Rozdzial

 1 1 |     Wologezy, Tyrydaty, Tygranesy i cała ta barbaria, która, jak
 2 1 |          odpowiedział Petroniusz. - Cała moja familia w Rzymie nie
 3 1 |        Domicjusz Afer, Tygellinus i cała zgraja przyjaciół Ahenobarba.
 4 1 |       stronę posągów, które zdobiły całą jedną ścianę wonnej świetlicy,
 5 2 |        wyrokowi śmierci wydanemu na całą familię, to jest na wszystkich
 6 2 |   pierwszych powitaniach oznajmił z całą wymową i swobodą, na jaką
 7 2 |        boską" spadzistość ramion, i całą postać giętką, smukłą, młodą
 8 7 |          między wyznawcami pożądają całą duszą takiej próby i modlą
 9 7 |             jednak gdym cię ujrzał, całą duszą moją wstrząsnęła taka
10 7 |        milszym i zupełnie pewnym, i całą duszą oddanym. Uspokoił
11 7 |      oburzenia polał sobie falernem całą tunikę. On zawsze wierzył
12 7 |         skroni i począł krzyczeć na całą komnatę:~- Trzydzieści legii! -
13 8 |             odbił się w źrenicach i cała w blasku, sama wyglądała
14 9 |          Pomponia, będą razem przez całą wieczność. Nieraz, jeszcze
15 11|        zgodził.~Przed łukiem zebrał całą przytomność i na widok straży
16 12|        samego Aulusa, że zamierza z całą rodziną przenieść się do
17 12|   jakikolwiek sposób wytłumaczyć mu całą niedorzeczność podobnego
18 12|         mówić wszystko, co wiesz.~- Cała familia mówi, panie, o ucieczce
19 13|  natychmiast wyruszył na wyprawę, i cała rozmowa wydała mu się tylko
20 15|          lubując się nią wie o tym, całą jej boską wartość w myśli
21 17|           zadatek, wymusili z niego całą sumę postrachem wydania
22 17|        wiedział, że jest mu oddanym całą duszą i że uczyni wszystko,
23 20|      myślenie, zwyczaje, charakter, całą dotychczasową naturę i wszystko
24 21|          tłumu i Ligii, zasłuchanej całą duszą w słowa starca opowiadającego
25 21|          ciężka, i nabrał odwagi.~- Cała moja nadzieja w tym - rzekł -
26 22|           dopiero w sieni zrozumiał całą trudność przedsięwzięcia.
27 22|          spokojnie na śledztwo. Ale cała przeszłość Chilona była
28 23|             z drugiej izby słyszała całą rozmowę i która była pewną,
29 24|           odejściu Ursusa odetchnął całą piersią. rękoma macnął się
30 25|             wieży, z lutnią w ręku, całą w świetle, podobną do tych
31 25|          czym innym, więc zebrawszy całą przytomność począł nasłuchiwać
32 26|             panie. Czuwała nad tobą całą noc.~- Czemuś jej nie wyręczył?~-
33 26|            jakiego byłaby pokochała całą duszą, a więc droższym niż
34 27|           milszym i że potrzeba jej całą siłą walczyć z chęcią przesiadywania
35 27|             Z drugiej strony jednak cała ta nauka wydawała mu się
36 27|          przestać panować lub uznać całą trzodę podbitych narodów
37 27|    zwiędłymi powojami, otworzyła mu całą duszę, błagając go zarazem,
38 27|        starł ją w proch; ukazał jej całą lichotę i nikczemność jej
39 29|       rzucił się więc w wir życia z całą ślepą, właściwą mu energią
40 29|            domu, która trwała przez całą noc. Winicjusz spił się
41 32|         Augusta, objąwszy niechęcią całą rodzinę, przerzuci wagę
42 34|             zdawało się przepełniać całą tę izbę.~- Patrzże - rzekł
43 35|       przyszłego twego domu - duszą całą."~
44 36|            pewnym uczuciem dumy, że cała droga aż do Ancjum miała
45 36|       których zdawał się spływać na całą okolicę.~- Miasto całe jak
46 37|            więc pisać przez niego z całą ufnością i bez obawy, aby
47 38|       Kocham cię i pozdrawiam duszą całą."~
48 39|          byłbym z ciebie wydobył za całą potęgę Rzymu. O Ligio! Rozum
49 39|         Lecz ja słuchałem słów jego całą duszą, a gdy mówił o niewiastach
50 40|        takiego, że trwoga napełniła całą ciemność nocy. Tak to przyszło
51 41|         istnieje, przeto jej szukam całą potęgą władzy, którą bogowie
52 42|            widok uderzył jego oczy.~Cała nizina pokryta była dymami,
53 42|      Również niepodobna, by zginęła cała ludność i by miasto, które
54 42|       Przebiegłszy Albanum, którego cała niemal ludność siedziała
55 43|             się do mostu Cestiusza! Cała wyspa w ogniu." Jakoż nie
56 43|         drugi już raz, w chwili gdy cała jego istota była skupiona
57 43|            dobiegł, począł krzyczeć całą siłą głosu o ratunek. Lecz
58 44|           kształt olbrzymiego stosu całą Kampanię. Przy krwawym blasku
59 44|            liny. Przez kilka godzin cała ta część miasta, za którą
60 45|             za nim, rozmawiał przez całą drogę sam ze sobą:~"Oto
61 46|        worów pokryła jakby śniegiem całą przestrzeń od spichrzów
62 48|             który pokochał Apostoła całą siłą swej niepohamowanej
63 49|          zgliszczach dawnych domów.~Cała hojność i pomoc, jaką cezar
64 51|            podziwianą i kochając go całą duszą, zawsze spragniona
65 52|            składały ofiary Junonie; cała ich procesja udała się aż
66 52|           olbrzymie łowy, w których cała miejscowa ludność musiała
67 54| nieszczęściu myślał o śnie i jadle. Całą noc spędziłeś pewna w więzieniu.~-
68 55|             rozlegały się przez noc całą i dzień następny.~Lecz trzeciego
69 56|           Sewerus i Celer, wysilili całą swą wiedzę, by wznieść amfiteatr
70 56|          żadnej rozpoznać. Stróże i cała służba amfiteatru była przekupiona,
71 56|             się w żyłach. On, który całą nadzieję złożył w miłosierdziu
72 56|           okrzyki. Oni zaś okrążyli całą arenę krokiem równym i sprężystym,
73 56|    świadectwo olbrzymiej swej siły. Cała jego uwaga zdawała się być
74 56|   przeszedłszy wolnym krokiem przez całą arenę, wśród głuchej ciszy
75 56|             wilki, hieny i szakale. Cała arena pokryła się jakby
76 57|              zanim przepłynie fala. Cała gromada ich, opuściwszy
77 57|     Petroniusz począł mu odradzać z całą stanowczością, aby tego
78 57|             Winicjusz, który czuwał całą noc, wyszedł na jego spotkanie,
79 58|        widowisko, w którym dla ludu całą rozkosz stanowiło przypatrywanie
80 60|            co przeszedł dotychczas, cała miłość i boleść zmieniła
81 66|         zgniótł w sobie zwątpienie, całą swą istotę zamknął w jedno
82 66|        srogi i oddany mu dotychczas całą duszą Subriusz Flawiusz,
83 68|              zbliżył się do niego z całą swobodą arbitra elegancji
84 69|            jego pobielały zupełnie, cała postać pochyliła się, a
85 71|             się wielkie i czerwone. Cała zachodnia strona nieba poczęła
86 71|         dotąd, a bez którego ziemia cała była "jako miedź brząkająca
87 72|            Flawiusz, niegdyś oddany całą duszą Neronowi, i Sulpicjusz
88 73|         bliską była męki i zagłady, całą duszą wielbię mojego Pana,
89 73|             ci sprzedać mogę wraz z całą szkołą greckich i naszych