Rozdzial

  1 1  |  głębokie rany pokrywa. Muszę ci też powiedzieć, że wracając
  2 1  |       żarty nie przeszkadzają mi też myśleć czasem, że naprawdę
  3 2  |        morze - i utonąłem w nich też jak w morzu. Wierz mi, że
  4 2  |          ludzi.~Nie odpowiadając też wcale ani na oklaski, ani
  5 2  |       miałem ci opowiedzieć, ani też śladem Fabrycjusza Wejenta,
  6 2  |           nieco za krótkiej, ale też nieco podobnej do głowy
  7 2  |     jesień, niesłychaną. Niejaki też Kotta, który mu to opowiadał,
  8 2  |    Seneków i u Poliona. Nie mógł też oprzeć się pewnemu podziwowi,
  9 2  |         złożeniu podzięki począł też zaraz narzekać, że Pomponię
 10 2  |  Winicjusza uprzedzony. Spojrzał też pytającym wzrokiem na Pomponię,
 11 2  |      radością... Zdawało jej się też, że on mówi coś takiego,
 12 2  |     którym się kochał. Wspomniał też, że nieraz przychodziło
 13 4  |          w domu cezara.~Napisała też kilka słów polecając opiekę
 14 4  |      wręczyć list Akte. Uważając też za rzecz naturalną, że córka
 15 5  |          straszliwy gniew, który też, zaledwie zasłona opadła
 16 7  |         zmartwychpowstania.~Była też pewna, że teraz już ni Aulus,
 17 7  |   strachem, jakaś ciekawość, jak też ją skarzą i jaki rodzaj
 18 9  |          Ligią. Przychodziło jej też do głowy, że stokroć bezpieczniej
 19 12 |          jej odgadnąć. Po chwili też wzruszył ramionami na swe
 20 12 |        dziś zmarszczki. Pomyślał też, że jej piękność była bardziej
 21 13 |   zamykano je dość wcześnie, ale też i otwierano je dla wyjeżdżających,
 22 13 |       znaczna. Za mury można się też było wydostać i innymi sposobami,
 23 13 |          Homerowy Tersytes, więc też odpowiedziawszy skinieniem
 24 14 |      przy niej kapłana. Składano też w innych nowe na cześć zmarłej
 25 14 |      tego wyniknąć.~Przypuszczał też, znając Nerona, że ten choćby
 26 14 |       mojej filozofii. Uczyniłem też Merkuremu ślub, że jeśli
 27 14 |     chodzenia dostałem. Począłem też przy tym narzekać,. że przyszedłszy
 28 15 |  dziesięciu tysięcy sług. Czasem też bywa wesoło. Kalwia Kryspinilla
 29 15 |   przedstawiał Edypa. Pytałem go też, jako Żyda; czy chrześcijanie
 30 15 |       się między nimi dzieje. Są też ostrożni i w ogóle małomówni,
 31 16 |       nawet i piękność. Stał się też panem niewyrozumiałym i
 32 16 |          zapłata! Przydałoby się też coś i dla mnie na obtarcie
 33 16 |    strącam po sto sestercyj. Mam też pewien pomysł, który mi
 34 16 |        Chrystusa. Dowiedział się też od nich, że jeden wielki
 35 17 |       kolanach. Obaj oświadczyli też, że sami gotowi są wykonać
 36 17 |     wydobyć wszystko na jaw, czy też na razie poprzestać na tym,
 37 19 |    więcej radosne i tkliwe. Czuł też w sobie energię bez granic
 38 19 |      może pójść na nic. Zaklinał też Winicjusza, by nie porywał
 39 19 |  Argobójco! Taki mądry bóg, żeby też z góry nie przewidział,
 40 19 |        była zbyt daleko, dlatego też wrócił znacznie jeszcze
 41 19 | puszczono by nas. Rozpytałem się też dobrze o drogę, a zarazem
 42 20 |    wszyscy, z obawy zdrajców czy też chłodu, pozostali zakapturzeni,
 43 20 |        by ich kochać.~Jakkolwiek też miał myśl zajętą Ligią,
 44 20 |       dlatego, że uwierzył. Była też w jego twarzy taka siła
 45 20 |       gorączkowej ciekawości, co też wypłynie z ust tego towarzysza
 46 20 |   zostanie jego kochanką.~Po raz też pierwszy od czasu, jak ją
 47 21 |          Rada Chilona wydała się też roztropną. Stojąc przy bramie
 48 21 |          odszukania Ligii, którą też z niebezpieczeństwem życia
 49 21 |          mędrzec, przywiązał się też do szlachetnego Winicjusza
 50 21 |     ludzkie pojęcie. Uderzyło go też to i ze względu na Ligię,
 51 21 |  potajemnie wyjście. Błogosławił też w tej chwili wszystkim bogom,
 52 21 |          się uwagi. Chilo począł też narzekać na rany i strzykanie
 53 22 |      Cerber piekła. Ale niech go też to piekło pochłonie! Nie
 54 22 |     ujdzie im na sucho... Gdybym też na przykład udał się do
 55 22 |      sprawę od początku, łatwiej też uwierzyłby w niewinność
 56 22 |       mógł być zabitym, ale mógł też być rannym lub schwytanym.
 57 22 |          z cmentarza. Ze względu też na tę szczęśliwą okoliczność,
 58 23 |          jest szczęśliwy. Myślał też w tej chwili osłabienia,
 59 24 |      stanowią jedną osobę. Chilo też, pomiarkowawszy, że Ursus
 60 24 |       wykonania ślubu. Wypytywał też i o Winicjusza, lecz Lig
 61 24 |           by mu wierzono. Poznał też to z jego twarzy, więc w
 62 25 |     gdzieś w nieznane drogi. Był też pewny, że starzec o nim
 63 26 |           i ludu w niej dużo. Są też w puszczy i grody drewniane,
 64 26 |          zastanawiać nad tym, co też może dziać się w piersi
 65 26 |       chodzić i o nią.~Po chwili też odmówił dalszego posiłku
 66 27 |       niej politowaniem. Wkrótce też spostrzegła, że im bardziej
 67 27 |          coraz bardziej. Musiała też wyznać przed sobą że widok
 68 27 |          i szczęśliwą. Winicjusz też zmieniał się istotnie. W
 69 27 |       rządził światem. Nie śmiał też wątpić ani o nadprzyrodzonym
 70 28 |         czy stanowi wyjątek, czy też w jego kraju znajduje się
 71 28 |      doznałem między nimi. Wiedz też o tym, że i Ligia jest taką
 72 28 |       mocy. Jam nie filozof, ale też nie jestem i taki głupi,
 73 29 |         ją troskliwą opieką. Raz też, wzruszony smutkiem Winicjusza,
 74 29 |    ubogich gminy. Zdawało mu się też, że jeśli Ligia go kocha,
 75 29 |       osobista korzyść.~Brała go też często chęć zobaczenia Pawła
 76 30 |     przez cały dzień. Oświadczył też, ku wielkiemu zdziwieniu
 77 30 |  ludzkości.~- W Egipcie zaślubię też Lunę, która jest wdową,
 78 30 |  spróbował. Nie śpieszę się, ale też nie będę się ociągał, postaram
 79 31 |         jego zazdrość. Nie umiał też być posłusznym we wszystkim
 80 31 |     kręgi po stawie. Otoczyły ją też inne łodzie i inne mniejsze
 81 32 |        tej duszy. Przejmowało go też to niezadowoleniem, a nawet
 82 35 |         że przybyła Eunice.~Wraz też po jej przybyciu podano
 83 36 |          bawił lud. Gotowano się też na pełne zapału powitanie.~
 84 40 |      począł się śmiać.~- Jeszcze też do tego nie przyszło - rzekł -
 85 41 |   szczerego wzruszenia. Pierwszy też zapewne raz w życiu nie
 86 41 |         duszy ubóstwia.~- Był mi też i on zawsze miłym - rzekł
 87 42 |    opiekę bóstwa. Droga nie była też już ani tak pusta, ani tak
 88 42 |    odzyskał zimną krew. Pomyślał też, że Ligią opiekuje się nie
 89 43 |   niemożliwym. Winicjusz wierzył też, że godzina Nerona wybiła,
 90 43 | posłuszeństwa jeźdźcowi. Poznano też po bogatej tunice augustianina
 91 43 |       Winicjusz.~Nie zdziwiło go też zbytnio, że nie napotkał
 92 44 |         w jedną całość. Tłuszcza też, w której większości ludzi,
 93 44 |      tony jakby tryumfu, dlatego też gdy jedni z mieszkańców
 94 46 |      podobna klęska. Porównywano też z rozpaczą oba te pożary.
 95 47 |  podnieść do góry obie ręce, czy też trzymając w jednej formingę
 96 47 |          nie posiadając nic, nic też nie utraciła w pożarze,
 97 51 |  porosłych asfodelem. Znalazłbym też towarzystwo lepsze niż tu.
 98 51 |       ciągłe wezwania:~- Mogliby też dać mi spokojnie zjeść obiad.
 99 51 |        łaski rozdawać. Niektórzy też widząc go zaniepokoili się
100 51 |        są godne pochwały. Powoli też począł z nim rozprawiać,
101 53 |         Niewolnicy znajdowali go też często klęczącego ze wzniesionymi
102 54 |        nie ma już ratunku. Ukrył też, przez litość, co słyszał
103 56 |      wściekłość i głód. Chwilami też zrywała się taka burza dzikich
104 56 |       już tylko na cezara, który też nie chcąc narażać ludu na
105 56 |      głowami, nieustraszony, ale też i nieubłagany nawet wobec
106 56 |        częstokroć do nitki. Wraz też zaczęły krążyć z rąk do
107 56 |          własną wolność. Czekano też z biciem serca, a nawet
108 57 |         do szaleństwa. Na próżno też brzmiały teraz hymny pochwalne,
109 57 |     umiał tego ukryć. Dziwiło go też i niepokoiło zarazem, że
110 57 |       obielała mu zupełnie.~Nero też, spojrzawszy na niego, pomyślał,
111 57 |           Drogi, czyś chory, czy też zmartwienia wyssały ci krew
112 57 |          Ligii, jakkolwiek miała tęż samą gorączkę więzienną,
113 58 |         wieńca. Nie zmieniło się też jego serce, albowiem jak
114 58 |   krzyżowego lasu słabsi poczęli też już zasypiać snem wiecznym.~
115 59 |         pognębienia. Wydawał się też chwilami jakby odurzony
116 61 |          więcej od dawnych.~- On też mi ją odda - odrzekł Winicjusz.
117 62 |          w głąb ogrodu.~Wszędzie też słupy poczęły już przepalać
118 63 |          jego kości. Wydawał się też daleko starszym, niemal
119 63 |      Chrystus przebaczył, a może też mówił w duchu miłosiernemu
120 64 |         wieczną ciszę. Odgadywał też, że Ligia, równie jak on,
121 64 |       niewolnica. Spodziewał się też, że Chrystus pozwoli mu
122 65 |          w Pizonie. Niewątpliwie też każdy pomógłby mu z całej
123 65 |           Nic nie słyszałem, ale też i nie chcę nic słyszeć...
124 69 |      Winicjusz i Ligia zauważyli też, że włosy jego pobielały
125 69 |   rozkażesz? Mamli tu zostać czy też wyprowadzić resztę trzody,
126 71 |         udźwignąć nie zdoła, ani też nie założono mu wideł na
127 73 |          dotąd takiego domu, ale też nie oglądał i krzywd Takich.
128 74 |          przed drogą. Powiedz mu też ode mnie, że mu dziękuję
129 74 |          życiem przypłacić. Wraz też, na widok świateł, bluszczowych
130 74 |       mniej okrutnym. Zrozumieli też, że człowiek, który taki
131 Epi|   wypowiadał. Z Achai nie chciał też wyjeżdżać i dopiero gdy