Rozdzial
1 1 | Świat stoi na oszustwie, a życie jest złudzeniem. Dusza jest
2 2 | rzekł. - Choćby świat i życie były jak najgorsze, jedno
3 2 | mąż wystarczył jej na całe życie. - Univira!... Łatwiej dziś
4 2 | Aulos - któremu uratowałeś życie, gdy raz zdarzyło mu się
5 2 | mniemam, Petroniuszu, że całe życie schodzi ci na nim.~- Życie
6 2 | życie schodzi ci na nim.~- Życie jest śmiechu warte, więc
7 4 | przybytkiem, ale na szczęście życie jest jednym mgnieniem oka,
8 5 | Kornutus lub Trazeasz, więc życie jego było szeregiem ustępstw
9 7 | widzieć, wolałby stracić życie niż ją opuścić. Ona jest
10 7 | ona sama będzie mu całe życie wdzięczna, nie mógł opanować
11 7 | musi zginąć, a szkoda, bo życie jednak jest dobre, cezar
12 7 | rozpłakał się.~- Co tam to życie przyszłe!... Achilles miał
13 9 | dostatek, wygodę i idzie na życie tułacze i nieznane. Może
14 9 | ciekawości, jakim będzie to życie gdzieś w odległych krajach,
15 9 | którym mogła stracić wprost życie. Akte była bojaźliwą z natury
16 9 | nigdy przedtem. Dotychczas życie wydawało się jej tylko ciężkim
17 11 | błyskawicznie przez pamięć całe jego życie, tak jemu poczęła się przesuwać
18 11 | zęby:~- Akte... Jeśli ci życie miłe, jeśli nie chcesz stać
19 11 | A ty czym byłaś całe życie?~- Ja byłam przedtem niewolnicą.~
20 13 | będzie ją żywił... Och, jakie życie ciężkie! Gdzie te czasy,
21 14 | zamawiacze, którzy drżeli o swoje życie, i lud. Petroniusz rad był
22 14 | jednym spojrzeniem wyssał życie z jej piersi... Biada mi!
23 14 | odrzekł mi, że zbierał całe życie sestercję do sestercji,
24 15 | wyższość. Oto bardziej dba o życie i zarazem jest większym
25 15 | Trzeba się tymczasem bawić. Życie samo w sobie byłoby niezłe,
26 15 | otrzymałbyś odpowiedzi, bo gdy życie się mierzi, to i pisać się
27 16 | mi obiecałeś, niż narażać życie dla marnej mamony, bez której,
28 16 | albowiem póki on żyje, i życie moje, i poszukiwania w ciągłym
29 18 | przyozdobi go sztuka, to życie samo jest czcze i częstokroć
30 20 | Jak zwykle ludzie, którym życie zmieniło się w jedną namiętność,
31 23 | przez to ocalił głowę - i życie.~- Niejednego już z braci
32 24 | Tygellinem, ni Neronem. Życie wojskowe pozostawiło mu
33 25 | głowie. Czuł natomiast, że to życie ziemskie, połączone z obowiązkiem
34 26 | nie wolno, nawet gdyby o życie chodziło. Taka jest nasza
35 26 | zmienić i przerodzić, albo życie stanie się zgoła niemożliwe.
36 26 | że to on sam tak poplątał życie sobie i Ligii, iż z tej
37 26 | Kochałem cię już wówczas nad życie, a i ty poczęłaś się domyślać,
38 27 | kolanach, mówiąc: "Tyś jest życie!" A wówczas oddech zamarł
39 28 | którym musiałaby podzielić życie uważane przez chrześcijan
40 28 | kończy się Rzym, kończy się życie, różnica między zwyciężonym
41 28 | wiem, co mam począć. Jeśli życie może być porównywanym do
42 29 | energią i zapalczywością. Życie zaś samo zdawało się go
43 29 | nad życiem. Lecz w ogóle życie to w tym świecie, w którym
44 29 | nieszczęście mogło zburzyć życie, samo w sobie jednak składało
45 29 | gajów! jak to wszystko psuje życie! Ty podziwiasz dobroć i
46 29 | co następuje: napełniam życie szczęściem jak puchar najprzedniejszym
47 29 | może do mazgajów należeć.~- Życie dla nich zaczyna się wraz
48 29 | Oni jedni!... Nasze zaś życie czymże jest, jeśli nie ciągłym
49 32 | się spokojnie, choć całe życie był złodziejem i łotrem.~-
50 32 | ratunku? Na Hades! Jeśli ci życie zbrzydło, to lepiej sobie
51 32 | ubóstwiam i za którego narażałem życie moje!~- Po coś przyszedł
52 32 | bez końca! "Czym było moje życie? - myślał Winicjusz. - Cierpieniem,
53 32 | przecież zawdzięcza jej życie. Tu przypomniał mu się ów
54 32 | błogosławiony dzień, błogosławione życie. Wówczas szczęście obojga
55 32 | Chrystusa, któremu i sam życie zawdzięczam.~- Będę służył,
56 33 | ufać. Idzie w tej chwili o życie moje, a jednak mówię wam
57 33 | waszej nauce nie ostoi się ni życie, ni radość ludzka, ni szczęście,
58 34 | tęsknotę, która przesłoniła mu życie od czasu, jak opuścił mieszkanie
59 35 | posłuchać byłoby to narazić życie, a ja teraz nie miałbym
60 38 | służył i oddam za Niego życie i krew. Źle mówię: będziemy
61 39 | tym Chrystus Bóg obiecał życie wieczne i szczęście tak
62 39 | mi zamknie oczy, odnaleźć życie, odnaleźć szczęście, odnaleźć
63 39 | niczym, co mogłoby mi popsuć życie i zniweczyć jego piękność.
64 39 | pomyśl, Petroniuszu, czy życie wasze istotnie jest od trosk
65 39 | swoje radości, lecz czy życie nie byłoby wówczas weselsze?
66 39 | mówić, że ta nauka psuje życie, skoro ona je naprawia i
67 39 | rzymskich, wonne i widne... Tam życie i szczęście to prawie jedno
68 39 | w cieniu. O Ligio! Co za życie kochać się, koić, razem
69 40 | wynalazł i czym przyozdobił życie geniusz grecki. Lecz w takich
70 40 | lenię... Wolę od biedy takie życie, jakie prowadzę, i nawet
71 40 | wpierw, nim nas zabierze. Życie istnieje dla siebie samego,
72 40 | układaliśmy sobie przyszłe życie. Nie umiem ci powiedzieć,
73 41 | Chciałbym nic innego przez całe życie nie czynić. - Uczyń nam
74 42 | kocha i ufa Ci. Obiecujesz życie po śmierci i szczęście,
75 43 | wysileniem, narażając co chwila życie, dotarł wreszcie do bramy
76 43 | stało się zbyt potwornym, a życie ludzkie zbyt wobec niego
77 48 | oddałbym za Niego z radością życie.~I począł patrzeć w niebo,
78 49 | i nadużyciom. Koczujące życie zapewniało bezkarność rzezimieszkom,
79 49 | głuchej walce na śmierć i życie, jaką prowadził z. patrycjuszami
80 51 | wedle naszej nauki, czy życie wasze nie byłoby pewniejsze
81 51 | tylko o miłości, która im życie zmieniała jakby w boski
82 51 | trupią wonią. Na zgniłe życie padał cień śmierci. Nieraz
83 51 | narodów, idzie do przepaści. Życie światowładnego grodu wydało
84 51 | w niełasce. Moje własne życie wisi na włosku i dlatego
85 52 | nie targnie się na własne życie. "Teraz - mówił sobie -
86 53 | że ból może wypali w nim życie, zanim straszliwy termin
87 53 | naukę, zali On wam to jedno życie obiecał? Oto przychodzi
88 53 | śmierć przed wami, lecz życie, nie męki, lecz nieprzebrane
89 53 | narodzi się w chwale na życie wieczne i połączysz się
90 55 | nie jest ich zemstą i czy życie Rufiusa nie zależy od tego,
91 56 | chodzi im nie o śmierć lub życie, ale o wykazanie swej zręczności.
92 56 | przedłużyć choć na chwilę życie, starał się oderwać je od
93 57 | mów nikomu... jeśli... ci życie miłe...~Na to Petroniusz
94 57 | Glaukus lekarz zaręczał za życie Ligii, jakkolwiek miała
95 57 | się na takie na przykład życie jak jego."~Tu spojrzał na
96 60 | ręku i które kochał nad życie.~Winicjusz klęknął znów
97 63 | ale oto byłem przez całe życie nędzarzem; przymierałem
98 64 | niezachwianą pewnością, jakie życie czeka go po śmierci, że
99 64 | jest służbą niewolnika, a życie życiem nędzarza, i niejeden
100 65 | nic słyszeć... Rozumiesz! Życie jest za krótkie, by warto
101 66 | męczarnie istoty droższej nad życie. Wszystkie dawniej przebyte
102 66 | cud. Już nie prosił o jej życie, chciał tylko, by umarła,
103 66 | domaga się, by darowano mu życie i zwrócono wolność, lecz
104 66 | oczyma błagał, dla niej o życie. A wtem Winicjusz zerwał
105 68 | pewien, że Nero, którego całe życie było stosowaniem rzeczywistości
106 68 | wybadać Teoklesa o zdrowie i życie Ligii.~Lecz jej nie groziło
107 68 | dotychczas. Jakieś nowe życie ogromnie błogie szło ku
108 69 | naradę, jak ratować drogie im życie Apostoła.~- Panie - rzekł
109 70 | których deptano, ci, których życie było życiem niedoli i ucisku,
110 71 | że ta Prawda, którą całe życie opowiadał, zaleje wszystko
111 73 | że cnota jest muzyką, a życie mędrca harmonią. Jeśli tak
112 74 | przybyć do ciebie nie mogę. Życie jest wielkim skarbem, mój
113 Epi| odtąd tak płynąć już musi życie. Sam cezar, któremu bunt
114 Epi| zmieniał cytaty, zmieniał życie swoje i świata w jakiś sen
115 Epi| przerażone.~- Przynoszę ci życie! - zawołał wchodząc centurion.~-
|