Rozdzial

   1 1  |            bardzo. Poprzedniego dnia był na uczcie u Nerona, która przeciągnęła
   2 1  |         przepychem.~Po owej więc uczcie, na której znudziwszy się błaznowaniem
   3 1  |           balneatorzy złożyli go właśnie na cyprysowej mensie, pokrytej
   4 1  |               Idomen obiecał mu przysłać na dzień dzisiejszy do obejrzenia...
   5 1  |                  u siebie w domu jeszcze na czworakach, a tylko wobec
   6 1  |             zmienić w klęskę.~- Korbulo! Na Bakcha! Prawdziwy to bożek
   7 1  |                  ludzie składają jeszcze na świecie ofiary bogom, to
   8 1  |            zeszłego roku chorował trochę na pęcherz. Odprawiali za mnie
   9 1  |                mi to szkodzi! Świat stoi na oszustwie, a życie jest
  10 1  |                czy później białe gołębie na jej ołtarz.~- Tak jest -
  11 1  |               stadiów od bramy miasta.~- Na białe kolana Charytek! Opowiesz
  12 1  |           odrzekł Petroniusz spoglądając na młode, jakby wykute z marmuru
  13 1  |                  tym obficie ciepłą wodę na mozaikę przedstawiającą
  14 1  |                Zeusa. Petroniusz patrzył na niego zadowolonym okiem
  15 1  |                  lector z puszką brązową na brzuchu i zwojami papieru
  16 1  |                   Poeci łapią dziś ludzi na wszystkich rogach ulic.~-
  17 1  |            został wygnany. Teraz słychać na wszystkie strony: "Scandala!
  18 1  |                  Mnie to wszystko jedno! Na Herkulesa, mówię, jak myślę!
  19 1  |             szpetne, a co piękne, a tego na przykład nasz miedzianobrody
  20 1  |                 sam nie mógł wytrzymać i na wszystkie strony rozgadywał
  21 1  |                 Przeszli do frigidarium, na środku którego biła fontanna
  22 1  |                 biła fontanna zabarwiona na kolor jasnoróżowy i roznosząca
  23 1  |                  czas jakiś w zamyśleniu na brązowego fauna, który przegiąwszy
  24 1  |              heksametru. - A nie grywasz na lutni i nie śpiewasz?~-
  25 1  |                się w tobie. Ale ona zbyt na to doświadczona. Miłości
  26 1  |               przestał dbać o siebie, że na układanie fryzury wystarczy
  27 1  |                 odrzekł Winicjusz. - Ale na jego miejscu robiłbym co
  28 1  |                 Co do mnie, śmiałbym się na jego miejscu z Poppei, śmiałbym
  29 1  |                  Winicjusza zwróciła się na co innego, mianowicie na
  30 1  |                 na co innego, mianowicie na cudne niewolnice, które
  31 1  |            niewolnice, które czekały tam na kąpiących się. Dwie z nich,
  32 1  |                posągowego układania fałd na togach panów.~- Na Zeusa
  33 1  |                  fałd na togach panów.~- Na Zeusa Chmurozbiórcę! - rzekł
  34 1  |            rozdymając nozdrza Winicjusz.~Na to Petroniusz odrzekł z
  35 1  |                  ostatnie imię zapomniał na chwilę o dziewczynach z
  36 1  |              spytał:~- Skąd ci przyszedł na myśl Aulus Plaucjusz? Czy
  37 1  |               fontannie. I przysięgam ci na tę pianę, z której powstała
  38 1  |             promienie zorzy przechodziły na wylot przez jej ciało. Myślałem,
  39 1  |              tęsknił ten Sen, wyobrażony na mozaice w twoim tepidarium,
  40 1  |                Drusus wprowadził go znów na tron. Wanniusz, który był
  41 1  |          Wybuchła wojna. Wanniusz wezwał na pomoc Jazygów, jego zaś
  42 1  |        naddunajską, by zwracał pilne oko na przebieg wojny i nie pozwolił
  43 1  |                  nie przekroczą granicy, na co nie tylko zgodzili się,
  44 1  |                 że barbarzyńcy wyciągają na wojny z żonami i dziećmi...
  45 1  |                  ze swymi turzymi rogami na głowach. Zbili Wanniuszowych
  46 1  |                  od panów, a skończywszy na drobiu w kurniku, jest cnotliwe,
  47 1  |                   jest cnotliwe, wyrosła na dziewicę, niestety, tak
  48 1  |              przechodziły przy fontannie na wskroś przez jej ciało,
  49 1  |                Ach, Petroniuszu! Łatwiej na świecie o filozofię niż
  50 1  |                nogami pobielonymi wapnem na znak, że je pierwszy raz
  51 1  |                  pierwszy raz wystawiono na sprzedaż. Chcę ją mieć w
  52 1  |              zdarza nie częściej jak raz na pięćset lat?~- Petroniuszu!
  53 1  |                  nigdy donosicielem, jak na przykład Domicjusz Afer,
  54 1  |              krzywiłem się jednak nieraz na takie postępki Nerona, na
  55 1  |                na takie postępki Nerona, na które Seneka i Burrhus patrzyli
  56 1  |                 Aulusa wyjednać - jestem na twoje usługi.~- Sądzę, że
  57 1  |                Sądzę, że możesz. Ty masz na niego wpływ, a przy tym
  58 1  |                  triclinium, gdzie czeka na nas śniadanie, a następnie,
  59 1  |            Zawsześ mi był miły - odrzekł na to z żywością Winicjusz -
  60 1  |                świetlicy, i wskazał ręką na posąg Petroniusza, przedstawiający
  61 1  |                  dłoni.~Po czym dodał:~- Na światło Heliosa! Jeśli "
  62 1  |                Podziw ów znać było nawet na twarzach owych dziewcząt
  63 1  |                Lecz on nie zwrócił nawet na to uwagi, jeno uśmiechnąwszy
  64 1  |           rozległo się ciche: "psst" - a na to wezwanie jedna z Greczynek,
  65 1  |               nie lubiący karać, patrzył na nie przez szpary.~W unctuarium
  66 1  |                  kością słoniową stołek, na którym przed chwilą siedział
  67 1  |                  ściany.~Eunice wstąpiła na stołek - i znalazłszy się
  68 1  |                stołek - i znalazłszy się na wysokości posągu, nagle
  69 1  |               posągu, nagle zarzuciła mu na szyję ramiona, po czym odrzuciwszy
  70 2  |                  była jeszcze za wczesna na odwiedziny. Są wprawdzie
  71 2  |                  pocznie patrzeć z ukosa na Forum. Jesienią bywa jeszcze
  72 2  |            przecedzonym przez purpurowe, na wpół zaciągnięte velarium.~
  73 2  |               niedbały o tym, co słychać na Palatynie i w mieście, a
  74 2  |             wsiedli i kazali się ponieść na Vicus Patricius, do domu
  75 2  |                Insula Petroniusza leżała na południowym stoku Palatynu
  76 2  |                 stronę Vicus Sceleratus, na rogu którego pełno było
  77 2  |                  Dopiero w wigilię dnia, na który zapowiedziałem swój
  78 2  |             rosnące wokoło irysy. Spójrz na moje kolana. Na tarczę Herakla,
  79 2  |                   Spójrz na moje kolana. Na tarczę Herakla, mówię ci,
  80 2  |             mówię ci, że nie drżały, gdy na nasze maniple szły z wyciem
  81 2  |                 które nosi jeszcze bullę na szyi, oczyma tylko żebrałem
  82 2  |           przemówić.~Petroniusz spojrzał na niego jakby z pewną zazdrością.~-
  83 2  |               głową, kreśląc coś trzciną na szafrannym piasku. Po czym
  84 2  |              oczy, raz jeszcze spojrzała na owe skreślone znaki, raz
  85 2  |             skreślone znaki, raz jeszcze na mnie, jakby chcąc o coś
  86 2  |                    O, ty wiosenny pączku na drzewie życia, ty pierwsza
  87 2  |                 chcesz?~- A co skreśliła na piasku? Czy nie imię Amora,
  88 2  |                  można było nie spojrzeć na te znaki!~- Dawniej wdziałem
  89 2  |                  Aulos, patrzyłem pilnie na te znaki. Wszakże wiem,
  90 2  |                 nieraz dziewczęta kreślą na piasku wyznania, których
  91 2  |                nazwał wiosennym pąkowiem na drzewie życia - zapewne
  92 2  |             spytaj Pliniusza. On się zna na rybach. Gdyby stary Apicjusz
  93 2  |                się, wniesiono ich bowiem na rojne ulice, na których
  94 2  |               ich bowiem na rojne ulice, na których przeszkadzał jej
  95 2  |                 Vicus Apollinis skręcili na Forum Romanum, gdzie w dnie
  96 2  |           świątyń złociły się w blasku i na błękicie. Leżące niżej rzucały
  97 2  |                 rzucały wydłużone cienie na marmurowe płyty, wszędzie
  98 2  |                  i w lewo, wdzierały się na wzgórza, tuliły się do zamkowego
  99 2  |               muru lub jedne do drugich, na podobieństwo większych i
 100 2  |                  Cezara, tłumy siedziały na schodach Kastora i Polluksa
 101 2  |                 świątyńki Westy, podobne na tym wielkim marmurowym tle
 102 2  |             świątyń ofiary. Wśród ludzi, na kamiennych płytach, zbierały
 103 2  |             płytach, zbierały się chciwe na ofiarne ziarno, podobne
 104 2  |                  górę, to znów zapadając na opróżnione przez tłum miejsca.
 105 2  |              patrzył z pewną ciekawością na owo rojowisko ludzkie i
 106 2  |                  owo rojowisko ludzkie i na owo Forum Romanum, zarazem
 107 2  |               Indu, o brodach barwionych na kolor cegły, Syryjczyków
 108 2  |                 Greków z Hellady, którzy na równi z Rzymianami władali
 109 2  |                  ręku, i kapłanów Izydy, na której ołtarze znoszono
 110 2  |            brudnych garkuchniach Subury, na moście Milwiusa lub przed
 111 2  |                wyrokowi śmierci wydanemu na całą familię, to jest na
 112 2  |                 na całą familię, to jest na wszystkich bez różnicy płci
 113 2  |             zamordować, i Oktawię, którą na Pandatarii uduszono po uprzednim
 114 2  |                zasługiwali w jego oczach na miano ludzi.~Nie odpowiadając
 115 2  |               odpowiadając też wcale ani na oklaski, ani na posyłane
 116 2  |                wcale ani na oklaski, ani na posyłane tu i ówdzie od
 117 2  |           Winicjusz. Po czym spojrzawszy na tytuł zapytał: - Satyricon?
 118 2  |             będziesz czytał, zwróć uwagę na ucztę Trymalchiona. Co do
 119 2  |                     Po drodze opowiem ci na dowód, co jest miłość własna
 120 2  |             zanim ją rozpoczął, skręcili na Vicus Patricius i niebawem
 121 2  |       wschodniego zabobonu, polegającego na czci jakiegoś Chrestosa.
 122 2  |                 jeden mąż wystarczył jej na całe życie. - Univira!...
 123 2  |            łamiącego się w tysiące skier na wodotrysku. Kwadratowa sadzawka
 124 2  |                   Tym razem malowało się na niej pewne zdziwienie, a
 125 2  |                 z całą wymową i swobodą, na jaką było go stać, że przychodzi
 126 2  |                 odrzekł Aulos. - Brak mi na przodzie dwóch zębów, które
 127 2  |                  było rzeczą, ze względu na spóźnioną jesień, niesłychaną.
 128 2  |              ofiary błagalne są zupełnie na miejscu.~Na to Petroniusz
 129 2  |                  są zupełnie na miejscu.~Na to Petroniusz rzekł:~- Twój
 130 2  |               mój jest wprawdzie za duży na tak lichego właściciela,
 131 2  |              jakiegoś tak wielkiego, jak na przykład domus transitoria,
 132 2  |               Plaucjusz nie odpowiedział na to pytanie, która to ostrożność
 133 2  |                 tablinum dom otwarty był na przestrzał, tak że przez
 134 2  |                 że całe życie schodzi ci na nim.~- Życie jest śmiechu
 135 2  |            szybkie, przelotne spojrzenie na Ligię, mały Aulus ujrzawszy
 136 2  |                 nigdy nie przychodził mu na myśl, gdy na przykład rozmawiał
 137 2  |              przychodził mu na myśl, gdy na przykład rozmawiał z Kalwią
 138 2  |                 cyrku, ni w amfiteatrze, na co odpowiedziała mu spokojnie,
 139 2  |               spokojnie, położywszy dłoń na dłoni męża:~- Starzejemy
 140 2  |               przeto mnie samemu łatwiej na przykład powiedzieć: Hera
 141 2  |                 To rzekłszy zwrócił oczy na Pomponię, jakby na znak,
 142 2  |                  oczy na Pomponię, jakby na znak, że wobec niej żadne
 143 2  |              bóstwo nie mogło mu przyjść na myśl, a następnie jął przeczyć
 144 2  |                ze światełkami drgającymi na twarzy, wydała się teraz
 145 2  |             Petroniuszowi ładniejszą niż na pierwszy rzut oka i istotnie
 146 2  |                  drgać swawolny uśmiech, na twarzy znać było walkę między
 147 2  |                 spojrzawszy bowiem nagle na Petroniusza, odpowiedziała
 148 2  |             ucieka spłoszony ptak.~Teraz na Petroniusza przyszła kolej
 149 2  |          Spojrzał też pytającym wzrokiem na Pomponię, lecz ta nie mogła
 150 2  |                 chwili, uśmiechając się, na dumę, jaka odbiła się w
 151 2  |                  bluszczów i kapryfolium na ogród i na bawiącą się trójkę.
 152 2  |                 i kapryfolium na ogród i na bawiącą się trójkę. Winicjusz
 153 2  |           usiłowała schwytać. Dziewczyna na pierwszy rzut oka nie uczyniła
 154 2  |               oka nie uczyniła wielkiego na Petroniuszu wrażenia. Wydała
 155 2  |                gdy w triclinium spojrzał na nią bliżej, pomyślał sobie,
 156 2  |                  włosów przeświecających na skrętach odblaskiem bursztynu
 157 2  |             razem ze swoim złotym pudrem na włosach i uczernionymi brwiami
 158 2  |          Pomponii Grecyny - i wskazawszy na ogród, rzekł:~- Rozumiem
 159 2  |               dwojga wolicie dom od uczt na Palatynie i cyrku.~- Tak -
 160 2  |              piasku ogrodowym, odbijając na czarnym tle mirtów i cyprysów
 161 2  |               Pochodziwszy nieco, siedli na ławce przy piscinie zajmującej
 162 2  |               życia, ani miłości.. Umiem na pamięć trochę Anakreonta
 163 2  |                 nam, że szczęście polega na tym, by chcieć tego, czego
 164 2  |                nad Janikulskim wzgórzem. Na nieruchome cyprysy padało
 165 2  |             jakby rozbudzone ze snu oczy na Winicjusza i nagle - w wieczornych
 166 2  |                  których posągi widywała na frontonach świątyń. - On
 167 2  |                  słowa, gdyby nie to, że na ścieżce, ujętej w ramy mirtów,
 168 2  |                wieczorami lud zbiera się na rynkach, aby chóralnym śpiewem
 169 2  |                że nieraz przychodziło mu na myśl przenieść się do Sycylii
 170 2  |                Lecz Winicjusz nie zważał na tę bukoliczną nutę - i myśląc
 171 2  |                 ludzi. Białe ich ubrania na ciemnym tle mirtów świeciły
 172 2  |                  od wieczornych blasków. Na niebie zorza poczęła zabarwiać
 173 2  |           purpurą, fioletem i mienić się na kształt opalu. Strop nieba
 174 3  |                znalazł się w lektyce sam na sam z Winicjuszem. - Jeśli
 175 3  |                 Placjuszem o czym innym. Na święty brzuch egipskiej
 176 3  |                  świeżą, jasnozieloną... Na tę bladą Selenę - nie dziwię
 177 3  |                 otoczył Io, lub spadłbym na nią dżdżem, jak on spadł
 178 3  |                 nią dżdżem, jak on spadł na Danae. Chciałbym całować
 179 3  |          Pomponię, a ją porwać i zanieść na ręku do mego domu. Nie będę
 180 3  |                czemużbym ja miał patrzeć na nią jak na niewolnicę? Więc
 181 3  |                  miał patrzeć na nią jak na niewolnicę? Więc skoro nie
 182 3  |                 sprowadzamy barbarzyńców na sznurach za naszymi wazami,
 183 3  |               wierzyć. Miej cierpliwość. Na wszystko jest sposób, ale
 184 3  |            bałamucić i kreślić ci litery na stole palcem umoczonym w
 185 3  |                  Petroniusz położył rękę na ramieniu Winicjusza i rzekł:~-
 186 4  |              wieczorem kazał się zanieść na Palatyn i miał z Neronem
 187 4  |                 rozmowę, skutkiem której na trzeci dzień przed domem
 188 4  |         Plaucjusza pojawił się centurion na czele kilkunastu pretoriańskich
 189 4  |              korytarzy, z pokoi leżących na piętrze i przeznaczonych
 190 4  |                  o Aulu! Po czym padłszy na kolana, poczęła się modlić
 191 4  |             wobec rozkazu pozwolić sobie na żal, na marne słowa lub
 192 4  |           rozkazu pozwolić sobie na żal, na marne słowa lub skargi.
 193 4  |             gniewu i bólu zjawiła mu się na czole. Przed takim zmarszczeniem
 194 4  |               nawet w tej chwili jeszcze na twarzy Hasty odbił się przestrach.
 195 4  |                 Przez czas jakiś patrzył na tabliczki, na znak, po czym
 196 4  |              jakiś patrzył na tabliczki, na znak, po czym podniósłszy
 197 4  |                 po czym podniósłszy oczy na starego centuriona rzekł
 198 4  |                po tych słowach przeszedł na drugi koniec domu do sali
 199 4  |                grozi śmierć ani wygnanie na dalekie wyspy - rzekł -
 200 4  |              mogąc zdobyć się wśród łkań na inne słowa.~Na twarzy Aulusa
 201 4  |                wśród łkań na inne słowa.~Na twarzy Aulusa znów odbił
 202 4  |                  i ból.~- Gdybym był sam na świecie - rzekł ponuro -
 203 4  |                rzekłszy położył jej rękę na głowie, ale choć starał
 204 4  |              jeszcze lararium i ognisko, na którym Aulus Plaucjusz,
 205 4  |                  nie mamy prawa podnieść na siebie ręki!..." Tak jest!
 206 4  |              jest takim przybytkiem, ale na szczęście życie jest jednym
 207 4  |                  brak ran bolesnych. Oto na oczach jej Aulusa leży jeszcze
 208 4  |              bielmo, jeszcze nie spłynął na niego zdrój światła. Nie
 209 4  |              przepłakała, wiele spędziła na modlitwie, żebrząc o zmiłowanie
 210 4  |                  się wreszcie podniosła, na twarzy jej widać już było
 211 4  |                że opór nie przydałby się na nic, a zgubił was wszystkich.
 212 4  |            jeszcze zarzuciła jej ramiona na szyję, a potem, gdy obie
 213 4  |                Plaucjusz, który nadszedł na tę chwilę, dowiedziawszy
 214 4  |                 Wybór jej padł wyłącznie na wyznawców nowej nauki, gdy
 215 4  |             kilku, Pomponia mogła liczyć na wierność tej służby, a zarazem
 216 4  |               nie widywała jej wprawdzie na zebraniach wyznawców nowej
 217 4  |                  jeszcze raz złożył dłoń na jej głowie i po chwili żołnierze,
 218 4  |                do cezara, choć sądzę, że na próżno, a jakkolwiek słowo
 219 4  |                 uczynić.~A ona podniosła na niego nagle oczy. - Petroniusz?~-
 220 5  |                  by Aulus nie próbował i na przyszłość widzieć się z
 221 5  |                 Seneka, jakkolwiek chory na gorączkę, przyjął starego
 222 5  |                 jak tylko, by mi uczynić na złość.~Nie radził mu również
 223 5  |                  także chcieliby uczynić na złość Petroniuszowi, którego
 224 5  |               powiedzieć mowy pochwalnej na cześć matkobójcy i nie złożyć
 225 5  |            Rzymowi i imię jego rozsławił na krańcach świata, i kocha
 226 5  |               widzisz, można być jeszcze na tym świecie bezpiecznym
 227 5  |                siły duszy, jaką posiadał na przykład Kornutus lub Trazeasz,
 228 5  |                jest Petroniusz. Wskaż mi na niego sposoby, wskaż wpływy,
 229 5  |             przeciwnych obozów. Sposobów na niego nie wiem, wpływom
 230 5  |                 domowym lanistą. Aulusa, na widok młodego człowieka
 231 5  |          ćwiczeniom, w chwili gdy zamach na Ligię został spełniony,
 232 5  |                  tak straszliwie, iż ani na chwilę nawet Aulos nie mógł
 233 5  |               kroplami potu; krew, która na chwilę uciekła do serca,
 234 5  |                 i wściekłość miotały nim na przemian jak wicher. Zdawało
 235 5  |                  jest dla niego stracona na zawsze, gdy zaś Aulos wymówił
 236 5  |                wracaj do siebie i czekaj na mnie... Wiedz, że gdyby
 237 5  |                moim, jeszcze bym pomścił na nim krzywdę Ligii. Wracaj
 238 5  |                  w atrium i wybuchnął: - Na te maski śmiertelne! Pierwej
 239 5  |             cezarowi, i gdyby nie wzgląd na syna, ostatniego potomka
 240 5  |               zmierzchła, jak gdyby padł na nią cień od przelatującej
 241 6  |                  ręki, złamał ją, cisnął na ziemię, następnie wpił palce
 242 6  |                tkacz, a obyczajów kowal.~Na twarzy jego nie znać było
 243 6  |                  masz rękę - rzekł - ale na wszystkich bogów piekielnych
 244 6  |                  jakiś zdumionymi oczyma na Petroniusza, po czym rzekł: -
 245 6  |                  zabezpieczyć i wziąć ją na sznur. Na Ligii pozna się
 246 6  |        zabezpieczyć i wziąć ją na sznur. Na Ligii pozna się teraz nie
 247 6  |               samemu nieraz przychodziło na myśl, dlaczego zbrodnia,
 248 6  |              sprawiedliwości i cnoty?... Na co jej ten trud? Ja uważam,
 249 6  |               się, że i sofiści mogą się na coś przydać. Słuchaj, albowiem
 250 6  |               miał Ligię, a ja będę miał na głowie Aulusa. Wezwie na
 251 6  |                 na głowie Aulusa. Wezwie na mnie pomsty wszystkich podziemnych
 252 6  |           którego zresztą wysłałem za to na wieś do ergastulum.~- Aulus
 253 6  |            pierwszy twój syn będzie miał na imię Aulus. Trzeba, żeby
 254 6  |     Miedzianobrodego, by go wezwał jutro na ucztę. Niechby cię zobaczył
 255 7  |        kiedykolwiek używała swego wpływu na młodego władcę, to chyba
 256 7  |                 do niej wrócił, patrzano na nią jak na istotę zgoła
 257 7  |              wrócił, patrzano na nią jak na istotę zgoła bezbronną i
 258 7  |              szukać dla rozrywki przygód na ciemnych ulicach. Bywali
 259 7  |        pasowanych przez modę lub głupotę na jednodniowe znakomitości
 260 7  |              włosami pokrywali przekłute na znak niewolnictwa uszy.~
 261 7  |                czasie jedzenia, czekając na chwilę, w której służba
 262 7  |             służba pozwoli im rzucić się na resztki potraw i napojów.
 263 7  |             będzie stawić opór i nie iść na ucztę. Z jednej strony strach
 264 7  |               wytrwałości, narażenia się na mękę i śmierć. Wszakże Boski
 265 7  |                  jeszcze dziecinna dusza na dwie strony. Lecz Akte dowiedziawszy
 266 7  |                 tych wahaniach spojrzała na nią z takim zdumieniem,
 267 7  |                  się od pierwszej chwili na jego gniew? Na to trzeba
 268 7  |          pierwszej chwili na jego gniew? Na to trzeba chyba być dzieckiem,
 269 7  |              rozporządza. Odtąd jest ona na jego woli, nad którą nie
 270 7  |                 nad którą nie masz innej na świecie.~- Tak jest - mówiła
 271 7  |                który zmartwychwstał, ale na ziemi jest tylko cezar.
 272 7  |                  z ufnością dziecka ręce na jej szyję, rzekła:~- Ty
 273 7  |            siebie, nie sprowadzaliby cię na Palatyn. Tu włada Poppea,
 274 7  |                kazał wprawdzie, byś była na uczcie, ale nie widział
 275 7  |                 sobą. Może on to uczynił na jej prośbę. Jeśli tak jest,
 276 7  |               Jeśli tak jest, jeśli i on na prośbę Pomponii zaopiekuje
 277 7  |                 i rzekła:~- To go pewnie na uczcie zobaczysz. Być na
 278 7  |                 na uczcie zobaczysz. Być na niej musisz, naprzód dlatego,
 279 7  |               życiu ujrzeć taką ucztę, a na niej cezara, dwór, słynną
 280 7  |                silniej niż wszystko inne na świecie. Obnażywszy Ligię,
 281 7  |               świecie. Obnażywszy Ligię, na widok jej kształtów zarazem
 282 7  |             kroków, patrzyła z zachwytem na tę niezrównaną, wiosenną
 283 7  |             ściśniętymi kolany, z rękoma na piersi i ze spuszczonymi
 284 7  |                 piersi i ze spuszczonymi na oczy rzęsami. Wreszcie,
 285 7  |        przeświecają gdzieniegdzie złotem na skrętach... Ledwie, że może
 286 7  |                barwy tunikę bez rękawów, na którą miało przyjść śnieżne
 287 7  |                  synthesis, i usadziwszy na krześle, oddała ją na chwilę
 288 7  |         usadziwszy na krześle, oddała ją na chwilę w ręce niewolnic,
 289 7  |            poczęły nakładać jednocześnie na nóżki. Ligii białe, haftowane
 290 7  |                 trzewiki, przypasując je na krzyż złotymi taśmami do
 291 7  |                  było skończone, ułożono na niej peplum w prześliczne
 292 7  |                Akte, zapiąwszy jej perły na szyi i dotknowszy włosów
 293 7  |                 szyi i dotknowszy włosów na skrętach złocistym pyłem,
 294 7  |           ostatnie jego promienie padały na żółty numidyjski marmur
 295 7  |               złoto i zarazem mienił się na różowo. Wśród kolumn, obok
 296 7  |                  ziemi miękkimi fałdami, na których dogasały blaski
 297 7  |                kolumnę, spoglądał z góry na ów tłum. Akte pokazywała
 298 7  |               tunikach i z półksiężycami na obuwiu, i rycerzy, i słynnych
 299 7  |                 w piramidy lub zaczesane na wzór posągów bogiń nisko
 300 7  |         dziewczęcy rozum. W tych zorzach na niebie, w tych szeregach
 301 7  |                 dala widać kryptoportyk, na którego kolumnach i podłodze
 302 7  |             ludzie, którzy śpieszą teraz na ucztę w togach, w barwnych
 303 7  |                 jutrzejsi skazańcy; może na niejednej twarzy uśmiech
 304 7  |                  tej chwili w serca tych na pozór beztroskich, uwieńczonych
 305 7  |              warkocze, spadając z wysoka na marmury, rozbijały się na
 306 7  |                na marmury, rozbijały się na nich jakby z łkaniem.~Akte
 307 7  |              przestróg poczuła nagle, że na tej uczcie nie tylko być
 308 7  |                tylko być musi, ale chce, na myśl, że za chwilę usłyszy
 309 7  |               tysiące lamp migoczących i na stołach, i na ścianach,
 310 7  |              migoczących i na stołach, i na ścianach, jak przez sen
 311 7  |                 najpiękniejsza z dziewic na ziemi i z gwiazd na niebie!
 312 7  |              dziewic na ziemi i z gwiazd na niebie! Bądź pozdrowiona,
 313 7  |            stworzone do miecza i tarczy. Na głowie nosił wieniec z róż.
 314 7  |               kto ma spoczywać przy mnie na tej uczcie, czy ty, Ligio,
 315 7  |                  boska!~I począł patrzeć na nią, jakby chciał nasycić
 316 7  |             ześlizgiwał się z jej twarzy na szyję i obnażone ramiona,
 317 7  |                 ołtarz jak swemu bóstwu, na którym będzie ofiarowywał
 318 7  |                  oczy, to znów podnosiła na Winicjusza wzrok świetlisty,
 319 7  |           bliskość jej poczęła działać i na niego. Twarz mu zbladła.
 320 7  |             strony Ligii:~- Cezar patrzy na was.~Winicjusza porwał nagły
 321 7  |          Winicjusza porwał nagły gniew i na cezara, i na Akte. Oto słowa
 322 7  |               nagły gniew i na cezara, i na Akte. Oto słowa jej rozproszyły
 323 7  |          podniósłszy głowę i spojrzawszy na młodą wyzwolenicę poprzez
 324 7  |                   Minął czas, Akte, gdyś na ucztach spoczywała obok
 325 7  |                 ma krótki wzrok i patrzy na was przez szmaragd.~Wszystko,
 326 7  |              stronę cezara. Ligia, która na początku uczty widziała
 327 7  |                  się posługiwał, patrzył na nich. Na chwilę wzrok jego
 328 7  |             posługiwał, patrzył na nich. Na chwilę wzrok jego spotkał
 329 7  |                  się, że nagle spojrzało na nią zielonawe oko takiego
 330 7  |                 ujrzała wielką, osadzoną na grubym karku głowę, straszną
 331 7  |                   rzucała sinawy odblask na jego szeroką krótką twarz,
 332 7  |                  z jego rodziny zarastał na czerwono. W jego silnie
 333 7  |              szmaragd i przestał patrzeć na nią. Wówczas ujrzała jego
 334 7  |         Winicjusz uzna go za piękny. Ale na twoim obliczu, o znawco
 335 7  |            niezrównany, czytam już wyrok na nią! Nie potrzebujesz go
 336 7  |                Chuderlawa, istna makówka na cienkiej łodydze, a ty,
 337 7  |           odrzekł przymykając oczy Nero.~Na ustach Petroniusza pojawił
 338 7  |                 to czyniło się w cyrkach na znak, że gladiator otrzymał
 339 7  |                 stół Kalwia Kryspinilla.~Na to Nero począł bić w dłonie,
 340 7  |               bożek potrafi odpowiedzieć na pytanie w liście zawarte.
 341 7  |                 przyszedłszy już podpity na ucztę, wybuchnął nagle,
 342 7  |                wargami, począł spoglądać na obecnych z takim zdumieniem,
 343 7  |               peplum Kalwii Kryspinilli.~Na to Watyniusz jął udawać
 344 7  |                nie zgubił.~- I co mu się na nic nie przyda, choćby znalazł -
 345 7  |           Wszyscy pili obficie. Z pułapu na stół i na biesiadników spadały
 346 7  |              obficie. Z pułapu na stół i na biesiadników spadały raz
 347 7  |                  sobie ołowiane ciężarki na piersiach, ale i to nie
 348 7  |               bliżej.~Nero rozłożył ręce na znak, że musi ustąpić. Wówczas
 349 7  |          oświadczył, że nie przyszła ona na ucztę. bo nie czuła się
 350 7  |                  pereł, złupiony niegdyś na Masynissie, złotowłosa,
 351 7  |               których sprawców skazywano na najcięższe kary, a które
 352 7  |                zjawiały się każdego rana na murach miasta. Tymczasem
 353 7  |                  miasta. Tymczasem teraz na widok tej osławionej Poppei,
 354 7  |              znasz, ocelle mi! Nie patrz na nią. Zwróć oczy ku mnie,
 355 7  |              kruży wina, a potem ja oprę na tym samym miejscu moje...~
 356 7  |                ze swoim wieńcem laurowym na czole i wzniesionymi oczyma,
 357 7  |            strasznym i mniej ohydnym niż na początku uczty.~Lecz biesiadnicy
 358 7  |             dłonie w górę, pozostały tak na znak zachwytu nawet po skończeniu
 359 7  |                ten sam, z którym później na wpół już obłąkany Nero kazał
 360 7  |                 Lecz Nero patrzył pilnie na Petroniusza, którego pochwały
 361 7  |              znalazł wówczas odpowiednie na ich pochwałę słowa.~Lecz
 362 7  |              zazdrości, owszem, spojrzał na niego z wdzięcznością i
 363 7  |             miejsce w pamięci ludzkiej i na Parnasie, a tak zgaśnie
 364 7  |                jego słów swoje zachwyty. Na twarzy Nerona odbiła się
 365 7  |                 dymem kadzideł i patrzeć na dalsze widowiska, jakie
 366 7  |                  Tygellinus przygotowali na ucztę.~Czytano znów wiersze
 367 7  |               ciała umiał wyrażać rzeczy na pozór do wyrażenia w tańcu
 368 7  |              drgań, lubieżną, otaczającą na wpół omdlały dziewiczy kształt,
 369 7  |                 dom lub pułap zapaść się na głowy biesiadników.~Lecz
 370 7  |                  tylko róże, a natomiast na wpół pijany już Winicjusz
 371 7  |                 świecie! Oprzyj mi głowę na piersiach i zmruż oczy.~
 372 7  |                  wszystko, co działo się na tej uczcie, widział, w kim
 373 7  |                nie było, nie miałaby już na to sił.~Tymczasem do końca
 374 7  |                zaś Kroto, oparłszy stopy na plecach przeciwnika, skrzyżował
 375 7  |             skrzyżował olbrzymie ramiona na piersiach i toczył oczyma
 376 7  |             kuglarze i błazny, lecz mało na nich patrzono, gdyż wino
 377 7  |              rozmawiać, poczęto krzyczeć na muzykantów, by poszli precz.
 378 7  |               poprzekrzywiały się wieńce na czołach, twarze pobladły
 379 7  |                  pijaną, dziecinną głowę na piersi Lukana, a ów, równie
 380 7  |              dziesiąty odpowiedź Mopsusa na zapieczętowany list prokonsula.
 381 7  |               łysinę przybraną w wieniec na bakier, rzekł:~- Kto mówi,
 382 7  |                 skroni i począł krzyczeć na całą komnatę:~- Trzydzieści
 383 7  |                mrożone grzyby, szarańcze na miodzie, ryby, mięsiwa i
 384 7  |             dokonaniu dzieła jął patrzyć na obecnych wzrokiem rozradowanym
 385 7  |                  początku pił ze względu na swój "niebieski" głos mało,
 386 7  |             sobie przypominać. Po chwili na twarzy jego odbił się strach: -
 387 7  |          popatrzy i odejdzie, ale rybak, na którego spojrzała, umiera.~-
 388 7  |                 oj! Lecz Nero nie uważał na ich słowa i mówił dalej -
 389 7  |           musiałem ją skazać, bo nasłała na mnie mordercę, i gdybym
 390 7  |               tympany.~Hałas wszczął się na nowo. Lukan cały w bluszczach,
 391 7  |               dziecka, jego zaś odsunęła na bok jak suchą gałązkę lub
 392 7  |                 spokojny i tylko patrzył na Winicjusza błękitnymi oczyma
 393 7  |                  w żyłach, po czym wziął na ręce swą królewnę i krokiem
 394 7  |                po triclinium, inni spali na sofach stołowych, chrapiąc
 395 7  |                 przez sen zbytek wina, a na pijanych konsulów i senatorów,
 396 7  |           pijanych konsulów i senatorów, na pijanych rycerzy, poetów,
 397 7  |              rycerzy, poetów, filozofów, na pijane tancerki i patrycjuszki,
 398 7  |                 tancerki i patrycjuszki, na cały ten świat, wszechwładny
 399 7  |              kapały i kapały wciąż róże.~Na dworze poczęło świtać.~
 400 8  |                widząc olbrzyma niosącego na ręku biesiadniczkę, sądziła,
 401 8  |            przyległej komnaty, a stamtąd na galerię wiodącą do mieszkania
 402 8  |            dalece, że ciężyła jak martwa na ramieniu Ursusa. Ale gdy
 403 8  |               powietrze, otworzyła oczy. Na świecie czyniło się coraz
 404 8  |             boczny portyk wychodzący nie na dziedziniec, ale na pałacowe
 405 8  |                  nie na dziedziniec, ale na pałacowe ogrody, w których
 406 8  |                 ją z piekła i wyniesiono na jasny świat boży. Było jednak
 407 8  |                 Tam Ursus posadził Ligię na marmurowej ławce opodal
 408 8  |                  ale wieczorem centurion na czele żołnierzy przyniesie
 409 8  |             Grecynie, Ligię zaś zabierze na powrót do pałacu i wówczas
 410 8  |              swój dach, śmierć czeka ich na pewno.~Ligii opadły ręce.
 411 8  |               Plaucjuszów a własną. Idąc na ucztę miała nadzieję, że
 412 8  |                 narazić siebie i Aulosów na zgubę, nie pojmowała po
 413 8  |           Winicjusza.~I nie przyszło jej na myśl, że jakkolwiek mówiła
 414 8  |               Ligii, która czuła jeszcze na ustach jego pełne zwierzęcej
 415 8  |                 krew napłynęła ze wstydu na samo wspomnienie o nich
 416 8  |             możesz ściągać pomstę cezara na dom Aulosów?~Nastała chwila
 417 8  |                otworzyła się przed Ligią na nowo.~Zaś młoda wyzwolenica
 418 8  |                  Lecz Ligia obsunęła się na kolana, by błagać kogo innego.
 419 8  |               Nie wolno mi ściągać zguby na nich, więc nie zobaczę ich
 420 8  |                  jeden zostaje jej teraz na świecie, że musi być teraz
 421 8  |            Aulosów, albowiem ściągnęliby na nich gniew cezara. Ale ona
 422 8  |                pozostał.~Lig był gotów i na znak posłuszeństwa pochyliwszy
 423 8  |                 się objął jej nogi. Lecz na twarzy Akte, która spodziewała
 424 8  |                  ukryć, cezar pomści się na Aulosach. Jeśli chce uciekać,
 425 8  |             przed ucztą cezara i wymogli na nim obietnicę, że ją nazajutrz
 426 8  |              chrześcijanom iść z Ursusem na jej ratunek. Odbiją ją i
 427 8  |             śmiać.~Otucha wstąpiła w nią na nowo, tak jakby nadzieja
 428 8  |         rzeczywistość. Nagle rzuciła się na szyję Akte i przyłożywszy
 429 8  |            zdradzisz, Akte, nieprawda?~- Na cień matki mojej - odpowiedziała
 430 8  |          gladiatorów, i wolnych ludzi, i na Suburze, i za mostami. Zebrałby
 431 8  |                nią potrafi. Pójdą choćby na koniec świata, choćby tam,
 432 8  |                  jakie sto głów czatował na lektykę. I niechby ją prowadzili
 433 8  |                  podobną do maczugi rękę na tył głowy i począł mrucząc
 434 8  |               rozczulenie odmalowało się na jego twarzy, lecz pragnąc
 435 8  |               się przed nią jakieś drzwi na światło, lecz zarazem uczuła,
 436 9  |                 dostatek, wygodę i idzie na życie tułacze i nieznane.
 437 9  |                 więc poczęła ją namawiać na spoczynek, potrzebny po
 438 9  |               coraz większy zamęt. Drzwi na światło poczęły się znów
 439 9  |                  dalece niczym, że gdyby na przykład cezar oddalił Poppeę,
 440 9  |               oddalił Poppeę, a pokochał na nawo ją, Akte, to i to byłoby
 441 9  |                przez niepokój nie mogła.~Na koniec, sądząc, że Ligia,
 442 9  |                 delikatną twarz, wspartą na obnażonym ramieniu, zamknięte
 443 9  |             Dlaczego?" I poczęła patrzeć na Ligię, jakby chcąc znaleźć
 444 9  |                uśpionej twarzy. Patrzyła na jej przeczyste czoło, na
 445 9  |                 na jej przeczyste czoło, na pogodny łuk brwi, na ciemne
 446 9  |              czoło, na pogodny łuk brwi, na ciemne rzęsy, na rozchylone
 447 9  |               łuk brwi, na ciemne rzęsy, na rozchylone usta, na poruszaną
 448 9  |               rzęsy, na rozchylone usta, na poruszaną spokojnym oddechem
 449 9  |                  było zazdrości. Owszem, na myśl o niebezpieczeństwach,
 450 9  |                czatował z chrześcijanami na lektykę.~- Prawda.~Po czym
 451 9  |        wykąpawszy Ligię, zaprowadziła ją na śniadanie, a potem do ogrodów
 452 9  |              bluszcz lub winograd, gdzie na wodach pływały srebrne łabędzie,
 453 9  |  przedzierających się przez liście, inni na koniec zraszali róże lub
 454 9  |                   Przychodziło jej nawet na myśl, że gdyby cezar był
 455 9  |                   zmęczone nieco, siadły na ławce ukrytej prawie całkiem
 456 9  |                co im najbardziej ciążyło na sercu, to jest o wieczornej
 457 9  |              Ligów...~I dwie łzy zawisły na jej spuszczonych rzęsach.
 458 9  |                  strusich piór, osadzone na złotych prętach, którymi
 459 9  |                mlekiem piersiach, niosła na ręku dziecko owinięte w
 460 9  |                obok ławki nie zwróciwszy na nie uwagi, lecz ona zatrzymała
 461 9  |                dzwonki, któreś przyszyła na icunculi (lalce), źle były
 462 9  |        odpowiedziała Akte krzyżując ręce na piersi i pochylając głowę.~
 463 9  |              Lecz Poppea poczęła patrzeć na Ligię.~- Co to za niewolnica? -
 464 9  |                 w pałacu. - Była wczoraj na uczcie?~- Była, Augusto.~-
 465 9  |                 jeszcze uważniej patrzeć na Ligię, która stała przed
 466 9  |             przychodziło jej nigdy dotąd na widok żadnej piękności:
 467 9  |              sukni Poppei poczęła czekać na jej słowa z bijącym sercem.
 468 9  |              sercem. Poppea zaś patrzyła na nią przez chwilę z twarzą
 469 9  |                Idę - rzekła.~I zarzuciła na pożegnanie ręce na szyję
 470 9  |             zarzuciła na pożegnanie ręce na szyję Akte.~
 471 10 |               których poczyniono upięcia na ścianach i nad drzwiami.
 472 10 |                 przywykł i którą polubił na Wschodzie. Głąb domu, w
 473 10 |         triclinium stół był przygotowany na cztery osoby, do uczty bowiem
 474 10 |             które po raz pierwszy wsiada na kwadrygę. Po czym zwróciwszy
 475 10 |             uczty. Przysięgnij jej nawet na Hades, że ją wrócisz Pomponii,
 476 10 |                 wrócić.~Po czym ukazując na Chryzotemis dodał:~- Ja
 477 10 |                  i nie mogę się uskarżać na jej srogość...~Chryzotemis
 478 10 |                  Chryzotemis uderzyła go na to wachlarzem z pawich piór
 479 10 |         opierałam, satyrze! - Ze względu na mego poprzednika... - Alboż
 480 10 |                byłeś u moich nóg?~- Żeby na ich palce zakładać pierścionki.
 481 10 |          Chryzotemis spojrzała mimo woli na swe stopy, na których palcach
 482 10 |                  mimo woli na swe stopy, na których palcach połyskiwały
 483 10 |            kapłana, w którą się przybrał na przyjęcie Ligii.~- Już powinni
 484 10 |                  brązowe misy z węglami, na które poczęli sypać małe
 485 10 |             nawet nie usłyszał.~- Są już na Karynach!...~Oni zaś rzeczywiście
 486 10 |                   zwani lampadarii, szli na przedzie, inni, zwani pedisequi -
 487 10 |                  wzruszenia. Porywała ją na przemian to nadzieja, to
 488 10 |              który z początku nie zważał na owo niezwykłe ożywienie
 489 10 |                  Nagle krzyk uczynił się na przodzie pochodu, w jednej
 490 10 |           rozbija w gronie augustianów i na Suburze, i w innych dzielnicach
 491 10 |               lecz kto się bronił, szedł na śmierć, choćby był senatorem.
 492 10 |        wyciągnąwszy ją z lektyki, porwał na ręce i usiłował się wymknąć
 493 10 |                drugą wolną ręką narzucać na nią gwałtownie własny płaszcz,
 494 10 |               cęgi chwyciły jego kark, a na głowę spadła mu, jak kamień,
 495 10 |                leżeli po większej części na ziemi lub ratowali się,
 496 10 |                ciemności o załomy murów. Na miejscu pozostała tylko
 497 10 |                krótkiej naradzie wrócili na miejsce spotkania, na którym
 498 10 |            wrócili na miejsce spotkania, na którym znaleźli kilka ciał
 499 10 |               ale pójdźmy wszyscy. Niech na mnie jednego nie spada jego
 500 10 |               pod czoło, piana wystąpiła na usta.~- Rózeg! - ryknął