Rozdzial

  1 1  |              iż sam Nero przyznawał im wyższość nad cezariańskimi,
  2 2  |      najkrótsza więc droga wypadała im poniżej Forum, lecz ponieważ
  3 2  |             insulami możnych, gdzie im od czasu do czasu wyrzucano
  4 2  |             i tęgi ianitor otworzył im drzwi wiodące do ostium,
  5 2  |   jednocześnie zaś służba podsunęła im krzesła i stołeczki pod
  6 2  |         zbierali z ziemi i podawali im do rąk. Petroniusz rzucił
  7 3  |       brzuch egipskiej Izys! Gdybym im tak po prostu powiedział,
  8 4  |           nich, że Akte nie odmawia im nigdy usług i że czytuje
  9 4  |     zakładniczkę, tylko o nałożnicę im chodzi.~I mowa jego z gniewu,
 10 5  |           może Winicjusz odprowadza im kochane dziecko, i gotowi
 11 7  |        myśleli o sestercjach, jakie im za pochwałę wierszy cezarowych
 12 7  |             w której służba pozwoli im rzucić się na resztki potraw
 13 7  |             jej równa. Sam podsuwał im wiersze, które uważał za
 14 9  |         poczęły rozmawiać o tym, co im najbardziej ciążyło na sercu,
 15 11 |     Aulusowie i w takim razie biada im!~- Aulus Plaucjusz byl tu
 16 11 |      cesarskiej, a potem oświadczył im, że przyjdzie jeszcze, aby
 17 11 |            moim niewolnikom, dawszy im dokładny opis dziewczyny
 18 12 |    przełożony nad atrium oświadczył im, że żaden z niewolników,
 19 12 |             wrócił. Atriensis kazał im ponieść żywność i nowy rozkaz,
 20 12 |             Eunice i Iras podsunęły im pod nogi brązowe stołeczki,
 21 12 |             do ławki stolik poczęły im lać wino do czasz z cudnych
 22 13 |            rzeczy jest powietrze, a im powietrze cieplejsze, tym
 23 15 |            natomiast delfiny, gdyby im nie przeszkadzał szum morza.
 24 15 |           chcą. Nie rozumiem, co by im to mogło szkodzić.~Tygellinus
 25 16 |             Mnie zaś nie wskażą, bo im imienia swego nie powiem.
 26 16 |             dziś jeszcze i zapowiem im, że od jutra wieczór za
 27 17 |            przywiodła. Oto oddawszy im usługę liczył, że mu się
 28 17 |        ufali i spełnili wiernie, co im spełnić nakaże.~Eurycjusz
 29 18 |       widowisko z cezara-błazna. Ja im się nawet nie dziwię, że
 30 19 |     morderstwa? Pamiętaj, panie, że im kto większym jest filozofem,
 31 19 |          zwołać niewolników i kazać im przybrać dom w girlandy.
 32 19 |          ciemnościach, w kryjówkach im tylko znanych. Natomiast
 33 19 |       między nimi tylu biednych. Co im z tego przyjdzie i dlaczego
 34 19 | odpowiedział Winicjusz.~Po czym dał im znak, by odeszli, sam zaś
 35 20 |        drogę dość trudno przyszłoby im znaleźć, gdyby nie to, że
 36 20 |         zbójcy, a przecie nie wolno im zabijać, chyba że mnie ów
 37 20 |             jak mają żyć. Nakazywał im, by wyrzekli się zbytków
 38 20 |             ale kochać ich i płacić im dobrem za złe; i nie dość
 39 20 |             nieprzyjaciołom, płacić im dobrem za złe i kochać ich,
 40 20 |          troje u wejścia, on, który im to mówił, wszedł, ujrzał
 41 20 |            męce Chrystusa i wiadomo im było, że radość nastąpi
 42 20 |             a gdy struchleli, rzekł im: "Pokój z wami.""~ ~"I widziałem
 43 20 |           Widziałem!"~I opowiedział im wszystko dalej; aż do Wniebowstąpienia.
 44 20 |          dla nich bez ceny. Zdawało im się, że jakaś moc nadludzka
 45 21 |             nim Ligię. Towarzyszyło im kilka innych osób.. Chilonowi
 46 22 |            Myślał również, że jeśli im się uda porwać Ligię, to
 47 22 |              Śmierć jego nie ujdzie im na sucho... Gdybym też na
 48 23 |             odpowiedzieć, że chodzi im nie tylko o prefekta i policję,
 49 23 |     powiedział tym ludziom - choćby im zaprzysiągł, że wróci Ligię
 50 23 |        będąc chrześcijaninem mógłby im chyba przysiąc na bogów
 51 23 |        moich niewolniów i nie kazał im zabrać Ligii? Zali tak nie
 52 24 |          trzeźwiej, sam przypomniał im, co mówił o Greku, i znów
 53 25 |           Nazareńskiego!". Lecz gdy im rzekł: "Jam jest!" - padli
 54 26 |              który z początku kazał im oddawać honory królewskie.
 55 26 |            złupią po świecie, to my im odbieramy. Oni zaś nie śmią
 56 26 |            pogański. Ot, zaniósłbym im "dobrą nowinę". Ale ja i
 57 26 |    mniemając, że mi pomogli, groził im swym gniewem. Szczęściem
 58 26 |             najmniej odebrałby mnie im znowu.~- Tak - rzekł marszcząc
 59 26 |            nie wierzył, ale oddawał im jednak cześć urzędową. Wszakże
 60 27 |         Wkrótce też spostrzegła, że im bardziej stara się go unikać,
 61 27 |     zwycięstwa nad samym sobą. Lecz im częściej je odnosił, tym
 62 27 |            był ją uznać. Następnie, im bardziej przychodził do
 63 27 |             przychodził do zdrowia, im lepiej przypominał sobie
 64 28 |            izbie, która zastępowała im zarazem kuchnię i triclinium,
 65 28 |    wszystkie zaułki Rzymu i nakazać im, aby krzyczeli po domach: "
 66 28 |       przebrnąć piechotą. Gdybym to im obiecał, sami czuliby, że
 67 28 |            uczucia litości. Kazałem im dać jeść, a nadto mówiłem
 68 29 |            cnotę i miłosierdzie, co im tedy może przyjść z czarów
 69 30 |         bogów nade mną powinien bym im być wdzięczny.~- Wszyscyśmy
 70 30 |       lepsze jeszcze koguty. Trzeba im stada. Ukarz go za to, panie,
 71 30 |             dobrze, więc możesz być im wdzięczny, ale na twoim
 72 32 |             chrześcijaństwo, ile by im się podobało.~Tymczasem
 73 32 |       światem!... Czy nie lepiej by im przystało obwozić jakieś
 74 32 |           co się z nimi dzieje, jak im służy zdrowie i gdzie mieszkają?
 75 33 |      odpowiedź odmowna nie przeszła im nawet przez myśl. Ale Piotr
 76 34 |            Palatynu, byłaby wyznała im swoją miłość i starała się
 77 34 |        umilkli, gdyż miłość poczęła im tamować dech w piersiach.
 78 34 |          bluszcze letnika zmieniały im się w ogród miłości.~Lecz
 79 35 |              rzekł Winicjusz - każę im jeszcze zejść się w ogrodzie
 80 35 |     uczyniłem to dla ciebie. Powiem im jutro, że tobie zawdzięczają
 81 36 |           by zaś czas nie wydał się im zbyt długi, rozkładali zapasy
 82 40 |        napadł na niego.~- Nie wierz im - rzekł wskazując ręką na
 83 40 |            nim zostać. Ja przyznaję im słuszność, ziewając. Szalejem,
 84 41 |             domyślą się nigdy, jaką im oddałeś w tej chwili usługę.
 85 44 |       miłosierdzia, drudzy bluźnili im wobec tej straszliwej klęski.
 86 44 |          się bezsilni, więc urągano im. Natomiast zdarzyło się,
 87 45 |           czasem tylko przychodziło im walczyć z prądem napływającego
 88 45 |           owego wzgórza przesłoniło im pożar tak, że jakkolwiek
 89 46 |           ład. Tu i owdzie stawiano im otwarcie zbrojny opór, gdzie
 90 47 |        miłować tych, którzy okazują im choć trochę współczucia.
 91 47 |          się do cezara.~- Obiecałem im - rzekł - zboże, oliwę,
 92 47 |           nie - rzekł cezar. - Każę im otworzyć ogrody i rozdawać
 93 48 |  chrześcijan. Koniec świata wydawał im się zawsze bliskim, poczęli
 94 48 |             Winicjusz mówił przecie im: "Jedźcie ze mną! Ziemie
 95 48 |          wszystkich obecnych. Zdało im się, że izba napełnia się
 96 49 |              gdyż każde jutro mogło im przynieść zagładę. Tygellin
 97 50 |             potężnego Jehowy dodało im odwagi. Ufni w moc jego,
 98 50 |       niejakiemu Chrestosowi, który im obiecał wytępić wszystkich
 99 50 |             ukrzyżowan, ale obiecał im, że gdy Rzym będzie zniszczony
100 50 |         przyjdzie na świat - i odda im panowanie nad ziemią...~-
101 51 |            Karyny, lecz on rozkazał im biec pędem, by jak najprędzej
102 51 |             podpalenie Rzymu. Grozi im prześladowanie i męki. Pościg
103 51 |            olbrzym ligijski połamie im kości, a cóż dopiero, gdy
104 51 |      złotymi naczyniami. Usługiwały im pacholęta przebrane za amorów,
105 51 |      myśleli tylko o miłości, która im życie zmieniała jakby w
106 51 |             dalszą rozmowę przerwał im idący z przeciwka spity
107 53 |             i bestiariów, stawiając im żądania, których nie mogli
108 53 |            i mękach, jakie zadawano im w więzieniach, gdy ogrom
109 53 |            stroskany, i wydawał się im w tej chwili jakby uosobieniem
110 53 |            a gdy mnie porwą, kto da im chleba i wody?~Po czym czwarty:~-
111 53 |              a oczy utkwił w górze, im zaś serca przestały prawie
112 53 |           szopy, albowiem pilno już im było do domów, a z nich
113 54 |             pierwej inne więzienia. Im więcej zostanie nam czasu,
114 55 |       cezara i prefekta, aby wybrać im dziewice chrześcijańskie
115 56 |             Dalszą rozmowę przerwał im Tuliusz Senecjo, który pochyliwszy
116 56 |         Ludzie z gminu, gdy zbrakło im pieniędzy, stawiali często
117 56 |             wydawało się, że chodzi im nie o śmierć lub życie,
118 56 |       kosztem krwi własnej napełnił im kieszenie. Rozdwoiły się
119 56 |             wówczas rozjaśniały się im twarze i uśmiechali się
120 56 |         rany, ukój ich boleść i daj im więcej jeszcze szczęścia,
121 57 |           pieniądze, które nakazuje im ściągnąć z miast, ze wsi,
122 57 |             a mniej zajmują.~- Każę im dawać broń - odpowiedział
123 57 |            braciom moim i przynosić im wieści z miasta.~Petroniusz
124 57 |            obiecaj ode mnie, że dam im tyle złota, ile każdy w
125 58 | poprzebierano za gladiatorów i dano im wszelką broń, jaka służyła
126 58 |             tłumów. Jedni zarzucali im małoduszność i tchórzostwo,
127 58 |          drzewie, poczęli przybijać im ręce do przecznic gorliwie
128 58 |          rzekł:~- Kryspie, nie groź im, albowiem dziś jeszcze będą
129 59 |         dziwnego... Ich bóstwo daje im śmierć lekką, ale może być
130 59 |        kneblować usta.~- Zaknebluje im je ogień, o boski. - Biada
131 60 |           pretoriańskie nie czyniły im trudności, wszyscy bowiem
132 61 |            trzy noce nic nie mąciło im spokoju. Gdy zwykłe zajęcia
133 61 |    pustkowiu i zapomniane. Chodziło im już tylko o to, by Chrystus
134 62 |          dzieje, lecz śmiech zamarł im na ustach, w twarzy bowiem
135 63 |                 Bo jeśli taki Chilo im się nie oparł, któż im się
136 63 |        Chilo im się nie oparł, któż im się oprze? Jeśli myślicie,
137 64 |          ich pobłogosławi i pozwoli im zamieszkać w świetle tak
138 64 |         przyczynę, on zaś opowiadał im z taką niezachwianą pewnością,
139 66 |             nad światem. Ów Lig był im teraz półbogiem godnym czci
140 67 |       Nieszczęścia Winicjusza znane im. były doskonale, więc radość
141 69 |            otrzymują.~Przeznaczonym im jednak było widzieć go raz
142 69 |          naradę, jak ratować drogie im życie Apostoła.~- Panie -
143 70 |        wszystkie pytania odpowiadał im tylko z radością i spokojem:~-
144 71 |       starca, wyznawcy zaś, kładnąc im ręce na ramiona, mówili
145 71 |             więc koło świątyń mówił im: "Chrystusowymi świątyniami
146 71 |            przed jego oczyma, mówił im: "Chrystusowymi będą wasze
147 71 |           uczył ludzi miłości, jako im mówił, iż choćby rozdali
148 73 |       stolicy.~Po czym zapowiedział im ucztę "przed dalszą podróżą"
149 73 |           swojej wszechmocy nie dał im kształtu na przykład Niobidów,
150 74 |          młode zaś głosy ozwały się im do wtóru. Potem tancerki
151 74 |    Anakreonta, a cytry towarzyszyły im cicho, tak aby słów nie
152 Epi|             w oczach, on zaś zanuci im epinicium, po którym złota