Rozdzial

2501 68 |               zaś czuł, że to prawda i że nie pozostało w nim nic
2502 68 |         gorzkiego. Zdawało się obojgu, że całe lata przetoczyły się
2503 68 |      przetoczyły się nad ich głowami i że ta straszna przeszłość leży
2504 68 |                twarz myślał mimo woli, że to już nie ta Ligia, którą
2505 68 |              ramionami myślał w duszy, że ów cień z Pól Elizejskich
2506 68 |              uśpioną, wydawało mu się, że czuwa nad światem całym.~
2507 69 |     niewolnikami Petroniusza, słuchali ze skupieniem opowiadania Ursusa
2508 69 |        odchodzili z otuchą i nadzieją, że Chrystus nie pozwoli jednak
2509 69 |            jego nogi, on zaś witał ich ze wzruszeniem tym większym,
2510 69 |              wzruszeniem tym większym, że niewiele pozostało mu już
2511 69 |       Winicjusz i Ligia zauważyli też, że włosy jego pobielały zupełnie,
2512 69 |              Lecz oboje rozumieli już, że gdy Chrystus sam poddał
2513 69 |           tulili się do niego, czując, że to jest ostatnie może błogosławieństwo,
2514 69 |            Tygellinowi, sądził jednak, że ów zginął wraz z tysiącami
2515 69 |           wyznawców. Teraz wydało się, że dwaj naczelnicy nowej wiary
2516 69 |              Mamertyńskim więzieniu, i że całe oddziały pretorianów
2517 69 |              naznaczy?~Lecz nie mówił, że nie opuści Rzymu, i sam
2518 69 |                  I wahał się. Wierzył, że prawda żywa nie zginie i
2519 69 |        przeważyć, ale chwilami myślał, że nie przyszedł jeszcze jej
2520 69 |           Złości zżegło je, i widział, że walkę trzeba podjąć na nowo.
2521 69 |                zgięty wiekiem i pracą, że drżące jego ręce zaledwie
2522 69 |             Więc chwilami mówił sobie, że nie jemu mierzyć się z cezarem
2523 69 |           mierzyć się z cezarem Romy i że dzieła tego może dokonać
2524 70 |            wyżej na niebie, zsunął się ze wzgórz i toczy się po drodze.~
2525 70 |               Nazariusz widział tylko, że w dali drżą drzewa, jakby
2526 70 |             równinie.~I począł patrzeć ze zdziwieniem na Apostoła.~-
2527 70 |           Nazariuszowi wydała się już, że omdlał lub umarł, ale on
2528 70 |             wszyscy wierni przyjęli go ze zdumieniem i z trwogą tym
2529 70 |                i z trwogą tym większą, że właśnie o brzasku, zaraz
2530 70 |        liczniejsze tłumy. Zdawało się, że z każdej łzy męczeńskiej
2531 70 |              rodzą się nowi wyznawcy i że każdy jęk na arenie odbija
2532 70 |            miłości.~A Piotr zrozumiał, że ni cezar, ni wszystkie jego
2533 70 |                nie zmogą prawdy żywej, że nie zaleją jej ni łzy, ni
2534 70 |           zaleją jej ni łzy, ni krew i że teraz dopiero zaczyna się
2535 71 |            zajęcia, nie rozumieli zaś, że korowód ów nie składał się
2536 71 |              cichy i pogodny. Piotrowi ze względu na jego sędziwe
2537 71 |                krzyża, sądzono bowiem, że go udźwignąć nie zdoła,
2538 71 |           radością, iż wszyscy pojęli, że to nie ofiara idzie ku straceniu,
2539 71 |        otoczony przez lud i żołnierzy. Ze wszystkich stron podniosły
2540 71 |              Wszyscy jakby zapomnieli, że czeka go męka i śmierć.
2541 71 |                 ale w spokoju, czując, że od śmierci na Golgocie nie
2542 71 |      dotychczas nic równie wielkiego i że jako tamta odkupiła świat
2543 71 |                ludzie zatrzymywali się ze zdziwieniem na widok tego
2544 71 |               tysiące wyznawców. Czuł, że dzieła dokonał, i wiedział
2545 71 |               dokonał, i wiedział już, że ta Prawda, którą całe życie
2546 71 |             zaleje wszystko jak fala i że nic już powstrzymać jej
2547 71 |       podnosili się z grobów, myśleli, że i teraz nastąpią może jakieś
2548 71 |        wyznawcami, nie umiał odgadnąć, że istotnie stoi między nimi
2549 71 |          prawdziwy władca tego grodu i że miną cezarowie, przepłyną
2550 71 |            oddech w piersiach, sądząc, że chce przemówić, i nastała
2551 71 |             morzami założył, i myślał, że dobrze zarobił na spoczynek.
2552 71 |            także dzieła dokonał. Czuł, że siejby jego nie rozwieje
2553 71 |              Odchodził z tą pewnością, że w walce, którą jego Prawda
2554 71 |               mu się radością na myśl, że do owej muzyki świata dodał
2555 72 |           dawnemu, tak iż zdawało się, że to miasto, które podbiło
2556 72 |             najwyższych głów w Rzymie, że tym nawet, którzy widzieli
2557 72 |           ocalić. Zdawało się w końcu, że Nero umyślnie przebiera
2558 72 |            prawa ognia i wody dlatego, że niegdyś był mężem Poppei.
2559 72 |                jak bóstwu. Senatorowie ze drżeniem w duszy szli na
2560 73 |          Rzymie Domus Aurea. Być może, że świat nie oglądał dotąd
2561 73 |             jego ludzie, może dlatego, że nie masz w nich świątyń
2562 73 |                nie znana wam pociecha, że kiedyś, gdy spłynie czas
2563 73 |               jak i my, w Chrystusa, a że On miłość nakazał, więc
2564 73 |               niedola, bo jako światło ze słońca, tak szczęście z
2565 73 |              jutro?" Aleś ty mówił mi, że nasza prawda jest nieprzyjaciółką
2566 73 |                ja odpowiadam ci teraz, że gdybym od początku listu
2567 73 |              zdołał. Powiesz mi na to, że szczęście moje to Ligia!
2568 73 |            Ligia! Tak, drogi! Dlatego, że kocham jej duszę nieśmiertelną
2569 73 |              jej duszę nieśmiertelną i że oboje miłujemy się w Chrystusie,
2570 73 |           Ligią cieszymy się nadzieją, że cię ujrzymy niezadługo.
2571 73 |               Petroniusz wiedział już, że musi w niej paść, i rozumiał
2572 73 |         ministra. Oszczędzano go dotąd ze względu na wyjazd do Achai,
2573 73 |             począł tłumaczyć cezarowi, że Karynas przewyższa jeszcze
2574 73 |         smakiem i wiedzą Petroniusza i że lepiej od niego potrafi
2575 73 |           Tygellin przypominali sobie, że ten niby zniewieściały esteta, "
2576 73 |              wszystkiego, a wiedziano, że w Rzymie posiada miłość
2577 73 |              Sycylii, by podzielić się ze mną waszym chlebem i waszym
2578 73 |          czcijcie go. Ja myślę, drogi, że Ligię powrócił ci także
2579 73 |          człowiekiem, myślałbym nawet, że zaniechano dalszych prześladowań
2580 73 |       zaniechano dalszych prześladowań ze względu na twoje z nim powinowactwo
2581 73 |                 Skoro jednak mniemasz, że to Chrystus, nie będę się
2582 73 |              zaś wiarygodni mówili mi, że Chrystusa na własne ogldali
2583 73 |                 Ja razem z wami myślę, że to najuczciwszy z bogów.~
2584 73 |                pamiętam i zgadzam się, że gdyby na przykład Ahenobarbus
2585 73 |             mieszka gdzieś tak wysoko, że sami bogowie nie mogą jej
2586 73 |           bogowie nie mogą jej dojrzeć ze szczytu Olimpu. Tobie, carissime,
2587 73 |                 carissime, wydaje się, że wasz Olimp wyższy jeszcze,
2588 73 |              do końca ten list, sądzę, że przyznasz mi słuszność.~
2589 73 |                Charytek przysięgam ci, że choćbym chciał, nie potrafię.
2590 73 |             mnie prowadzisz, nie mogę. Że zaś nie chcę, a więc po
2591 73 |           wierzysz, jak Paweł z Tarsu, że kiedyś, z drugiej strony
2592 73 |                Paweł z Tarsu mówił mi, że dla Chrystusa trzeba się
2593 73 |               na takie inne za stary i że różami zawsze będą się cieszyły
2594 73 |                 Winicjuszu, twierdząc, że tylko wasze bóstwo uczy
2595 73 |              nasz wiedział przed wami, że gdy ostatnia czara wychylona,
2596 73 |               pogodnie. Plato powiada, że cnota jest muzyką, a życie
2597 74 |               Powiedz mu też ode mnie, że mu dziękuję z całej duszy,
2598 74 |           Służba poznała tylko z tego, że uczta będzie czymś nadzwyczajnym,
2599 74 |                do niej - czy ty wiesz, że od dawna już nie jesteś
2600 74 |               mówił dalej Petroniusz - że ta willa i ci niewolnicy,
2601 74 |       Petroniusz mógł istotnie sądzić, że ma przed sobą posąg wykuty
2602 74 |               Petroniusza i wiedzieli, że w porównaniu z nimi nawet
2603 74 |             Wielu wiedziało wprawdzie, że nad wykwintnym arbitrem
2604 74 |             lub jednym śmiałym słowem, że naprawdę nikt nie przypuszczał,
2605 74 |             Eunice, której powiedział, że chce umrzeć pogodnie, a
2606 74 |            Goście, wchodząc tu, czuli, że nie zawiśnie nad nimi ni
2607 74 |                dla gospodarza. Nic to, że wielu nie wierzyło w bogów.
2608 74 |                 Strząsając wino mówił, że strząsa tylko na cześć Pani
2609 74 |             Przyjaciele! Wybaczcie mi, że na uczcie z prośbą do was
2610 74 |              go głośno; drudzy mówili, że nawet sam Jowisz nie uczcił
2611 74 |           następuje:~"Wiem, o cezarze, że wyglądasz z niecierpliwością
2612 74 |      niecierpliwością mego przybycia i że twoje wierne serce przyjaciela
2613 74 |          dniami i nocami za mną. Wiem, że obsypałbyś mnie darami,
2614 74 |           matki, żony, brata i Seneki, że przybyć do ciebie nie mogę.
2615 74 |                 Och, nie myśl, proszę, że mnie zraziło to, iżeś zabił
2616 74 |          struchleli, wiedzieli bowiem, że gdyby Nero państwo utracił,
2617 74 |              okrutnym. Zrozumieli też, że człowiek, który taki list
2618 74 |          samych obleciał strach blady, że takiego listu słuchali.~
2619 74 |                potrzebuje się chwalić, że tego listu wysłuchał, ja
2620 74 |                 Panie, czyś ty myślał, że ja cię opuszczę? Gdyby bogowie
2621 74 |                i odpowiedział:~- Pójdź ze mną. Potem zaś dodał:~-
2622 74 |               której poeta skarży się, że znalazł raz pod drzwiami
2623 74 |           chwilę żyły, albowiem mówił, że morzy go sen i chciałby
2624 74 |              Przyjaciele, przyznajcie, że razem z nami ginie... Lecz
2625 74 |            posągów, zrozumieli dobrze, że z nimi razem ginie to, co
2626 Epi|         duszącej go zmory. Wspomniano, że wśród legij nieraz już,
2627 Epi|            mimo woli wyobrażali sobie, że żadna siła takiej potęgi
2628 Epi|              wszczepiło się mniemanie, że przyszedł kres cnocie i
2629 Epi|             cnocie i rzeczom poważnym, że nadszedł czas tańca, muzyki,
2630 Epi|               muzyki, rozpusty, krwi i że odtąd tak płynąć już musi
2631 Epi|         dopiero gdy Helius doniósł mu, że dalsza zwłoka może go o
2632 Epi|               Tygellinus tłumaczył mu, że dawne bunty legionów nie
2633 Epi|                są mego śpiewu." Mówił, że pierwszym jego obowiązkiem
2634 Epi|              wreszcie doszła go wieść, że Windeks ogłosił go lichym
2635 Epi|                sam był upojony i pytał ze wzruszeniem otaczających
2636 Epi|          tryumfie? Myśl, by ktokolwiek ze śmiertelnych śmiał podnieść
2637 Epi|           wydawać w dniu tego tryumfu, że nie tylko cezar i miasto,
2638 Epi|   niebezpieczeństwo. Najbliżsi widząc, że zamiast starać się o środki
2639 Epi|            głowy. Inni atoli mniemali, że tylko zagłusza siebie i
2640 Epi|                a zarazem ściągać legie ze Wschodu. Czasem znów myślał,
2641 Epi|           Wschodu. Czasem znów myślał, że nie wojną, ale śpiewem skończy
2642 Epi|               Oto legioniści otoczą go ze łzami w oczach, on zaś zanuci
2643 Epi|               krew; czasem oświadczał, że poprzestanie na wielkorządztwie
2644 Epi|              albo rozczulał się myślą, że jako wędrowny śpiewak będzie
2645 Epi|      spienionym koniu goniec donosząc, że w samym mieście żołnierze
2646 Epi|           Chcieli, by uciekał, mówiąc, że nie ma chwili do stracenia,
2647 Epi|        zaprzeczyć, ostrzegli go tylko, że zanim zdoła dojść do Forum,
2648 Epi|              na szczątki, i zagrozili, że jeśli natychmiast na koń
2649 Epi|              Nero zrozumiał na koniec, że zbliża się godzina śmierci.
2650 Epi|               wyrzuty sumienia. Mówił, że widzi przed sobą ciemność
2651 Epi|            potomności. Chwilami mówił, że chce umrzeć, i wołał o Spikulusa,
2652 Epi|             który zabijał najzręczniej ze wszystkich gladiatorów.
2653 Epi|           czcze i dziecinne. Wiedział, że idzie śmierć, i nie wierzył
2654 Epi|                ukrywali mu już dłużej, że czas umrzeć, więc kazał
2655 Epi|                i aktorskim oświadczył, że chwila jeszcze nie nadeszła,
2656 Epi|              ginie!" - powtarzał jakby ze zdumieniem.~Tymczasem przybył
2657 Epi|           goniec Faona z doniesieniem, że senat wydał już wyrok i
2658 Epi|                senat wydał już wyrok i że parricida ma być ukarany
2659 Epi|                bojaźliwą i widać było, że nigdy nie ośmieli się zagłębić