Rozdzial
1 1 | wymyślał, ale ja, który znam miasto, znam naszych patres i nasze
2 1 | wiedzieć, co może mi dać miasto, nie chcę kobiet, nie chcę
3 9 | porzucić dom, dostatki, miasto, ogrody, świątynie, portyki,
4 11 | wolałby raczej, żeby świat i miasto zapadły w gruzy, niż żeby
5 13 | prawdopodobnym, opuściła miasto, wskazać ci, szlachetny
6 14 | dziewicę. Sam przebiegam miasto dniem i nocą, licząc na
7 14 | wyzwoleńców i niewolników na całe miasto i prowincję, a czyż który
8 17 | dzieci i chcą zniszczyć to miasto tak, żeby kamień na kamieniu
9 18 | Przebiegaj sobie wieczorami miasto w przebraniu, uczęszczaj
10 22 | znów ogarnęła go pustka. Miasto spało jeszcze. Rankami ruch
11 29 | i wyludnione przez zimę miasto poczęło się ożywiać nadzieją
12 30 | jak powinno się budować miasto, które jest głową świata
13 30 | rozgniewany bóg zniszczył miasto" - czy tak?~- Tak! więc
14 36 | wyłącznie na nim, jechał przez miasto sam, mając u nóg tylko dwóch
15 36 | wieczyste posiadanie świat i miasto.~Tymczasem cezar przejechał,
16 36 | dziś po raz pierwszy. To miasto niezmierne, drapieżne i
17 36 | głos Ligii, która rzekła:~- Miasto całe jak w ogniu...~Rzeczywiście
18 36 | spływać na całą okolicę.~- Miasto całe jak w ogniu - powtórzyła
19 38 | jął mówić, jak odbudowałby miasto i jakby potomne wieki musiały
20 39 | nocnej, napełniły rykiem całe miasto. Było w tym coś niewypowiedzianie
21 40 | podgórzu albańskim drewniane miasto, w które sam rzucisz płomień.
22 41 | Bogowie!... Ujrzę płonące miasto i skończę Troikę. Po czym
23 42 | mu się słowa Lekaniusza: "Miasto całe jednym morzem płomieni!" -
24 42 | Ligię, a nawet dobiec, zanim miasto nie zmieni się w jeden stos
25 42 | pretorianie rzucili się na miasto i mordują z rozkazu cezara.
26 42 | że musi opisywać płonące miasto nie widząc nigdy prawdziwego
27 42 | Ancjum lub sztuczne drewniane miasto, wreszcie jego narzekania
28 42 | Tak! to cezar kazał spalić miasto! On jeden mógł się na to
29 42 | go okrzyki: "Rzym płonie! Miasto w ogniu! Bogowie, ratujcie
30 42 | płaszczyzny gorzało na wzgórzach miasto.~Pożar jednakże nie miał
31 42 | że to nie tylko płonie miasto, ale świat cały, i że żadna
32 42 | Niepodobna - myślał - by całe miasto poczęło naraz płonąć. Wiatr
33 42 | zginęła cała ludność i by miasto, które włada światem, starte
34 42 | mogła zginąć w płomieniach. Miasto może sobie spłonąć, lecz
35 42 | ludzi, którzy opuściwszy miasto jechali do Gór Albańskich,
36 42 | odpowiadając, że ginie miasto i świat. Od strony Rzymu
37 42 | Jacyś ludzie przebiegają miasto i ciskają w domy płonące
38 42 | lud się burzy i woła, że miasto płonie z rozkazu. Nic więcej
39 42 | która płynęła z miasta. - Miasto leżało teraz przed Winicjuszem
40 43 | wzgórzach największe w świecie miasto, śląc w zamieszanie swój
41 43 | gruzy, w które rozpada się miasto, powinny i muszą przywalić
42 43 | ognisku ogarniającym olbrzymie miasto. Wszystko, co dotychczas
43 43 | dawna, że ogień zniszczy to miasto... A Linus wraz z córką
44 43 | co za nieszczęście na to miasto!...~Winicjuszowi znów uczyniło
45 43 | pojedyncze dzielnice, ale całe miasto, jak długie i szerokie.
46 44 | zbrodnicze ręce podpalają miasto, gdy coraz nowe pożary wybuchały
47 44 | wodociągi i na pola otaczające miasto. Wszelka myśl o ratunku
48 44 | się natychmiast, jak tylko miasto zmieni się w zgliszcza.
49 44 | rozkazu Jowisza niszczy miasto ogniem wydobywającym się
50 44 | Subury i by wybudować nowe miasto pod nazwiskiem Neronii.
51 44 | wybawcą, wybaw twój ołtarz i miasto!" Rozpacz jednakże zwracała
52 44 | wzburzonego morza płonące miasto.~Lecz nic nie pomagała ni
53 44 | żywym ogniem. Nieszczęsne miasto zmieniło się w jedno piekło.
54 45 | postanowił więc teraz obejść miasto ze strony przeciwnej. Idąc
55 45 | zagasi tego ognia. Takie miasto, któremu służyła Grecja
56 45 | Chilo. - Takie Jowiszowe miasto!...~I czas jakiś jechali
57 45 | że barbarzyńcy zdobyli miasto i wyprawiają rzeź. Ludzie
58 45 | Tybru. Teraz, gdy ginie miasto, niechybnie wyznawcy Chrystusa
59 45 | Zatybrze... Mogli okrążyć miasto, tak jak my okrążamy je
60 45 | chwila nadeszła. Oto na miasto zbrodni i rozpusty, oto
61 46 | ROZDZIAŁ XLVI~Miasto płonęło ciągle. Wielki Cyrk
62 46 | wskazując na palące się miasto wołały: "Mordujcie nas wobec
63 46 | widok. W środku olbrzymie miasto na wzgórzach, zmienione
64 46 | i że Nero chce zniszczyć miasto i wygubić co do nogi mieszkańców,
65 47 | to cezar rozkazał spalić miasto, by sobie wyprawić widowisko
66 47 | Zatem słuchajcie. Miasto zostanie odbudowane. Ogrody
67 48 | której widać już było płonące miasto, Apostoł,~przeżegnawszy
68 48 | niechby nie tylko ginęło to miasto, ale świat cały, Jemu jednemu
69 49 | przewidywali wielką zarazę.~A miasto płonęło ciągle. Szóstego
70 49 | wznieść z popiołów nowe miasto pod nazwą Neropolis. Fala
71 49 | Watyniusz kazał podpalić miasto, i poświęcić go gniewowi
72 49 | i uspokoję w jednym dniu miasto." Lecz wrodzone mu lenistwo
73 49 | pomoc? Co to nieszczęsne miasto uczyniło tym okrutnikom,
74 52 | którymi rozbrzmiewało całe miasto. Więzienia przepełnione
75 52 | obóz pretorianów i całe to miasto zbrodni. Mniemał, że nie
76 53 | rozszerzyły się na całe miasto, więc postanowiono się śpieszyć.~
77 57 | wyjścia, zwane vomitoriami, na miasto. Augustianie tylko zwłóczyli
78 57 | ciemność poczęła ogarniać miasto wcześniej niż zwykle, z
79 57 | sobą na nocne wyprawy.~Miasto było z powodu burzy puste.
80 58 | gniew bogów zwrócił się na miasto z powodu zbyt opieszałego
81 61 | więzienia, patrzył na świat, na miasto, na znajomych i na sprawy
82 64 | coraz bardziej mniemanie, że miasto zostało spalone z rozkazu
83 66 | cyrku, mógł ogarnąć całe miasto i mieć nieobliczalne następstwa.~
84 67 | mocno w miesięcznym blasku. Miasto było puste. Gdzieniegdzie
85 69 | niepokój. Jakoż mu opuścić to miasto, w którym tyle krwi męczeńskiej
86 70 | zawrócił go z drogi: oto to miasto pychy, zbrodni, rozpusty
87 71 | cały, tak ta ma odkupić to miasto.~Po drodze ludzie zatrzymywali
88 71 | więcem ją założył. To Twoje miasto teraz, Panie, a ja idę do
89 72 | tak iż zdawało się, że to miasto, które podbiło świat, poczyna
90 72 | śmierci. Żałoba padła na miasto, strach rozsiadł się po
91 72 | żołnierstwem mury i trzymał miasto jakby w oblężeniu, wysyłając
92 Epi| tryumfu, że nie tylko cezar i miasto, ale świat cały stracił
93 Epi| Trwożne wieści poczęły obiegać miasto i rosły do potwornych rozmiarów.
94 Epi| potem podpalić jeszcze raz miasto, wypuścić zwierzęta z arenariów,
|