Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
lucyfer 1
lucyny 1
lucznika 1
lud 95
ludami 1
ludawi 1
ludnosc 19
Frequency    [«  »]
96 jedna
96 zycia
95 chrzescijan
95 lud
95 mówic
95 wszyscy
94 miasto
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis?

IntraText - Concordances

lud

   Rozdzial
1 2 | Scytów, nie Rzymian. Niemniej lud, który wzburzył się z powodu 2 2 | nie dbał. Pamiętał, że ten lud kochał takie i Brytanika, 3 2 | Sycylii, gdzie wieczorami lud zbiera się na rynkach, aby 4 9 | których bielił się cały lud posągów, błyszczały spokojne 5 14 | uroczystością, na której lud podziwiał niepomiarkowane 6 14 | drżeli o swoje życie, i lud. Petroniusz rad był teraz, 7 14 | powtarzając okrzyk, jaki wydawał lud, gdy gladiator w arenie 8 18 | boi się, co na ta powie lud rzymski i czy się nie wzburzy, 9 20 | to za nauka? i co to za lud? Wszystko, co słyszał, nie 10 26 | ruszyliby ku Dunajowi, bo to lud dobry, choć pogański. Ot, 11 28 | na czas pewien, albowiem lud, zbyt stęskniony do jego 12 30 | dzielić ich uciechy i dolę. Lud, uradowany z postanowienia, 13 36 | tylko karmił, ale bawił lud. Gotowano się też na pełne 14 36 | siedziała znienawidzona przez lud Poppea. Przybrana, jak i 15 42 | pochodnie... Z drugiej strony lud się burzy i woła, że miasto 16 44 | i gladiatorom uderzyć na lud i sprawić rzeź ogólną. Niektórzy 17 46 | nadeszły nocą do Emporium, lud odbił główną bramę od strony 18 46 | swą uspokoił zrozpaczony lud. Lecz Nero ruszył się dopiero 19 47 | odpowiedniej odległości wzburzony lud. Lud przeklinał wprawdzie, 20 47 | odległości wzburzony lud. Lud przeklinał wprawdzie, krzyczał 21 47 | jakby czekając natchnienia.~Lud wskazywał go z dala rękoma, 22 47 | mroku, szemrze i burzy się lud! Ale niech szemrze. Wieki 23 47 | tu najbezpieczniej, a ten lud trzeba uspokoić.~Tego zdania 24 47 | w dole wzburzenie rosło. Lud zbroił się w kamienie, w 25 49 | świeciły jeszcze tak mocno, że lud nie chciał wierzyć, by to 26 49 | nie wolno do ust podnieść? Lud szemrze i burzy się, czy 27 49 | ogłoszą kogo innego cezarem? Lud był mi dawniej wierny, ale 28 49 | Hades! Gdyby ten senat i ten lud miał jedną głowę!...~- Pozwól 29 49 | Petroniuszu - rzekł - lud szemrze, ale gdybym wziął 30 49 | przyniesie koniec światu? Lud nienawidzi ich i podejrzewa. 31 49 | nieprzyjaciółmi miasta i twymi. Lud szemrze przeciw tobie, ale 32 49 | i nie ja go spaliłem... Lud pragnie zemsty, niech 33 49 | pragnie zemsty, niech ma. Lud pragnie krwi i igrzysk, 34 49 | i igrzysk, niech je ma. Lud podejrzewa ciebie, niech 35 49 | was nie słyszy. Oszukujcie lud; ale nie siebie samych. 36 49 | A przy tym mówię ci, że lud nie podniesie na ciebie 37 50 | panowanie nad ziemią...~- Teraz lud zrozumie, dlaczego Rzym 38 51 | z pogardą Petroniusz. - Lud godny cezara.~I począł myśleć, 39 52 | wspanialej.~Rozochocony lud pomagał wigilom i pretorianom 40 56 | ozdabiano bez wytchnienia. Lud opowiadał sobie cuda o oparciach 41 56 | wnętrza, zwanych vomitoriami, lud ożywiał się, rozweselał 42 56 | rozmiłowany w kształtach lud. Wielu z nich znano osobiście 43 56 | Na ten widok cieszył się lud, wnioskując z ich liczby 44 56 | ludzkie, wzmogły się jeszcze. Lud huczał w cyrku przy zajmowaniu 45 56 | dochodziły okrzyki, jakimi lud witał potężnych dostojników. 46 56 | sasanków, bluszczu i winogradu.~Lud rozmawiał głośno, nawoływał 47 56 | podobne widowisko, lecz lud bawił się niezgrabnymi ruchami 48 56 | lecz na początku widowiska lud zwykle domagał się śmierci 49 56 | senatorowie, i rycerze, i lud. Ludzie z gminu, gdy zbrakło 50 56 | walka całych oddziałów. Lud brał w niej udział duszą, 51 56 | połamany oręż i padali. Lud nie posiadał się z radości, 52 56 | wonności. Skrapiacze zraszali lud deszczykiem szafrannym i 53 56 | ciasta, wino, oliwę i owoce. Lud pożerał, rozmawiał i wykrzykiwał 54 56 | wzniesionymi w górę rękoma. Lud sądził, że to jest prośba 55 56 | Wówczas zdumienie ogarnęło lud. Skazańcy śpiewali z oczyma 56 56 | niewidzialnego zwierza. Lud rozgniewał się. Zawrzały 57 56 | spity krwią i rozszalały lud począł krzyczeć przeraźliwymi 58 56 | następny, lecz w amfiteatrach lud narzucał swoją wolę wszystkim, 59 56 | cuniculum, co ujrzawszy lud uspokoił się natychmiast. 60 56 | okrzyków przerażenia, lecz lud zgłuszył je oklaskami, które 61 56 | natychmiast do cuniculów. I nawet lud już zdumiał się, gdy po 62 56 | Numidów, z łukami w ręku. Lud odgadł, co nastąpi, i przywitał 63 56 | westalek ukazały się łzy, lud słuchał cicho, zanim wybuchnął 64 57 | się zdawało, a jednak ten lud?...~- Czy możesz żądać od 65 58 | nocy, przerwały widowiska. Lud począł trwożyć się. Przepowiadano 66 58 | rozrywane przez dzikie konie. Lud oklaskiwał coraz nowe pomysły 67 58 | gorliwie i szybko, tak aby lud wróciwszy po skończonej 68 58 | się gniewał, że pogański lud miesza mu ciszę i spokój 69 58 | jednak coś złowrogiego. Lud, który po uczcie syt i rozweselony 70 58 | wypuścił z palców szmaragd.~Lud zatrzymał również dech w 71 59 | skazują, to jest my i cały lud rzymski.~- Co za brednie! - 72 62 | i obejmował nogi ofiar. Lud umilkł, ogrody zabrzmiały 73 62 | śpiewać na cześć Chrystusa. Lud słuchał. Lecz najtwardsze 74 62 | zdawały się błogosławić lud. W twarzy i przymrużonych 75 62 | uczyniło się zamieszanie. Lud na kształt fali, pchniętej 76 63 | jak uczynił to Kryspus. Lud był już nieco przesycony 77 63 | będziecie lepiej wiedzieli co lud myśli i co się w mieście 78 63 | bowiem zajęte były Chilonem. Lud, przywykły do mąk i krwi, 79 63 | podniecające okrzyki, lecz lud milczał. Chilon tymczasem 80 64 | miały się już ku końcowi. Lud, przesycony krwią, okazywał 81 64 | wszystkim o to, by wszczepić w lud przekonanie, że tak nieubłagane 82 66 | trwające do rana. Jakkolwiek lud przesycony był już przelewem 83 66 | westalki, cezar, augustianie i lud patrzyli z zachwytem znawców 84 66 | stały się wprost groźne. Lud ujmował się już nie tylko 85 66 | podobnych widokach. A oto lud chciał go jej pozbawić. 86 66 | najpoważniejszy, czczony przez lud Trazeasz. Na ten widok cezar 87 66 | Podpalacz!"~Nero zląkł się. Lud był wszechwładnym panem 88 66 | rozległ się od góry do dołu. Lud pewien już był życia skazanych, 89 67 | i On natchnął ten srogi lud, że ujął się za nią. Bądź 90 69 | sądzono doraźnie. Jakkolwiek lud rzymski nie wierzył już, 91 69 | jednej strony cezar, senat, lud, legie obejmujące żelazną 92 70 | rzekł:~- Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie 93 71 | posuwa się, otoczony przez lud i żołnierzy. Ze wszystkich 94 73 | także trochę Ursus, a trochę lud rzymski. Gdyby cezar był 95 Epi| zanim zdoła dojść do Forum, lud rozerwie go na szczątki,


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License