Rozdzial

 1 1 |        posłuchać, zaraz zaspokoję twoją ciekawość. Historia nie
 2 2 |  Przychodzi mi do głowy, że jeśli twoja leśna boginka nie jest niewolnicą,
 3 7 |        tym, Ligio. Wiem także, że twoja nauka nie pozwala ci być
 4 7 |   śmiercią, postąpisz tak, jak ci twoja Prawda wskazuje, ale nie
 5 7 |  odpowiedziała Ligia - i pójdę za twoją radą.~Ile w tym postanowieniu
 6 8 |      grzechu, ale powiedz mi, czy twoja nauka pozwala śmierć zadawać?~-
 7 10|           wrócisz Pomponii, a już twoją będzie rzeczą, by wolała
 8 11|    Wiedziałam, że nie chce zostać twoją nałożnicą. - A ty czym byłaś
 9 13|          Chilonidesie, gdzie jest twoja ojczyzna? - Nad Pontem Euxynem.
10 14|        tyś winien jej śmierci! Za twoją to radą wszedł w te mury
11 14|      boskie gardło; niechaj pierś twoja odetchnie słoną wilgocią.
12 14|      wczorajsze chrześcijaństwo i twoja dawniejsza filozofia pozwalają
13 19|           moje wydatki i nadzieje twoja wspaniałomyślność przewyższy.~
14 19|     Winicjusz.~- Twoje pieniądze, twoja wola! Pamiętaj tylko, panie,
15 21|        Tak, panie - rzekł Chilo - twoja dziewica znajduje się pod
16 21|      więzienia niż prawdzie przez twoją czaszkę hipopotama.~Kroto
17 21|            gdybym przewidywał, że twoja hojność skończy się kiedykolwiek,
18 21|     porwać dziewicę, aby wycisnąć twoją kapsę jak worek twarogu.~-
19 23|          zaś, który znam ciebie i twoją miłość dla Chrystusa, wytłumaczyłem
20 23|             Panie - rzekł - prawa twoja ręka jest zdrowa - więc
21 25| odpowiedział:~- Widziałem we śnie twoją duszę.~
22 26|    zamyślone oczy w płomień.~- To twoja wina, panie - rzekł wreszcie. -
23 27|        były zawaliły się na głowę twoją pierwej, niż ów wąż wpełznął
24 29|     odpowiedziała: "Wolałabym być twoją niewolnicą niż żoną cezara."
25 29|           się staje.~- Niewolnicą twoją jestem - rzekła Eunice.~
26 29|   Tygellinus gotów wyzyskać to na twoją niekorzyść. Nie ma on wprawdzie
27 29|         sam to czujesz i że jeśli twoja natura otrząsa się na ich
28 30|         wsłuchiwałyby się w pieśń twoją.~- Niestety, któż to potrafi? -
29 30|   Tygellinus obiecuje wyprawić na twoją cześć na stawie Agryppy.~-
30 32|          ci to przeszkodzi kochać twoją Ligię? Pamiętaj przy tym,
31 32|       zabrawszy resztę tego, czym twoja wspaniałomyślność mnie obdarzyła.
32 35|           Czy pozwolisz mi posłać twoją lektykę po Eunice? Przeszła
33 35|        się omylił, mógłby stracić twoją ufność, która i nadal zapewne
34 35|      niczego w życiu zrzekać... Z twoją naturą, podobną do ognia
35 36|      źrenicy oka, bo to nie tylko twoja, lecz i moja - domina!~To
36 37|         słodszą dla mnie, że jest twoją. Ty, boska, policz mi za
37 38|        siedziba stanie się kiedyś twoją, bielsze wydają mi się jej
38 39|     Damaszku? Pierwej zatem niech twoja mądrość wykaże, iż jesteśmy
39 39|    jeszcze: "Wolę moją Eunice niż twoją naukę, Judejczyku, ale nie
40 42| augustianin! Odpowiadaj, na głowę twoją!~- Pożar, panie, wybuchł
41 47|           spierzchłymi wargami na twoją cześć. Bogowie, jaki ten
42 48|           pobłogosławi cię Pan za twoją chęć - odrzekł Apostoł -
43 50|       Dopełnij, panie, mojej wagi twoją hojnością, gdyż inaczej
44 50|       urzekła małą Augustę, córkę twoją, o Ozyrysie, i twoją, o
45 50|        córkę twoją, o Ozyrysie, i twoją, o Izydo!~- Słyszysz, cezarze! -
46 51|          Nie śmiem porównać się z twoją mądrością.~- I poniekąd
47 51|    prędzej by dziś uczynił coś na twoją prośbę niż na moją. Nie
48 53|    szatana chcesz założyć stolicę Twoją? Tu, z tych łez i z tej
49 55|          usta Apostoła, a więc ja twoja." I zaklinała go, by jej
50 55|          pytali się o oblubienicę twoją, lecz Pan nasz zesłał na
51 56|        mówił: "O Panie! bądź wola Twoja, bo na chwałę Twoją, na
52 56|          wola Twoja, bo na chwałę Twoją, na świadectwo prawdy giną
53 57|          niemu i szepnął:~- Pieśń twoja jest cudna, ale uczynię
54 57|       Apollina, hymn po grecku na twoją cześć i dlatego chcę spędzić
55 58|          morderco! Przebrana jest twoja miara i czas twój zbliża
56 60|       żyłam, ale Bóg dał mi duszę twoją. Więc chcę powiedzieć Chrystusowi,
57 60|   drżącymi rękoma i odrzekł: - Na twoją świętą głowę - przyrzekam!...
58 60|       rękę i szepnęła:~- Jam żona twoja!...~Za murem pretorianie,
59 62|       uczynił?~- Widziałem boleść twoją i słyszałem, jakoś dał świadectwo
60 62|        słowa twoje. Bowiem minęła twoja złość i kłamstwo, a w sercu
61 62|         twój żal, wejrzy na nędzę twoją, zdejmie z ciebie trwogę
62 62|         krew za winy nasze, przez Twoją mękę, przez śmierć i zmartwychwstanie
63 62|     pożaru są chrześcijanie, kara twoja skończy się na chłoście
64 63|           szepczą sobie także, że twoja córka Serwilia, Barku Soranusie,
65 63|      Serwilia, Barku Soranusie, i twoja żona, Antystiuszu, poukrywały
66 65| Winicjusza z córką króla Ligów, a twoją zakładniczką. Ona wprawdzie
67 65|        Ona jest w więzieniu przez twoją pomyłkę i przez twoją nieznajomość
68 65|       przez twoją pomyłkę i przez twoją nieznajomość prawa narodów,
69 69|    Winicjusz rzekł mu: "Panie! Za twoją to przyczyną Zbawiciel powrócił
70 69|  gnieździe Bestii założyć stolicę Twoją?~Przez trzydzieści cztery