Rozdzial

 1 14|        następujące zdanie: Jezus Chrystus, Boga Syn, Zbawiciel.~-
 2 17|       pamięci. Tak! Wszakże nasz Chrystus wydany został przez jednego
 3 17|            Ale tak jest! I skoro Chrystus tak cię natchnął, pójdziesz
 4 20|          dobrze czynią, albowiem Chrystus przebaczył i Żydom, którzy
 5 20|         w porannym tumanie, stoi Chrystus, tak jak stał wówczas, gdy
 6 20|          bogów, pogan, był tylko Chrystus, który wypełniał ziemię,
 7 23|   bezbronnego w ręce nasze, lecz Chrystus, w którego wierzymy, kazał
 8 23|       pozostaniemy z nim, dopóki Chrystus go nie uzdrowi.~A stary
 9 24|   niepokojem Chilon. - Nie wiem. Chrystus nakazuje miłosierdzie.~-
10 24|    chciałem powiedzieć: niech ci Chrystus przebaczy!~Czas jakiś szli
11 25|         na jego głowie, rzekł:~- Chrystus w tobie zwyciężył!~Ów zaś
12 25|  Ostrianum o owym dniu, w którym Chrystus ukazał się na brzegu Tyberiadzkiego
13 25|         z ust Apostoła, jako się Chrystus objawił raz nad jeziorem.
14 26|         nie zabił?~- Nie, panie. Chrystus nie kazał zabijać. - A Atacynus?
15 26|     pozwoliła mi iść do nich, bo Chrystus narodził się daleko i oni
16 26|       Winicjusz - waszą pociechą Chrystus, ale ja tego nie rozumiem.~-
17 26|  przyszło, że waszym Bogiem jest Chrystus. Niech mi odda ciebie, a
18 27|       Kryspie, zali mniemasz, że Chrystus, który dopuszczał Marii
19 27|          jest augustianinem...~- Chrystus kruszył twardsze jeszcze
20 28|     przed nim było wielu innych. Chrystus był, dał się ukrzyżować
21 28|      tego wszystkiego przychodzi Chrystus i jakieś miłosierdzie, którego
22 33|      Oświećcie mnie!" Wierzę, że Chrystus zmartwychwstał, bo to prawią
23 34|           odrzekła Ligia - że to Chrystus umyślnie prowadził cię ku
24 36|        dodała ciszej - Niech cię Chrystus prowadzi i otworzy ci duszę
25 38|    przestąpisz mój próg, i jeśli Chrystus, którego uczę się wyznawać,
26 39|       pogodne... Tak!... To daje Chrystus...~A ona w tej chwili położyła
27 39|   Jakżebym mógł nie uwierzyć, że Chrystus przyszedł na świat, skoro
28 39|        widział. A jeśli przy tym Chrystus Bóg obiecał życie wieczne
29 39|       będzie innych bogów, tylko Chrystus, i innych świątyń, jak chrześcijańskie.
30 39|        Petroniuszu, przeczyć, że Chrystus istniał i zmartwychwstał,
31 40|     Zresztą, widzisz, jeśli wasz Chrystus zmartwychwstał, to może
32 43|         czymże on gorszy? Może i Chrystus dopomógłby mu swą Boską
33 43|          Niech wam wynagrodzi... Chrystus.~- Chwała imieniowi Jego! -
34 48|   Linusem i z wiernym jej sługą. Chrystus, który ci ją przeznaczył,
35 48|       ale zali nie słyszałeś, że Chrystus trzykroć powtórzył mi nad
36 52|      przestał rozumieć, dlaczego Chrystus, ów miłosierny, ów Bóg,
37 53|       pytało w zwątpieniu: gdzie Chrystus? i czemu zezwala, by zło
38 53|          znieważyli córki moje i Chrystus na to pozwolił~Po czym trzeci:~-
39 53|    rzymski potężniejszy jest niż Chrystus Nazareński? I na tę myśl
40 53| paszczęce lwa, wierz jeszcze, że Chrystus może ją zbawić. Wierz i
41 54|         niebu w modlitwie. "Nie! Chrystus nie odmówi pierwszemu uczniowi
42 54|       swemu i pasterzowi trzody! Chrystus mu nie odmówi, a ja nie
43 54|        Lecz Piotr odpowiedział: "Chrystus sam przyjdzie ją zbudzić!"~
44 55|        się muszą za grobem. "Czy Chrystus (pisała) teraz, czy po śmierci
45 55|       sercem. I myślała, że może Chrystus pozwoli wrócić na chwilę
46 55|     kłami dzikich zwierząt i aby Chrystus nie zlitował się nad nią.
47 55|      mury Tullianum czekać, póki Chrystus nie skruszy murów i nie
48 55|           Posłuchaj mnie, panie. Chrystus, który cię doświadczył,
49 55|        tobie oddadzą ją teraz, a Chrystus wróci jej zdrowie.~Młody
50 55|      cicho:~- Tak jest, setniku. Chrystus, który wybawił ją od hańby,
51 55|      chrześcijanie utrzymują, że Chrystus jest jego synem, pomyśl
52 55|          Chrześcijanie mówią, że Chrystus jest mściwy, ale sprawiedliwy:
53 55|        odpowiedział:~- Ją uwolni Chrystus.~A Poppea, która dla ocalenia
54 56|      jednak nieprzeparte, że gdy Chrystus sam umarł w męce i gdy giną
55 57|      przedsięwzięciu.~- Niech ci Chrystus zapłaci! - Obaczysz.~Tak
56 57| wzniósłszy ręce zawołał:~- Niech Chrystus uzdrowi ją, albowiem będzie
57 57|         może inne czasy.~- Niech Chrystus zmiłuje się nad nią - rzekł
58 57|          mu się, że w tej chacie Chrystus wysłucha go prędzej niż
59 58|        albowiem powiadam wam, że Chrystus przygarnie was, pocieszy
60 58|          za nie Syna swego? Zali Chrystus, który umarł dla ich zbawienia,
61 58|          odrzekł stary kapłan.~- Chrystus więcej jeszcze nakazał miłować
62 60|    Obecnie mógł to uczynić tylko Chrystus. Młodemu trybunowi chodziło
63 60|         zdoła ją ocalić? - Jeden Chrystus!...~Po czym umilkli obaj.
64 60|       droga - rzekł. - Niech cię Chrystus strzeże i ocali, o Ligio
65 60|         zobaczyć, i przyszedłeś: Chrystus mnie wysłuchał!~A gdy jeszcze
66 60|     ciebie, a on Chrystusa znał, Chrystus go miłował i niczego mu
67 60|     rzekł: "Ufaj!" - Nie, Ligio! Chrystus zmiłuje się nade mną...
68 60|         Marku - odrzekła Ligia - Chrystus sam wołał. do ojca: "Oddal
69 60|   goryczy", a jednak go spełnił. Chrystus sam umarł na krzyżu, a teraz
70 61|   Chodziło im już tylko o to, by Chrystus ich nie rozdzielił; a gdy
71 61|          nadziei?~- Owszem, mam. Chrystus mi ją odda i nie rozłączę
72 61|        do domu. "A ja wierzę, że Chrystus może mi ją wrócić." Niechże
73 62|       męki i śmierci, jakżeby ci Chrystus nie miał przebaczyć? A Chilo
74 62|        cierpiał u słupa Glauka i Chrystus widział twoje cierpienie.
75 62|        Ten jest podpalaczem!", i Chrystus spamiętał słowa twoje. Bowiem
76 63|        łotrze na krzyżu, któremu Chrystus przebaczył, a może też mówił
77 64|         i odejdą do nieba, gdzie Chrystus ich pobłogosławi i pozwoli
78 64|           Spodziewał się też, że Chrystus pozwoli mu jej służyć i
79 66|  wszystkich sił. Mówił sobie, że Chrystus mógł ją przecie zabrać z
80 66|    musiała już także umrzeć i że Chrystus bierze ich w ten sposób
81 67|      powtarzał w myśli: "To ona! Chrystus ocalił ją!" Przypominał
82 67|      rękę na jej czole, rzekł:~- Chrystus cię ocalił i wrócił mi cię!~
83 68|         dzikiego tura, a przecie Chrystus ją ocalił.~- To uczcij go
84 68|    trwogach. Ligia mówiła mu, że Chrystus umyślnie przeprowadził go
85 69|          z otuchą i nadzieją, że Chrystus nie pozwoli jednak wyplenić
86 69|          nad którą rządy zdał mu Chrystus, a nad której losem płakało
87 69|      oboje rozumieli już, że gdy Chrystus sam poddał się męce i śmierci,
88 69|      tego może dokonać tylko sam Chrystus.~Wszystkie te myśli przebiegały
89 73|        żywota, to błogosławi nam Chrystus, umiłowany nasz Bóg i Zbawiciel.
90 73|           bo kochać dopiero mnie Chrystus nauczył. W nim jest źródło
91 73|     Skoro jednak mniemasz, że to Chrystus, nie będę się sprzeczał