Rozdzial

1 34| niezmierną tęsknotę, która przesłoniła mu życie od czasu, jak opuścił
2 51|  zdaje mi się, że Afrodyta przesłoniła się rąbkiem nieba i stoi
3 66|   się spod tupiących nóg i przesłoniła amfiteatr. Wśród okrzyków