Rozdzial

 1 1 |       dobry towarzysz.~Zgubiła go miłość własna. Każdy go podejrzewał,
 2 1 |    nastąpi wielka przemiana przez miłość.~- Słyszałem, jak Pliniusz
 3 2 |          z nią? Wyznałżeś jej swą miłość?~- Widziałem ją naprzód
 4 2 |          przynieść wyrok śmierci. Miłość ludu mogła być uważana raczej
 5 2 |      opowiem ci na dowód, co jest miłość własna autorska, historię
 6 2 |           nie zależy, bo je tylko miłość dać może. Szukają tego szczęścia
 7 2 |       całuje usta kochane... Więc miłość z bogami nas równa - o Ligio!...~
 8 6 |          Przebacz mi. Miłuję ją i miłość miesza moje zmysły.~- Podziwiaj
 9 7 |        Aulusów, w którym panowała miłość, nie zbrodnia.~Tymczasem
10 7 |            że gdy chodziło o jego miłość własną jako śpiewaka, woźnicy
11 9 |          Zadrgała w niej zraniona miłość własna, chwycił ją niepokój
12 11|           wyznanie? Co to jest za miłość, która woli tułactwo, hańbę
13 11|        ona uciekła. Co to jest za miłość, która boi się rozkoszy,
14 11|           utopiłby w sobie miecz! Miłość się oddaje, nie odbiera.
15 12|        przecz mi... Wiem, co jest miłość, i wiem, że gdy się jednej
16 12|          odgadnąć; że jedna chyba miłość mogła być takiego oporu
17 13|       Jakiejże chciała rady?~- Na miłość, panie. Chciała się wyleczyć
18 15|          dwór cezara, ale wojna i miłość są dwiema jedynymi rzeczami,
19 16|       więc krwawiła ciężko i jego miłość własna. Było przy tym w
20 16|         tułactwo i nędzę nad jego miłość, nad jego pieszczoty i nad
21 18|           o czymkolwiek innym jak miłość. Odczytaj kiedyś to, coś
22 19|      panie. Inny byłby przez samą miłość własną dał poznać Ligowi,
23 20|           nie tylko potępiać jego miłość, ale zraża Ligię do niego
24 20|         tym wszystkim przez swoją miłość do Ligii i przy świetle
25 20|         szczęście, i niezmierzoną miłość. Widocznym było, że w czasie
26 21|          patrycjuszowskiej głowy. Miłość przeleciała po nim jak płomień,
27 23|         który znam ciebie i twoją miłość dla Chrystusa, wytłumaczyłem
28 23|         pewna obawa, wobec której miłość sama stawała się czymś niemal
29 25|         dotąd na świecie, i przez miłość do ludzi bezgraniczną, która
30 26|     przyjść chwila, w której jego miłość ogarnie i porwie ją jak
31 26|  jakiejkolwiek innej miłości, niż miłość do Chrystusa, jest już grzechem
32 27|         nie co innego, tylko jego miłość i jego urok. W ten sposób
33 27|        gdyby wszczepiła weń swoją miłość i swoje miłosierdzie, to
34 27|           w duszy miejsce na inną miłość niż niebieską. Wierzył dotąd,
35 27|         na których istniała tylko miłość dla Chrystusa, a ona pokochała
36 27|       wyznała Ligia, jej grzeszną miłość, jej chęć ucieczki z domu
37 27|           na godach i błogosławił miłość między niewiastą i mężem?~
38 27|          że dopuszczając do serca miłość ziemską zaparła się Chrystusa...~
39 28|         sądziłem bowiem, że tylko miłość może podobną tkliwością
40 28|        mogę się poznać. Czary czy miłość?... Kirke zmieniała dotknięciem
41 28|           Silniejszą obręczą jest miłość niż groza." A teraz widzę,
42 28|           poczyna się błąkać, czy miłość miesza mi zmysły, nie wiem,
43 29|        wyrzucał Ligii jej ziemską miłość. Młody patrycjusz usłyszawszy
44 29|    Szczęśliwy, kto jak ja znalazł miłość w takim zamkniętą kształcie...
45 29|          się po pokoju i rzekł: - Miłość zmienia jednych więcej,
46 29|           może! Ale co to jest za miłość, która się wyrzeka? Czy
47 29|          tę różnicę niż ty. Tobie miłość zmieniła nozdrza, więc wolisz
48 29|      szczęście, to jest piękność, miłość i moc, oni zaś nazywają
49 31|           Petroniuszowi, drażniła miłość własną Nerona, któż bowiem,
50 31|          życiu nie doświadczał, i miłość do niej napłynęła mu nową
51 32|         duszę Winicjusza nałożyła miłość i zetknięcie się z niepojętym
52 32|    przypuszczać, że nie, więc jej miłość własna dotychczas niezbyt
53 32|       Pitagorasa, lecz przez samą miłość własną wywarłby na was najstraszniejszą
54 32|          ci już, że gdybyś zranił miłość własną Augusty, nie byłoby
55 32|        moją nędzę, moje łzy, moją miłość i wreszcie wiadomości, które
56 32|           wiadomości, które przez miłość dla ciebie zebrałem. Pamiętasz,
57 32|     zrozumieli mych zamiarów. Ale miłość, jaką do nich miałem, okazała
58 32|      przemocą w ramiona i że jego miłość chce już czegoś więcej,
59 33|         mi otwórzcie!~- Przynosim miłość - rzekł Piotr. A Paweł z
60 34|          Parki, a jemu przędła ją miłość, tęsknota i smutek. Złe
61 34|           byłaby wyznała im swoją miłość i starała się przebłagać
62 34|     silniej. I znów umilkli, gdyż miłość poczęła im tamować dech
63 36|          z łysiną!" Lecz potworna miłość własna Nerona nie znosiła
64 37|          bystry wzrok chyba jedna miłość mogłaby oślepić, i wymieniając
65 37|           że zaś on pobłogosławił miłość naszą, więc ani cezar, ani
66 39| przypuszczał, żeby mogła być taka miłość. Myślałem, że to jest tylko
67 39|           prawda, a nie kłamstwo, miłość, a nie nienawiść, dobro,
68 39|           Oto dlatego, że dobro i miłość płynie z Chrystusa, i dlatego,
69 39|    nieprzeparta, przez którą sama miłość staje się czymś niepożytym,
70 39|         czuł przy tym, że to jest miłość nie tylko czysta i głęboka,
71 39|          tę naukę, która nakazuje miłość i sprawiedliwość; zali twoje
72 39|       radości? Lecz oto ja głoszę miłość i głoszę naukę, która nakazuje
73 40|         wszelako głęboko zraniona miłość własna:~- Co znajdujesz
74 45|      trwogi Bożej owładnęła dusze miłość Boża. Ludzie ci odnaleźli
75 48|           wprost granic, jak jego miłość i szczęście.~Wreszcie począł
76 49|      obelg? - Dlatego, że udajesz miłość bez granic dla cezara, a
77 49|          mówię to, co mi nakazuje miłość do ciebie.~- Ukarz zuchwalca -
78 50|          podstawą jego nauki jest miłość. Tkliwe moje serce nie mogło
79 51|           z tych kształtów tchnie miłość. Ona, przybrana w przezroczą
80 51|           wielbiące "boską noc" i miłość, gdzieniegdzie tańczono
81 53|         sam, i jego Ligia, i jego miłość do Chrystusa, i jego wiara,
82 57|    spostrzegł? Prawda? Ty zaś, na miłość bogów, nie mów nikomu...
83 57|         doryckim narzeczu opiewał miłość pasterzy, a następnie, uspokojeni,
84 60|        przeszedł dotychczas, cała miłość i boleść zmieniła się w
85 60|          na ten widok ogarnęła go miłość podobna do rozdzierającego
86 62|          sercu moim, a teraz Jego miłość starczy mi za ojca i matkę,
87 66|         ujrzy mękę Ligii, to jego miłość zmieni się w nienawiść,
88 66|          na jego roztyłej twarzy. Miłość własna nie pozwalała mu
89 71|        znał Chrystusa i opowiadał miłość na świecie." A owi wpadali
90 73|          my, w Chrystusa, a że On miłość nakazał, więc miłujemy się
91 73|         nasze i przyjdzie śmierć, miłość się ostoi, gdyż ostoją się
92 73|           patrycjusz drażnił jego miłość własną i wzbudzał zazdrość.
93 73|    wiedziano, że w Rzymie posiada miłość nie tylko ludu, lecz nawet
94 73|      także? Gdzie mam odnaleźć tę miłość, skoro jej w sercu nie czuję?