Rozdzial

 1 1  |          krokiem do tepidarium - niech wszyscy bogowie darzą cię pomyślnością,
 2 1  |             bogom, to jednak myślę, że wszyscy rozumują tak jak ja. Wszyscy!
 3 1  |           wszyscy rozumują tak jak ja. Wszyscy! Z wyjątkiem może mulników,
 4 1  |             Cezar pisuje wiersze, więc wszyscy idą w jego ślady. Nie wolno
 5 2  |                takiego życia, jakim tu wszyscy żyli. I z pewnym zdziwieniem
 6 7  |              widzi? - Winicjusza lubią wszyscy.~- I chciałby się wstawić
 7 7  |           poświęcił ją dlatego, że jak wszyscy z jego rodziny zarastał
 8 7  |            jakkolwiek przy uczcie, gdy wszyscy leżą, trudno o całej postaci
 9 7  |                licznymi gatunkami win. Wszyscy pili obficie. Z pułapu na
10 7  |               imię sztuki i ludzkości. Wszyscy wiedzą, że boski poeta i
11 7  |              okrutnikiem! - powtórzyli wszyscy siedzący bliżej.~Nero rozłożył
12 10 |                po trzech, po czterech, wszyscy bez pochodni, wszyscy w
13 10 |        czterech, wszyscy bez pochodni, wszyscy w ciemnych płaszczach. Niektórzy
14 10 |               Ja oznajmię, ale pójdźmy wszyscy. Niech na mnie jednego nie
15 11 |              to sam cezar odbił Ligię?~Wszyscy wiedzieli, że cezar często
16 11 |                bogowie obiecali mu, że wszyscy ludzie wymrą z wyjątkiem
17 11 |           płakały przez ciebie i niech wszyscy bogowie strzegą teraz jej
18 13 |             nie ma na Palatynie, gdzie wszyscy zajęci są chorą małą Augustą,
19 13 |              bo niewolnicy, którzy się wszyscy razem trzymają, nie pomogliby
20 14 |               począł wołać tak, aby go wszyscy mogli dosłyszeć:~- Eheu!...
21 15 |             błazny i komedianci.~Są tu wszyscy augustianie i wszystkie
22 15 |                oni czczą widocznie, bo wszyscy zginali kolana. Brała mnie
23 15 |               w samym Rzymie, więc nie wszyscy się znają i nie wszystko
24 16 |            chwila przyjechać do Rzymu. Wszyscy chrześcijanie zechcą go
25 17 |           tysiące w całym Rzymie i nie wszyscy się znają. Ale jutro w Ostrianum
26 19 |                 Sam Ursus mówił mi, że wszyscy, co do jednej duszy, zgromadzą
27 19 |         wówczas nie odbiorą mu już jej wszyscy chrześcijanie całego świata
28 19 |              że cię nie ma, bo wówczas wszyscy by ci przestali składać
29 19 |               dziewicę do domu, choćby wszyscy chrześcijanie z Rzymu gonili
30 20 |               głów, które się odkryły, wszyscy, z obawy zdrajców czy też
31 20 |       hałaśliwa zgraja, w której broją wszyscy razem i każdy na swoją rękę.
32 20 |          począł już tylko o Nim mówić. Wszyscy zatrzymali dech w piersiach
33 20 |       uczniowie i podnosili lament, to wszyscy razem, by ich usłyszał łacniej
34 20 |            widziałem Go, jako widzieli wszyscy, a On. był jako światłość
35 21 |              Gdy podczas słów Apostoła wszyscy odrzucili kaptury, ażeby
36 22 |               całym domu spali jeszcze wszyscy, z wyjątkiem tych, którzy
37 23 |               twój list, my zaś musimy wszyscy szukać innego schronienia.~
38 23 |             dokąd wezwał go Watyniusz, wszyscy więc będą myśleli, że wyjechał.
39 24 |              jest w tej izbie, gdzie i wszyscy, bo ta jedna jest większa,
40 25 |                żywy, oni zaś siedzieli wszyscy przed ogniem, grzejąc się,
41 25 |              opatrunku, teraz zaś, gdy wszyscy udali się na spoczynek,
42 25 |               Pojmował nawet, że jeśli wszyscy inni udali się na spoczynek,
43 26 |              tak i w uczuciu, był, jak wszyscy ówcześni ludzie, ślepym,
44 26 |               śmierć sama była niczym. Wszyscy inni musieli drżeć przed
45 28 |               nużyć także i samotność. Wszyscy jego znajomi bawili z cezarem
46 30 |             Potem wyjadę do Ancjum. Wy wszyscy jesteście mali, więc nie
47 31 |        pilnowano już porządku, w jakim wszyscy zasiedli przy stole. Sam
48 32 |                  Niebezpieczeństwo! My wszyscy brodzimy w mroku śmierci
49 32 |                czas rozpocząć żyć, jak wszyscy żyją? Co następnie uczyni
50 35 |        językach. Wreszcie ustawili się wszyscy murem pod ścianami i wśród
51 38 | tragiczniejszego widoku od Ancjum?" Tu wszyscy poczęli mówić, jaką tragedią
52 40 |             cezar był chrześcijaninem, wszyscy czulibyśmy się bezpieczniejsi.
53 41 |        płomieniach!...~Na tę wiadomość wszyscy zerwali się z miejsc, Nero
54 45 |             więcej rozdają jałmużn niż wszyscy inni razem wzięci mieszkańcy
55 45 |          zapadało milczenie, jak gdyby wszyscy, zatrzymując dech w piersiach,
56 45 |              wstrząsnął kamieniołomem. Wszyscy padli na ziemię, wyciągając
57 47 |             inne narzędzia muzyczne.~I wszyscy zatrzymali dech w piersiach,
58 47 |               tym, którzy stoją dalej, wszyscy zaś niechaj się zachowują
59 48 |               Zaufaj mi i zaufajcie mi wszyscy.~Ligia słuchała z rozjaśnioną
60 48 |          rozjaśnioną twarzą tych słów. Wszyscy tu, przedtem z powodu prześladowań
61 49 |              otacza mnie tylko zdrada. Wszyscy mnie opuszczają! I wy gotowiście
62 49 |            Hero, Atene, Persefono i wy wszyscy nieśmiertelni bogowie, czemuście
63 49 |            zapadło milczenie. Poppea i wszyscy obecni patrzyli jak w tęczę
64 49 |      pretorianami, co zrozumieliśmy my wszyscy i on także.~Tygellinus,
65 54 |               ciężko. Poppea zemdlała, wszyscy zaś słyszeli, jak cezar
66 54 |                odrzekł tak głośno, aby wszyscy mogli go słyszeć:~- Przyjacielu,
67 55 |                od życia, w którym żyli wszyscy uwięzieni, a zarazem niezachwianą
68 56 |            którą za chwilę pójść mieli wszyscy owi skazańcy. Po jego słowach
69 56 |       Mirmilonowie, Samnici, Gallowie, wszyscy ciężko zbrojni, a wreszcie
70 56 |       Zwyciężeni legli wreszcie niemal wszyscy. Zaledwie kilku rannych
71 56 |           wiedział, jak się zachowają, wszyscy oczekiwali ich z pewnym
72 56 |        sylwanów, pookrywanych skórami. Wszyscy biegli prędko, nieco gorączkowo
73 56 |                 lecz jakby natchnione. Wszyscy zrozumieli, że ludzie ci
74 57 |              dolnym więzieniu, pomarli wszyscy na gorączkę lub podusili
75 57 |                  mówił. - Trzeba, żeby wszyscy, i cezar, i Tygellinus byli
76 58 |              cyrkowej służby poklękali wszyscy, których nie zdążono dotąd
77 59 |                 zaczęliby to powtarzać wszyscy. Czego się ty boisz, zmurszała
78 60 |              nie czyniły im trudności, wszyscy bowiem zaopatrzeni byli
79 62 |            znak rozpoczęcia widowiska, wszyscy przyłożyli płomień do spodu
80 63 |           Tygellinem na czele przybyli wszyscy, nie tyle dla samego widowiska,
81 63 |               dodał Antystiusz Werus - wszyscy szepczą sobie teraz, że
82 63 |                hekatombę ich bóstwu. I wszyscy powinni to samo uczynić,
83 65 |            jest bezdzietny - rzekł - i wszyscy widzą następcę w Pizonie.
84 65 |            wyroki jego są niecofnione. Wszyscy obecni, znając historię
85 69 |               za nimi ściągali i inni. Wszyscy razem, wraz z Winicjuszem,
86 69 |                z dzikim zwierzęciem, i wszyscy odchodzili z otuchą i nadzieją,
87 69 |                łzy nasze! - powtarzali wszyscy obecni. Łzy spływały i po
88 70 |          wrócił.~ ~Paweł, Jan, Linus i wszyscy wierni przyjęli go ze zdumieniem
89 70 |               życiem niedoli i ucisku, wszyscy pognębieni, wszyscy smutni,
90 70 |            ucisku, wszyscy pognębieni, wszyscy smutni, wszyscy nieszczęśni
91 70 |            pognębieni, wszyscy smutni, wszyscy nieszczęśni przychodzili
92 71 |             taką jaśniała radością, iż wszyscy pojęli, że to nie ofiara
93 71 |               Piotr odchodzi do Pana." Wszyscy jakby zapomnieli, że czeka
94 73 |             nakazał, więc miłujemy się wszyscy. Nieraz, gdy słońce zachodzi
95 Epi|              po Neronie panowanie, gdy wszyscy niemal potomkowie boskiego