Rozdzial

   1 1  |             niedościgniony, że sam Otho nie mógł się z nim porównać,
   2 1  |              Gór Albańskich, i że gemmy nie przyszły. Petroniusz znów
   3 1  |            opieką nic złego spotkać cię nie może.~- Witaj w Rzymie i
   4 1  |             Armenii i czy bawiąc w Azji nie zawadziłeś o Bitynię?~Petroniusz
   5 1  |            wszystkie tutejsze rozwódki, nie wyłączając Poppei. Ale to
   6 1  |                 wojna źle idzie i gdyby nie Korbulo, mogłaby się zmienić
   7 1  |              Nero go się boi.~- Korbulo nie jest człowiekiem głupim.~-
   8 1  |                powiada Pyrron, w niczym nie jest gorsza od mądrości
   9 1  |         mądrości i w niczym się od niej nie różni.~Winicjusz począł
  10 1  |         otworzył znów oczy.~Zdrowie!... Nie. On nie czuł się zdrów.
  11 1  |               oczy.~Zdrowie!... Nie. On nie czuł się zdrów. Nie doszedł
  12 1  |                  On nie czuł się zdrów. Nie doszedł jeszcze wprawdzie
  13 1  |             pytał: "Czy ja siedzę?" Ale nie był zdrów. Winicjusz oddał
  14 1  |            Kiprydy. Ale on, Petroniusz, nie wierzy w Asklepiosa. Nie
  15 1  |                nie wierzy w Asklepiosa. Nie wiadomo nawet, czyim był
  16 1  |            powiedziałem sobie: pomoże - nie pomoże, ale nie zaszkodzi.
  17 1  |                pomoże - nie pomoże, ale nie zaszkodzi. Jeśli ludzie
  18 1  |               jest - rzekł Winicjusz. - Nie dosięgnęły mnie strzały
  19 1  |          zaprosił go do kąpieli.~- Ach, nie pytam nawet, czy masz wzajemność -
  20 1  |      odpowiedział Winicjusz - ale jeśli nie, wolę rozmawiać. Poeci łapią
  21 1  |                 rogach ulic.~- A jakże. Nie przejdziesz koło żadnej
  22 1  |         biblioteki lub księgarni, żebyś nie ujrzał poety gestykulującego
  23 1  |               wszyscy idą w jego ślady. Nie wolno tylko pisywać wierszy
  24 1  |              pisuję prozą, którą jednak nie częstuję ani samego siebie,
  25 1  |              żeby zabawił się w Odysa i nie wracał do domowych pieleszy
  26 1  |               Odyseuszowi, że żona jego nie jest Penelopą. Nie potrzebuję
  27 1  |                 jego nie jest Penelopą. Nie potrzebuję ci zresztą mówić,
  28 1  |              Ale tu nikt inaczej rzeczy nie bierze, jak po wierzchu.
  29 1  |        zapewnione.~- Twoich sprawek tam nie ma?~- Są, ale autor chybił,
  30 1  |                 naprawdę to tej różnicy nie ma, chociaż Seneka, Muzomusz
  31 1  |            śpiewak, tancerz i histrio - nie rozumie.~Żal mi jednak Fabrycjusza!
  32 1  |                podejrzewał, nikt dobrze nie wiedział, ale on sam nie
  33 1  |                nie wiedział, ale on sam nie mógł wytrzymać i na wszystkie
  34 1  |          słyszałeś historię Rufinusa?~- Nie.~- To przejdźmy do frigidarium,
  35 1  |                kochasz wojnę, której ja nie lubię, albowiem pod namiotami
  36 1  |              łożu i którą całuje, jeśli nie może spać. Wycałował już
  37 1  |              brzegi. Powiedz mi, czy ty nie pisujesz wierszy?~- Nie.
  38 1  |                 nie pisujesz wierszy?~- Nie. Nie złożyłem nigdy całego
  39 1  |                pisujesz wierszy?~- Nie. Nie złożyłem nigdy całego heksametru. -
  40 1  |            nigdy całego heksametru. - A nie grywasz na lutni i nie śpiewasz?~-
  41 1  |                A nie grywasz na lutni i nie śpiewasz?~- Nie.~- A nie
  42 1  |                 lutni i nie śpiewasz?~- Nie.~- A nie powozisz?~- Ścigałem
  43 1  |                nie śpiewasz?~- Nie.~- A nie powozisz?~- Ścigałem się
  44 1  |             wprawdzie duży majątek, ale nie jesteś tak bogaty jak Pallas
  45 1  |             zwłaszcza bezpieczniej jest nie pisywać wierszy, nie grać,
  46 1  |               jest nie pisywać wierszy, nie grać, nie śpiewać i nie
  47 1  |              pisywać wierszy, nie grać, nie śpiewać i nie ścigać się
  48 1  |                 nie grać, nie śpiewać i nie ścigać się w cyrku. Najlepiej
  49 1  |               się prawie powiedzieć, że nie byłbyś do tego zdolny. A
  50 1  |                się robi, ale się o nich nie mówi nawet warunkowo. Co
  51 1  |            formowałbym sobie legie, ale nie z Iberów, tylko z Iberek.
  52 1  |         epigramata, których bym zresztą nie odczytywał nikomu, jak ten
  53 1  |              Cała moja familia w Rzymie nie przenosi czterystu głów
  54 1  |             ciał nawet i Miedzianobrody nie posiada - mówił rozdymając
  55 1  |               Jesteś moim krewnym, a ja nie jestem ani taki nieużyty
  56 1  |             tobą mówić.~- Dlaczego? Czy nie zakochałeś się wypadkiem
  57 1  |               cię: niemłoda i cnotliwa! Nie umiem sobie wyobrazić gorszego
  58 1  |               nad to połączenia. Brr!~- Nie w Pomponii - eheu! - rzekł
  59 1  |              sam wiedział w kim? Ale ja nie wiem nawet dobrze, jak jej
  60 1  |         Subiacum. Przez kilkanaście dni nie wiedziałem, że mieszka w
  61 1  |        dwukrotnie i od tej pory również nie wiem, co spokój, nie wiem,
  62 1  |            również nie wiem, co spokój, nie wiem, co inne pragnienia,
  63 1  |               wiem, co inne pragnienia, nie chcę wiedzieć, co może mi
  64 1  |                  co może mi dać miasto, nie chcę kobiet, nie chcę złota,
  65 1  |                miasto, nie chcę kobiet, nie chcę złota, nie chcę korynckiej
  66 1  |                 kobiet, nie chcę złota, nie chcę korynckiej miedzi ani
  67 1  |          niewolnica, to ją odkup. - Ona nie jest niewolnicą.~- Czymże
  68 1  |               Wyzwolenicą Plaucjusza?~- Nie będąc nigdy niewolnicą,
  69 1  |                 będąc nigdy niewolnicą, nie mogła być wyzwolona.~- Więc?~-
  70 1  |                być wyzwolona.~- Więc?~- Nie wiem: córką królewską czy
  71 1  |               twoją ciekawość. Historia nie jest zbyt długa. Ty może
  72 1  |             począł nadto łupić ze skóry nie tylko sąsiadów, ale i własnych
  73 1  |               spokój granicy. Klaudiusz nie chciał mieszać się w wojny
  74 1  |                 oko na przebieg wojny i nie pozwolił zamącić naszego
  75 1  |                Ligów, by przyrzekli, iż nie przekroczą granicy, na co
  76 1  |               przekroczą granicy, na co nie tylko zgodzili się, ale
  77 1  |                Aulus Plaucjusz. Ligowie nie przekroczyli istotnie wówczas
  78 1  |             umarła, dziecko zaś Hister, nie wiedząc, co z nim robić,
  79 1  |     uroczystości, ponieważ zakładniczki nie można było uważać za brankę,
  80 1  |            brankę, z kolei i Pomponiusz nie wiedział, co z nią zrobić,
  81 1  |              albo jak młoda sardynka?~- Nie żartuj, Petroniuszu, a jeśli
  82 1  |                  jak Pliniusz mówił, że nie wierzy w bogów, ale wierzy
  83 1  |                ma słuszność. Moje żarty nie przeszkadzają mi też myśleć
  84 1  |             jego potęgę, choć wolno jej nie błogosławić...~- Ach, Petroniuszu!
  85 1  |               dopóty, dopóki głowa moja nie będzie tak biała, jak szczyt
  86 1  |           szczyt Soracte w zimie.~- Ona nie jest niewolnicą, ale ostatecznie
  87 1  |                gdyby chciał.~- To chyba nie znasz Pomponii Grecyny.
  88 1  |               znam. Istny cyprys. Gdyby nie była żoną Aulusa, można
  89 1  |               płaczkę. Od śmierci Julii nie zrzuciła ciemnej stoli i
  90 1  |               Egipcie, co mu się zdarza nie częściej jak raz na pięćset
  91 1  |               od innych, wie bowiem, że nie byłem nigdy donosicielem,
  92 1  |           zgraja przyjaciół Ahenobarba. Nie udając przy tym stoika krzywiłem
  93 1  |                 był do ciebie podobny - nie dziwić się Helenie.~I w
  94 1  |             Kobiety w Rzymie podziwiały nie tylko jego giętki umysł
  95 1  |             pokorą i zachwytem.~Lecz on nie zwrócił nawet na to uwagi,
  96 1  |              rozpusty, której inspektor nie przeszkadzał, albowiem sam
  97 1  |             jako człowiek wyrozumiały i nie lubiący karać, patrzył na
  98 1  |               lubiący karać, patrzył na nie przez szpary.~W unctuarium
  99 2  |          popołudniowe są najwłaściwsze, nie wcześniej jednak, zanim
 100 2  |          wcześniej jednak, zanim słońce nie przejdzie w stronę świątyni
 101 2  |               Jowisza Kapitolińskiego i nie pocznie patrzeć z ukosa
 102 2  |             udał się do cubiculum, lecz nie spał długo. Po upływie pół
 103 2  |             sobie nią ręce i skronie.~- Nie uwierzysz - rzekł - jak
 104 2  |               jeśli twoja leśna boginka nie jest niewolnicą, tedy mogłaby
 105 2  |              Markus potrząsnął głową.~- Nie? - pytał Petroniusz. - W
 106 2  |              byłby po twojej stronie.~- Nie znasz Ligii! - odparł Winicjusz.~-
 107 2  |              gości, i mając wybitą rękę nie mogłem zasiadać do wspólnego
 108 2  |                Ligię przy wieczerzy - i nie mogłem słowa do niej przemówić.
 109 2  |            starał się zapobiec. W ogóle nie wiem, czy Aulos potrafi
 110 2  |            potrafi mówić o czym innym i nie mniemaj, że zdołamy się
 111 2  |            bażanty w kurnikach, ale ich nie jedzą wychodząc z zasady,
 112 2  |            tarczę Herakla, mówię ci, że nie drżały, gdy na nasze maniple
 113 2  |                 żebrałem litości, długo nie mogąc słowa przemówić.~Petroniusz
 114 2  |               Po chwili zaś spytał:~- I nie przemówiłeś do niej?~- Owszem.
 115 2  |              począł o coś pytać. Ale ja nie rozumiałem, o co mu chodzi.~-
 116 2  |                skreśliła na piasku? Czy nie imię Amora, czy nie serce
 117 2  |                 Czy nie imię Amora, czy nie serce przeszyte jego grotem
 118 2  |               przeszyte jego grotem lub nie coś takiego, z czego mógłbyś
 119 2  |         tajemnice życia? Jak można było nie spojrzeć na te znaki!~-
 120 2  |                piasku wyznania, których nie chcą wymówić ich usta...
 121 2  |                  niż przypuszczałem, to nie zgadnę. - Rybę.~- Jak powiadasz?~-
 122 2  |               zimna dotąd krew płynie - nie wiem! Ale ty, któryś mnie
 123 2  |                  Winicjusz, który dawno nie był w mieście, patrzył z
 124 2  |                z podziurawionymi uszami nie brakło i wolnej, próżniaczej
 125 2  |                 życia i widoki fortuny; nie brakło przekupniów i kapłanów
 126 2  |             rzeź, godna jakichś Scytów, nie Rzymian. Niemniej lud, który
 127 2  |               Petroniusza.~Lecz on o to nie dbał. Pamiętał, że ten lud
 128 2  |              rogach ulic i perystylach, nie zasługiwali w jego oczach
 129 2  |             jego oczach na miano ludzi.~Nie odpowiadając też wcale ani
 130 2  |                Czyje to? - Moje. Ale ja nie chcę iść śladem Rufinusa,
 131 2  |             Wejenta, dlatego nikt o tym nie wie, ty zaś nikomu nie mów.~-
 132 2  |              tym nie wie, ty zaś nikomu nie mów.~- A mówiłeś, że nie
 133 2  |                nie mów.~- A mówiłeś, że nie piszesz wierszy - rzekł
 134 2  |                 je potem chwalić, jeśli nie z czystym sumieniem, to
 135 2  |              się jej Kryspinilla, która nie może darować Pomponii, że
 136 2  |             wieczny smutek, nigdy w nim nie bywał, spoglądał naokół
 137 2  |                 okazalej i wykwintniej, nie mógł tu jednak znaleźć żadnej
 138 2  |            bystrym człowiekiem, by tego nie zauważyć, zatem po pierwszych
 139 2  |              chociaż zapewne Petroniusz nie domyśla się jej powodów.~
 140 2  |               powodów.~Jakoż Petroniusz nie domyślał się ich rzeczywiście.
 141 2  |               Aulosowi lub komukolwiek. Nie przypomniał sobie żadnej,
 142 2  |             odrzekł Petroniusz - bo ich nie słyszał, nie przeczę jednak,
 143 2  |        Petroniusz - bo ich nie słyszał, nie przeczę jednak, że mogło
 144 2  |             zląkłszy się, by stary wódz nie zaczął opowiadać o dawnych
 145 2  |                 zdanie, że takich oznak nie można jednak lekceważyć.
 146 2  |          przebraną miarą zbrodni, w tym nie masz nic dziwnego - a w
 147 2  |                   Twój dom, Plaucjuszu, nie jest zbyt wielki, choć mieszka
 148 2  |               ruinę odwrócić?~Plaucjusz nie odpowiedział na to pytanie,
 149 2  |            różnicy między złem a dobrem nie był nigdy donosicielem i
 150 2  |                Plaucjusz - w której nic nie zmieniłem od czasu, jakem
 151 2  |          Petroniusz - dodał Winicjusz - nie śmieje się zresztą po całych
 152 2  |               Petroniuszowi, jakkolwiek nie uczęszczał do domu Plaucjuszów,
 153 2  |               domu Seneków i u Poliona. Nie mógł też oprzeć się pewnemu
 154 2  |                w całym Rzymie, człowiek nie tylko odczuwał dla niej
 155 2  |            wyraz: "domina", który nigdy nie przychodził mu na myśl,
 156 2  |           widuje się tak rzadko, że jej nie można spotkać ni w cyrku,
 157 2  |            wobec niej żadne inne bóstwo nie mogło mu przyjść na myśl,
 158 2  |                do jakiejś nimfy. Że zaś nie przemówił do niej dotąd,
 159 2  |          którymi Odys powitał Nauzykaę:~Nie wiem, czyliś jest bóstwem,
 160 2  |                 zmieszana i zapłoniona, nie śmiąc oczu podnieść. Lecz
 161 2  |             trochę jak wydawaną lekcję:~Nie byle kto ty jesteś - i nie
 162 2  |              Nie byle kto ty jesteś - i nie byle głowa!~ ~Po czym zawróciwszy
 163 2  |             przyszła kolej zdziwienia - nie spodziewał się bowiem usłyszeć
 164 2  |           wzrokiem na Pomponię, lecz ta nie mogła mu dać odpowiedzi,
 165 2  |          obliczu starego Aulusa.~On zaś nie umiał tej dumy ukryć. Naprzód
 166 2  |                towarzyskiej ogłady. Sam nie mógł się jej nigdy dobrze
 167 2  |         Dziewczyna na pierwszy rzut oka nie uczyniła wielkiego na Petroniuszu
 168 2  |           tanagryjskich kształtach była nie tylko wiosna - była i promienista "
 169 2  |              azjatyckich legii. Miastam nie zaznał - ani życia, ani
 170 2  |            Anakreonta i Horacjusza, ale nie potrafiłbym tak jak Petroniusz
 171 2  |                 i własnych słów znaleźć nie może. Chłopcem będąc chodziłem
 172 2  |                i droższe, które od woli nie zależy, bo je tylko miłość
 173 2  |              więc i ja, o Ligio, którym nie zaznał dotąd miłości, idąc
 174 2  |              Berenikę, iż omal tęsknota nie wyssała mu życia... Tak
 175 2  |                 poprzednio, ale z czego nie umiała sobie zdać sprawy.
 176 2  |               kostki i pytał:~- Zali ty nie odgadujesz, Ligio, czemu
 177 2  |                 ja mówię to tobie?...~- Nie - odszeptała tak cicho,
 178 2  |                zaledwie dosłyszał.~Lecz nie uwierzył jej i przyciągając
 179 2  |             zwrócił palące słowa, gdyby nie to, że na ścieżce, ujętej
 180 2  |                się wieczornego chłodu i nie żartujcie z Libityną...~-
 181 2  |               żartujcie z Libityną...~- Nie - odrzekł Winicjusz - nie
 182 2  |               Nie - odrzekł Winicjusz - nie wdziałem dotąd togi i nie
 183 2  |               nie wdziałem dotąd togi i nie poczułem chłodu.~- A oto
 184 2  |                 już głowę. Jeszcze liść nie opada z drzew i nad miastem
 185 2  |              kto wie, czy z całym domem nie przeniesie się do swojej
 186 2  |                 pszczół. Lecz Winicjusz nie zważał na tę bukoliczną
 187 2  |                 Ligii - było coś, czego nie widywał w tych twarzach,
 188 2  |               za pięknością i słodyczą, nie zaznał. Myśli tej nie umiał
 189 2  |         słodyczą, nie zaznał. Myśli tej nie umiał ukryć w sobie i zwróciwszy
 190 2  |           prostotą:~- Nad światem włada nie Nero - ale Bóg. Nastała
 191 3  |                 cztery dusze, ale żadna nie ma duszy rozumnej. Niechby
 192 3  |              którą ktoś pałką uderzy. I nie śmiałem! Dasz wiarę, Winicjuszu,
 193 3  |             Dasz wiarę, Winicjuszu, żem nie śmiał! Pawie są piękne ptaki,
 194 3  |          przypomniała? - Wiosnę! - i to nie naszą w Italii gdzie ledwie
 195 3  |                    Na tę bladą Selenę - nie dziwię ci się, Marku - wiedz
 196 3  |         rozszarpały Akteona.~Winicjusz, nie podnosząc głowy, przez chwilę
 197 3  |           zanieść na ręku do mego domu. Nie będę dziś spał. Rozkażę
 198 3  |                 radę, lecz jeśli ty jej nie znajdziesz, znajdę ją sam...
 199 3  |               na niewolnicę? Więc skoro nie ma innej drogi, niechże
 200 3  |               szalony potomku konsulów. Nie po to sprowadzamy barbarzyńców
 201 3  |                 córką Jowisza, a jednak nie zaślubiłem jej - tak jak
 202 3  |         zaślubiłem jej - tak jak i Nero nie zaślubił Akte, choć ją czyniono
 203 3  |                 Aulusów dla ciebie, oni nie mają prawa jej wstrzymać,
 204 3  |          wstrzymać, wiedz zaś o tym, że nie tylko sam gorejesz, bo i
 205 3  |             miłości, i chyba Petroniusz nie byłby Petroniuszem, gdyby
 206 3  |     Petroniuszem, gdyby jakiegoś środka nie znalazł.~Umilkli znów obaj -
 207 3  |             Teoklesem, i myśli, że tego nie widzę. Niegdyś kochałem
 208 3  |                w winie, wiedz o tym, że nie jestem zazdrosny.~I kazali
 209 4  |              starego wodza, nikt bowiem nie wątpił, że niebezpieczeństwo
 210 4  |               że granice imperium nigdy nie zostaną przez Ligów naruszone.
 211 4  |               gościnność u siebie, lecz nie chcąc dłużej obarczać twego
 212 4  |           niepokoju i trwodze.~- Nikomu nie grozi śmierć ani wygnanie
 213 4  |              córkę. Ale wiesz o tym, że nie jesteś naszą córką. Jesteś
 214 4  |                 mrugając oczyma i jakby nie rozumiejąc, o co chodzi;
 215 4  |            powtarzała: "Matko! matko!", nie mogąc zdobyć się wśród łkań
 216 4  |                świecie - rzekł ponuro - nie oddałbym jej żywej - i krewni
 217 4  |                 Jovi Liberatori... Lecz nie mam prawa gubić ciebie i
 218 4  |           odmienił. Czy mnie wysłucha - nie wiem. Tymczasem bądź zdrowa,
 219 4  |                z powrotem do atrium, by nie pozwolić opanować się niegodnemu
 220 4  |                  Ligio, wiemy, dlaczego nie mamy prawa podnieść na siebie
 221 4  |                tylko z grobu, za którym nie władnie już Nero, lecz Miłosierdzie -
 222 4  |             jest, ale i w jej piersiach nie brak ran bolesnych. Oto
 223 4  |                 jeszcze bielmo, jeszcze nie spłynął na niego zdrój światła.
 224 4  |                 na niego zdrój światła. Nie wolno jej także wychowywać
 225 4  |              którym obie teraz boleją - nie umie nawet pojąć, jakim
 226 4  |                brata, ale wiem, że opór nie przydałby się na nic, a
 227 4  |           przyrzekam ci, że słów twoich nie zapomnę nigdy w domu cezara.~
 228 4  |                nad nią w domu cezara.~- Nie naszym, lecz Ligii jesteś
 229 4  |             potrafisz czuwać nad nią?~- Nie wiem, domina, wiem jeno,
 230 4  |         dowiedziawszy się, o co chodzi, nie tylko nie sprzeciwił się
 231 4  |                  o co chodzi, nie tylko nie sprzeciwił się chęci Ursusa,
 232 4  |              Ursusa, ale oświadczył, że nie mają nawet prawa go zatrzymywać.
 233 4  |             stosowne - centurion bowiem nie może odmówić ich przyjęcia.~
 234 4  |               Neronowej, Akte. Pomponia nie widywała jej wprawdzie na
 235 4  |                 jednak od nich, że Akte nie odmawia im nigdy usług i
 236 4  |                 mieć orszak swych sług, nie czynił najmniejszej trudności
 237 4  |         jednakże o pośpiech, z obawy by nie być posądzonym o brak gorliwości
 238 4  |            słowo Seneki nic już u niego nie znaczy, będę i u Seneki.
 239 4  |                    Co do cezara, może i nie słyszał on nigdy w życiu
 240 4  |      Petroniusza. Biada Ligii, albowiem nie o zakładniczkę, tylko o
 241 4  |              ale w tej chwili myślę, że nie masz ich nad światem i że
 242 4  |                 były wielkie czyny, ale nie było wielkich nieszczęść,
 243 4  |               wielkich nieszczęść, więc nie był do nich przyzwyczajony.
 244 4  |                 o tym wiedział, i teraz nie umiał się pogodzić z myślą,
 245 4  |                    Sądzę, że Petroniusz nie odjął nam jej dla cezara,
 246 4  |               odjął nam jej dla cezara, nie chciałby bowiem narazić
 247 4  |            poszła do małego Aula, który nie ustawał w płaczu za siostrą
 248 5  |                 jednak domyślał się, że nie zostanie dopuszczony przed
 249 5  |         lutnistą Terpnosem i że~w ogóle nie przyjmuje tych, których
 250 5  |             przyjmuje tych, których sam nie wezwał. Innymi słowy, znaczyło
 251 5  |            słowy, znaczyło to, by Aulus nie próbował i na przyszłość
 252 5  |        szlachetny Plaucjuszu, to jest - nie okazać nigdy cezarowi, że
 253 5  |            podejrzenie, wiedz o tym, że nie oddałby ci Ligii, choćby
 254 5  |                oddałby ci Ligii, choćby nie miał do tego żadnych innych
 255 5  |                 by mi uczynić na złość.~Nie radził mu również udawać
 256 5  |               cezar tym bardziej by jej nie oddał. Tu stary mędrzec
 257 5  |                przez lata całe, a cezar nie lubi tych, którzy milczą!
 258 5  |            którzy milczą! Jakże ci było nie unosić się nad jego pięknością,
 259 5  |                wierszami. Jakże ci było nie wysławiać śmierci Brytanika,
 260 5  |            wysławiać śmierci Brytanika, nie powiedzieć mowy pochwalnej
 261 5  |        pochwalnej na cześć matkobójcy i nie złożyć życzeń z powodu uduszenia
 262 5  |               widzisz, wiem, że ta woda nie jest zatruta, i piję ją
 263 5  |                to raczej dusza choruje, nie ciało.~Była to prawda. Senece
 264 5  |               obozów. Sposobów na niego nie wiem, wpływom niczyim nie
 265 5  |               nie wiem, wpływom niczyim nie podlega. Być może, że przy
 266 5  |             godny wyzwoleńca." Jeśli to nie pomoże, nic nie pomoże.~-
 267 5  |                Jeśli to nie pomoże, nic nie pomoże.~- Dzięki i za to -
 268 5  |               ani na chwilę nawet Aulos nie mógł go posądzać o wspólnictwo
 269 5  |               żeby ktoś ujrzawszy Ligię nie zapragnął jej zarazem, nie
 270 5  |              nie zapragnął jej zarazem, nie mieściło mu się w głowie.~
 271 5  |           Petroniusz, ni cezar mieć jej nie będą.~Po czym zwrócił zaciśnięte
 272 5  |                mu myśl, że Ligia, jeśli nie zostanie uratowaną, to będzie
 273 5  |                 oddać cezarowi, i gdyby nie wzgląd na syna, ostatniego
 274 5  |                słyszał, ale charakterem nie był od nich daleki i do
 275 5  |              czas upływał i wieść żadna nie nadchodziła. Wieczorem dopiero
 276 6  |        Petroniusz był w domu. Odźwierny nie śmiał zatrzymać Winicjusza,
 277 6  |         obyczajów kowal.~Na twarzy jego nie znać było nawet gniewu,
 278 6  |             można by moich dwa uczynić, nie potrzebuję się ciebie bać.
 279 6  |                o oddanie jej tobie. Czy nie masz tam gdzie noża w fałdach
 280 6  |                jest prawdziwa piękność, nie dalibyśmy za nią tysiąca
 281 6  |                    Petroniuszu!~- Jeśli nie rozumiesz, żem to powiedział
 282 6  | Miedzianobrodego, że taki esteta jak on nie może uważać takiej dziewczyny
 283 6  |           piękność, i Nero, który dotąd nie śmie patrzeć inaczej, jak
 284 6  |           inaczej, jak przez moje oczy, nie znajdzie w niej piękności,
 285 6  |            znajdzie w niej piękności, a nie znalazłszy, nie będzie jej
 286 6  |            piękności, a nie znalazłszy, nie będzie jej pożądał. Trzeba
 287 6  |                Na Ligii pozna się teraz nie on, ale Poppea, i oczywiście
 288 6  |               Aulosowi." I zgodził się. Nie miał najmniejszego powodu
 289 6  |               miał najmniejszego powodu nie zgodzić się, tym bardziej
 290 6  |            zarazem wierny sługa cezara, nie tylko nic ze skarbu nie
 291 6  |                 nie tylko nic ze skarbu nie strwonisz, ale postarasz
 292 6  |          Prawdąż to jest? Nicże jej tam nie grozi w domu cezara?~- Gdyby
 293 6  |                 przez kilka dni nic jej nie grozi. W pałacu cezara jest
 294 6  |                 może, że jej Nero wcale nie zobaczy, tym bardziej że
 295 6  |   przypominający grających w morę. Tego nie lubię, Marku, i tego się
 296 6  |               trzymał póty, póki mi się nie znudzi."~Tak mówiąc począł
 297 6  |            jeszcze jedno pytanie. Czemu nie kazałeś odesłać Ligii wprost
 298 6  |          jakiegoś azjatyckiego królika, nie rzymskiego cezara; ale gdyby
 299 6  |            gdyby mi się to przytrafiło, nie pisałbym usprawiedliwiających
 300 6  |            tchórzem. Ale taki Tyberiusz nie był tchórzem, a jednak usprawiedliwiał
 301 6  |                piękny, a będąc pięknym, nie może być złym. Patrz, Marku,
 302 6  |                triclinium obok Ligii.~- Nie czyń tego - rzekł Winicjusz. -
 303 7  |                Lecz ona i wówczas nawet nie chciała się mieszać do spraw
 304 7  |           wdzięczność wielu, nikogo zaś nie uczyniła swym nieprzyjacielem.
 305 7  |          uczyniła swym nieprzyjacielem. Nie potrafiła jej znienawidzić
 306 7  |                 zbolałą, która żyje już nie nadzieją, ale tylko wspomnieniami
 307 7  |            chwil, w których ów Nero był nie tylko młodszym i kochającym,
 308 7  |         Wiedziano, że od tych wspomnień nie może oderwać duszy i myśli,
 309 7  |                i myśli, ale niczego już nie czeka, że zaś nie było istotnie
 310 7  |           niczego już nie czeka, że zaś nie było istotnie obawy, aby
 311 7  |                 dalece nieszkodliwą, że nie domagała się nawet usunięcia
 312 7  |                Klaudiuszowi wyzwoleńcy, nie tylko zasiadali z Klaudiuszem
 313 7  |            noszące wielkie imiona, lecz nie wahające się wkładać wieczorem
 314 7  |           drapichrustów. między którymi nie brakło i takich, co długimi
 315 7  |                  Będąc młodą dziewczyną nie była jednak nieświadomą,
 316 7  |                Nauczycielowi, w którego nie tylko wierzyła, ale którego
 317 7  |              Aulus, ni Pomponia Grecyna nie będą odpowiadali za jej
 318 7  |           postępki, zamyślała więc, czy nie lepiej będzie stawić opór
 319 7  |             lepiej będzie stawić opór i nie iść na ucztę. Z jednej strony
 320 7  |              chyba być dzieckiem, które nie wie, co mówi. Z własnych
 321 7  |              pokazuje się, że właściwie nie jest ona zakładniczką, ale
 322 7  |            zapomnianą przez swój naród. Nie broni jej żadne prawo narodów,
 323 7  |                 na jego woli, nad którą nie masz innej na świecie.~-
 324 7  |              Wiem także, że twoja nauka nie pozwala ci być tym, czym
 325 7  |           zgadnąć, że cię czeka śmierć, nie sromota? Zali nie słyszałaś
 326 7  |               śmierć, nie sromota? Zali nie słyszałaś o córce Sejana,
 327 7  |             przed zgonem! Ligio, Ligio, nie drażnij cezara! Gdy przyjdzie
 328 7  |              twoja Prawda wskazuje, ale nie szukaj dobrowolnie zguby
 329 7  |              szukaj dobrowolnie zguby i nie drażnij z błahego powodu
 330 7  |                i radość minęła, ale zła nie jestem.~Po czym jęła chodzić
 331 7  |              siebie jakby z rozpaczą:~- Nie! I on nie był zły. On sam
 332 7  |                 z rozpaczą:~- Nie! I on nie był zły. On sam myślał wówczas,
 333 7  |                    Jego nikt prócz mnie nie kocha...~Nastało milczenie,
 334 7  |                   Mówmy o tobie, Ligio. Nie myśl nawet o tym, by sprzeciwić
 335 7  |                 ze strony cezara nic ci nie grozi. Gdyby Nero kazał
 336 7  |            kazał cię porwać dla siebie, nie sprowadzaliby cię na Palatyn.
 337 7  |              bardziej pod jej władzą... Nie. Nero kazał wprawdzie, byś
 338 7  |                 byś była na uczcie, ale nie widział cię dotąd, nie zapytał
 339 7  |              ale nie widział cię dotąd, nie zapytał o ciebie, więc mu
 340 7  |                ciebie, więc mu o ciebie nie chodzi. Może odebrał cię
 341 7  |             zaopiekuje się tobą, nic ci nie grozi i kto wie nawet, czy
 342 7  |                 czy Nero za jego namową nie odeśle cię do Aulusów. Nie
 343 7  |              nie odeśle cię do Aulusów. Nie wiem, czy Nero zbyt go kocha,
 344 7  |            należą do cezara. On zresztą nie lubi Aulusa i Pomponii...
 345 7  |               lubi Aulusa i Pomponii... Nie! Nie zdaje mi się, by Petroniusz,
 346 7  |               Aulusa i Pomponii... Nie! Nie zdaje mi się, by Petroniusz,
 347 7  |            chwycił się takiego sposobu. Nie wiem, czy Petroniusz jest
 348 7  |          wstawić za tobą. Czy u Aulusów nie poznałaś kogo z bliskich
 349 7  |        Wespazjana i Tytusa. - Cezar ich nie lubi.~- I Senekę.~- Dość,
 350 7  |          rumieńcem. - I Winicjusza...~- Nie znam go.~- To krewny Petroniusza,
 351 7  |                  Cezar mógłby wprawdzie nie dostrzec twej nieobecności,
 352 7  |               się sprzeciwić jego woli, nie byłoby już dla ciebie ratunku.
 353 7  |         opowiadano w Rzymie, sama Ligia nie umiała sobie zapewne zdać
 354 7  |                jakkolwiek w domu cezara nie brakło niewolnic i Akte
 355 7  |                 z perłowej masy i róży, nie mogła wstrzymać okrzyku
 356 7  |                 O, jakie ty masz włosy! Nie posypię ich złotym pudrem,
 357 7  |               rodzą dziewczyny.~- Ja go nie pamiętam - odrzekła Ligia. -
 358 7  |               którym skromny dom Aulusa nie mógł jej dać najmniejszego
 359 7  |               ale którego przeciwieństw nie umiał pojąć jej dziewczęcy
 360 7  |         półbogów. Spłoszone myśli Ligii nie mogły nadążyć za słowami
 361 7  |                 którym panowała miłość, nie zbrodnia.~Tymczasem od Vicus
 362 7  |                 nagle, że na tej uczcie nie tylko być musi, ale chce,
 363 7  |             tęsknoty i niepokoju, gdyby nie nadzieja, że Petroniusz
 364 7  |           Aulusa. Dlaczego ona tu jest, nie wie. Cezar nikomu nie zdaje
 365 7  |             jest, nie wie. Cezar nikomu nie zdaje sprawy ze swoich rozporządzeń
 366 7  |          rozkazów. Jednakże niechaj się nie boi. Oto on, Winicjusz,
 367 7  |            Wolałby stracić oczy niż jej nie widzieć, wolałby stracić
 368 7  |                przyrzeka, że w domu tym nie pozostanie.~A jakkolwiek
 369 7  |                mu całe życie wdzięczna, nie mógł opanować wzruszenia
 370 7  |                mu się, że nigdy w życiu nie potrafi się oprzeć jej prośbie.
 371 7  |                 cezara, obiecał, że jej nie opuści i że będzie jej służył.
 372 7  |                 takich rzeczy słucha, a nie chciałaby za nic w świecie
 373 7  |             próżno chciał ugasić winem. Nie wino jeszcze, ale jej cudna
 374 7  |          obecność i rozmowę Winicjusza, nie patrzyła nań wcale, teraz
 375 7  |                 straszny i wszechmocny? Nie widziała go dotąd nigdy,
 376 7  |               cztery rzędy pukli. Brody nie nosił, gdyż przed niedawnym
 377 7  |                czytam już wyrok na nią! Nie potrzebujesz go ogłaszać!
 378 7  |               słuszność! Sama twarz nic nie znaczy. Jam dużo skorzystał
 379 7  |               ale tak pewnego rzutu oka nie mam jeszcze... I gotówem
 380 7  |                do Petroniusza i chociaż nie miał najmniejszego pojęcia,
 381 7  |                w całym Rzymie.~Lecz ona nie zmieszawszy się bynajmniej
 382 7  |                  Rozumiem ludzi, którzy nie wierzą w bogów, ale jak
 383 7  |           wierzą w bogów, ale jak można nie wierzyć w sny?~- A wróżby? -
 384 7  |          opieczętowanym listem, którego nie pozwolił otwierać, by sprawdzić,
 385 7  |                 rzekł Petroniusz - a on nie ma innego dowodu, że nie
 386 7  |                nie ma innego dowodu, że nie jest wieprzem.~Witeliusz
 387 7  |                jakby ich nigdy przedtem nie widział.~Następnie podniósł
 388 7  |           rzekła w głos:~- Szuka, czego nie zgubił.~- I co mu się na
 389 7  |            zgubił.~- I co mu się na nic nie przyda, choćby znalazł -
 390 7  |              Nero począł się wzbraniać. Nie o samą odwagę chodzi, chociaż
 391 7  |             kosztują wszelkie popisy... Nie uchyla się wprawdzie od
 392 7  |                 głosem, to darów bożych nie godzi się marnować. Rozumie
 393 7  |         ciężarki na piersiach, ale i to nie pomogło... Myśli nawet jechać
 394 7  |                 ucztą. Władca tak dobry nie powinien zadawać takich
 395 7  |              takich mąk swym poddanym: "Nie bądź okrutnikiem, cezarze!"~-
 396 7  |                okrutnikiem, cezarze!"~- Nie bądź okrutnikiem! - powtórzyli
 397 7  |              obecnym zaś oświadczył, że nie przyszła ona na ucztę. bo
 398 7  |               przyszła ona na ucztę. bo nie czuła się zdrową, ponieważ
 399 7  |         ponieważ jednak żadne lekarstwo nie sprawia jej takiej ulgi
 400 7  |           Augusty". Ligia nigdy w życiu nie widziała nic równie pięknego,
 401 7  |               pięknego, i oczom własnym nie chciało jej się wierzyć,
 402 7  |            duchy niebiańskie. Po prostu nie umiała od niej oderwać oczu,
 403 7  |             stokroć piękniejsza. Ty się nie znasz, inaczej zakochałabyś
 404 7  |             wykąpała we własnym. Ty się nie znasz, ocelle mi! Nie patrz
 405 7  |               się nie znasz, ocelle mi! Nie patrz na nią. Zwróć oczy
 406 7  |            nieco przyćmiony, ani wiersz nie były złe, tak że biedną
 407 7  |               co do wierszy, żałuję, że nie są gorsze, bo może bym znalazł
 408 7  |              pochwałę słowa.~Lecz Lukan nie wziął mu za złe wzmianki
 409 7  |            rozkosz i bezdenna próżność, nie tylko granicząca z głupotą,
 410 7  |         pocieszać Lukana i mówić mu, by nie tracił odwagi, bo jakkolwiek
 411 7  |                ludzie oddają Jowiszowi, nie wyłącza czci innych bogów.~
 412 7  |                 rozkoszy. Był to obraz, nie taniec, obraz jasny, odsłaniający
 413 7  |                świt i myślałaś, że nikt nie patrzy, a jam cię widział...
 414 7  |                 ludzie szukają miłości. Nie ma prócz niej nic w świecie!
 415 7  |                pod groźbą gniewu cezara nie wolno nikomu wstać, póki
 416 7  |                wolno nikomu wstać, póki nie wstanie cezar, ale choćby
 417 7  |                 cezar, ale choćby i tak nie było, nie miałaby już na
 418 7  |              ale choćby i tak nie było, nie miałaby już na to sił.~Tymczasem
 419 7  |                łyd i ramion. Lecz walka nie trwała zbyt długo, albowiem
 420 7  |                 to dlatego, że młodzież nie ma wiary, a bez wiary nie
 421 7  |               nie ma wiary, a bez wiary nie może być cnoty. Zaniechano
 422 7  |             surowych obyczajów i nikomu nie przychodzi do głowy, że
 423 7  |                 głowy, że epikurejczycy nie oprą się barbarzyńcom. A
 424 7  |             zjadł lub wypił.~Domicjusza nie uspokoiła jednak ilość legii
 425 7  |          strzegących rzymskiego pokoju: Nie, nie! Rzym musi zginąć,
 426 7  |                 rzymskiego pokoju: Nie, nie! Rzym musi zginąć, bo zginęła
 427 7  |              przed nim wazy i obwinął w nie śpiącą, a po dokonaniu dzieła
 428 7  |         głębokiego przekonania:~- Wcale nie jestem człowiekiem, tylko
 429 7  |                tylko faunem. Petroniusz nie był pijany, ale Nero, który
 430 7  |                  ale ponieważ wszystkim nie szło, więc dali spokój.
 431 7  |            żuraw, szeptał tajemniczo:~- Nie wierzę w bogów, ale wierzę
 432 7  |                w duchy... oj! Lecz Nero nie uważał na ich słowa i mówił
 433 7  |              Przecie odbyłem lemuralia. Nie chcę jej widzieć! To już
 434 7  |             mnie mordercę, i gdybym jej nie był uprzedził, nie słyszelibyście
 435 7  |           gdybym jej nie był uprzedził, nie słyszelibyście dziś mego
 436 7  |                 wstał i począł wołać:~- Nie jestem człowiekiem, jeno
 437 7  |          mężczyźni i kobiety. Winicjusz nie mniej był pijany od innych;
 438 7  |           Musisz być moją! Daj mi usta! Nie chcę czekać jutra... daj
 439 7  |                i strach, błagała go, by nie był takim, jak jest, i by
 440 7  |                się tuż koło jej twarzy. Nie był to już dawny, dobry
 441 8  |               ROZDZIAŁ VIII~Ursusa nikt nie zatrzymał, nikt nie zapytał
 442 8  |                nikt nie zatrzymał, nikt nie zapytał nawet, co czyni.
 443 8  |               czyni. Ci z gości, którzy nie leżeli pod stołem, nie pilnowali
 444 8  |           którzy nie leżeli pod stołem, nie pilnowali już swych miejsc,
 445 8  |                boczny portyk wychodzący nie na dziedziniec, ale na pałacowe
 446 8  |         upewniając, że chwilowo nic jej nie grozi, gdyż pijani biesiadnicy
 447 8  |             Lecz Ligia przez długi czas nie chciała się uspokoić i przycisnąwszy
 448 8  |                tak przejdzie. Żołnierze nie zatrzymują wychodzących.
 449 8  |                 całymi kupami. Nikt ich nie zatrzyma. Wyjdą razem z
 450 8  |             oboje. Wyjdą. Tak! Nikt ich nie zatrzyma. Ale z domu cezara
 451 8  |               Ale z domu cezara uciekać nie wolno i kto to czyni, obraża
 452 8  |                 do pałacu i wówczas już nie będzie dla niej ratunku.
 453 8  |               pewno.~Ligii opadły ręce. Nie było rady. Musiała wybierać
 454 8  |                  by ją odebrał Aulosom. Nie było rady. Cud chyba mógł
 455 8  |           Rozpacz, z jaką mówiła Ligia, nie znajdowała w niej echa.
 456 8  |            Serce jej, jakkolwiek dobre, nie umiało dość odczuć sromoty
 457 8  |              siebie i Aulosów na zgubę, nie pojmowała po prostu, jak
 458 8  |             cezara - rzekła po chwili - nie byłoby ci bezpieczniej niż
 459 8  |                niż w domu Winicjusza.~I nie przyszło jej na myśl, że
 460 8  |                  zawołała z wybuchem. - Nie zostanę ani tu, ani u Winicjusza,
 461 8  |                 nienawistny?~Lecz Ligia nie mogła odpowiedzieć, gdyż
 462 8  |            wiernością psa swą królewnę. nie mógł znieść widoku jej łez.
 463 8  |            zaofiarować z tym swej pani, nie będąc pewnym czy taki postępek,
 464 8  |                on ci tak nienawistny?~- Nie - rzekła Ligia - nie wolno
 465 8  |                    Nie - rzekła Ligia - nie wolno mi go nienawidzić,
 466 8  |            listów Pawła z Tarsu, iż wam nie wolno ni się pohańbić, ni
 467 8  |               pozwala śmierć zadawać?~- Nie.~- Więc jakże możesz ściągać
 468 8  |                czym grozi gniew cezara. Nie! Wy nie możecie stąd uciekać.
 469 8  |             grozi gniew cezara. Nie! Wy nie możecie stąd uciekać. Jedna
 470 8  |                widziała taką modlitwę i nie mogła oczu oderwać od Ligii,
 471 8  |        zrozumiała teraz, dlaczego Ligia nie może zostać niczyją nałożnicą.
 472 8  |             chwilą wydawało się jej, że nie ma dla Ligii ratunku, teraz
 473 8  |                 sam cezar oprzeć mu się nie zdoła, że z nieba zejdą
 474 8  |         Pomponii i Aulosowi - rzekła. - Nie wolno mi ściągać zguby na
 475 8  |             ściągać zguby na nich, więc nie zobaczę ich nigdy więcej.~
 476 8  |            teraz jej ojcem i opiekunem. Nie mogą szukać schronienia
 477 8  |              nich gniew cezara. Ale ona nie może pozostać także ni w
 478 8  |                ukryje gdzieś, gdzie jej nie znajdzie ni Winicjusz, ni
 479 8  |                  do barbarzyńców, gdzie nie słyszano rzymskiego imienia
 480 8  |           imienia i gdzie władza cezara nie sięga. Niech ją weźmie i
 481 8  |        Winicjusza. Wówczas cezar, który nie lubi zajmować się cudzymi
 482 8  |            cudzymi sprawami, może nawet nie zechce pomagać Winicjuszowi
 483 8  |               pościgu, a w każdym razie nie będzie zbrodni obrażonego
 484 8  |              właśnie myślała. Aulusowie nie będą nawet wiedzieli, gdzie
 485 8  |               Pomponia. Ucieknie jednak nie z domu Winicjusza, tylko
 486 8  |              Mówił pewno prawdę, której nie byłby wyznał, gdyby był
 487 8  |                 pójdą w świat. Ursusowi nie potrafi się oprzeć nikt.
 488 8  |           potrafi się oprzeć nikt. Jemu nie oparłby się nawet ów straszny
 489 8  |             Biskup ulituje się nad nią, nie zostawi jej w rękach Winicjusza
 490 8  |               poczęła szeptać:~- Ty nas nie zdradzisz, Akte, nieprawda?~-
 491 8  |             odpowiedziała wyzwolenica - nie zdradzę was i proś tylko
 492 8  |                świeciły szczęściem. Oto nie potrafił nic wymyśleć, choć
 493 8  |               czyta, co trzeba, a czego nie trzeba. Ale chrześcijan
 494 8  |            choćby tam, skąd są, gdzie i nie słyszał nikt o Rzymie.~Tu
 495 8  |                 I niechby ją prowadzili nie tylko niewolnicy, ale nawet
 496 8  |      pretorianie! Już tam lepiej nikomu nie podsuwać się pod jego pięści,
 497 8  |              żelazo, to i głowa pod nim nie wytrzyma.~Lecz Ligia z wielką,
 498 8  |               palec w górę:~- Ursusie! "Nie zabijaj!" - rzekła.~Lig
 499 8  |                   On by przecie Baranka nie chciał obrazić, tylko że
 500 9  |                 ona, chrześcijanka, nic nie może uczynić dla tego Ukrzyżowanego,