Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
volaterrae 1
vomitoria 2
vomitoriami 2
w 3884
wachac 1
wachlarzem 1
wachlowaly 1
Frequency    [«  »]
-----
6877 i
4288 sie
3884 w
3392 nie
2915 na
2659 ze
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis?

IntraText - Concordances

w

1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3884

     Rozdzial
2001 36 | pretoriańskich. Przybrani byli w żółte szaty, czerwone przepaski 2002 36 | bambusowych dzid świeciły w słońcu jak płomyki. Po przejściu 2003 36 | czuwali dozorcy uzbrojeni w bicze, zakończone kawałkami 2004 36 | instrumentów, połyskujących w słońcu złotem, brązem, drogimi 2005 36 | Apollo lub Bachus wybrali się w podróż po świecie. Za czym 2006 36 | zgrupowanych, z tyrsami w ręku. Za nimi jechali niewolnicy 2007 36 | wijącymi się puklami ujętymi w złote siatki, podobne do 2008 36 | zdolne władać ciężki bronią, w którą zbrojne były tego 2009 36 | przyszło do tego miasta w łańcuchach. Lecz była ich 2010 36 | pretoriańskie siły pozostawały w obozach na miejscu, by czuwać 2011 36 | nad miastem i trzymać je w ryzach. Gdy przeszli, wiedziono 2012 36 | pętlicą, ale owiniętych tak w kwiaty; że zdawały się z 2013 36 | głowy, wciągały chrapliwie w nozdrza wyziewy ludzkie, 2014 36 | mały oddział pretorianów w rzymskich zbrojach złożony 2015 36 | z daleka okrzyk tłumów.~W ciżbie znajdował się i Piotr 2016 36 | Piotr Apostoł, który raz w życiu chciał ujrzeć cezara. 2017 36 | rozpasanych tłumów. Lig wziął w ręce jeden z głazów przeznaczonych 2018 36 | szemranie zmieniło się w podziw i okrzyki: "Macte!", 2019 36 | karzełków-wyrodków. Przybrany był w białą tunikę i w ametystową 2020 36 | Przybrany był w białą tunikę i w ametystową togę, która rzucała 2021 36 | drżenie palców i przeszkadza w grze na lutni. Bezdenna 2022 36 | zawsze, na jego twarzy, w połączeniu ze zmęczeniem 2023 36 | połączeniu ze zmęczeniem i nudą. W ogóle była to twarz zarazem 2024 36 | był szyderczy i zaufany w liczbę pozwalał sobie na 2025 36 | przygan ni docinków, tymczasem w tłumie wśród okrzyków pochwalnych 2026 36 | wiedzieli, że żart ich kryje w sobie straszliwe proroctwo. 2027 36 | dawniej jeszcze ofiarował w złotej puszce Jowiszowi 2028 36 | tych, którzy je wydali. W ten sposób wzrok jego zatrzymał 2029 36 | że spoglądają na siebie w tej minucie dwaj władcy 2030 36 | zaś, ów starzec przybrany w prostaczą lacernę, obejmie 2031 36 | prostaczą lacernę, obejmie w wieczyste posiadanie świat 2032 36 | przeniosło wspaniałą lektykę, w której siedziała znienawidzona 2033 36 | Przybrana, jak i Nero, w szatę ametystowej barwy, 2034 36 | jak na procesji. Ciągnął w jej ślady znów cały dwór 2035 36 | podobną niewolnicą nieść w lektyce. Tygellinus jechał 2036 36 | lektyce. Tygellinus jechał w karruce ciągniętej przez 2037 36 | przez małe koniki przybrane w białe i purpurowe pióra. 2038 36 | świetniejsze lub znakomite w Rzymie, emigruje do Ancjum. 2039 36 | podróżował inaczej, jak w tysiąc wozów, zastęp zaś 2040 36 | przenosił liczbę żołnierzy w legii. Pokazywano więc sobie 2041 36 | wszystkich narodów świata. W tej powodzi przepychu i 2042 36 | słoneczne rozpraszają się w tej świetnej topieli. A 2043 36 | zaklęśniętymi brzuchami i głodem w oczach, przecie widok ów 2044 36 | którą klęczał świat. Jakoż w świecie całym nie było nikogo, 2045 36 | rozstawię konie partyjskie i w każdy dzień wolny będę przy 2046 36 | Pawła.~On zaś ucieszył się w sercu, chodzi jej o to, 2047 36 | źle?~I uśmiech jej miał w sobie trochę dziewczęcej 2048 36 | dla dziewczyny przybranej w proste, niemal niewolnicze 2049 36 | oni patrzyli jeszcze długo w ślad za nim, póki nie zbliżył 2050 36 | odpocząwszy, i posiliwszy się w jego domu, pod wieczór dopiero 2051 36 | otaczające go i na dalsze, ginące w oddaleniu gmachy i pogrążywszy 2052 36 | gmachy i pogrążywszy się w milczeniu, rozmyślał nad 2053 36 | panowanie rzymskie i legiony w różnych krajach, po których 2054 36 | siły, której uosobienie w postaci cezara ujrzał dziś 2055 36 | a zarazem niewzruszone w swej nadludzkiej mocy, ten 2056 36 | nieprawości. I zadziwił się w sercu prostaczym, jak Bóg 2057 36 | apostolskie serce i począł mówić w duchu do Mistrza: "Panie, 2058 36 | rzekła:~- Miasto całe jak w ogniu...~Rzeczywiście słońce 2059 36 | świątyń były jakby zanurzone w ów blask złoty i purpurowy. 2060 36 | rzeki płynęły jakby krwią i w miarę jak słońce zasuwało 2061 36 | okolicę.~- Miasto całe jak w ogniu - powtórzyła Ligia. 2062 37 | bez obawy, aby list wpadł w inne ręce niż twoje. Piszę 2063 37 | więc gościem Poppei, która w tajemnicy przygotowała wspaniałe 2064 37 | synowie. Cezar, stojąc u rudla w purpurowej todze, śpiewał 2065 37 | moja, z dala od Rzymu? Mam w Sycylii ziemię, gdzie jest 2066 37 | nami, ujrzeliśmy żagiel w dali przed sobą i wnet powstała 2067 37 | poczęła pytać i zgadywać, w której się kocham. Odpowiadałem 2068 37 | Odpowiadałem spokojnie, lecz ona w końcu wymieniła i twoje 2069 37 | Petroniusza, który pochylił w tej chwili łódź, przez co 2070 37 | Wszak pamiętasz, com ci w wigilię wyjazdu opowiadał 2071 37 | wigilię wyjazdu opowiadał w domu Linusa o zajściu na 2072 37 | wierzę. Jakiś głos mówi, mi w duszy, że każde słowo jego 2073 37 | Niebie i Przeznaczeniu? W takim razie przebacz mi, 2074 37 | zdroju. Niech znajdę łaskę w twych oczach. W Ancjum dni 2075 37 | znajdę łaskę w twych oczach. W Ancjum dni i noce będą mi 2076 37 | który wśród, moich ludzi w pierwszym już dniu podróży 2077 37 | otaczają go bez ustanku, widząc w nim nie tylko teumaturga, 2078 38 | droga, była kiedy z Aulosami w Ancjum? Jeśli nie, będę 2079 38 | przeglądają się czasu pogody w wodzie. Mam i ja tu siedzibę 2080 38 | impluvium i wasz ogród, w którym siadywałem przy tobie. 2081 38 | podbiło świat, zmienionego w kupę siwych popiołów. Cezar 2082 38 | zaniepokoiłem się zrazu, bo w Rzymie ty jesteś, carissima. 2083 38 | wąskim zatybrzańskim zaułku i w dzielnicy zamieszkałej przez 2084 38 | ludność, na którą mniej by w danym razie zważano. Dla 2085 38 | myślałem. Gdyby cezar był w Rzymie, wieść o twym powrocie 2086 38 | Ale on długo zostanie tu w Ancjum, a nim wróci, dawno 2087 38 | dzień, godzina i chwila, w której przestąpisz mój próg, 2088 39 | XXXIX~Ursus czerpał wodę w cysternie i ciągnąc sznurem 2089 39 | Winicjusza, którzy wśród cyprysów w ogródku Linusa bielili się 2090 39 | ciebie. Zbyt już tęskniłem, a w ostatnich nocach opuścił 2091 39 | Karyny i pytał o ciebie w twoim domu. Linus śmiał 2092 39 | ostatnie blaski odbijały się w ich oczach.~Urok cichego 2093 39 | tak szczęśliwy, jak nigdy w życiu nie byłem. Powiedz 2094 39 | To daje Chrystus...~A ona w tej chwili położyła swą 2095 39 | będzie błogosławiona chwila, w której pierwszy raz usłyszałem 2096 39 | drogie ręce, wyczytałem w twoich oczach pytanie, czym 2097 39 | zbawienia świata, ale niech w zdroju łaski obmyje cię 2098 39 | ochrzczony, choć wierzę w Zbawiciela i w Jego słodką 2099 39 | choć wierzę w Zbawiciela i w Jego słodką naukę. Paweł 2100 39 | zmartwychwstał? Widzieli Go przecie i w mieście, i nad jeziorem, 2101 39 | kłamstwa nie zaznały. Sam już w to wierzył od czasu, gdym 2102 39 | czasu, gdym słyszał Piotra w Ostrianum, bom sobie już 2103 39 | Mniemałem, że nie masz w niej ani mądrości, ani piękności, 2104 39 | Wszystko to zaledwie mi się w głowie chce pomieścić, ale 2105 39 | był zabrał przemocą i miał w domu swoim. Otoś mi powiedziała 2106 39 | Ligia słuchała go utkwiwszy w niego swe niebieskie oczy, 2107 39 | głowę do jego ramienia.~I w tej chwili czuli się oboje 2108 39 | I z tego powodu spływał w ich dusze niewypowiedziany 2109 39 | mógł. Składało się na nią w jego sercu wszystko: i Ligia, 2110 39 | mojej duszy i będziesz mi w świecie najdroższą. Razem 2111 39 | wiesz, co Petroniusz rzekł w końcu? "To nie dla mnie", 2112 39 | widzieli Go, i ja widziałem w drodze do Damaszku? Pierwej 2113 39 | gdyż jesteś możnym i żyjesz w rozkoszy, lecz zarówno mogłeś 2114 39 | ludzie Chrystusa wyznawali. W mieście waszym możni nawet 2115 39 | że te, które Chrystusa w sercu nosić będą, nie złamią 2116 39 | ciebie zdrada; kochasz się w willach i posągach, lecz 2117 39 | spokojni, szczęśliwi i żyć w radości? Lecz oto ja głoszę 2118 39 | sprawiedliwość i miłosierdzie, a w końcu obiecuje szczęśliwość 2119 39 | zawiodło i odstąpiło wszystko, w czyn położyłem ufność. Więc 2120 39 | Więc mówiłem do ciebie w duszy: czymże ci się odwdzięczę, 2121 39 | Czyś ty czuła, żem tam w Ancjum przemawiał do ciebie 2122 39 | ramienia, podniosła oczy, jakby w zamyśleniu, na osrebrzane 2123 39 | Ziemie nasze znajdują się w pobliżu. Cudny to brzeg, 2124 39 | można zapomnieć o troskach. W gajach, wśród oliwników, 2125 39 | będziemy chodzili i spoczywali w cieniu. O Ligio! Co za życie 2126 39 | wokoło dobro i sprawiedliwość w spokoju.~Umilkli oboje, 2127 39 | Umilkli oboje, patrząc w przyszłość; on tylko tulił 2128 39 | silniej do siebie, przy czyn w blaskach księżyca migotał 2129 39 | rycerski złoty pierścień. W dzielnicy, zamieszkałej 2130 39 | Będziemy ich zapraszali w dom nasz lub sami jeździli 2131 39 | żołnierze zakładają kolonie w odległych krajach, tak my 2132 39 | tylko bicie własnych serc. W powietrzu nie było najmniejszego 2133 39 | również zatrzymały dech w piersiach...~Nagle ciszę 2134 39 | powstawszy rzekł:~- To lwy ryczą w vivariach...~I poczęli oboje 2135 39 | wszystkich stron i dzielnic. W mieście bywało czasem po 2136 39 | olbrzymie głowy, głosiły w ten sposób swą tęsknotę 2137 39 | podając jeden drugiemu głos w ciszy nocnej, napełniły 2138 39 | rykiem całe miasto. Było w tym coś niewypowiedzianie 2139 40 | ROZDZIAŁ XL~W Ancjum tymczasem Petroniusz 2140 40 | Tygellina upadł zupełnie. W Rzymie, gdy trzeba było 2141 40 | okazywał się niezbędnym. Ale w Ancjum, wśród pałaców przeglądających 2142 40 | pałaców przeglądających się w lazurach morza, cezar żył 2143 40 | życie geniusz grecki. Lecz w takich warunkach, niezrównanie 2144 40 | nim i cezarem weszła już w okres stały i że przetrwa 2145 40 | Niejeden rad był nawet szczerze w duszy, że przewagę uzyskał 2146 40 | wykształcenia i pospolitość. Senat w Rzymie odetchnął, gdyż od 2147 40 | śmierci nie został wydany. I w Ancjum, i w mieście opowiadano 2148 40 | został wydany. I w Ancjum, i w mieście opowiadano wprawdzie 2149 40 | wyrafinowanego niż zezwierzęconego w rękach Tygellina. Sam Tygellinus 2150 40 | wielokrotnie odzywał się, że w całym Rzymie i na całym 2151 40 | ostatniego utwierdziła ludzi w przekonaniu, jego wpływ 2152 40 | poezji, muzyce, wyścigach i w czyje oczy by patrzył chcąc 2153 40 | ośmielał się przyganiać w oczy cezarowi i gdy inni 2154 40 | przyganę przyprawić nagle w taki sposób, że wychodziła 2155 40 | wychodziła na jego korzyść, w obecnych zaś budziła podziw 2156 40 | tryumfem. Raz, mniej więcej w tydzień po powrocie Winicjusza 2157 40 | Winicjusza z Rzymu, cezar czytał w małym kółku ustęp ze swej 2158 40 | wiersze, godne rzucenia w ogień. Obecnym serca przestały 2159 40 | począł pytać miodowym głosem, w którym drgała wszelako głęboko 2160 40 | własna:~- Co znajdujesz w nich niedobrego? Petroniusz 2161 40 | znają. Pytasz, co niedobrego w tych wierszach? Jeśli chcesz 2162 40 | dotąd nie słyszał, i dlatego w oczy ci powiadam: napisz 2163 40 | jeden umie mówić prawdę w oczy.~To rzekłszy wyciągnął 2164 40 | złotego kandelabru, złupionego w Delfach, by spalić wiersze.~ 2165 40 | Zostaw mi je.~- Pozwól mi w takim razie odesłać ci je 2166 40 | takim razie odesłać ci je w puszce mego pomysłu - odpowiedział 2167 40 | płonącego miasta i dlatego w opisie moim brak prawdy.~- 2168 40 | prawdopodobnie licha i brudna, w której by teraz co najmniej 2169 40 | pałaców, każę spalić okręty w Ostii lub zbuduję ci na 2170 40 | albańskim drewniane miasto, w które sam rzucisz płomień. 2171 40 | chwilę zostać ze sobą...~W godzinę później Winicjusz, 2172 40 | Odeśle mi swoje wiersze w puszce, która (chcesz się 2173 40 | ogromnie bogata i ogromnie w złym smaku. Każę memu lekarzowi 2174 40 | Każę memu lekarzowi trzymać w niej środki czyszczące. 2175 40 | pretorianów. Wówczas miałbym w ręku samego Ahenobarba. 2176 40 | gorsze od innych. Lukan ma w jednym palcu więcej talentu, 2177 40 | palcu więcej talentu, ale i w Miedzianobrodym coś jest. 2178 40 | jutro skończy. Będziemy, w małym kółku. Tylko ja, ty, 2179 40 | może dlatego, że sam rodzi w męce każdy wiersz... Czasem 2180 40 | ponętę życia. Kto nie gra w kości, nie przegra mienia, 2181 40 | mienia, a jednak ludzie w kości grywają. Jest w tym 2182 40 | ludzie w kości grywają. Jest w tym jakaś rozkosz i jakieś 2183 40 | mnie, jak rozprawy Seneki, w jeden dzień. Dlatego wymowa 2184 40 | między nami nieźle i wojując w Armenii, tęskniłeś za Rzymem.~- 2185 40 | pytała mnie, com czynił w Rzymie, choć wyjazd mój 2186 40 | Siedzieliśmy z Ligią obok siebie w noc tak pogodną jak dzisiejsza 2187 40 | poczęły ryczeć lwy. Rzecz to w Rzymie zwykła, a jednak 2188 40 | Wydaje mi się, że była w tym jakby groźba, jakby 2189 40 | niespodzianie, że teraz ciągle mam w uszach te odgłosy i ciągły 2190 40 | odgłosy i ciągły niepokój w sercu, jakby Ligia potrzebowała 2191 41 | wydawał się być natchniony. W końcu pobladł sam ze szczerego 2192 41 | Pierwszy też zapewne raz w życiu nie chciał słuchać 2193 41 | i Winicjusza siedzących w kącie sali. - Ty, Winicjuszu, 2194 41 | odniósł.~- Możesz wystąpić tu, w Rzymie i w Achai. Podziwiałem 2195 41 | wystąpić tu, w Rzymie i w Achai. Podziwiałem cię całym 2196 41 | kwadrygę, którą powozisz w cyrku, na piękny posąg, 2197 41 | że ogarniam to, co widzę, w całości i że w moim zachwycie 2198 41 | co widzę, w całości i że w moim zachwycie mieści się 2199 41 | je, lecz zanim przyjmę je w siebie, napływają znów nowe 2200 41 | I przez chwilę chodzili w milczeniu, tylko szafran 2201 41 | dlatego powiadam zawsze, że w całym Rzymie ty jeden potrafisz 2202 41 | wiedziałem, że istnieją w państwie moim lub na świecie. 2203 41 | myślisz, że nie wiem, w Rzymie wypisują na murach 2204 41 | się tak dobry jak dziecię w kolebce. Przysięgam ci na 2205 41 | wiedzą, ile dobrego leży w tym sercu i jakie ja sam 2206 41 | jakie ja sam spostrzegam w nim skarby, gdy muzyka drzwi 2207 41 | wątpliwości, że Nero mówi w tej chwili szczerze i że 2208 41 | Tygellin mówił mi, w senacie szepczą sobie do 2209 41 | a zarazem. więcej siły. W tobie znać artystę, w nich - 2210 41 | siły. W tobie znać artystę, w nich - biegłych rzemieślników. 2211 41 | się nigdy, jaką im oddałeś w tej chwili usługę. Zresztą, 2212 41 | innych.~- I ludzie mówiliby w dodatku, że z miłości dla 2213 41 | miłości dla muzyki tępisz w państwie muzykę. Nie zabijaj 2214 41 | władzy, którą bogowie złożyli w moje ręce. Czasem wydaje 2215 41 | przewyższyć ludzkie pogłowie w dobrym lub w złym. Wiem 2216 41 | ludzkie pogłowie w dobrym lub w złym. Wiem także, że ludzie 2217 41 | większym niż człowiek, bo tylko w ten sposób mogę być największy 2218 41 | licząc Winicjusza, który cię w duszy ubóstwia.~- Był mi 2219 41 | jest zakochany jak Troilus w Kressydzie - rzekł. - Pozwól 2220 41 | Lukrecja, rozkochał się w jej cnocie i teraz pragnie 2221 41 | dziewczyna, ale za wąska w biodrach. Augusta Poppea 2222 41 | że urzekła nasze dziecko w ogrodach Palatynu...~- Ale 2223 41 | poszli z nim razem, pełni w sercach radości ze zwycięstwa. 2224 41 | zdawały się być usunięte.~W atrium willi młody Nerwa 2225 41 | jutrzenka - odpowiedziała Poppea w przekonaniu, że naszyjnik 2226 41 | z cezara na Winicjusza, w końcu zaś spoczął na Petroniuszu.~ 2227 41 | do ręki i podniósł oczy w górę. W sali ustały rozmowy 2228 41 | i podniósł oczy w górę. W sali ustały rozmowy i ludzie 2229 41 | siebie, to na jego usta, w oczekiwaniu pierwszych tonów 2230 41 | pierwszych tonów pieśni.~Wtem w przedsionku wszczął się 2231 41 | zdyszanym głosem Faon - w Rzymie pożar! Większa część 2232 41 | pożar! Większa część miasta w płomieniach!...~Na wiadomość 2233 41 | z szaleństwa rzucają się w ogień... Rzym ginie, panie!~ 2234 41 | człowiek, zrzuciwszy togę, w samej tunice wybiegł z pałacu.~ 2235 42 | przez puste ulice Ancjum, w kierunku Laurentum. Wpadłszy 2236 42 | wpływem straszliwej wieści w stan jakby szału i umysłowego 2237 42 | samego, konia i pędzi ich w ten ogień. Położywszy swą 2238 42 | na karku końskim, biegł w samej tunice na oślep, nie 2239 42 | gorsze, wkrótce pozostali w tyle. On sam, przebiegłszy 2240 42 | Laurentum, zawrócił ku Ardei, w której, również jak w Arycji, 2241 42 | Ardei, w której, również jak w Arycji, w Bovillae i Ustrinum, 2242 42 | której, również jak w Arycji, w Bovillae i Ustrinum, trzymał 2243 42 | rozstawne konie, aby móc w jak najkrótszym czasie przebiegać 2244 42 | wydało mu się, że niebo w północno-wschodniej stronie 2245 42 | zaś czynił się wcześnie w lipcu. Lecz Winicjusz nie 2246 42 | zanim miasto nie zmieni się w jeden stos popiołu. Myśli 2247 42 | drzewa i drewnianych bud, w których sprzedawano niewolników, 2248 42 | stać się pastwą płomienia. W Rzymie pożary zdarzały się 2249 42 | gwałtów i rabunków, zwłaszcza w dzielnicach zamieszkałych 2250 42 | nadludzką siłą mignął się~w głowie Winicjusza, lecz 2251 42 | nadeszła! Być może, że tam w mieście obok pożogi wre 2252 42 | wściekłości ludzkiej, a w tym wszystkim Ligia! Jęki 2253 42 | wznoszącą się ciągle do Arycji w górę, pędził już ostatkiem 2254 42 | kąsać kark koński. Lecz w tej chwili jakiś jeździec 2255 42 | modlitwa mogła się zmienić w groźbę; bał się obrazić 2256 42 | bał się obrazić bóstwo w chwili, gdy najbardziej 2257 42 | zaświeciły już przed nim w blasku księżyca. Po pewnym 2258 42 | pewnym czasie przebiegł w całym pędzie koło świątyni 2259 42 | Merkurego, która leżała w gaju przed miastem. Wiedziano 2260 42 | niezwykły. Winicjusz dojrzał w przelocie na schodach i 2261 42 | głosów. Winicjusz wpadł w nie jak wicher, przewróciwszy 2262 42 | okrzyki: "Rzym płonie! Miasto w ogniu! Bogowie, ratujcie 2263 42 | na zadzie przed gospodą, w której Winicjusz trzymał 2264 42 | pytać:~- Która część miasta w ogniu? - Ktoś jest? - spytał 2265 42 | Pożar, panie, wybuchł w kramach przy Wielkim Cyrku. 2266 42 | wysłano, środek miasta był w ogniu. - A Zatybrze?~- Płomień 2267 42 | wszelki ratunek niemożliwy .~W tej chwili podano Winicjuszowi 2268 42 | tylko Bovillae i Ustrinum, w których czekały na niego 2269 42 | dawna, brzask przechodził w świt i na wszystkich pobliskich 2270 42 | leżącą tuż przy ziemi chmurę, w której znikły miasta, akwedukty, 2271 42 | się różowo i krwawo, zbity w sobie, wydęty, gęsty i kłębiący 2272 42 | zmieniając jego dolne kłęby w fale płomienne. Oboje ciągnęły 2273 42 | się ku Albanum, wjeżdżał w dymy coraz gęstsze i coraz 2274 42 | miasteczko było zupełnie w nich pogrążone. Zaniepokojeni 2275 42 | pomyśleć, co się musi dziać w Rzymie, gdyż tu już trudno 2276 42 | z północy i zwiewa dymy w tylko stronę. Po drugiej 2277 42 | może całkiem ocalało, a w każdym razie dość będzie 2278 42 | powierzchni ziemi. Nawet w zdobywanych miastach, gdy 2279 42 | Od chwili gdy słyszał go w Ostrianum, zostało mu dziwne 2280 42 | którym na początku pobytu w Ancjum pisał do Ligii: że 2281 42 | jaką zawarł z Apostołem w czasie choroby, wzmogła 2282 42 | które następnie zmieniło się w niezachwianą wiarę. Więc 2283 42 | to Ligia nie mogła zginąć w płomieniach. Miasto może 2284 42 | teraz dziwna egzaltacja, w której wszystko wydało mu 2285 42 | przewidział i klęskę pożaru, a w takim razie jakżeby mógł 2286 42 | nadzieja poczęła wstępować w serce Winicjusza. Pomyślał, 2287 42 | miasta, to może ich znaleźć w Bovillae lub napotkać w 2288 42 | w Bovillae lub napotkać w drodze. Może oto lada chwila 2289 42 | dobytkiem, a wreszcie i lektyki, w których niewolnicy nieśli 2290 42 | bogów lub przeklinając losy. W powszechnym przerażeniu 2291 42 | Niektórzy, pogubiwszy się w ścisku, szukali rozpaczliwie 2292 42 | począł grabić domy i wille w mieście i bić się z żołnierzami 2293 42 | żołnierzami występującymi w obronie mieszkańców.~Senator 2294 42 | rzeczywiście przy Wielkim Cyrku, w miejscu, które dotyka Palatynu 2295 42 | Juniusz - Awentyn i Caelius w ogniu. Płomień otoczywszy 2296 42 | insulę pełną dzieł sztuki, w których się kochał, porwał 2297 42 | A Vicus Patricius?~- W ogniu - odpowiedział Juniusz. - 2298 42 | jeszcze dojść, lecz czy już w tej chwili nie doszedł, 2299 42 | przebiegają miasto i ciskają w domy płonące pochodnie... 2300 42 | nie wyrazi. Ludność ginie w ogniu lub morduje się wzajemnie 2301 42 | lub morduje się wzajemnie w ścisku... To koniec Rzymu!...~ 2302 43 | ROZDZIAŁ XLIII~W miarę jak Winicjusz zbliżał 2303 43 | stronach, zmienione był w obozowiska. W świątyni Marsa, 2304 43 | zmienione był w obozowiska. W świątyni Marsa, leżącej 2305 43 | Appia, tłum odbił drzwi, aby w jej wnętrzu znaleźć przytułek 2306 43 | noc. Na cmentarzach brano w posiadanie większe grobowce 2307 43 | pijani winem złupionym w Emporium, połączywszy się 2308 43 | Emporium, połączywszy się w duże gromady przebiegali 2309 43 | wystawionych na sprzedaż w mieście, pouciekało z bud 2310 43 | gdy osiadła ludność, która w ogniu traciła całe mienie, 2311 43 | niewolnicy z dawna już służący w Rzymie, nędzarze nie mający 2312 43 | ulicach i których istnienia w Rzymie trudno się było domyśleć. 2313 43 | sądząc, nadeszła chwila, w której wolno mu sobie wynagrodzić 2314 43 | rozkołysanej ciżby ludzkiej, w blasku dnia i pożogi migotały 2315 43 | ludność spokojniejsza i którzy w wielu miejscach wstępnym 2316 43 | tłuszczę. Winicjusz widział w życiu swoim zdobywane miasta, 2317 43 | nie patrzyły na widowisko, w którym by rozpacz, łzy, 2318 43 | rozpasanie zmieszały się razem w taki niezmierny chaos. Nad 2319 43 | na wzgórzach największe w świecie miasto, śląc w zamieszanie 2320 43 | największe w świecie miasto, śląc w zamieszanie swój ognisty 2321 43 | zrozumiał, że musi wrócić w kierunku Ustrinum, tam skręcić 2322 43 | wieść o pożarze zastała go w willi cezara. Lecz przy 2323 43 | głos cezara i pretorianów. W niektórych miejscach tłum 2324 43 | groźby owe mogą się zmienić w bunt otwarty, który byle 2325 43 | Przejechawszy z trudem w poprzek drogę Łacińską, 2326 43 | świątynie, Winicjusz dotarł w końcu do miasteczka zwanego 2327 43 | Nerona wybiła, że te gruzy, w które rozpada się miasto, 2328 43 | ludności, stać się to mogło w przeciągu kilku godzin. 2329 43 | szeregi konsulów, znany był w całym Rzymie. Tłumy potrzebowałyby 2330 43 | niemal wszystkie, jakich Rzym w przeciągu ośmiu wieków doznał. 2331 43 | Nerona i sam przyoblecze się w purpurę. A więc czemuby 2332 43 | Rzymu i jego świątyń?... A w takim razie on, Winicjusz, 2333 43 | przepowiedział purpurę Othonowi. W czymże on gorszy? Może i 2334 43 | Oby tak było!" - wołał w duchu Winicjusz. Pomściłby 2335 43 | a zarazem przyodziałby w purpurę Ligię i uczynił 2336 43 | Ligię, zamarła zupełnie w jego sercu. Rozpacz chwyciła 2337 43 | Zatybrze, nie opamiętał się w bramie, przy której powtórzono 2338 43 | objęta pożarem, lubo ogień w kilku miejscach przerzucił 2339 43 | które trudniej było się w głąb prze dostać dlatego, 2340 43 | główna droga Portowa była w wielu miejscach zupełnie 2341 43 | stosy. Ciaśniejsze zaułki, w których nagromadziły się 2342 43 | przeciwnych, spotkawszy się w ciasnym przejściu, parły 2343 43 | drugich. Rodziny gubiły się w zamieszaniu, matki nawoływały 2344 43 | się nieznośnym. Dym gryzł w oczy, piersiom brakło tchu. 2345 43 | i ci mieszkańcy, którzy w nadziei, że płomień nie 2346 43 | przekroczy rzeki, zostali dotąd w domach, poczęli je opuszczać 2347 43 | towarzyszący Winicjuszowi pozostali w tyle. W tłoku zranił ktoś 2348 43 | Winicjuszowi pozostali w tyle. W tłoku zranił ktoś młotem 2349 43 | czarnego dymu i pogrążyła w mroku ulicę. Winicjusz widząc, 2350 43 | uciekający tłum minął go. W duszy mówił sobie, że to 2351 43 | Ligia mogła nie być już w mieście, mogła w tej chwili 2352 43 | być już w mieście, mogła w tej chwili ratować się ucieczką: 2353 43 | nad brzegiem morza niż w tym natłoku i chaosie. Chciał 2354 43 | nos i usta i biegł dalej.~W miarę jak zbliżał się do 2355 43 | od Velabrum, które, leżąc w pobliżu, musiały być również 2356 43 | mostu Cestiusza! Cała wyspa w ogniu." Jakoż nie można 2357 43 | zatrzymać się na pustym miejscu. W tej nadziei biegł dalej, 2358 43 | przez dymną zasłonę cyprysy w ogrodzie Linusa. Domy leżące 2359 43 | spojrzał z wdzięcznością w niebo i skoczył ku niej, 2360 43 | pchnął je i wpadł do środka.~W ogródku nie było żywej duszy 2361 43 | Odpowiedziało mu milczenie. W ciszy słychać było tylko 2362 43 | głos, który słyszał już raz w tym ogródku. Na pobliskiej 2363 43 | niedaleko świątyni Eskulapa, w którym wszelkiego rodzaju 2364 43 | głowy. Oto drugi już raz, w chwili gdy cała jego istota 2365 43 | jego istota była skupiona w myśli o Ligii, te straszliwe 2366 43 | lecz mogła znajdować się w tym zagraconym budynku, 2367 43 | skoczył do środka domu. W małym atrium było pusto 2368 43 | zbliżywszy się ujrzał lararium, w którym zamiast larów był 2369 43 | albowiem na gwoździach nabitych w ścianę wisiała jej odzież, 2370 43 | poszukiwania. Domek był mały, więc w krótkim przeciągu czasu 2371 43 | mieszkańcami dzielnicy szukać w ucieczce ocalenia przed 2372 43 | Zatybrza ze strony przeciwnej, w kierunku wzgórza Watykańskiego. 2373 43 | kierunku wzgórza Watykańskiego. W każdym razie ocaleli przynajmniej 2374 43 | Przyszedł jednak najwyższy czas, w którym musiał myśleć o własnym 2375 43 | Kaganek, którym świecił sobie w domu, zgasł od przeciągu 2376 43 | pędem ku Via Portuensis, w samą stronę, z której 2377 43 | poczęła się na nim tlić w kilku miejscach, lecz on 2378 43 | zważał na to i biegł dalej, w obawie, że dym może go zadusić. 2379 43 | dym może go zadusić. Jakoż w ustach miał smak spalenizny 2380 43 | czerwone. Wówczas mówił sobie w duszy: "To żywy ogień! Lepiej 2381 43 | imię Ligii, które powtarzał w myśli, i gdyby nie jej capitium, 2382 43 | sobie usta, byłby padł. W kilka chwil później począł 2383 43 | A wtem zmieniło się coś w potwornym ognisku ogarniającym 2384 43 | które się nagromadziły w zaułkach, zwiał szalony 2385 43 | że Winicjusz biegł jakby w ognistej chmurze. Natomiast 2386 43 | lepiej widzieć przed sobą i w chwili prawie gdy już miał 2387 43 | Ominąwszy narożnik znalazł się w ulicy, która wiodła ku Via 2388 43 | rzekł sobie.~Lecz biegł w kierunku głosów. Zawsze 2389 43 | którzy mogli mu dać pomoc. W tej nadziei, zanim jeszcze 2390 43 | jego ostatnie wysilenie: w oczach poczerwieniało mu 2391 43 | poczerwieniało mu jeszcze bardziej, w płucach zbrakło oddechu, 2392 43 | płucach zbrakło oddechu, w kościach siły, i padł.~Dosłyszano 2393 43 | dopiero na polu Kodetańskim, w ogrodzie, otoczony przez 2394 43 | zapewne spłonął, bo Karyny w płomieniu, ale ty zawsze 2395 43 | czynił się wieczór, ale w ogrodzie widno było jak 2396 43 | ogrodzie widno było jak w dzień, gdyż pożar wzmógł 2397 44 | ginący gród światowładny. W zaróżowionych przepaściach 2398 44 | również różowe gwiazdy, lecz w przeciwieństwie do zwykłych 2399 44 | coraz nowe pożary wybuchały w miejscach od głównego ogniska 2400 44 | materiałów zmieniał się niemal w szereg wybuchów i z niesłychaną 2401 44 | które wzbijały się nagle w górę jak nieprzeliczone 2402 44 | motyli - i pękały z trzaskiem w powietrzu lub gnane wiatrem 2403 44 | zaś miasta wydawała się w owych czasach zarazem końcem 2404 44 | dotąd związywały ludzkość w jedną całość. Tłuszcza też, 2405 44 | jedną całość. Tłuszcza też, w której większości ludzi, 2406 44 | tylko miasto zmieni się w zgliszcza. Setki tysięcy 2407 44 | tratujące gromadami ludzi. Była w tym nawet część prawdy, 2408 44 | nawet część prawdy, gdyż w kilku miejscach słonie na 2409 44 | wydostawszy się na wolność, gnały w dzikim popłochu w stronę 2410 44 | gnały w dzikim popłochu w stronę od ognia przeciwną, 2411 44 | liczbę osób, które zginęły w ogniu. Jakoż zginęło mnóstwo. 2412 44 | dobrowolnie rzucali się z rozpaczy w płomienie. Innych udusiły 2413 44 | płomienie. Innych udusiły dymy. W środku miasta, między Kapitolem 2414 44 | ulice, pożar wszczynał się w tak wielu miejscach naraz, 2415 44 | gromady ludzi, uciekając w jedną stronę, trafiały najniespodzianiej 2416 44 | wśród ognistego zalewiska.~W przestrachu, zamęcie i obłąkaniu 2417 44 | były zawalone rzeczami, a w wielu ciasnych miejscach 2418 44 | chronili się na rynki i place, w miejscu gdzie później stanął 2419 44 | ognia, poginęli od żaru. W miejscach, do których płomień 2420 44 | zagrzebywali się do połowy w ziemię. Żadna prawie z rodzin 2421 44 | środek miasta nie ocalała w zupełności, dlatego wzdłuż 2422 44 | drogie imiona zaginionych w tłoku lub w ogniu.~I tak, 2423 44 | zaginionych w tłoku lub w ogniu.~I tak, gdy jedni 2424 44 | Widziano starców zwróconych w stronę świątyni Jowisza 2425 44 | starym rzymskim bogom, którzy w pojęciu ludności obowiązani 2426 44 | uratowano z świątyni leżącej w okolicy Porta Caelimontana, 2427 44 | porwawszy posąg umieścił go w świątyni Marsa, poturbowawszy 2428 44 | ośmielili się stawiać opór. W innych miejscach wzywano 2429 44 | wyroiwszy się z zaułków w okolicach Subury i z Zatybrza, 2430 44 | pola leżące pod murami. W krzykach ich brzmiały jednakże 2431 44 | śpiewane przez mężczyzn w sile wieku, starców, kobiety 2432 44 | znaczenia nie umiano pojąć, ale w których powtarzały się co 2433 44 | słowa: "Oto nadchodzi sędzia w dniu gniewu i klęski." Tak 2434 44 | płomienia, rozwiewając się w górze w ogniste kiście i 2435 44 | rozwiewając się w górze w ogniste kiście i pióra, 2436 44 | zaś porywał je, zmieniał w złote nici i włosy skier 2437 44 | Nieszczęsne miasto zmieniło się w jedno piekło. Pożar ogarniał 2438 45 | Winicjusza, obmył go, zaopatrzył w odzież i posilił, po czym 2439 45 | zwolenników nowej nauki. W dzielnicy wiadomo było chrześcijanom, 2440 45 | ani Ursus nie pozostali w domu i że musieli udać się 2441 45 | z nim i Ligia, i Ursus. W ten sposób uniknęli pożaru, 2442 45 | sposób uniknęli pożaru, który w ogóle nie przedostał się 2443 45 | Eskwilinu. Winicjusz widział w tym wszystkim zrządzenie 2444 45 | miłością poprzysięgał Mu w duszy wypłacić się całym 2445 45 | oddział pretorianów, napotkany w drodze, podda się pod jego 2446 45 | nami i teraz grzeje nas w plecy. Nigdy jeszcze na 2447 45 | drodze nie było tak widno w nocy. O Zeusie! Jeśli nie 2448 45 | będzie mógł prażyć swój bób w jego popiołach! Kto by się 2449 45 | mówiąc obracał się chwilami w stronę pożaru i patrzył 2450 45 | nie pali się, ale kruszeje w ogniu. Kapitol pójdzie w 2451 45 | w ogniu. Kapitol pójdzie w gruzy i Palatyn w gruzy. 2452 45 | pójdzie w gruzy i Palatyn w gruzy. O Zeusie! Rzym był 2453 45 | będzie teraz zarzynał i w czyje ręce złożysz bicz 2454 45 | I czas jakiś jechali w milczeniu, wsłuchując się 2455 45 | milczeniu, wsłuchując się w huk pożogi i w szum skrzydeł 2456 45 | wsłuchując się w huk pożogi i w szum skrzydeł ptasich. Gołębie, 2457 45 | całymi stadami na oślep w ogień.~Winicjusz pierwszy 2458 45 | poczęły się ukazywać naraz i w innych miejscach, trzeba 2459 45 | Widziałem ludzi torujących sobie w tłoku drogę mieczami; widziałem 2460 45 | ogarną płomienie. Inni wpadli w obłęd, inni wyli z rozpaczy, 2461 45 | zauważyć ironię drgającą w słowach Chilona. Dreszcz 2462 45 | Przed pożarem, Mitro!~Lecz w duszy Winicjusza zrodziła 2463 45 | gdy ty, Jowiszu, bawiłeś w Ancjum, często przymierałem 2464 45 | więc siadałem przy murze w Ostrianum, albowiem chrześcijanie, 2465 45 | lecz za Naumachią skręcili w prawo, by po przebyciu pola 2466 45 | Posłuchaj mnie, panie! W ostatnich czasach Żydzi, 2467 45 | prześladowań, muszą się modlić w ukryciu i zbierają się w 2468 45 | w ukryciu i zbierają się w opustoszałych szopach za 2469 45 | opustoszałych szopach za miastem lub w arenariach. Ci, którzy mieszkają 2470 45 | ich nieprzeliczone mnóstwo w podziemiach, dlatego radzę 2471 45 | tak jak my okrążamy je w tej chwili. Linus ma dom, 2472 45 | znajdziemy ich na modlitwie w podziemiu, a w najgorszym 2473 45 | modlitwie w podziemiu, a w najgorszym razie zasięgniemy 2474 45 | pobliskie wzniesienia były w świetle, oni sami znaleźli 2475 45 | świetle, oni sami znaleźli się w cieniu. Minąwszy cyrk skręcili 2476 45 | jeszcze na lewo i weszli w rodzaj wąwozu, w którym 2477 45 | weszli w rodzaj wąwozu, w którym było zupełnie ciemno. 2478 45 | było zupełnie ciemno. Ale w ciemnościach owych Winicjusz 2479 45 | Jakoż z ciemnego otworu w górze dochodziły śpiewające 2480 45 | ludzkie, latarki zaś ginęły w nim jedna za drugą. Lecz 2481 45 | czekając odpowiedzi, wsunął mu w rękę cugle, sam zaś przyłączył 2482 45 | odłamów.~Było tam widniej niż w korytarzu, gdyż prócz kaganków 2483 45 | twarze uroczyste i wzruszone. W niektórych widoczne było 2484 45 | nadzieja. Blask odbijał się w białkach wzniesionych oczu, 2485 45 | Jezus, niektórzy bili się w piersi. Po wszystkich znać 2486 45 | zwróciły się ku niemu jakby w oczekiwaniu słów pokrzepienia 2487 45 | sędzia straszliwy, który w sprawiedliwości swej pogrąży 2488 45 | sprawiedliwości swej pogrąży w otchłań grzesznych i niewiernych... 2489 45 | zaćmiewa, ziemia otwiera się w przepaści i zmarli powstają, 2490 45 | twarz zdawał się wpatrywać w coś dalekiego i strasznego. 2491 45 | dalekiego i strasznego. A wtem w podziemiu ozwał się głuchy 2492 45 | jeden, drugi i dziesiąty. To w płonącym mieście całe ulice 2493 45 | nastaje, albowiem wiara w rychłe powtórne przyjście 2494 45 | powtórne przyjście Chrystusa i w koniec świata była i tak 2495 45 | zakrywali dłońmi twarze w przekonaniu, że wnet ziemia 2496 45 | wnet ziemia zatrzęsie się w posadach i z jej czeluści 2497 45 | koniec rzucali się sobie w objęcia, by w przerażającej 2498 45 | się sobie w objęcia, by w przerażającej chwili mieć 2499 45 | uśmiechów, nie okazywały trwogi. W kilku miejscach rozległa 2500 45 | rozległa się glosa: to ludzie w uniesieniu religijnym poczęli


1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-3884

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License