Rozdzial

 1 2  |     Scytów, nie Rzymian. Niemniej lud, który wzburzył się z powodu
 2 2  |        nie dbał. Pamiętał, że ten lud kochał takie i Brytanika,
 3 2  |         Sycylii, gdzie wieczorami lud zbiera się na rynkach, aby
 4 9  |           których bielił się cały lud posągów, błyszczały spokojne
 5 14 |          uroczystością, na której lud podziwiał niepomiarkowane
 6 14 |           drżeli o swoje życie, i lud. Petroniusz rad był teraz,
 7 14 |  powtarzając okrzyk, jaki wydawał lud, gdy gladiator w arenie
 8 18 |           boi się, co na ta powie lud rzymski i czy się nie wzburzy,
 9 20 |           to za nauka? i co to za lud? Wszystko, co słyszał, nie
10 26 |      ruszyliby ku Dunajowi, bo to lud dobry, choć pogański. Ot,
11 28 |          na czas pewien, albowiem lud, zbyt stęskniony do jego
12 30 |       dzielić ich uciechy i dolę. Lud, uradowany z postanowienia,
13 36 |           tylko karmił, ale bawił lud. Gotowano się też na pełne
14 36 |     siedziała znienawidzona przez lud Poppea. Przybrana, jak i
15 42 |     pochodnie... Z drugiej strony lud się burzy i woła, że miasto
16 44 |          i gladiatorom uderzyć na lud i sprawić rzeź ogólną. Niektórzy
17 46 |        nadeszły nocą do Emporium, lud odbił główną bramę od strony
18 46 |          swą uspokoił zrozpaczony lud. Lecz Nero ruszył się dopiero
19 47 | odpowiedniej odległości wzburzony lud. Lud przeklinał wprawdzie,
20 47 |         odległości wzburzony lud. Lud przeklinał wprawdzie, krzyczał
21 47 |       jakby czekając natchnienia.~Lud wskazywał go z dala rękoma,
22 47 |        mroku, szemrze i burzy się lud! Ale niech szemrze. Wieki
23 47 |         tu najbezpieczniej, a ten lud trzeba uspokoić.~Tego zdania
24 47 |          w dole wzburzenie rosło. Lud zbroił się w kamienie, w
25 49 |    świeciły jeszcze tak mocno, że lud nie chciał wierzyć, by to
26 49 |        nie wolno do ust podnieść? Lud szemrze i burzy się, czy
27 49 |      ogłoszą kogo innego cezarem? Lud był mi dawniej wierny, ale
28 49 |      Hades! Gdyby ten senat i ten lud miał jedną głowę!...~- Pozwól
29 49 |             Petroniuszu - rzekł - lud szemrze, ale gdybym wziął
30 49 |         przyniesie koniec światu? Lud nienawidzi ich i podejrzewa.
31 49 |   nieprzyjaciółmi miasta i twymi. Lud szemrze przeciw tobie, ale
32 49 |           i nie ja go spaliłem... Lud pragnie zemsty, niech ją
33 49 |      pragnie zemsty, niech ją ma. Lud pragnie krwi i igrzysk,
34 49 |           i igrzysk, niech je ma. Lud podejrzewa ciebie, niech
35 49 |        was nie słyszy. Oszukujcie lud; ale nie siebie samych.
36 49 |           A przy tym mówię ci, że lud nie podniesie na ciebie
37 50 |   panowanie nad ziemią...~- Teraz lud zrozumie, dlaczego Rzym
38 51 |           z pogardą Petroniusz. - Lud godny cezara.~I począł myśleć,
39 52 |           wspanialej.~Rozochocony lud pomagał wigilom i pretorianom
40 56 |        ozdabiano bez wytchnienia. Lud opowiadał sobie cuda o oparciach
41 56 |     wnętrza, zwanych vomitoriami, lud ożywiał się, rozweselał
42 56 |          rozmiłowany w kształtach lud. Wielu z nich znano osobiście
43 56 |          Na ten widok cieszył się lud, wnioskując z ich liczby
44 56 |     ludzkie, wzmogły się jeszcze. Lud huczał w cyrku przy zajmowaniu
45 56 |        dochodziły okrzyki, jakimi lud witał potężnych dostojników.
46 56 |   sasanków, bluszczu i winogradu.~Lud rozmawiał głośno, nawoływał
47 56 |           podobne widowisko, lecz lud bawił się niezgrabnymi ruchami
48 56 |        lecz na początku widowiska lud zwykle domagał się śmierci
49 56 |         senatorowie, i rycerze, i lud. Ludzie z gminu, gdy zbrakło
50 56 |           walka całych oddziałów. Lud brał w niej udział duszą,
51 56 |           połamany oręż i padali. Lud nie posiadał się z radości,
52 56 |     wonności. Skrapiacze zraszali lud deszczykiem szafrannym i
53 56 |      ciasta, wino, oliwę i owoce. Lud pożerał, rozmawiał i wykrzykiwał
54 56 |       wzniesionymi w górę rękoma. Lud sądził, że to jest prośba
55 56 |        Wówczas zdumienie ogarnęło lud. Skazańcy śpiewali z oczyma
56 56 |           niewidzialnego zwierza. Lud rozgniewał się. Zawrzały
57 56 |          spity krwią i rozszalały lud począł krzyczeć przeraźliwymi
58 56 |     następny, lecz w amfiteatrach lud narzucał swoją wolę wszystkim,
59 56 |           cuniculum, co ujrzawszy lud uspokoił się natychmiast.
60 56 |        okrzyków przerażenia, lecz lud zgłuszył je oklaskami, które
61 56 | natychmiast do cuniculów. I nawet lud już zdumiał się, gdy po
62 56 |         Numidów, z łukami w ręku. Lud odgadł, co nastąpi, i przywitał
63 56 |         westalek ukazały się łzy, lud słuchał cicho, zanim wybuchnął
64 57 |         się zdawało, a jednak ten lud?...~- Czy możesz żądać od
65 58 |        nocy, przerwały widowiska. Lud począł trwożyć się. Przepowiadano
66 58 |     rozrywane przez dzikie konie. Lud oklaskiwał coraz nowe pomysły
67 58 |        gorliwie i szybko, tak aby lud wróciwszy po skończonej
68 58 |          się gniewał, że pogański lud miesza mu ciszę i spokój
69 58 |           jednak coś złowrogiego. Lud, który po uczcie syt i rozweselony
70 58 |       wypuścił z palców szmaragd.~Lud zatrzymał również dech w
71 59 |        skazują, to jest my i cały lud rzymski.~- Co za brednie! -
72 62 |           i obejmował nogi ofiar. Lud umilkł, ogrody zabrzmiały
73 62 |       śpiewać na cześć Chrystusa. Lud słuchał. Lecz najtwardsze
74 62 |           zdawały się błogosławić lud. W twarzy i przymrużonych
75 62 |         uczyniło się zamieszanie. Lud na kształt fali, pchniętej
76 63 |           jak uczynił to Kryspus. Lud był już nieco przesycony
77 63 |     będziecie lepiej wiedzieli co lud myśli i co się w mieście
78 63 |      bowiem zajęte były Chilonem. Lud, przywykły do mąk i krwi,
79 63 |        podniecające okrzyki, lecz lud milczał. Chilon tymczasem
80 64 |         miały się już ku końcowi. Lud, przesycony krwią, okazywał
81 64 |    wszystkim o to, by wszczepić w lud przekonanie, że tak nieubłagane
82 66 |   trwające aż do rana. Jakkolwiek lud przesycony był już przelewem
83 66 |    westalki, cezar, augustianie i lud patrzyli z zachwytem znawców
84 66 |          stały się wprost groźne. Lud ujmował się już nie tylko
85 66 |         podobnych widokach. A oto lud chciał go jej pozbawić.
86 66 |    najpoważniejszy, czczony przez lud Trazeasz. Na ten widok cezar
87 66 |       Podpalacz!"~Nero zląkł się. Lud był wszechwładnym panem
88 66 |      rozległ się od góry do dołu. Lud pewien już był życia skazanych,
89 67 |           i On natchnął ten srogi lud, że ujął się za nią. Bądź
90 69 |      sądzono doraźnie. Jakkolwiek lud rzymski nie wierzył już,
91 69 |       jednej strony cezar, senat, lud, legie obejmujące żelazną
92 70 |        rzekł:~- Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie
93 71 |        posuwa się, otoczony przez lud i żołnierzy. Ze wszystkich
94 73 |      także trochę Ursus, a trochę lud rzymski. Gdyby cezar był
95 Epi|       zanim zdoła dojść do Forum, lud rozerwie go na szczątki,