1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-2659
Rozdzial
2001 51 | go żegnał, zapytał nagle ze zmrużonymi oczyma i twarzą
2002 51 | Gdyby Petroniusz był pewien, że Winicjusz z Ligią są już
2003 51 | go w domu. - Powiedz mu, że rad go ujrzę - odpowiedział
2004 51 | słowa, wydało mu się bowiem, że odnoszą się wprost do Ligii.
2005 51 | sobie z ust do ust wieść, że pościg trwa już od południa,
2006 51 | pościg trwa już od południa, że schwytano już mnóstwo podpalaczy,
2007 51 | cezara.~I począł myśleć, że taki świat, oparty na przemocy,
2008 51 | przed oczyma ta prawda, że ów uwieńczony wóz, na którym
2009 51 | skończyć.~Rozumiał teraz, że jedni tylko chrześcijanie
2010 51 | podstawy życia, ale sądził, że wkrótce nie pozostanie z
2011 51 | coś tak rozdzierającego, że serce Petroniusza zadrgało
2012 51 | nastąpić?~- Odpowiedzieli, że nie mogą wydać mi jej natychmiast,
2013 51 | cezara. Gorzej! Mam pewność, że postąpi wbrew mojej prośbie.
2014 51 | sposoby. Tymczasem wiedz, że Ligię uwięziono nie tylko
2015 51 | Poppei! Czymże wytłumaczysz, że Ligia została pierwsza uwięziona?
2016 51 | dom Linusa? A ja ci mówię, że szpiegowano ją od dawna!
2017 51 | szpiegowano ją od dawna! Wiem, że ci rozdzieram duszę i odejmuję
2018 51 | ci to umyślnie dlatego, że jeśli jej nie uwolnisz,
2019 51 | za ramię: - Krzycz wraz ze mną, inaczej skręcę ci kark:
2020 51 | Żołnierze spojrzeli na siebie ze zdumieniem. Na niebie zjawiły
2021 52 | nie tylko nikt nie wątpił, że oni byli prawdziwymi sprawcami
2022 52 | rozszerzyło się mniemanie, że klęska nie przybrałaby tak
2023 52 | prześladowców. Zdarzało się, że czerń wyrywała chrześcijan
2024 52 | Litość zgasła. Zdawało się, że ludzie zapomnieli mówić
2025 52 | Palatynie wiedziano doskonale, że do wyznawców Chrystusa należą:
2026 52 | cezar obawiał się jednak, że czerń nie da wmówić w siebie,
2027 52 | tacy ludzie podpalili Rzym, że zaś chodziło przede wszystkim
2028 52 | dni dalsze. Inni mniemali, że owych patrycjuszów ocalił
2029 52 | tym bardziej od zniewag ze strony i tak już przekupionych
2030 52 | Petroniusz nie mogąc zapomnieć, że gdyby nie on i nie jego
2031 52 | jutra, począł mu przekładać, że chrześcijanie, jeśli nawet
2032 52 | Watyniusz doniósł cezarowi, że usiłowano go przekupić.
2033 52 | odpowiedzi:~- Zali mniemasz, że mniejszą mam duszę niż Brutus,
2034 52 | Petroniusz pojmował nawet lepiej, że można tak skończyć, niż
2035 52 | można tak skończyć, niż że można tak pokochać i tak
2036 52 | bólem i wściekłością, a ze zwartych szczęk począł się
2037 52 | niż o Ligię. Ale wiedział, że niczym nie powstrzyma go
2038 52 | jak przedstawiając mu, że mógłby on przynieść nieodwołalną
2039 52 | istocie. A teraz na myśl, że tę istotę i ukochaną, i
2040 52 | zarazem świętą musi stracić, i że prócz śmierci spaść mogą
2041 52 | Chwilami zdawało mu się, że czaszkę wypełnia mu żywy
2042 52 | miasto zbrodni. Mniemał, że nie może i nie powinno być
2043 52 | nie powinno być inaczej i że to wszystko, na co patrzą
2044 52 | Lecz ryk zwierząt mówił mu, że to rzeczywistość; huk siekier,
2045 52 | wyrastały areny, mówił mu, że to rzeczywistość, a potwierdzały
2046 52 | przerażenie było nową męką, może ze wszystkich najstraszniejszą.~
2047 53 | zniżył się do tego stopnia, że szukał poparcia u wyzwoleńców
2048 53 | aż wreszcie spostrzegł, że był tylko igraszką ludzi
2049 53 | był tylko igraszką ludzi i że gdyby był udawał, iż więzienie
2050 53 | był czas, mógł się łudzić, że coś jeszcze wskóra, ale
2051 53 | Czasem spostrzegał się, że już pracuje tylko nad tym,
2052 53 | wówczas to właśnie czuł, że zamiast mózgu ma rozżarzone
2053 53 | nią razem. Lecz sądził, że ból może wypali w nim życie,
2054 53 | go też często klęczącego ze wzniesionymi rękoma lub
2055 53 | jeszcze tyle świadomości, że rozumiał, iż modlitwa Piotra
2056 53 | przed drugimi, aby ktoś ze słabszych duchem nie zdradził
2057 53 | dowiedział się od niego, że w winnicy leżącej za Porta
2058 53 | Winicjusza, upewniając go, że znajdą na nim Piotra. Jakoż
2059 53 | przytomny, byłby zrozumiał, że nie tylko w jego prośbie
2060 53 | jego prośbie brzmiał jęk i że nie on tylko przyniósł tu
2061 53 | się dotąd iskra nadziei, że przyjdzie, zetrze zło, strąci
2062 53 | nasłuchiwali, jeszcze modlili się ze drżeniem. Winicjusza również,
2063 53 | obecnych. I zdawało mu się, że musi się koniecznie coś
2064 53 | się koniecznie coś stać, że nastąpi chwila cudu. Był
2065 53 | chwila cudu. Był pewien, że gdy się podniesie i otworzy
2066 53 | niemoc, jeśli stwierdzi, że cezar rzymski potężniejszy
2067 53 | włosy na głowie, gdyż uczuł, że wówczas w tę przepaść wpadnie
2068 53 | głosem z początku tak cichym, że ledwie można go było dosłyszeć:~-
2069 53 | serca, którzyśmy wierzyli, że przyjdzie królestwo Twoje?..."~...
2070 53 | córki niewinne, obiecuję, że odnajdziesz je bielsze od
2071 53 | powiadam, iż zbudzicie się jako ze snu na szczęsne czuwanie
2072 53 | piersi, albowiem uczuli, że wzrok jego widzi coś, czego
2073 53 | szopy i twarze pobladłe ze wzruszenia.~Piotr, zapatrzony
2074 53 | I chociaż wiedział już, że zwyciężą, choć wiedział,
2075 53 | stopy przyciskał do nich ze łkaniem czoło, wzywając
2076 53 | litości. Przypomniał sobie, że ją podniósł i pocieszył,
2077 53 | mówił tamtym wątpiącym, że sam Bóg przeszedł przez
2078 53 | mękę krzyżową, i pomnij, że po tym życiu zaczyna się
2079 53 | paszczęce lwa, wierz jeszcze, że Chrystus może ją zbawić.
2080 54 | modlitwą. Poczynał rozumieć, że wiara góry porusza, albowiem
2081 54 | przedtem. Zdawało mu się, że potrafi nią dokonać takich
2082 54 | Żołnierz spojrzał na niego ze współczuciem i odrzekł. -
2083 54 | mieście.~- Lecz mówiłeś, że rozkaz na dziś tylko? -
2084 54 | albowiem zdawało mu się, że pileolus, który miał na
2085 54 | przyszło na myśl przyprowadzić ze sobą małego Rufiusa... Może
2086 54 | mówisz?~- Mówię dlatego, że ciebie i Ligię ścigał gniew
2087 54 | wiedział albowiem doskonale, że skoro cezar w odpowiedzi
2088 54 | co słyszał u Senecjona, że cezar i Tygellin postanowili
2089 54 | bestiariuszom.~Wiedząc, że Winicjusz w żadnym razie
2090 54 | współczucie dla niego, a po wtóre, że temu estecie chodziło także
2091 54 | teraz choćby Helios miał ze zmartwienia zejść do kimeryjskich
2092 54 | od Ligii i z obietnicą, że dziś jeszcze odniesie jej
2093 54 | widzenia. Zdawało mu się, że wśród nocy niesie na ręku
2094 54 | trzymającą na ręku małego Rufiusa ze skrwawionym czołem, które
2095 54 | była jednak tak natłoczona, że lektyka musiała się na chwilę
2096 54 | przeciągnął ręką po czole sądząc, że śni jeszcze.~W lektyce siedział
2097 54 | przeszedł szybko. Pomyślał, że jest pod opieką Tygellina
2098 54 | którymi drży wszystko, i że otaczają go silni niewolnicy,
2099 55 | Winicjusza. Wiadomo jej było, że do więzienia nie wolno już
2100 55 | już nikomu przychodzić i że będzie mogła widzieć Winicjusza
2101 55 | znać było bojaźni. Pisała, że i ona, i inni tęsknią już
2102 55 | zarazem niezachwianą wiarę, że obietnice spełnić się muszą
2103 55 | dziecka upewniała Winicjusza, że zaraz po męce w arenie powie
2104 55 | całym sercem. I myślała, że może Chrystus pozwoli wrócić
2105 55 | niego, aby mu powiedzieć, że żyje, że męki nie pamięta
2106 55 | mu powiedzieć, że żyje, że męki nie pamięta i że jest
2107 55 | żyje, że męki nie pamięta i że jest szczęśliwa. Cały jej
2108 55 | tylko jedna prośba związana ze sprawami ziemi: aby Winicjusz
2109 55 | ziemi: aby Winicjusz zabrał ze spoliarium jej ciało i pochował
2110 55 | Wróciwszy do domu odpisał, że będzie przychodził codziennie
2111 55 | jej. Nakazał wierzyć jej, że On może mu ją oddać nawet
2112 55 | ją oddać nawet z cyrku, że Wielki Apostoł błaga Go
2113 55 | Apostoł błaga Go o to i że chwila wyzwolenia jest bliska.
2114 55 | położyli na męki, ale widząc, że kona, oddali go. Może i
2115 55 | pozostał jeszcze chwilę ze spuszczoną głową, po czym
2116 55 | kazać go przenieść do jednej ze swoich willi podmiejskich.~
2117 55 | zgrozą w sercu, myśląc, że jeśli je uratuje, to może
2118 55 | chrześcijanie utrzymują, że Chrystus jest jego synem,
2119 55 | rozpaczą:~- Czy ty myślisz, że ja mogę?~- Więc możesz co
2120 55 | Chrześcijanie mówią, że Chrystus jest mściwy, ale
2121 55 | sprawiedliwy: być może, że przebłagasz go chęcią samą.~-
2122 55 | Niech mi da jaki znak, że ocali Rufiusa. Petroniusz
2123 55 | tylko: bądź lepiej w zgodzie ze wszystkimi bóstwami rzymskimi
2124 56 | ciekawych, jakiej dotąd żaden ze znanych nie mógł pomieścić.~
2125 56 | taka burza dzikich głosów, że ludzie stojący przed cyrkiem
2126 56 | rozmawiać, a wrażliwsi bledli ze strachu. Lecz wraz. ze wschodem
2127 56 | bledli ze strachu. Lecz wraz. ze wschodem słońca zabrzmiały
2128 56 | spokojne, których słuchano ze zdziwieniem, powtarzając
2129 56 | był pierwotny zamiar, ale ze wszystkich po trochu. Wiedziano
2130 56 | trochu. Wiedziano w tłumie, że widowiska pociągną się przez
2131 56 | iż znawcy utrzymywali, że choćby po sto i dwieście
2132 56 | porozrywać. Inni twierdzili, że zbyt wielka liczba ofiar,
2133 56 | było mnóstwo zgromadzonych, że płynęli i płynęli przez
2134 56 | godziny, aż dziwno było, że amfiteatr może tak nieprzeliczoną
2135 56 | Winicjusza. Ów wiedział, że Ligia jest chora i bezprzytomna,
2136 56 | nie wolno było rozmawiać ze stróżami, jak również udzielać
2137 56 | bestiariuszami stanął zaś układ, że ukryją Ligię w jakimś ciemnym
2138 56 | skórze, można było odgadnąć, że ofiara jest kobietą. Matki,
2139 56 | gorączką. Widocznym było, że większą część tych ludzi
2140 56 | oczyma jakby zbudzonymi ze snu, nie odpowiadając na
2141 56 | albowiem zdawało mu się, że w pobliżu kraty ozwał się
2142 56 | nadejdzie. Ale kto myśli, że samą śmiercią okupi winy,
2143 56 | Chrystusa,. usłyszał teraz, że nadszedł dzień gniewu i
2144 56 | nadszedł dzień gniewu i że miłosierdzia nie zjedna
2145 56 | szybka jak błyskawica myśl, że Piotr Apostoł inaczej przemówiłby
2146 56 | czoło. Chwyciła go obawa, że zemdleje jak ci, o których
2147 56 | więc gdy pomyślał jeszcze, że lada chwila mogą otworzyć
2148 56 | Ligii i Ursusa, w nadziei, że jeśli nie oni, to ktoś znający
2149 56 | był dziękować Chrystusowi, że jej tu nie ma, i w tym widzieć
2150 56 | rzekł:~- Pamiętasz, panie, że to ja zaprowadziłem. cię
2151 56 | Nigidię, aby się zdawało, że rozmawiamy o jej uczesaniu...
2152 56 | diamentowym naszyjniku, ze złotym wieńcem na głowie,
2153 56 | który poprzednio już był ze świetnym orszakiem objechał
2154 56 | szermierzy, gdy zaś trafiało się, że spotykali się plecami, wybuchał
2155 56 | popchnięto ich ku sobie tak, że spotkawszy się padli obaj
2156 56 | znanych, w tej nadziei, że na wypadek ich zwycięstwa
2157 56 | słynniejszym szermierzom stoczyć ze sobą szereg pojedynczych
2158 56 | Widzowie rozumieli doskonale, że to ciężkie, zakute w miedź
2159 56 | widłami ruchy tak szybkie, że wzrok ludzki z trudnością
2160 56 | iż chwilami wydawało się, że chodzi im nie o śmierć lub
2161 56 | Kalendio, który umyślnie udał, że nie może już władać siecią,
2162 56 | koniec trwoga tak straszna, że wyrwawszy się z zamętu,
2163 56 | tego powodu takie zamęty, że częstokroć pretorianie musieli
2164 56 | usiłowań, by pokazać ludziom, że na walkę i rozlew krwi może
2165 56 | wargi i zaciskał pięści tak, że aż paznokcie wpijały mu
2166 56 | dalej.~- Nie on winien, że zamiast serca ma w piersiach
2167 56 | Senecjo.~- Nie tyś winien, że zamiast głowy masz pęcherz -
2168 56 | tymczasem trąby dały znać, że przerwa w widowisku skończona.
2169 56 | kolej na chrześcijan. Ale że było to nowe dla ludu widowisko
2170 56 | górę rękoma. Lud sądził, że to jest prośba o litość,
2171 56 | coś nieoczekiwanego. Oto ze środka kosmatej gromady
2172 56 | natchnione. Wszyscy zrozumieli, że ludzie ci nie proszą o litość
2173 56 | ci nie proszą o litość i że zdają się nie widzieć ni
2174 56 | widowisko. Z początku obawa, że fossor mógł się omylić i
2175 56 | fossor mógł się omylić i że Ligia może znajdować się
2176 56 | a jednak nieprzeparte, że gdy Chrystus sam umarł w
2177 56 | kropla nic nie znaczy, i że grzechem jest nawet prosić
2178 56 | jest, zdawało mu się tylko, że krew na arenie wzbiera i
2179 56 | arenie wzbiera i wzbiera, że piętrzy się i wypłynie z
2180 56 | sprzeciwiać, a nawet bywało, że przykazywał okładać tłumy
2181 56 | na śmierć. Zdawało się, że uniesione tłumy rzucą się
2182 56 | zaś, spoglądając po sobie ze zdziwieniem, zapytywały
2183 57 | schyliła się przy tym tak, że aż rudawa jej głowa dotknęła
2184 57 | też i niepokoiło zarazem, że Petroniusz zachowuje milczenie.
2185 57 | Więc zauważyłeś i ty, że nie podziękowano mi tak,
2186 57 | Dlaczego?~- Dlatego, że mózgi zaczadzone zaduchem
2187 57 | Petroniusz spostrzegł, że idzie złą drogą i że słowa
2188 57 | spostrzegł, że idzie złą drogą i że słowa jego odnoszą skutek
2189 57 | Nie gniewaj się... Wiesz, że cię kocham... "Zły znak!" -
2190 57 | Seneki i oświadczył mu, że wraz z Akratusem i Sekundem
2191 57 | nakazuje im ściągnąć z miast, ze wsi, ze słynnych świątyń,
2192 57 | ściągnąć z miast, ze wsi, ze słynnych świątyń, słowem
2193 57 | Seneka, który zrozumiał, że powierzają mu czynność łupieżcy,
2194 57 | spojrzawszy na niego, pomyślał, że może istotnie niedługo będzie
2195 57 | podróż, jeśliś chory, ale że z miłości, jaką mam dla
2196 57 | Lecz augustianie radzi, że humor cezara poprawił się,
2197 57 | Przysięgam ci, panie, że piszę hymn.~- Więc będziesz
2198 57 | spuścił głowę spoglądając ze złością na obecnych, którzy
2199 57 | rzekł:~- Wyobraźcie sobie, że z przeznaczonych na dziś
2200 57 | głosem:~- Czy uważaliście, że oni coś widzą umierając?
2201 57 | cierpień. Jestem pewny, że oni coś widzą...~To rzekłszy
2202 57 | poklask i ścichł zaraz. Ze spoliarium skrzypiące wozy
2203 57 | Winicjusz.~- Czy ty wierzysz, że teraz i dla mnie to jest
2204 57 | panie, aby ci powiedzieć, że ona w gorączce modli się
2205 57 | Winicjusza, ale widząc, że ów modli się w tej chwili,
2206 57 | Stróżom obiecaj ode mnie, że dam im tyle złota, ile każdy
2207 57 | będzie wolna. - Mniemasz, że stróże się zgodzą? -spytał
2208 57 | panie? Byle wiedzieli, że nie spotka ich za to kara
2209 57 | nie ciała.~- Powiedz mu, że dostanie pełną kapsę aureusów -
2210 57 | Tygellinus byli przekonani, że ona umarła, inaczej bowiem
2211 57 | uśpić tylko w ten sposób, że gdy ją wywiozą w Góry Albańskie
2212 57 | przyjść nazajutrz o świcie.~Ze stróżami miał nadzieję ułożyć
2213 57 | pożarłabyś ją na surowo, dlatego, że zginął twój Rufius... Ty,
2214 57 | Zobaczymy. Ja wam mówię, że oczy wasze nie ujrzą jej
2215 57 | paszczęk... I wyrwę tak, że nie będziecie o tym wiedzieli,
2216 57 | Nazariusz poszedł ułożyć się ze stróżami, a ja widziałem
2217 57 | dzierżawca Niger przywiódłszy ze sobą zgodnie z zaleceniem
2218 57 | tajemnicy. Niger słuchał ze skupioną uwagą i na jego
2219 57 | głowę Winicjusza i płacząc ze szczęścia, począł całować
2220 57 | nadszedł Petroniusz prowadząc ze sobą Nazariusza.~- Dobre
2221 57 | Mówiłem wczoraj - rzekł - że najlepiej by było, gdybyśmy
2222 57 | domu. Teraz jednak widzę, że mnie samemu nie podobna
2223 57 | jako umarłą, zdaje się, że nikomu najmniejsze podejrzenie
2224 57 | zabrawszy pod tunikę kiesę ze złotem, wrócił do więzienia.
2225 57 | Tak wszystko obmyślane, że nie może być zawodu. Ale!
2226 57 | Petroniusz spojrzał na niego ze zdziwieniem, po czym jął
2227 57 | Polluksa!... Gdybym wierzył, że coś jeszcze na świecie od
2228 57 | chrzest. Zdawało mu się, że w tej chacie Chrystus wysłucha
2229 57 | zapamiętał się w niej tak, że zapomniał, gdzie jest i
2230 57 | jakby świeżo ockniętymi ze snu. Na świecie obył upał
2231 57 | wieczorem uczta, zapowiedziałem, że przyjdziemy, ale dopiero
2232 57 | dopiero o północy. Uważałeś, że zapowiada się burza?~- Tak.~-
2233 57 | sica, który brał zawsze ze , sobą na nocne wyprawy.~
2234 57 | wskroś. Co za burza! Sądzę, że spadną grady.~Jakoż obawa
2235 57 | pocieszać Winicjusza. Rozumiał, że o wydobyciu Ligii z Eskwilińskich
2236 57 | co i marzyć. Odgadywał, że prawdopodobnie dlatego przeniesiono
2237 57 | Ale to właśnie był dowód, że czuwano nad nią i strzeżono
2238 57 | nurtowała go i ta myśl, że po raz pierwszy w życiu
2239 57 | życiu coś mu się nie udało i że po raz pierwszy został zwyciężony
2240 57 | bogowie mylą się, jeśli sądzą, że zgodzę się na takie na przykład
2241 57 | dziecka:~- A ja wierzę, że On może mi ją powrócić.
2242 58 | Cerery rozpuścili wieść, że gniew bogów zwrócił się
2243 58 | gdy ogłoszono wreszcie, że po trzech dniach przerwy
2244 58 | Winicjusz zadrżał na myśl, że na rolę Herkulesa przeznaczono
2245 58 | od brzegu do brzegu, tak że ostatni ich szereg przypadał
2246 58 | Naraz otwarły się cunicula i ze wszystkich otworów prowadzących
2247 58 | śmierć, radował się myślą, że nadchodzi jego godzina.
2248 58 | Dziękujcie Zbawicielowi - mówił - że pozwala wam umrzeć taką
2249 58 | albowiem powiadam wam, że Chrystus przygarnie was,
2250 58 | tobą w raju. Ty mniemasz, że mogą być potępieni? Lecz
2251 58 | ziemię. Dopiero gdy tłumy ze śmiechem i okrzykami poczęły
2252 58 | nieco, jakby się gniewał, że pogański lud miesza mu ciszę
2253 58 | wzniesiono wszystkie krzyże, tak że na arenie stanął jakby las
2254 58 | nimi nabita tak szczelnie, że służba z trudnością mogła
2255 58 | skazanych. Zdawało się, że cezar nudzi się także, albowiem
2256 58 | wzrok zapłonął takim ogniem, że augustianie poczęli szeptać
2257 58 | zdawało się przez chwilę, że oderwie dłoń od krzyża i
2258 59 | mu się trząść tak silnie, że jego słowa przeszły w niezrozumiałe
2259 59 | odrzekł Nero. - Wiem, że i tak już niektórzy nazywają
2260 59 | wściekłości i wstydu, ale zarazem ze strachu. Wtem przesądny
2261 59 | cezara. - To ja i drwię sobie ze wszystkich bogów chrześcijańskich.
2262 59 | waleczny Grek gotów umrzeć ze strachu na widok kwoki najeżonej
2263 59 | stawał się zuchwałym, tak że augustianie woleli go nie
2264 59 | przyszła nań i teraz.~- Róbcie ze mną, co chcecie, a ja na
2265 59 | nocy.~A cezar odpowiedział ze strasznym uśmiechem: - Noc
2266 59 | się. - Zawszem był pewny, że to są czarownicy. Czy ci
2267 59 | sypiam. Ja nie myślałem, że ich tak skarzą.~- Czy ci
2268 59 | Nieprawda!~- Jakże? - zapytał ze zdziwieniem Westynus. -
2269 59 | rozlewam wino, bo mi ręka lata ze starości...~Inni rozmawiali
2270 59 | Mnóstwo ich takie - mówił - że mogliby wzniecić wojnę domową,
2271 59 | wojnę domową, i pamiętacie, że były obawy, czy nie zechcą
2272 59 | czy możecie powiedzieć, że oni umierają tak jak pospolici
2273 59 | poczęli spoglądać na się ze zdziwieniem i powtarzać:~-
2274 59 | ich śmierci.~- Mówię wam, że oni widzą swoje bóstwo! -
2275 59 | I począł się trząść tak, że siedzący bliżej goście wybuchli
2276 60 | Petroniuszowi przychodziło do głowy, że on może znów ułożył jakiś
2277 60 | Petroniusz rozumiał doskonale, że Ligię przeniesiono tam tylko
2278 60 | więc było domyśleć się, że właśnie z tego powodu muszą
2279 60 | dawała mu spokoju myśl, że Nazariusz dostał się jednak
2280 60 | alba płonącymi gorączką, ze zsiniałymi ustami, ze strugami
2281 60 | gorączką, ze zsiniałymi ustami, ze strugami potu na czołach
2282 60 | zabrakło mu oddechu. Na myśl, że Ligia znajduje się wśród
2283 60 | głosy ludzkie powtarzały ze wszystkich kątów:~- Wiedźcie
2284 60 | paznokcie, czuł bowiem, że słabnie i że opuszcza go
2285 60 | czuł bowiem, że słabnie i że opuszcza go przytomność.
2286 60 | począł narzekać na kobiety, że ukrywają zmarłe dzieci dlatego,
2287 60 | pocieszał go, twierdząc, że jego służba nie jest lżejsza.
2288 60 | Ligii, myśląc przy tym, że może jej wcale nie zobaczyć,
2289 60 | kilkanaście, połączonych ze sobą świeżymi przekopami,
2290 60 | zmarłych, zdjął go więc strach, że to, co kosztowało tyle trudów,
2291 60 | pewien przynajmniej tego, że teraz odnajdzie Ligię.~I
2292 60 | zdawało mu się bowiem, że pod zakratowanym otworem
2293 60 | litości, czci i uwielbienia, że padłszy na twarz począł
2294 60 | przez chwilę jeszcze walczył ze wzruszeniem.~- Wskaż mi
2295 60 | sposób! - rzekł.~- Myślałem, że ty go znajdziesz, panie.
2296 60 | Widzę cię - i wiedziałam, że przyjdziesz.~On zaś rzucił
2297 60 | Przysięgam ci na imię Zbawiciela, że Piotr modli się za ciebie!~
2298 60 | Słyszałam, jak Piotr mówił, że i on umrze umęczon, a któż
2299 60 | ja idę do nieba. Pomyśl, że tu jest cezar, a tam jest
2300 60 | O Marku drogi, pomyśl, że ty tam przyjdziesz do mnie!~
2301 60 | płacz za mną i pamiętaj, że ty tam przyjdziesz do mnie.
2302 60 | powiedzieć Chrystusowi, że choć umarłam i choć patrzyłeś
2303 61 | mąk, miał bowiem uczucie, że to jest rzecz, przez którą
2304 61 | innego. Obojgu zdawało się, że poczyna ich już ogarniać
2305 61 | jego umyśle przypuszczenia, że Winicjusz znalazł jakowąś
2306 61 | ratunku, i było mu przykro, że go w swe nadzieje nie wtajemnicza.~
2307 61 | wrócili do domu. "A ja wierzę, że Chrystus może mi ją wrócić."
2308 61 | Czy wiesz - zapytał - że chrześcijanami mają jutro
2309 61 | przerażeniem. Pomyślał, że to może ostatnia noc, którą
2310 61 | dzieci.~Winicjusz zrozumiał, że próżno byłoby nalegać. Błysnęła
2311 61 | Błysnęła mu jednak nadzieja, że żołnierze, którzy widywali
2312 61 | jasna bardzo - i pełnia, tak że można było odróżnić nie
2313 61 | zbroic. Prowadzono ich tylu, że zdawało się, iż wszystkie
2314 62 | wszystkie podziemia, tak że zostało w nich zaledwie
2315 62 | bram ogrodowych oniemiały ze zdziwienia. Wszystkie aleje
2316 62 | i nizinach, tak daleko, że gdy bliższe wydawały się
2317 62 | ludu. Można było pomyśleć że cały jakiś naród poprzywiązywano
2318 62 | nad ofiarami lub drwiąc ze starego Greka, w którego
2319 62 | mógł. Nagle wydało mu się, że nogi jego są z ołowiu i
2320 62 | nogi jego są z ołowiu i że jakaś niewidzialna ręka
2321 62 | skamieniał. Czuł tylko, że coś przepełnia się w nim,
2322 62 | się w nim, coś się zrywa, że dosyć ma mąk i krwi, że
2323 62 | że dosyć ma mąk i krwi, że przychodzi koniec życia
2324 62 | przychodzi koniec życia i że wszystko znika naokół i
2325 62 | ciągle. Obecni odgadli, że między tymi ludźmi coś się
2326 62 | augustianom wydało się, że widzą innego człowieka.
2327 62 | mu niezwykłym blaskiem, ze zmarszczonego czoła biło
2328 62 | moją śmierć przysięgam, że oto giną niewinni, a podpalaczem
2329 62 | powiększona. Jedni opowiadali, że cezar zemdlał, drudzy, że
2330 62 | że cezar zemdlał, drudzy, że sam wyznał, iż kazał podpalić
2331 62 | kazał podpalić Rzym; trzeci, że zachorował ciężko, inni
2332 62 | zachorował ciężko, inni wreszcie, że wywieziono go jak martwego
2333 62 | staremu Grekowi wydało się, że w księżycu widzi twarz Glauka
2334 62 | księżycu widzi twarz Glauka i że oczy jego patrzą nań jeszcze
2335 62 | głucho.~- Zali słyszałeś, że Bóg przebaczył żałującemu
2336 62 | Oprzyj się na mnie i pójdź ze mną.~I wziąwszy go szedł
2337 62 | głębinę morską? A ja ci mówię, że miłosierdzie Chrystusa jest
2338 62 | Chrystusa jest jako morze i że grzechy i winy ludzkie potoną
2339 62 | w otchłani. I mówię ci, że jest jako niebo, które pokrywa
2340 62 | żal nieprzebrany... Chodź ze mną i słuchaj, co ci powiadam:
2341 62 | znienawidzon, a ja ci powtarzam, że On miłuje cię. Patrz na
2342 62 | tego sam Chilo przewidując, że po tym, co zaszło, cezar
2343 62 | żeś był pijany i szalony i że sprawcami pożaru są chrześcijanie,
2344 62 | Tygellin spojrzał na niego ze zdumieniem: - Psie, tyś
2345 63 | początkowo zapowiedział, że nie przybędzie, lecz z namowy
2346 63 | Tygellinus wytłumaczył mu, że po tym, co zaszło w ogrodach,
2347 63 | ludowi, i zarazem zaręczył, że ukrzyżowany niewolnik nie
2348 63 | Opowiadano więc sobie na ucho, że cezar wróciwszy z ogrodów
2349 63 | wściekłość i nie mógł zasnąć, że opadały go strachy i dziwne
2350 63 | przeczyli temu, twierdząc, że teraz okaże się tym bardziej
2351 63 | tchórzów, którzy przewidywali, że oskarżenie, jakie Chilon
2352 63 | wpoić w niego przekonanie, że kara spada na winnych, a
2353 63 | wszyscy szepczą sobie teraz, że oni niewinni. Jeśli to ma
2354 63 | Chilo miał słuszność mówiąc, że wasze mózgi nie napełniłyby
2355 63 | Ludzie szepczą sobie także, że twoja córka Serwilia, Barku
2356 63 | śmiał się, gdym twierdził, że oni się bronią, a ja teraz
2357 63 | się oprze? Jeśli myślicie, że po każdym widowisku nie
2358 63 | przybito do drzewa tak prędko, że zaciekawieni augustianie
2359 63 | wołającym swą pokorą o litość, że mimo woli każdy zadawał
2360 64 | powtarzano sobie na ucho, że potrzebne są nowe piacula
2361 64 | coraz bardziej mniemanie, że miasto zostało spalone z
2362 64 | spalone z rozkazu cezara i że chrześcijanie cierpią niewinnie.~
2363 64 | wszczepić w lud przekonanie, że tak nieubłagane kary mogą
2364 64 | przyszłość, twierdzili, że wobec nowej wiary fundamenta
2365 64 | stanowiła pewną ulgę myśl, że jeśli Ligia umrze, wówczas
2366 64 | wprost niezgłębioną, tak że wobec niej owa wieczność
2367 64 | duszy. Wyobrażał sobie, że wówczas oboje z Ligią wezmą
2368 64 | bowiem z zupełną pewnością, że i sam umrze razem z nią.
2369 64 | umrze razem z nią. Mniemał, że wobec tego morza przelanej
2370 64 | Słyszał od Piotra i Pawła, że i oni także muszą umrzeć
2371 64 | na krzyżu przekonał go, że śmierć, nawet męczeńska,
2372 64 | oddał się fali, wierząc, że niesie go ona w wieczną
2373 64 | wieczną ciszę. Odgadywał też, że Ligia, równie jak on, gotuje
2374 64 | on, gotuje się na śmierć, że mimo dzielących ich murów
2375 64 | nie tylko jak wyzwolenie ze strasznych murów więzienia,
2376 64 | barbarzyńcy myślał przy tym, że córce wodza Ligów więcej
2377 64 | których i sam należał, i że w chwale wiekuistej ona
2378 64 | inni. Słyszał wprawdzie, że wobec Boga ludzie są równi,
2379 64 | tkwiło mu jednak przekonanie, że co córka wodza, i to jeszcze
2380 64 | niewolnica. Spodziewał się też, że Chrystus pozwoli mu jej
2381 64 | szczęściem tak wielkim, że choć wiedział, iż krzyżują
2382 64 | się o taką śmierć. Myślał, że pewno każą mu zginąć pod
2383 64 | jego tak umiłowane zajęcie, że później, gdy był w Rzymie
2384 64 | więc obawiał się w duszy, że gdy przyjdzie mu się spotkać
2385 64 | słodsze myśli. Oto słysząc, że Baranek wypowiedział wojnę
2386 64 | bóstwa pogańskie, myślał, że w tej wojnie przyda się
2387 64 | która chwilami żałowała, że w swym krótkim życiu nie
2388 64 | życie czeka go po śmierci, że słuchali go ze zdziwieniem,
2389 64 | śmierci, że słuchali go ze zdziwieniem, widząc po raz
2390 64 | widząc po raz pierwszy, że do podziemi, nieprzeniknionych
2391 64 | przechodziło przez głowę, że służba jego jest służbą
2392 64 | być dopiero śmierć.~Tylko że śmierć przejmowała nową
2393 65 | Mówił zaś tak otwarcie, że Petroniusz, lubo zaprzyjaźniony
2394 65 | idzie krzywo i szalenie i że wszystko razem wzięte musi
2395 65 | niż pożar Rzymu.~Mówił, że nawet augustianie są zniechęceni,
2396 65 | augustianie są zniechęceni, że Feniusz Rufus, drugi prefekt
2397 65 | ohydne rządy Tygellina i że cały ród Seneki doprowadzony
2398 65 | postępowaniem cezara tak ze starym mistrzem, jak i z
2399 65 | chcą zamianować konsulem. Że zaś w duszy przeciwny jest
2400 65 | Winicjuszowi - rzekł Petroniusz. - Ze względu na Winicjusza chciałbym
2401 65 | to? Czy nie spostrzegasz, że cezar znowu zbliża się do
2402 65 | Greków. Wyobraża sobie, że może go spotkać albo największy
2403 65 | Potrzebuje dobrej rady, a wie, że lepszej od ciebie nikt mu
2404 65 | pozorów. Lukan rozumie, że trzeba się śpieszyć. - Na
2405 65 | powiedziałeś: "Lukan rozumie, że trzeba się śpieszyć." Z
2406 65 | rozmawiał z nim równie długo jak ze mną, o czym chcesz.~- Dlaczego?~-
2407 65 | więc może będzie się liczył ze mną.~I postanowił spróbować
2408 65 | augustianie słuchali tej rozmowy ze skupieniem, aby pochwytawszy
2409 65 | nie żył - rzekł Nero - i że narodzę się dopiero w Grecji.~-
2410 65 | odrzekł Petroniusz.~- Ufam, że tak się stanie i że Apollo
2411 65 | Ufam, że tak się stanie i że Apollo nie okaże się zazdrosnym.
2412 65 | rzekł:~- Pozwolisz, boski, że wpierw wyprawię ucztę weselną,
2413 65 | Winicjuszowi poślubić ją, że zaś wyroki twoje, jak wyroki
2414 65 | zaś rzekłeś, Petroniuszu, że wyroki jego są niecofnione.
2415 65 | nie będziesz twierdził, że ona podpaliła Rzym, bo zresztą,
2416 65 | Tygellinus spojrzał na niego ze zdziwieniem.~- Petroniusz
2417 65 | domu był już tak pewien, że nadszedł kres życia Ligii,
2418 66 | gdy rozeszła się wieść, że nadchodzi koniec igrzysk
2419 66 | nadchodzi koniec igrzysk i że ostatni chrześcijanie mają
2420 66 | człowiek, domyślali się bowiem, że nie będzie to zwykłe przedstawienie
2421 66 | zwykłe przedstawienie i że cezar postanowił wyprawić
2422 66 | Niektórzy przypuszczali wprost, że Nero odda lub może już oddał
2423 66 | Winicjuszowi: przypomniano sobie, że była zakładniczką której
2424 66 | poczęto znów sobie szeptać, że jednak nastąpi zapewne coś
2425 66 | dziewcząt. Spostrzeżono także, że w samym amfiteatrze zostały
2426 66 | Flawiusz znany dotychczas ze ślepego przywiązania do
2427 66 | Nerona. Zrozumiano wówczas, że cezar pragnie się na wszelki
2428 66 | ciało, domyślił się bowiem, że Petroniusz nie pyta bez
2429 66 | ślubem, ale teraz poznał, że inna rzecz jest myśleć z
2430 66 | rozkazy były tak surowe, że żołnierze, nawet znajomi,
2431 66 | Winicjuszowi wydawało się, że niepewność zabije go wprzód,
2432 66 | mu się jeszcze nadzieja, że może Ligii nie ma w amfiteatrze
2433 66 | Ligii nie ma w amfiteatrze i że wszystkie obawy są płonne.
2434 66 | czepiał się tej nadziei ze wszystkich sił. Mówił sobie,
2435 66 | wszystkich sił. Mówił sobie, że Chrystus mógł ją przecie
2436 66 | Dawniej zgodził się już był ze wszystkim na Jego wolę,
2437 66 | niego zwracano, poznał, że najstraszniejsze przypuszczenia
2438 66 | Przedtem ani domyślał się, że ta chwila, gdy zmieni się
2439 66 | dzieje, miał jednak poczucie, że jeśli ujrzy mękę Ligii,
2440 66 | widzów, a jednocześnie czuł, że tą żądzą obraża znowu Chrystusa
2441 66 | głowę błyskawice nadziei, że to wszystko, przed czym
2442 66 | niezmiernym rozżaleniu, że ów, który mógł jednym słowem
2443 66 | ufała Mu i umiłowała Go ze wszystkich sił swego czystego
2444 66 | czystego serca. I myślał dalej, że oto ona tam leży w ciemnym
2445 66 | oburącz chwycił się myśli, że jednak tylko wiarą może
2446 66 | sposób! Wszak Piotr mówił, że wiarą ziemię można wzruszyć
2447 66 | tężeć. Wówczas pomyślał, że błaganie jego zostało wysłuchane,
2448 66 | oto umiera. Wydało mu się, że Ligia niezawodnie musiała
2449 66 | musiała już także umrzeć i że Chrystus bierze ich w ten
2450 66 | go nie do wytrzymania to, że cezar patrzył przez szmaragd
2451 66 | większości widzów wiadomo było, że to jest człowiek, który
2452 66 | człowieka podobniejszy, ze skupioną, a zarazem smutną
2453 66 | widząc pustą arenę spoglądał ze zdziwieniem swymi niebieskimi
2454 66 | po raz ostatni nadzieją, że może czeka go krzyż, lecz
2455 66 | gotowego dołu, pomyślał, że niegodny jest tej łaski
2456 66 | niegodny jest tej łaski i że przyjdzie mu umrzeć inaczej,
2457 66 | umierających jak owce. Zrozumiano, że jeśli olbrzym nie zechce
2458 66 | gdy spotka się oko w oko ze śmiercią.~Jakoż nie czekano
2459 66 | cudu!~I nie czuł nawet, że w tej chwili Petroniusz
2460 66 | głowę togą. Zdawało mu się, że to śmierć lub ból przesłania
2461 66 | rozszalałemu zwierzęciu.~Ze wszystkich piersi wyrwał
2462 66 | iż patrzącym zdawało się, że widzą jakiś obraz przedstawiający
2463 66 | natężenie dwóch zmagających się ze sobą sił. Tur zarył się
2464 66 | jakby sami zmagali się ze zwierzęciem. W cyrku słychać
2465 66 | rozsadzić. Wszystkim wydało się, że walka trwa wieki.~A człowiek
2466 66 | ozwał się z areny, po którym ze wszystkich piersi wyrwał
2467 66 | cisza. Ludzie mniemali, że śnią, oto potworna głowa
2468 66 | jeszcze silniej. Widać było, że zbiera resztę swych nadludzkich
2469 66 | swych nadludzkich sił, ale że mu już ich nie na długo
2470 66 | boleśniejszy ryk tura pomieszał się ze świszczącym oddechem piersi
2471 66 | zwierz zwalił się na ziemię ze skręconym śmiertelnie karkiem.~
2472 66 | osobą.~On zaś zrozumiał, że tłum domaga się, by darowano
2473 66 | serca. Niektórzy mniemali, że to ojciec żebrze o zmiłowanie
2474 66 | chrześcijan. Zrozumiał wreszcie, że sprzeciwiać się dłużej było
2475 67 | przytomny. Powtarzał sobie, że Ligia jest ocalona, że nie
2476 67 | że Ligia jest ocalona, że nie grozi jej już ni więzienie,
2477 67 | więzienie, ni śmierć w cyrku, że nieszczęścia ich skończyły
2478 67 | skończyły się raz na zawsze i że zabiera ją do domu, by nie
2479 67 | więcej. I zdawało mu się, że to raczej początek jakiegoś
2480 67 | Przypominał sobie także, że do spoliarium, dokąd obaj
2481 67 | mu lekarz i zapewnił go, że dziewczyna żyje i żyć będzie.
2482 67 | rozpierała mu tak piersi, że chwilami słabł i wspierał
2483 67 | natchnął ten srogi lud, że ujął się za nią. Bądź Jego
2484 67 | więcej, gdyż nagle uczuł, że ogromny płacz wzbiera mu
2485 67 | obejrzeniu Ligii oświadczył, że nie poniosła żadnej ciężkiej
2486 67 | żadnej ciężkiej obrazy i że po przejściu osłabienia,
2487 67 | kolorowym światłem, sądziła, że chyba już nie są na ziemi.
2488 67 | się jej rzeczą naturalną, że zatrzymali się gdzieś po
2489 67 | mu miłością tak ogromną. że zapamiętał się zupełnie.
2490 68 | pretorii, przypuszczał, że prawdopodobnie ów, nie mogąc
2491 68 | czułe serca i jestem pewny, że oczaruje ich pieśń taka.~
2492 68 | temat do pieśni, a po wtóre, że mógł wysławić w niej samego
2493 68 | świat.~- I jesteś pewien, że się to spodoba w Achai? -
2494 68 | już teraz bowiem pewien, że Nero, którego całe życie
2495 68 | Sycylii. Zaszło coś takiego, że ze strony cezara nic wam
2496 68 | Zaszło coś takiego, że ze strony cezara nic wam nie
2497 68 | uczynisz tym słuszniej, że Pomponia leży chora. Mówił
2498 68 | tymczasem takie rzeczy, że ludzie o was zapomną, a
2499 68 | trwogach. Ligia mówiła mu, że Chrystus umyślnie przeprowadził
2500 68 | ją ku sobie, on zaś czuł, że to prawda i że nie pozostało
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-2659 |