Rozdzial

 1 2  |    zwani spheristae, zbierali z ziemi i podawali im do rąk. Petroniusz
 2 7  |    który zmartwychwstał, ale na ziemi jest tylko cezar. Pamiętaj
 3 7  |       spływające z wdziękiem ku ziemi miękkimi fałdami, na których
 4 7  |     najpiękniejsza z dziewic na ziemi i z gwiazd na niebie! Bądź
 5 10 |    leżeli po większej części na ziemi lub ratowali się, rozbijając
 6 11 |        chwili chwyciwszy w ręce ziemi z waz kwiatowych otaczających
 7 14 |         posypywał głowę prochem ziemi, a chwilami jęczał głucho,
 8 17 |     powtarzać głosem jakby spod ziemi wychodzącym:~- Biada wam,
 9 20 |      nie widział dotąd w żadnej ziemi, w żadnych obrzędach, w
10 20 |         radości, jakich nikt na ziemi nigdy nie dostąpił. I tu
11 21 |      stronach leżała przy samej ziemi lekka mgła, zwiastująca,
12 24 |      pójdę. Ursus podniósł go z ziemi jak piórko i postawił na
13 26 |        My siedzim w lasach, ale ziemi u nas tyle, że nikt nie
14 27 |   wyplenić prawdę po wszystkiej ziemi, którą zamieszkują ludzie,
15 27 |      Pan; abym ją po wszystkiej ziemi opowiadał. I opowiadałem
16 29 |       jak piorun lub trzęsienie ziemi mogło obalić świątynię,
17 30 |  ogrodów. Ach, gdyby trzęsienie ziemi zniszczyło Rzym, gdyby jaki
18 32 |       wydobędzie ją choćby spod ziemi. Zgubisz nie tylko siebie,
19 35 |        ale go sobie urządzam na ziemi i będę kwitnął, póki mnie
20 36 |         tej minucie dwaj władcy ziemi, z których jeden minie wkrótce
21 36 |    narodów i że coś może jej na ziemi się oprzeć.~Winicjusz jadąc
22 36 |  trzydziestu legij, a przez nie ziemi całej; ci dworzanie, pokryci
23 36 |    morza i lądy, jego zwierz na ziemi i twór wodny, jego są inne
24 39 |         i jakby wychodzący spod ziemi. Dreszcz przebiegł przez
25 42 |      olbrzymią, leżącą tuż przy ziemi chmurę, w której znikły
26 42 |      mieszkańcami z powierzchni ziemi. Nawet w zdobywanych miastach,
27 43 | wrzeszczący wszystkimi językami ziemi, dziki i rozpasany, szalał
28 43 |        Ligię i uczynił ją panią ziemi.~Lecz myśli te, wybuchnąwszy
29 43 |         iż toczyły się tuż przy ziemi, zakrywając tak domy, ludzi
30 43 |       go na nogi, ale podjęli z ziemi i ponieśli do gromady innych,
31 44 |   ogniem wydobywającym się spod ziemi; inni, że to jest zemsta
32 44 |       Flawiański, koło świątyni Ziemi, koło portyku Liwii i wyżej
33 45 |         będzie go już więcej na ziemi. Gdzie teraz świat będzie
34 45 | albowiem wkrótce nie stanie wam ziemi pod nogami! Wyrzeczcie się
35 45 |        Ludzie popodnosili się z ziemi, bliżsi poczęli garnąć się
36 46 |     przypatrujących się zagubie ziemi i wyciągano do nich ręce
37 49 |        ma zniknąć z powierzchni ziemi i że cezar ma zamiar wznieść
38 49 |          bo był tak potężnym na ziemi jak Zeus w Olimpie. Nero,
39 50 |         starszy - witaj, władco ziemi, opiekunie ludu wybranego
40 50 |   zniszczyć wszystkie miasta na ziemi, ich zaś zostawić, jeżeli
41 53 |   rękoma lub leżącego twarzą do ziemi. Modlił się do Chrystusa,
42 53 |      twarz rękoma i przypadł do ziemi. Naraz otoczyła go cisza,
43 53 |       sobie, a wy czepiacie się ziemi rękoma, wołając: "Panie,
44 53 |       rząd nad nim i nad ludami ziemi?... I oto zlewasz zdrój
45 53 |      Umysły ich oderwały się od ziemi, dusze wzięły lot ku wieczności
46 55 |     prośba związana ze sprawami ziemi: aby Winicjusz zabrał ze
47 56 |  przygważdżały go raz po raz do ziemi. Raz jeszcze wysilił się,
48 56 |        mu zębami wideł szyję do ziemi i wsparłszy się obu rękami
49 56 |         zwrócił wielki palec ku ziemi.~Westalki powtórzyły znak
50 60 |     gorączką, inni siedzieli na ziemi z łokciami wspartymi o kolana
51 60 |        więzieniu, o strażach, o ziemi całej i czując wzajem w
52 61 |      więcej i on odrywał się od ziemi, a oddawał się śmierci.
53 61 |       nieskończonym spokoju. Na ziemi jeszcze opadał z nich proch
54 61 |     jeszcze opadał z nich proch ziemi. Dusze stały się w nich
55 62 |        dziki zwierz i nabrawszy ziemi w obie garści, posypał sobie
56 62 |       mogę! - odpowiedział mu z ziemi Chilo. - Na męki z nim!~
57 67 |          że chyba już nie są na ziemi. Myśli mąciły się jeszcze
58 69 |      pozwoli jednak wyplenić na ziemi do reszty swych wyznawców,
59 70 |             I przypadł głową do ziemi, jakby całował czyjeś stopy.~
60 70 |         wtóry.~Apostoł leżał na ziemi, z twarzą w prochu, bez
61 71 |  kopania dołu, inni położyli na ziemi krzyż, młoty i gwoździe,
62 71 |       jakowaś harmonia, która z ziemi zdawała się podnosić ku
63 73 |       ni w Rzymie, to znaczy na ziemi całej. Oschła i zimna nauka
64 Epi|          Być wszechwładnym pane ziemi i stracić wszystko wydawało
65 Epi|        dla siebie dół i legł na ziemi, by mogli wziąć miarę dokładną.
66 Epi|        Lecz na widok wyrzucanej ziemi ogarnął go strach. Tłusta