Rozdzial

   1 1  |                 wracało mu siły, tak że z elaeothesium, to jest z
   2 1  |                 z elaeothesium, to jest z ostatniego kąpielowego przedziału,
   3 1  |              jeszcze jakby wskrzeszony, z oczyma błyszczącymi dowcipem
   4 1  |                że sam Otho nie mógł się z nim porównać, i prawdziwy,
   5 1  |                  przebudował i urządził z tak nadzwyczajnym smakiem,
   6 1  |               obszerniejsze i urządzone z nierównie większym przepychem.~
   7 1  |       błaznowaniem Watyniusza brał wraz z Neronem, Lukanem i Senecjonem
   8 1  |                kształtne ciało - on zaś z zamkniętymi oczyma czekał,
   9 1  |           pogoda jest piękna, połączona z lekkim powiewem od Gór Albańskich,
  10 1  |              Winicjusz, przybyły świeżo z Azji Mniejszej, przyszedł
  11 1  |           Winicjusza, męża konsularnego z czasów Tyberiuszowych. Młody
  12 1  |               pewną słabość, graniczącą z przywiązaniem, albowiem
  13 1  |         Stanowiło to dziwną sprzeczność z charakterem człowieka słynnego
  14 1  |                 Wysłał mnie tam Korbulo z rozkazem ściągnięcia posiłków.~-
  15 1  |             Znałem tam jedną dziewczynę z Kolchidy, za którą oddałbym
  16 1  |              rozmowy i jął wypytywać go z pewną troskliwością o zdrowie.~
  17 1  |           rozumują tak jak ja. Wszyscy! Z wyjątkiem może mulników,
  18 1  |             miałem także do czynienia i z asklepiadami, gdym zeszłego
  19 1  |                 tunikę wstąpił do wanny z letnią wodą, albowiem Petroniusz
  20 1  |      spoglądając na młode, jakby wykute z marmuru ciało Winicjusza. -
  21 1  |                 człowiek uśmiechnął się z zadowoleniem i począł zanurzać
  22 1  |                gdy skończył i oddał się z kolei epilatorom, wszedł
  23 1  |               epilatorom, wszedł lector z puszką brązową na brzuchu
  24 1  |            wierszy lepszych od cezara i z tego powodu boję się trochę
  25 1  |              szuka tam obecnie - siebie z obawą, a znajomych z przyjemnością.
  26 1  |             siebie z obawą, a znajomych z przyjemnością. W księgarni
  27 1  |           Tworzyłbym wierne sobie legie z tamtejszych górali. To tędzy
  28 1  |            śmiałbym się na jego miejscu z Poppei, śmiałbym się z Miedzianobrodego
  29 1  |          miejscu z Poppei, śmiałbym się z Miedzianobrodego i formowałbym
  30 1  |        formowałbym sobie legie, ale nie z Iberów, tylko z Iberek.
  31 1  |                 ale nie z Iberów, tylko z Iberek. Co najwyżej, pisałbym
  32 1  |              tam na kąpiących się. Dwie z nich, Murzynki, podobne
  33 1  |          podobne do wspaniałych posągów z hebanu, poczęły maścić ich
  34 1  |              podobne greckie dziewczyny z Kos, czekały jako vestiplicae,
  35 1  |                Na to Petroniusz odrzekł z pewną przyjazną niedbałością:~-
  36 1  |                na chwilę o dziewczynach z Kos i podniósłszy żywo głowę,
  37 1  |                  O tym właśnie chciałem z tobą mówić.~- Dlaczego?
  38 1  |               domu Ligią, gdyż pochodzi z narodu Ligów, a ma swoje
  39 1  |              przysięgam ci na tę pianę, z której powstała Afrodyta,
  40 1  |                Swebów, który, wypędzony z kraju, długi czas przesiadywał
  41 1  |              tęgim człowiekiem, rządził z początku dobrze i prowadził
  42 1  |          barbarzyńcy wyciągają na wojny z żonami i dziećmi... Otóż
  43 1  |                 poległ, za czym odeszli z łupami, a zakładniczki zostały
  44 1  |                 Hister, nie wiedząc, co z nim robić, odesłał do rządcy
  45 1  |                  Ów po ukończeniu wojny z Kattami wrócił do Rzymu,
  46 1  |            można było uważać za brankę, z kolei i Pomponiusz nie wiedział,
  47 1  |             Pomponiusz nie wiedział, co z nią zrobić, a wreszcie oddał
  48 1  |                jeśli cię łudzi swoboda, z jaką ja sam o mojej żądzy
  49 1  |                 powiedzieć, że wracając z Azji przespałem jedną noc
  50 1  |              rzeczy. Eros wywołał świat z chaosu. Czy dobrze uczynił,
  51 1  |              nią Aulusowi sto dziewcząt z nogami pobielonymi wapnem
  52 1  |         rozejrzał w położeniu i pomówił z Plaucjuszem...~- Zbytnie
  53 1  |              tylko o to chodzi, pomówię z Plaucjuszem. jak tylko przeniosą
  54 1  |                był miły - odrzekł na to z żywością Winicjusz - ale
  55 1  |         przedstawiający go jako Hermesa z posochem w dłoni.~Po czym
  56 1  |                twarzach owych dziewcząt z Kos, które układały teraz
  57 1  |                teraz fałdy jego togi, a z których jedna, imieniem
  58 1  |           kochająca, patrzyła mu w oczy z pokorą i zachwytem.~Lecz
  59 1  |             poczęły uprzątać epilichnia z woniami. Lecz w tejże chwili
  60 1  |                  a na to wezwanie jedna z Greczynek, Frygijki i dwie
  61 2  |   Kapitolińskiego i nie pocznie patrzeć z ukosa na Forum. Jesienią
  62 2  |               ty ją znasz - inaczej jak z widzenia? Mówiłżeś z nią?
  63 2  |                jak z widzenia? Mówiłżeś z nią? Wyznałżeś jej swą miłość?~-
  64 2  |                 ich nie jedzą wychodząc z zasady, że każdy zjedzony
  65 2  |               gdy na nasze maniple szły z wyciem chmury Partów, ale
  66 2  |                 spojrzał na niego jakby z pewną zazdrością.~- Szczęśliwy! -
  67 2  |               nieco, rzekłem, że wracam z Azji, żem wybił rękę pod
  68 2  |               zdejm temu chłopcu opaskę z oczu, którą zawiązał Eros,
  69 2  |             grotem lub nie coś takiego, z czego mógłbyś poznać, że
  70 2  |             błyszczały barwne tryglify, z tympanów wychylały się rzeźbione
  71 2  |                 rojów motyli lub żuków. Z góry, przez ogromne stopnie,
  72 2  |                wino lub wodę pomieszaną z figowym sokiem, oszustów
  73 2  |           tłumaczów snów. Gdzieniegdzie z gwarem rozmów i nawoływań
  74 2  |               to wzbijając się chwilowo z rozgłośnym szumem skrzydeł
  75 2  |            powtarzała w głos ich imiona z dodatkiem przezwisk, szyderstw
  76 2  |              nie był w mieście, patrzył z pewną ciekawością na owo
  77 2  |           olbrzymich jasnowłosych ludzi z dalekiej północy, Brytanów,
  78 2  |                 pustyń arabskich, Żydów z zapadłą piersią, Egipcjan
  79 2  |               zapadłą piersią, Egipcjan z wiecznym, obojętnym uśmiechem
  80 2  |                Numidów, i Afrów; Greków z Hellady, którzy na równi
  81 2  |                Hellady, którzy na równi z Rzymianami władali nad miastem,
  82 2  |                 i szalbierstwem, Greków z wysp i z Azji Mniejszej,
  83 2  |          szalbierstwem, Greków z wysp i z Azji Mniejszej, i z Egiptu,
  84 2  |              wysp i z Azji Mniejszej, i z Egiptu, i z Italii, i z
  85 2  |                Mniejszej, i z Egiptu, i z Italii, i z Narbońskiej
  86 2  |                 z Egiptu, i z Italii, i z Narbońskiej Galii. W tłumie
  87 2  |             Galii. W tłumie niewolników z podziurawionymi uszami nie
  88 2  |         przekupniów i kapłanów Serapisa z palmowymi gałęziami w ręku,
  89 2  |                  i tanecznic wschodnich z jaskrawymi mitrami, i sprzedających
  90 2  |                Sekunda, za to, iż jeden z nich zabił tego okrutnika
  91 2  |                 lud, który wzburzył się z powodu tej rzezi, kochał
  92 2  |             sobie ulżyć, używa pałeczki z kości słoniowej, którą zasuwa
  93 2  |                potem chwalić, jeśli nie z czystym sumieniem, to z
  94 2  |                 z czystym sumieniem, to z czystym żołądkiem.~Ta rzekłszy
  95 2  |              słowem: "Salve!"~Po drodze z drugiej sieni, zwanej ostium,
  96 2  |                Rzymie o półmisek rydzów z Noricum. Sądzono ją sądem
  97 2  |                 bywał, spoglądał naokół z pewnym zdziwieniem i jakby
  98 2  |              pewnym zdziwieniem i jakby z poczuciem zawodu, albowiem
  99 2  |                 raczej wesołe wrażenie. Z góry przez duży otwór wpadał
 100 2  |         wodotrysku. Kwadratowa sadzawka z fontanną w środku, przeznaczona
 101 2  |              których ukryte były donice z liliami, i wśród pęków liści
 102 2  |              jednym rogu odlana również z brązu łania pochylała swą
 103 2  |              napić. Podłoga atrium była z mozaiki; ściany, częścią
 104 2  |                   i właśnie zwrócił się z tą uwagą do Winicjusza,
 105 2  |               do wieczornych dni życia, z głową pobieloną szronem,
 106 2  |           zdziwienie, a nawet niepokój, z powodu niespodziewanego
 107 2  |         pierwszych powitaniach oznajmił z całą wymową i swobodą, na
 108 2  |              zresztą ośmieliła go dawna z Aulosem znajomość.~Aulos
 109 2  |            koniecznie posłać centuriona z przyjacielskim zleceniem,
 110 2  |            tejże świątyni przepowiadają z tego powodu upadek miasta
 111 2  |              nigdy donosicielem i można z nim było rozmawiać z zupełnym
 112 2  |              można z nim było rozmawiać z zupełnym bezpieczeństwem.
 113 2  |                do ogrodu, który widniał z dala jak jasny obraz, ujęty
 114 2  |       Petroniusz - pozwól nam posłuchać z bliska tego szczerego śmiechu,
 115 2  |              zwani spheristae, zbierali z ziemi i podawali im do rąk.
 116 2  |                Winicjusza przybiegł się z nim witać, ów zaś przechodząc
 117 2  |                 dziewczyną, która stała z piłką w ręku; z włosem nieco
 118 2  |             która stała z piłką w ręku; z włosem nieco rozwianym,
 119 2  |                Grecyna; poszli się więc z nią witać. Petroniuszowi,
 120 2  |               gdy na przykład rozmawiał z Kalwią Kryspinillą, ze Skrybonią,
 121 2  |              Kryspinillą, ze Skrybonią, z Walerią, Soliną i innymi
 122 2  |             Soliną i innymi niewiastami z wielkiego świata.- Po przywitaniu
 123 2  |         zapominać." Petroniusz mówił to z pewną nawet szczerością,
 124 2  |           Grecyna, jakkolwiek schodziła z południa życia, zachowała
 125 2  |               domu zaprzyjaźnił się był z nim nadzwyczajnie, zbliżywszy
 126 2  |            padołu,~Błogosławiony ojciec z matką twą pospołu, ~Błogosławieni
 127 2  |                 którą stojąca naprzeciw z wzniesionymi ramionami Ligia
 128 2  |             wówczas, gdy rozum niemieje z podziwu i własnych słów
 129 2  |              Tytusa? Mówią, że zaledwie z chłopięcego wieku wyszedłszy
 130 2  |             usta kochane... Więc miłość z bogami nas równa - o Ligio!...~
 131 2  |                już było poprzednio, ale z czego nie umiała sobie zdać
 132 2  |          odblaskach, pochylony nad nią, z prośbą drgającą w oczach,
 133 2  |                 świątyń. - On zaś objął z lekka palcami jej rękę powyżej
 134 2  |      wieczornego chłodu i nie żartujcie z Libityną...~- Nie - odrzekł
 135 2  |                  Jeszcze liść nie opada z drzew i nad miastem śmieje
 136 2  |          Kampanię, wówczas kto wie, czy z całym domem nie przeniesie
 137 2  |              Rzym, Plaucjuszu? - spytał z nagłym niepokojem Winicjusz.~-
 138 2  |             jakaś pogoda płynąca wprost z takiego życia, jakim tu
 139 2  |                jakim tu wszyscy żyli. I z pewnym zdziwieniem pomyślał,
 140 2  |             zorzy wieczornej i odrzekła z prostotą:~- Nad światem
 141 3  |                się w lektyce sam na sam z Winicjuszem. - Jeśli jej
 142 3  |               Pomponia rozmyślała sobie z Seneką lub z Kornutusem
 143 3  |           rozmyślała sobie z Seneką lub z Kornutusem nad tym, czym
 144 3  |               klatce. Ja chciałem mówić z nią i z Placjuszem o czym
 145 3  |               Ja chciałem mówić z nią i z Placjuszem o czym innym.
 146 3  |                 Rozkażę ćwiczyć którego z niewolników i będę słuchał
 147 3  |                  Masz zachcianki cieśli z Subury.~- Wszystko mi jedno.
 148 3  |                Oto, że ona mnie zdradza z moim własnym wyzwoleńcem,
 149 3  |            większy niż cezar! - zawołał z uniesieniem Winicjusz.~
 150 4  |               zanieść na Palatyn i miał z Neronem poufną rozmowę,
 151 4  |              zwiastunami śmierci. Toteż z chwilą, w której centurion
 152 4  |             jakieś ciche wyrazy; Ligia, z twarzą bladą jak płótno,
 153 4  |                Aulus czepiał się togi - z korytarzy, z pokoi leżących
 154 4  |                 się togi - z korytarzy, z pokoi leżących na piętrze
 155 4  |           przeznaczonych dla służebnic, z czeladnej, z łaźni, ze sklepionych
 156 4  |                 służebnic, z czeladnej, z łaźni, ze sklepionych dolnych
 157 4  |           sklepionych dolnych mieszkań, z całego domu poczęły się
 158 4  |              orla twarz stała się jakby z kamienia wykutą. Po chwili,
 159 4  |               się pożegnać.~I usunął ją z lekka - ona zaś rzekła:~-
 160 4  |              kolana, poczęła się modlić z tą siłą jaką jedynie bojaźń
 161 4  |              jego podwładny i towarzysz z wojen brytańskich.~- Witaj,
 162 4  |                    Witaj, Hasto, i mów, z jakim zleceniem przychodzisz.~-
 163 4  |            własne nasze dziecko i oboje z Pomponią miłujemy cię jak
 164 4  |                  Otóż cezar zabiera cię z naszego domu.~Wódz mówił
 165 4  |                  we drzwiach, wiodących z korytarza do oecus, poczęły
 166 4  |                 rzekł.~I prędko wyszedł z powrotem do atrium, by nie
 167 4  |           własnej córki, by ją wyzwolić z rąk Appiusza; dawniej jeszcze
 168 4  |         przypłacić. Kto czysty wychodzi z przybytku zepsucia, tym
 169 4  |               zmartwychwstaje się tylko z grobu, za którym nie władnie
 170 4  |             może chwila rozłączenia się z nimi, stokroć większego
 171 4  |               oecus, poczęła się żegnać z małym Plaucjuszem - ze staruszkiem
 172 4  |          wszystkimi niewolnikami.~Jeden z nich, wysoki i barczysty
 173 4  |              który w swoim czasie razem z matką Ligii i z nią przybył
 174 4  |            czasie razem z matką Ligii i z nią przybył z inną ich służbą
 175 4  |             matką Ligii i z nią przybył z inną ich służbą do obozu
 176 4  |                domina! Pozwólcie mi iść z moją panią, abym jej służył
 177 4  |           orszak, który przechodzi wraz z nią pod opiekę cezara. Tu
 178 4  |             czytuje chciwie listy Pawła z Tarsu. Wiadomym jej było
 179 4  |             Prosił jednakże o pośpiech, z obawy by nie być posądzonym
 180 4  |            tymczasem zaś zamknąwszy się z Pomponią w przyległej do
 181 4  |              wpuścić przez próg którego z tych ludzi bez czci i sumienia.
 182 4  |        nałożnicę im chodzi.~I mowa jego z gniewu, z bezsilnej wściekłości
 183 4  |           chodzi.~I mowa jego z gniewu, z bezsilnej wściekłości i
 184 4  |                 bezsilnej wściekłości i z żalu za przybranym dzieckiem
 185 4  |            teraz nie umiał się pogodzić z myślą, iż ją stracił. Prócz
 186 5  |               cezar zajęty jest śpiewem z lutnistą Terpnosem i że~
 187 5  |               na przyszłość widzieć się z nim. Natomiast Seneka, jakkolwiek
 188 5  |                Może pieniędzmi można by z nimi coś wskórać, może także
 189 5  |              stary mędrzec począł mówić z gryzącą ironią, którą zwracał
 190 5  |          matkobójcy i nie złożyć życzeń z powodu uduszenia Oktawii.
 191 5  |                 u pasa, zaczerpnął wody z fontanny impluvium, odświeżył
 192 5  |                Wodociągi prowadzą ją aż z Gór Albańskich i chcąc ją
 193 5  |                że wyznawca zasad Zenona z Citium inną powinien był
 194 5  |               był iść drogą, i cierpiał z tego powodu więcej niż z
 195 5  |                z tego powodu więcej niż z obawy samej śmierci.~Lecz
 196 5  |              ulega, i sam wreszcie użyj z nim całej wymowy, jaką cię
 197 5  |                Seneka - jesteśmy ludzie z dwóch przeciwnych obozów.
 198 5  |          wówczas zawstydzi się. Gdy się z nim zobaczę, powiem mu: "
 199 5  |                 zastał fechtującego się z domowym lanistą. Aulusa,
 200 5  |        żołnierza, że Petroniusz zadrwił z niego i że albo podarkiem
 201 5  |              mnie", wybiegł jak szalony z atrium i leciał do Petroniusza
 202 5  |                Aulos zaś wrócił do domu z pewną otuchą. Sądził, że
 203 5  |              odzywały się kroki którego z niewolników, sądzili, że
 204 5  |          kochane dziecko, i gotowi byli z głębi duszy pobłogosławić
 205 5  |                 Co się stało, stało się z woli cezara, przed którą
 206 6  |             piszącego wyrwał mu trzcinę z ręki, złamał ją, cisnął
 207 6  |                chrapliwym głosem:~- Coś z nią uczynił? Gdzie ona jest?~
 208 6  |                 je obie w swojej jednej z siłą żelaznych kleszczy,
 209 6  |             kleszczy, rzekł:~- Ja tylko z rana jestem niedołęgą, a
 210 6  |           widzisz, od żelaza, więc choć z twego jednego ramienia można
 211 6  |               naprzód o wydobycie Ligii z domu Aulusów, a po wtóre
 212 6  |           postara się ją jak najprędzej z pałacu wyprawić. Ja zaś
 213 6  |          wyprawić. Ja zaś mówiłem dalej z niechcenia Miedzianej Brodzie: "
 214 6  |                Poppea pogadałaby o niej z Lokustą, ale przez kilka
 215 6  |             chwilą centurion był u mnie z wiadomością, że odprowadził
 216 6  |               wprost w oczy Winicjusza, z wyrazem chłodnym i zuchwałym,
 217 6  |             dobry, zacny, i dziękuję ci z całej duszy. Pozwól mi tylko
 218 6  |           Dobrze. Ale Lizypp utworzyłby z was cudowne grupy. Oboje
 219 7  |                istotę zgoła bezbronną i z tego powodu pozostawiano
 220 7  |                 się nawet usunięcia jej z pałacu.~Ponieważ jednak
 221 7  |         wyzwoleńcy, nie tylko zasiadali z Klaudiuszem do uczt, ale
 222 7  |               już przestał się rachować z jakimikolwiek względami.
 223 7  |               czarach sami radzi drwili z własnych bogów, obok nich
 224 7  |         hałastra, złożona ze śpiewaków, z mimów, muzyków, tancerzy
 225 7  |           muzyków, tancerzy i tancerek, z poetów, którzy deklamując
 226 7  |          wierszy cezarowych spaść mogą, z filozofów-głodomorów odprowadzających
 227 7  |           bajarzy, trefnisiów, wreszcie z przeróżnych, pasowanych
 228 7  |                 wielkich rodów i hołota z bruku miejskiego, potężni
 229 7  |              przejściu, walczyły w niej z chęcią oporu. Bała się cezara,
 230 7  |            jednak duszę młodą, nieobytą z psuciem, i wyznając wysoką
 231 7  |                opór i nie iść na ucztę. Z jednej strony strach i niepokój
 232 7  |              głośno gadały w jej duszy, z drugiej rodziła się w niej
 233 7  |                Widziała się męczennicą, z ranami w rękach i stopach,
 234 7  |              wahaniach spojrzała na nią z takim zdumieniem, jakby
 235 7  |                 które nie wie, co mówi. Z własnych oto słów Ligii
 236 7  |                 ja czytałam listy Pawła z Tarsu, i ja wiem, że nad
 237 7  |          jeszcze dziewczątkiem, a która z Tyberiuszowego rozkazu musiała
 238 7  |         dobrowolnie zguby i nie drażnij z błahego powodu ziemskiego,
 239 7  |             okrutnego boga.~Akte mówiła z wielką litością i nawet
 240 7  |                 wielką litością i nawet z uniesieniem, a mając z natury
 241 7  |            nawet z uniesieniem, a mając z natury wzrok nieco krótki,
 242 7  |                  Ligia zaś, narzuciwszy z ufnością dziecka ręce na
 243 7  |                następnie uwolniwszy się z ramion dziewczyny odpowiedziała:~-
 244 7  |                 i mówić do siebie jakby z rozpaczą:~- Nie! I on nie
 245 7  |            chodzić ze ściśniętymi jakby z bólu rękoma i twarzą bezradną.~
 246 7  |             rzadko śmie być przeciwnego z nim zdania.~- Ach, Akte! -
 247 7  |               Nero zażądał wydania mnie z jego namowy.~- To byłoby
 248 7  |               Aulusów nie poznałaś kogo z bliskich cezara?~- Widywałam
 249 7  |      Petroniusza, który wrócił niedawno z Armenii.~- Czy myślisz,
 250 7  |           wczytywania się w listy Pawła z Tarsu, zostało wiele jeszcze
 251 7  |              pełnych, utworzonych jakby z perłowej masy i róży, nie
 252 7  |      odstąpiwszy kilka kroków, patrzyła z zachwytem na tę niezrównaną,
 253 7  |                  ze ściśniętymi kolany, z rękoma na piersi i ze spuszczonymi
 254 7  |              jej ciało wonnymi olejkami z Arabii, a następnie przyoblekła
 255 7  |               ręce niewolnic, by czuwać z daleka nad czesaniem. Dwie
 256 7  |                 bocznego kryptoportyku, z którego widać było główną
 257 7  |          dziedziniec otoczony kolumnadą z numidyjskiego marmuru.~Stopniowo
 258 7  |              peplumy i stole spływające z wdziękiem ku ziemi miękkimi
 259 7  |              słońca. Olbrzymi Herkules, z głową jeszcze w świetle,
 260 7  |                przez kolumnę, spoglądał z góry na ów tłum. Akte pokazywała
 261 7  |           togach, w barwnych tunikach i z półksiężycami na obuwiu,
 262 7  |          fantastyczne wschodnie stroje, z włosami upiętymi w wieże,
 263 7  |           pałacu, i tych ludzi. Oto tam z dala widać kryptoportyk,
 264 7  |          podziemie, w którym gryzł ręce z głodu młodszy Drusus; tam
 265 7  |                ze strachu Gemellus, tam z konwulsji Klaudiusz, tam
 266 7  |               ów cudny świat przyciągał z coraz większą siłą jej oczy,
 267 7  |            Numida w pierzastym hełmie i z wielkimi złocistymi kółkami
 268 7  |                szmer rozmów mieszał się z pluskiem fontanny, której
 269 7  |              blasków warkocze, spadając z wysoka na marmury, rozbijały
 270 7  |             rozbijały się na nich jakby z łkaniem.~Akte przestała
 271 7  |                  że wielki ciężar spadł z jej serca. Uczuła się mniej
 272 7  |           widzenia Winicjusza i rozmowy z nim zgłuszyła inne głosy,
 273 7  |                  znajomy głos ozwał się z drugiej strony:~- Bądź pozdrowiona,
 274 7  |             pozdrowiona, najpiękniejsza z dziewic na ziemi i z gwiazd
 275 7  |     najpiękniejsza z dziewic na ziemi i z gwiazd na niebie! Bądź pozdrowiona,
 276 7  |             niżej starannie oczyszczone z włosów, gładkie, lecz zbyt
 277 7  |                 Na głowie nosił wieniec z róż. Ze swymi zrośniętymi
 278 7  |          zrośniętymi nad nosem brwiami, z przepysznymi oczyma i smagłą
 279 7  |              Wzrok jego ześlizgiwał się z jej twarzy na szyję i obnażone
 280 7  |               jej istotą, poczęła mówić z nim i wypytywać go o wszystko,
 281 7  |                 niej powrócić. Umarłaby z tęsknoty i niepokoju, gdyby
 282 7  |                 dobre, słodkie, płynące z głębi duszy, dźwięczne jak
 283 7  |             Uspokoił ją, obiecał wyrwać z domu cezara, obiecał, że
 284 7  |            przedtem u Aulosów rozmawiał z nią tylko ogólnie o miłości
 285 7  |           pierwszy słyszała takie słowa z męskich ust i w miarę ,
 286 7  |            niezmierna radość miesza się z niezmiernym niepokojem.
 287 7  |               usta rozchyliły się jakby z podziwu. Brał ją strach,
 288 7  |               Ligia.~On zaś mówił dalej z oczyma zaszłymi mgłą: -
 289 7  |             głos Akte, która spoczywała z drugiej strony Ligii:~-
 290 7  |              przeszkodzić jego rozmowie z Ligią.~Więc podniósłszy
 291 7  |           chwilę wzrok jego spotkał się z oczyma Ligii i serce dziewczyny
 292 7  |              śmieszną, albowiem podobną z daleka do głowy dziecka.
 293 7  |                 dlatego, że jak wszyscy z jego rodziny zarastał na
 294 7  |                 gotówem oto się założyć z Tuliuszem Senecjonem o jego
 295 7  |                aż do tej chwili rozmową z Westynusem, a raczej przedrwiwaniem
 296 7  |                  Mylisz się! Ja trzymam z cezarem.~- Dobrze - odparł
 297 7  |             świątyni Mopsusa niewolnika z opieczętowanym listem, którego
 298 7  |           przerwał i podniósłszy czaszę z winem począł pić.~- Co było
 299 7  |                  bezmyślnym śmiechem.~- Z czego ta beczka łoju śmieje
 300 7  |            począł spoglądać na obecnych z takim zdumieniem, jakby
 301 7  |            ochrypłym głosem:~- Spadł mi z palca rycerski pierścień
 302 7  |        przyjaciółka Kalwii, młoda wdowa z twarzą dziecka, a oczyma
 303 7  |             roznosiły coraz nowe dania; z wielkich waz, napełnionych
 304 7  |                 chwila mniejsze kratery z licznymi gatunkami win.
 305 7  |              win. Wszyscy pili obficie. Z pułapu na stół i na biesiadników
 306 7  |               barwy szatę i w naszyjnik z olbrzymich pereł, złupiony
 307 7  |               po dwóch mężach rozwódka, z twarzą i wejrzeniem dziewicy.~
 308 7  |                Poppea Sabina jest jedną z najniegodziwszych w świecie
 309 7  |     zamordowania matki i żony, znała ją z opowieści Aulusowych gości
 310 7  |                 od niej oderwać oczu, a z ust mimo woli wyrwało się
 311 7  |          Śpiewak Diodor podał mu lutnię z rodzaju zwanych delta, drugi,
 312 7  |       towarzyszyć w graniu, zbliżył się z instrumentem zwanym nablium,
 313 7  |                wydawały spadające wciąż z pułapu róże.~Po czym jął
 314 7  |           rozległy się naokół; niektóre z kobiet,. podniósłszy dłonie
 315 7  |              przecudnej urody, ten sam, z którym później na wpół już
 316 7  |                 sobie dać ślub flaminom z zachowaniem wszelkich obrzędów,
 317 7  |              być w tej chwili tak żółty z zazdrości, jak tu obecny
 318 7  |               owszem, spojrzał na niego z wdzięcznością i udając zły
 319 7  |              kazało mi żyć współcześnie z takim poetą. Miałby człek
 320 7  |                 począł powtarzać ustępy z hymnu, cytować pojedyncze
 321 7  |          próżność, nie tylko granicząca z głupotą, lecz zupełnie jej
 322 7  |           weszli korybanci i rozpoczęli z syryjskimi dziewczętami,
 323 7  |            stołem, ustawianym w otwartą z jednej strony klamrę, zjawili
 324 7  |      chrzęściały w żelaznych ramionach, z zaciśniętych szczęk wydobywał
 325 7  |                 przed sobą grupę wykutą z kamienia. Oczy Rzymian z
 326 7  |                z kamienia. Oczy Rzymian z lubością śledziły grę straszliwie
 327 7  |               bachiczny, pomieszały się z gośćmi. Muzyka zmieniła
 328 7  |                rogów, gdy zaś niektórzy z biesiadników pragnęli rozmawiać,
 329 7  |           począł zdmuchiwać złoty puder z jej włosów, podnosząc oczy
 330 7  |              jej włosów, podnosząc oczy z niezmierną uciechą ku górze.
 331 7  |              uciechą ku górze. Westynus z uporem pijaka powtarzał
 332 7  |                Tuliusz zaś, który drwił z bogów, mówił przerywanym
 333 7  |                oburzył się tą rozmową i z oburzenia polał sobie falernem
 334 7  |            inaczej rychło by sobie dały z nim rady.~To rzekłszy przygarnął
 335 7  |         rozdmuchał wszystek złoty puder z włosów Nigidii, która, spiwszy
 336 7  |                 pijany, ale Nero, który z początku pił ze względu
 337 7  |              esteta, urodą Pitagorasa i z zachwytu całować go po rękach.
 338 7  |              usiłowała obu rękami zdjąć z siebie jego bezwłose ramię;
 339 7  |              siła odwinęła jego ramiona z jej szyi z taką łatwością,
 340 7  |                 jego ramiona z jej szyi z taką łatwością, jakby to
 341 7  |          krokiem równym, cichym wyszedł z triclinium.~Akte w tej chwili
 342 7  |                 za nagie ramiona jednej z bachantek i począł pytać
 343 7  |             stało?~A ona wziąwszy krużę z winem podała mu ją z uśmiechem
 344 7  |              krużę z winem podała mu ją z uśmiechem w zamglonych oczach.~-
 345 7  |            Winicjusz wypił i zwalił się z nóg.~Większa część gości
 346 8  |             zapytał nawet, co czyni. Ci z gości, którzy nie leżeli
 347 8  |                panią. Zresztą Akte szła z nimi i obecność jej usuwała
 348 8  |        podejrzenia.~W ten sposób wyszli z triclinium do przyległej
 349 8  |               wydało się, że wyrwano ją z piekła i wyniesiono na jasny
 350 8  |               nie zatrzyma. Wyjdą razem z tłumem i pójdą prosto do
 351 8  |              Nikt ich nie zatrzyma. Ale z domu cezara uciekać nie
 352 8  |                Cud chyba mógł ją wyrwać z tej przepaści. Cud i potęga
 353 8  |            potęga Boża.~- Akte - rzekła z rozpaczą - czy słyszałaś,
 354 8  |      rozłożywszy ręce umilkła. Rozpacz, z jaką mówiła Ligia, nie znajdowała
 355 8  |             niewolnica, nadto zżyła się z prawem niewoli, a oprócz
 356 8  |                jej znaczyły: "Zgódź się z losem i zostań nałożnicą
 357 8  |             twarzy.~- Nigdy! - zawołała z wybuchem. - Nie zostanę
 358 8  |               pięści; albowiem kochając z wiernością psa swą królewnę.
 359 8  |              bał się jednak zaofiarować z tym swej pani, nie będąc
 360 8  |                 Wiem, Ligio. Wiem także z listów Pawła z Tarsu, iż
 361 8  |               Wiem także z listów Pawła z Tarsu, iż wam nie wolno
 362 8  |             oprzeć mu się nie zdoła, że z nieba zejdą jakieś skrzydlate
 363 8  |              zaś podniosła się wreszcie z twarzą rozjaśnioną nadzieją.
 364 8  |          wielkie łzy poczęły się toczyć z wolna po jej policzkach.~-
 365 8  |                weźmie, niech wyprowadzi z miasta, niech ukryje gdzieś,
 366 8  |             sprawiła ta modlitwa? Uciec z domu cezara jest to dopuścić
 367 8  |              chce uciekać, niech ucieka z domu Winicjusza. Wówczas
 368 8  |           Pomponia. Ucieknie jednak nie z domu Winicjusza, tylko z
 369 8  |                z domu Winicjusza, tylko z drogi. On oświadczył jej
 370 8  |          Widocznie on sam lub może obaj z Petroniuszem widzieli przed
 371 8  |                  Przyjdzie, wyniesie ją z lektyki, jak wyniósł z triclinium,
 372 8  |               ją z lektyki, jak wyniósł z triclinium, i pójdą w świat.
 373 8  |                i każe chrześcijanom iść z Ursusem na jej ratunek.
 374 8  |                Ursus potrafi ją wywieść z miasta i ukryć gdzieś przed
 375 8  |                 panią, a wyprowadzić ją z miasta także potrafi, i
 376 8  |           miasta także potrafi, i pójść z nią potrafi. Pójdą choćby
 377 8  |                 po chwili otrząsnął się z widzeń.~Ot, pójdzie zaraz
 378 8  |                nie wytrzyma.~Lecz Ligia z wielką, a zarazem dziecinną
 379 8  |            począł mrucząc pocierać kark z wielkim zakłopotaniem. On
 380 9  |         Pomponii Grecyny, którą kochała z całej duszy, i żal całego
 381 9  |                 Ukrzyżowanego, o którym z takim rozczuleniem wspominał
 382 9  |             jasno nie umiała zdać sobie z tego sprawy, zwłaszcza że
 383 9  |              życie. Akte była bojaźliwą z natury i ze strachem myślała
 384 9  |               było obszerne i urządzone z przepychem, skutkiem dawnych
 385 9  |         skutkiem dawnych stosunków Akte z cezarem. Tam położyły się
 386 9  |             każdy niewolnik, a ów pałac z kolumnadami z numidyjskiego
 387 9  |                a ów pałac z kolumnadami z numidyjskiego marmuru czymś
 388 9  |               Lecz w końcu te poczucia, z których nie umiała sobie
 389 9  |          poczęła spoglądać po cubiculum z wielkim zdziwieniem.~Widocznie
 390 9  |               wieczorem będzie czatował z chrześcijanami na lektykę.~-
 391 9  |             chodziły przyswojone gazele z pustyń Afryki i barwne ptactwo
 392 9  |                i owdzie tylko pracowali z łopatami w ręku niewolnicy,
 393 9  |         bladolila kwiaty szafranu. Akte z Ligią chodziły dość długo,
 394 9  |                a potem weź ją jako żonę z ich domu."~A dziewczyna
 395 9  |               ukazała się Sabina Poppea z małym orszakiem niewolnic.
 396 9  |               orszakiem niewolnic. Dwie z nich trzymały nad jej głową
 397 9  |              uczcie?~- Była, Augusto.~- Z czyjego rozkazu? - Z rozkazu
 398 9  |                    Z czyjego rozkazu? - Z rozkazu cezara...~Poppea
 399 9  |            Ligię, która stała przed nią z głową pochyloną, to wznosząc
 400 9  |            głową pochyloną, to wznosząc z ciekawości swe promienne
 401 9  |       niewolnicą! Jest córką królewską, z barbarzyńców wprawdzie,
 402 9  |              się do Ligii poczęła pytać z pozornym spokojem:~- Mówiłaś
 403 9  |            pozornym spokojem:~- Mówiłaś z cezarem? - Nie, Augusto.~-
 404 9  |             poczęła czekać na jej słowa z bijącym sercem. Poppea zaś
 405 9  |            patrzyła na nią przez chwilę z twarzą rozjaśnioną złym
 406 9  |              wysoki, czarniawy człowiek z twarzą poznaczoną ospą zjawił
 407 9  |              Winicjusza, który czeka ją z ucztą w domu przybranym
 408 10 |              zieleń mirtową i bluszcze, z których poczyniono upięcia
 409 10 |        napełnione wonną oliwą, wykutych z alabastru, z marmuru, ze
 410 10 |            oliwą, wykutych z alabastru, z marmuru, ze złoconej miedzi
 411 10 |               Ligię, ale posłać Atacyna z uzyskanym od cezara pozwoleniem,
 412 10 |              przyjąć uprzejmie, a nawet z oznakami czci.~- Wczoraj
 413 10 |             Widziałem cię: postępowałeś z nią jak kamieniarz z Gór
 414 10 |       postępowałeś z nią jak kamieniarz z Gór Akbańskich. Nie bądź
 415 10 |               ufność, rozwesel ją, bądź z nią wspaniałomyślny. Nie
 416 10 |                 ten mniej więcej sposób z tą płochliwą turkawką i
 417 10 |            uderzyła go na to wachlarzem z pawich piór i rzekła:~-
 418 10 |                 skry klejnotów, i oboje z Petroniuszem poczęli się
 419 10 |                  Już powinni byli wyjść z pałacu - rzekł, jakby mówiąc
 420 10 |      opowiedzieć o wróżbach Apoloniusza z Tiany lub ową historię o
 421 10 |               mało obchodził Apoloniusz z Tiany, jak i historia Rufina.
 422 10 |            głowami tryków, brązowe misy z węglami, na które poczęli
 423 10 |           naprzeciw i gotów się jeszcze z nimi rozminąć - zawołała
 424 10 |              rzekł - i nigdy nie zrobię z tego syna Marsa człowieka.
 425 10 |             pochodem.~Lecz posuwali się z wolna, bo latarnie w mieście
 426 10 |            jakiś człowiek przesuwał się z latarką, ale dalej niezwykle
 427 10 |               dalej niezwykle ożywione. Z każdego prawie zaułku wychodzili
 428 10 |        płaszczach. Niektórzy szli razem z pochodem, mieszając się
 429 10 |                 pochodem, mieszając się z niewolnikami, inni w większych
 430 10 |          większych gromadach zachodzili z naprzeciwka, Niektórzy taczali
 431 10 |                   Ale i Atacynus, który z początku nie zważał na owo
 432 10 |          lektyki szlachetnego trybuna!" Z boków nieznani ludzie naciskali
 433 10 |               że czasem nawet przynosił z tych nocnych wycieczek guzy
 434 10 |           losowi. Jakoż wyciągnąwszy ją z lektyki, porwał na ręce
 435 10 |              Krew mu płynie, jak i nam, z twarzy i pan go kocha. Gulowi
 436 10 |             pokrwawioną twarzą, wołając z pośpiechem i żałośnie:~-
 437 10 |                 Petroniusz podniósł się z wyrazem niesmaku w twarzy.~-
 438 10 |         rzeźnika na Karynach.~I wyszedł z atrium, w całym zaś domu,
 439 11 |                 i nie mógł się pogodzić z losem, albowiem nigdy niczego
 440 11 |                 ale przedtem wydobędzie z nich wyznanie, gdzie jest
 441 11 |                Palatyn, albo do którejś z niezliczonych willi cezara,
 442 11 |              Nero odstępował ją któremu z towarzyszów. Tak mogło zdarzyć
 443 11 |      towarzyszów. Tak mogło zdarzyć się z Ligią. Cezar przypatrywał
 444 11 |                się wydać najpiękniejszą z kobiet, jakie dotąd widział.
 445 11 |                Czy może ów olbrzymi Lig z błękitnymi oczyma, który
 446 11 |                 triclinium i wynieść ją z uczty na ręku? Ale gdzieżby
 447 11 |               na ręku? Ale gdzieżby się z nią schronił, dokądby ją
 448 11 |            zawsze. Można ją było wyrwać z każdych innych rąk, lecz
 449 11 |            każdych innych rąk, lecz nie z takich. Teraz z większą
 450 11 |                lecz nie z takich. Teraz z większą niż przedtem słusznością
 451 11 |             może oszaleć i że oszalałby z pewnością, gdyby mu jeszcze
 452 11 |                 chwyciwszy w ręce ziemi z waz kwiatowych otaczających
 453 11 |              tej tajemnicy nie wyjawią. Z największą jednak rozkoszą
 454 11 |                 właśnie, jakie wytrysły z Kajusa Kaliguli i potworzyły
 455 11 |                 że wszyscy ludzie wymrą z wyjątkiem jego i Ligii,
 456 11 |             będzie dowód, że Ligia jest z woli cezara w pałacu. Lecz
 457 11 |                Poppea są przy niej wraz z lekarzami, których z całego
 458 11 |               wraz z lekarzami, których z całego miasta wezwano.~Był
 459 11 |                  Chcę widzieć się tylko z Akte. I przeszedł.~Lecz
 460 11 |          Nadeszła dopiero koło południa z twarzą zmęczoną i bladą,
 461 11 |           zapytać - odrzekła patrząc mu z wyrzutem w oczy.~A on, jakkolwiek
 462 11 |                głowę i począł powtarzać z twarzą ściągniętą przez
 463 11 |             Cezar nie wychodził wczoraj z pałacu.~- Na cień matki
 464 11 |              nie wiedział, co się stało z Ligią, byłby przyszedł szukać
 465 11 |                kilka słów na tabliczce, z których zobaczysz, że wiedząc,
 466 11 |                iż Ligia została zabrana z jego domu przez cezara na
 467 11 |           cubiculum i po chwili wróciła z tabliczką, którą jej zostawił
 468 11 |              choćby pod ziemią i uczyni z niej wszystko, co mu się
 469 11 |                 cezara, a nie mogąc się z nim zobaczyć wstąpił do
 470 11 |                 wówczas dopiero, gdy ją z rozkazu cezara odnajdą.~
 471 11 |                  Marku! Wczoraj byłyśmy z Ligią w tutejszych ogrodach
 472 11 |                 i spotkałyśmy Poppeę, a z nią małą Augustę, którą
 473 11 |             wyzdrowieje, nie mów o niej z cezarem, bo ściągniesz na
 474 11 |       uwieńczonego domu, w którym czeka z ucztą kochany! Lepiej mu
 475 11 |        nienawidziła, nienawidzi i umrze z nienawiścią w sercu.~Lecz
 476 11 |         bojaźliwa i łagodna, wybuchnęła z kolei oburzeniem. Jakże
 477 11 |              bezecnej uczty, postępował z nią jak z nierządnicą. Zali
 478 11 |             uczty, postępował z nią jak z nierządnicą. Zali zapomniał,
 479 11 |                 niechże teraz jej szuka z pomocą żołnierzy cezara,
 480 11 |                  gdy słuchała jego słów z rumieńcem na twarzy i z
 481 11 |                 z rumieńcem na twarzy i z oczyma pełnymi światła.
 482 11 |                 ogniska. Oto usłyszałby z jej ust sakramentalne: "
 483 11 |            Ligię, bo inaczej stanie się z nim coś złego.~I okręciwszy
 484 11 |           odejść nie żegnając się nawet z Akte, gdy wtem zasłona dzieląca
 485 11 |                niż Aulusowi widzieć się z Akte, przychodziła do niej
 486 11 |      wyrządziłeś nam i Ligii.~A on stał z czołem spuszczonym, z poczuciem
 487 11 |              stał z czołem spuszczonym, z poczuciem nieszczęścia i
 488 11 |             zemście.~I wreszcie wyszedł z głową bezradną, pełną ciężkich
 489 11 |              było całe tłumy. Niektórzy z przybywających widząc, że
 490 11 |                  że Winicjusz wychodził z pałacu, zaczepiali go o
 491 11 |               wyprowadził go co prędzej z pałacu.~Lecz o to mu głównie
 492 11 |               który ją u cezara wyniósł z uczty, nie ma bowiem wątpliwości,
 493 11 |              także.~- Wczoraj nie mogła z miasta wyjść, bo nocą bramy
 494 11 |             nocą bramy zamknięte. Dwóch z moich ludzi krąży koło każdej
 495 11 |            wściekłości poczęły mu kapać z oczu.~Petroniusz zaś, który
 496 11 |            rozpaczy mówił sobie w duchu z pewnym zdziwieniem:~- O,
 497 12 |                 oświadczył im, że żaden z niewolników, wysłanych do
 498 12 |                 wszystkich wychodzących z miasta.~- Widzisz - rzekł
 499 12 |            poczęły im lać wino do czasz z cudnych wąskoszyjastych
 500 12 |             dzbanków, które sprowadzono z Volaterrae i Ceryny.~- Czy