Rozdzial

   1 1  |           zaczęło się psuć. Sam mówił, że rankami budzi się jakby
   2 1  |           cuciło, wracało mu siły, tak że z elaeothesium, to jest
   3 1  |         wykwintny, tak niedościgniony, że sam Otho nie mógł się z
   4 1  |        publicznych bywał rzadko: chyba że zdarzył się jakiś budzący
   5 1  |            obejrzenia... Pokazało się, że pogoda jest piękna, połączona
   6 1  |          powiewem od Gór Albańskich, i że gemmy nie przyszły. Petroniusz
   7 1  |               nomenclator oznajmiając, że młody Markus Winicjusz,
   8 1  |         charakterem człowieka słynnego ze swej zniewieściałości i
   9 1  |                Rzymie, choćby dlatego, że niebezpiecznie mówić o czym
  10 1  |              Lubię go, choćby dlatego, że Nero go się boi.~- Korbulo
  11 1  |                do tego stopnia czucie, że gdy go przynoszono rano
  12 1  |                bogom, to jednak myślę, że wszyscy rozumują tak jak
  13 1  |            mnie inkubację. Wiedziałem, że to oszuści, ale również
  14 1  |            doznałem jej opieki o tyle, że mam strzykanie w prawej
  15 1  |            dobra bogini! Przypuszczam, że i ty także poniesiesz teraz
  16 1  |             Agryppa, gdy tu przyjechał ze Wschodu, wziął ich za opętanych.
  17 1  |               lżejsza niż Odyseuszowi, że żona jego nie jest Penelopą.
  18 1  |           potrzebuję ci zresztą mówić, że postąpiono głupio. Ale tu
  19 1  |                Scandala!", i być może, że niektóre rzeczy Wejento
  20 1  |                mnie samemu wydaje się, że tak naprawdę to tej różnicy
  21 1  |               Muzomusz i Trazea udają, że ją widzą. Mnie to wszystko
  22 1  |                zachowałem tę wyższość, że wiem, co jest szpetne, a
  23 1  |           zupełnie spokojny, zwłaszcza że posiadasz wprawdzie duży
  24 1  |               ci to chyba może grozić, że Poppea zakocha się w tobie.
  25 1  |                o co innego. Czy wiesz, że ten głupi Otho kocha ją
  26 1  |                przestał dbać o siebie, że na układanie fryzury wystarczy
  27 1  |              mi się prawie powiedzieć, że nie byłbyś do tego zdolny.
  28 1  |                czterystu głów i sądzę, że do osobistej posługi chyba
  29 1  |            Aulus Plaucjusz? Czy wiesz, że ja, wybiwszy rękę pod miastem,
  30 1  |                ich domu. Zdarzyło się, że Plaucjusz nadjechał w chwili
  31 1  |               chwili wypadku i widząc, że cierpię bardzo, zabrał mnie
  32 1  |        kilkanaście dni nie wiedziałem, że mieszka w nim bóstwo. Aż
  33 1  |              której powstała Afrodyta, że promienie zorzy przechodziły
  34 1  |             przez jej ciało. Myślałem, że gdy słońce zejdzie, ona
  35 1  |              ci szczerze, Petroniuszu, że tęsknię za nią, jak tęsknił
  36 1  |              jednak począł nadto łupić ze skóry nie tylko sąsiadów,
  37 1  |              ich wodza.... Wiadomo ci, że barbarzyńcy wyciągają na
  38 1  |                znikli i Ligowie, razem ze swymi turzymi rogami na
  39 1  |            sama Grecyna, a tak piękną, że nawet Poppea wyglądałaby
  40 1  |                I co?~- I powtarzam ci, że od chwili gdy widziałem,
  41 1  |              żądzy mówię, wiedz o tym, że jaskrawa suknia częstokroć
  42 1  |               Muszę ci też powiedzieć, że wracając z Azji przespałem
  43 1  |             sam Mopsus i zapowiedział, że w życiu moim nastąpi wielka
  44 1  |         Słyszałem, jak Pliniusz mówił, że nie wierzy w bogów, ale
  45 1  |               wierzy w sny i być może, że ma słuszność. Moje żarty
  46 1  |    przeszkadzają mi też myśleć czasem, że naprawdę jest tylko jedno
  47 1  |            pobielonymi wapnem na znak, że je pierwszy raz wystawiono
  48 1  |                  Ale... czy słyszałeś, że Feniks jakoby naprawdę wylągł
  49 1  |          więcej od innych, wie bowiem, że nie byłem nigdy donosicielem,
  50 1  |           przez szpary. Jeśli sądzisz, że mogę coś dla ciebie u Aulusa
  51 1  |              na twoje usługi.~- Sądzę, że możesz. Ty masz na niego
  52 2  |                Przychodzi mi do głowy, że jeśli twoja leśna boginka
  53 2  |            cezara, a możesz być pewny, że choćby dzięki moim wpływom
  54 2  |               ją dwukrotnie. Pamiętaj, że podczas pobytu w domu Aulosów
  55 2  |              czym innym i nie mniemaj, że zdołamy się od tego wykręcić,
  56 2  |                od tego wykręcić, chyba że zechcesz słuchać o zniewieściałości
  57 2  |              jedzą wychodząc z zasady, że każdy zjedzony bażant przybliża
  58 2  |                koło ogrodowej cysterny ze świeżo wyrwaną trzciną w
  59 2  |              tarczę Herakla, mówię ci, że nie drżały, gdy na nasze
  60 2  |        Oprzytomniawszy nieco, rzekłem, że wracam z Azji, żem wybił
  61 2  |               ten dom gościnny, widzę, że cierpienie w nim więcej
  62 2  |                moich także zmieszana i ze schyloną głową, kreśląc
  63 2  |             też jak w morzu. Wierz mi, że Archipelag mniej jest błękitny.
  64 2  |                z czego mógłbyś poznać, że satyry szeptały już tej
  65 2  |                te znaki. Wszakże wiem, że i w Grecji, i w Rzymie nieraz
  66 2  |            rybę. Czy miało to znaczyć, że w żyłach jej zimna dotąd
  67 2  |            widzieć przenoszone lektyki ze znakomitymi ludźmi, a wreszcie
  68 2  |                zaś było ich tak pełno, że oczy gubiły się wśród nich
  69 2  |              jak w lesie. Zdawało się, że tym budowlom i kolumnom
  70 2  |               rzeźbione postaci bogów, ze szczytów uskrzydlone złote
  71 2  |                zarazem tak nią zalane, że Petroniusz, który odgadł
  72 2  |           niemal w tym tłumie złożonym ze wszystkich ras i narodów.
  73 2  |                czasu wyrzucano resztki ze stołu niewolników.~Petroniusz
  74 2  |            czasu, gdy dowiedziano się, że przemawiał przed cezarem
  75 2  |            powtarzał wprawdzie głośno, że mu to było wszystko jedno
  76 2  |               to było wszystko jedno i że przemawiał do cezara tylko
  77 2  |               o to nie dbał. Pamiętał, że ten lud kochał takie i Brytanika,
  78 2  |            Pedaniusza, drwiąc przy tym ze zmienności ulicznej hałastry,
  79 2  |           nikomu nie mów.~- A mówiłeś, że nie piszesz wierszy - rzekł
  80 2  |                rzekł:~- Czyś zauważył, że odźwierny tu bez łańcuchów? -
  81 2  |        Petroniusz. - Pewno ci wiadomo, że Pomponię Grecynę podejrzewano
  82 2  |         jakiegoś Chrestosa. Zdaje się, że przysłużyła się jej Kryspinilla,
  83 2  |             nie może darować Pomponii, że jeden mąż wystarczył jej
  84 2  |           domowym...~- Masz słuszność, że to dziwny dom. Później opowiem
  85 2  |               który wyobrażając sobie, że w tym surowym domu panuje
  86 2  |         swobodą, na jaką było go stać, że przychodzi podziękować za
  87 2  |             doznał syn jego siostry, i że jedynie wdzięczność jest
  88 2  |           znajomość.~Aulos zapewnił go ze swej strony, iż miłym jest
  89 2  |              wdzięczności, oświadczył, że sam się do niej poczuwa,
  90 2  |           słyszał, nie przeczę jednak, że mogło się ono skończyć nieszczęściem.
  91 2  |           przeciwnie: powiedziałem mu, że jeśli Orfeusz umiał pieśnią
  92 2  |         świątyni Luny, co było rzeczą, ze względu na spóźnioną jesień,
  93 2  |            opowiadania wyraził zdanie, że takich oznak nie można jednak
  94 2  |               można jednak lekceważyć. Że bogowie mogą być zgniewani
  95 2  |         otwarty był na przestrzał, tak że przez tablinum, przez następny
  96 2  |         śmiechu, mniemam, Petroniuszu, że całe życie schodzi ci na
  97 2  |              jego pojęcia o kobietach, że ów zepsuty do szpiku kości
  98 2  |        rozmawiał z Kalwią Kryspinillą, ze Skrybonią, z Walerią, Soliną
  99 2  |             począł też zaraz narzekać, że Pomponię widuje się tak
 100 2  |        Pomponię widuje się tak rzadko, że jej nie można spotkać ni
 101 2  |          odrzekł niedbale Petroniusz - że zaś retoryki uczyli nas
 102 2  |               Pomponię, jakby na znak, że wobec niej żadne inne bóstwo
 103 2  |             niezwykłą świeżość cery, a że głowę miała małą i twarz
 104 2  |                 Pod firanką bluszczów, ze światełkami drgającymi na
 105 2  |              podobną do jakiejś nimfy. Że zaś nie przemówił do niej
 106 2  |             bolał, rad był więc teraz, że temu wytwornemu panu, a
 107 2  |                bliżej, pomyślał sobie, że tak jednak mogłaby wyglądać
 108 2  |               i jako znawca zrozumiał, że jest w niej coś niezwykłego.
 109 2  |               piękności, który odczuł, że pod posągiem tej dziewczyny
 110 2  |            śmiech. Wydała mu się razem ze swoim złotym pudrem na włosach
 111 2  |                Rozumiem teraz, domina, że wobec takich dwojga wolicie
 112 2  |          Muzoniusza, który mawiał nam, że szczęście polega na tym,
 113 2  |               zależy. Ja jednak myślę, że jest inne, większe i droższe,
 114 2  |    Wespazjanowego syna, Tytusa? Mówią, że zaledwie z chłopięcego wieku
 115 2  |              Zdawało się jej chwilami, że Winicjusz śpiewa jakąś pieśń
 116 2  |                   Zdawało jej się też, że on mówi coś takiego, co
 117 2  |              sobie zdać sprawy. Czuła, że on w niej coś budzi, co
 118 2  |            budzi, co drzemało dotąd, i że w tej chwili zamglony sen
 119 2  |             błękitne, jakby rozbudzone ze snu oczy na Winicjusza i
 120 2  |                  odszeptała tak cicho, że Winicjusz zaledwie dosłyszał.~
 121 2  |            palące słowa, gdyby nie to, że na ścieżce, ujętej w ramy
 122 2  |     zachodzącego Feba.~I zapomniawszy, że przed chwilą sam ostrzegał
 123 2  |             się kochał. Wspomniał też, że nieraz przychodziło mu na
 124 2  |                  i myśląc tylko o tym, że może utracić Ligię, spoglądał
 125 2  |           pewnym zdziwieniem pomyślał, że jednak mogła istnieć piękność
 126 3  | miedzianobrodej małpie, uważam bowiem, że w dialektyce dorównywam
 127 3  |                do kobiet, zgadzam się, że każda posiada trzy lub cztery
 128 3  |                przyszli, przypuszczam, że cnota ich zadźwięczałaby
 129 3  |             się, Marku - wiedz jednak, że Dianę miłujesz i że Aulus
 130 3  |            jednak, że Dianę miłujesz i że Aulus i Pomponia gotowi
 131 3  |                 Uspokój się... Pomyśl, że jeśli ona zechce opuścić
 132 3  |            wstrzymać, wiedz zaś o tym, że nie tylko sam gorejesz,
 133 3  |               Natomiast przyrzekam ci, że jutro pomyślę jeszcze o
 134 3  |          Chryzotemis...~- Szczęśliwyś, że posiadasz tę, którą kochasz.~-
 135 3  |               bawi w Chryzotemis? Oto, że ona mnie zdradza z moim
 136 3  |           lutnistą Teoklesem, i myśli, że tego nie widzę. Niegdyś
 137 3  |          kłamstwa i jej głupota. Chodź ze mną do niej. Jeśli pocznie
 138 3  |        umoczonym w winie, wiedz o tym, że nie jestem zazdrosny.~I
 139 3  |                  Czekaj, zdaje mi się, że obmyśliłem sposób. - Niech
 140 3  |         nagrodzą...~- Tak jest! Sądzę, że środek jest nieomylny. -
 141 4  |                nikt bowiem nie wątpił, że niebezpieczeństwo przede
 142 4  |                przytuliła się do niego ze wszystkich sił, a zsiniałe
 143 4  |       służebnic, z czeladnej, z łaźni, ze sklepionych dolnych mieszkań,
 144 4  |               oto są tabliczki i znak, że w jego imieniu przychodzę.~
 145 4  |            ręce Rzymian jako rękojmię, że granice imperium nigdy nie
 146 4  |           Ligio.~- O Ligię? - zawołała ze zdumieniem Pomponia. - Tak
 147 4  |                córkę. Ale wiesz o tym, że nie jesteś naszą córką.
 148 4  |          zdrowa, Ligio, i wiedz o tym, że i ja, i Pomponia błogosławiliśmy
 149 4  |            Prawdzie. Więc gdy pomyśli, że tak może być do kresu życia
 150 4  |              może być do kresu życia i że nadejść może chwila rozłączenia
 151 4  |            oczu, ufa jeszcze, wierząc, że jest moc nad Neronową większa -
 152 4  |               ojca, i brata, ale wiem, że opór nie przydałby się na
 153 4  |               Natomiast przyrzekam ci, że słów twoich nie zapomnę
 154 4  |           żegnać z małym Plaucjuszem - ze staruszkiem Grekiem, który
 155 4  |            który był ich nauczycielem, ze swoją szatną, która niegdyś
 156 4  |                niegdyś niańczyła ją, i ze wszystkimi niewolnikami.~
 157 4  |               wiem, domina, wiem jeno, że żelazo kruszy się w moich
 158 4  |                Ursusa, ale oświadczył, że nie mają nawet prawa go
 159 4  |           cezara. Tu szepnął Pomponii, że pod pozorem orszaku może
 160 4  |        Pomponia zaś również była rada, że może ją otoczyć służbą swego
 161 4  |             zarazem cieszyć się myślą, że ziarna prawdy zostaną posiane
 162 4  |               słyszała jednak od nich, że Akte nie odmawia im nigdy
 163 4  |               odmawia im nigdy usług i że czytuje chciwie listy Pawła
 164 4  |     wyzwolenica żyje w ciągłym smutku, że jest istotą odmienną od
 165 4  |        wszystkich domowniczek Nerona i że w ogóle jest dobrym duchem
 166 4  |                też za rzecz naturalną, że córka królewska musi mieć
 167 4  |             się do cezara, choć sądzę, że na próżno, a jakkolwiek
 168 4  |              Czas jakiś zmagał się sam ze sobą i tylko zaciśnięte
 169 4  |                ale w tej chwili myślę, że nie masz ich nad światem
 170 4  |             nie masz ich nad światem i że jest tylko jeden, zły, szalony
 171 4  |        pogardzał, a jednocześnie czuł, że wobec jej siły jego siła
 172 4  |              mu myśli, rzekł:~- Sądzę, że Petroniusz nie odjął nam
 173 5  |          słusznie jednak domyślał się, że nie zostanie dopuszczony
 174 5  |              Nerona. Odpowiedziano mu. że cezar zajęty jest śpiewem
 175 5  |         śpiewem z lutnistą Terpnosem i że~w ogóle nie przyjmuje tych,
 176 5  |        gorączkę, przyjął starego wodza ze czcią mu przynależną, ale
 177 5  |             nie okazać nigdy cezarowi, że serce moje odczuwa twój
 178 5  |                moje odczuwa twój ból i że chciałbym ci dopomóc, gdyby
 179 5  |              podejrzenie, wiedz o tym, że nie oddałby ci Ligii, choćby
 180 5  |                Dlatego, widzisz, wiem, że ta woda nie jest zatruta,
 181 5  |             Sam to czuł, sam rozumiał, że wyznawca zasad Zenona z
 182 5  |         niczyim nie podlega. Być może, że przy całym swym zepsuciu
 183 5  |               otacza. Ale dowodzić mu, że popełnił zły uczynek, jest
 184 5  |          dobrego odróżnia. Dowiedź mu, że jego postępek jest szpetny,
 185 5  |           Winicjusz dowiedziawszy się, że Ligia została porwana, pobladł
 186 5  |                wicher. Zdawało mu się, że Ligia, raz przestąpiwszy
 187 5  |                myśl młodego żołnierza, że Petroniusz zadrwił z niego
 188 5  |           Petroniusz zadrwił z niego i że albo podarkiem Ligii chciał
 189 5  |               czekaj na mnie... Wiedz, że gdyby Petroniusz był ojcem
 190 5  |                z pewną otuchą. Sądził, że jeśli Petroniusz namówił
 191 5  |         niemałą pociechą była mu myśl, że Ligia, jeśli nie zostanie
 192 5  |              śmierć od hańby. Wierzył, że Winicjusz dokona wszystkiego,
 193 5  |                z niewolników, sądzili, że to może Winicjusz odprowadza
 194 6  |             burza i dowiedziawszy się, że gospodarza należy szukać
 195 6  |             piekielnych przysięgam ci, że jeśliś mnie zdradził, wepchnę
 196 6  |            która hoduje się u Aulusów, że dom jego zmienił się w łaźnię
 197 6  |           Wmówiłem w Miedzianobrodego, że taki esteta jak on nie może
 198 6  |              zgodzić się, tym bardziej że dałem mu sposobność dokuczenia
 199 6  |            sługa cezara, nie tylko nic ze skarbu nie strwonisz, ale
 200 6  |               tysięcy ludzi. Być może, że jej Nero wcale nie zobaczy,
 201 6  |              nie zobaczy, tym bardziej że wszystko powierzył mi do
 202 6  |              był u mnie z wiadomością, że odprowadził dziewczynę do
 203 6  |                tego się strzeż. Wiedz, że stręczycielem cezara jest
 204 6  |             Tygellinus, i wiedz także, że gdybym dziewczynę chciał
 205 6  |                ludzie mówili w Rzymie, że zaś Ligię zabieramy jako
 206 6  |            jest tchórzliwym psem. Wie, że władza jego jest bez granic,
 207 6  |               jej ten trud? Ja uważam, że zamordować brata, matkę
 208 6  |                dzieje się tak dlatego, że występek jest szpetny, a
 209 6  |                Gorgiasa. Pokazuje się, że i sofiści mogą się na coś
 210 6  |        wiadomość o Ligii.~- Napisz mu, że wola "boskiego" cezara jest
 211 6  |               jest najwyższym prawem i że pierwszy twój syn będzie
 212 7  |       niebezpieczną. Wiedziano o niej, że kocha zawsze Nerona miłością
 213 7  |                ale lepszym. Wiedziano, że od tych wspomnień nie może
 214 7  |             ale niczego już nie czeka, że zaś nie było istotnie obawy,
 215 7  |               tak dalece nieszkodliwą, że nie domagała się nawet usunięcia
 216 7  |                cubiculum i garść ludzi ze służby. A gdy swego czasu
 217 7  |              Czyniono to może dlatego, że jej śliczna postać stanowiła
 218 7  |              rodzaju hałastra, złożona ze śpiewaków, z mimów, muzyków,
 219 7  |             podawane potrawy, wreszcie ze słynnych woźniców, sztukmistrzów,
 220 7  |      dziecięcych uszu. Wiedziała więc, że w tym pałacu grozi jej zguba,
 221 7  |    zmartwychpowstania.~Była też pewna, że teraz już ni Aulus, ni Pomponia
 222 7  |               Pomponia opowiadała jej, że gorliwsi między wyznawcami
 223 7  |                się jeszcze, pomieszana ze strachem, jakaś ciekawość,
 224 7  |               słów Ligii pokazuje się, że właściwie nie jest ona zakładniczką,
 225 7  |              Pawła z Tarsu, i ja wiem, że nad ziemią jest Bóg i jest
 226 7  |                tym, Ligio. Wiem także, że twoja nauka nie pozwala
 227 7  |              być tym, czym ja byłam, i że wam, jak i stoikom, o których
 228 7  |                Ale czy możesz zgadnąć, że cię czeka śmierć, nie sromota?
 229 7  |                 On sam myślał wówczas, że jest dobry, i chciał być
 230 7  |                 I znów poczęła chodzić ze ściśniętymi jakby z bólu
 231 7  |                dobrze ten dom i sądzę, że ze strony cezara nic ci
 232 7  |             dobrze ten dom i sądzę, że ze strony cezara nic ci nie
 233 7  |               miała nad tobą opiekę, a że pisała, jak wiesz, i Pomponia,
 234 7  |             więc chyba porozumieli się ze sobą. Może on to uczynił
 235 7  |               zbyt go kocha, ale wiem, że rzadko śmie być przeciwnego
 236 7  |         Neronem przy jakiej wieczerzy, że widział u Aulusów zakładniczkę
 237 7  |           władzę, zażądał cię dlatego, że zakładnicy należą do cezara.
 238 7  |                Armenii.~- Czy myślisz, że Nero rad go widzi? - Winicjusza
 239 7  |               musisz, naprzód dlatego, że musisz... Tylko takie dziecko
 240 7  |             powiedzieliby ci to co ja, że szaleństwem i zgubą byłoby
 241 7  |            gdyby dostrzegł i pomyślał, że śmiałaś się sprzeciwić jego
 242 7  |           ubrać, i zaraz pokazało się, że w młodej Greczynce, mimo
 243 7  |         wówczas, gdy kobiety były same ze sobą, stała - cudna jak
 244 7  |           zmieszana, różowa od wstydu, ze ściśniętymi kolany, z rękoma
 245 7  |           kolany, z rękoma na piersi i ze spuszczonymi na oczy rzęsami.
 246 7  |          złotem na skrętach... Ledwie, że może tu i owdzie dodam złotego
 247 7  |                  Ursus tylko mi mówił, że u nas lasy, lasy i lasy.~-
 248 7  |           przyjść śnieżne peplum. Lecz że przedtem trzeba było uczesać
 249 7  |            wielki spokój; zdawało się, że wśród owych prostolinijnych
 250 7  |          otruto starszego, tam wił się ze strachu Gemellus, tam z
 251 7  |               Winicjusza, zdawało się, że wielki ciężar spadł z jej
 252 7  |               przestróg poczuła nagle, że na tej uczcie nie tylko
 253 7  |               musi, ale chce, na myśl, że za chwilę usłyszy ten miły
 254 7  |               radości. Wydało jej się, że w tej chwili zdradza i tę
 255 7  |            głowie nosił wieniec z róż. Ze swymi zrośniętymi nad nosem
 256 7  |            Ligii wydał się tak piękny, że jakkolwiek pierwsze jej
 257 7  |              bez granic.~- Wiedziałem, że cię zobaczę w domu cezara -
 258 7  |              oprzytomniawszy i czując, że w tym tłumi i w tym domu
 259 7  |               strachem. Skąd wiedział, że ją znajdzie w domu cezara,
 260 7  |         niepokoju, gdyby nie nadzieja, że Petroniusz i on wstawią
 261 7  |                nikomu nie zdaje sprawy ze swoich rozporządzeń i rozkazów.
 262 7  |            cezara, więc jej przyrzeka, że w domu tym nie pozostanie.~
 263 7  |               wnikały mu do duszy tak, że gdy zaczęła dziękować i
 264 7  |              dziękować i zapewniać go, że Pomponia pokocha go za jego
 265 7  |           wzruszenia i zdawało mu się, że nigdy w życiu nie potrafi
 266 7  |                jej, lecz zarazem czuł, że jest mu bardzo droga i że
 267 7  |              że jest mu bardzo droga i że naprawdę mógłby ją wielbić
 268 7  |             swym dla niej uwielbieniu, że zaś gwar przy uczcie wzmagał
 269 7  |                z domu cezara, obiecał, że jej nie opuści i że będzie
 270 7  |           obiecał, że jej nie opuści i że będzie jej służył. Prócz
 271 7  |            teraz zaś mówił już wprost, że ją kocha, że mu jest najmilszą
 272 7  |               już wprost, że ją kocha, że mu jest najmilszą i najdroższą.
 273 7  |             słuchała, zdawało się jej, że coś budzi się w niej jak
 274 7  |           budzi się w niej jak za snu, że ogarnia ją jakieś szczęście,
 275 7  |               podziwu. Brał ją strach, że takich rzeczy słucha, a
 276 7  |          chwili natrętnym, sądził zaś, że Akte pragnie umyślnie przeszkodzić
 277 7  |           poprzez ramiona Ligii, rzekł ze złością:~- Minął czas, Akte,
 278 7  |       spoczywała obok cezara, i mówią, że ci grozi ślepota, więc jakże
 279 7  |                ona odpowiedziała jakby ze smutkiem:~- Widzę go jednak...
 280 7  |             początku uczty widziała go ze zmieszania jak przez mgłę,
 281 7  |             otóż teraz wydało jej się, że nagle spojrzało na nią zielonawe
 282 7  |                dotąd nigdy, a myślała, że wygląda inaczej. Wyobrażała
 283 7  |           sobie jakieś okropne oblicze ze skamieniałą w rysach złością,
 284 7  |               iż poświęcił ją dlatego, że jak wszyscy z jego rodziny
 285 7  |            Senecjonem o jego kochankę, że jakkolwiek przy uczcie,
 286 7  |      Petroniusz. - Dowodziłem właśnie, że masz szczyptę rozumu, cezar
 287 7  |         czyniło się w cyrkach na znak, że gladiator otrzymał cios
 288 7  |             dobity.~A Westynus sądząc, że mowa ciągle o snach, zawołał: -
 289 7  |                Seneka mówił mi kiedyś, że wierzy także.~- Ostatniej
 290 7  |       kilkakrotna rozwódka, znana była ze swej bajecznej rozpusty
 291 7  |            cezar kazał?~- Uwierzyłbym, że sprawdzają się sny nawet
 292 7  |            Nero. - Wróżono mi niegdyś, że Rzym przestanie istnieć,
 293 7  |        Wschodem.~- Wróżby i sny to się ze sobą łączy - mówił Westynus. -
 294 7  |               on nie ma innego dowodu, że nie jest wieprzem.~Witeliusz
 295 7  |               marnować. Rozumie nawet, że jest to jego obowiązkiem
 296 7  |             ludzkości. Wszyscy wiedzą, że boski poeta i śpiewak ułożył
 297 7  |            Nero rozłożył ręce na znak, że musi ustąpić. Wówczas wszystkie
 298 7  |              przedtem oznajmić Poppei, że będzie śpiewał, obecnym
 299 7  |                obecnym zaś oświadczył, że nie przyszła ona na ucztę.
 300 7  |            poddanym, wiedziała jednak, że gdy chodziło o jego miłość
 301 7  |             albowiem wiadomo jej było, że Poppea Sabina jest jedną
 302 7  |                 Wiedziała od Pomponii, że ona doprowadziła cezara
 303 7  |              gości i służby; słyszała, że jej to posągi obalano po
 304 7  |               zbrodni, wydało jej się, że tak mogli wyglądać aniołowie
 305 7  |                jakby zniecierpliwiony, że tyle rzeczy rozpraszało
 306 7  |               wiersz nie były złe, tak że biedną Ligię znowu opanowały
 307 7  |           nadto piękny, a i sam cezar, ze swoim wieńcem laurowym na
 308 7  |               a co do wierszy, żałuję, że nie są gorsze, bo może bym
 309 7  |                miejsca i zapowiedział, że wróci. Jakoż wrócił po chwili,
 310 7  |        podobnych widowisk, wydało się, że widzą cuda i czary. Parys
 311 7  |            rozpusty, Ligii wydało się, że spali ją żywy ogień, że
 312 7  |                że spali ją żywy ogień, że piorun powinien uderzyć
 313 7  |               głowy biesiadników.~Lecz ze złotego niewodu upiętego
 314 7  |              cię. Był świt i myślałaś, że nikt nie patrzy, a jam cię
 315 7  |                 Ogarniało ją wrażenie, że leci w jakąś przepaść, a
 316 7  |              ale coś mówiło jej takie, że już za późno i że kogo obwiał
 317 7  |               takie, że już za późno i że kogo obwiał podobny płomień,
 318 7  |              Chwilami zdawało jej się, że zemdleje, a potem stanie
 319 7  |             coś strasznego. Wiedziała, że pod groźbą gniewu cezara
 320 7  |          cichli i widzom wydawało się, że mają przed sobą grupę wykutą
 321 7  |         wierzył w bogów. Ludzie mówią, że Rzym zginie, a są nawet
 322 7  |           nawet tacy, którzy twierdzą, że już ginie. I pewno!... Ale
 323 7  |                to nastąpi, to dlatego, że młodzież nie ma wiary, a
 324 7  |               nie przychodzi do głowy, że epikurejczycy nie oprą się
 325 7  |             darmo! Co do niego żałuje, że dożył takich czasów i że
 326 7  |               że dożył takich czasów i że w uciechach szukać musi
 327 7  |             bakier, rzekł:~- Kto mówi, że Rzym ginie?... Głupstwo!...
 328 7  |               Achilles miał słuszność, że lepiej jest być parobkiem
 329 7  |        Następnie zdjął zwoje bluszczów ze stojącej przed nim wazy
 330 7  |             Nero, który z początku pił ze względu na swój "niebieski"
 331 7  |            widzenia.~- Mówią - rzekł - że ona nocami chodzi przy księżycu
 332 7  |               ostatkiem sił, bo czuła, że ginie. Próżno jednak usiłowała
 333 7  |            rozpasany, ale już gasnący, ze złotego niewodu upiętego
 334 8  |                biesiadniczkę, sądziła, że to jakiś niewolnik wynosi
 335 8  |              opuściły siły tak dalece, że ciężyła jak martwa na ramieniu
 336 8  |        niewyraźniej. Ligii wydało się, że wyrwano ją z piekła i wyniesiono
 337 8  |            olbrzyma, poczęła powtarzać ze łkaniem:~- Do domu, Ursusie,
 338 8  |               do spoczynku upewniając, że chwilowo nic jej nie grozi,
 339 8  |               na ucztę miała nadzieję, że Winicjusz i Petroniusz wyproszą
 340 8  |         Pomponii, teraz zaś wiedziała, że to oni właśnie namówili
 341 8  |         słyszałaś, co mówił Winicjusz, że mu cezar mnie darował i
 342 8  |                mu cezar mnie darował i że dziś wieczór przyśle po
 343 8  |                Rozumiejąc teraz jasno, że Ligia albo musi zostać kochanką
 344 8  |              nie przyszło jej na myśl, że jakkolwiek mówiła prawdę,
 345 8  |              pocałunki, krew napłynęła ze wstydu na samo wspomnienie
 346 8  |             zwrócona do niej profilem, ze wzniesioną głową i rękoma,
 347 8  |               chwilą wydawało się jej, że nie ma dla Ligii ratunku,
 348 8  |             teraz zaś poczęła wierzyć, że może stać się coś nadzwyczajnego,
 349 8  |                się coś nadzwyczajnego, że przyjdzie jakiś ratunek
 350 8  |               oprzeć mu się nie zdoła, że z nieba zejdą jakieś skrzydlate
 351 8  |               w pomoc dziewczynie albo że słońce podściele pod nią
 352 8  |        chrześcijanami i myślała teraz, że widocznie wszystko to prawda,
 353 8  |          zostaje jej teraz na świecie, że musi być teraz jej ojcem
 354 8  |              wymogli na nim obietnicę, że ją nazajutrz wieczorem wyda.
 355 8  |           zmagał się w triclinium. Ale że Winicjusz może przysłać
 356 8  |          światło"... Sama powiedziała, że teraz jego kolej... Będzie
 357 8  |                Niewinnego przepraszał, że Baranek Ukrzyżowany zlituje
 358 8  |              nie chciał obrazić, tylko że ręce ma takie ciężkie...~
 359 8  |                Raz jeszcze zrozumiała, że jest jakiś świat, w którym
 360 8  |          światło, lecz zarazem uczuła, że niegodna jest przejść przez
 361 9  |           nawet pewną słodycz w myśli, że oto dla swej Prawdy poświęca
 362 9  |               głębokiej i ufnej wiary, że postępując w ten sposób,
 363 9  |                nakazał Boski Mistrz, i że odtąd On sam będzie czuwał
 364 9  |          trapiła swą dziecinną główkę, że ona, chrześcijanka, nic
 365 9  |         pomieścić. Chwilami odczuwała, że jest w tym słuszność, że
 366 9  |               że jest w tym słuszność, że może być nawet jakieś ogromne,
 367 9  |               z tego sprawy, zwłaszcza że Ligię czekało jeszcze przejście,
 368 9  |              była bojaźliwą z natury i ze strachem myślała o tym,
 369 9  |               nie chciała mówić Ligii, że zaś tymczasem uczynił się
 370 9  |         światło owo olśniewało ją tak, że nie widziała nic wyraźnie.
 371 9  |               Raczej odgadywała tylko, że tkwi w tej jasności jakieś
 372 9  |                jest tak dalece niczym, że gdyby na przykład cezar
 373 9  |               Naraz przyszła jej myśl, że ten cezar, którego kochała
 374 9  |              mogła.~Na koniec, sądząc, że Ligia, nad którą zawisło
 375 9  |          chwili przyszło jej do głowy, że to dziecko woli jednak uciekać
 376 9  |     zdziwieniem.~Widocznie dziwiło ją, że nie jest w domu, u Aulusów. -
 377 9  |             wrócił?~- Ursus nie mówił, że wróci, tylko że wieczorem
 378 9  |             nie mówił, że wróci, tylko że wieczorem będzie czatował
 379 9  |             barwne ptactwo sprowadzane ze wszystkich znanych krain
 380 9  |        Przychodziło jej nawet na myśl, że gdyby cezar był dobry, to
 381 9  |                wydawało się jej nawet, że to jest zamiar szalony,
 382 9  |         Przychodziło jej też do głowy, że stokroć bezpieczniej byłoby
 383 9  |            Winicjusza i czy nie myśli, że dałby się może ubłagać i
 384 9  |                dziecko i jestem pewna, że gotowi cię przyjąć za córkę.
 385 9  |   odpowiedziała głosem tak już cichym, że Akte zaledwie mogła dosłyszeć:~-
 386 9  |             dziecko owinięte w purpurę ze złotą frędzlą. Akte i Ligia
 387 9  |              Ligia powstały mniemając, że Poppea przejdzie obok ławki
 388 9  |            poniosło do ust; szczęście, że Lilith zobaczyła dość wcześnie.~-
 389 9  |                widok żadnej piękności: że jest znacznie starsza! Zadrgała
 390 9  |            rzekła:~- Więc ci obiecuję, że dziś jeszcze zostaniesz
 391 9  |                powtarzała ustawicznie, że jakkolwiek żal jej porzucać
 392 9  |        Jednakże oddech jej uczynił się ze wzruszenia szybszy i głośniejszy.
 393 9  |           słuchu. Obydwom zdawało się, że słyszą to jakiś szept za
 394 10 |                z alabastru, z marmuru, ze złoconej miedzi korynckiej,
 395 10 |                jak ów sławny świecznik ze świątyni Apollina, którym
 396 10 |                żółtej, fioletowej, tak że całe atrium pełne było różnokolorowych
 397 10 |            zbyt natarczywy i pamiętaj, że dobre wino należy pić powoli.
 398 10 |               pić powoli. Wiedz także, że słodko jest pożądać, lecz
 399 10 |        Przysięgnij jej nawet na Hades, że ją wrócisz Pomponii, a już
 400 10 |              nie opierałam, satyrze! - Ze względu na mego poprzednika... -
 401 10 |                przy Ligii i choć czuł, że piękniej było przyjąć ją
 402 10 |               żałował jednak chwilami, że nie poszedł, tylko dlatego,
 403 10 |                poszedł, tylko dlatego, że mógłby wcześniej widzieć
 404 10 |          pochód stawał się tak trudny, że lampadarii poczęli wołać:~-
 405 10 |              gromady i poczęła dygotać ze wzruszenia. Porywała ją
 406 10 |          ludzie naciskali tak lektykę, że Atacynus kazał niewolnikom
 407 10 |               Wiadomym było wszystkim, że cezar często dla zabawy
 408 10 |     dzielnicach miasta. Wiadomym było, że czasem nawet przynosił z
 409 10 |         udawała w podobnych wypadkach, że była głuchą i ślepą. Tymczasem
 410 10 |             Atacynusowi błysnęła myśl, że przede wszystkim należy
 411 10 |               Gulo wysunął się naprzód ze swoją pokrwawioną twarzą,
 412 11 |             jak Ligii. Zdawało mu się, że nie potrafi bez niej istnieć.
 413 11 |              postacią, oczyma, i czuł, że gotów by był leżeć u jej
 414 11 |              głowę rękoma. Zmuszał się ze wszystkich sił, by myśleć
 415 11 |             Wreszcie błysnęła mu myśl, że nikt inny jej nie odbił,
 416 11 |                nie odbił, tylko Aulus, że w najgorszym razie Aulus
 417 11 |         śmierci. Był zaś niemal pewny, że go uzyska. Pomoże mu w tym
 418 11 |         towarzyszom augustianom, chyba że mu nakazuje odmówić osobista
 419 11 |              Ligię?~Wszyscy wiedzieli, że cezar często szukał w nocnych
 420 11 |           pereł"; zdarzało się bowiem, że w głębi dzielnic zamieszkałych
 421 11 |              ani na chwilę nie wątpił, że musiała mu się wydać najpiękniejszą
 422 11 |               przyszło teraz do głowy, że Aulusowie może by nie śmieli
 423 11 |            pierwszy w życiu zrozumiał, że są myśli, których człowiek
 424 11 |          kiedykolwiek. I gdy pomyślał, że to wszystko, co tak wszczepiło
 425 11 |                fizyczny, tak straszny, że chciało mu się bić głową
 426 11 |              jej nie roztrzaska. Czuł, że może oszaleć i że oszalałby
 427 11 |                Czuł, że może oszaleć i że oszalałby z pewnością, gdyby
 428 11 |              poprzednio wydało mu się, że nie będzie mógł żyć, jeśli
 429 11 |              nie odzyska, tak obecnie, że nie będzie mógł umrzeć,
 430 11 |               i własnym domowym larom, że zemsty dokona.~I doznał
 431 11 |             Palatyn. Po drodze myślał, że jeśli go nie dopuszczą do
 432 11 |                broni, to będzie dowód, że Ligię porwał cezar. Broni
 433 11 |          zobaczyć Akte, sądził bowiem, że od niej może dowiedzieć
 434 11 |            przebłyskiwała mu nadzieja, że może zobaczy Ligię, i na
 435 11 |                 to o zemście. Słyszał, że kapłani egipskiej bogini
 436 11 |            Wschodzie mówiono mu także, że Żydzi mają jakieś zaklęcia,
 437 11 |             Żydów, obiecał sobie więc, że za powrotem każe ich ćwiczyć,
 438 11 |            mściwi bogowie obiecali mu, że wszyscy ludzie wymrą z wyjątkiem
 439 11 |               pretoriańskiej pomyślał, że jeśli mu będą czynili choćby
 440 11 |              wejściu, to będzie dowód, że Ligia jest z woli cezara
 441 11 |                córka, szalał po prostu ze szczęścia i przyjął ją extra
 442 11 |                drogim, choćby dlatego, że umacniało jej stanowisko
 443 11 |              sprawą i własną miłością, że nie zwróciwszy prawie uwagi
 444 11 |           jakkolwiek przyrzekał sobie, że wybada ją spokojnie, ścisnął
 445 11 |                dziś rano. Nie mógł się ze mną widzieć, gdyż byłam
 446 11 |              Ligię Epafrodyta i innych ze służby cesarskiej, a potem
 447 11 |                 a potem oświadczył im, że przyjdzie jeszcze, aby się
 448 11 |               jeszcze, aby się widzieć ze mną.~- Chciał odwrócić od
 449 11 |        tabliczce, z których zobaczysz, że wiedząc, iż Ligia została
 450 11 |                Ligia. - Tyś wiedziała, że ona chce uciec! - wybuchnął
 451 11 |           niemal surowo.~- Wiedziałam, że nie chce zostać twoją nałożnicą. -
 452 11 |          sprzykrzy, odda ją ostatniemu ze swoich niewolników albo
 453 11 |         wszelką miarę do tego stopnia, że nawet Akte poznała, iż zapowiadał
 454 11 |              byłby zdolny dotrzymać, i że mówi przez niego gniew i
 455 11 |        wyczerpała jej cierpliwość, tak że wreszcie spytała go, dlaczego
 456 11 |              bo tak chciał, bo sądził, że udzieli mu jakich wiadomości,
 457 11 |        zachorowało, a Lilith twierdzi, że zostało urzeczone i że urzekła
 458 11 |                 że zostało urzeczone i że urzekła je ta cudzoziemka,
 459 11 |            urzekła.~- Lilith powtarza, że dziecko zaraz zapłakało,
 460 11 |         zrozumieć? Gdyby nie nadzieja, że ją odnajdzie, to utopiłby
 461 11 |                 Były chwile u Aulusów, że sam wierzył w bliskie szczęście,
 462 11 |              szczęście, ale teraz wie, że go nienawidziła, nienawidzi
 463 11 |             rozumu na to, by odgadnąć, że to są kobiety inne niż Nigidia,
 464 11 |           Ligię nie zrozumiał od razu, że to jest czyste dziewczę,
 465 11 |                wyznań, ale mówiła jej, że ratunku wygląda od niego,
 466 11 |            Winicjusza; miała nadzieję, że on wyprosi dla niej od cezara
 467 11 |                cezara powrót do domu i że wróci ją Pomponii. A mówiąc
 468 11 |       żołnierzy cezara, ale niech wie, że jeśli dziecko Poppei umrze,
 469 11 |      przeciskać wzruszenie. Wiadomość, że Ligia kochała go, wstrząsnęła
 470 11 |                światła. Wydało mu się, że wówczas istotnie poczynała
 471 11 |             którego pragnął. Pomyślał, że istotnie mógł ją mieć powolną,
 472 11 |               późno!~I zdawało mu się, że otchłań otworzyła się przed
 473 11 |            Rozumiał tylko jedną rzecz, że trzeba mu znaleźć Ligię,
 474 11 |             zniknięciu Ligii i sądząc, że jej łatwiej będzie niż Aulusowi
 475 11 |               z przybywających widząc, że Winicjusz wychodził z pałacu,
 476 11 |           pałacu cezara, gdyby nie to, że od Akte wyszedł jak złamany,
 477 11 |             wyczerpaniu i pognębieniu, że chwilowo opuściła go nawet
 478 11 |         wiedzieć coś o Ligii, to chodź ze mną. Nie! Tu nic nie powiem!
 479 11 |               Tu nic nie powiem! Chodź ze mną, powiem ci moje domysły
 480 11 |             nie ma bowiem wątpliwości, że to on ją odbił. Słuchaj
 481 11 |                Słuchaj mnie! Być może, że Aulusowie zechcą ją ukryć
 482 11 |               zechcą ją ukryć w której ze swych wiejskich posiadłości,
 483 11 |            dostrzegą, to będzie dowód, że została w mieście, i dziś
 484 11 |          Winicjusz.~- Masz-li pewność, że tak jest?~- Widziałem Pomponię.
 485 11 |          rozpoznać łatwo. Szczęśliwyś, że nie porwał jej cezar, mogę
 486 11 |           cezar, mogę cię zaś upewnić, że nie, bo na Palatynie nie
 487 11 |             głową Ligii, tak straszne, że wobec nich, znalazłszy zbiegów,
 488 12 |              nad atrium oświadczył im, że żaden z niewolników, wysłanych
 489 12 |              słyszał od samego Aulusa, że zamierza z całą rodziną
 490 12 |             uwierzy, i wmówi w cezara, że to z winy Ligii.~- Tak jest.
 491 12 |                Jeśli rozpuścimy wieść, że Ligię porwały złe duchy,
 492 12 |              znajdzie wiarę, zwłaszcza że gdy nie odbił jej ani cezar,
 493 12 |             drugim, a tu wiadomo było, że na twoich spadnie odpowiedzialność
 494 12 |                potwierdzą natychmiast, że je na własne oczy widzieli,
 495 12 |             zaprzysięgnie natychmiast, że tak było.~Winicjusz, który
 496 12 |                Jest rzeczą niezawodną, że Pomponia wychowała ją w
 497 12 |                Jedna jest rzecz pewna, że nikt nie widział jej, by
 498 12 |             bogom. Oskarżano ją nawet, że jest chrześcijanką, ale
 499 12 |                O chrześcijanach mówią, że nie tylko czczą oślą głowę,
 500 12 |            innych, to jej rzecz, dość, że ten jej Logos nie byłby