Rozdzial

 1 1  |           się śmiać, po czym mówił dalej - Posłałem wprawdzie dwa
 2 2  |         córki Rubeliusza Plauta, a dalej w domu Seneków i u Poliona.
 3 2  |            Winicjusz zaś prowadził dalej rozmowę zaczętą w czasie
 4 4  |      milczenia, po czym wódz mówił dalej:~- Oto co jest wpuścić przez
 5 5  |     odświeżył spalone usta i mówił dalej:~- Ach, Nero ma wdzięczne
 6 6  |           wyprawić. Ja zaś mówiłem dalej z niechcenia Miedzianej
 7 6  |            Słuchaj, albowiem mówię dalej. Odjąłem Ligię Aulusom,
 8 7  |       świecie.~- Tak jest - mówiła dalej - i ja czytałam listy Pawła
 9 7  |           A Ligia pytała nieśmiało dalej: - Ty go jeszcze kochasz,
10 7  |           się przez chwilę, mówiła dalej: - Może jednak Petroniusz
11 7  |      zobaczę w domu cezara - mówił dalej - a jednak gdym cię ujrzał,
12 7  |       pragnęła mu powiedzieć: "Mów dalej!" Gwar, muzyka, woń kwiatów
13 7  |         rzekła Ligia.~On zaś mówił dalej z oczyma zaszłymi mgłą: -
14 7  |          się. Chciał nawet śpiewać dalej swe wiersze, tym razem greckie,
15 7  |        uważał na ich słowa i mówił dalej - Przecie odbyłem lemuralia.
16 8  |           młoda wyzwolenica mówiła dalej:~- Pytam, bo mi cię żal
17 9  |        uciec do Ligów.~Akte pytała dalej:~- Jednak w domu Aulosów
18 10 |            się do Winicjusza mówił dalej:~- Zyskaj jej ufność, rozwesel
19 10 |       przesuwał się z latarką, ale dalej niezwykle ożywione. Z każdego
20 14 |     jakikolwiek.~- Cezarze - mówił dalej z tą samą powagą i smutkiem -
21 14 |            do Chilona rzekł:~- Mów dalej!~- Czy jesteś zupełnie pewny,
22 16 |        obcierać łzy, po czym mówił dalej:~- Lecz póki Glaukus żyje,
23 17 |          jego ręce. A Chilon mówił dalej:~- Gdyby się jednak nie
24 17 |            wahał się, czy go pytać dalej i wydobyć wszystko na jaw,
25 20 |        słuchał. Lecz starzec mówił dalej do tych zasłuchanych ludzi,
26 20 |         natury. Lecz starzec mówił dalej, że cnotę i prawdę należy
27 20 |            rzeczy odległe, i mówił dalej:~"Gdy tak czynili lament,
28 20 |            opowiedział im wszystko dalej; aż do Wniebowstąpienia.
29 21 |            było teraz iść za Ligią dalej i ostrożniej, by nie zwrócić
30 24 |        przy porywaniu Ligii, pytał dalej głosem surowego sędziego: -
31 24 |           Wyprowadź mnie na ulicę, dalej sam pójdę. Ursus podniósł
32 24 |         ulicy, ochłonął i rzekł:~- Dalej sam pójdę.~- Pokój niech
33 25 |          na niskim podnóżku Ligia, dalej Glaukus, Kryspus, Miriam,
34 25 |            czoła, począł opowiadać dalej, lecz Winicjusza opanował
35 29 |           pobledną usta. Co będzie dalej, nie dbam, i oto jest moja
36 29 |         wpadł na dobrą myśl, mówił dalej w drodze do triclinium:~-
37 29 |          wieniec z anemonów, mówił dalej:~- Coś ty widział w służbie
38 30 |         tym zajmę.~Lecz Nero mówił dalej do Winicjusza:~- Dziękuję
39 32 |           Epriusz Marcellus, i tak dalej! Co za zbiór hołoty i łotrów!...
40 32 |           Czy mam kazać go ćwiczyć dalej?~- Ocucić go i stawić przede
41 32 |          sztuki złota. Lecz gdybyś dalej szpiegował chrześcijan,
42 33 |            milczenie, począł mówić dalej, jakby chcąc uprzedzić niepomyślną
43 34 |      śmierci miało zachować i siać dalej ziarno nowej nauki. Piotr
44 36 |      którzy nie byli nigdy w życiu dalej jak na Via Appia, słuchali
45 37 |    kochanych ust usłyszę, piszę ci dalej, co się zdarzyło na łodzi.
46 42 |           Roma ginie!", i popędził dalej. Do uszu Winicjusza doszedł
47 42 |        skoczył na niego i popędził dalej. Jechał teraz ku Albanum,
48 42 |        konia i ruszył przed siebie dalej drogą Appijską.~Lecz było
49 43 |         Winicjusz mógł posuwać się dalej ku zaułkowi, na którym stał
50 43 |    zasłonił nią nos i usta i biegł dalej.~W miarę jak zbliżał się
51 43 |       miejscu. W tej nadziei biegł dalej, jakkolwiek każdy powiew
52 43 |           nie zważał na to i biegł dalej, w obawie, że dym może go
53 43 |            postawcie mnie na nogi, dalej sam pójdę!~Drugi robotnik
54 45 |        przejść rzekę i posuwać się dalej. na zewnątrz murów, za ogrodami
55 45 |           i radosną. Po czym mówił dalej: "Ginie! Ginie! I nie będzie
56 45 |         Winicjusz umilkł i jechali dalej.~- Panie - rzekł po chwili
57 47 |         uderzał w struny i śpiewał dalej. Skończywszy wreszcie ułożoną
58 47 |        morze ludu.~I począł szukać dalej wyrażeń, które by najwspanialej
59 47 |       słowa moje tym, którzy stoją dalej, wszyscy zaś niechaj się
60 50 |    odpuścić krzywdy własne - mówił dalej Chilo - lecz usłyszawszy
61 51 | wspomniawszy te słowa, mówił sobie dalej~"Na Kantara! Ilu tu chrześcijan
62 51 |          Błazeński korowód pójdzie dalej pod wodzą Nerona, a jeśli
63 51 |          pod rękę Winicjusza mówił dalej, jak gdyby nic nie zaszło:~-
64 53 |          gdy umilkło "amen", mówił dalej ~- Siejcie w płakaniu, abyście
65 54 |      zważał na owo wołanie i szedł dalej za Pomponią, póki nie doszli
66 55 |            nie upaść, ów zaś mówił dalej:~- Dziękuj miłosierdziu
67 56 |           gorąca, i przeciskał się dalej w ciemną głąb izby, która
68 56 |           głosów. Lecz inni drwili dalej.~- Nie on winien, że zamiast
69 56 |       oderwać je od szyi, by podać dalej klęczącym. Lecz krzyk i
70 56 |          wzruszony, począł śpiewać dalej: ~Mógłżeś formingi boskiej
71 57 |       prosić dziś na ucztę - mówił dalej Nero - ale się wolę zamknąć
72 57 |       wywiozą w Góry Albańskie lub dalej, do Sycylii, my zostaniemy
73 57 |          nosze z trumnami i poszli dalej.~Jedna tylko trumna zatrzymała
74 58 |          przy swoim drzewie, mówił dalej - Widzę otwarte niebo, ale
75 60 |    przyciskał ją do piersi, mówiła dalej:~- Widywałam cię przez okno
76 62 |    girlandy bluszczu, po czym szły dalej i dalej, zadając sobie pełne
77 62 |     bluszczu, po czym szły dalej i dalej, zadając sobie pełne zdumienia
78 62 |      twarzy dziecka, i znów jechał dalej, wiodąc za sobą szalony
79 64 |         ludzie, sięgający wzrokiem dalej w przyszłość, twierdzili,
80 64 |            pozwoli mu jej służyć i dalej. Co do siebie, miał tylko
81 66 |           czystego serca. I myślał dalej, że oto ona tam leży w ciemnym
82 69 |        spotkać Pomponię i udać się dalej do Sycylii, począł go błagać,
83 71 |     tryumfowi świadectwo, i wiedli dalej ku Naumachii i cyrkowi.
84 71 |           I wziąwszy zasłonę szedł dalej, z twarzą tak pełną radości,
85 73 |           fale rozchodzą się coraz dalej i dalej na okół, więc taka
86 73 |        rozchodzą się coraz dalej i dalej na okół, więc taka fala
87 74 |        może tego nie wiesz - mówił dalej Petroniusz - że ta willa
88 74 |            pieśni polecił roznosić dalej wino i potrawy, potem zaczął
89 Epi|          czuć i myśleć!~On zaś żył dalej tylko teatrem i muzyką.
90 Epi| Nomentańską zastali otwartą. Jadąc dalej, przesunęli się koło Ostrianum,