Rozdzial
1 1 | vestiplicae, aż przyjdzie chwila posągowego układania fałd
2 1 | termach rozpoczynała się chwila swawoli i rozpusty, której
3 1 | stołek, na którym przed chwilą siedział Petroniusz, przysunęła
4 2 | I zapomniawszy, że przed chwilą sam ostrzegał przed Libityną,
5 2 | Nero - ale Bóg. Nastała chwila milczenia. W pobliżu triclinium
6 4 | zwiastunami śmierci. Toteż z chwilą, w której centurion uderzył
7 4 | życia i że nadejść może chwila rozłączenia się z nimi,
8 4 | Petroniusz?~- Tak jest.~Nastała chwila milczenia, po czym wódz
9 4 | Przeklęta niech będzie chwila, w której Winicjusz wszedł
10 6 | do tego stopnia, iż przed chwilą centurion był u mnie z wiadomością,
11 7 | drażnij cezara! Gdy przyjdzie chwila stanowcza, gdy musisz wybierać
12 7 | najmniejszego pojęcia. Była to chwila zachodu słońca i ostatnie
13 7 | zerwała się w niej przed chwilą, przestała nagle być dotkliwą.
14 7 | bluszczem, wydobywano co chwila mniejsze kratery z licznymi
15 8 | na dom Aulosów?~Nastała chwila milczenia. Przepaść bez
16 8 | zbrodni i sromoty. Przed chwilą wydawało się jej, że nie
17 9 | wspominał Ursus. Lecz teraz chwila nadeszła. Ligia czuła się
18 9 | Rozmowa ich rwała się co chwila. Obie nasłuchiwały wciąż,
19 11 | dla niej ratunku.~Nastała chwila milczenia, po czym Winicjusz
20 14 | ją chrześcijanie.~Nastała chwila milczenia.~- Słuchaj, Chilonie -
21 14 | odpowiedział z dumą Chilon.~Nastała chwila milczenia. W wywodach Greka
22 15 | wielki Pompejusz. Była jednak chwila, że Nero wahał się: boi
23 16 | całego świata, ma także lada chwila przyjechać do Rzymu. Wszyscy
24 18 | widziano. On zaś powtarzał co chwila: "Oto, co są Grecy! Oto,
25 20 | zwodziły go w ciemnościach co chwila i dopiero sprawdziwszy kilkakrotnie
26 20 | się w niej rozeznać. Co chwila trafiały się to jakieś wąskie
27 20 | cichła, następowała jakby chwila oczekiwania, tak przejmująca,
28 20 | jakkolwiek uprzedzony przed chwilą niechętnie, nie mógł nie
29 20 | jako ten, któremu każda chwila wyryła się tak w pamięci,
30 20 | woli ku niebu i nastała chwila jakby oczekiwania, jakby
31 23 | się jej właśnie, że taka chwila nadeszła i że modlitwy jej
32 24 | Lecz dla Ursusa krótka ta chwila, w połączeniu ze słowami
33 26 | narazić ją, siebie i Aulusów. Chwila złego humoru wystarczała,
34 26 | Zrozumiał również to, co przed chwilą jeszcze było dla niego ciemne,
35 26 | zrozumiała, że może przyjść chwila, w której jego miłość ogarnie
36 26 | wrażenia, jakiego przed chwilą doznał on: mianowicie, że
37 29 | zrozumieć! Nastała znów chwila milczenia, po czym Petroniusz
38 31 | mu się najpiękniejszą. Co chwila przelatywały koło niego
39 31 | dzikiej rozpusty. Przed chwilą sam chciał pić z tego kielicha
40 31 | Diva Augusta.~Nastała chwila milczenia.~- Cezar - rzekł
41 32 | brodzimy w mroku śmierci i co chwila jakaś głowa zanurza się
42 32 | dobrowolnie, błogosławiona chwila, błogosławiony dzień, błogosławione
43 33 | miłujeszże ty go zawsze?~Nastała chwila milczenia. Usta poczęły
44 34 | serca słowach to, co przed chwilą wyznał Apostołom: więc niepokój
45 34 | będzie błogosławiona ta chwila, w której taka myśl przyszła
46 35 | chłopięta i dziewczyny. Z każdą chwilą atrium napełniało się co
47 36 | ciżba zwiększała się z każdą chwilą. Niektórzy poprzyprowadzali
48 36 | jedwabną, którą poprawiał co chwila ręką białą i tłustą, porośniętą
49 38 | tobą, gdy z pierwszą wolną chwilą przybędę do Rzymu. Powiedz
50 38 | Błogosławiony dzień, godzina i chwila, w której przestąpisz mój
51 39 | Niech będzie błogosławiona chwila, w której pierwszy raz usłyszałem
52 39 | Otoś mi powiedziała przed chwilą: "Kocham cię", a tych wyrazów
53 40 | płonącego miasta.~Nastała chwila milczenia, którą przerwał
54 41 | Rzym ginie, panie!~Nastała chwila ciszy, którą przerwał okrzyk
55 42 | ciemięzcom i miastu. A oto chwila nadeszła! Być może, że tam
56 42 | w drodze. Może oto lada chwila kochana twarz wychyli się
57 42 | Rzymu napływały z każdą chwilą nowe tłumy, złożone z mężczyzn,
58 43 | szalał sądząc, iż nadeszła chwila, w której wolno mu sobie
59 43 | wysileniem, narażając co chwila życie, dotarł wreszcie do
60 43 | znalazł przywódca, może lada chwila wybuchnąć. Tymczasem wściekłość
61 43 | jego podpalaczom!" Nadeszła chwila groźnego niebezpieczeństwa,
62 44 | których powtarzały się co chwila słowa: "Oto nadchodzi sędzia
63 45 | wszystkich znać było, iż lada chwila oczekują czegoś nadzwyczajnego.~
64 45 | grzechy wasze, albowiem chwila nadeszła. Oto na miasto
65 45 | Piotra Apostoła, który przed chwilą wszedł do pieczary. Na dźwięk
66 48 | zapytaj Piotra, czym mu przed chwilą, idąc do ciebie, nie rzekł,
67 49 | żartować i że nadchodzi chwila brzemienna w wypadki.~A
68 49 | granic dla cezara, a przed chwilą groziłeś mu pretorianami,
69 51 | Pościg rozpocznie się lada chwila. Bierz Ligię i uciekajcie
70 51 | zapytał go Petroniusz.~- Przed chwilą, panie - odpowiedział niewolnik. "
71 51 | przed południem. Nastała chwila milczenia.~- Widziałeś ją? -
72 52 | tym, jak zapomniałeś przed chwilą. Masz prawo zgubić siebie,
73 53 | kobiecych, powtarzał co chwila: "Chryste, zmiłuj się!"
74 53 | już uwięzieni, gdy z każdą chwilą rozchodziły się nowe wieści
75 53 | woła Go Piotr, więc lada chwila rozedrze się niebo, ziemia
76 53 | koniecznie coś stać, że nastąpi chwila cudu. Był pewien, że gdy
77 53 | panie!~Nastała powtórnie chwila ciszy. Piotr stał przed
78 54 | spod których wylatywały co chwila z wielkim łopotem skrzydeł
79 55 | Apostoł błaga Go o to i że chwila wyzwolenia jest bliska.
80 56 | W miarę jak zbliżała się chwila otwarcia korytarzy prowadzących
81 56 | nich znano osobiście i co chwila rozlegały się okrzyki: "
82 56 | mówił Kryspus - bo oto chwila zaraz nadejdzie. Ale kto
83 56 | pomyślał jeszcze, że lada chwila mogą otworzyć kraty, począł
84 56 | gałązki oliwne i nastąpiła chwila odpoczynku, która z rozkazu
85 58 | naprzeciw Kryspus, który przed chwilą oczy miał zamknięte, jak
86 59 | woleli go nie zaczepiać.~Taka chwila przyszła nań i teraz.~-
87 61 | rozdzielił; a gdy każda chwila wzmagała w nich tę pewność,
88 62 | który wzmagając się z każdą chwilą, rozkręcał zwoje bluszczów,
89 62 | i wzmagały się z każdą chwilą wraz z ogniem, który obejmował
90 62 | uniesienie; niedołężny przed chwilą Grek wyglądał teraz jak
91 62 | palcem na Nerona.~Nastała chwila ciszy. Dworzanie zdrętwieli.
92 62 | Bezład wzrastał z każdą chwilą. Bachantki, wrzeszcząc wniebogłosy,
93 63 | wreszcie nadeszła oczekiwana chwila. Pachołcy cyrkowi wnieśli
94 65 | Miedzianobrodemu to, coś przed chwilą do mnie mówił.~- Ja nic
95 66 | ani domyślał się, że ta chwila, gdy zmieni się w rzeczywistość,
96 66 | Szmer wzrastał z każdą chwilą. Dla tych tłumów nie mogła
97 66 | długi, spieniony język.~Chwila jeszcze i do uszu bliżej
98 71 | zatrzymał żołnierzy, albowiem chwila nadeszła.~Lecz Paweł zarzuciwszy
99 71 | wieczornym i modlił się. Tak! chwila nadeszła, ale on widział
100 74 | tylko słowo:~- Tak!~Nastała chwila milczenia, tylko lekki powiew
101 Epi| aktorskim oświadczył, że chwila jeszcze nie nadeszła, po
|