Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
zdziwila 2
zdziwilo 1
zdziwione 1
ze 2659
zebach 1
zebami 7
zebedeusza 1
Frequency    [«  »]
3884 w
3392 nie
2915 na
2659 ze
2573 z
1802 do
1413 a
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis?

IntraText - Concordances

ze

1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-2659

     Rozdzial
2001 51 | go żegnał, zapytał nagle ze zmrużonymi oczyma i twarzą 2002 51 | Gdyby Petroniusz był pewien, że Winicjusz z Ligią już 2003 51 | go w domu. - Powiedz mu, że rad go ujrzę - odpowiedział 2004 51 | słowa, wydało mu się bowiem, że odnoszą się wprost do Ligii. 2005 51 | sobie z ust do ust wieść, że pościg trwa już od południa, 2006 51 | pościg trwa już od południa, że schwytano już mnóstwo podpalaczy, 2007 51 | cezara.~I począł myśleć, że taki świat, oparty na przemocy, 2008 51 | przed oczyma ta prawda, że ów uwieńczony wóz, na którym 2009 51 | skończyć.~Rozumiał teraz, że jedni tylko chrześcijanie 2010 51 | podstawy życia, ale sądził, że wkrótce nie pozostanie z 2011 51 | coś tak rozdzierającego, że serce Petroniusza zadrgało 2012 51 | nastąpić?~- Odpowiedzieli, że nie mogą wydać mi jej natychmiast, 2013 51 | cezara. Gorzej! Mam pewność, że postąpi wbrew mojej prośbie. 2014 51 | sposoby. Tymczasem wiedz, że Ligię uwięziono nie tylko 2015 51 | Poppei! Czymże wytłumaczysz, że Ligia została pierwsza uwięziona? 2016 51 | dom Linusa? A ja ci mówię, że szpiegowano od dawna! 2017 51 | szpiegowano od dawna! Wiem, że ci rozdzieram duszę i odejmuję 2018 51 | ci to umyślnie dlatego, że jeśli jej nie uwolnisz, 2019 51 | za ramię: - Krzycz wraz ze mną, inaczej skręcę ci kark: 2020 51 | Żołnierze spojrzeli na siebie ze zdumieniem. Na niebie zjawiły 2021 52 | nie tylko nikt nie wątpił, że oni byli prawdziwymi sprawcami 2022 52 | rozszerzyło się mniemanie, że klęska nie przybrałaby tak 2023 52 | prześladowców. Zdarzało się, że czerń wyrywała chrześcijan 2024 52 | Litość zgasła. Zdawało się, że ludzie zapomnieli mówić 2025 52 | Palatynie wiedziano doskonale, że do wyznawców Chrystusa należą: 2026 52 | cezar obawiał się jednak, że czerń nie da wmówić w siebie, 2027 52 | tacy ludzie podpalili Rzym, że zaś chodziło przede wszystkim 2028 52 | dni dalsze. Inni mniemali, że owych patrycjuszów ocalił 2029 52 | tym bardziej od zniewag ze strony i tak już przekupionych 2030 52 | Petroniusz nie mogąc zapomnieć, że gdyby nie on i nie jego 2031 52 | jutra, począł mu przekładać, że chrześcijanie, jeśli nawet 2032 52 | Watyniusz doniósł cezarowi, że usiłowano go przekupić. 2033 52 | odpowiedzi:~- Zali mniemasz, że mniejszą mam duszę niż Brutus, 2034 52 | Petroniusz pojmował nawet lepiej, że można tak skończyć, niż 2035 52 | można tak skończyć, niż że można tak pokochać i tak 2036 52 | bólem i wściekłością, a ze zwartych szczęk począł się 2037 52 | niż o Ligię. Ale wiedział, że niczym nie powstrzyma go 2038 52 | jak przedstawiając mu, że mógłby on przynieść nieodwołalną 2039 52 | istocie. A teraz na myśl, że istotę i ukochaną, i 2040 52 | zarazem świętą musi stracić, i że prócz śmierci spaść mogą 2041 52 | Chwilami zdawało mu się, że czaszkę wypełnia mu żywy 2042 52 | miasto zbrodni. Mniemał, że nie może i nie powinno być 2043 52 | nie powinno być inaczej i że to wszystko, na co patrzą 2044 52 | Lecz ryk zwierząt mówił mu, że to rzeczywistość; huk siekier, 2045 52 | wyrastały areny, mówił mu, że to rzeczywistość, a potwierdzały 2046 52 | przerażenie było nową męką, może ze wszystkich najstraszniejszą.~ 2047 53 | zniżył się do tego stopnia, że szukał poparcia u wyzwoleńców 2048 53 | wreszcie spostrzegł, że był tylko igraszką ludzi 2049 53 | był tylko igraszką ludzi i że gdyby był udawał, więzienie 2050 53 | był czas, mógł się łudzić, że coś jeszcze wskóra, ale 2051 53 | Czasem spostrzegał się, że już pracuje tylko nad tym, 2052 53 | wówczas to właśnie czuł, że zamiast mózgu ma rozżarzone 2053 53 | nią razem. Lecz sądził, że ból może wypali w nim życie, 2054 53 | go też często klęczącego ze wzniesionymi rękoma lub 2055 53 | jeszcze tyle świadomości, że rozumiał, modlitwa Piotra 2056 53 | przed drugimi, aby ktoś ze słabszych duchem nie zdradził 2057 53 | dowiedział się od niego, że w winnicy leżącej za Porta 2058 53 | Winicjusza, upewniając go, że znajdą na nim Piotra. Jakoż 2059 53 | przytomny, byłby zrozumiał, że nie tylko w jego prośbie 2060 53 | jego prośbie brzmiał jęk i że nie on tylko przyniósł tu 2061 53 | się dotąd iskra nadziei, że przyjdzie, zetrze zło, strąci 2062 53 | nasłuchiwali, jeszcze modlili się ze drżeniem. Winicjusza również, 2063 53 | obecnych. I zdawało mu się, że musi się koniecznie coś 2064 53 | się koniecznie coś stać, że nastąpi chwila cudu. Był 2065 53 | chwila cudu. Był pewien, że gdy się podniesie i otworzy 2066 53 | niemoc, jeśli stwierdzi, że cezar rzymski potężniejszy 2067 53 | włosy na głowie, gdyż uczuł, że wówczas w przepaść wpadnie 2068 53 | głosem z początku tak cichym, że ledwie można go było dosłyszeć:~- 2069 53 | serca, którzyśmy wierzyli, że przyjdzie królestwo Twoje?..."~... 2070 53 | córki niewinne, obiecuję, że odnajdziesz je bielsze od 2071 53 | powiadam, zbudzicie się jako ze snu na szczęsne czuwanie 2072 53 | piersi, albowiem uczuli, że wzrok jego widzi coś, czego 2073 53 | szopy i twarze pobladłe ze wzruszenia.~Piotr, zapatrzony 2074 53 | I chociaż wiedział już, że zwyciężą, choć wiedział, 2075 53 | stopy przyciskał do nich ze łkaniem czoło, wzywając 2076 53 | litości. Przypomniał sobie, że podniósł i pocieszył, 2077 53 | mówił tamtym wątpiącym, że sam Bóg przeszedł przez 2078 53 | mękę krzyżową, i pomnij, że po tym życiu zaczyna się 2079 53 | paszczęce lwa, wierz jeszcze, że Chrystus może zbawić. 2080 54 | modlitwą. Poczynał rozumieć, że wiara góry porusza, albowiem 2081 54 | przedtem. Zdawało mu się, że potrafi nią dokonać takich 2082 54 | Żołnierz spojrzał na niego ze współczuciem i odrzekł. - 2083 54 | mieście.~- Lecz mówiłeś, że rozkaz na dziś tylko? - 2084 54 | albowiem zdawało mu się, że pileolus, który miał na 2085 54 | przyszło na myśl przyprowadzić ze sobą małego Rufiusa... Może 2086 54 | mówisz?~- Mówię dlatego, że ciebie i Ligię ścigał gniew 2087 54 | wiedział albowiem doskonale, że skoro cezar w odpowiedzi 2088 54 | co słyszał u Senecjona, że cezar i Tygellin postanowili 2089 54 | bestiariuszom.~Wiedząc, że Winicjusz w żadnym razie 2090 54 | współczucie dla niego, a po wtóre, że temu estecie chodziło także 2091 54 | teraz choćby Helios miał ze zmartwienia zejść do kimeryjskich 2092 54 | od Ligii i z obietnicą, że dziś jeszcze odniesie jej 2093 54 | widzenia. Zdawało mu się, że wśród nocy niesie na ręku 2094 54 | trzymającą na ręku małego Rufiusa ze skrwawionym czołem, które 2095 54 | była jednak tak natłoczona, że lektyka musiała się na chwilę 2096 54 | przeciągnął ręką po czole sądząc, że śni jeszcze.~W lektyce siedział 2097 54 | przeszedł szybko. Pomyślał, że jest pod opieką Tygellina 2098 54 | którymi drży wszystko, i że otaczają go silni niewolnicy, 2099 55 | Winicjusza. Wiadomo jej było, że do więzienia nie wolno już 2100 55 | już nikomu przychodzić i że będzie mogła widzieć Winicjusza 2101 55 | znać było bojaźni. Pisała, że i ona, i inni tęsknią już 2102 55 | zarazem niezachwianą wiarę, że obietnice spełnić się muszą 2103 55 | dziecka upewniała Winicjusza, że zaraz po męce w arenie powie 2104 55 | całym sercem. I myślała, że może Chrystus pozwoli wrócić 2105 55 | niego, aby mu powiedzieć, że żyje, że męki nie pamięta 2106 55 | mu powiedzieć, że żyje, że męki nie pamięta i że jest 2107 55 | żyje, że męki nie pamięta i że jest szczęśliwa. Cały jej 2108 55 | tylko jedna prośba związana ze sprawami ziemi: aby Winicjusz 2109 55 | ziemi: aby Winicjusz zabrał ze spoliarium jej ciało i pochował 2110 55 | Wróciwszy do domu odpisał, że będzie przychodził codziennie 2111 55 | jej. Nakazał wierzyć jej, że On może mu oddać nawet 2112 55 | oddać nawet z cyrku, że Wielki Apostoł błaga Go 2113 55 | Apostoł błaga Go o to i że chwila wyzwolenia jest bliska. 2114 55 | położyli na męki, ale widząc, że kona, oddali go. Może i 2115 55 | pozostał jeszcze chwilę ze spuszczoną głową, po czym 2116 55 | kazać go przenieść do jednej ze swoich willi podmiejskich.~ 2117 55 | zgrozą w sercu, myśląc, że jeśli je uratuje, to może 2118 55 | chrześcijanie utrzymują, że Chrystus jest jego synem, 2119 55 | rozpaczą:~- Czy ty myślisz, że ja mogę?~- Więc możesz co 2120 55 | Chrześcijanie mówią, że Chrystus jest mściwy, ale 2121 55 | sprawiedliwy: być może, że przebłagasz go chęcią samą.~- 2122 55 | Niech mi da jaki znak, że ocali Rufiusa. Petroniusz 2123 55 | tylko: bądź lepiej w zgodzie ze wszystkimi bóstwami rzymskimi 2124 56 | ciekawych, jakiej dotąd żaden ze znanych nie mógł pomieścić.~ 2125 56 | taka burza dzikich głosów, że ludzie stojący przed cyrkiem 2126 56 | rozmawiać, a wrażliwsi bledli ze strachu. Lecz wraz. ze wschodem 2127 56 | bledli ze strachu. Lecz wraz. ze wschodem słońca zabrzmiały 2128 56 | spokojne, których słuchano ze zdziwieniem, powtarzając 2129 56 | był pierwotny zamiar, ale ze wszystkich po trochu. Wiedziano 2130 56 | trochu. Wiedziano w tłumie, że widowiska pociągną się przez 2131 56 | znawcy utrzymywali, że choćby po sto i dwieście 2132 56 | porozrywać. Inni twierdzili, że zbyt wielka liczba ofiar, 2133 56 | było mnóstwo zgromadzonych, że płynęli i płynęli przez 2134 56 | godziny, dziwno było, że amfiteatr może tak nieprzeliczoną 2135 56 | Winicjusza. Ów wiedział, że Ligia jest chora i bezprzytomna, 2136 56 | nie wolno było rozmawiać ze stróżami, jak również udzielać 2137 56 | bestiariuszami stanął zaś układ, że ukryją Ligię w jakimś ciemnym 2138 56 | skórze, można było odgadnąć, że ofiara jest kobietą. Matki, 2139 56 | gorączką. Widocznym było, że większą część tych ludzi 2140 56 | oczyma jakby zbudzonymi ze snu, nie odpowiadając na 2141 56 | albowiem zdawało mu się, że w pobliżu kraty ozwał się 2142 56 | nadejdzie. Ale kto myśli, że samą śmiercią okupi winy, 2143 56 | Chrystusa,. usłyszał teraz, że nadszedł dzień gniewu i 2144 56 | nadszedł dzień gniewu i że miłosierdzia nie zjedna 2145 56 | szybka jak błyskawica myśl, że Piotr Apostoł inaczej przemówiłby 2146 56 | czoło. Chwyciła go obawa, że zemdleje jak ci, o których 2147 56 | więc gdy pomyślał jeszcze, że lada chwila mogą otworzyć 2148 56 | Ligii i Ursusa, w nadziei, że jeśli nie oni, to ktoś znający 2149 56 | był dziękować Chrystusowi, że jej tu nie ma, i w tym widzieć 2150 56 | rzekł:~- Pamiętasz, panie, że to ja zaprowadziłem. cię 2151 56 | Nigidię, aby się zdawało, że rozmawiamy o jej uczesaniu... 2152 56 | diamentowym naszyjniku, ze złotym wieńcem na głowie, 2153 56 | który poprzednio już był ze świetnym orszakiem objechał 2154 56 | szermierzy, gdy zaś trafiało się, że spotykali się plecami, wybuchał 2155 56 | popchnięto ich ku sobie tak, że spotkawszy się padli obaj 2156 56 | znanych, w tej nadziei, że na wypadek ich zwycięstwa 2157 56 | słynniejszym szermierzom stoczyć ze sobą szereg pojedynczych 2158 56 | Widzowie rozumieli doskonale, że to ciężkie, zakute w miedź 2159 56 | widłami ruchy tak szybkie, że wzrok ludzki z trudnością 2160 56 | chwilami wydawało się, że chodzi im nie o śmierć lub 2161 56 | Kalendio, który umyślnie udał, że nie może już władać siecią, 2162 56 | koniec trwoga tak straszna, że wyrwawszy się z zamętu, 2163 56 | tego powodu takie zamęty, że częstokroć pretorianie musieli 2164 56 | usiłowań, by pokazać ludziom, że na walkę i rozlew krwi może 2165 56 | wargi i zaciskał pięści tak, że paznokcie wpijały mu 2166 56 | dalej.~- Nie on winien, że zamiast serca ma w piersiach 2167 56 | Senecjo.~- Nie tyś winien, że zamiast głowy masz pęcherz - 2168 56 | tymczasem trąby dały znać, że przerwa w widowisku skończona. 2169 56 | kolej na chrześcijan. Ale że było to nowe dla ludu widowisko 2170 56 | górę rękoma. Lud sądził, że to jest prośba o litość, 2171 56 | coś nieoczekiwanego. Oto ze środka kosmatej gromady 2172 56 | natchnione. Wszyscy zrozumieli, że ludzie ci nie proszą o litość 2173 56 | ci nie proszą o litość i że zdają się nie widzieć ni 2174 56 | widowisko. Z początku obawa, że fossor mógł się omylić i 2175 56 | fossor mógł się omylić i że Ligia może znajdować się 2176 56 | a jednak nieprzeparte, że gdy Chrystus sam umarł w 2177 56 | kropla nic nie znaczy, i że grzechem jest nawet prosić 2178 56 | jest, zdawało mu się tylko, że krew na arenie wzbiera i 2179 56 | arenie wzbiera i wzbiera, że piętrzy się i wypłynie z 2180 56 | sprzeciwiać, a nawet bywało, że przykazywał okładać tłumy 2181 56 | na śmierć. Zdawało się, że uniesione tłumy rzucą się 2182 56 | zaś, spoglądając po sobie ze zdziwieniem, zapytywały 2183 57 | schyliła się przy tym tak, że rudawa jej głowa dotknęła 2184 57 | też i niepokoiło zarazem, że Petroniusz zachowuje milczenie. 2185 57 | Więc zauważyłeś i ty, że nie podziękowano mi tak, 2186 57 | Dlaczego?~- Dlatego, że mózgi zaczadzone zaduchem 2187 57 | Petroniusz spostrzegł, że idzie złą drogą i że słowa 2188 57 | spostrzegł, że idzie złą drogą i że słowa jego odnoszą skutek 2189 57 | Nie gniewaj się... Wiesz, że cię kocham... "Zły znak!" - 2190 57 | Seneki i oświadczył mu, że wraz z Akratusem i Sekundem 2191 57 | nakazuje im ściągnąć z miast, ze wsi, ze słynnych świątyń, 2192 57 | ściągnąć z miast, ze wsi, ze słynnych świątyń, słowem 2193 57 | Seneka, który zrozumiał, że powierzają mu czynność łupieżcy, 2194 57 | spojrzawszy na niego, pomyślał, że może istotnie niedługo będzie 2195 57 | podróż, jeśliś chory, ale że z miłości, jaką mam dla 2196 57 | Lecz augustianie radzi, że humor cezara poprawił się, 2197 57 | Przysięgam ci, panie, że piszę hymn.~- Więc będziesz 2198 57 | spuścił głowę spoglądając ze złością na obecnych, którzy 2199 57 | rzekł:~- Wyobraźcie sobie, że z przeznaczonych na dziś 2200 57 | głosem:~- Czy uważaliście, że oni coś widzą umierając? 2201 57 | cierpień. Jestem pewny, że oni coś widzą...~To rzekłszy 2202 57 | poklask i ścichł zaraz. Ze spoliarium skrzypiące wozy 2203 57 | Winicjusz.~- Czy ty wierzysz, że teraz i dla mnie to jest 2204 57 | panie, aby ci powiedzieć, że ona w gorączce modli się 2205 57 | Winicjusza, ale widząc, że ów modli się w tej chwili, 2206 57 | Stróżom obiecaj ode mnie, że dam im tyle złota, ile każdy 2207 57 | będzie wolna. - Mniemasz, że stróże się zgodzą? -spytał 2208 57 | panie? Byle wiedzieli, że nie spotka ich za to kara 2209 57 | nie ciała.~- Powiedz mu, że dostanie pełną kapsę aureusów - 2210 57 | Tygellinus byli przekonani, że ona umarła, inaczej bowiem 2211 57 | uśpić tylko w ten sposób, że gdy wywiozą w Góry Albańskie 2212 57 | przyjść nazajutrz o świcie.~Ze stróżami miał nadzieję ułożyć 2213 57 | pożarłabyś na surowo, dlatego, że zginął twój Rufius... Ty, 2214 57 | Zobaczymy. Ja wam mówię, że oczy wasze nie ujrzą jej 2215 57 | paszczęk... I wyrwę tak, że nie będziecie o tym wiedzieli, 2216 57 | Nazariusz poszedł ułożyć się ze stróżami, a ja widziałem 2217 57 | dzierżawca Niger przywiódłszy ze sobą zgodnie z zaleceniem 2218 57 | tajemnicy. Niger słuchał ze skupioną uwagą i na jego 2219 57 | głowę Winicjusza i płacząc ze szczęścia, począł całować 2220 57 | nadszedł Petroniusz prowadząc ze sobą Nazariusza.~- Dobre 2221 57 | Mówiłem wczoraj - rzekł - że najlepiej by było, gdybyśmy 2222 57 | domu. Teraz jednak widzę, że mnie samemu nie podobna 2223 57 | jako umarłą, zdaje się, że nikomu najmniejsze podejrzenie 2224 57 | zabrawszy pod tunikę kiesę ze złotem, wrócił do więzienia. 2225 57 | Tak wszystko obmyślane, że nie może być zawodu. Ale! 2226 57 | Petroniusz spojrzał na niego ze zdziwieniem, po czym jął 2227 57 | Polluksa!... Gdybym wierzył, że coś jeszcze na świecie od 2228 57 | chrzest. Zdawało mu się, że w tej chacie Chrystus wysłucha 2229 57 | zapamiętał się w niej tak, że zapomniał, gdzie jest i 2230 57 | jakby świeżo ockniętymi ze snu. Na świecie obył upał 2231 57 | wieczorem uczta, zapowiedziałem, że przyjdziemy, ale dopiero 2232 57 | dopiero o północy. Uważałeś, że zapowiada się burza?~- Tak.~- 2233 57 | sica, który brał zawsze ze , sobą na nocne wyprawy.~ 2234 57 | wskroś. Co za burza! Sądzę, że spadną grady.~Jakoż obawa 2235 57 | pocieszać Winicjusza. Rozumiał, że o wydobyciu Ligii z Eskwilińskich 2236 57 | co i marzyć. Odgadywał, że prawdopodobnie dlatego przeniesiono 2237 57 | Ale to właśnie był dowód, że czuwano nad nią i strzeżono 2238 57 | nurtowała go i ta myśl, że po raz pierwszy w życiu 2239 57 | życiu coś mu się nie udało i że po raz pierwszy został zwyciężony 2240 57 | bogowie mylą się, jeśli sądzą, że zgodzę się na takie na przykład 2241 57 | dziecka:~- A ja wierzę, że On może mi powrócić. 2242 58 | Cerery rozpuścili wieść, że gniew bogów zwrócił się 2243 58 | gdy ogłoszono wreszcie, że po trzech dniach przerwy 2244 58 | Winicjusz zadrżał na myśl, że na rolę Herkulesa przeznaczono 2245 58 | od brzegu do brzegu, tak że ostatni ich szereg przypadał 2246 58 | Naraz otwarły się cunicula i ze wszystkich otworów prowadzących 2247 58 | śmierć, radował się myślą, że nadchodzi jego godzina. 2248 58 | Dziękujcie Zbawicielowi - mówił - że pozwala wam umrzeć taką 2249 58 | albowiem powiadam wam, że Chrystus przygarnie was, 2250 58 | tobą w raju. Ty mniemasz, że mogą być potępieni? Lecz 2251 58 | ziemię. Dopiero gdy tłumy ze śmiechem i okrzykami poczęły 2252 58 | nieco, jakby się gniewał, że pogański lud miesza mu ciszę 2253 58 | wzniesiono wszystkie krzyże, tak że na arenie stanął jakby las 2254 58 | nimi nabita tak szczelnie, że służba z trudnością mogła 2255 58 | skazanych. Zdawało się, że cezar nudzi się także, albowiem 2256 58 | wzrok zapłonął takim ogniem, że augustianie poczęli szeptać 2257 58 | zdawało się przez chwilę, że oderwie dłoń od krzyża i 2258 59 | mu się trząść tak silnie, że jego słowa przeszły w niezrozumiałe 2259 59 | odrzekł Nero. - Wiem, że i tak już niektórzy nazywają 2260 59 | wściekłości i wstydu, ale zarazem ze strachu. Wtem przesądny 2261 59 | cezara. - To ja i drwię sobie ze wszystkich bogów chrześcijańskich. 2262 59 | waleczny Grek gotów umrzeć ze strachu na widok kwoki najeżonej 2263 59 | stawał się zuchwałym, tak że augustianie woleli go nie 2264 59 | przyszła nań i teraz.~- Róbcie ze mną, co chcecie, a ja na 2265 59 | nocy.~A cezar odpowiedział ze strasznym uśmiechem: - Noc 2266 59 | się. - Zawszem był pewny, że to czarownicy. Czy ci 2267 59 | sypiam. Ja nie myślałem, że ich tak skarzą.~- Czy ci 2268 59 | Nieprawda!~- Jakże? - zapytał ze zdziwieniem Westynus. - 2269 59 | rozlewam wino, bo mi ręka lata ze starości...~Inni rozmawiali 2270 59 | Mnóstwo ich takie - mówił - że mogliby wzniecić wojnę domową, 2271 59 | wojnę domową, i pamiętacie, że były obawy, czy nie zechcą 2272 59 | czy możecie powiedzieć, że oni umierają tak jak pospolici 2273 59 | poczęli spoglądać na się ze zdziwieniem i powtarzać:~- 2274 59 | ich śmierci.~- Mówię wam, że oni widzą swoje bóstwo! - 2275 59 | I począł się trząść tak, że siedzący bliżej goście wybuchli 2276 60 | Petroniuszowi przychodziło do głowy, że on może znów ułożył jakiś 2277 60 | Petroniusz rozumiał doskonale, że Ligię przeniesiono tam tylko 2278 60 | więc było domyśleć się, że właśnie z tego powodu muszą 2279 60 | dawała mu spokoju myśl, że Nazariusz dostał się jednak 2280 60 | alba płonącymi gorączką, ze zsiniałymi ustami, ze strugami 2281 60 | gorączką, ze zsiniałymi ustami, ze strugami potu na czołach 2282 60 | zabrakło mu oddechu. Na myśl, że Ligia znajduje się wśród 2283 60 | głosy ludzkie powtarzały ze wszystkich kątów:~- Wiedźcie 2284 60 | paznokcie, czuł bowiem, że słabnie i że opuszcza go 2285 60 | czuł bowiem, że słabnie i że opuszcza go przytomność. 2286 60 | począł narzekać na kobiety, że ukrywają zmarłe dzieci dlatego, 2287 60 | pocieszał go, twierdząc, że jego służba nie jest lżejsza. 2288 60 | Ligii, myśląc przy tym, że może jej wcale nie zobaczyć, 2289 60 | kilkanaście, połączonych ze sobą świeżymi przekopami, 2290 60 | zmarłych, zdjął go więc strach, że to, co kosztowało tyle trudów, 2291 60 | pewien przynajmniej tego, że teraz odnajdzie Ligię.~I 2292 60 | zdawało mu się bowiem, że pod zakratowanym otworem 2293 60 | litości, czci i uwielbienia, że padłszy na twarz począł 2294 60 | przez chwilę jeszcze walczył ze wzruszeniem.~- Wskaż mi 2295 60 | sposób! - rzekł.~- Myślałem, że ty go znajdziesz, panie. 2296 60 | Widzę cię - i wiedziałam, że przyjdziesz.~On zaś rzucił 2297 60 | Przysięgam ci na imię Zbawiciela, że Piotr modli się za ciebie!~ 2298 60 | Słyszałam, jak Piotr mówił, że i on umrze umęczon, a któż 2299 60 | ja idę do nieba. Pomyśl, że tu jest cezar, a tam jest 2300 60 | O Marku drogi, pomyśl, że ty tam przyjdziesz do mnie!~ 2301 60 | płacz za mną i pamiętaj, że ty tam przyjdziesz do mnie. 2302 60 | powiedzieć Chrystusowi, że choć umarłam i choć patrzyłeś 2303 61 | mąk, miał bowiem uczucie, że to jest rzecz, przez którą 2304 61 | innego. Obojgu zdawało się, że poczyna ich już ogarniać 2305 61 | jego umyśle przypuszczenia, że Winicjusz znalazł jakowąś 2306 61 | ratunku, i było mu przykro, że go w swe nadzieje nie wtajemnicza.~ 2307 61 | wrócili do domu. "A ja wierzę, że Chrystus może mi wrócić." 2308 61 | Czy wiesz - zapytał - że chrześcijanami mają jutro 2309 61 | przerażeniem. Pomyślał, że to może ostatnia noc, którą 2310 61 | dzieci.~Winicjusz zrozumiał, że próżno byłoby nalegać. Błysnęła 2311 61 | Błysnęła mu jednak nadzieja, że żołnierze, którzy widywali 2312 61 | jasna bardzo - i pełnia, tak że można było odróżnić nie 2313 61 | zbroic. Prowadzono ich tylu, że zdawało się, wszystkie 2314 62 | wszystkie podziemia, tak że zostało w nich zaledwie 2315 62 | bram ogrodowych oniemiały ze zdziwienia. Wszystkie aleje 2316 62 | i nizinach, tak daleko, że gdy bliższe wydawały się 2317 62 | ludu. Można było pomyśleć że cały jakiś naród poprzywiązywano 2318 62 | nad ofiarami lub drwiąc ze starego Greka, w którego 2319 62 | mógł. Nagle wydało mu się, że nogi jego z ołowiu i 2320 62 | nogi jego z ołowiu i że jakaś niewidzialna ręka 2321 62 | skamieniał. Czuł tylko, że coś przepełnia się w nim, 2322 62 | się w nim, coś się zrywa, że dosyć ma mąk i krwi, że 2323 62 | że dosyć ma mąk i krwi, że przychodzi koniec życia 2324 62 | przychodzi koniec życia i że wszystko znika naokół i 2325 62 | ciągle. Obecni odgadli, że między tymi ludźmi coś się 2326 62 | augustianom wydało się, że widzą innego człowieka. 2327 62 | mu niezwykłym blaskiem, ze zmarszczonego czoła biło 2328 62 | moją śmierć przysięgam, że oto giną niewinni, a podpalaczem 2329 62 | powiększona. Jedni opowiadali, że cezar zemdlał, drudzy, że 2330 62 | że cezar zemdlał, drudzy, że sam wyznał, kazał podpalić 2331 62 | kazał podpalić Rzym; trzeci, że zachorował ciężko, inni 2332 62 | zachorował ciężko, inni wreszcie, że wywieziono go jak martwego 2333 62 | staremu Grekowi wydało się, że w księżycu widzi twarz Glauka 2334 62 | księżycu widzi twarz Glauka i że oczy jego patrzą nań jeszcze 2335 62 | głucho.~- Zali słyszałeś, że Bóg przebaczył żałującemu 2336 62 | Oprzyj się na mnie i pójdź ze mną.~I wziąwszy go szedł 2337 62 | głębinę morską? A ja ci mówię, że miłosierdzie Chrystusa jest 2338 62 | Chrystusa jest jako morze i że grzechy i winy ludzkie potoną 2339 62 | w otchłani. I mówię ci, że jest jako niebo, które pokrywa 2340 62 | żal nieprzebrany... Chodź ze mną i słuchaj, co ci powiadam: 2341 62 | znienawidzon, a ja ci powtarzam, że On miłuje cię. Patrz na 2342 62 | tego sam Chilo przewidując, że po tym, co zaszło, cezar 2343 62 | żeś był pijany i szalony i że sprawcami pożaru chrześcijanie, 2344 62 | Tygellin spojrzał na niego ze zdumieniem: - Psie, tyś 2345 63 | początkowo zapowiedział, że nie przybędzie, lecz z namowy 2346 63 | Tygellinus wytłumaczył mu, że po tym, co zaszło w ogrodach, 2347 63 | ludowi, i zarazem zaręczył, że ukrzyżowany niewolnik nie 2348 63 | Opowiadano więc sobie na ucho, że cezar wróciwszy z ogrodów 2349 63 | wściekłość i nie mógł zasnąć, że opadały go strachy i dziwne 2350 63 | przeczyli temu, twierdząc, że teraz okaże się tym bardziej 2351 63 | tchórzów, którzy przewidywali, że oskarżenie, jakie Chilon 2352 63 | wpoić w niego przekonanie, że kara spada na winnych, a 2353 63 | wszyscy szepczą sobie teraz, że oni niewinni. Jeśli to ma 2354 63 | Chilo miał słuszność mówiąc, że wasze mózgi nie napełniłyby 2355 63 | Ludzie szepczą sobie także, że twoja córka Serwilia, Barku 2356 63 | śmiał się, gdym twierdził, że oni się bronią, a ja teraz 2357 63 | się oprze? Jeśli myślicie, że po każdym widowisku nie 2358 63 | przybito do drzewa tak prędko, że zaciekawieni augustianie 2359 63 | wołającym swą pokorą o litość, że mimo woli każdy zadawał 2360 64 | powtarzano sobie na ucho, że potrzebne nowe piacula 2361 64 | coraz bardziej mniemanie, że miasto zostało spalone z 2362 64 | spalone z rozkazu cezara i że chrześcijanie cierpią niewinnie.~ 2363 64 | wszczepić w lud przekonanie, że tak nieubłagane kary mogą 2364 64 | przyszłość, twierdzili, że wobec nowej wiary fundamenta 2365 64 | stanowiła pewną ulgę myśl, że jeśli Ligia umrze, wówczas 2366 64 | wprost niezgłębioną, tak że wobec niej owa wieczność 2367 64 | duszy. Wyobrażał sobie, że wówczas oboje z Ligią wezmą 2368 64 | bowiem z zupełną pewnością, że i sam umrze razem z nią. 2369 64 | umrze razem z nią. Mniemał, że wobec tego morza przelanej 2370 64 | Słyszał od Piotra i Pawła, że i oni także muszą umrzeć 2371 64 | na krzyżu przekonał go, że śmierć, nawet męczeńska, 2372 64 | oddał się fali, wierząc, że niesie go ona w wieczną 2373 64 | wieczną ciszę. Odgadywał też, że Ligia, równie jak on, gotuje 2374 64 | on, gotuje się na śmierć, że mimo dzielących ich murów 2375 64 | nie tylko jak wyzwolenie ze strasznych murów więzienia, 2376 64 | barbarzyńcy myślał przy tym, że córce wodza Ligów więcej 2377 64 | których i sam należał, i że w chwale wiekuistej ona 2378 64 | inni. Słyszał wprawdzie, że wobec Boga ludzie równi, 2379 64 | tkwiło mu jednak przekonanie, że co córka wodza, i to jeszcze 2380 64 | niewolnica. Spodziewał się też, że Chrystus pozwoli mu jej 2381 64 | szczęściem tak wielkim, że choć wiedział, krzyżują 2382 64 | się o taką śmierć. Myślał, że pewno każą mu zginąć pod 2383 64 | jego tak umiłowane zajęcie, że później, gdy był w Rzymie 2384 64 | więc obawiał się w duszy, że gdy przyjdzie mu się spotkać 2385 64 | słodsze myśli. Oto słysząc, że Baranek wypowiedział wojnę 2386 64 | bóstwa pogańskie, myślał, że w tej wojnie przyda się 2387 64 | która chwilami żałowała, że w swym krótkim życiu nie 2388 64 | życie czeka go po śmierci, że słuchali go ze zdziwieniem, 2389 64 | śmierci, że słuchali go ze zdziwieniem, widząc po raz 2390 64 | widząc po raz pierwszy, że do podziemi, nieprzeniknionych 2391 64 | przechodziło przez głowę, że służba jego jest służbą 2392 64 | być dopiero śmierć.~Tylko że śmierć przejmowała nową 2393 65 | Mówił zaś tak otwarcie, że Petroniusz, lubo zaprzyjaźniony 2394 65 | idzie krzywo i szalenie i że wszystko razem wzięte musi 2395 65 | niż pożar Rzymu.~Mówił, że nawet augustianie zniechęceni, 2396 65 | augustianie zniechęceni, że Feniusz Rufus, drugi prefekt 2397 65 | ohydne rządy Tygellina i że cały ród Seneki doprowadzony 2398 65 | postępowaniem cezara tak ze starym mistrzem, jak i z 2399 65 | chcą zamianować konsulem. Że zaś w duszy przeciwny jest 2400 65 | Winicjuszowi - rzekł Petroniusz. - Ze względu na Winicjusza chciałbym 2401 65 | to? Czy nie spostrzegasz, że cezar znowu zbliża się do 2402 65 | Greków. Wyobraża sobie, że może go spotkać albo największy 2403 65 | Potrzebuje dobrej rady, a wie, że lepszej od ciebie nikt mu 2404 65 | pozorów. Lukan rozumie, że trzeba się śpieszyć. - Na 2405 65 | powiedziałeś: "Lukan rozumie, że trzeba się śpieszyć." Z 2406 65 | rozmawiał z nim równie długo jak ze mną, o czym chcesz.~- Dlaczego?~- 2407 65 | więc może będzie się liczył ze mną.~I postanowił spróbować 2408 65 | augustianie słuchali tej rozmowy ze skupieniem, aby pochwytawszy 2409 65 | nie żył - rzekł Nero - i że narodzę się dopiero w Grecji.~- 2410 65 | odrzekł Petroniusz.~- Ufam, że tak się stanie i że Apollo 2411 65 | Ufam, że tak się stanie i że Apollo nie okaże się zazdrosnym. 2412 65 | rzekł:~- Pozwolisz, boski, że wpierw wyprawię ucztę weselną, 2413 65 | Winicjuszowi poślubić , że zaś wyroki twoje, jak wyroki 2414 65 | zaś rzekłeś, Petroniuszu, że wyroki jego niecofnione. 2415 65 | nie będziesz twierdził, że ona podpaliła Rzym, bo zresztą, 2416 65 | Tygellinus spojrzał na niego ze zdziwieniem.~- Petroniusz 2417 65 | domu był już tak pewien, że nadszedł kres życia Ligii, 2418 66 | gdy rozeszła się wieść, że nadchodzi koniec igrzysk 2419 66 | nadchodzi koniec igrzysk i że ostatni chrześcijanie mają 2420 66 | człowiek, domyślali się bowiem, że nie będzie to zwykłe przedstawienie 2421 66 | zwykłe przedstawienie i że cezar postanowił wyprawić 2422 66 | Niektórzy przypuszczali wprost, że Nero odda lub może już oddał 2423 66 | Winicjuszowi: przypomniano sobie, że była zakładniczką której 2424 66 | poczęto znów sobie szeptać, że jednak nastąpi zapewne coś 2425 66 | dziewcząt. Spostrzeżono także, że w samym amfiteatrze zostały 2426 66 | Flawiusz znany dotychczas ze ślepego przywiązania do 2427 66 | Nerona. Zrozumiano wówczas, że cezar pragnie się na wszelki 2428 66 | ciało, domyślił się bowiem, że Petroniusz nie pyta bez 2429 66 | ślubem, ale teraz poznał, że inna rzecz jest myśleć z 2430 66 | rozkazy były tak surowe, że żołnierze, nawet znajomi, 2431 66 | Winicjuszowi wydawało się, że niepewność zabije go wprzód, 2432 66 | mu się jeszcze nadzieja, że może Ligii nie ma w amfiteatrze 2433 66 | Ligii nie ma w amfiteatrze i że wszystkie obawy płonne. 2434 66 | czepiał się tej nadziei ze wszystkich sił. Mówił sobie, 2435 66 | wszystkich sił. Mówił sobie, że Chrystus mógł przecie 2436 66 | Dawniej zgodził się już był ze wszystkim na Jego wolę, 2437 66 | niego zwracano, poznał, że najstraszniejsze przypuszczenia 2438 66 | Przedtem ani domyślał się, że ta chwila, gdy zmieni się 2439 66 | dzieje, miał jednak poczucie, że jeśli ujrzy mękę Ligii, 2440 66 | widzów, a jednocześnie czuł, że żądzą obraża znowu Chrystusa 2441 66 | głowę błyskawice nadziei, że to wszystko, przed czym 2442 66 | niezmiernym rozżaleniu, że ów, który mógł jednym słowem 2443 66 | ufała Mu i umiłowała Go ze wszystkich sił swego czystego 2444 66 | czystego serca. I myślał dalej, że oto ona tam leży w ciemnym 2445 66 | oburącz chwycił się myśli, że jednak tylko wiarą może 2446 66 | sposób! Wszak Piotr mówił, że wiarą ziemię można wzruszyć 2447 66 | tężeć. Wówczas pomyślał, że błaganie jego zostało wysłuchane, 2448 66 | oto umiera. Wydało mu się, że Ligia niezawodnie musiała 2449 66 | musiała już także umrzeć i że Chrystus bierze ich w ten 2450 66 | go nie do wytrzymania to, że cezar patrzył przez szmaragd 2451 66 | większości widzów wiadomo było, że to jest człowiek, który 2452 66 | człowieka podobniejszy, ze skupioną, a zarazem smutną 2453 66 | widząc pustą arenę spoglądał ze zdziwieniem swymi niebieskimi 2454 66 | po raz ostatni nadzieją, że może czeka go krzyż, lecz 2455 66 | gotowego dołu, pomyślał, że niegodny jest tej łaski 2456 66 | niegodny jest tej łaski i że przyjdzie mu umrzeć inaczej, 2457 66 | umierających jak owce. Zrozumiano, że jeśli olbrzym nie zechce 2458 66 | gdy spotka się oko w oko ze śmiercią.~Jakoż nie czekano 2459 66 | cudu!~I nie czuł nawet, że w tej chwili Petroniusz 2460 66 | głowę togą. Zdawało mu się, że to śmierć lub ból przesłania 2461 66 | rozszalałemu zwierzęciu.~Ze wszystkich piersi wyrwał 2462 66 | patrzącym zdawało się, że widzą jakiś obraz przedstawiający 2463 66 | natężenie dwóch zmagających się ze sobą sił. Tur zarył się 2464 66 | jakby sami zmagali się ze zwierzęciem. W cyrku słychać 2465 66 | rozsadzić. Wszystkim wydało się, że walka trwa wieki.~A człowiek 2466 66 | ozwał się z areny, po którym ze wszystkich piersi wyrwał 2467 66 | cisza. Ludzie mniemali, że śnią, oto potworna głowa 2468 66 | jeszcze silniej. Widać było, że zbiera resztę swych nadludzkich 2469 66 | swych nadludzkich sił, ale że mu już ich nie na długo 2470 66 | boleśniejszy ryk tura pomieszał się ze świszczącym oddechem piersi 2471 66 | zwierz zwalił się na ziemię ze skręconym śmiertelnie karkiem.~ 2472 66 | osobą.~On zaś zrozumiał, że tłum domaga się, by darowano 2473 66 | serca. Niektórzy mniemali, że to ojciec żebrze o zmiłowanie 2474 66 | chrześcijan. Zrozumiał wreszcie, że sprzeciwiać się dłużej było 2475 67 | przytomny. Powtarzał sobie, że Ligia jest ocalona, że nie 2476 67 | że Ligia jest ocalona, że nie grozi jej już ni więzienie, 2477 67 | więzienie, ni śmierć w cyrku, że nieszczęścia ich skończyły 2478 67 | skończyły się raz na zawsze i że zabiera do domu, by nie 2479 67 | więcej. I zdawało mu się, że to raczej początek jakiegoś 2480 67 | Przypominał sobie także, że do spoliarium, dokąd obaj 2481 67 | mu lekarz i zapewnił go, że dziewczyna żyje i żyć będzie. 2482 67 | rozpierała mu tak piersi, że chwilami słabł i wspierał 2483 67 | natchnął ten srogi lud, że ujął się za nią. Bądź Jego 2484 67 | więcej, gdyż nagle uczuł, że ogromny płacz wzbiera mu 2485 67 | obejrzeniu Ligii oświadczył, że nie poniosła żadnej ciężkiej 2486 67 | żadnej ciężkiej obrazy i że po przejściu osłabienia, 2487 67 | kolorowym światłem, sądziła, że chyba już nie na ziemi. 2488 67 | się jej rzeczą naturalną, że zatrzymali się gdzieś po 2489 67 | mu miłością tak ogromną. że zapamiętał się zupełnie. 2490 68 | pretorii, przypuszczał, że prawdopodobnie ów, nie mogąc 2491 68 | czułe serca i jestem pewny, że oczaruje ich pieśń taka.~ 2492 68 | temat do pieśni, a po wtóre, że mógł wysławić w niej samego 2493 68 | świat.~- I jesteś pewien, że się to spodoba w Achai? - 2494 68 | już teraz bowiem pewien, że Nero, którego całe życie 2495 68 | Sycylii. Zaszło coś takiego, że ze strony cezara nic wam 2496 68 | Zaszło coś takiego, że ze strony cezara nic wam nie 2497 68 | uczynisz tym słuszniej, że Pomponia leży chora. Mówił 2498 68 | tymczasem takie rzeczy, że ludzie o was zapomną, a 2499 68 | trwogach. Ligia mówiła mu, że Chrystus umyślnie przeprowadził 2500 68 | ku sobie, on zaś czuł, że to prawda i że nie pozostało


1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-2659

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License