Rozdzial

  1 1  |         ukończonej wojnie wracał do miasta. Petroniusz miał dla niego
  2 1  |            o kilka stadiów od bramy miasta.~- Na białe kolana Charytek!
  3 1  |          jak tylko przeniosą się do miasta.~- Oni wrócili dwa dni temu.~-
  4 2  |              których do olbrzymiego miasta zwabiła łatwość życia i
  5 2  |  przepowiadają z tego powodu upadek miasta lub co najmniej ruinę wielkiego
  6 7  |          się każdego rana na murach miasta. Tymczasem teraz na widok
  7 7  |          Dzięki, cezarze, w imieniu miasta i świata - zawołał Domicjusz
  8 8  |          weźmie, niech wyprowadzi z miasta, niech ukryje gdzieś, gdzie
  9 8  |          Ursus potrafi ją wywieść z miasta i ukryć gdzieś przed mocą
 10 8  |           panią, a wyprowadzić ją z miasta także potrafi, i pójść z
 11 10 |              i w innych dzielnicach miasta. Wiadomym było, że czasem
 12 11 |            za czym, przebiegł część miasta zatybrzańską. Lecz była
 13 11 |         lekarzami, których z całego miasta wezwano.~Był to wypadek
 14 11 |        także.~- Wczoraj nie mogła z miasta wyjść, bo nocą bramy zamknięte.
 15 12 |           wszystkich wychodzących z miasta.~- Widzisz - rzekł Petroniusz -
 16 12 |       umieścimy ją gdzieś daleko od miasta, w jakiejś mojej lub twojej
 17 13 |         Ursus mógł ją wyprowadzić z miasta natychmiast po porwaniu,
 18 13 |              którzy chcieli zbiec z miasta, wiedzieli dobrze. Winicjusz
 19 13 |   niewolnika po wszystkich zaułkach miasta, nie zdołał jednak odnaleźć
 20 15 |          miejsca, często za bramami miasta, w pustych domach, a nawet
 21 16 |      pogodzić. Przebieganie zaułków miasta w ciemnym niewolniczym płaszczu
 22 17 |       Chilon. - Wszak to za bramami miasta. Bracia i wszystkie siostry?
 23 17 |            go w drodze powrotnej do miasta, za co będą ci odpuszczone
 24 20 |           wieśniacy, wyjeżdżający z miasta, brali widocznie tych nocnych
 25 20 |         budynki, których sobie koło miasta nie przypominał. Wreszcie
 26 20 |            którym noc, odległość od miasta i te postaci, do widm podobne,
 27 20 |             Chrystusa gdzieś bliżej miasta.~Po chwili zaś, czując potrzebę
 28 21 |          gdyby była chciała uciec z miasta, znaleźliby się strażnicy,
 29 22 |          znajomość bądź z prefektem miasta, bądź z prefektem wigilów
 30 23 |             prześladowanie prefekta miasta. Towarzysz twój został zabity,
 31 24 |          jego zniknięciu prefektowi miasta lub wyzwoleńcom w domu -
 32 24 |          zarazem i wielka znajomość miasta, tak że po niejakim czasie
 33 24 |             i przyjacielem prefekta miasta. Jako mędrzec, posiadam
 34 26 |        czasu w nędznych dzielnicach miasta? Kto był ów Winicjusz? Augustianin,
 35 28 |     ulubieńcem cezara. Gdy wrócę do miasta, muszę z nim zabrać bliższą
 36 31 |             równej sobie w dziejach miasta. Tygellinus chciał wynagrodzić
 37 32 |           lub oddam w ręce prefekta miasta. Chilo skłonił się i rzekł:~-
 38 34 |            w tych dniach wracają do miasta, i nie będzie już przeszkód,
 39 36 |             z nich przyszło do tego miasta w łańcuchach. Lecz była
 40 36 |           nad ogromem i władzą tego miasta, do którego przyszedł opowiadać
 41 36 |         Panie, co pocznę wobec tego miasta, do którego mnie posłałeś?
 42 38 |         nigdy nie widział płonącego miasta. Zazdrościł Priamowi i zwał
 43 38 |     niesłychaną byłby obraz takiego miasta, które podbiło świat, zmienionego
 44 40 |           widziałem nigdy płonącego miasta i dlatego w opisie moim
 45 40 |             nie widziałem płonącego miasta.~Nastała chwila milczenia,
 46 41 |         Rzymie pożar! Większa część miasta w płomieniach!...~Na tę
 47 42 |     wiedział wprawdzie, która część miasta zaczęła płonąć, przypuszczał
 48 42 |           Kto ją wyrwie z płonącego miasta i kto może ją ocalić? Tu
 49 42 |          przed pędzącym jeźdźcem. Z miasta dochodził gwar głosów. Winicjusz
 50 42 |       widocznie jechali z wieścią z miasta do Ancjum, skoczył ku nim
 51 42 |         począł pytać:~- Która część miasta w ogniu? - Ktoś jest? -
 52 42 |             Gdy nas wysłano, środek miasta był w ogniu. - A Zatybrze?~-
 53 42 |             chmurę, w której znikły miasta, akwedukty, wille, drzewa;
 54 42 |         ostrzec i nie wyprowadzić z miasta chrześcijan, a między nimi
 55 42 |             że jeśli oni uciekają z miasta, to może ich znaleźć w Bovillae
 56 42 |          tak iż ogarnął cały środek miasta. Nigdy jeszcze od czasów
 57 42 |        czasów Brennusa nie spotkała miasta tak straszna klęska. "Cyrk
 58 42 |            i wozów, która płynęła z miasta. - Miasto leżało teraz przed
 59 43 |            niż dostać się do środka miasta. Przez drogę Appijską trudno
 60 43 |        działo się pod murami samego miasta. Ustał wszelki wzgląd na
 61 43 |        sprzedażnych. Pożar i zaguba miasta były dla nich zarazem końcem .
 62 43 |             w życiu swoim zdobywane miasta, lecz nigdy oczy jego nie
 63 43 |           będzie mógł dostać się do miasta nie tylko z powodu ciżby,
 64 43 |          koło Awentynu, przez część miasta zalaną jednym morzem płomieni.
 65 43 |            przejechać rzekę poniżej miasta i dostać się~na Via Portuensis,
 66 43 |     oskarżające Nerona o podpalenie miasta. Grożono otwacie śmiercią
 67 43 |           między tłumem, za bramami miasta" - pomyślał Winicjusz.~Nie
 68 44 |           XLIV~Łuna od palącego się miasta zalała niebo tak szeroko,
 69 44 |           widać było dalsze wzgórza miasta, wille, świątynie, pomniki
 70 44 |     schodził z ust tłumu, zguba zaś miasta wydawała się w owych czasach
 71 44 |       Innych udusiły dymy. W środku miasta, między Kapitolem z jednej,
 72 44 |       rodzin zamieszkujących środek miasta nie ocalała w zupełności,
 73 44 |          kilka godzin cała ta część miasta, za którą leżało pole Marsowe,
 74 45 |     wprawdzie dotychczas tej części miasta, lecz wszystkie rynki i
 75 45 |       oskarżają ich przed prefektem miasta, iż mordują dzieci, czczą
 76 45 |           wzmocnił ją jeszcze pożar miasta. Toteż trwoga Boża ogarnęła
 77 46 | przedsięwzięty dla ocalenia resztek miasta, albowiem o ocaleniu tego,
 78 46 |           ognisk rozłożonych naokół miasta, mówił sobie, że to są ogniska
 79 46 |           jednolitą, przywiązaną do miasta i ołtarzy, obecnie zaś naokół
 80 46 |           Przewidywano, że z całego miasta ocaleje zaledwie kilka położonych
 81 46 |      dlatego, aby nic nie zostało z miasta. Tygellin błagał w każdym
 82 47 |        nasycać się obrazem ginącego miasta. W tym celu zatrzymał się
 83 47 |           oklaski.~Nienawidził tego miasta, nienawidził jego mieszkańców,
 84 47 |        wprawdzie zagłada ojczystego miasta, ale upoił się i wzruszył
 85 48 |            huk płomieni gorzejącego miasta.~
 86 49 |        odpowiedzialność za spalenie miasta. Ale chcąc ją zrzucić z
 87 49 |          ludzkiego, nieprzyjaciółmi miasta i twymi. Lud szemrze przeciw
 88 50 |         ludzi i zniszczyć wszystkie miasta na ziemi, ich zaś zostawić,
 89 51 |             Ligią są już za bramami miasta, byłby odrzekł: "Ożenił
 90 52 |           we wszystkich dzielnicach miasta. W pierwszej chwili nie
 91 53 |            Pan idzie na podbój tego miasta zbrodni, ciemięstwa i pychy,
 92 56 |           Przybył na koniec prefekt miasta w otoczeniu wigilów, a po
 93 56 |        nieustające. Wówczas prefekt miasta, który poprzednio już był
 94 56 |       szepnął kilka słów prefektowi miasta, ów zaś opuściwszy podium
 95 57 |             i przynosić im wieści z miasta.~Petroniusz począł się przypatrywać
 96 57 |        przyniesionych przeze mnie z miasta lekarstw. Wieko trumny nie
 97 57 |     kamieniach, napełnił mgłą ulice miasta. Potem na przemian to czyniło
 98 58 |           jednak obrazy i z dziejów miasta. Po dziewicach ujrzano Mucjusza
 99 59 |        tylko ich bóg nie spuścił na miasta jakich klęsk... Semaxii!
100 64 |           ojcami" nad dobrem ludu i miasta, ale natomiast ani cień
101 66 |         samej prawie chwili prefekt miasta cisnął przed siebie czerwoną
102 69 | chrześcijanie byli sprawcami pożaru miasta, jednakże ogłoszono ich
103 69 |        krańcu zatybrzańskiej części miasta, u stóp Janikulskiego wzgórza.
104 69 |          Nazariusz wyprowadzi cię z miasta ku Górom Albańskim. Tam
105 69 |        Kościół, który przed pożarem miasta wybujał jak drzewo wspaniałe,
106 70 |           którzy zwozili jarzyny do miasta, nie zdążyli jeszcze widocznie
107 70 |        zawrócił ku siedmiu wzgórzom miasta.~Pacholę zaś, widząc to,
108 71 |            dnia wywiedziono za mury miasta, ku wzgórzom Watykańskim,
109 73 |        cezara Karynas, który złupił miasta i świątynie, by próżny skarb
110 73 |         roztropniejszą wywabić go z miasta i dosięgnąć dopiero na prowincji.~
111 Epi|            naśmiewać. Wjazd jego do miasta zgasił wszystko, co dotąd
112 Epi|      zarabiał na chleb powszedni, a miasta i kraje uczczą w nim już
113 Epi|     płaszczami, pomknęli ku krańcom miasta. Noc bladła. Na ulicach