Rozdzial

  1 1  |          ale nie zaszkodzi. Jeśli ludzie składają jeszcze na świecie
  2 2  |          odwiedziny. Są wprawdzie ludzie, którzy poczynają odwiedzać
  3 2  |    Jesienią bywa jeszcze gorąco i ludzie radzi śpią po jedzeniu.
  4 2  |       arystokrata, i jako esteta. Ludzie pachnący prażonym bobem,
  5 2  |            co mówiła o starości: "Ludzie starzeją się wprawdzie prędko,
  6 5  |    odpowiedział Seneka - jesteśmy ludzie z dwóch przeciwnych obozów.
  7 6  |       zachować pozory. Będą o tym ludzie mówili w Rzymie, że zaś
  8 7  |        chrapanie konających, a ci ludzie, którzy śpieszą teraz na
  9 7  |        jest, jednakże cześć, jaką ludzie oddają Jowiszowi, nie wyłącza
 10 7  |   Kryspinilla. Widzisz! Bogowie i ludzie szukają miłości. Nie ma
 11 7  |           zawsze wierzył w bogów. Ludzie mówią, że Rzym zginie, a
 12 8  |       łukiem mrowi się od lektyk. Ludzie poczną wychodzić całymi
 13 10 |          prawie zaułku wychodzili ludzie po trzech, po czterech,
 14 10 |        trybuna!" Z boków nieznani ludzie naciskali tak lektykę, że
 15 10 |    Tymczasem koło lektyki wrzało; ludzie poczęli się zmagać, bić,
 16 11 |          w ogóle, lecz jak zwykle ludzie pochłonięci jedną myślą,
 17 11 |           obiecali mu, że wszyscy ludzie wymrą z wyjątkiem jego i
 18 14 |         ci uczyniła; wiem, kto są ludzie, którzy ją odbili, i wiem,
 19 14 |         Rzymu, które niewolnicy i ludzie najemni wyładowują z tratew
 20 15 |       pobrzeże Tybru. Zbiegną się ludzie z Baiae, Pompei, z Puteoli,
 21 15 |           nam z nią pięknie i czy ludzie umieją się na tej piękności
 22 16 |       zaspokoić. Wyzwoleńcy jego, ludzie przebiegli, którym kazał
 23 16 |          wdzięczni, a cóż dopiero ludzie. Tak! powinien mi być wdzięczny.
 24 16 |  chrześcijanie, ale w ogóle są to ludzie spokojni.~Tu Chilon począł
 25 17 |      żarnach pracują niewolnicy i ludzie najemni. Jeden z tych najemników
 26 18 |           nagle, ale wówczas, gdy ludzie już byli wyszli, Byłem na
 27 19 |           zakończyć. Jacyś dobrzy ludzie ci chrześcijanie, a tak
 28 20 |          to nie zabiją. To nieźli ludzie! To nawet bardzo uczciwi
 29 20 |           To nawet bardzo uczciwi ludzie, których kocham i cenię.~-
 30 20 |            by nie dostrzec, że ci ludzie nie tylko czcili swego boga,
 31 20 |         zboże, które myszy jedzą, ludzie zaś już jeść nie chcą, dlatego
 32 20 |         następujących. Jak zwykle ludzie, którym życie zmieniło się
 33 20 |      jakby oczekiwania, jakby owi ludzie mieli nadzieję dojrzeć Go
 34 21 |          nie zdjęliśmy kapturów i ludzie patrzą na nas.~Tak było
 35 21 |     Wielki Apostoł, bo patrz, jak ludzie klękają przed nim na przodzie.~
 36 21 |    klękają przed nim na przodzie.~Ludzie rzeczywiście klękali, ale
 37 21 |        mgła, zwiastująca, pogodę. Ludzie, widziani z nieco większej
 38 22 |     chrześcijanie lub jacykolwiek ludzie chcieli stawić opór Winicjuszawi,
 39 22 |      potrzebuję spokoju" - rzekł. Ludzie, idący naprzeciw, skręcili
 40 23 |   przekonałyby mnie, iż jesteście ludzie uczciwi i dobrzy. Powiedzcie
 41 24 |            ale i tam żyją zapewne ludzie, którzy kochają cnotę.~Ale
 42 24 |        Wówczas zabiłem go, ci zaś ludzie opatrzyli rany, jakie otrzymałem
 43 25 |        Chilona. Bo że z nim samym ludzie ci obeszli się tak, jak
 44 25 |        innych. Jaką zapłatę mieli ludzie ci za to odebrać, Winicjusz
 45 26 |         był, jak wszyscy ówcześni ludzie, ślepym, bezwzględnym egoistą,
 46 26 |           się go mogli chyba tacy ludzie jak chrześcijanie, dla których
 47 27 |           modlitwie, to jednak są ludzie. Dziwił się podobnym myślom -
 48 27 |          żadna inna. Według niego ludzie i w Rzymie, i na całym świecie
 49 27 |          ziemi, którą zamieszkują ludzie, a jednak - mnie to przeznaczył
 50 28 |        zakopali w ogrodzie. To są ludzie, jakich dotąd świat nie
 51 28 |       domu i gdyby mnie doglądali ludzie moi lub nawet moja rodzina,
 52 28 |           dotąd, i że to są także ludzie. Oni przez kilka dni chodzili
 53 29 |           różowy i rozkochany? Są ludzie, którzy wycałowują brzegi
 54 29 |        jednaka zapłata, to po cóż ludzie mają być dobrzy?~- Nie:
 55 29 |           rzekł Winicjusz - że są ludzie, którzy się cezara nie boją
 56 29 |          dusz. Zdawało mu się, że ludzie mający tęgość i hart nie
 57 30 |     Powiedzcie mi, dlaczego Westy ludzie się więcej boją niż innych
 58 30 |         nie chrześcijanie!... Ale ludzie, których godłem jest krzyż,
 59 33 |      zmartwychwstał, bo to prawią ludzie prawdą żyjący, którzy Go
 60 33 |           jest? Mówili mi, żeście ludzie szaleni; powiedzcie, co
 61 35 | Zadziwiająca jednak rzecz, jak ci ludzie umieją zdobywać wyznawców
 62 36 |         które wierzyli tacy nawet ludzie, jak Pliniusz i Tacyt. Mówiono
 63 36 |    Apostole. Przez chwilę dwaj ci ludzie patrzyli na siebie, nikomu
 64 38 |      piękność i spokój, o których ludzie dotąd nie wiedzą. Lecz to
 65 39 |       może być szczęście, o jakim ludzie dotąd nie wiedzieli. Teraz
 66 39 |            i na górze, i widzieli ludzie, których usta kłamstwa nie
 67 39 |           przyjmie ją cały świat; ludzie zapomną o Jowiszu i nie
 68 39 |           które jednak wiarogodni ludzie stwierdzają. Ale mówił,
 69 39 |          zaiste na świecie, gdyby ludzie Chrystusa wyznawali. W mieście
 70 40 |        przyznaję, i jeśli podobni ludzie będą opowiadali tę naukę,
 71 40 |          przegra mienia, a jednak ludzie w kości grywają. Jest w
 72 40 |        powinien rozumieć, że tacy ludzie, jak ja, nie przyjmą tej
 73 41 |          że mówię szczerą prawdę: ludzie nie wiedzą, ile dobrego
 74 41 |           ich miejsce innych.~- I ludzie mówiliby w dodatku, że z
 75 41 |        lub w złym. Wiem także, że ludzie posądzają mnie, iż szaleję.
 76 41 |     Neronów: jeden taki, jakim go ludzie znają, drugi artysta, którego
 77 41 |           W sali ustały rozmowy i ludzie siedzieli nieruchomie, jakby
 78 41 |            dym dusi mieszkańców i ludzie mdleją lub z szaleństwa
 79 42 |     ogarnia coraz nowe dzielnice. Ludzie giną od żaru i dymu i wszelki
 80 42 |           się było o coś dopytać. Ludzie, do których zwracał się
 81 42 |          Śmierć ratującym!" Jacyś ludzie przebiegają miasto i ciskają
 82 43 |           największym wysileniem. Ludzie, którzy rozłożyli się już
 83 43 |         potęgą ognia, ponieważ są ludzie, którzy podkładają go umyślnie
 84 43 |           prze dostać dlatego, że ludzie mając więcej czasu wynosili
 85 43 |        walczyły ze sobą na zabój. Ludzie bili się i tratowali jedni
 86 43 |           głosów. Zawsze byli tam ludzie, którzy mogli mu dać pomoc.
 87 43 |         ta zdziwiła Winicjusza.~- Ludzie - zapytał - coście za jedni?~-
 88 44 |   szybkością ogarniał całe ulice. Ludzie, obozujący za miastem lub
 89 44 |         Westy za westalkę Rubrię. Ludzie, tak przekonani, nie chcieli
 90 45 |           poczęto wołać: "Ogień!" Ludzie gromadzili się koło cyrku
 91 45 |         miasto i wyprawiają rzeź. Ludzie naokół wołali, że nadszedł
 92 45 |          i przywłaszczacie sobie. Ludzie nie umieją się pogodzić
 93 45 |  miejscach rozległa się glosa: to ludzie w uniesieniu religijnym
 94 45 |         którą zjawił się pasterz. Ludzie popodnosili się z ziemi,
 95 45 |      owładnęła dusze miłość Boża. Ludzie ci odnaleźli takiego Chrystusa,
 96 46 |      każdym dniem coraz bardziej. Ludzie wpadali w odrętwienie lub
 97 47 |            tysiące lat przejdą, a ludzie będą pamiętali i sławili
 98 47 |      niepohamowaną miłością, jaką ludzie pognębieni i nieszczęśni
 99 47 |         niechaj się zachowują jak ludzie, nie jak zwierzęta w arenach.~-
100 48 |      ognia i rozszalałych tłumów. Ludzie tu mordują się pod murami,
101 48 |      pośpiesznie drzwi zawołał:~- Ludzie mordują się koło cyrku Nerona.
102 49 |          jeść, pić i rabować. Ale ludzie, którzy potracili najbliższe
103 49 |          czy tylko o nich chodzi? Ludzie moi, nie dawniej jak wczoraj,
104 49 |        się szmer i ruch, albowiem ludzie poczęli się odsuwać od Petroniusza.
105 50 |     Poppei, gdzie czekali na nich ludzie, z którymi prefekt poprzednio
106 50 |         nożem Winicjusz.~- Tak to ludzie okłamują bogów. O panie,
107 50 |     odrzekł:~- Nie! nie teraz!... Ludzie nie uwierzyliby, gdyby chciano
108 51 |     świecie rzeczy są piękne, ale ludzie w większej części tak plugawi,
109 51 |        będą ich karali, panie? To ludzie dobrzy i cisi.~- Właśnie
110 51 |          poczęli go zajmować inni ludzie, do Winicjusza był zresztą
111 52 |           zgasła. Zdawało się, że ludzie zapomnieli mówić i w dzikim
112 52 |          wmówić w siebie, by tacy ludzie podpalili Rzym, że zaś chodziło
113 53 |  napełniały ją srebrnym światłem. Ludzie, klęczący obok Winicjusza,
114 53 |         by was przed nią osłonił? Ludzie małej wiary! Zaliście pojęli
115 56 |          burza dzikich głosów, że ludzie stojący przed cyrkiem nie
116 56 |           mastygoforowie, to jest ludzie zbrojni w bicze, których
117 56 |       widowiska. Za czym ciągnęli ludzie, którzy mieli dobijać rannych,
118 56 |         lub do Merkurego, za czym ludzie pilnujący porządku w cyrku,
119 56 |    senatorowie, i rycerze, i lud. Ludzie z gminu, gdy zbrakło im
120 56 |          tessery, powstała bójka: ludzie cisnęli się, przewracali,
121 56 |    przerwa w widowisku skończona. Ludzie poczęli opuszczać przedziały,
122 56 |          nieprzyjazny. Wszakże ci ludzie, którzy mieli się teraz
123 56 |            Wszyscy zrozumieli, że ludzie ci nie proszą o litość i
124 56 |   napełniając amfiteatr grzmotem. Ludzie wstawali z miejsc. Inni
125 56 |           niedźwiedzie, pantery i ludzie, którzy jeszcze zostali
126 57 |    widowiska, w których występują ludzie sine armis et sine arte,
127 57 |       ludzkich!... Pod taką grozą ludzie wyrzekliby się od razu wszystkich
128 59 |          cię wieńce, tryumfy, tam ludzie cię ubóstwią, a bogowie
129 60 |      pośrodku, z którego pili jak ludzie trawieni gorączką, inni
130 61 |          poczucie. Oboje byli jak ludzie, którzy odpłynąwszy okrętem
131 63 |    zwrócił się do nich i rzekł:~- Ludzie szepczą sobie także, że
132 63 |     słodką i pogodną, jak miewają ludzie śpiący lub umarli. Może
133 63 |   nędzarzem; przymierałem głodem, ludzie deptali po mnie, bili mnie
134 64 |        się cezarowi, a prócz tego ludzie, sięgający wzrokiem dalej
135 64 |          wprawdzie, że wobec Boga ludzie są równi, na dnie duszy
136 66 |      usłyszeć przelatującą muchę. Ludzie nie chcieli wierzyć własnym
137 66 |      okrzyk i znów zapadła cisza. Ludzie mniemali, że śnią, oto potworna
138 68 |        tymczasem takie rzeczy, że ludzie o was zapomną, a w dzisiejszych
139 69 |         prowadzili jacyś nieznani ludzie. Dzielnica była zaniepokojona,
140 71 |      odkupić to miasto.~Po drodze ludzie zatrzymywali się ze zdziwieniem
141 72 |        okazywać żalu po zmarłych. Ludzie, którzy budzili się z rana,
142 72 |     jakiego stopnia znikczemnieli ludzie i jak długo zniosą krwawe
143 73 |       miasteczek nie dotarli jego ludzie, może dlatego, że nie masz
144 73 |         powszednich dniach życia. Ludzie, widzisz, nie znali dotąd
145 73 |      stoików, do której garną się ludzie cnotliwi, hartuje serca
146 73 |       jest tylko wymysłem poetów, ludzie zaś wiarygodni mówili mi,
147 Epi|          Któż by zresztą - mówili ludzie - mógł objąć po Neronie
148 Epi|     Niepokój ogarnął augustianów. Ludzie w niepewności, co przyszłość