowiem opanowało go znów osłabienie.~Ligia odeszła,
 66 25 |   najzupełniej. Apostoł bowiem mówił znów o Chrystusie.~"Oni tym imieniem
 67 25 |             lecz Winicjusza opanował znów półsen gorączkowy. To, co
 68 25 |            Winicjusza pomieszały się znów z tym, co słyszał w Ostrianum
 69 26 |              dobrej woli.~Tu schował znów głowę w komin, by podmuchać
 70 26 |            ale potem - bywało.~I jął znów karmić Winicjusza, jeszcze
 71 26 |           czy chciałbyś mnie widzieć znów na Palatynie?~On zaś zacisnął
 72 26 |              chwili. Był to dla niej znów ten przepyszny i piękny,
 73 27 |            gdy Nazariusz pokazał się znów w izbie, obiecał mu, iż
 74 27 |             A wówczas chciało mu się znów kochać Chrystusa. I pojmował
 75 28 |             Palatyn. Cezar mógłby ją znów odebrać Aulusom. Prawda!
 76 28 |       płaszcze i wygłodniałe twarze, znów doznałem jakby uczucia litości.
 77 28 |       spytałem o ich żony i dzieci i znów widziałem łzy w oczach,
 78 28 |      widziałem łzy w oczach, a nadto znów wydało mi się, że Ligia
 79 28 |              dobrze mi z tym, czasem znów dręczę się tą myślą, albowiem
 80 29 |         teatrach. W Minturnae, gdzie znów śpiewał publicznie, zabawił
 81 29 |             dni kilkanaście, a nawet znów się namyślał, czy nie wrócić
 82 29 |            samotność. Wówczas począł znów przebiegać zaułki przyległe
 83 29 |             w jego domu i zabrała go znów na drogę Appijską, po czym
 84 29 |            możemy zrozumieć! Nastała znów chwila milczenia, po czym
 85 32 |            przybyli do Rzymu, trzeba znów opuścić dom i wlec się do
 86 32 |                Nie.~- Więc zaczniesz znów szukać jej po starych cmentarzach
 87 32 |           nastąpiło potem. Ujrzał ją znów schyloną nad jego łożem,
 88 32 |          Furie! nie zapomnę! Po czym znów osłabł.~
 89 33 |        wystąpił na policzki, po czym znów mówił coraz śpieszniej i
 90 33 |             regellae, a wybierał się znów w długą podróż na Wschód,
 91 33 |        odmawiać, synu mój.~Winicjusz znów pochylił się do jego rąk,
 92 34 |          nadmiaru szczęścia, po czym znów jął mówić, jak powoli otwierały
 93 34 |             jego pień. Winicjusz zaś znów począł prosić drgającym
 94 34 |          pronuby" jeszcze silniej. I znów umilkli, gdyż miłość poczęła
 95 35 |            Na to Petroniusz, którego znów poczęła ogarniać senność,
 96 36 |             opalił wiatr Kampanii.~I znów następował pretoriański
 97 36 |          blaskiem klejnotów; za nimi znów mały oddział pretorianów
 98 36 |      italskich żołnierzy-ochotników; znów tłumy wykwintnej służby
 99 36 |        procesji. Ciągnął w jej ślady znów cały dwór męskiej i żeńskiej
100 37 |               Mówiąc o tobie odkryła znów twarz i poczęła patrzeć
101 39 |               Marku.~Po czym umilkli znów oboje, nie mogąc słów dobyć
102 39 |              przepełniony.~Po chwili znów mówić począł głosem przyciszonym
103 39 |               oczy nasze otworzą się znów, jak po śnie błogim, na
104 41 |       przyjmę je w siebie, napływają znów nowe i nowe, zupełnie jak
105 41 |              uważaj, bo cezar bierze znów formingę. Zatrzymaj oddech,
106 42 |            ani cienia groźby, począł znów smagać konia, tym bardziej
107 42 |              mówił sobie. I poczynał znów, smagać konia.~Lecz zanim
108 42 |           oddychać.~Rozpacz ogarnęła znów Winicjusza i przerażenie
109 42 |        śmierć!" Tak rozumując począł znów modlić się i wedle obyczaju,
110 42 |                To koniec Rzymu!...~I znów począł powtarzać: "Biada!
111 43 |               Na końcu ulicy dojrzał znów jakby chmurę, która przesłaniała
112 43 |              miasto!...~Winicjuszowi znów uczyniło się słabo. - Widziałeś
113 45 |           bramę Nomentańską i wracać znów stamtąd na Zatybrze, prawdopodobnie
114 45 |               po którym odzywały się znów jęki, modlitwy, głosy i
115 47 |          pędzie pominął, zbliżył się znów do Palatynu. Tygellinus,
116 47 |            ostatnie wiersze, po czym znów Nero zrzucał wyuczonym od
117 47 |               I wreszcie. nakazawszy znów wzniesioną ręką milczenie,
118 48 |            się wraz ze zmianą wiatru znów ku rzece i strawiwszy tu
119 48 |         Pójdźmy - rzekł.~Lecz Chilon znów powtórzył:~- Panie, co mam
120 48 |               całował czoło, oczy, i znów ją obejmował, powtarzał
121 48 |         następnie do Piotra i począł znów mówić:~- Rzym płonie z rozkazu
122 49 |            spuścił głowę na piersi i znów milczał, jakby niegodziwość,
123 49 |             Witeliusz.~Nero podniósł znów wargi do nozdrzy i zwróciwszy
124 50 |             jeszcze mocniej, starszy znów zabrał głos~- Słowa twoje,
125 50 |            Ja wskażę dom, do którego znów wrócili po pożarze.~- Dam
126 51 |          nawet Tygellina."~I poczęto znów zbliżać się do niego. Lecz
127 53 |              bólem i trwogą. Zapadło znów milczenie, tylko strażnicy
128 53 |              dziecko niewinne!...~Tu znów pochylił się i przyłożywszy
129 53 |            Letnie błyskawice poczęły znów rozświecać niebo. Winicjusz
130 54 |             z jego jasnością poczęła znów wstępować otucha w serce
131 56 |          chrześcijanami na arenie, i znów tworzyły się stronnictwa
132 56 |             środka areny, począł się znów cofać z nastawianym mieczem
133 56 |              arenie.~Oni zaś poczęli znów walczyć tak wprawnie i z
134 56 |         wśród głuchej ciszy zastukał znów trzykrotnie młotem we drzwi.~
135 56 |           środku chrześcijan, którzy znów jęli powtarzać niezrozumiałe
136 56 |            się, gdy po chwili ujrzał znów otwierające się kraty. Wypuszczono
137 57 |        zerwała się burza. Dziś niebo znów pogodne, ale parno od rana.
138 57 |             to czyniło się cicho, to znów przechodziły krótkie ulewy.~-
139 58 |         cezara.~Twarz jego przybrała znów wyraz tak nieubłagany, a
140 59 |        odpowiadał na pytania, czasem znów wpadał w gniew i stawał
141 60 |    przychodziło do głowy, że on może znów ułożył jakiś nowy plan i
142 60 |             życie.~Winicjusz klęknął znów przy Ligii. Przez zakratowany
143 60 |              i chcę być z tobą...~Tu znów zbrakło jej oddechu i ledwie
144 62 |          konwulsje twarzy dziecka, i znów jechał dalej, wiodąc za
145 62 |      Chwilami kłaniał się ludowi, to znów, przeginając się w tył,
146 62 |       dmuchnął powiew, Chilo widział znów te utkwione w siebie źrenice.
147 62 |             obrócić. Teraz uczuł się znów bezsilnym, niedołężnym i
148 62 |           wiedzie jeńca.~I po chwili znów mówić począł:~- Pójdź za
149 63 |           lecz po chwili opuścił się znów na przednie łapy i siadłszy
150 65 |            dlaczego. Oto wybiera się znów do Achai, gdzie ma śpiewać
151 66 |              jego przybyciem poczęto znów sobie szeptać, że jednak
152 66 |             Uciszona rozpacz poczęła znów krzyczeć w duszy, ogarnęła
153 66 |           piersi wyrwał się okrzyk i znów zapadła cisza. Ludzie mniemali,
154 74 |               Następnie zbliżyła się znów i poczęła patrzeć na niego,
155 74 |            on dał znak chorowodowi i znów ozwały się cytry i głosy,
156 Epi|             wyruszył do Neapolu.~Tam znów grał i śpiewał, puszczając
157 Epi|             legie ze Wschodu. Czasem znów myślał, że nie wojną, ale
158 Epi|            dla niego i Rzymu. Czasem znów wołał o krew; czasem oświadczał,
159 Epi|             legij zdawały się jednak znów przechylać szalę na jego
160 Epi|        jeszcze nie nadeszła, po czym znów ją cytować. W końcu prosił,