Rozdzial

  1 1 |         ale autor chybił, albowiem jestem zarazem i gorszy, i mniej
  2 1 |         ale bez powodzenia.~- Tedy jestem o ciebie spokojny. A do
  3 1 |               Do Zielonych.~- Tedy jestem zupełnie spokojny, zwłaszcza
  4 1 |      Jesteś moim krewnym, a ja nie jestem ani taki nieużyty jak Bassus,
  5 1 |         ciebie u Aulusa wyjednać - jestem na twoje usługi.~- Sądzę,
  6 2 |           ożywia i orzeźwia. Teraz jestem gotów.~Lektyka czekała już
  7 3 |         winie, wiedz o tym, że nie jestem zazdrosny.~I kazali się
  8 5 |           i mieć spokojną starość. Jestem chory wprawdzie, ale to
  9 6 |           rzekł:~- Ja tylko z rana jestem niedołęgą, a wieczorem odzyskuję
 10 6 |    cnotliwym człowiekiem. Ergo, ja jestem cnotliwym człowiekiem. Muszę
 11 6 |         stary miał jakąś pociechę. Jestem gotów prosić Miedzianobrodego,
 12 7 |         radość minęła, ale zła nie jestem.~Po czym jęła chodzić szybkimi
 13 7 |           przekonania:~- Wcale nie jestem człowiekiem, tylko faunem.
 14 7 |        wstał i począł wołać:~- Nie jestem człowiekiem, jeno faunem
 15 8 |        wolno mi go nienawidzić, bo jestem chrześcijanką.~- Wiem, Ligio.
 16 9 |           cię jak własne dziecko i jestem pewna, że gotowi cię przyjąć
 17 12|           przebraniu znajdę. Chory jestem!~Petroniusz spojrzał na
 18 13|       odrzuciłeś, za co ci zresztą jestem wdzięczny, jest to bowiem
 19 13|           ułożyła dziś fałdy i rad jestem z ciebie, Eunice.~Jej zaś
 20 13|            pod kijami.~- Filozofem jestem, panie, a filozof nie może
 21 13|         należysz, boski mędrcze?~- Jestem cynikiem, panie, bo mam
 22 13|           bo mam dziurawy płaszcz; jestem stoikiem, bo biedę znoszę
 23 13|         biedę znoszę cierpliwie, a jestem perypatetykiem, bo nie posiadając
 24 13|    odpowiedział Chilon. - I gdy tu jestem, gdy odpowiadam na twe uprzejme
 25 13|          za pomocą worków złota.~- Jestem tylko biednym filozofem,
 26 15|           czasem wydaje mi się, że jestem takim Chilonem i niczym
 27 15|        wróciło z niczym. Ale teraz jestem pewny, że ona tu jest, w
 28 16|            rozbójnikami i że to ja jestem powodem jego nieszczęść.
 29 16|            nagroda za dwa palce!~- Jestem pewny, łotrze, że tak było,
 30 17|            skracało drogę.~- Stary jestem - rzekł Chilo, gdy weszli
 31 18|           żyły otworzył. Potrzebny jestem jeszcze nie tylko jako elegantiae
 32 19|          odpowiedział Winicjusz. - Jestem pewien, że tak uczynisz,
 33 19|           godny ciebie czyn. Gotów jestem założyć się, że mu strzaskasz
 34 22|        pokryte potem czoło.~"Stary jestem i potrzebuję spokoju" -
 35 22|      najlepszy z chrześcijan! Tak! Jestem Chilonem, ale to omyłka...
 36 23|         można mnie dziś przenosić. Jestem chory i mam złamane ramię,
 37 24|          mnie nie zmusił, albowiem jestem człowiekiem wolnym i przyjacielem
 38 24|            Na Zatybrze.~- Niedawno jestem w Rzymie i nigdy tam nie
 39 24|           na Zatybrzu? Od niedawna jestem w Rzymie i nie wiem dobrze,
 40 24|       dwoje i począł jęczeć:~- Nie jestem... nie jestem!... litości!~
 41 24|        jęczeć:~- Nie jestem... nie jestem!... litości!~Glaukus zaś
 42 24|           Boga! litości! - wołał - jestem chrześcijaninem!... Pax
 43 24|  chrześcijaninem!... Pax vobiscum! jestem chrześcijaninem, a jeśli
 44 25|           się ku niemu i rzekła:~- Jestem przy tobie. A on odpowiedział:~-
 45 26|            pisałam do matki, gdzie jestem, by zawsze śmiało mogła
 46 28|       dlatego mnie oszczędzono, że jestem synem konsularnego męża.
 47 28|           nie filozof, ale też nie jestem i taki głupi, jak ci się
 48 28|           spodziewał. Mniemano, że jestem w Benewencie i że nieprędko
 49 28|            i że może niezdatny już jestem nie tylko do rady, sądu,
 50 28|         niepokoju jest mi myśl, że jestem blisko Ligii, że przez Glauka
 51 29|          staje.~- Niewolnicą twoją jestem - rzekła Eunice.~On zaś
 52 29|          rzekł z uśmiechem:~- Więc jestem niewolnikiem niewolnicy.
 53 30|        samego lęk ogarnął, chociaż jestem najwyższym kapłanem. Pamiętam
 54 32|           i ja, choćby dlatego, że jestem jego krewnym i że Augusta,
 55 32|            mnie obdarzyła. Nędzarz jestem, alem pomyślał sobie: do
 56 32|         pessinuncką Cybelę! nie ja jestem do tego zdolny. Wstrzymywała
 57 33|          oczy własne i chociaż nie jestem jeszcze chrześcijaninem,
 58 33|       jeszcze chrześcijaninem, nie jestem nieprzyjacielem ni waszym,
 59 35|        którego nie mam. Och, jakiż jestem zmęczony i jak ręce mnie
 60 35|       nosił złotą bullę na szyi.~- Jestem szczęśliwy - odrzekł Winicjusz. -
 61 35|        Ligię.~A Winicjusz rzekł:~- Jestem jej narzeczonym. - Co?...~
 62 37|            Ligio! Gdy o tym myślę, jestem szczęśliwy, jak gdybym był
 63 38| przypominały dom rodzinny, dlatego jestem pewien, że polubisz Ancjum
 64 39|           Zresztą co mi cezar, gdy jestem przy tobie i patrzę na ciebie.
 65 39|             Ochrzczony jeszcze nie jestem, ale czy wiesz, kwiecie,
 66 39|         Pomponia. Więc dlatego nie jestem dotąd ochrzczony, choć wierzę
 67 40|           a bawi mnie poczucie, że jestem na niej najlepszym z gladiatorów.
 68 40|  niezmiernie i co dziwniejsza, gdy jestem od Ligii daleko, zdaje mi
 69 41|          nagle i rzekł:~- Zmęczony jestem i potrzeba mi powietrza.
 70 41|           moim lub na świecie. Oto jestem cezarem i świat należy do
 71 41|          więcej... Czy sądzisz, że jestem ślepy lub pozbawiony rozumu?
 72 41|            czasem pytanie, czy nie jestem okrutnikiem... Ale oni nie
 73 41|           Ale, widzisz, ja właśnie jestem we wszystkim artystą i ponieważ
 74 41|          nawet ty, drogi, jakim ja jestem artystą. Ale właśnie dlatego
 75 41|            rzekł Winicjusz - teraz jestem zupełnie spokojny.~- Niechże
 76 45|       Byłem na Ostrianum, albowiem jestem na wpół chrześcijaninem.
 77 45|   cnotliwych. A przy tym, o panie, jestem ubogim i gdy ty, Jowiszu,
 78 45|            szedł obok, rzekł mu:~- Jestem kapłanem Chrystusa i biskupem.
 79 49|          ludu?~- O boski! Kimże ja jestem? - zawołał Watyniusz. -
 80 49|          trosk zapominam i ja, kim jestem.~To rzekłszy zwrócił się
 81 50|           ich miał dwakroć więcej. Jestem stoikiem z potrzeby. Przybierz,
 82 50|         kazał mnie schłostać, choć jestem stary, a byłem chory i głodny.
 83 50|            na mnie spłyną... Stary jestem, a nie zaznałem życia, niech
 84 51|     ostatnich czasach niż dawniej, jestem gotów. Na świecie rzeczy
 85 51|         ale spocząć nie mogę, gdyż jestem na służbie.~- Czemu to tobie
 86 51|         Eunice. - Czy pójdziesz?~- Jestem w wyśmienitym usposobieniu
 87 51|         Nie chciałem tracić czasu. Jestem od dziś w niełasce. Moje
 88 52|          potem, rzekł:~- Nie! nie! Jestem chrześcijaninem!...~- I
 89 57|           tam czekać śmierci, gdyż jestem stary i nerwy moje są chore.~
 90 57|           przysunął się i rzekł:~- Jestem, świetlisty płodzie słońca
 91 57|       umierają jakby bez cierpień. Jestem pewny, że oni coś widzą...~
 92 57|           trybun - czego chcesz?~- Jestem Nazariusz, syn Miriam; idę
 93 57|     Szlachetny Winicjusz mnie zna. Jestem synem wdowy, u której mieszkała
 94 57|           kraju jesteś, pacholę? - Jestem Galilejczykiem, panie.~-
 95 57|           albowiem odrzekł:~- I ja jestem chrześcijaninem...~Wówczas
 96 57|         zawołał cicho Winicjusz.~- Jestem, panie! - ozwał się głos
 97 60|        przed nią zdradzić.~- Chora jestem, Marku - odrzekła Ligia -
 98 60|         miałby oszczędzać? Któż ja jestem, Marku? Słyszałam, jak Piotr
 99 60|           umrze umęczon, a któż ja jestem wobec niego? Gdy przyszli
100 68|           Grecy mają czułe serca i jestem pewny, że oczaruje ich pieśń
101 73|       powtarzał tylko dwa wyrazy: "Jestem szczęśliwy!", jeszcze bym
102 74|         zaprzeczać ruchem głowy.~- Jestem, panie, zawsze - odrzekła.~-