Rozdzial
1 2 | Pedaniusza Sekunda, za to, iż jeden z nich zabił tego okrutnika
2 2 | może darować Pomponii, że jeden mąż wystarczył jej na całe
3 2 | Wierzę w Boga, który jest jeden, sprawiedliwy i wszechmocny -
4 3 | Wierzy w Boga, który jest jeden, wszechmocny i sprawiedliwy -
5 4 | wszystkimi niewolnikami.~Jeden z nich, wysoki i barczysty
6 4 | światem i że jest tylko jeden, zły, szalony i potworny,
7 7 | mówił Westynus. - Raz jeden prokonsul, wielki niedowiarek,
8 7 | jak słońce, który rzekł mi jeden tylko wyraz: ." Prokonsul
9 8 | poczęła mu mówić, iż on jeden zostaje jej teraz na świecie,
10 8 | weźmie i ratuje, bo on jej jeden pozostał.~Lig był gotów
11 9 | przyszyte; dziecko oderwało jeden i poniosło do ust; szczęście,
12 11 | krąży koło każdej bramy. Jeden ma iść w ślad za Ligią i
13 12 | istotnie tajemniczy. Lig sam jeden nie byłby tego dokazał.
14 12 | do pomocy i nie mógł sam jeden jej porwać, to kto ją porwał?~
15 12 | jakimś bogu, który ma być jeden, wszechmocny i miłosierny.
16 13 | czy kilkakrotnie?~- Raz jeden.~- I jesteś, panie, pewien,
17 14 | twarzą, z oczyma utkwionymi w jeden punkt, i widać było, że
18 14 | postanowił stawić wszystko na jeden rzut kości, za czym wyciągnąwszy
19 14 | się na chwilę sam Nero, jeden tylko Petroniusz pozostał
20 14 | powtarzać wśród łkań:~- Tyś jeden ze wszystkich o tym pomyślał,
21 14 | wszystkich o tym pomyślał, ty jeden, Petroniuszu! Ty jeden!~
22 14 | ty jeden, Petroniuszu! Ty jeden!~Tygellinus pożółkł z zazdrości.
23 14 | złóż je tak, aby stworzyły jeden wyraz.~- Ryba! - rzekł ze
24 14 | jakąś wskazówkę? Nie! Ja jeden dałem. I powiem wam więcej.
25 14 | zwycięstwo w cyrku... Ja jeden będę szukał i ja jeden zbiegów
26 14 | Ja jeden będę szukał i ja jeden zbiegów odnajdę, wy zaś
27 16 | O czym mówisz i co to za jeden?~- Zapomniałeś więc, panie,
28 16 | Dowiedział się też od nich, że jeden wielki prawodawca, niejaki
29 17 | wykupiwszy syna wynajął jeden z takich małych kramików,
30 17 | niewolnicy i ludzie najemni. Jeden z tych najemników jest tak
31 19 | towarzystwie dwóch ludzi, z których jeden jest, jako siłacz, bożyszczem
32 20 | wedle mniemania chrześcijan jeden i wszechmocny, gdy więc
33 21 | którym były dwa sklepy: jeden oliwny, drugi ptasznika.~
34 22 | był duży, kilkupiętrowy, jeden z takich, jakich tysiące
35 23 | ludzi. Dwóch rozpoznał: jeden był Ursus, drugi - ten starzec,
36 24 | w stronę kominka, zdjął jeden z palących się na murku
37 24 | mu podał Winicjusz, wybił jeden pokłon chrześcijanom, drugi
38 26 | Petroniuszowi, że Bóg jest jeden, wszechmocny i miłosierny,
39 27 | ujrzał dwóch ludzi, z których jeden był Piotr Apostoł. Drugiego
40 28 | wzniósłbym Mu ołtarz w atrium. Co jeden nowy Bóg więcej mógłby mi
41 28 | gromady bogów, ale jest jeden, wydaje mi się rozsądnym.
42 35 | Alboż nasz boski cezar ten jeden tylko talent posiada? -
43 36 | tłumów. Lig wziął w ręce jeden z głazów przeznaczonych
44 36 | rozsuwa fale, gdy jednak sam jeden podniósł kamień, którego
45 36 | władcy ziemi, z których jeden minie wkrótce jak krwawy
46 39 | tęsknić i teraz, i podając jeden drugiemu głos w ciszy nocnej,
47 40 | znawcę i przyjaciela, który jeden umie mówić prawdę w oczy.~
48 40 | jak rozprawy Seneki, w jeden dzień. Dlatego wymowa Pawła
49 41 | zawsze, że w całym Rzymie ty jeden potrafisz mnie zrozumieć.
50 41 | że jest dwóch Neronów: jeden taki, jakim go ludzie znają,
51 41 | którego znasz tylko ty jeden i który, jeśli zabija jak
52 42 | miasto nie zmieni się w jeden stos popiołu. Myśli jego
53 42 | kazał spalić miasto! On jeden mógł się na to ważyć, tak
54 42 | się na to ważyć, tak jak jeden Tygellinus mógł się podjąć
55 42 | Tyś sam cierpiał, Tyś jeden miłosierny! Tyś jeden rozumiał
56 42 | Tyś jeden miłosierny! Tyś jeden rozumiał ludzki ból! Tyś
57 43 | Portowej - odpowiedział jeden z robotników.~- Przyszliście
58 45 | ozwał się głuchy grzmot, jeden, drugi i dziesiąty. To w
59 47 | zmieniły się wreszcie w jeden powszechny, olbrzymi wrzask:~-
60 48 | powtarzając z uniesieniem: - Bo On jeden jest! Bo On jeden dobry
61 48 | Bo On jeden jest! Bo On jeden dobry i miłosierny! Więc
62 48 | i łupią niewolnicy. Bóg jeden wie, jakie jeszcze klęski
63 49 | wyjątkiem może Petroniusza ani jeden z augustianów nie uszedłby
64 50 | we wzgórzu Watykańskim i jeden cmentarz za bramą Nomentańską,
65 51 | owych czasach nic dobrego. Jeden tylko Petroniusz nie okazał
66 51 | tylko o własne osoby, ten jeden zaś tylko zajmuje się poezją
67 51 | poezją dla samej poezji, jeden się zna i jeśli coś pochwali,
68 51 | wreszcie zmieniły się w jeden dziki wrzask:~- Chrześcijanie
69 51 | dziecinne łączyły się w jeden zgodny chór. Całe więzienie
70 52 | obłąkaniu zapamiętali tylko jeden okrzyk: "Chrześcijanie dla
71 52 | usiłowano go przekupić. Jeden tylko Aliturus, który z
72 52 | żyłach, dusza zmieniała się w jeden jęk, mieszały się zmysły.
73 53 | spotkał go zaledwie raz jeden, jeszcze przed rozpoczęciem
74 53 | Apostoła wiedział, iż on jeden może mu ją przywrócić.~A
75 55 | wyzwoleńcy cezara, z których jeden rzucił się na starą Sylwię
76 56 | wznieść kilka, a między nimi jeden olbrzymi, na który zaraz
77 56 | którymi wychodzili sami. Jeden z nich, imieniem Syrus,
78 56 | kłapiąc zębami, aż wreszcie jeden z molosów wpił kły w bark
79 56 | wszystkim, a nawet i cezarowi. Jeden tylko Kaligula, zuchwały
80 56 | z cicha, one zaś poczęły jeden po drugim wytaczać się na
81 56 | wciągały chrapliwie powietrze. Jeden przypadł nagle do trupa
82 57 | żelazem twarzy zmarłych. Za jeden aureus dotknie trumny, nie
83 58 | poczęto kopać w niej doły, jeden przy drugim, rzędami, przez
84 60 | znajdziesz, panie. Mnie jeden tylko przychodził do głowy...~
85 60 | któż zdoła ją ocalić? - Jeden Chrystus!...~Po czym umilkli
86 62 | Nim jednym ucieczka, On jeden policzy twój żal, wejrzy
87 65 | może. Ale miałbym jeszcze jeden sposób prędkiego wrócenia
88 66 | Augustianie stawili się jak jeden człowiek, domyślali się
89 66 | Wszak zostawał tylko ten jeden sposób! Wszak Piotr mówił,
90 66 | Augustianie podnieśli się jak jeden człowiek z miejsc, gdyż
91 66 | które wkrótce zmieniły się w jeden powszechny okrzyk. Ów olbrzym
92 69 | Palatynu. Odkryto tam, iż jeden z wyzwoleńców cezara był
93 69 | świadectwo prawdzie? Ma-li on jeden uchylić się od tego? I co
94 71 | liczbą żołnierzy. Lecz ani jeden okrzyk oburzenia lub wściekłości
95 71 | muzyki świata dodał dźwięk jeden, którego nie było dotąd,
96 73 | mojego Pana, bo z tych rąk On jeden mógł ją wyrwać, ocalić z
97 73 | chcę znać tylko filozofów: jeden zowie się Pirron, drugi
98 Epi| odbywał tryumf. Zburzono jeden łuk cyrku, by otworzyć wejście
|