Rozdzial
1 1 | odrzekł Petroniusz wyciągając rękę spomiędzy fałd miękkiej
2 1 | Czy wiesz, że ja, wybiwszy rękę pod miastem, spędziłem kilkanaście
3 2 | dla gości, i mając wybitą rękę nie mogłem zasiadać do wspólnego
4 2 | wracam z Azji, żem wybił rękę pod miastem i cierpiałem
5 2 | trzymała małego Aulusa za rękę. Pochodziwszy nieco, siedli
6 2 | objął z lekka palcami jej rękę powyżej kostki i pytał:~-
7 2 | przyciągając coraz silniej jej rękę, byłby ją przyciągnął do
8 3 | jeszcze więcej. Gdym objął jej rękę, owionął mnie ogień... Muszę
9 3 | przedsionku Petroniusz położył rękę na ramieniu Winicjusza i
10 4 | jak płótno, całowała jego rękę; mały Aulus czepiał się
11 4 | To rzekłszy położył jej rękę na głowie, ale choć starał
12 4 | a potem chwyciwszy jego rękę poczęła ją do ust przyciskać,
13 6 | wściekły.~- Stalową masz rękę - rzekł - ale na wszystkich
14 7 | Akte, wziąwszy teraz jej rękę, wiodła ją przez wewnętrzne
15 7 | więcej. Wreszcie objął jej rękę powyżej kostki, jak to raz
16 7 | takiego smoka. Dłonią chwyciła rękę Winicjusza, jak dziecko,
17 7 | główkę, podniosła do ust rękę Nerona i trzymała ja długo
18 8 | założył swą podobną do maczugi rękę na tył głowy i począł mrucząc
19 9 | łzami, lecz po chwili wzięła rękę Akte i rzekła:~- Wróćmy.
20 14 | rozpoczął poszukiwania na własną rękę, nie chcąc, a zarazem i
21 14 | kości, za czym wyciągnąwszy rękę zerwał szybko jedwabną chustkę,
22 14 | przedsiębierzesz coś także na własną rękę?~- Dwaj moi wyzwoleńcy,
23 16 | czynić poszukiwania na własną rękę, okazywali się stokroć mniej
24 17 | to schylił się i ucałował rękę Chilona.~- Jak ci na imię
25 17 | Robotnik wyciągnął mimo woli rękę po pieniądz, ale mając właśnie
26 18 | się naprawdę! Brał moją rękę i przykładał ją sobie do
27 19 | długo, jak mi to będzie na rękę. Bo bogaty może sobie na
28 20 | wszyscy razem i każdy na swoją rękę. Ale największe zdumienie
29 23 | obcy, trzymał jego lewą rękę i dotykając jej wzdłuż łokcia
30 23 | zabił i że on to złamał mi rękę. Tak uczynię, na cienie
31 25 | zatrzymał na chwilę jej rękę i spytał:~- To i ty mi przebaczyłaś?~-
32 25 | położyła mu na nich lekko rękę, jakby chcąc go do snu nakłonić.
33 25 | ot przy nim podniósł kto rękę na Zbawiciela, gdyby on
34 25 | Wówczas Ligia wzięła go za rękę i rzekła: "Pójdź, zaprowadzę
35 26 | wreszcie. - Po coś podnosił rękę na nią, na córkę królewską?~
36 27 | się i położył zgrzybiałą rękę na jej głowie, po czym podniósł
37 30 | narodu?~- Miałem złamaną rękę, więc nie mogłem się o nic
38 32 | wpatrując się w niego, zasunął rękę pod łachman i drapał się
39 33 | ogródka Miriam prowadzącą za rękę Ligię.~Winicjusz chciał
40 34 | Po czym chwyciwszy jej rękę nie mógł więcej mówić, patrzał
41 35 | chrześcijan.~Po czym wyciągnął rękę do Winicjusza i rzekł: -
42 35 | ogarniać senność, przyłożył rękę do czoła i rzekł:~- Myśl
43 36 | powiedziawszy chwycił jej rękę i przycisnął do niej usta
44 36 | nocami Ursus.~Ów ucałowawszy rękę Apostoła począł go prosić,
45 39 | chrześcijan.~Ligia podniosła rękę i wziąwszy dłoń Winicjusza
46 40 | pokrytą rdzawym włosem rękę do złotego kandelabru, złupionego
47 41 | Ty, Winicjuszu, podaj mi rękę, bo mi sił brak, Petroniusz
48 45 | odpowiedzi, wsunął mu w rękę cugle, sam zaś przyłączył
49 45 | wrócić.~Piotr zaś położył mu rękę na głowie. - Ufaj - rzekł -
50 47 | publicznie.~To rzekłszy położył rękę na ramieniu Petroniusza,
51 48 | rzekł Piotr biorąc za rękę młodego człowieka.~Winicjusz
52 48 | Winicjusza chwycił w kostce jego rękę i podniósł ją do ust.~-
53 48 | czym chwyciwszy Ligię za rękę rzekł głosem, w którym drgała
54 49 | wynajdował sposoby na swoją rękę, często straszne, częściej
55 49 | Nagle cezar wstał, podniósł rękę do góry i począł deklamować:~ ~
56 51 | wyciągnął leniwie swą białą rękę, wziął tabliczki i rzuciwszy
57 51 | domu, po czym wziąwszy pod rękę Winicjusza mówił dalej,
58 54 | ci, bracie.~I ścisnąwszy rękę żołnierza odszedł. Pileolus
59 56 | jeszcze ku głowie mdlejącą rękę, w której nie mógł już miecza
60 56 | znaczną sumę, wysunął więc rękę z podium i zwrócił wielki
61 57 | Ligii.~Winicjusz oparł mu rękę na ramieniu i przy blasku
62 59 | upić...~I wyciągnął drżącą rękę po krater z winem, lecz
63 60 | czym podniosła do ust jego rękę:~- Marku!~- Co, droga?~-
64 60 | jeszcze podniosła do ust jego rękę i szepnęła:~- Jam żona twoja!...~
65 61 | albowiem ona brała go za rękę i prowadziła, jakby już
66 62 | wyciągnąwszy w górę prawą rękę, począł wołać, a raczej
67 65 | Petroniusz zaś położył mu rękę na ramieniu:~- Nazwałeś
68 66 | groźna, ale zalana łzami, i rękę trzymał wzniesioną w górę
69 67 | niej i położywszy lekko rękę na jej czole, rzekł:~- Chrystus
70 69 | Rzym.~Lecz Apostoł położył rękę na jego głowie i odpowiedział:~-
71 Epi| śmiertelnych śmiał podnieść rękę na takiego mistrza-półboga,
72 Epi| niespodzianie Epafrodyt popchnął mu rękę i nóż wszedł aż po głownię,
|