Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
odrywal 2
odrywalo 1
odrzec 1
odrzekl 108
odrzekla 26
odrzucal 2
odrzucala 2
Frequency    [«  »]
110 nigdy
108 chce
108 chrystusa
108 odrzekl
108 potem
106 oni
105 rzymie
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis?

IntraText - Concordances

odrzekl

    Rozdzial
1 1 | będzie słodki po wojnie - odrzekł Petroniusz wyciągając rękę 2 1 | mi się być w Heraklei - odrzekł Winicjusz. - Wysłał mnie 3 1 | nawet, czy masz wzajemność -odrzekł Petroniusz spoglądając na 4 1 | Othonie.~- Ja go rozumiem - odrzekł Winicjusz. - Ale na jego 5 1 | Winicjusz.~Na to Petroniusz odrzekł z pewną przyjazną niedbałością:~- 6 1 | Zawsześ mi był miły - odrzekł na to z żywością Winicjusz - 7 2 | ciebie - rzekł.~- Dzięki! - odrzekł Winicjusz. Po czym spojrzawszy 8 2 | cenię bardzo Wespazjana - odrzekł Aulos - któremu uratowałeś 9 2 | Zdarzyło mu się szczęście - odrzekł Petroniusz - bo ich nie 10 2 | Niestety, takie to czasy - odrzekł Aulos. - Brak mi na przodzie 11 2 | domu.~- Stara to siedziba - odrzekł Plaucjusz - w której nic 12 2 | tak trudno.~- Chętnie - odrzekł powstając Plaucjusz. - To 13 2 | retorycznymi figurami - odrzekł niedbale Petroniusz - że 14 2 | żartujcie z Libityną...~- Nie - odrzekł Winicjusz - nie wdziałem 15 4 | pozdrowienie, a rozkaz wykonam - odrzekł Aulus. ~ ~- Witaj, Hasto, 16 4 | zdumieniem Pomponia. - Tak jest - odrzekł Aulus.~I zwróciwszy się 17 5 | pomoże.~- Dzięki i za to - odrzekł wódz.~Po czym kazał się 18 7 | Za wąska w biodrach - odrzekł przymykając oczy Nero.~Na 19 8 | Aulusów! - Pójdziemy! - odrzekł Ursus.~Tymczasem jednak 20 11 | na wiadomość centuriona, odrzekł:~- Chcę widzieć się tylko 21 11 | wiedzą, gdzie ona jest - odrzekł Winicjusz.~- Masz-li pewność, 22 12 | Byłbym za nimi pojechał - odrzekł Winicjusz - a w każdym razie 23 13 | biednym filozofem, panie - odrzekł z pokorą Chilon - złoto 24 13 | rybę? Oo!... - Tak jest! - odrzekł zaciekawiany Winicjusz. - 25 14 | ukoisz nas pieśnią.~- Tak! - odrzekł żałośnie Nero - napiszę 26 14 | siedli na stopniach fontanny, odrzekł mi, że zbierał całe życie 27 14 | nakreśliłem mu rybę, on zaś odrzekł: "I moja nadzieja w Chrystusie." 28 17 | nie ma czasu, mój synu - odrzekł Chilon - albowiem zdrajca 29 20 | widocznie silne wrażenie, odrzekł nieco niepewnym głosem:~- 30 21 | się słuchając tych słów i odrzekł: - Tak się stanie, na Herkulesa! 31 21 | znaczy, że zdrów będę - odrzekł Grek.~Winicjusz nie odpowiedział 32 22 | tu; może się ktoś zjawi - odrzekł Winicjusz. - Nie trzeba, 33 23 | ja wziąłem go za anioła - odrzekł z westchnieniem Ursus.~- 34 23 | nie jest?~- Tak jest! - odrzekł z pewną surowością Kryspus.~- 35 24 | daleko nie mogę.~- Nie - odrzekł Ursus - pójdziemy piechotą. - 36 24 | nad fałszem?~- Tak jest - odrzekł z pokorą Ursus. Chilonowi 37 26 | pytanie Winicjusza o Ligów odrzekł:~- My siedzim w lasach, 38 26 | dwadzieścia zim, tom się bał - odrzekł Ursus - ale potem - bywało.~ 39 26 | których nie mają inni.~- Tak - odrzekł Winicjusz - waszą pociechą 40 26 | On zaś zacisnął zęby i odrzekł:~- Nie. Masz słuszność. 41 27 | twardsze jeszcze serca - odrzekł Piotr.~Na to Paweł z Torsu, 42 28 | jak beczka bez obręczy, ów odrzekł mi: "Silniejszą obręczą 43 29 | Eunice.~Na to Winicjusz odrzekł:~- Wszystko jest tylko jednym 44 30 | mnie podtrzymał?~- Ja - odrzekł Winicjusz.~- Ach, ty "srogi 45 31 | i dopiero wręcz zapytany odrzekł:~- Ja sądzę, panie, że dziesięć 46 35 | czymś jeszcze.~- Dobrze - odrzekł Petroniusz wysuwając się 47 35 | tylko talent posiada? - odrzekł śmiejąc się Petroniusz. - 48 35 | szyi.~- Jestem szczęśliwy - odrzekł Winicjusz. - Zaprosiłem 49 35 | robisz.~- Ha, zmienniku! - odrzekł wesoło Winicjusz - zaliś 50 37 | gdym go spytał, co czyni, odrzekł mi: "Sieję." Petroniusz 51 40 | To jest moja arena - odrzekł niedbale Petroniusz - a 52 41 | wszystkim służy Afrodycie - odrzekł Petroniusz.~I nagle postanowił 53 47 | się tego podejmie? - Ja! - odrzekł spokojnie Petroniusz.~- 54 47 | płuca, odetchnął głęboko i odrzekł:~- Na Polluksa! Pocą się 55 48 | chata kopacza leży tuż, odrzekł:~- Odprowadź muły do Makryna.~- 56 48 | jesteście?~- Słudzy Chrystusa - odrzekł Piotr. - Pokój z tobą, Ursusie.~ 57 48 | cię Pan za twoją chęć - odrzekł Apostoł - ale zali nie słyszałeś, 58 49 | stronie?~- Uczynimy to - odrzekł Nero - przedtem postaramy 59 49 | się śmiać.~- Mój tłuszcz - odrzekł - mógłby chyba na nowo rozniecić 60 49 | mnie!~- Boski cezarze - odrzekł Tygellinus - czemu mi podajesz, 61 50 | Nero pomyślał chwilę i odrzekł:~- Nie! nie teraz!... Ludzie 62 51 | za bramami miasta, byłby odrzekł: "Ożenił się z twego pozwolenia 63 51 | widząc dziwny uśmiech Nerona odrzekł:~- Twoje wezwanie, boski, 64 51 | Tak jest! Rozumiem! - odrzekł głucho Winicjusz. Ulice 65 54 | niego ze współczuciem i odrzekł. - Tak, panie. Rozkaz cezara. 66 54 | Póki nie będę tam - odrzekł żołnierz wskazując na więzienie.~- 67 54 | lekceważenia i pogardy, odrzekł tak głośno, aby wszyscy 68 56 | Winicjusz zniżył głos i odrzekł:~- Jest między ludźmi Petroniusza, 69 56 | dwa ostatnie żółte zęby i odrzekł:~- Mój ojciec nie był szewcem, 70 57 | Powiedz...~A Petroniusz odrzekł zimno:~- Milczę, bo nie 71 57 | Nero zacisnął pięści i odrzekł:~- Ach, ci chrześcijanie! 72 57 | cezara, ów zaś po chwili odrzekł:~- Nie gniewaj się... Wiesz, 73 57 | czekał na jego śmierć, i odrzekł:~- Nie chcę narażać cię 74 57 | powiedział? - Tak jest - odrzekł Winicjusz.~- Czy ty wierzysz, 75 57 | szlachetny Winicjusz?~- Tak - odrzekł trybun - czego chcesz?~- 76 57 | na jego wargach pytanie i odrzekł:~- Żyje dotąd. Ursus przysyła 77 57 | imię twoje.~A Winicjusz odrzekł:~- Chwała Chrystusowi, który 78 57 | wzrok wieśniaka, albowiem odrzekł:~- I ja jestem chrześcijaninem...~ 79 57 | umrze jeszcze kilkunastu - odrzekł chłopiec - my musimy iść 80 57 | dzierżawcy?~- To chrześcijanin - odrzekł Winicjusz. Petroniusz spojrzał 81 58 | Panie, nienawidziłem złego - odrzekł stary kapłan.~- Chrystus 82 58 | Zgrzeszyłem w godzinę śmierci - odrzekł Kryspus. I począł się bić 83 59 | skończonych igrzyskach - odrzekł Nero. - Wiem, że i tak już 84 59 | ścigają cię Furie?~- Nie - odrzekł Chilo - ale noc jest przede 85 59 | wypluł wino na tunikę i odrzekł: - Zmartwychwstanie!...~ 86 60 | piwnice jest nas dziesięciu - odrzekł strażnik - i musimy przecie 87 60 | opuścił głowę na piersi i odrzekł:~- Ona nie zgodziłaby się 88 60 | objął drżącymi rękoma i odrzekł: - Na twoją świętą głowę - 89 61 | dawnych.~- On też mi odda - odrzekł Winicjusz. Petroniusz wzruszył 90 62 | Czego chcesz? A Apostoł odrzekł:~- Chcę cię zbawić. Chilo 91 62 | duchy, jak tego Greka, i odrzekł:~- Ufaj i daj świadectwo 92 62 | obcęgami w ręku.~A Chilo odrzekł: - Nie mogę, panie!~Tygellina 93 62 | poruszały się cicho, po czym odrzekł:~- I ja wierzę w Chrystusa!...~ 94 65 | świat od potwora.~- Czyli - odrzekł Petroniusz - mówisz tak: " 95 65 | niewiele Pizonowi przyjdzie - odrzekł Petroniusz. - Westynus boi 96 65 | boi się snów i duchów - odrzekł Scewinus - ale to człowiek 97 65 | słoniowej, którą miał w ręku, i odrzekł:~- Niech zły urok spadnie 98 65 | sławy i nieśmiertelności - odrzekł Petroniusz.~- Ufam, że tak 99 65 | niego w ten sposób.~- Wiem - odrzekł spuszczając oczy. - Myślałem 100 65 | narodów, wbrew woli cezara - odrzekł z naciskiem Petroniusz. - 101 67 | Bądź Jego wola!~A Winicjusz odrzekł:~- Uwielbione niech będzie 102 68 | Winicjusz uśmiechnął się na to i odrzekł:~- Ona była na rogach dzikiego 103 68 | Gdy wróci jej zdrowie - odrzekł Winicjusz - odwiozę do 104 69 | Zbawiciel powrócił mi ", on odrzekł: "Powrócił ci dla wiary 105 70 | Domine?...~- Do Rzymu - odrzekł cicho Apostoł. I wrócił.~ ~ 106 73 | obiecywał szczęście, alem mu odrzekł, żem na takie inne za stary 107 Epi| ciało wrzucą w Tyber! - odrzekł szorstko Epafrodyt.~On zaś 108 Epi| centurion.~- Za późno - odrzekł chrapliwym głosem Nero.


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License