Rozdzial

  1 1  |                    Skąd ci przyszedł na myśl Aulus Plaucjusz? Czy wiesz,
  2 2  |                Petroniusz, który odgadł myśl towarzysza, nazwał je :gniazdem
  3 2  |             nigdy nie przychodził mu na myśl, gdy na przykład rozmawiał
  4 2  |                 nie mogło mu przyjść na myśl, a następnie jął przeczyć
  5 2  |               nieraz przychodziło mu na myśl przenieść się do Sycylii
  6 5  |           błyskawica, przeleciało przez myśl młodego żołnierza, że Petroniusz
  7 5  |                niemałą pociechą była mu myśl, że Ligia, jeśli nie zostanie
  8 6  |           samemu nieraz przychodziło na myśl, dlaczego zbrodnia, choćby
  9 7  |               Mówmy o tobie, Ligio. Nie myśl nawet o tym, by sprzeciwić
 10 7  |            tylko być musi, ale chce, na myśl, że za chwilę usłyszy ten
 11 8  |       Winicjusza.~I nie przyszło jej na myśl, że jakkolwiek mówiła prawdę,
 12 9  |           marnością. Naraz przyszła jej myśl, że ten cezar, którego kochała
 13 9  |              było zazdrości. Owszem, na myśl o niebezpieczeństwach, jakie
 14 9  |               Przychodziło jej nawet na myśl, że gdyby cezar był dobry,
 15 10 |                  jak i historia Rufina. Myśl jego była przy Ligii i choć
 16 10 |            deptać. Atacynusowi błysnęła myśl, że przede wszystkim należy
 17 11 |              niepodobieństwem i na samą myśl o tym ogarniał go szał.
 18 11 |         szaleńsze. Wreszcie błysnęła mu myśl, że nikt inny jej nie odbił,
 19 11 |              nikt inny jak cezar.~Na tę myśl Winicjuszowi pociemniało
 20 11 |                jej nie pomści. Ta jedna myśl sprawiała mu niejaką ulgę. "
 21 11 |             może zobaczy Ligię, i na tę myśl poczynał drżeć. Nuż bowiem
 22 11 |                 nagle ogarnęło go na tę myśl poczucie jakiegoś szczęścia
 23 12 |                 kara. Gdy poddasz swoim myśl o złych duchach, potwierdzą
 24 12 |                 wstrzymała mnie przecie myśl o Chryzotemis! Otóż daruję
 25 12 |              Augusty nadto rozrywały mu myśl, tak że nie mógł długo pracować.
 26 12 |                być jej kochankiem, i ta myśl wydała mu się nagle przykrą
 27 13 |                pokłon. Petroniuszowi na myśl o przypuszczeniu, które
 28 13 |                 jego widok przyszedł na myśl Homerowy Tersytes, więc
 29 16 |             musi Ligię stracić, i na tę myśl tracił tę resztę równowagi,
 30 17 |             wzruszała go tylko, lecz na myśl o tej tłuszczy, szydzącej
 31 17 |          wątpliwość. I nagle szczęśliwa myśl zaświtała mu w głowie.~-
 32 19 |          powrotnej z Ostrianum. I na tę myśl Winicjusza porywała szalona
 33 19 |            Wesołość jego mąciła jedynie myśl, że nocą trzeba będzie pójść
 34 19 |          strzaskaj mu szczękę! To dobra myśl i godny ciebie czyn. Gotów
 35 20 |             kochać.~Jakkolwiek też miał myśl zajętą Ligią, a uwagę wypatrywaniem
 36 20 |              nauki i niegodziwcu. Na tę myśl porwała go złość: "Cóżem
 37 21 |             nigdy nie przyszło dotąd na myśl, że już i między żołnierzami
 38 22 |               hałasu, to ją spłoszą."~I myśl o tym nie była mu zresztą
 39 22 |                mu się znów na głowie na myśl, że zadarł z taką potęgą.~
 40 22 |            ukrycia się w innym miejscu.~Myśl ta napełniła Chilona otuchą.~"
 41 22 |                 spytać o to Ursusa. Ale myśl tę porzucił natychmiast.
 42 24 |                przeleciała mu wprawdzie myśl, że wówczas mógłby kazać
 43 24 |               mu nie grozi, jednakże na myśl, że stanie wśród tych tajemniczych
 44 24 |             którym służył, przebaczyli. Myśl ta miała mu przyjść później.
 45 25 |               mimo woli nasuwało się na myśl pytanie: dlaczego oni nie
 46 25 |                  i w Winicjuszu na samą myśl o tym, jakby postąpił z
 47 25 |             widzeniu. Przeszło mu przez myśl, iż w gorączce czuł prawdę
 48 25 |                 zaszły mu łzami na samą myśl o tym, zarazem z żalu i
 49 25 |                nauka tak nakazuje. Lecz myśl ta, przejmująca go podziwem
 50 26 |                dla Winicjusza i umilkł. Myśl jego błądziły widocznie
 51 26 |      Winicjuszowi nie przyszło nawet na myśl sprzeciwić się jej woli,
 52 26 |                większą wdzięcznością, a myśl biedziła się, jakby jej
 53 26 |             mnie i myślisz o Nim tylko.~Myśl i o mnie, bo inaczej Go
 54 26 |               Ligii wydało się, że sama myśl o jakiejkolwiek innej miłości,
 55 27 |           pierwszy w życiu przyszła jej myśl że mogłaby je osuszyć pocałunkami.
 56 27 |               nie osychających łez była myśl, że za grobem nie odnajdzie
 57 27 |          wezbrało mu oburzeniem na samą myśl, że owa Ligia, którą opiekował
 58 27 |        pokochała oto augustianina! Sama myśl o tym napełniała jego serce
 59 28 |            nawiązano żadnych nowych. Na myśl, że mógłby pojechać do Benewentu,
 60 28 |                 przed miłością. Na samą myśl o tym chce mi się wysłać
 61 28 |              smutku i niepokoju jest mi myśl, że jestem blisko Ligii,
 62 28 |                 Za późno przyszło mi na myśl, że on jednak na ręku mnie
 63 29 |              ale w końcu spostrzegł, że myśl o niej nie opuszcza go ani
 64 29 |               się pod nami! Ale na samą myśl o tym chwycił mnie jakiś
 65 29 |          zdawało się, że wpadł na dobrą myśl, mówił dalej w drodze do
 66 30 |                w nich tkwi taka właśnie myśl. Miedzianobrodym pogardzam,
 67 31 |               wstrząsnąwszy się na samą myśl, że Rubria była westalką.~-
 68 32 |             domach. Podsunąć mu podobną myśl było łatwo, bo cezar nie
 69 32 |                Zajmowała go tylko jedna myśl: zobaczenia się z Ligią,
 70 32 |                 drzwi. Lecz przyszła mu myśl, że może Grek wie coś o
 71 32 |               przejęła go teraz na samą myśl o tym. Spojrzał na Chilona,
 72 32 |                nie przyszło mu nawet na myśl, jak ciężkiej dopuścił się
 73 33 |                 przeszła im nawet przez myśl. Ale Piotr był w tej chwili
 74 34 |                ta chwila, w której taka myśl przyszła mu do głowy, bo
 75 34 |               wyśmiał i poddał cezarowi myśl, by cię zażądał jako zakładniczki
 76 35 |                 te odwiedziny podały mu myśl udania się wprost do Apostołów,
 77 35 |                rękę do czoła i rzekł:~- Myśl była dobra, skoro skutek
 78 36 | nieprzeliczonych tłumów nie przyszło na myśl, że spoglądają na siebie
 79 36 |                 i nie tylko oczy, ale i myśl olśniewała od tych blasków
 80 38 |               ich widok przyszedł mi na myśl dom Aulosów, wasze impluvium
 81 38 |       wszystkiego, co przeszło mi przez myśl i duszę. Jam się nie spodziewał,
 82 40 |                przez wieki całe będą na myśl o nich powstawały włosy
 83 41 |          stopami.~- Wypowiedziałeś moją myśl - rzekł wreszcie Nero -
 84 42 |                łaski. Zląkł się na samą myśl o tym i by nie dopuścić
 85 43 |        Winicjuszowi włosy powstawały na myśl, co musiało się dziać bliżej
 86 43 |                 nie zabudowane pole. Ta myśl dodała mu otuchy. Ogień
 87 43 |                 błyskawiczną szybkością myśl, że ów krzyż zsyła mu to
 88 43 |                 połączona ucieczka, ale myśl o nadludzkiej sile Ursusa
 89 44 |              otaczające miasto. Wszelka myśl o ratunku wydawała się niedorzeczną,
 90 44 |               nazwiskiem Neronii. Na tę myśl wściekłość ogarniała ludzi
 91 45 |               się również do Ostrianum.~Myśl ta sprawiła mu wielką ulgę.
 92 45 |          przerażenia chwytał go na samą myśl, że Ligia mogła się znaleźć
 93 45 |              Przyszła mi do głowy dobra myśl. - Mów - odpowiedział Winicjusz.~-
 94 49 |               możesz pozwolić, by nawet myśl taka przeszła przez czyjąś
 95 51 |               uśmiechać. Lecz po chwili myśl jego zwróciła się w inną
 96 51 |                  Przyszło mu również na myśl, iż Tygellin, chcąc wyłowić
 97 51 |             niewiele o to dbał. Owszem, myśl pomieszania szyków Neronowi
 98 51 |           uwolnisz, zanim nie wpadną na myśl, iż będziesz próbował, to
 99 52 |        nadziemskiej istocie. A teraz na myśl, że tę istotę i ukochaną,
100 53 |            Chrystus Nazareński? I na tę myśl przerażenie podjęło mu włosy
101 54 |                 w paszczy lwa." I na tę myśl, choć drżała w nim dusza
102 54 |               skąd Auguście przyszło na myśl przyprowadzić ze sobą małego
103 54 |                 zgiętą przez ból.~Na tę myśl wróciła mu zuchwałość. Utkwił
104 56 |              tych ludzi opanowała jedna myśl, wyłączna i zaziemska, która
105 56 |                 i szybka jak błyskawica myśl, że Piotr Apostoł inaczej
106 56 |               co mi jeszcze przyszło na myśl, ale słuchając patrz na
107 56 |               prosić o miłosierdzie. Ta myśl szła na niego z areny, przenikała
108 57 |            prócz tego nurtowała go i ta myśl, że po raz pierwszy w życiu
109 58 |              Oeta. Winicjusz zadrżał na myśl, że na rolę Herkulesa przeznaczono
110 60 |             czasu nie dawała mu spokoju myśl, że Nazariusz dostał się
111 60 |                 zabrakło mu oddechu. Na myśl, że Ligia znajduje się wśród
112 60 |            nagle urwał, jak gdyby jakaś myśl błysnęła mu w głowie.~-
113 61 |            strony grobu, i jeśli czasem myśl ich zwracała się jeszcze
114 61 |          rzeczom ziemskim, to tylko jak myśl ludzi, którzy gotując się
115 62 |         przyszła mu do głowy jakaś nowa myśl, albowiem zwrócił się do
116 64 |         Winicjusza stanowiła pewną ulgę myśl, że jeśli Ligia umrze, wówczas
117 65 |            podróży, ale zarazem drży na myśl o szyderczym usposobieniu
118 66 |              nie pozostała mu ani jedna myśl, usta tylko powtarzały jak
119 66 |           chciał go jej pozbawić. Na tę myśl gniew odbił się na jego
120 67 |        dziewczyna żyje i żyć będzie. Na myśl o tym radość rozpierała
121 68 |                  co mi przechodzi przez myśl? Napisz pieśń o dziewicy,
122 68 |               mimo całego rozdrażnienia myśl taka przypadła do smaku
123 71 |         przepełniało mu się radością na myśl, że do owej muzyki świata
124 73 |                 i z moją Złotowłosą. Na myśl o tym śmiać mi się chce,
125 74 |             który wpadłszy na doskonałą myśl cieszy się z góry jej wykonaniem.~
126 74 |           tłumnie, nikomu zaś ani przez myśl nie przeszło, by to miał
127 74 |           znieść nie potrafię. Och, nie myśl, proszę, że mnie zraziło
128 Epi|              Cezara przy jego tryumfie? Myśl, by ktokolwiek ze śmiertelnych