Rozdzial

 1 1 |        szpary. Jeśli sądzisz, że mogę coś dla ciebie u Aulusa
 2 2 |      skutek jest natychmiastowy. Mogę je potem chwalić, jeśli
 3 5 |          rzekł:~- Jedną ci tylko mogę oddać usługę, szlachetny
 4 6 |      siebie lub dla cezara.~- Ja mogę ci wybaczyć porywczość,
 5 10|         płochliwą turkawką i nie mogę się uskarżać na jej srogość...~
 6 11|         że nie porwał jej cezar, mogę cię zaś upewnić, że nie,
 7 12|      która mówi: "Nie chcę i nie mogę", była czymś tak niesłychanym
 8 13|      jaką o tym wiadomość?~- Nie mogę - rzekł Winicjusz.~- Pytaliście
 9 14|        dziej się wola boska, nie mogę, biedny grzesznik, łez powstrzymać."
10 15|     chodził. Boi się, ale ja nie mogę siedzieć w domu. Poznam
11 16|      szukać, gdy w każdej chwili mogę go napotkać, a gdy go napotkam,
12 17|          Ale imienia zdrajcy nie mogę sobie w tej chwili przypomnieć...~-
13 18|         wszystkich rad, jakie ci mogę przesłać, ta jest najlepszą.~
14 22|          przede mną nowe pole... Mogę dać znać jednemu z wyzwoleńców,
15 22|       się do niego nie udawał... Mogę także pójść do Petroniusza
16 24| popuchnięte i iść tak daleko nie mogę.~- Nie - odrzekł Ursus -
17 26|       ale wrócić do niej już nie mogę.~- Dlaczego? - zapytał ze
18 26|           Wyznając Chrystusa nie mogę być nieszczęśliwą.~Winicjusz
19 26|        czym odrzekła: - Nie. Nie mogę bliskich moich podać na
20 28|         ci innego powiedzieć nie mogę i ktokolwiek ich zechce
21 28|      bogowie mi świadkami! - nie mogę. Czy rozumiesz, co to znaczy?
22 28|     jakem się z nią zetknął, nie mogę się poznać. Czary czy miłość?...
23 28|         co ci wyznam: oto że nie mogę sobie dać rady bez niej,
24 28|          lub dwa, nie wiem i nie mogę odgadnąć. Z Rzymu nie wyjadę.
25 29|         porwać Ligię?~- Nie. Nie mogę jej złem za dobre płacić
26 30|    igrzyska w Benewencie, że nie mogę ci źle życzyć: zrób parę
27 30|      bogini w Rzymie, ale go nie mogę znosić. Wyjadę do Ancjum.
28 30|        mnie, bo na Polluksa! nie mogę się domyśleć.~Winicjusz
29 31|       wszystkich! Duszę się! Nie mogę tak żyć, nie mogę! Rozumiesz
30 31|       się! Nie mogę tak żyć, nie mogę! Rozumiesz mnie!~- Tracisz
31 32|       zgubiony na pewno, a z nim mogę być i ja, choćby dlatego,
32 33|          sługi moje, teraz - nie mogę. Nie znałem litości, teraz
33 35|        Byłem przy tym! I ja dużo mogę znieść, a jednak wyznaję,
34 37|     Stary to sługa naszego domu, mogę więc pisać przez niego z
35 40|         przeciw tej wierze i nie mogę się obronić. Powiem ci,
36 40|       wyjadę bez pozwolenia. Nie mogę tu siedzieć, powtarzam ci,
37 40|      siedzieć, powtarzam ci, nie mogę!~Petroniusz począł się śmiać.~-
38 41|        wam na próbę zaśpiewałem, mogę wystąpić publicznie i że
39 41|          i świat należy do mnie, mogę wszystko. A jednak muzyka
40 41|        nie zaznałem, więc ja nie mogę żyć życiem zwyczajnym. Ona
41 41|  niecierpliwości, że znaleźć nie mogę. Ja szukam - rozumiesz mnie -
42 41|  człowiek, bo tylko w ten sposób mogę być największy jako artysta.~
43 47|          się do Tygellina:~- Czy mogę liczyć na wierność żołnierzy? -
44 49|          mnie, cezarze, albowiem mogę ci powiedzieć: znalazłem!
45 50|         wiem, gdzie się schodzą, mogę wskazać jedno podziemie
46 51|         zdrowie, ale spocząć nie mogę, gdyż jestem na służbie.~-
47 51|       wyśmienitym usposobieniu i mogę słuchać nawet jego wierszy -
48 51|          na włosku i dlatego nie mogę nic wskórać u cezara. Gorzej!
49 53|        ale widzisz, panie... nie mogę! Jeśli potrzeba krwi, proś
50 54|      imię Jego! Wiem, panie. Nie mogę cię wpuścić do więzienia,
51 55|            Czy ty myślisz, że ja mogę?~- Więc możesz co innego.
52 57|          zimno:~- Milczę, bo nie mogę znaleźć słów. Przeszedłeś
53 60|          Zgasiłeś kaganek, jakże mogę cię poznać?~Lecz Winicjusz
54 61|         mną tajemnicy, bo chcę i mogę ci być pomocnym: czy ułożyłeś
55 61|      zrozumieć.~- Nie chcę i nie mogę - odpowiedział Petroniusz. -
56 61|        ciebie, com mógł, ale nie mogę narażać życia. Dziś w nocy
57 61|        cię gubić. Puścić cię nie mogę, ale wracaj i niech bogowie
58 62|       chłoście i wygnaniu.~- Nie mogę, panie! - odpowiedział cicho
59 62|           A Chilo odrzekł: - Nie mogę, panie!~Tygellina poczęła
60 62|     Odwołasz! Odwołasz!...~- Nie mogę! - odpowiedział mu z ziemi
61 62|      dosłyszalny szept:~- Nie... mogę!...~Tygellin kazał przerwać
62 65|        jedną dziewczynę, ale nie mogę, bom wypadł z łask Ahenobarba.~-
63 73|         Resztę tanio ci sprzedać mogę wraz z całą szkołą greckich
64 73|       gdzie mnie prowadzisz, nie mogę. Że zaś nie chcę, a więc
65 73|      chcę, a więc po dwakroć nie mogę. Ty wierzysz, jak Paweł
66 73|    krogulca.~Inaczej przybyć nie mogę.~A tymczasem niech wam Sycylia
67 74|         że przybyć do ciebie nie mogę. Życie jest wielkim skarbem,
68 74|         płonić się nie chcę, nie mogę. Wycie Cerbera, mój miły,