Rozdzial

 1 2 |              wieczerzy - i nie mogłem słowa do niej przemówić. Musiałem
 2 2 |              litości, długo nie mogąc słowa przemówić.~Petroniusz spojrzał
 3 2 |              powitania począł cytować słowa, którymi Odys powitał Nauzykaę:~
 4 2 |         wprost do niej zwrócił palące słowa, gdyby nie to, że na ścieżce,
 5 4 |       pozwolić sobie na żal, na marne słowa lub skargi. Jednakże zmarszczka
 6 4 |         zdobyć się wśród łkań na inne słowa.~Na twarzy Aulusa znów odbił
 7 4 |            dodawać jej otuchy i mówić słowa - brzmiące dziwnie w tym
 8 7 |            chcąc sprawdzić, jakie jej słowa czynią wrażenie.~Ligia zaś,
 9 7 |             słyszała o domu cezara, i słowa Akte, i przestrogi Pomponii.
10 7 |             go także szczera litość i słowa jej wnikały mu do duszy
11 7 |               pierwszy słyszała takie słowa z męskich ust i w miarę ,
12 7 |              w świecie uronić jednego słowa. Chwilami spuszczała oczy,
13 7 |             na cezara, i na Akte. Oto słowa jej rozproszyły czar upojenia.
14 7 |               Chór głosów poparł jego słowa, ale Nero począł się wzbraniać.
15 7 |           odpowiednie na ich pochwałę słowa.~Lecz Lukan nie wziął mu
16 7 |           Lecz Nero nie uważał na ich słowa i mówił dalej - Przecie
17 8 |             jakkolwiek mówiła prawdę, słowa jej znaczyły: "Zgódź się
18 9 |          Poppei poczęła czekać na jej słowa z bijącym sercem. Poppea
19 14|       Petroniusza niż najwymowniejsze słowa.~Więc zamyśliwszy się przez
20 19|           przez dłuższy czas nie mógł słowa przemówić.~- Widziałeś ją? -
21 19|             oprze, panie! Przyjmij te słowa za dobrą wróżbę, tak jak
22 19|               do Petroniusza następne słowa:~"Chilon odnalazł Ligię.
23 20|            ucho jego chwytało urywane słowa lub zdania pieśni, jak na
24 20|       Winicjusz mało zwracał uwagi na słowa, albowiem przez głowę przechodziło
25 20|                tymczasem słyszał jeno słowa ogromnie proste, pozbawione
26 20|          widzieli, a uwierzyli." I te słowa słyszeliśmy, i oczy nasze
27 21|              zasłuchanej całą duszą w słowa starca opowiadającego o
28 23|            zdawali się uważać na jego słowa, jakby nie słyszeli ich
29 24|              Chilonowi wydało się, że słowa te są ostatecznym wyrokiem.
30 26|         Ursusa a ojczysty kraj Ligii, słowa te sprawiły pewną przyjemność,
31 26| niepowstrzymanym potokiem słów. Ligii słowa jego wydały się bluźniercze,
32 27|             mógł jej tego przebaczyć! Słowa zgrozy paliły mu wargi na
33 27|               na mówiącego, nie mogąc słowa przemówić.~A ów pomilczawszy
34 29|     zobaczenia Pawła z Tarsu, którego słowa rozciekawiały go i niepokoiły.
35 29|                Winicjusza uderzyły te słowa i wróciwszy do siebie począł
36 33|         prawda? Wasze uczynki i wasze słowa są jako woda przejrzysta,
37 36|        prowadzi i otworzy ci duszę na słowa Pawła.~On zaś ucieszył się
38 37|              niechętne lub szyderskie słowa, byłbym nie umiał ukryć
39 39|               nie umiał.~- Powtórz mi słowa Pawła - rzekła Ligia.~-
40 40|                Bywają czasem wymowne. Słowa Hekuby są wzruszające...
41 42|           pożogi. Przypomniały mu się słowa Lekaniusza: "Miasto całe
42 43|         kobiet i mężczyzn, i pierwsze słowa, na jakie znowu się zdobył,
43 44|              powtarzały się co chwila słowa: "Oto nadchodzi sędzia w
44 45|          chrześcijaninem, potwierdził słowa Chilona, że Linus wraz ze
45 45|             wykrzykiwać niezrozumiałe słowa w niezrozumiałych językach.
46 45|        niemiłosiernych słowach Kryspa słowa Piotrowie spadły jak balsam
47 47|         którzy mnie usłyszą, powtórzą słowa moje tym, którzy stoją dalej,
48 47|               powtarzali dalszym jego słowa. Potem tu i owdzie ozwały
49 48|                       ROZDZIAŁ XLVIII~Słowa Apostoła wlały ufność w
50 48|               pozostał tak, nie mogąc słowa przemówić.~Apostoł zaś broniąc
51 48|        przemknęła po jej twarzy i bez słowa, jak dziecko, które po dniach
52 48|              zawstydzona, że wymówiła słowa, które wedle rzymskiego
53 49|              był prefektem pretorii i słowa jego miały wprost znaczenie
54 49|            oczekują od niego jakiegoś słowa, rzekł: - Wyhodowałem węża
55 49|          zrzucił winę na niewinnych!"~Słowa Petroniusza czyniły zwykle
56 50|            starszy znów zabrał głos~- Słowa twoje, panie, są słodkie
57 51|   bezpieczniejsze?"~I wspomniawszy te słowa, mówił sobie dalej~"Na Kantara!
58 51|           Petroniusza zaniepokoiły te słowa, wydało mu się bowiem, że
59 56|               groźne, pełne fanatyzmu słowa Kryspa i ta ciemna izba
60 56|                a drażniące wszystkich słowa: "Pro Christo! Pro Christo!..."~
61 57|               że idzie złą drogą i że słowa jego odnoszą skutek wprost
62 57|               nie mogąc przemówić ani słowa, ale Nazariusz odgadł zamierające
63 58|             Chilona i szeptano dziwne słowa do uszu kapłanek Westy,
64 58|         otwiera się przed wami.~Na te słowa wszystkie oczy zwróciły
65 59|            trząść tak silnie, że jego słowa przeszły w niezrozumiałe
66 60|        jeszcze nie mógł zdobyć się na słowa i tylko przyciskał ją do
67 62|        zdołają ich znowu przebłagać?" Słowa: "innoxia corpora!", powtarzały
68 62|                  i Chrystus spamiętał słowa twoje. Bowiem minęła twoja
69 69|    odpowiedział:~- Słyszę oto w duszy słowa Pana, który nad Jeziorem
70 69|             odpowie Panu, gdy usłyszy słowa: "Oto oni pomarli za wiarę
71 70|         ozwały się przerywane łkaniem słowa starca:~- Quo vadis, Domine?...~
72 70|          twarzą w prochu, bez ruchu i słowa. Nazariuszowi wydała się
73 71|             duszy mówił sobie te same słowa, które poprzednio w poczuciu