Rozdzial
1 10| trwoga. "To on! to Ursus i chrześcijanie! To stanie się już zaraz -
2 14| chrześcijanką i odbili ją chrześcijanie.~Nastała chwila milczenia.~-
3 14| na Prozerpinę! widocznie chrześcijanie nie są tym, za co ich mamy.~-
4 14| waszymi niewolnikami mogą być chrześcijanie, o których nie wiecie, gdyż
5 14| razem. On zdziwił się, że mi chrześcijanie z Neapolis nie dali listów
6 14| którego dowiedziałeś się, że chrześcijanie poznają się za pomocą znaku
7 14| z wami! Tak się żegnają chrześcijanie... Kupię sobie niewolnicę,
8 14| Ryby łapią się na. wędkę, a chrześcijanie na rybę. Pax vobiscum! Pax!...
9 15| Pytałem go też, jako Żyda; czy chrześcijanie a Żydzi to jedno? Odpowiedział
10 15| mieli odwieczną religię, chrześcijanie zaś są nową sektą, która
11 16| byłaby podobną do Ligii. Chrześcijanie jednak uważają go za swego,
12 16| przyjechać do Rzymu. Wszyscy chrześcijanie zechcą go oczywiście widzieć
13 16| zemściliby się oczywiście i chrześcijanie, ale w ogóle są to ludzie
14 17| pracują po większej części chrześcijanie. Są tam robotnicy nocni
15 17| prawdziwego Boga, biada wam, chrześcijanie i chrześcijanki!~I znów
16 18| bezpieczniej i rozumniej. Chrześcijanie, skoro do nich należy Pomponia
17 19| przez twoich ludzi, panie, i chrześcijanie muszą o tym wiedzieć. Ale
18 19| odbiorą mu już jej wszyscy chrześcijanie całego świata ani nawet
19 19| siebie uwagę, a wówczas chrześcijanie potrzebowaliby tylko pogasić
20 19| słynie ze swoich czarownic. Chrześcijanie mają do niego ufność ogromną,
21 19| lecz Chilo już wiedział, że chrześcijanie często przy chrzcie przyjmują
22 19| się na powrót do Neapolis. Chrześcijanie mówią także o jakimś umywaniu
23 19| Jacyś dobrzy ludzie ci chrześcijanie, a tak źle o nich mówią!
24 19| do domu, choćby wszyscy chrześcijanie z Rzymu gonili za mną jak
25 19| jeszcze przyszło do głowy: nuż chrześcijanie mają jakoweś znaki, jakoweś
26 20| Chilo, wskazywali ją sami chrześcijanie. Jakoż na prawo, na lewo
27 20| nami swych zwolenników, ale chrześcijanie to sekta żydowska. Czemuż
28 20| ten jest zniesiony. Lecz chrześcijanie kryją się przed Żydami i
29 21| ich na niebezpieczeństwo. Chrześcijanie tymczasem zaczęli się modlić
30 21| między żołnierzami mogą być chrześcijanie, i ze zdumieniem pomyślał,
31 22| mieszkania Ligii, inaczej bowiem chrześcijanie; których zapewne w tym domu
32 22| tworzyć zbiegowisko, gdyby chrześcijanie lub jacykolwiek ludzie chcieli
33 22| przyszło Chilonowi do głowy, że chrześcijanie zapewne nie ośmieliliby
34 23| rzekł:~- Posłuchajcie mnie, chrześcijanie. Wczoraj byłem wraz z wami
35 24| zasadzkę. Pomyślał przy tym, że chrześcijanie nie zabili Winicjusza widocznie
36 25| Przy tym wedle Winicjusza chrześcijanie nie tylko mogli, ale powinni
37 25| ty mi przebaczyłaś?~- My chrześcijanie. Nam nie wolno chować w
38 26| zdziwieniem Winicjusz. - My, chrześcijanie, wiemy przez Akte, co się
39 26| mogli chyba tacy ludzie jak chrześcijanie, dla których cały ten świat,
40 26| takich czasach jedni tylko chrześcijanie mogli być szczęśliwi.~Lecz
41 28| z wszelką pewnością, że chrześcijanie nigdy nie kłamią, a mówią,
42 28| powiem ci tak: nie wiem, jak chrześcijanie radzą sobie, by żyć, wiem
43 29| swych nieprzyjaciół. Lecz chrześcijanie żyją w ubóstwie, nieprzyjaciołom
44 29| wobec tego twoi posępni chrześcijanie, i jeśli nie zrozumiesz
45 30| przynajmniej hartuje, twoi zaś chrześcijanie wprowadzają na świat smutek,
46 30| któż to sprawił, jeśli nie chrześcijanie!... Ale ludzie, których
47 32| rozumu, którą ci jeszcze chrześcijanie zostawili. Jak można się
48 32| Pamiętasz, panie, że chrześcijanie mieli mnie w swym ręku i
49 32| niego będą znaczyli wówczas chrześcijanie, razem z ich miłosierdziem
50 32| każe przebaczać; wszak chrześcijanie przebaczyli nędznikowi,
51 33| i między pretorianami są chrześcijanie, bom sam widział, jak żołnierze
52 35| Italii, w Grecji i Azji. Są chrześcijanie wśród legii i wśród pretorianów,
53 43| O, co za nieszczęście! Chrześcijanie, synu Serapisa, przepowiadali
54 45| murze w Ostrianum, albowiem chrześcijanie, jakkolwiek sami ubodzy,
55 45| modlitwy tak zawzięcie, że chrześcijanie kryć się przed nimi muszą.~-
56 45| otwarcie na Zatybrzu, ale chrześcijanie, chcąc uniknąć prześladowań,
57 49| ukrzyżowan? I czy wiesz, kto są chrześcijanie? Zalim ci nie mówił o ich
58 50| mój Zakon jest w tobie: chrześcijanie bluźnili przeciw temu Zakonowi
59 51| jeszcze twierdzisz, że nie chrześcijanie Rzym spalili?~A Petroniusz
60 51| igrzysk, na których wystąpią chrześcijanie.~Petroniusza zaniepokoiły
61 51| w jeden dziki wrzask:~- Chrześcijanie dla lwów!~Kwietne lektyki
62 51| wścieklejsze wrzaski:~- Chrześcijanie dla lwów!~- Trzoda! - powtarzał
63 51| Rozumiał teraz, że jedni tylko chrześcijanie mają jakieś nowe podstawy
64 51| wrzeszcząc ochrypłym głosem:~- Chrześcijanie dla Lwów!~- Mirmilonie -
65 51| inaczej skręcę ci kark: chrześcijanie dla lwów!~Lecz nerwy Petroniusza
66 51| igrzyskach, na których wystąpią chrześcijanie." Czy rozumiesz, co to znaczy?
67 52| ROZDZIAŁ LII~Okrzyk: "Chrześcijanie dla lwów!", rozlegał się
68 52| amfiteatra, w których mieli konać chrześcijanie. Zaraz po naradzie w domu
69 52| zapamiętali tylko jeden okrzyk: "Chrześcijanie dla lwów!" Przyszły dziwnie
70 52| począł mu przekładać, że chrześcijanie, jeśli nawet istotnie nie
71 53| nocy poszedł go szukać. Chrześcijanie, których niewielu już zostało,
72 55| hebrajskiego Jehowę, ale chrześcijanie utrzymują, że Chrystus jest
73 55| Ligia umrze z gorączki?~- Chrześcijanie mówią, że Chrystus jest
74 56| powtarzając sobie wzajem: "Chrześcijanie! Chrześcijanie!" Jakoż mnogie
75 56| wzajem: "Chrześcijanie! Chrześcijanie!" Jakoż mnogie ich zastępy
76 56| wilków i niedźwiedzi. Byli to chrześcijanie, poobszywani w skóry zwierząt.
77 56| amfiteatrze ozwał się pomruk: - Chrześcijanie! Chrześcijanie!...~Zgrzytnęły
78 56| pomruk: - Chrześcijanie! Chrześcijanie!...~Zgrzytnęły żelazne kraty
79 56| Winicjusz, który w chwili gdy chrześcijanie wbiegli, podniósł się i
80 57| pięści i odrzekł:~- Ach, ci chrześcijanie! Spalili Rzym, a teraz krzywdzą
81 57| żartobliwymi przypuszczeniami, co chrześcijanie mogą widzieć w chwili śmierci.
82 58| Lecz tu nastąpił zawód. Chrześcijanie porzucali na piasek sieci,
83 62| i że sprawcami pożaru są chrześcijanie, kara twoja skończy się
84 62| zapytał - jak umierają chrześcijanie? Czy chcesz tak umrzeć?~
85 64| spalone z rozkazu cezara i że chrześcijanie cierpią niewinnie.~Lecz
86 66| koniec igrzysk i że ostatni chrześcijanie mają umrzeć na wieczornym
87 69| rzymski nie wierzył już, by chrześcijanie byli sprawcami pożaru miasta,
|