Rozdzial

 1 10|        trwoga. "To on! to Ursus i chrześcijanie! To stanie się już zaraz -
 2 14|         chrześcijanką i odbili ją chrześcijanie.~Nastała chwila milczenia.~-
 3 14|          na Prozerpinę! widocznie chrześcijanie nie są tym, za co ich mamy.~-
 4 14|     waszymi niewolnikami mogą być chrześcijanie, o których nie wiecie, gdyż
 5 14|      razem. On zdziwił się, że mi chrześcijanie z Neapolis nie dali listów
 6 14|      którego dowiedziałeś się, że chrześcijanie poznają się za pomocą znaku
 7 14|           z wami! Tak się żegnają chrześcijanie... Kupię sobie niewolnicę,
 8 14|       Ryby łapią się na. wędkę, a chrześcijanie na rybę. Pax vobiscum! Pax!...
 9 15|    Pytałem go też, jako Żyda; czy chrześcijanie a Żydzi to jedno? Odpowiedział
10 15|          mieli odwieczną religię, chrześcijanie zaś są nową sektą, która
11 16|          byłaby podobną do Ligii. Chrześcijanie jednak uważają go za swego,
12 16|      przyjechać do Rzymu. Wszyscy chrześcijanie zechcą go oczywiście widzieć
13 16|       zemściliby się oczywiście i chrześcijanie, ale w ogóle są to ludzie
14 17|        pracują po większej części chrześcijanie. Są tam robotnicy nocni
15 17|      prawdziwego Boga, biada wam, chrześcijanie i chrześcijanki!~I znów
16 18|         bezpieczniej i rozumniej. Chrześcijanie, skoro do nich należy Pomponia
17 19|      przez twoich ludzi, panie, i chrześcijanie muszą o tym wiedzieć. Ale
18 19|        odbiorą mu już jej wszyscy chrześcijanie całego świata ani nawet
19 19|           siebie uwagę, a wówczas chrześcijanie potrzebowaliby tylko pogasić
20 19|       słynie ze swoich czarownic. Chrześcijanie mają do niego ufność ogromną,
21 19|       lecz Chilo już wiedział, że chrześcijanie często przy chrzcie przyjmują
22 19|        się na powrót do Neapolis. Chrześcijanie mówią także o jakimś umywaniu
23 19|            Jacyś dobrzy ludzie ci chrześcijanie, a tak źle o nich mówią!
24 19|           do domu, choćby wszyscy chrześcijanie z Rzymu gonili za mną jak
25 19|    jeszcze przyszło do głowy: nuż chrześcijanie mają jakoweś znaki, jakoweś
26 20|         Chilo, wskazywali ją sami chrześcijanie. Jakoż na prawo, na lewo
27 20|       nami swych zwolenników, ale chrześcijanie to sekta żydowska. Czemuż
28 20|          ten jest zniesiony. Lecz chrześcijanie kryją się przed Żydami i
29 21|         ich na niebezpieczeństwo. Chrześcijanie tymczasem zaczęli się modlić
30 21|       między żołnierzami mogą być chrześcijanie, i ze zdumieniem pomyślał,
31 22|  mieszkania Ligii, inaczej bowiem chrześcijanie; których zapewne w tym domu
32 22|        tworzyć zbiegowisko, gdyby chrześcijanie lub jacykolwiek ludzie chcieli
33 22|   przyszło Chilonowi do głowy, że chrześcijanie zapewne nie ośmieliliby
34 23|       rzekł:~- Posłuchajcie mnie, chrześcijanie. Wczoraj byłem wraz z wami
35 24|   zasadzkę. Pomyślał przy tym, że chrześcijanie nie zabili Winicjusza widocznie
36 25|         Przy tym wedle Winicjusza chrześcijanie nie tylko mogli, ale powinni
37 25|          ty mi przebaczyłaś?~- My chrześcijanie. Nam nie wolno chować w
38 26|      zdziwieniem Winicjusz. - My, chrześcijanie, wiemy przez Akte, co się
39 26|       mogli chyba tacy ludzie jak chrześcijanie, dla których cały ten świat,
40 26|        takich czasach jedni tylko chrześcijanie mogli być szczęśliwi.~Lecz
41 28|           z wszelką pewnością, że chrześcijanie nigdy nie kłamią, a mówią,
42 28|      powiem ci tak: nie wiem, jak chrześcijanie radzą sobie, by żyć, wiem
43 29|         swych nieprzyjaciół. Lecz chrześcijanie żyją w ubóstwie, nieprzyjaciołom
44 29|           wobec tego twoi posępni chrześcijanie, i jeśli nie zrozumiesz
45 30|    przynajmniej hartuje, twoi zaś chrześcijanie wprowadzają na świat smutek,
46 30|        któż to sprawił, jeśli nie chrześcijanie!... Ale ludzie, których
47 32|          rozumu, którą ci jeszcze chrześcijanie zostawili. Jak można się
48 32|              Pamiętasz, panie, że chrześcijanie mieli mnie w swym ręku i
49 32|       niego będą znaczyli wówczas chrześcijanie, razem z ich miłosierdziem
50 32|            każe przebaczać; wszak chrześcijanie przebaczyli nędznikowi,
51 33|          i między pretorianami są chrześcijanie, bom sam widział, jak żołnierze
52 35|       Italii, w Grecji i Azji. Są chrześcijanie wśród legii i wśród pretorianów,
53 43|            O, co za nieszczęście! Chrześcijanie, synu Serapisa, przepowiadali
54 45|       murze w Ostrianum, albowiem chrześcijanie, jakkolwiek sami ubodzy,
55 45|        modlitwy tak zawzięcie, że chrześcijanie kryć się przed nimi muszą.~-
56 45|         otwarcie na Zatybrzu, ale chrześcijanie, chcąc uniknąć prześladowań,
57 49|   ukrzyżowan? I czy wiesz, kto są chrześcijanie? Zalim ci nie mówił o ich
58 50|           mój Zakon jest w tobie: chrześcijanie bluźnili przeciw temu Zakonowi
59 51|        jeszcze twierdzisz, że nie chrześcijanie Rzym spalili?~A Petroniusz
60 51|      igrzysk, na których wystąpią chrześcijanie.~Petroniusza zaniepokoiły
61 51|           w jeden dziki wrzask:~- Chrześcijanie dla lwów!~Kwietne lektyki
62 51|           wścieklejsze wrzaski:~- Chrześcijanie dla lwów!~- Trzoda! - powtarzał
63 51|    Rozumiał teraz, że jedni tylko chrześcijanie mają jakieś nowe podstawy
64 51|    wrzeszcząc ochrypłym głosem:~- Chrześcijanie dla Lwów!~- Mirmilonie -
65 51|           inaczej skręcę ci kark: chrześcijanie dla lwów!~Lecz nerwy Petroniusza
66 51|   igrzyskach, na których wystąpią chrześcijanie." Czy rozumiesz, co to znaczy?
67 52|             ROZDZIAŁ LII~Okrzyk: "Chrześcijanie dla lwów!", rozlegał się
68 52| amfiteatra, w których mieli konać chrześcijanie. Zaraz po naradzie w domu
69 52|  zapamiętali tylko jeden okrzyk: "Chrześcijanie dla lwów!" Przyszły dziwnie
70 52|          począł mu przekładać, że chrześcijanie, jeśli nawet istotnie nie
71 53|           nocy poszedł go szukać. Chrześcijanie, których niewielu już zostało,
72 55|          hebrajskiego Jehowę, ale chrześcijanie utrzymują, że Chrystus jest
73 55|         Ligia umrze z gorączki?~- Chrześcijanie mówią, że Chrystus jest
74 56|        powtarzając sobie wzajem: "Chrześcijanie! Chrześcijanie!" Jakoż mnogie
75 56|           wzajem: "Chrześcijanie! Chrześcijanie!" Jakoż mnogie ich zastępy
76 56|     wilków i niedźwiedzi. Byli to chrześcijanie, poobszywani w skóry zwierząt.
77 56|   amfiteatrze ozwał się pomruk: - Chrześcijanie! Chrześcijanie!...~Zgrzytnęły
78 56|          pomruk: - Chrześcijanie! Chrześcijanie!...~Zgrzytnęły żelazne kraty
79 56|     Winicjusz, który w chwili gdy chrześcijanie wbiegli, podniósł się i
80 57|       pięści i odrzekł:~- Ach, ci chrześcijanie! Spalili Rzym, a teraz krzywdzą
81 57| żartobliwymi przypuszczeniami, co chrześcijanie mogą widzieć w chwili śmierci.
82 58|           Lecz tu nastąpił zawód. Chrześcijanie porzucali na piasek sieci,
83 62|          i że sprawcami pożaru są chrześcijanie, kara twoja skończy się
84 62|            zapytał - jak umierają chrześcijanie? Czy chcesz tak umrzeć?~
85 64|     spalone z rozkazu cezara i że chrześcijanie cierpią niewinnie.~Lecz
86 66|       koniec igrzysk i że ostatni chrześcijanie mają umrzeć na wieczornym
87 69|       rzymski nie wierzył już, by chrześcijanie byli sprawcami pożaru miasta,