Rozdzial

  1 1  |          atletycznym młodzieńcem, a zarazem umiał zachowywać pewną estetyczną
  2 1  |          istny Mars: wielki wódz; a zarazem zapalczywy, prawy i głupi.
  3 1  |             chybił, albowiem jestem zarazem i gorszy, i mniej płaski,
  4 1  |      pięciokrotnymi rozwódkami jest zarazem Feniksem... Ale... czy słyszałeś,
  5 2  |          ponieważ Petroniusz chciał zarazem wstąpić do złotnika Idomena,
  6 2  |             i na owo Forum Romanum, zarazem panujące nad falą świata
  7 2  |          panujące nad falą świata i zarazem tak nią zalane, że Petroniusz,
  8 2  |           sceptyczny Petroniusz był zarazem przesądny. Tłumem gardził
  9 2  |            mu to opowiadał, dodawał zarazem, iż kapłani tejże świątyni
 10 2  |             temu wytwornemu panu, a zarazem i literatowi, który gotów
 11 2  |           niepokoju, w zdziwieniu i zarazem tak, jakby słuchała głosu
 12 2  |              porusza w niej krew, a zarazem przejmuje serce omdleniem,
 13 4  |          Posłańcy tego rodzaju byli zarazem najczęściej zwiastunami
 14 4  |               Bogdajby twój los był zarazem i moim, o Aulu! Po czym
 15 4  |           na wierność tej służby, a zarazem cieszyć się myślą, że ziarna
 16 5  |             Ligię nie zapragnął jej zarazem, nie mieściło mu się w głowie.~
 17 6  | sprzymierzeniec walecznych Ligów, a zarazem wierny sługa cezara, nie
 18 7  |              którzy godzili się być zarazem błaznami. Byli patrycjusze
 19 7  |          owej zguby: matce, sobie i zarazem temu Boskiemu Nauczycielowi,
 20 7  |              na widok jej kształtów zarazem wiotkich i pełnych, utworzonych
 21 7  |        blaskach świecił jak złoto i zarazem mienił się na różowo. Wśród
 22 7  |          zmysły i pragnął jej, lecz zarazem czuł, że jest mu bardzo
 23 7  |             świetlisty, bojaźliwy i zarazem pytający, jakby pragnęła
 24 7  |             od niego bił, doznawała zarazem wstydu i rozkoszy. Ogarniała
 25 7  |             zwróciła także ku niemu zarazem ciekawe i przestraszone
 26 8  |              Lecz Ligia z wielką, a zarazem dziecinną powagą podniosła
 27 8  |       jakieś drzwi na światło, lecz zarazem uczuła, że niegodna jest
 28 9  |          piękną jak piękny sen, ale zarazem bardzo kochana, i zbliżywszy
 29 9  |      którymi wachlowały ją lekko, a zarazem i zasłaniały przed palącym
 30 11 |            zdrowie małej Augusty, a zarazem pokazać się w pałacu i złożyć
 31 12 |             I trzęsąc się jak liść, zarazem z bojaźni i uniesienia,
 32 13 |          wielka, o twarzy małpiej i zarazem lisiej, i przenikliwym wejrzeniu.
 33 13 |             przy niej odmłodniał, a zarazem miałbyś z niej uczciwy i
 34 14 |           własną rękę, nie chcąc, a zarazem i nie mogąc udać się o pomoc
 35 14 |           nawet cierpi istotnie, to zarazem myśli o tym, jakie wrażenie
 36 14 |         czyni jego ból na obecnych, zarazem pozuje na Niobe i daje przedstawienie
 37 14 |            Plaucjusza i Pomponii, a zarazem od nas obydwóch, ale nawet
 38 15 |          Oto bardziej dba o życie i zarazem jest większym ode mnie łotrem,
 39 16 |        samowolę, ale wszczepiła weń zarazem przekonanie, że każdy rozkaz,
 40 16 |           ciele zostawiłby batog, i zarazem chciałby całować te ślady.
 41 16 |            nim i Ligią, więc począł zarazem bać się tej nauki i nienawidzieć
 42 17 |             hołoty, do plugawych, a zarazem strasznych figur, które
 43 17 |             tym coś wzruszającego i zarazem uroczystego. Robotnik płakał,
 44 19 |          się człowiekiem zabawnym i zarazem niepospolitym. Rozjaśnił
 45 19 |    słuszność zupełną i wspomniawszy zarazem na rady Petroniusza, wydał
 46 19 |           się też dobrze o drogę, a zarazem powiedziałem Eurycjuszowi,
 47 20 |            niej nic rzeczywistego i zarazem, że rzeczywistość wobec
 48 20 |     rozstrzygającym nieubłaganie, a zarazem tragicznie jego losy.~Fossor
 49 21 |             bólu i gniewu, czuł zaś zarazem, że ów gniew jest bezsilnym.
 50 22 |     gnieździła się ludność uboga, a zarazem nader liczna. W mieście,
 51 22 |          widziano na podwórzu.~Lecz zarazem myślał, że rada Chilona
 52 22 |            nader poważne kłopoty, a zarazem uzasadnić wszelkie podejrzenia,
 53 23 |              ze swoją zatroskaną, a zarazem groźną twarzą barbarzyńcy,
 54 23 |           Ogarnęła go jakaś niemoc, zarazem ogromna i słodka. Doznał
 55 23 |       rodzinę, stracone szczęście i zarazem uczyniło z niej jedną z
 56 24 |           sił, ale w tej chwili był zarazem rozczulony i chory, więc
 57 24 |       instynkt człowieka leśnego, a zarazem i wielka znajomość miasta,
 58 25 |     ogarnęła go wielka słodycz, ale zarazem czuł się mocniej chorym.
 59 25 |           łzami na samą myśl o tym, zarazem z żalu i z dusznej rozterki,
 60 25 |         podziwem dla nauki, była mu zarazem i przykrą. Wolałby był,
 61 26 |          Winicjusza, który czuł się zarazem upokorzony i szczęśliwy.
 62 26 |             i porywie żądz odczuwał zarazem, że to jest nad wszystko
 63 26 |      słuchał jej słów jak muzyki, a zarazem serce wzbierało mu coraz
 64 26 |             obecnie, z zachwytem, a zarazem z bólem w swojej orlej twarzy,
 65 26 |            niewolnicę i kochankę, a zarazem wtrącić ją w ów straszny
 66 26 |    samolubne, prawdziwie rzymskie i zarazem wilcze serce, niezdolne
 67 27 |            myślała o tym, czuła się zarazem winną i szczęśliwą. Winicjusz
 68 27 |        kochało Ligię, to kochało ją zarazem bezwiednie i służebniczo.
 69 27 |             całą duszę, błagając go zarazem, by pozwolił jej wrócić
 70 27 |      zakrzywionym nosem - brzydką i zarazem natchnioną, w której Kryspus
 71 28 |         izbie, która zastępowała im zarazem kuchnię i triclinium, czułem
 72 29 |             wzniosłość Jego nauki i zarazem czuje do niej wstręt nieprzezwyciężony.
 73 30 |        uradowany z postanowienia, a zarazem pewien, że nie chybią igrzyska
 74 31 |         odłożoną podróż do Achai, a zarazem przewyższyć wszystkich,
 75 31 |         wyrafinowanego patrycjusza, zarazem subtelna i przepyszna. Petroniusz
 76 32 |           nie tylko zaproszenie, to zarazem rozkaz.~- A gdyby kto nie
 77 32 |            wieki takie szczęście, a zarazem zniszczyć, splugawić i zohydzić
 78 33 |             spoglądać zdumionymi, a zarazem przelękłymi oczyma na obecnych.~
 79 36 |         nudą. W ogóle była to twarz zarazem straszna i błazeńska. Jadąc
 80 36 |         wyglądała jak jakieś bóstwo zarazem piękne i złe, które niesiono
 81 36 |           zazdrością, ale napełniał zarazem rozkoszą i dumą, dając poczucie
 82 36 |   niezmierne, drapieżne i chciwe, a zarazem wyuzdane, zgniłe do szpiku
 83 36 |           zgniłe do szpiku kości, a zarazem niewzruszone w swej nadludzkiej
 84 36 |          ten rozpustnik i błazen, a zarazem pan trzydziestu legij, a
 85 36 |       szkarłatem, niepewni jutra, a zarazem władniejsi od królów - wszystko
 86 37 |             patrzeć na mnie złymi i zarazem badawczymi oczyma. Prawdziwą
 87 39 |            dziwną pieśń ligijską, a zarazem spoglądał rozradowanymi
 88 39 |         krwi i każdym tchnieniem, a zarazem czuć taki spokój słodki
 89 39 |            nie przyjąć nauki, która zarazem mówi prawdę i znosi śmierć?
 90 39 |            jeszcze jakaś inna siła, zarazem słodka i nieprzeparta, przez
 91 40 |         niechcenia, jakby drwiąc, a zarazem zrzędząc, lecz oczy cezara
 92 41 |          masz słodsze dotknięcie, a zarazem. więcej siły. W tobie znać
 93 41 |      załatwić sprawę siostrzeńca, a zarazem usunąć wszelkie niebezpieczeństwa,
 94 42 |            blaski, mogące pochodzić zarazem od pożogi a od jutrzni.
 95 43 |         zaguba miasta były dla nich zarazem końcem .niewoli i godziną
 96 43 |       mglistych brzegów Brytanii, a zarazem przyodziałby w purpurę Ligię
 97 43 |         uniósł go tratując ludzi, a zarazem nadpłynęła nowa fala ,czarnego
 98 44 |        wydawała się w owych czasach zarazem końcem władztwa i rozwiązaniem
 99 44 |       świątyni Marsa, poturbowawszy zarazem kapłanów tegoż bóstwa, którzy
100 44 |        używanych przy igrzyskach, a zarazem przyległe budynki zawierające
101 45 |      patrzył na falę ognia z twarzą zarazem złą i radosną. Po czym mówił
102 45 |            miasteczkach Kampanii, a zarazem i wszelkiego rodzaju polne
103 47 |             jego wjazdu, utrzymując zarazem w odpowiedniej odległości
104 48 |             wszystkim niepokojom, a zarazem otworzył nową epokę szczęścia
105 49 |           rzeczy były zawieszone, a zarazem brakło na miejscu i dostatecznej
106 49 |            się jednak, gdyż szło mu zarazem o Winicjusza, którego kochał,
107 50 |       dobrze, o boski, załatwić się zarazem z wujem i siostrzeńcem?~
108 51 |          zmrużonymi oczyma i twarzą zarazem złośliwą i uradowaną:~-
109 52 |        albowiem kara ich, miała być zarazem wspaniałą zabawą dla ludu.
110 52 |             tę istotę i ukochaną, i zarazem świętą musi stracić, i że
111 53 |         uczuli nową krew w żyłach i zarazem dreszcz w kościach, bo stał
112 55 |           żyli wszyscy uwięzieni, a zarazem niezachwianą wiarę, że obietnice
113 55 |          list z rozdartą duszą, ale zarazem zdało mu się niepodobieństwem,
114 56 |            amfiteatr niezrównany, a zarazem mogący pomieścić taką liczbę
115 56 |     wypisywano imiona ulubieńców, a zarazem ilość sestercyj, jaką każdy
116 56 |       liczył je na palcach, śledząc zarazem chciwie, jakie wrażenie
117 57 |         Dziwiło go też i niepokoiło zarazem, że Petroniusz zachowuje
118 57 |      milczenie. Jakieś pochwalne, a zarazem trafnie podnoszące zalety
119 58 |      Neronowym podium, rozpraszając zarazem ruchami głowy liście róż
120 59 |           wściekłości i wstydu, ale zarazem ze strachu. Wtem przesądny
121 60 |        duszą do ostatnich głębin, a zarazem tak pełna litości, czci
122 62 |        skończyć z chrześcijanami, a zarazem zapobiec zarazie, która
123 62 |       spoglądał na płonące ciała, a zarazem słuchał okrzyków ludu. Stojąc
124 62 |         zmienioną przez gniew, lecz zarazem bezradną. Na koniec widocznie
125 63 |      powinien pokazać się ludowi, i zarazem zaręczył, że ukrzyżowany
126 63 |           loteryjnych i podarków, a zarazem ucztę wieczorną, przedstawienie
127 64 |           wszystkich chrześcijan, a zarazem ich dobrem, wyższym nad
128 65 |             się do tej podróży, ale zarazem drży na myśl o szyderczym
129 66 |          bowiem być dla nich obojga zarazem wyzwoleniem i ślubem, ale
130 66 |             jego wiara w rozpacz. I zarazem przerażał się tym poczuciem,
131 66 |        podobniejszy, ze skupioną, a zarazem smutną twarzą barbarzyńcy,
132 68 |          była tak cudna jak posąg i zarazem kwiat; teraz twarz jej stała
133 70 |             przez przełęcz gór, ale zarazem dziwny widok uderzył oczy
134 71 |      wielkością chwili, uroczyste i zarazem pełne oczekiwania, niektórzy
135 71 |         świata, jego ciemięzcą, ale zarazem jego prawem i pokojem, wszechpotężne,
136 73 |             chorobliwej, plugawej i zarazem grubej rozpuście, wykwintny
137 74 |         przybyłych, ostrzegając ich zarazem wedle zwyczaju, by przestępowali
138 Epi|            krwawą i błazeńską, lecz zarazem wszczepiło się mniemanie,
139 Epi|         niewolnice jako amazonki, a zarazem ściągać legie ze Wschodu.
140 Epi|             fantastyczny i straszny zarazem, we wrzaskliwą hecę, złożoną
141 Epi|         śmierć, i nie wierzył w nią zarazem. Bramę Nomentańską zastali
142 Epi|             Począł zwłóczyć. Głosem zarazem drżącym i aktorskim oświadczył,