Rozdzial
1 1 | Skąd ci przyszedł na myśl Aulus Plaucjusz? Czy wiesz,
2 2 | Petroniusz, który odgadł myśl towarzysza, nazwał je :gniazdem
3 2 | nigdy nie przychodził mu na myśl, gdy na przykład rozmawiał
4 2 | nie mogło mu przyjść na myśl, a następnie jął przeczyć
5 2 | nieraz przychodziło mu na myśl przenieść się do Sycylii
6 5 | błyskawica, przeleciało przez myśl młodego żołnierza, że Petroniusz
7 5 | niemałą pociechą była mu myśl, że Ligia, jeśli nie zostanie
8 6 | samemu nieraz przychodziło na myśl, dlaczego zbrodnia, choćby
9 7 | Mówmy o tobie, Ligio. Nie myśl nawet o tym, by sprzeciwić
10 7 | tylko być musi, ale chce, na myśl, że za chwilę usłyszy ten
11 8 | Winicjusza.~I nie przyszło jej na myśl, że jakkolwiek mówiła prawdę,
12 9 | marnością. Naraz przyszła jej myśl, że ten cezar, którego kochała
13 9 | było zazdrości. Owszem, na myśl o niebezpieczeństwach, jakie
14 9 | Przychodziło jej nawet na myśl, że gdyby cezar był dobry,
15 10 | jak i historia Rufina. Myśl jego była przy Ligii i choć
16 10 | deptać. Atacynusowi błysnęła myśl, że przede wszystkim należy
17 11 | niepodobieństwem i na samą myśl o tym ogarniał go szał.
18 11 | szaleńsze. Wreszcie błysnęła mu myśl, że nikt inny jej nie odbił,
19 11 | nikt inny jak cezar.~Na tę myśl Winicjuszowi pociemniało
20 11 | jej nie pomści. Ta jedna myśl sprawiała mu niejaką ulgę. "
21 11 | może zobaczy Ligię, i na tę myśl poczynał drżeć. Nuż bowiem
22 11 | nagle ogarnęło go na tę myśl poczucie jakiegoś szczęścia
23 12 | kara. Gdy poddasz swoim myśl o złych duchach, potwierdzą
24 12 | wstrzymała mnie przecie myśl o Chryzotemis! Otóż daruję
25 12 | Augusty nadto rozrywały mu myśl, tak że nie mógł długo pracować.
26 12 | być jej kochankiem, i ta myśl wydała mu się nagle przykrą
27 13 | pokłon. Petroniuszowi na myśl o przypuszczeniu, które
28 13 | jego widok przyszedł na myśl Homerowy Tersytes, więc
29 16 | musi Ligię stracić, i na tę myśl tracił tę resztę równowagi,
30 17 | wzruszała go tylko, lecz na myśl o tej tłuszczy, szydzącej
31 17 | wątpliwość. I nagle szczęśliwa myśl zaświtała mu w głowie.~-
32 19 | powrotnej z Ostrianum. I na tę myśl Winicjusza porywała szalona
33 19 | Wesołość jego mąciła jedynie myśl, że nocą trzeba będzie pójść
34 19 | strzaskaj mu szczękę! To dobra myśl i godny ciebie czyn. Gotów
35 20 | kochać.~Jakkolwiek też miał myśl zajętą Ligią, a uwagę wypatrywaniem
36 20 | nauki i niegodziwcu. Na tę myśl porwała go złość: "Cóżem
37 21 | nigdy nie przyszło dotąd na myśl, że już i między żołnierzami
38 22 | hałasu, to ją spłoszą."~I myśl o tym nie była mu zresztą
39 22 | mu się znów na głowie na myśl, że zadarł z taką potęgą.~
40 22 | ukrycia się w innym miejscu.~Myśl ta napełniła Chilona otuchą.~"
41 22 | spytać o to Ursusa. Ale myśl tę porzucił natychmiast.
42 24 | przeleciała mu wprawdzie myśl, że wówczas mógłby kazać
43 24 | mu nie grozi, jednakże na myśl, że stanie wśród tych tajemniczych
44 24 | którym służył, przebaczyli. Myśl ta miała mu przyjść później.
45 25 | mimo woli nasuwało się na myśl pytanie: dlaczego oni nie
46 25 | i w Winicjuszu na samą myśl o tym, jakby postąpił z
47 25 | widzeniu. Przeszło mu przez myśl, iż w gorączce czuł prawdę
48 25 | zaszły mu łzami na samą myśl o tym, zarazem z żalu i
49 25 | nauka tak nakazuje. Lecz myśl ta, przejmująca go podziwem
50 26 | dla Winicjusza i umilkł. Myśl jego błądziły widocznie
51 26 | Winicjuszowi nie przyszło nawet na myśl sprzeciwić się jej woli,
52 26 | większą wdzięcznością, a myśl biedziła się, jakby jej
53 26 | mnie i myślisz o Nim tylko.~Myśl i o mnie, bo inaczej Go
54 26 | Ligii wydało się, że sama myśl o jakiejkolwiek innej miłości,
55 27 | pierwszy w życiu przyszła jej myśl że mogłaby je osuszyć pocałunkami.
56 27 | nie osychających łez była myśl, że za grobem nie odnajdzie
57 27 | wezbrało mu oburzeniem na samą myśl, że owa Ligia, którą opiekował
58 27 | pokochała oto augustianina! Sama myśl o tym napełniała jego serce
59 28 | nawiązano żadnych nowych. Na myśl, że mógłby pojechać do Benewentu,
60 28 | przed miłością. Na samą myśl o tym chce mi się wysłać
61 28 | smutku i niepokoju jest mi myśl, że jestem blisko Ligii,
62 28 | Za późno przyszło mi na myśl, że on jednak na ręku mnie
63 29 | ale w końcu spostrzegł, że myśl o niej nie opuszcza go ani
64 29 | się pod nami! Ale na samą myśl o tym chwycił mnie jakiś
65 29 | zdawało się, że wpadł na dobrą myśl, mówił dalej w drodze do
66 30 | w nich tkwi taka właśnie myśl. Miedzianobrodym pogardzam,
67 31 | wstrząsnąwszy się na samą myśl, że Rubria była westalką.~-
68 32 | domach. Podsunąć mu podobną myśl było łatwo, bo cezar nie
69 32 | Zajmowała go tylko jedna myśl: zobaczenia się z Ligią,
70 32 | drzwi. Lecz przyszła mu myśl, że może Grek wie coś o
71 32 | przejęła go teraz na samą myśl o tym. Spojrzał na Chilona,
72 32 | nie przyszło mu nawet na myśl, jak ciężkiej dopuścił się
73 33 | przeszła im nawet przez myśl. Ale Piotr był w tej chwili
74 34 | ta chwila, w której taka myśl przyszła mu do głowy, bo
75 34 | wyśmiał i poddał cezarowi myśl, by cię zażądał jako zakładniczki
76 35 | te odwiedziny podały mu myśl udania się wprost do Apostołów,
77 35 | rękę do czoła i rzekł:~- Myśl była dobra, skoro skutek
78 36 | nieprzeliczonych tłumów nie przyszło na myśl, że spoglądają na siebie
79 36 | i nie tylko oczy, ale i myśl olśniewała od tych blasków
80 38 | ich widok przyszedł mi na myśl dom Aulosów, wasze impluvium
81 38 | wszystkiego, co przeszło mi przez myśl i duszę. Jam się nie spodziewał,
82 40 | przez wieki całe będą na myśl o nich powstawały włosy
83 41 | stopami.~- Wypowiedziałeś moją myśl - rzekł wreszcie Nero -
84 42 | łaski. Zląkł się na samą myśl o tym i by nie dopuścić
85 43 | Winicjuszowi włosy powstawały na myśl, co musiało się dziać bliżej
86 43 | nie zabudowane pole. Ta myśl dodała mu otuchy. Ogień
87 43 | błyskawiczną szybkością myśl, że ów krzyż zsyła mu to
88 43 | połączona ucieczka, ale myśl o nadludzkiej sile Ursusa
89 44 | otaczające miasto. Wszelka myśl o ratunku wydawała się niedorzeczną,
90 44 | nazwiskiem Neronii. Na tę myśl wściekłość ogarniała ludzi
91 45 | się również do Ostrianum.~Myśl ta sprawiła mu wielką ulgę.
92 45 | przerażenia chwytał go na samą myśl, że Ligia mogła się znaleźć
93 45 | Przyszła mi do głowy dobra myśl. - Mów - odpowiedział Winicjusz.~-
94 49 | możesz pozwolić, by nawet myśl taka przeszła przez czyjąś
95 51 | uśmiechać. Lecz po chwili myśl jego zwróciła się w inną
96 51 | Przyszło mu również na myśl, iż Tygellin, chcąc wyłowić
97 51 | niewiele o to dbał. Owszem, myśl pomieszania szyków Neronowi
98 51 | uwolnisz, zanim nie wpadną na myśl, iż będziesz próbował, to
99 52 | nadziemskiej istocie. A teraz na myśl, że tę istotę i ukochaną,
100 53 | Chrystus Nazareński? I na tę myśl przerażenie podjęło mu włosy
101 54 | w paszczy lwa." I na tę myśl, choć drżała w nim dusza
102 54 | skąd Auguście przyszło na myśl przyprowadzić ze sobą małego
103 54 | zgiętą przez ból.~Na tę myśl wróciła mu zuchwałość. Utkwił
104 56 | tych ludzi opanowała jedna myśl, wyłączna i zaziemska, która
105 56 | i szybka jak błyskawica myśl, że Piotr Apostoł inaczej
106 56 | co mi jeszcze przyszło na myśl, ale słuchając patrz na
107 56 | prosić o miłosierdzie. Ta myśl szła na niego z areny, przenikała
108 57 | prócz tego nurtowała go i ta myśl, że po raz pierwszy w życiu
109 58 | Oeta. Winicjusz zadrżał na myśl, że na rolę Herkulesa przeznaczono
110 60 | czasu nie dawała mu spokoju myśl, że Nazariusz dostał się
111 60 | zabrakło mu oddechu. Na myśl, że Ligia znajduje się wśród
112 60 | nagle urwał, jak gdyby jakaś myśl błysnęła mu w głowie.~-
113 61 | strony grobu, i jeśli czasem myśl ich zwracała się jeszcze
114 61 | rzeczom ziemskim, to tylko jak myśl ludzi, którzy gotując się
115 62 | przyszła mu do głowy jakaś nowa myśl, albowiem zwrócił się do
116 64 | Winicjusza stanowiła pewną ulgę myśl, że jeśli Ligia umrze, wówczas
117 65 | podróży, ale zarazem drży na myśl o szyderczym usposobieniu
118 66 | nie pozostała mu ani jedna myśl, usta tylko powtarzały jak
119 66 | chciał go jej pozbawić. Na tę myśl gniew odbił się na jego
120 67 | dziewczyna żyje i żyć będzie. Na myśl o tym radość rozpierała
121 68 | co mi przechodzi przez myśl? Napisz pieśń o dziewicy,
122 68 | mimo całego rozdrażnienia myśl taka przypadła do smaku
123 71 | przepełniało mu się radością na myśl, że do owej muzyki świata
124 73 | i z moją Złotowłosą. Na myśl o tym śmiać mi się chce,
125 74 | który wpadłszy na doskonałą myśl cieszy się z góry jej wykonaniem.~
126 74 | tłumnie, nikomu zaś ani przez myśl nie przeszło, by to miał
127 74 | znieść nie potrafię. Och, nie myśl, proszę, że mnie zraziło
128 Epi| Cezara przy jego tryumfie? Myśl, by ktokolwiek ze śmiertelnych
|