Rozdzial

1001 23 |               wrażenie. Wydało mu się, że Ligia jest między chrześcijanami
1002 23 |                tym oswoić się z myślą, że stosunek ich został zmieniony,
1003 23 |         stosunek ich został zmieniony, że teraz nie ona od jego, ale
1004 23 |             ale on zależy od jej woli, że leży oto chory, złamany,
1005 23 |               leży oto chory, złamany, że przestał być siłą napastniczą -
1006 23 |              napastniczą - zdobywczą i że jest jakby bezbronnym dzieckiem
1007 23 |             czuł się tylko szczęśliwy, że zostaje.~I chciał jej dziękować -
1008 23 |              tak dalece mu nie znanym, że go nawet nazwać nie umiał,
1009 23 |          uniesienie wyczerpało go tak, że nie mógł mówić i dziękował
1010 23 |               których świeciła radość, że zostaje przy niej i że będzie
1011 23 |                 że zostaje przy niej i że będzie mógł na nią patrzeć
1012 23 |                 co zyskał, tak wielka, że gdy Ligia podała mu znów
1013 23 |                ucieczce obiecał sobie, że będzie ją za włosy włóczył
1014 24 |         przeleciała mu wprawdzie myśl, że wówczas mógłby kazać pochwycić
1015 24 |               w swoim domu, lecz czuł, że tego uczynić nie powinien -
1016 24 |            tyle sumienia, iż rozumiał, że taki postępek byłby czymś
1017 24 |              nim a Ligią.~Zauważył zaś ze zdziwieniem, że od chwili
1018 24 |           Zauważył zaś ze zdziwieniem, że od chwili gdy Ligia stanęła
1019 24 |              tak jak gdyby byli pewni, że w razie potrzeby obroni
1020 24 |              daleki od przypuszczenia, że tak by być mogło. Jednakże
1021 24 |               odpowiadać ludziom moim, że nie ma go w domu, czynił
1022 24 |           wielka znajomość miasta, tak że po niejakim czasie znalazł
1023 24 |              do tego zgiętego we dwoje ze strachu Greka, że nikt nie
1024 24 |                dwoje ze strachu Greka, że nikt nie mógł przypuścić,
1025 24 |             Chilo też, pomiarkowawszy, że Ursus patrzę na niego jak
1026 24 |              przynajmniej podejrzenie, że wprowadził go umyślnie w
1027 24 |           zasadzkę. Pomyślał przy tym, że chrześcijanie nie zabili
1028 24 |          Winicjusza widocznie dlatego, że nie ośmielili się podnieść
1029 24 |         westchnął. Chilo zaś pomyślał, że z tym straszliwym w chwili
1030 24 |            Winicjusz.~- To się znaczy, że pchnąłeś go nożem lub zabiłeś
1031 24 |             modlitwa co wskóra - chyba że uczynisz ślub, iż nigdy
1032 24 |               niechętnie, powtarzając, że z ust samego Winicjusza
1033 24 |         poczęło znów bić niespokojnie. Ze strachu wydało mu się, że
1034 24 |              Ze strachu wydało mu się, że Ursus poczyna spoglądać
1035 24 |            jakkolwiek powtarzał sobie, że żadne niebezpieczeństwo
1036 24 |               grozi, jednakże na myśl, że stanie wśród tych tajemniczych
1037 24 |          chrześcijaninem, a nie wiesz, że między nami jest zwyczaj
1038 24 |           niemu - jakby w przekonaniu, że przy nim będzie mu najbezpieczniej.~-
1039 24 |               Chilo od razu zrozumiał, że jeśli Winicjusz tak mówi,
1040 24 |                   Tu jednak wspomniał, że w czasie drogi przedstawiał
1041 24 |           Gdyby nie sica, którą miałem ze sobą, byłby mnie zabił.~-
1042 24 |              nadszedł i powiedział mi, że mnie wzywasz.~- Oto jest
1043 24 |            taka ogarnia mnie tęsknota, że jeśli twa wspaniałomyślność
1044 24 |            uśmiechu. Rad był przy tym, że Chilo w lot go zrozumiał,
1045 24 |               było coś tak strasznego, że dreszcz przebiegł wszystkich
1046 24 |              się, kim jest ów Glaukus, że mdlejąc ustawicznie z bólu
1047 24 |                ta chwila, w połączeniu ze słowami Glauka, była jakby
1048 24 |         Winicjusz, który najobojętniej ze wszystkich patrzył na to,
1049 24 |                co zaszło, raz dlatego, że wszystkie sprawy Greka były
1050 24 |             były mu znane, a po wtóre, że serce jego nie znało, co
1051 24 |            inny. Chilonowi wydało się, że słowa te są ostatecznym
1052 24 |             miał dotąd czasu pomyśleć, że ów, jakkolwiek korzystał
1053 24 |             Jakkolwiek umiarkował już, że mu przebaczono, chciał jednak
1054 24 |          okrucieństwo. Zdawało mu się, że gdyby dłużej został, zaszłoby
1055 24 |              głowie, był bowiem pewny, że Ursus wypadnie za nim i
1056 24 |              wśród nocy. Byłby uciekał ze wszystkich sił, ale nogi
1057 24 |             jakby chcąc się przekonać, że żyje, i ruszył śpiesznym
1058 25 |            zdumiony był od Chilona. Bo że z nim samym ludzie ci obeszli
1059 25 |              walk gladiatorów. Bywało, że i w Rzymie zwyciężeni otrzymywali
1060 25 |            wprawdzie i on w Ostrianum, że należy miłować nawet nieprzyjaciół,
1061 25 |           przechodziło mu przez głowę, że może nie zabito Chilona
1062 25 |          zabito Chilona dlatego tylko, że była jakaś para świąt lub
1063 25 |          godziło się zabijać. Słyszał, że bywają takie terminy, w
1064 25 |                dlaczego Apostoł mówił, że gdyby ktoś siedemkroć zawinił,
1065 25 |               jakąś dobroć tak wielką, że podobnej nie było dotąd
1066 25 |                głowie. Czuł natomiast, że to życie ziemskie, połączone
1067 25 |                pogardy. Wydało mu się, że to są owce, które muszą
1068 25 |          niewolnika, i zdawało mu się, że porządek tego świata odwraca
1069 25 |            jego, a Kryspus oświadczył, że to jest dzień wielkiego
1070 25 |                stuwołem dlatego tylko, że jest twoim. Ona zaś rzekła:~-
1071 25 |            pokochasz.~- Dlatego tylko, że jest twoim... - powtórzył
1072 25 |       widzeniami. Zdawało mu się więc, że na jakimś starym, opuszczonym
1073 25 |              ów On, rozumiał jednakże, że idzie spełnić świętokradztwo,
1074 25 |             Ligii stanął nagle Apostoł ze srebrną brodą i rzekł: "
1075 25 |              ich błagać, by zabrali go ze sobą.~Tu rozbudził się,
1076 25 |               w gorączce czuł prawdę i że ten sędziwy przychodzień
1077 25 |         nieznane drogi. Był też pewny, że starzec o nim mówi, a może
1078 25 |                rozgłośnie i znać było, że burzy się w duszy i że choć
1079 25 |                 że burzy się w duszy i że choć zawsze gotów całować
1080 25 |    poleciałyżby wióry i z żołnierzy, i ze sług kapłańskich, i ze służebników...
1081 25 |               i ze sług kapłańskich, i ze służebników... I aż oczy
1082 25 |                jednej strony pomyślał, że nie tylko sam by Zbawiciela
1083 25 |                na schwał, a z drugiej, że gdyby to uczynił, to okazałby
1084 25 |          Piotra i Ligię. On sam płynął ze wszystkich sił za nimi,
1085 25 |             następnie wydawało mu się, że powstawszy ujrzał mnóstwo
1086 25 |          pomieścić, i wziął go strach, że pójdą na dno. Lecz Ligia
1087 25 |                zdawało mu się jeszcze, że jest nad jeziorem i że otaczają
1088 25 |                 że jest nad jeziorem i że otaczają go tłumy, wśród
1089 25 |             Petroniusza i zdziwił się, że go nie może odnaleźć. Żywe
1090 25 |              do głębi duszy. Pamiętał, że zeszłą noc spędziła w Ostrianum,
1091 25 |              łoża. Łatwo było zgadnąć, że musi być jednak zmęczona,
1092 25 |               trudem wykluwać pojęcie, że obok nagiej, pewnej siebie
1093 25 |                 pewnej siebie i dumnej ze swych kształtów piękności
1094 25 |             wyznawała. Pojmował nawet, że jeśli wszyscy inni udali
1095 25 |               nim, to właśnie dlatego, że ta nauka tak nakazuje. Lecz
1096 25 |         rzymskie.~Nagle jednak poczuł, że gdyby ona była taka jak
1097 25 |           dzieje, albowiem spostrzegł, że i w nim poczynają powstawać
1098 25 |               otworzyła oczy i widząc, że Winicjusz na nią patrzy,
1099 26 |        Winicjusz przypomniawszy sobie, że człowiek ów zgniótł wczoraj
1100 26 |               udom.~"Dzięki Merkuremu, że mi karku nie skręcił - pomyślał
1101 26 |               w pierwszej chwili duma, że prostak i barbarzyńca śmie
1102 26 |               pohamował się, zwłaszcza że i chęć dowiedzenia się jakichś
1103 26 |                Histra. Wiedział tylko, że Ligowie zbili Swebów i Jazygów,
1104 26 |           Zaraz potem odebrali wieści, że Semnonowie zapalili lasy
1105 26 |               gdy więc przyszła wieść, że jakieś poselstwo Ligów znajduje
1106 26 |                dowiedzieli się jednak, że posłów żadnych nie było -
1107 26 |               rodową łechtało mile to, że naoczny świadek stwierdzał
1108 26 |      najpierwszych rodów, tym bardziej że naród, którego władcą był
1109 26 |          lasach, ale ziemi u nas tyle, że nikt nie wie, gdzie koniec
1110 26 |                na dwór, a ja myślałem, że może ją spotkać krzywda,
1111 26 |             herkulesowych palcach, tak że nie pozostawało nic miejsca
1112 26 |               bestie za rogi? - spytał ze zdumieniem.~- Póki nie przeszło
1113 26 |            widok, począł jej wymawiać, że dotąd nie pomyślała o śnie,
1114 26 |         porywie żądz odczuwał zarazem, że to jest nad wszystko droga
1115 26 |                 a następnie rzekła mu, że sen ją odbiegł, że trudu
1116 26 |          rzekła mu, że sen ją odbiegł, że trudu nie czuje i że nie
1117 26 |          odbiegł, że trudu nie czuje i że nie uda się na spoczynek,
1118 26 |         Pomponii Grecyny i bądź pewna, że odtąd nikt nie podniesie
1119 26 |            mogę.~- Dlaczego? - zapytał ze zdziwieniem Winicjusz. -
1120 26 |             dzieje. Zaliś nie słyszał, że cezar wkrótce po mojej ucieczce,
1121 26 |                Pomponię - i mniemając, że mi pomogli, groził im swym
1122 26 |              mu odrzec: "Wiesz, panie, że nigdy kłamstwo nie przeszło
1123 26 |              nie pomogli do ucieczki i że równie jak ty nie wiemy,
1124 26 |               śmiało mogła zaprzysiąc, że nic o mnie nie wie. Ty może
1125 26 |               dolatywały dalekie echa, że żyję i żem bezpieczna.~Tu
1126 26 |        uspokoiła się i rzekła:~- Wiem, że i Pomponia tęskni za mną,
1127 26 |           widziałem, jak postąpiliście ze mną i z Chilonem, a gdy
1128 26 |               dotychczas zdaje mi się, że to sen i że ni uszom, ni
1129 26 |              zdaje mi się, że to sen i że ni uszom, ni oczom nie powinienem
1130 26 |               przysięgnę na moje lary, że nie podniosę na ciebie ręki.~
1131 26 |             choćby dlatego, by okazać, że woli jego musi się stać
1132 26 |             stać zadosyć. Prawda jest, że on tylko zapomniał o tobie
1133 26 |               chciał myśleć mniemając, że nie jemu, ale mnie stała
1134 26 |             Pomponi.~Lecz ona zapytała ze smutkiem:~- Winicjuszu,
1135 26 |               pierwszy w życiu poczuł, że albo świat musi się zmienić
1136 26 |         jeszcze było dla niego ciemne, że w takich czasach jedni tylko
1137 26 |              żal, gdyż zrozumiał i to, że to on sam tak poplątał życie
1138 26 |               snu. Gdyby nie nadzieja, że cię znajdę, byłbym się rzucił
1139 26 |            dotąd żyłem tylko nadzieją, że cię znajdę i zobaczę. Czy
1140 26 |              ty poczęłaś się domyślać, że cię kocham... Nadszedł Aulos,
1141 26 |              pożegnanie Petroniuszowi, że Bóg jest jeden, wszechmocny
1142 26 |             ani do głowy nie przyszło, że waszym Bogiem jest Chrystus.
1143 26 |           duszy i szczerze. Czuć było, że ból, zachwyt, żądza i uwielbienie,
1144 26 |          ubóstwianą bez granic, czuła, że ten nieugięty i niebezpieczny
1145 26 |                o miłości. i budził jak ze snu jej półdziecinne naówczas
1146 26 |      kiedykolwiek.~I nagle zrozumiała, że może przyjść chwila, w której
1147 26 |          chwilą doznał on: mianowicie, że stoi nad brzegiem przepaści.
1148 26 |              dopiero co sam jej rzekł, że jeśli będzie więcej myślała
1149 26 |        znienawidzić. Ligii wydało się, że sama myśl o jakiejkolwiek
1150 26 |           nauce, gdy więc spostrzegła, że na dnie jej duszy mogą się
1151 26 |                jakiekolwiek złudzenia, że to, co słyszał na Ostrianum,
1152 26 |               ukojenia. Śniło jej się, że na Ostrianum Nero na czele
1153 27 |              jej nie wracał. Widziała, że Winicjusz wodzi za nią błagalnym
1154 27 |                nią błagalnym wzrokiem, że czeka na każde jej słowo
1155 27 |                jej słowo jak na łaskę, że cierpi i nie śmie się skarżyć,
1156 27 |              jej do siebie nie zrazić, że ona jedna jest mu zdrowiem
1157 27 |               Wkrótce też spostrzegła, że im bardziej stara się go
1158 27 |       spokojność. Czasem mówiła sobie, że właśnie powinna być ciągle
1159 27 |          ciągle przy nim, raz dlatego, że boska nauka nakazuje dobrem
1160 27 |                złe płacić, a po wtóre, że rozmawiając z nim mogłaby
1161 27 |             zaraz sumienie mówiło jej, że oszukuje sama siebie i że
1162 27 |              że oszukuje sama siebie i że ciągnie ją ku niemu nie
1163 27 |             Chwilami wydawało jej się, że ją otacza jakaś sieć, ona
1164 27 |          Musiała też wyznać przed sobą że widok jego co dzień staje
1165 27 |   potrzebniejszym, głos jego milszym i że potrzeba jej całą siłą walczyć
1166 27 |                życiu przyszła jej myśl że mogłaby je osuszyć pocałunkami.
1167 27 |              Nigdy nie miała poczucia, że jest tak bardzo kochana,
1168 27 |              przychodziło mu do głowy, że i ten biedny lekarz niewolnik,
1169 27 |               albowiem zdawało mu się, że młody chłopak ośmiela kochać
1170 27 |               ci dary? Zali nie wiesz, że ludzi jego narodu Grecy
1171 27 |              odpowiedziała - ale wiem, że Nazariusz jest chrześcijaninem
1172 27 |            rzekłszy spojrzała na niego ze zdziwieniem i żalem; bo
1173 27 |                 by jej nie powiedzieć, że takiego jej brata kazałby
1174 27 |          przemógł się do tego stopnia, że gdy Nazariusz pokazał się
1175 27 |      służebniczo. Większe walki musiał ze sobą staczać młody trybun,
1176 27 |               dusze ludzkie. Rozumiał, że jest w niej coś nadzwyczajnego,
1177 27 |              dotąd na świecie, i czuł, że gdyby ona ogarnęła świat
1178 27 |         kłamstwem, by mógł przypuścić, że opowiadają rzeczy niebywałe.
1179 27 |            gdyby senat składał się nie ze znikczemniałych rozpustników,
1180 27 |            natura. Rozumiał na koniec, że nic innego, tylko ona rozdzieliła
1181 27 |                myślał, nienawidził jej ze wszystkich sił duszy.~Jednakże
1182 27 |               zdawał sobie już sprawę, że to ona ubrała Ligię w tę
1183 27 |           Chrystusa. I pojmował jasno, że albo Go musi pokochać, albo
1184 27 |            siebie Bogu, dlatego tylko, że był to Bóg Ligii.~Ligia
1185 27 |            osychających łez była myśl, że za grobem nie odnajdzie
1186 27 |          Czasem łudziła się wprawdzie, że jego dusza otworzy się jeszcze
1187 27 |           raczej istniała tylko jedna: że nie znasz dla niego ni nadziei,
1188 27 |            spostrzegła z przestrachem, że ten wyrok zatraty, który
1189 27 |           siadłszy przy nim rzekła mu, że poza nauką chrześcijańską
1190 27 |             się przy tym ku niemu tak, że ustami dotknęła jego włosów,
1191 27 |             zmagali się tak w upojeniu ze sobą i z miłością, która
1192 27 |                 lecz Ligia zrozumiała, że teraz ona sama potrzebuje
1193 27 |                modlitwie, z poczuciem, że niegodna jest się modlić
1194 27 |             niegodna jest się modlić i że nie może być wysłuchaną.
1195 27 |               oburzeniem na samą myśl, że owa Ligia, którą opiekował
1196 27 |              niebieską. Wierzył dotąd, że nigdzie w całym świecie
1197 27 |                 Niczym dla niego było, że dziewczyna pozostała jeszcze
1198 27 |              pozostała jeszcze czystą, że chciała uciekać od tej miłości
1199 27 |               uciekać od tej miłości i że wyznawała ją z żalem i skruchą.
1200 27 |      gorejących węgli; walczył jeszcze ze sobą, by ich nie wymówić,
1201 27 |          stopnia winną. Sądziła nawet, że oddalenie się z domu Miriam
1202 27 |              dotąd. Ona sądziła nawet, że stary prezbiter, który od
1203 27 |            ojcem okaże trochę litości, że ją pocieszy, doda otuchy,
1204 27 |            mówić, albowiem spostrzegł, że nie byli sami.~Przez zwiędłe
1205 27 |                domu Miriam i swój żal, że dusza, którą chciał ofiarować
1206 27 |            Kryspie, zaliś nie słyszał, że Mistrz nasz ukochany był
1207 27 |        Kryspowi opadły ręce i spojrzał ze zdumieniem na mówiącego,
1208 27 |                Kryspie, zali mniemasz, że Chrystus, który dopuszczał
1209 27 |        czystego jak lilie polne?~Ligia ze łkaniem przytuliła się jeszcze
1210 27 |              Piotrowych, zrozumiawszy, że niepróżno szukała przy nich
1211 27 |             módl się za niego i wiedz, że nie masz winy w miłości
1212 27 |           płacz, albowiem powiadam ci, że łaska Zbawiciela nie opuściła
1213 27 |          Zbawiciela nie opuściła cię i że modlitwy twoje zostaną wysłuchane,
1214 27 |                  rzekł - alem mniemał, że dopuszczając do serca miłość
1215 27 |            dlatego - kończył Kryspus - że Winicjusz jest augustianinem...~-
1216 28 |         ostatecznie: veni, vidi, fugi; że zaś takie zakończenie sprawy
1217 28 |                przeciwne twej naturze, że byłeś ranny i że na koniec
1218 28 |              naturze, że byłeś ranny i że na koniec działy się z tobą
1219 28 |              wierzyłem, gdym wyczytał, że ów Lig zadusił tak łatwo
1220 28 |             ciekawości, gdy mu powiem, że to z natury. Prawdziwie
1221 28 |               prawdy, powiem otwarcie, że nie rozumiem: ani chrześcijan,
1222 28 |             ani Ligii. I nie dziw się, że ja, którego poza moją własną
1223 28 |               przyjechał, gdyż uważam, że w tym stanie duszy podróż
1224 28 |    odpowiadania. Miał jakieś poczucie, że odpowiadać nie warto, że
1225 28 |               że odpowiadać nie warto, że to na nic nikomu nie posłuży,
1226 28 |               Zdawało mu się przy tym, że Petroniusz w żadnym razie
1227 28 |                razie go nie zrozumie i że zaszło coś takiego, co ich
1228 28 |            przyjść do ładu nawet i sam ze sobą. Wróciwszy z Zatybrza
1229 28 |          trwało krótko. Wkrótce uczuł; że żyje w próżni, że to wszystko,
1230 28 |               uczuł; że żyje w próżni, że to wszystko, co stanowiło
1231 28 |               żadnych nowych. Na myśl, że mógłby pojechać do Benewentu,
1232 28 |             pierwszy w życiu pomyślał, że gdyby pojechał, to rozmowa
1233 28 |              chwile, w których sądził, że gdyby mógł z kim porozmawiać
1234 28 |              dlatego mnie oszczędzono, że jestem synem konsularnego
1235 28 |            chybi. Powiem ci natomiast; że gdybym leżał ze złamaną
1236 28 |             natomiast; że gdybym leżał ze złamaną ręką we własnym
1237 28 |          między nimi. Wiedz też o tym, że i Ligia jest taką jak inni.
1238 28 |                serce, sądziłem bowiem, że tylko miłość może podobną
1239 28 |                wówczas, czy uwierzysz, że wśród tych prostaków, w
1240 28 |               uczyniła. Czym ci pisał, że sam ofiarowałem się jej
1241 28 |                 Wprawdzie odrzekła mi, że to jest już niemożliwe i
1242 28 |               to jest już niemożliwe i ze względu na to, że Aulusowie
1243 28 |         niemożliwe i ze względu na to, że Aulusowie wyjechali do Sycylii,
1244 28 |                wyjechali do Sycylii, i ze względu na wieści, jakie
1245 28 |          Prawda! Ona jednak wiedziała, że dłużej już nastawać na nią
1246 28 |              nastawać na nią nie będę, że porzucam drogę przemocy,
1247 28 |               z Torsu, który rozmawiał ze mną o Chrystusie i Jego
1248 28 |                rozmawiał tak potężnie, że mi się wydało, iż każde
1249 28 |              moich, wówczas odczujesz, że postąpiła słusznie, i wówczas
1250 28 |                 Chwilami zdaje mi się, że już coś rozumiem. Oni kochając
1251 28 |      chrześcijan za występne. Powiesz, że skoro mogła mnie odrzucić,
1252 28 |              Wiem z wszelką pewnością, że chrześcijanie nigdy nie
1253 28 |             nigdy nie kłamią, a mówią, że zmartwychwstał. Człowiek
1254 28 |          nadzwyczajność nie otacza nas ze wszystkich stron? Nie przestano
1255 28 |              To, co potwierdził Paweł, że nie masz całej gromady bogów,
1256 28 |             nie wierzy. Ale zdaje się, że to wszystko chrześcijanom
1257 28 |              im obiecał, sami czuliby, że to jest pusty dźwięk słów
1258 28 |             jak kocham Ligię, i wiesz, że nie ma nic takiego, czego
1259 28 |                by żyć, wiem natomiast, że gdzie się zaczyna ich nauka,
1260 28 |          słowach, trzeba jeszcze czuć, że tak jest dobrze, i nie mieć
1261 28 |             rozum i dusza mówiłyby mi, że to czynię dla miłości, dla
1262 28 |               dla miłości, dla Ligii i że gdyby nie ona, to nic w
1263 28 |      przeciwniejszego. I rzecz dziwna, że taki Paweł z Tarsu to rozumie
1264 28 |             Paweł z Tarsu to rozumie i że rozumie, mimo całej swej
1265 28 |              Ligią.~Wszakżem ci pisał, że ona odeszła tajemnie, ale
1266 28 |             było coś boskiego, to jest ze czcią i obawą. Kocham go,
1267 28 |           dzieli. Czasem mi się zdaje, że są w tym wszystkim jakieś
1268 28 |               wszystkim jakieś czary i że teurgus Piotr, choć się
1269 28 |                 jacy przed nim byli, i że on to opętał ich tam wszystkich,
1270 28 |               mnie samego.~Ty piszesz, że w liście mym poprzednim
1271 28 |               a niepokój jest dlatego, że coś się jednak zmieniło
1272 28 |               mnie. Szczerze ci mówię, że nic przeciwniejszego mej
1273 28 |              nie spodziewał. Mniemano, że jestem w Benewencie i że
1274 28 |               że jestem w Benewencie i że nieprędko wrócę, więc w
1275 28 |                a niektórzy poomdlewali ze strachu. A ja, wiesz, jak
1276 28 |            myśli do głowy, mianowicie, że po tym, co słyszałem i widziałem
1277 28 |              jak postępowałem dotąd, i że to są także ludzie. Oni
1278 28 |           trwodze śmiertelnej, sądząc, że zwłóczę dlatego, by tym
1279 28 |                panem i ojcem, ja zaś - ze wstydem ci to mówię - byłem
1280 28 |              wzruszony. Wydało mi się, że w tej chwili widzę słodką
1281 28 |         postępek. I pro pudor! czułem, że i mnie zwilgotniały źrenice...
1282 28 |               Wiesz, co ci wyznam: oto że nie mogę sobie dać rady
1283 28 |               sobie dać rady bez niej, że mi źle jest samemu, żem
1284 28 |              po prostu nieszczęśliwy i że mój smutek większy jest,
1285 28 |            wspominam ci o tym dlatego, że gdym na dzień przed opuszczeniem
1286 28 |        chrześcijan powiedział Pawłowi, że świat rozleciałby się na
1287 28 |             niż groza." A teraz widzę, że w pewnych wypadkach zdanie
1288 28 |              by mnie przywitać. Wiesz, że nie byłem nigdy dla nich
1289 28 |              nadto znów wydało mi się, że Ligia to widzi, że cieszy
1290 28 |                się, że Ligia to widzi, że cieszy się i pochwala...
1291 28 |                 iż mam ciągle uczucie, że ona na mnie z dala patrzy,
1292 28 |           myślą, albowiem obawiam się, że zabrano mi dawne męstwo,
1293 28 |                męstwo, dawną energię i że może niezdatny już jestem
1294 28 |             tak dalece mnie zmieniono, że powiem ci i to, co mi przychodziło
1295 28 |             wówczas, gdym leżał chory: że gdyby Ligia była podobną
1296 28 |               niepokój. Żyję nadzieją, że ją może ujrzę, i czasem
1297 28 |                 i czasem zdaje mi się, że to musi nastąpić... Ale
1298 28 |              nastąpić... Ale co będzie ze mną za rok lub dwa, nie
1299 28 |                niepokoju jest mi myśl, że jestem blisko Ligii, że
1300 28 |                że jestem blisko Ligii, że przez Glauka lekarza, który
1301 28 |            zarząd Egiptu. Wiedz także, że kazałem rzeźbiarzowi obrobić
1302 28 |             późno przyszło mi na myśl, że on jednak na ręku mnie nosił
1303 28 |                 co piszę, odpowiem ci, że mnie to niemniej dziwi,
1304 29 |            spodziewając się widocznie, że cezar lada dzień nakaże
1305 29 |      schronienie, zapewniał go jednak, że starsi otoczyli ją troskliwą
1306 29 |             Winicjusza, powiedział mu, że Piotr Apostoł zganił Kryspa
1307 29 |      patrycjusz usłyszawszy to pobladł ze wzruszenia. I jemu zdawało
1308 29 |           zdawało się niejednokrotnie, że nie jest obojętnym dla Ligii,
1309 29 |                 dowiedziawszy się zaś, że nie masz go w mieście i
1310 29 |                nie masz go w mieście i że naucza w okolicy, zaklinał
1311 29 |             gminy. Zdawało mu się też, że jeśli Ligia go kocha, to
1312 29 |                razu Ligię, i mówił mu, że chrztu należy żądać dla
1313 29 |                 poczynał już rozumieć, że Glaukus, jako chrześcijanin,
1314 29 |                sobie dokładnie sprawy, że jedną z najgłębszych zmian
1315 29 |                przyuczał się do myśli, że inne oczy mogą inaczej patrzeć,
1316 29 |              inne serce inaczej czuć i że słuszność nie zawsze toż
1317 29 |           uliczki Zatybrza, w nadziei, że choć z daleka ujrzy Ligię,
1318 29 |              Przyszedł na koniec czas, że dawna natura odezwała się
1319 29 |               ustąpiła. Wydało mu się, że był głupcem, że niepotrzebnie
1320 29 |                mu się, że był głupcem, że niepotrzebnie zaprzątał
1321 29 |           doprowadziły go do smutku, i że powinien brać z życia, co
1322 29 |          użycia poza nią, Czuł jednak, że to jest ostatnia próba,
1323 29 |        tchnieniem afrykańskich wiatrów ze szczytów Gór Albańskich.
1324 29 |              przypomniał sobie jednak, że gdy Chryzotemis spytała
1325 29 |          wieczerzy, na której wyznała, że nie tylko Petroniusz, ale
1326 29 |              znudził ją już od dawna i że serce jej jest wolne. Przez
1327 29 |             niej. Miał ciągle uczucie, że oczy jej patrzą na niego,
1328 29 |         wszelako pozbyć się ani myśli, że Ligię zasmuca, ani żalu,
1329 29 |                ale w końcu spostrzegł, że myśl o niej nie opuszcza
1330 29 |             opuszcza go ani na chwilę, że ona wyłącznie jest powodem
1331 29 |                jak dobrych czynności i że naprawdę nic go w świecie
1332 29 |               wyrzuty. Zdawało mu się, że jest nędznikiem, i to ostatnie
1333 29 |              wreszcie począł narzekać, że wpadł w chaos, w którym
1334 29 |            nieprzezwyciężony. Rozumie, że choćby posiadł Ligię, to
1335 29 |                Czy ty wiesz - spytał - że masz kilka siwych włosów
1336 29 |       rozplątywał. Był o tyle rozumny, że czuł ich wagę, ale przy
1337 29 |                Nieraz wydawało mi się, że oczarowano nas oboje. -
1338 29 |               ludzi, a ja ci powiadam, że są źli, gdyż są nieprzyjaciółmi
1339 29 |                wdzięczność: raz za to, że nie przyjąłeś Eunice, drugi
1340 29 |                  Czasem wydaje mi się, że jesteśmy dwojgiem bogów...
1341 29 |              pobladł, pomyślał bowiem, że gdyby mógł tak wodzić ustami
1342 29 |     świętokradzka rozkosz, tak wielka, że potem niechby się zapadł
1343 29 |                nim dzieje, spostrzegł, że i w tej chwili myśli o Ligii,
1344 29 |             Pretor zrobił to dla mnie, że nie wymagał jej obecności.
1345 29 |              tym, jak również nie wie, że ten dom i wszystkie moje
1346 29 |               mówię ci o niej dlatego, że może i ty szukasz daleko
1347 29 |            balsam na twe rany. Mówisz, że Ligia cię kocha? Być może!
1348 29 |            wyrzeka? Czy to nie znaczy, że jest coś od niej silniejszego?
1349 29 |           Eunice i pomyślałem wówczas, że gdyby mi tak Ligia odkryła
1350 29 |             Ligia to nie Eunice, tylko że ja inaczej rozumiem tę różnicę
1351 29 |              mojej nędzy i żądzy wolę, że Ligia jest taką, jak jest,
1352 29 |       pochłonie! Mylisz się mniemając, że to jest nauka dobroczynna,
1353 29 |              to marnością. Mylisz się, że są sprawiedliwi, bo jeśli
1354 29 |         zadusił Krotona, bo ma członki ze śpiżu, ale to są mazgaje,
1355 29 |              dla nich zaczyna się wraz ze śmiercią. - To jakby ktoś
1356 29 |            dobre płacić i przysiągłem, że tego nie uczynię.~- Czy
1357 29 |                dali w tej chwili znać, że śniadanie gotowe, lecz Petroniusz,
1358 29 |       Petroniusz, któremu zdawało się, że wpadł na dobrą myśl, mówił
1359 29 |         gołębie, a trzeba ci wiedzieć; że czego ona sobie życzy, to
1360 29 |              Przedtem jednak pamiętaj, że musisz widzieć się z cezarem.
1361 29 |             cię kochać choćby dlatego, że jesteś moim siostrzeńcem...
1362 29 |               siostrzeńcem... Powiemy, że byłeś chory. Musimy się
1363 29 |             machnij ręką i powiedz mu, że była, póki ci się nie znudziła.
1364 29 |          zrozumie. Powiedz mu również, że choroba zatrzymała cię w
1365 29 |         choroba zatrzymała cię w domu, że gorączkę powiększyło zmartwienie,
1366 29 |           pomogła ci jedynie nadzieja, że go usłyszysz. Nie lękaj
1367 29 |      przesadzić. Tygellinus zapowiada, że wymyśli dla cezara coś nie
1368 29 |              wiesz - rzekł Winicjusz - że są ludzie, którzy się cezara
1369 29 |              liście. A ja ci powiadam, że to są niedołęgi, że sam
1370 29 |          powiadam, że to są niedołęgi, że sam to czujesz i że jeśli
1371 29 |         niedołęgi, że sam to czujesz i że jeśli twoja natura otrząsa
1372 29 |             naukę, to właśnie dlatego, że czujesz ich niedołęstwo.
1373 29 |               siebie począł rozmyślać, że może w istocie owa dobrotliwość
1374 29 |              ich dusz. Zdawało mu się, że ludzie mający tęgość i hart
1375 29 |      przebaczać. Przyszło mu do głowy, że istotnie to może być powodem
1376 30 |            wróciwszy do Rzymu zły był, że wrócił, i po kilku dniach
1377 30 |            edykt, w którym oświadczał, że nieobecność jego nie potrwa
1378 30 |                jego nie potrwa długo i że rzeczy publiczne na żadną
1379 30 |             taką przejmowała go obawą, że na widok bóstwa i świętego
1380 30 |              Wyniesiono go natychmiast ze świątyni i przeprowadzono
1381 30 |         wielkiemu zdziwieniu obecnych, że zamiar wyjazdu odkłada stanowczo
1382 30 |                ludowi po całym Rzymie, że cezar widząc zasmucone twarze
1383 30 |       postanowienia, a zarazem pewien, że nie chybią igrzyska i rozdawnictwo
1384 30 |       wspaniałe igrzyska w Benewencie, że nie mogę ci źle życzyć:
1385 30 |             dla kogo zechce. Wiedzcie, że gdym był w świątyni Westy,
1386 30 |              kapłanem. Pamiętam tylko, że padłem na wznak i byłbym
1387 30 |             zmienioną. Ale! słyszałem, że Kroto chciał cię zamordować?
1388 30 |                 Nero spojrzał na niego ze zdziwieniem.~- Silniejszy
1389 30 |            Założę się, panie - rzekł - że zapomniał. Czy widzisz jego
1390 30 |                tego. Ufam Tygellinowi, że tam właśnie stada nie zabraknie.~-
1391 30 |             mali, więc nie rozumiecie, że mi potrzeba rzeczy wielkich.~
1392 30 |               dając w ten sposób znać, że potrzebuje spoczynku. Jakoż
1393 30 |          Próbujże mi jeszcze dowodzić, że to nie są nieprzyjaciele
1394 30 |          rozwódek.~- Dziwię się tylko, że cię to wszystko jeszcze
1395 30 |                zrobię estety. Ja wiem, że w życiu nic już więcej nie
1396 30 |             znalazł, ty sam nie wiesz, że ciągle jeszcze spodziewasz
1397 30 |           wszystkich smutkach umarłbyś ze zdziwieniem, że już trzeba
1398 30 |               umarłbyś ze zdziwieniem, że już trzeba świat opuścić,
1399 30 |                z tym przeświadczeniem, że nie ma na całym świecie
1400 30 |           czegom się dowiedział? - Oto że w czasie uroczystości, które
1401 30 |                 Narcyzie, wiedz o tym, że nie znajdzie się ani jedna,
1402 30 |              mają dlatego pewien sens, że w nich tkwi taka właśnie
1403 30 |            Rzymianina, przyznałbym mu, że ma słuszność pozwalając
1404 30 |              szaleństwa. Przyrzecz mi, że jeśli teraz wróciwszy do
1405 31 |           gościom, gdyż i tak mówiono, że co tylko było w Rzymie odznaczającego
1406 31 |      podejmowali Nerona, i dowieść mu, że nikt go tak zabawić nie
1407 31 |                 iż zdawał sobie sprawę ze swych braków, a widząc,
1408 31 |                swych braków, a widząc, że nie może iść w zawody ani
1409 31 |                połączona była sznurami ze złota i purpury z łodziami
1410 31 |            odrzekł:~- Ja sądzę, panie, że dziesięć tysięcy obnażonych
1411 31 |                 tak wyszukane potrawy, że i wyobraźnia Apicjusza omdlałaby
1412 31 |               i wina w tylu gatunkach, że Othon, który podawał ich
1413 31 |    osiemdziesiąt, skryłby się pod wodę ze wstydu, gdyby mógł widzieć
1414 31 |      przepyszna. Petroniusz mówiąc mu, że żadna z augustianek i nie
1415 31 |                przelatywały koło niego ze śpiewem i okrzykami coraz
1416 31 |         piersiach. Oto zdawało mu się, że w bogini z księżycem na
1417 31 |               bo jakkolwiek rozpoznał, że Diana nie była Ligią i z
1418 31 |          wstręt i obrzydzenie. Poczuł, że dusi go ohyda, że piersiom
1419 31 |              Poczuł, że dusi go ohyda, że piersiom jego potrzeba powietrza,
1420 31 |            Winicjusz obudził się jakby ze snu: - Ktoś ty?~Lecz ona
1421 31 |        wstrząsnąwszy się na samą myśl, że Rubria była westalką.~-
1422 31 |            przeszkodziłem wam dlatego, że gdybyś poznawszy Augustę
1423 32 |                 Spostrzegł teraz i on, że przestali się z Winicjuszem
1424 32 |               z Winicjuszem rozumieć i że dusze ich rozbiegły się
1425 32 |                z tego nic, tak dalece, że Petroniusz nie próbował
1426 32 |              dawnych sposobów, czując, że jego dowcip i ironia ześlizną
1427 32 |         Doświadczony sceptyk rozumiał, że stracił klucz do tej duszy.
1428 32 |            wypadki tej nocy. "Jeśli to ze strony Augusty nie przemijające
1429 32 |              być i ja, choćby dlatego, że jestem jego krewnym i że
1430 32 |               że jestem jego krewnym i że Augusta, objąwszy niechęcią
1431 32 |           namyśle postanowił wreszcie, że najlepiej i najbezpieczniej
1432 32 |             Lecz i tak spodziewał się, że nie będzie mu go zbyt trudno
1433 32 |           poznana; mogła przypuszczać, że nie, więc jej miłość własna
1434 32 |               czasie, rozumiał bowiem, że skoro raz cezar ruszy do
1435 32 |               rozmyślał nawet nad tym, że gdyby wyrobił u cezara edykt
1436 32 |              nawet niepłonną nadzieję, że cezar jemu. powierzy wykonanie.
1437 32 |              Wówczas wyprawiłby Ligię, ze wszystkimi należnymi kochance
1438 32 |        Winicjusza często; raz dlatego, że przy całym swym rzymskim
1439 32 |        usłyszał z własnych ust cezara, że wybiera się stanowczo za
1440 32 |           Petroniusz - to by znaczyło, że trzeba umrzeć, nie spodziewam
1441 32 |              widzisz, tyś mi dowodził, że nauka chrześcijańska jest
1442 32 |                 Mówmy o Ancjum. Wiedz, że czeka cię tam wielkie niebezpieczeństwo
1443 32 |            wielkie niebezpieczeństwo i że lepiej by może było dla
1444 32 |               łotrów!... I powiedzieć, że to rządzi światem!... Czy
1445 32 |          jednak na liście, co dowodzi, że ktoś nie uwierzył moim opowiadaniom
1446 32 |             chyba Poppea, a to znaczy, że jej żądza ku tobie nie była
1447 32 |             przemijającym zachceniem i że pragnie cię zdobyć.~- Odważna
1448 32 |                 W gaju nie wiedziałem, że to ona do mnie mówiła, ale
1449 32 |                 co jej odpowiedziałem: że kocham inną i że jej nie
1450 32 |       odpowiedziałem: że kocham inną i że jej nie chcę.~- A ja cię
1451 32 |               Zali nie mówiłem ci już, że gdybyś zranił miłość własną
1452 32 |              Ligię? Pamiętaj przy tym, że Poppea widziała ją na Palatynie
1453 32 |             widziała ją na Palatynie i że nietrudno jej się będzie
1454 32 |             śmiała go wstrzymywać, tak że wszedł prosto do atrium
1455 32 |                 Lecz przyszła mu myśl, że może Grek wie coś o Ligii,
1456 32 |               ci w swoim czasie mówił, że odstąpiłem niewolnicy boskiego
1457 32 |             wiesz?~- Pamiętasz, panie, że chrześcijanie mieli mnie
1458 32 |              Więc nie dziw się, panie, że wdzięczność napełniła mi
1459 32 |               otoczyć niewolnikom tak, że i mysz się nie wyśliźnie.
1460 32 |           jeśli się to stanie, pomyśl, że przyczynił się do tego bardzo
1461 32 |           Przypomniał sobie wprawdzie, że przyrzekł jej, iż nie wzniesie
1462 32 |                 a kocha za to właśnie, że jest taką, jaką jest? I
1463 32 |              jaką jest? I nagle uczuł, że nie dość mu ją mieć w domu,
1464 32 |           chwycić przemocą w ramiona i że jego miłość chce już czegoś
1465 32 |                otuchą. Zdawało mu się, że uczynił jakiś wielki krok
1466 32 |           jakiś wielki krok ku Ligii i że powinna go spotkać za to
1467 32 |  niesprawiedliwości względem Chilona i że kazał go smagać za to samo,
1468 32 |         Chrystusa!" Przypomniał sobie, że podobnym okrzykiem Chilo
1469 32 |              słuchaj. Wstań! Pójdziesz ze mną i pokażesz mi dom, w
1470 33 |               coś i w mojej duszy tak, że nie ważę się już na przemoc.
1471 33 |             żonę, a ja przysięgnę wam, że nie tylko jej nie wzbronię
1472 33 |               Oświećcie mnie!" Wierzę, że Chrystus zmartwychwstał,
1473 33 |               Wierzę, bom sam widział, że wasza nauka płodzi cnotę,
1474 33 |                przecie, powtarzam wam, że i we mnie coś się już przez
1475 33 |               rozkoszy, teraz uciekłem ze stawu Agryppy, bo mi tchu
1476 33 |               jej wyrzekłem. Wiedzcie, że sam siebie nie poznaję,
1477 33 |       wszystkie zbrodnie. A gdy myślę, że Ligia jest jako śnieg w
1478 33 |               bardziej; a gdy pomyślę, że jest taka przez waszą naukę,
1479 33 |               tę naukę i chcę jej! Ale że jej nie rozumiem, że nie
1480 33 |               Ale że jej nie rozumiem, że nie wiem, czy w niej żyć
1481 33 |                 i od mroku. Mówili mi, że w waszej nauce nie ostoi
1482 33 |                się, albowiem rozumiał, że siejba znw padła na jedną
1483 33 |           padła na jedną więcej rolę i że jego sieć rybacza ogarnęła
1484 33 |               i począł mówić:~- Widzę, że szczęście może między wami
1485 33 |             się szczęśliwy, i mniemam, że tak samo w innych mnie przekonacie
1486 33 |             Ale to wam jeszcze powiem, że nie stanie się to w Rzymie;
1487 33 |               gdyż mam rozkaz. Wiecie, że nie posłuchać - to śmierć.
1488 33 |                waszych oczach, jedźcie ze mną, abyście mnie nauczali
1489 33 |            samym dworze cezara. Mówią, że Akte jest chrześcijanką,
1490 33 |             waszych. Mówił mi Glaukus, że wy dla jednej duszy gotowiście
1491 33 |               jakkolwiek zasmucił się, że Piotr, któremu był tyle
1492 33 |               w Ancjum, i pamiętajcie, że przy cezarze nikt nie jest
1493 33 |             Już mi mówił i Petroniusz, że nie całkiem mi tam będzie
1494 33 |                złe zapomni i czy dobre ze mną podzieli.~A Piotr Apostoł
1495 33 |                bój, bo to ci powiadam, że włos nie spadnie ci z głowy.~
1496 33 |               się winnym widzi jednak, że trzeba przyznać, się do
1497 34 |            Miriam. Przyznał się Ligii, że chciał o niej zapomnieć,
1498 34 |          powoli otwierały mu się oczy, że ona jest całkiem różna od
1499 34 |                sprawy z tego, co czuł, że w niej przychodzi na świat
1500 34 |              co napełniło ją radością, że ją pokochał nawet za to,