Rozdzial

 1 2  |       Pedaniusza Sekunda, za to, iż jeden z nich zabił tego okrutnika
 2 2  |           może darować Pomponii, że jeden mąż wystarczył jej na całe
 3 2  |           Wierzę w Boga, który jest jeden, sprawiedliwy i wszechmocny -
 4 3  |           Wierzy w Boga, który jest jeden, wszechmocny i sprawiedliwy -
 5 4  |            wszystkimi niewolnikami.~Jeden z nich, wysoki i barczysty
 6 4  |             światem i że jest tylko jeden, zły, szalony i potworny,
 7 7  |               mówił Westynus. - Raz jeden prokonsul, wielki niedowiarek,
 8 7  |          jak słońce, który rzekł mi jeden tylko wyraz: ." Prokonsul
 9 8  |             poczęła mu mówić, iż on jeden zostaje jej teraz na świecie,
10 8  |          weźmie i ratuje, bo on jej jeden pozostał.~Lig był gotów
11 9  |         przyszyte; dziecko oderwało jeden i poniosło do ust; szczęście,
12 11 |            krąży koło każdej bramy. Jeden ma iść w ślad za Ligią i
13 12 |        istotnie tajemniczy. Lig sam jeden nie byłby tego dokazał.
14 12 |            do pomocy i nie mógł sam jeden jej porwać, to kto ją porwał?~
15 12 |           jakimś bogu, który ma być jeden, wszechmocny i miłosierny.
16 13 |             czy kilkakrotnie?~- Raz jeden.~- I jesteś, panie, pewien,
17 14 |       twarzą, z oczyma utkwionymi w jeden punkt, i widać było, że
18 14 |       postanowił stawić wszystko na jeden rzut kości, za czym wyciągnąwszy
19 14 |             się na chwilę sam Nero, jeden tylko Petroniusz pozostał
20 14 |         powtarzać wśród łkań:~- Tyś jeden ze wszystkich o tym pomyślał,
21 14 |       wszystkich o tym pomyślał, ty jeden, Petroniuszu! Ty jeden!~
22 14 |           ty jeden, Petroniuszu! Ty jeden!~Tygellinus pożółkł z zazdrości.
23 14 |          złóż je tak, aby stworzyły jeden wyraz.~- Ryba! - rzekł ze
24 14 |            jakąś wskazówkę? Nie! Ja jeden dałem. I powiem wam więcej.
25 14 |            zwycięstwo w cyrku... Ja jeden będę szukał i ja jeden zbiegów
26 14 |           Ja jeden będę szukał i ja jeden zbiegów odnajdę, wy zaś
27 16 |            O czym mówisz i co to za jeden?~- Zapomniałeś więc, panie,
28 16 |      Dowiedział się też od nich, że jeden wielki prawodawca, niejaki
29 17 |             wykupiwszy syna wynajął jeden z takich małych kramików,
30 17 |        niewolnicy i ludzie najemni. Jeden z tych najemników jest tak
31 19 | towarzystwie dwóch ludzi, z których jeden jest, jako siłacz, bożyszczem
32 20 |         wedle mniemania chrześcijan jeden i wszechmocny, gdy więc
33 21 |             którym były dwa sklepy: jeden oliwny, drugi ptasznika.~
34 22 |            był duży, kilkupiętrowy, jeden z takich, jakich tysiące
35 23 |             ludzi. Dwóch rozpoznał: jeden był Ursus, drugi - ten starzec,
36 24 |             w stronę kominka, zdjął jeden z palących się na murku
37 24 |           mu podał Winicjusz, wybił jeden pokłon chrześcijanom, drugi
38 26 |          Petroniuszowi, że Bóg jest jeden, wszechmocny i miłosierny,
39 27 |       ujrzał dwóch ludzi, z których jeden był Piotr Apostoł. Drugiego
40 28 |   wzniósłbym Mu ołtarz w atrium. Co jeden nowy Bóg więcej mógłby mi
41 28 |             gromady bogów, ale jest jeden, wydaje mi się rozsądnym.
42 35 |          Alboż nasz boski cezar ten jeden tylko talent posiada? -
43 36 |            tłumów. Lig wziął w ręce jeden z głazów przeznaczonych
44 36 |        rozsuwa fale, gdy jednak sam jeden podniósł kamień, którego
45 36 |             władcy ziemi, z których jeden minie wkrótce jak krwawy
46 39 |          tęsknić i teraz, i podając jeden drugiemu głos w ciszy nocnej,
47 40 |         znawcę i przyjaciela, który jeden umie mówić prawdę w oczy.~
48 40 |              jak rozprawy Seneki, w jeden dzień. Dlatego wymowa Pawła
49 41 |        zawsze, że w całym Rzymie ty jeden potrafisz mnie zrozumieć.
50 41 |              że jest dwóch Neronów: jeden taki, jakim go ludzie znają,
51 41 |              którego znasz tylko ty jeden i który, jeśli zabija jak
52 42 |             miasto nie zmieni się w jeden stos popiołu. Myśli jego
53 42 |             kazał spalić miasto! On jeden mógł się na to ważyć, tak
54 42 |            się na to ważyć, tak jak jeden Tygellinus mógł się podjąć
55 42 |               Tyś sam cierpiał, Tyś jeden miłosierny! Tyś jeden rozumiał
56 42 |           Tyś jeden miłosierny! Tyś jeden rozumiał ludzki ból! Tyś
57 43 |             Portowej - odpowiedział jeden z robotników.~- Przyszliście
58 45 |            ozwał się głuchy grzmot, jeden, drugi i dziesiąty. To w
59 47 |             zmieniły się wreszcie w jeden powszechny, olbrzymi wrzask:~-
60 48 |  powtarzając z uniesieniem: - Bo On jeden jest! Bo On jeden dobry
61 48 |             Bo On jeden jest! Bo On jeden dobry i miłosierny! Więc
62 48 |             i łupią niewolnicy. Bóg jeden wie, jakie jeszcze klęski
63 49 |      wyjątkiem może Petroniusza ani jeden z augustianów nie uszedłby
64 50 |            we wzgórzu Watykańskim i jeden cmentarz za bramą Nomentańską,
65 51 |          owych czasach nic dobrego. Jeden tylko Petroniusz nie okazał
66 51 |           tylko o własne osoby, ten jeden zaś tylko zajmuje się poezją
67 51 |            poezją dla samej poezji, jeden się zna i jeśli coś pochwali,
68 51 |             wreszcie zmieniły się w jeden dziki wrzask:~- Chrześcijanie
69 51 |             dziecinne łączyły się w jeden zgodny chór. Całe więzienie
70 52 |         obłąkaniu zapamiętali tylko jeden okrzyk: "Chrześcijanie dla
71 52 |             usiłowano go przekupić. Jeden tylko Aliturus, który z
72 52 |       żyłach, dusza zmieniała się w jeden jęk, mieszały się zmysły.
73 53 |             spotkał go zaledwie raz jeden, jeszcze przed rozpoczęciem
74 53 |            Apostoła wiedział, iż on jeden może mu ją przywrócić.~A
75 55 |        wyzwoleńcy cezara, z których jeden rzucił się na starą Sylwię
76 56 |        wznieść kilka, a między nimi jeden olbrzymi, na który zaraz
77 56 |            którymi wychodzili sami. Jeden z nich, imieniem Syrus,
78 56 |         kłapiąc zębami, aż wreszcie jeden z molosów wpił kły w bark
79 56 |      wszystkim, a nawet i cezarowi. Jeden tylko Kaligula, zuchwały
80 56 |            z cicha, one zaś poczęły jeden po drugim wytaczać się na
81 56 |      wciągały chrapliwie powietrze. Jeden przypadł nagle do trupa
82 57 |         żelazem twarzy zmarłych. Za jeden aureus dotknie trumny, nie
83 58 |          poczęto kopać w niej doły, jeden przy drugim, rzędami, przez
84 60 |             znajdziesz, panie. Mnie jeden tylko przychodził do głowy...~
85 60 |             któż zdoła ją ocalić? - Jeden Chrystus!...~Po czym umilkli
86 62 |             Nim jednym ucieczka, On jeden policzy twój żal, wejrzy
87 65 |           może. Ale miałbym jeszcze jeden sposób prędkiego wrócenia
88 66 |         Augustianie stawili się jak jeden człowiek, domyślali się
89 66 |            Wszak zostawał tylko ten jeden sposób! Wszak Piotr mówił,
90 66 |       Augustianie podnieśli się jak jeden człowiek z miejsc, gdyż
91 66 |        które wkrótce zmieniły się w jeden powszechny okrzyk. Ów olbrzym
92 69 |           Palatynu. Odkryto tam, iż jeden z wyzwoleńców cezara był
93 69 |       świadectwo prawdzie? Ma-li on jeden uchylić się od tego? I co
94 71 |          liczbą żołnierzy. Lecz ani jeden okrzyk oburzenia lub wściekłości
95 71 |          muzyki świata dodał dźwięk jeden, którego nie było dotąd,
96 73 |       mojego Pana, bo z tych rąk On jeden mógł ją wyrwać, ocalić z
97 73 |          chcę znać tylko filozofów: jeden zowie się Pirron, drugi
98 Epi|            odbywał tryumf. Zburzono jeden łuk cyrku, by otworzyć wejście