Rozdzial
1 1 | budzi się jakby zdrętwiały i bez możności zebrania myśli.
2 1 | swego czasu w Antiochii, ale bez powodzenia.~- Tedy jestem
3 1 | jej ciało, zakochałem się bez pamięci.~- Jest więc tak
4 2 | je :gniazdem Kwirytów - bez Kwirytów". Istotnie, miejscowy
5 2 | chaldejskich magów, wreszcie ludzi bez wszelkich zajęć, którzy
6 2 | familię, to jest na wszystkich bez różnicy płci i wieku niewolników
7 2 | zauważył, że odźwierny tu bez łańcuchów? - To dziwny dom -
8 4 | jakim sposobem potrafi być bez nich, nawet w niebie, szczęśliwa.
9 4 | próg którego z tych ludzi bez czci i sumienia. Przeklęta
10 6 | Wie, że władza jego jest bez granic, a jednak stara się
11 7 | kochał ją niegdyś i porzucił bez urazy, w spokojny, a nawet
12 7 | poniżyć, ale mogło i wynieść bez miary.~Dnia tego i Ligia
13 7 | miękką złotej barwy tunikę bez rękawów, na którą miało
14 7 | spoczywał Winicjusz.~Był bez togi, albowiem wygoda i
15 7 | tylko szkarłatna tunika bez rękawów, wyszyta w srebrne
16 7 | rozmiłowanie, i zachwyt bez granic.~- Wiedziałem, że
17 7 | nadmiarem światła, szkliste, bez myśli, podobne do oczu umarłych.~
18 7 | twierdzi, iż jesteś osłem bez domieszki.~- Habet! - rzekł
19 7 | ucztę, wybuchnął nagle, bez żadnego powodu, bezmyślnym
20 7 | niej, ten jest już zgubiony bez ratunku. Czyniło jej się
21 7 | młodzież nie ma wiary, a bez wiary nie może być cnoty.
22 8 | chwila milczenia. Przepaść bez dna otworzyła się przed
23 9 | jakieś szczęście po prostu bez miary, wobec którego wszelkie
24 9 | przedsionka poruszyła się bez szelestu i wysoki, czarniawy
25 10| trzech, po czterech, wszyscy bez pochodni, wszyscy w ciemnych
26 11| zatybrzańską. Lecz była to gonitwa bez celu, gdyż sam nie miał
27 11| Zdawało mu się, że nie potrafi bez niej istnieć. Nie umiał
28 11| odpowiedzieć, co zrobiłby bez niej jutro, jakby mógł przeżyć
29 11| nie umiał zachować miary, bez miary również kochał to
30 12| Winicjusza, zdawała się bez tchu w piersi czekać na
31 15| przez tegoż samego posłańca bez zbytniej zwłoki odpiszesz.
32 16| gdy kary spadały na nich bez żadnego powodu, zarówno
33 16| życie dla marnej mamony, bez której, jako prawdziwy filozof,
34 16| niebaczne słowo, a zginie bez ratunku.~- Będę jej szukał,
35 16| nie zniknęli z nim razem bez wieści. Za dobrą robotę
36 17| nocując w nich między ludźmi bez dachu. bez czci i wiary,
37 17| między ludźmi bez dachu. bez czci i wiary, łatwo mógł
38 18| tamtego dziecka rozwieje się bez śladu. Jesteśmy już od dni
39 18| arbiter, ale jako człowiek, bez którego rad i smaku wycieczka
40 19| wypadkowi, nie pozostał całkiem bez nagrody. Serce twoje nie
41 19| Czuł też w sobie energię bez granic i był przekonany,
42 19| jak największą ostrożność, bez której całe dzieło może
43 19| zatem można to uczynić bez obawy prawa. W razie gdyby
44 19| znaki, jakoweś tessery, bez których nikt nie będzie
45 19| Oto są znaki, panie. Bez nich nie puszczono by nas.
46 20| nabierała ceny po prostu bez granic, a klęski życia stawały
47 20| siedzieli tak pod ścianą bez rady i nadziei. Co ich sen
48 20| wpadła Maria z Magdali, bez tchu, z rozwiązanym włosem
49 20| słów, które były dla nich bez ceny. Zdawało im się, że
50 20| twarzach znać było zachwyt bez granic i zapomnienie życia,
51 23| poświęceniach i miłosierdziu bez granic, sama upoiła się
52 24| przed Ostrianum często, lubo bez skutku, wysyłał był niewolników
53 25| Widział jednak i widział nie bez wewnętrznego oburzenia,
54 26| osłabiony, ale z głową chłodną i bez gorączki. Zdawało mu się,
55 26| przed sobą jakby przepaść bez dna. Był patrycjuszem, był
56 26| Szukałem cię, bom nie mógł żyć bez ciebie. Nie chciałem ni
57 26| prawdę, iż nie potrafię bez ciebie żyć i dotąd żyłem
58 26| się kochaną i ubóstwianą bez granic, czuła, że ten nieugięty
59 28| przestać jej kochać, ni żyć bez niej, wprowadzę ją do domu
60 28| nie mogę sobie dać rady bez niej, że mi źle jest samemu,
61 28| skutek jego nauki jak beczka bez obręczy, ów odrzekł mi: "
62 29| koniec żyje, jakby nie żył: bez nadziei, bez jutra, bez
63 29| jakby nie żył: bez nadziei, bez jutra, bez wiary w szczęście,
64 29| bez nadziei, bez jutra, bez wiary w szczęście, a naokół
65 29| przykład do kapłanów Serapisa. Bez wątpienia jest między nimi,
66 29| tajemnice.~Lecz mówił to bez wiary i głosem niepewnym,
67 29| jeśli coś można zobaczyć... bez oczu. Tymczasem są to po
68 31| kryształem i naczyniami wprost bez ceny, złupionymi w Italii,
69 31| miejscu, z bijącym sercem, bez oddechu, bo jakkolwiek rozpoznał,
70 31| jej, to byłbyś zgubiony bez ratunku: ty, Ligia, a może
71 32| dowcip i ironia ześlizną się beż żadnego skutku po nowych
72 32| zaiste, bo może się zgubić bez ratunku. A niechby Wenus
73 32| rzecz mniejsza. To są rzeczy bez wagi! Przede wszystkim będzie
74 32| rozkazy. I potem radość bez końca! "Czym było moje życie? -
75 32| zadawaniem sobie ciągłych pytań bez odpowiedzi." W ten~sposób
76 32| byś jednak nie odszedł bez nagrody, na jaką zasługujesz,
77 33| i stał z bijącym sercem, bez tchu, zaledwie mogąc się
78 37| niego z całą ufnością i bez obawy, aby list wpadł w
79 37| wpływ taki, że otaczają go bez ustanku, widząc w nim nie
80 39| to, że opuściłeś Ancjum bez wiedzy cezara? - pytała
81 39| goniec cesarski. I dłużej już bez ciebie wytrzymać nie mogłem.
82 39| nich wesoło i możemy żyć bez troski." Wówczas Paweł tak
83 39| jako morze nieprzebrane bez końca. Jakże więc, Petroniuszu,
84 39| ciebie i rozmawiałem ciągle, bez ustanku, jak gdybyś była
85 40| jakby cezar zdołał się bez niego obejść, z kim by mógł
86 40| Prometeusza, równie jak bez wojny Homer nie napisałby
87 40| żeś się po pijanemu zgubił bez ratunku. Pamiętaj, że igrasz
88 40| wyjazdu, bo inaczej wyjadę bez pozwolenia. Nie mogę tu
89 41| pokazywać mi się na oczy bez ślubnego pierścienia.~-
90 45| prowadź! - rzekł trybun. Chilo bez namysłu skręcił na lewo,
91 46| tysięcy ludzi pozostanie bez dachu. Inni rozszerzali
92 47| wezwał, szli za nim nie bez wahania, ale z pewną otuchą,
93 48| przemknęła po jej twarzy i bez słowa, jak dziecko, które
94 49| niecierpliwił się od dawna, rzekł:~- Bez wątpienia, cezarze, gdyby
95 49| Dlatego, że udajesz miłość bez granic dla cezara, a przed
96 50| jej szukał, gdyż nie mógł bez niej żyć. Za nędzną zapłatę
97 51| nie warto myśleć, bo ona bez naszej pomocy o nas myśli."
98 51| kuglarze, co za gmin plugawy bez smaku i poloru! Dziesięciu
99 51| twarzą skupioną i groźną, ale bez przerażenia. Widocznie pierwszym
100 51| kłopoty i troski pierzchły bez śladu. Zapomniał o cezarze,
101 52| pieśni pozwalali się porywać bez oporu. Lecz cierpliwość
102 52| te usiłowania pozostały bez skutku. Seneka, niepewny
103 53| pełen żałosnej skargi i bólu bez granic:~- Ja, wdowa, jednego
104 54| modlitwy miały pozostać bez skutku. Bał się nie mieć
105 56| nocą. Budowano i ozdabiano bez wytchnienia. Lud opowiadał
106 56| utrudzać przed czasem, szli bez zbroi, często zupełnie nadzy,
107 56| sędzią, który żadnej winy bez kary nie zostawi. Więc którzyście
108 56| ludzi przybranych w hełmy bez otworów na oczy, a zatem
109 57| w górę i umierają jakby bez cierpień. Jestem pewny,
110 57| i burze.~- Czy idziecie bez świateł? - spytał Winicjusz.~-
111 58| więc jęły domagać się, by bez względu na pogodę przyśpieszono
112 58| prawdziwy Scewola, stał bez jęku, z oczyma wzniesionymi
113 60| poszukiwania jego pozostały również bez skutku.~Tymczasem godzina
114 61| poprzednio, puszczą go może i bez znaku, więc za nadejściem
115 62| twarz w dłoniach, pozostał bez ruchu, Paweł zaś podniósł
116 62| rozłożył ręce i pozostał tak bez ruchu. Księżyc oświecał
117 66| że Petroniusz nie pyta bez przyczyny. Sam on żył już
118 68| niejako pod opiekę ludu i bez wzniecenia rozruchów nikt
119 69| jest obywatelem rzymskim i bez sądu karać go nie mogą,
120 70| ziemi, z twarzą w prochu, bez ruchu i słowa. Nazariuszowi
121 71| którego nie było dotąd, a bez którego ziemia cała była "
122 71| wszystkie nauki, niczym nie będą bez miłości, która jest łaskawa,
123 73| bańkami i pustym brzękiem słów bez znaczenia? Pamiętasz pytanie,
|