Rozdzial

  1 2 |         wąchać i nacierać sobie nią ręce i skronie.~- Nie uwierzysz -
  2 4 |         boskiego Klaudiusza oddał w ręce Rzymian jako rękojmię, że
  3 4 |        rozkazuje ci ją wydać w moje ręce.~Aulus nadto był żołnierzem
  4 6 |           energii. Po chwili puścił ręce Winicjusza, który stał przed
  5 6 |          zakładniczki, oddadzą ci w ręce ów skarb ligijski, ty zaś,
  6 6 |    dziewczynę do pałacu i zdał ją w ręce Akte. To dobra dusza ta
  7 7 |      narzuciwszy z ufnością dziecka ręce na jej szyję, rzekła:~-
  8 7 |      krześle, oddała ją na chwilę w ręce niewolnic, by czuwać z daleka
  9 7 |           podziemie, w którym gryzł ręce z głodu młodszy Drusus;
 10 7 |          jej cudna twarz, jej nagie ręce, jej dziewczęca pierś, falująca
 11 7 |      siedzący bliżej.~Nero rozłożył ręce na znak, że musi ustąpić.
 12 7 |            go po rękach. Tak piękne ręce widział tylko niegdyś...
 13 7 |            żyłach, po czym wziął na ręce swą królewnę i krokiem równym,
 14 8 |          ich na pewno.~Ligii opadły ręce. Nie było rady. Musiała
 15 8 |          rzekła Akte.~I rozłożywszy ręce umilkła. Rozpacz, z jaką
 16 8 |         niej, wyciągnęłaby do niego ręce jak do szczęścia. Rozumiejąc
 17 8 |            chciał obrazić, tylko że ręce ma takie ciężkie...~I wielkie
 18 9 |        odpowiedziała Akte krzyżując ręce na piersi i pochylając głowę.~
 19 9 |           rzekła wyciągając ku niej ręce - cezar obiecał oddać mnie,
 20 9 |             zarzuciła na pożegnanie ręce na szyję Akte.~
 21 10|             ją z lektyki, porwał na ręce i usiłował się wymknąć w
 22 10|        szybko pod ścianą, podnieśli ręce w górę i poczęli powtarzać
 23 11|              Po chwili chwyciwszy w ręce ziemi z waz kwiatowych otaczających
 24 11|               zawołał chwytając jej ręce Winicjusz i ciągnąc ją na
 25 12|      uniesienia, wyciągała ku niemu ręce, on zaś słuchał jej ze zdumieniem.
 26 14|        płakał z nim razem, wyciągał ręce po podarki i nade wszystko
 27 14|          grzbiecie.~Chilon rozłożył ręce na znak, że to nie jego
 28 17|             postrachem wydania go w ręce wigilów.~Zresztą od pewnego
 29 17|            że nie maże wpaść w jego ręce. A Chilon mówił dalej:~-
 30 18|             kłaniał się, przyciskał ręce do serca, posyłał od ust
 31 19|             tamtej turkawki, umywam ręce od wszystkiego i przenoszę
 32 19|             cnocie zawiązywać sobie ręce? Muszę się kiedyś nad tym
 33 20|       widzieć kogoś, hen, wysoko, a ręce wzywać go, by zstąpił. Gdy
 34 20|             inni wyciągali ku niemu ręce. Nastała cisza tak głęboka,
 35 20|            pod wrażeniem załamywali ręce łkając lub bili się po piersiach.~
 36 21|           Nie tobie każą trzymać mu ręce - odpowiedział Kroto.~Musieli
 37 21|         silny, chciał mnie wziąć na ręce i donieść aż do bramy, naprzód
 38 21|            zaś trzymał przez chwilę ręce na ich żelaznych szyszakach,
 39 21|          jest jedno. Po czym złożył ręce:~- Na Jowisza, Apollina,
 40 22|             piorun, rozwiązało jego ręce, którymi ją obejmował, wreszcie
 41 23|             podał cię bezbronnego w ręce nasze, lecz Chrystus, w
 42 24|       ustawicznie, aby całować moje ręce.~To rzekłszy nawdział inny
 43 24|            rad! - zawołał składając ręce.~- Milcz - rzekł Winicjusz -
 44 25|            razie nie oddano Greka w ręce sprawiedliwości, dlaczego
 45 25|      Winicjusz, wyciągnąwszy ku nim ręce począł ich błagać, by zabrali
 46 25|             przerwał i wyciągnąwszy ręce do ognia, ciekł:~- Noc była
 47 25|             było już z odmętu tylko ręce, ale Piotr raz po raz ratował
 48 25|             na spuszczone rzęsy, na ręce złożone na kolanach i w
 49 26|        patrzeć jakby z żalem na swe ręce, które widocznie zostały
 50 27|            i mężem?~Kryspowi opadły ręce i spojrzał ze zdumieniem
 51 28|            obawą. Kocham go, bo jej ręce go wiązały, a nienawidzę,
 52 28|          łzami, wyciągając z jękiem ręce i zowiąc mnie panem i ojcem,
 53 29|            jego zmienioną twarz, na ręce, które mówiąc wyciągał w
 54 30|           członkach i osunął się na ręce Winicjusza, który wypadkiem
 55 32|           cię zaćwiczyć lub oddam w ręce prefekta miasta. Chilo skłonił
 56 32|           uliczki, wyciągnął za nim ręce i grożąc pięściami, zawołał:~-
 57 33|           wyciągnął ku Winicjuszowi ręce i rzekł:~- Kto puka, będzie
 58 33|            obcym człowieka, chwycił ręce starego Galilejczyka i począł
 59 33|             niej, Piotr zaś położył ręce na ich głowach i rzekł:~-
 60 34|    carissima!~To rzekłszy wyciągnął ręce, jakby niebo biorąc na świadka
 61 34|             przypominały.~Tu złożył ręce i jął powtarzać jak dziecko,
 62 35|         jakiż jestem zmęczony i jak ręce mnie bolą od zdejmowania
 63 35|          wierząc, po czym wszystkie ręce podniosły się naraz do góry
 64 36|     rozpasanych tłumów. Lig wziął w ręce jeden z głazów przeznaczonych
 65 37|        obawy, aby list wpadł w inne ręce niż twoje. Piszę z Laurentum,
 66 39|         rozmawiali trzymając się za ręce.~- Czy nic złego spotkać
 67 39|       ledwiem ucałował twoje drogie ręce, wyczytałem w twoich oczach
 68 39|         pierwszy wyciągnął nad tobą ręce i pierwszy cię błogosławił."
 69 39|          cię i uwielbiam, daj mi ty ręce.~- Kocham cię.~Lecz on przycisnął
 70 41|        którą bogowie złożyli w moje ręce. Czasem wydaje mi się, że
 71 41|           pałacu.~Nero zaś podniósł ręce ku niebu i zawołał: - Biada
 72 42|             uratuj Ligię. Weź ją na ręce i wynieś z płomieni. Ty
 73 42|              Daj jej żyć. Weź ją na ręce i wynieś z Rzymu. Ty możesz,
 74 43|        mienie, wyciągała z rozpaczą ręce do bogów wołając o ratunek,
 75 44|        wątpić, że jakieś zbrodnicze ręce podpalają miasto, gdy coraz
 76 44|       Liberatora, którzy wyciągając ręce wołali: "Jesteś wybawcą,
 77 45|            teraz zarzynał i w czyje ręce złożysz bicz pasterski?
 78 45|           on zaś wyciągnął nad nimi ręce i mówił:~- Czemu trwożycie
 79 46|           ziemi i wyciągano do nich ręce o litość lub przeklinano
 80 47|            ma podnieść do góry obie ręce, czy też trzymając w jednej
 81 47|       drążoną formingą? Tu podniósł ręce i uderzywszy w struny ozwał
 82 47|       pożogi, widać było wzniesione ręce zbrojne we wszelakiego rodzaju
 83 47|        głową Petroniusza, drapieżne ręce wyciągały się ku cuglom
 84 48|        przychodziło jeszcze całować ręce i kraj odzieży Apostoła,
 85 48|          jej imię wyciągnął ku niej ręce. Wówczas podniosła się szybko:
 86 48|         rozplótłszy ramiona wziął w ręce jej skronie, całował czoło,
 87 48|      ogarnęło go uniesienie: oczy i ręce wzniósł w górę i począł
 88 48|         Chryste? Zalim Cię godzien?~Ręce drżały mu, oczy rozbłysły
 89 48|              widać krzyż i przebite ręce błogosławiące.~Tymczasem
 90 49|             do stóp, wyciągnął obie ręce w górę i przez chwilę pozostał
 91 50|      podniósłszy na wysokość ramion ręce, pochylili głowy aż do dłoni.~-
 92 50|         Chilo począł wić się, trzeć ręce i rzekł:~- Podziwiam twą
 93 51|       Petroniusz wyciągając do niej ręce.~Ona zaś chyląc ku nim swą
 94 51|             przechadzce oddał się w ręce niewolnic trefiących włosy
 95 53|        podnosił mechanicznym ruchem ręce do głowy i ściskając dłońmi
 96 53|            białe włosy i wzniesione ręce. Pierwszą myślą młodego
 97 53|        przez wargi moje!~I rozłożył ręce, a oczy utkwił w górze,
 98 53|             jego szat, on zaś kładł ręce na ich głowach i żegnał
 99 53|             A Winicjusz, wyciągając ręce ku gwiazdom, mówił jęcząc:~-
100 56|     amfiteatru, a nocą wydadzą ją w ręce pewnego Winicjuszowego dzierżawcy,
101 56|         tarcze i podając sobie lewe ręce, aby nie rozłączyć się więcej,
102 56|           ruchem zaplątywał silniej ręce i nogi. Tymczasem razy trójzęba
103 56|            się wyciągnęło ku widzom ręce z prośbą o zmiłowanie. Zwycięzcom
104 56|              które oddawał wprost w ręce Chrystusa. Wtem cezar, czy
105 57|      spłonął z radości i wzniósłszy ręce zawołał:~- Niech Chrystus
106 57|            mu o Corioli albo umywam ręce.~Oni obaj uznali słuszność
107 57|         młodego pana i całując jego ręce i oczy rzekł:~- Drogi, czyś
108 57|        następnie wzniósłszy do góry ręce rzekł:~- O, dzięki ci, Chryste,
109 58|       drzewie, poczęli przybijać im ręce do przecznic gorliwie i
110 58|            gwoździe pogrążały się w ręce i nogi chrześcijan, warczały
111 58|          młotów, którymi przybijano ręce i nogi ofiar. Coraz więcej
112 58|            słodyczy. Sam rozciągnął ręce wzdłuż ramion krzyża, aby
113 58|      gwoździe zagłębiały się w jego ręce, najmniejsze drgnienie nie
114 58|            śmierć wyciąga po ciebie ręce i grób cię czeka. Biada
115 59|             mówił i wydawałeś ich w ręce Tygellina! - Toteż otoczyła
116 62|              raz jeszcze wydał go w ręce oprawców. Nigdy człowiek
117 62|            podniósł głowę, rozłożył ręce i pozostał tak bez ruchu.
118 62| przywiązywano, całował z pokorą ich ręce, następnie zaś przymknął
119 63|      Marcellus. - Sam ich wydawał w ręce Tygellina; z nędzarza stał
120 64|          oboje z Ligią wezmą się za ręce i odejdą do nieba, gdzie
121 66|             zaciskając konwulsyjnie ręce. "Ty możesz!" Przedtem ani
122 66|        klęknąwszy na arenie, złożył ręce i podniósł wzrok ku gwiazdom,
123 66|           ludzi, którzy podniósłszy ręce zostali w tej postawie.
124 66|        rogów i wziąwszy dziewicę na ręce, począł oddychać śpiesznie.~
125 66|             armeńskiej, i wyciągnął ręce do ludu.~Wówczas uniesienie
126 67|           jak najprędzej oddać ją w ręce greckiego lekarza. Szli
127 68|          tematu, a tym samym zwiąże ręce Tygellinowi. Nie zmieniło
128 68|        rozmawiali, trzymając się za ręce, o dawnych bólach i dawnych
129 68|           się niemal przezroczysta, ręce wychudły, ciało wyszczuplało
130 69|           zestarzejesz, wyciągniesz ręce twe, a inny cię opasze i
131 69|         rybak wyciągał w samotności ręce ku niebu i pytał: "Panie!
132 69|             i pracą, że drżące jego ręce zaledwie już zdołały unieść
133 71|            wyznawcy zaś, kładnąc im ręce na ramiona, mówili spokojnymi
134 74|          nie dotkną i niechaj żadne ręce na cześć innej bogini z