Rozdzial

  1 1 |        poczęli się ochładzać. Przez chwilę panowało milczenie. Winicjusz
  2 1 |          ostatnie imię zapomniał na chwilę o dziewczynach z Kos i podniósłszy
  3 2 |            a jednak najszczęśliwsze chwile mego życia spędziłem w Brytanii...~-
  4 3 |          nie podnosząc głowy, przez chwilę milczał, po czym jął mówić
  5 4 |     Plaucjusz, który nadszedł na tę chwilę, dowiedziawszy się, o co
  6 5 |          tak straszliwie, iż ani na chwilę nawet Aulos nie mógł go
  7 5 |       kroplami potu; krew, która na chwilę uciekła do serca, napłynęła
  8 7 |        czasie jedzenia, czekając na chwilę, w której służba pozwoli
  9 7 |          Lecz zamyśliwszy się przez chwilę, mówiła dalej: - Może jednak
 10 7 |            na krześle, oddała ją na chwilę w ręce niewolnic, by czuwać
 11 7 |            ale chce, na myśl, że za chwilę usłyszy ten miły i upodobany
 12 7 |     posługiwał, patrzył na nich. Na chwilę wzrok jego spotkał się z
 13 7 |             jego przykładem i przez chwilę naokół rozlegały się oklaski,
 14 7 |         wzniósł oczy w górę i przez chwilę w triclinium zapanowała
 15 9 |           pieśni; inni, którym dano chwilę wypoczynku, siedzieli nad
 16 9 |           zaś patrzyła na nią przez chwilę z twarzą rozjaśnioną złym
 17 11|            uczty i Winicjusz ani na chwilę nie wątpił, że musiała mu
 18 11|           cezarowi, na złą trafiłeś chwilę i nie wiem, czy będziesz
 19 11|           popatrzyła na niego przez chwilę, jakby wahając się lub jakby
 20 11|           oddaje, nie odbiera. Były chwile u Aulusów, że sam wierzył
 21 12|          Petroniusz zamyślił się na chwilę, po czym rzekł: - Poppea
 22 12|           spokój, więc popatrzywszy chwilę na klęczącą rzekł:~- Przywołasz
 23 12|            jego nóg, przycisnęła na chwilę do ust brzeg jego togi,
 24 12|         uśmiechy; za czym popatrzył chwilę jeszcze na leżącą u jego
 25 14|          się obecni, zdumiał się na chwilę sam Nero, jeden tylko Petroniusz
 26 14|          Winicjusz zatrzymał się na chwilę i spojrzał tak na Petroniusza,
 27 14|          Więc zamyśliwszy się przez chwilę rzekł:~- Świat dźwiga na
 28 16|           utrzymać Petroniusz. Były chwile, w których sam nie wiedział,
 29 16|     niezmiernej fali. Lecz miewał i chwile, w których bladł z wściekłości
 30 17|       Chilon powstał również, przez chwilę patrzył na twarz robotnika,
 31 19|       twarzy Greka odbiły się przez chwilę strach i wahanie, po czym
 32 20|          coś dziwnego. Zapomniał na chwilę, gdzie jest, począł tracić
 33 21|            się modlić i śpiewać. Za chwilę zagrzmiało: Maranatha! a
 34 21|             nich. Nie tracąc ani na chwilę z oczu Ligii myślał tylko
 35 21|       Apostoł, on zaś trzymał przez chwilę ręce na ich żelaznych szyszakach,
 36 21|          skrzydełka Merkurego, i za chwilę powrócił.~- Nie - rzekł -
 37 22|        obcych osób. Winicjusz przez chwilę namyślał się, czy nie wrócić
 38 23|          nieraz prosiła Boga o taką chwilę, w której, idąc za tchnieniem
 39 24|             Ligia, zatrzymał się na chwilę i rzekł:~- Nie kłam, stary
 40 24|             zabił.~- Błogosławię tę chwilę, w której doradziłem ci
 41 24|            się Apostoł Piotr, przez chwilę chwiał swą białą głową zniżając
 42 25|             chłodzący, zatrzymał na chwilę jej rękę i spytał:~- To
 43 26|           Ligia zamyśliła się przez chwilę, po czym odrzekła: - Nie.
 44 26|             i własnym sercem.~Na tę chwilę wewnętrznej rozterki trafił
 45 27| przypuszczała. Winicjusz mógł przez chwilę oburzyć się na niego, ale
 46 27|       dotknęła jego włosów, i przez chwilę zmagali się tak w upojeniu
 47 27|       przyjdzie mu opłacić szczęsną chwilę, lecz Ligia zrozumiała,
 48 27|         Kryspowi wydawało się przez chwilę, iż to był Chilon.~Oni zaś
 49 27|        przemówić.~A ów pomilczawszy chwilę spytał znowu:~- Kryspie,
 50 28|          zdać sprawy. Miewał jednak chwile, w których sądził, że gdyby
 51 29|         niej nie opuszcza go ani na chwilę, że ona wyłącznie jest powodem
 52 30|          piękna.~Tu zamyślił się na chwilę, po czym zapytał:~- Powiedzcie
 53 30|        widuję.~Po czym pomilczawszy chwilę rzekł:~- Jak się ma owa
 54 34|        wiesz...~Winicjusz umilkł na chwilę z nadmiaru szczęścia, po
 55 34|           ty będziesz w moim.~Przez chwilę szli w milczeniu, nie mogąc
 56 35|         popatrzywszy na niego przez chwilę, rzekł:~- Co się z tobą
 57 35|       radość była w domu.~Oni przez chwilę stali w milczeniu, jakby
 58 35|          jechać do Achai. Tymczasem chwile rozstania osłodzi mi pamięć
 59 36|          gdy chciał na krótką tylko chwilę zatrzymać się w drodze czy
 60 36|            kamieniu Apostole. Przez chwilę dwaj ci ludzie patrzyli
 61 39|        drobne ciało, tulił ją przez chwilę do siebie, po czym rzekł:~-
 62 39|            jak jaśmin dłoni i przez chwilę słyszeli tylko bicie własnych
 63 40|            zgubę lub szkodę. Bywały chwile, że mógł zgubić nawet i
 64 40|  augustianów, cezarze, pozwól mi na chwilę zostać ze sobą...~W godzinę
 65 40|        mówił:~- Miałem przez ciebie chwilę trwogi. Sądziłem, żeś się
 66 40|      zbraknie!...~Po czym umilkł na chwilę i. pomyślawszy rzekł:~-
 67 41|             pochwał obecnych. Przez chwilę siedział z rękoma wspartymi
 68 41|       znawcą! - rzekł Nero.~I przez chwilę chodzili w milczeniu, tylko
 69 41|           przeznaczony.~Cezar przez chwilę to podnosił, to zniżał różowe
 70 42|         morzem płomieni!" - i przez chwilę czuł, że grozi mu naprawdę
 71 42|            czeka tylko na spo-sobną chwilę, by chwycić za broń przeciw
 72 42|   posypawszy nim głowę począł przez chwilę jęczeć rozpaczliwie.~Lecz
 73 42|           Juniusz zawahał się przez chwilę, następnie rzekł zniżonym
 74 43|     oddziału i przepomniawszy na tę chwilę nauk Pawła o miłości bliźniego
 75 43|          były:~- Gdzie Linus?~Przez chwilę nie było odpowiedzi, po
 76 45|             na lewo, ku wzgórzu. Na chwilę zbocze owego wzgórza przesłoniło
 77 46|        płomienia wzbijały się przez chwilę aż pod niebo. Wiatr zmieniał
 78 46|            ale nocami, gdy wiatr na chwilę rozchylał płomienie, widać
 79 47|         Ostyjskiej zatrzymał się na chwilę i rzekł: "Bezdomny władca
 80 47|            na ramieniu Petroniusza, chwilę milczał, a na koniec, ochłonąwszy,
 81 48|           głowa jest blisko i że za chwilę ją ujrzy. Ogarnęło go nagle
 82 49|             lecz Seneka pomyślawszy chwilę rzekł:~- Pojechać łatwo,
 83 49|             Nero zaś siedział przez chwilę w milczeniu, lecz widząc,
 84 49|            obie ręce w górę i przez chwilę pozostał tak w milczeniu.~
 85 50|         siostrzeńcem?~Nero pomyślał chwilę i odrzekł:~- Nie! nie teraz!...
 86 51|      Niewolnik zniknął za kotarą; w chwilę później dały się słyszeć
 87 54|           że lektyka musiała się na chwilę zatrzymać. Wówczas augustianin
 88 54|          kazałeś mnie schłostać.~Na chwilę umilkli obaj, po czym ozwał
 89 55|          Chrystus pozwoli wrócić na chwilę jej duszy do niego, aby
 90 55|             trybun pozostał jeszcze chwilę ze spuszczoną głową, po
 91 56|            głos. Posłuchawszy przez chwilę, zawrócił i przecisnąwszy
 92 56|          czas gniewu Bożego. Oto za chwilę staniecie przed strasznym
 93 56|          wobec śmierci, na którą za chwilę pójść mieli wszyscy owi
 94 56|     gladiatorów. Lanio, upatrzywszy chwilę, runął wreszcie na przeciwnika,
 95 56|            jakoś gotowej obelgi. Na chwilę umilkł, po czym odpowiedział
 96 56|            w pustce areny, która za chwilę miała się zapełnić męką
 97 56|       pragnąc mu przedłużyć choć na chwilę życie, starał się oderwać
 98 57|           zasłużył?~- Boś obrał złą chwilę.~- Dlaczego?~- Dlatego,
 99 57|      tyczących amfiteatru, pomyślał chwilę i ozwał się: - Te widowiska,
100 57|        potem..."~Tu zamyślił się na chwilę, a następnie machnąwszy
101 57|           Nigra błysnęły łzy; przez chwilę milczał, następnie wzniósłszy
102 57|        począł całować jego czoło.~W chwilę później nadszedł Petroniusz
103 58|          nie odejmował teraz ani na chwilę szmaragdu od oka, przypatrując
104 58|       ofiarami, na które dopiero za chwilę miała przyjść kolej, był
105 58|          jeszcze: zdawało się przez chwilę, że oderwie dłoń od krzyża
106 59|            popatrzył na niego przez chwilę i zwróciwszy się do Tygellina,
107 60|      Winicjusz podniósł się i przez chwilę jeszcze walczył ze wzruszeniem.~-
108 60|            A teraz Zbawiciel dał mi chwilę przytomności, abyśmy się
109 62|            wykutą z kamienia twarz. Chwile płynęły jedna za drugą;
110 65|             Scewinus zbladł i przez chwilę patrzyli sobie w oczy. -
111 66|     obmyślono dla niej mękę i co za chwilę zobaczy. Wreszcie, jak człowiek,
112 66|           się być zlane wodą. Przez chwilę stał jakby na wpół przytomny,
113 66|            mu tylko o siebie. Przez chwilę rozglądał się dokoła, po
114 67|           ale On mi je wrócił na tę chwilę i On natchnął ten srogi
115 68|        świata. Więc popatrzył przez chwilę na Petroniusza, po czym
116 69|            oczu starca.~Lecz gdy na chwilę uczynił już wybór, ogarniał
117 74|           Greka, by mu podwiązał na chwilę żyły, albowiem mówił, że