Rozdzial

 1 2 |              i kozie ziele, siedziała Pomponia Grecyna; poszli się więc
 2 2 |            jej postawy, ruchów, słów. Pomponia mąciła do tego stopnia jego
 3 2 |           nawet szczerością, albowiem Pomponia Grecyna, jakkolwiek schodziła
 4 3 |              zsyła śmierć. Czemu więc Pomponia nosi żałobę po Julii? Żałując
 5 3 |               duszy rozumnej. Niechby Pomponia rozmyślała sobie z Seneką
 6 3 |           Dianę miłujesz i że Aulus i Pomponia gotowi cię rozszarpać, jak
 7 4 |            wszystkim nad nim zawisło. Pomponia objąwszy ramionami jego
 8 4 |              sali zwanej oecus, gdzie Pomponia Grecyna, Ligia i mały Aulus
 9 4 |                zawołała ze zdumieniem Pomponia. - Tak jest - odrzekł Aulus.~
10 4 |               nasze dziecko i oboje z Pomponią miłujemy cię jak córkę.
11 4 |             Aulus. - Aulu! - zawołała Pomponia obejmując ramionami dziewczynę,
12 4 |               wiedz o tym, że i ja, i Pomponia błogosławiliśmy zawsze dzień,
13 4 |           wodza wzruszeniu.~Tymczasem Pomponia zaprowadziwszy Ligię do
14 4 |               jesteś sługą - odrzekła Pomponia Grecyna - lecz zali cię
15 4 |            była w tym pewna pociecha. Pomponia zaś również była rada, że
16 4 |         wyznawał ją już od lat kilku, Pomponia mogła liczyć na wierność
17 4 |          wyzwolenicy Neronowej, Akte. Pomponia nie widywała jej wprawdzie
18 4 |        tymczasem zaś zamknąwszy się z Pomponią w przyległej do oecus pinakotece,
19 4 |           imię Nero.~- Aulu! - rzekła Pomponia. - Nero jest tylko garścią
20 4 |         unosiła go w stronę Palatynu, Pomponia zaś, zostawszy sama, poszła
21 5 |           zwróciwszy się do Pomponii. Pomponia wzięła list i czytała, co
22 6 |         dlatego kazałem jej ją oddać.~Pomponia Grecyna jest widocznie również
23 7 |               ją w chwili rozstania i Pomponia. Mając jednak duszę młodą,
24 7 |             że teraz już ni Aulus, ni Pomponia Grecyna nie będą odpowiadali
25 7 |             sam dał przykład. Wszakże Pomponia opowiadała jej, że gorliwsi
26 7 |            samej sobie, które karciła Pomponia. Teraz zaś, gdy opór woli
27 7 |               że pisała, jak wiesz, i Pomponia, więc chyba porozumieli
28 7 |        niezmierna tęsknota za kochaną Pomponią Grecyną i za spokojnym domem
29 7 |             Ta niezmierna tęsknota za Pomponią i domem Aulusów, która zerwała
30 7 |          dziękować i zapewniać go, że Pomponia pokocha go za jego dobroć,
31 7 |              zajmowała miejsce między Pomponią i małym Aulusem, teraz zaś
32 8 |      wiedzieli, gdzie ona jest, nawet Pomponia. Ucieknie jednak nie z domu
33 9 |         zabierze, i kiedyś, gdy umrze Pomponia, będą razem przez całą wieczność.
34 11|           czym jest dom Aulusów i kim Pomponia Grecyna, która wychowała
35 11|             mu przebaczyć ni dlaczego Pomponia mówiła o przebaczeniu, gdy
36 12|            Jest rzeczą niezawodną, że Pomponia wychowała ją w czci dla
37 12|      najbezecniejszych zbrodni. Zatem Pomponia nie może być chrześcijanką,
38 12|            Winicjusz.~- Więc widzisz. Pomponia wspominała mi o jakimś bogu,
39 13|            prawdziwą matroną stolatą, Pomponią. Słyszałem i to, że Pomponia
40 13|          Pomponią. Słyszałem i to, że Pomponia była sądzona w domu za wyznawanie
41 14|            chciałbyś w nas wmówić, że Pomponia, a z nią razem i Ligia mogą
42 14|                 rzekł Petroniusz - że Pomponia i Ligia zatruwają studnie,
43 15|         chodzi umyślnie do innych niż Pomponia dlatego, by ta w razie sądu
44 16|              co mu u Akte powiedziała Pomponia Grecyna, i w ogóle słów
45 16|              że nauka, którą i ona, i Pomponia wyznawały, nie była ani
46 18|   Chrześcijanie, skoro do nich należy Pomponia Grecyna i Ligia, nie są
47 19|        niewiast nie będzie może jedna Pomponia, ta bowiem nie mogłaby się
48 20|          nauka, którą wyznają Ligia i Pomponia Grecyna.~Tymczasem Piotr
49 20|            już dawniej ze słów, które Pomponia Grecyna powiedziała do Petroniusza,
50 23|         wyrzeka, a w takim razie sama Pomponia byłaby odszukała i zabrała
51 26|            się i rzekła:~- Wiem, że i Pomponia tęskni za mną, my jednak
52 26|               i przerwał nam rozmowę. Pomponia powiedziała na pożegnanie
53 34|               dziecko, które prosi: - Pomponia wróci w tych dniach, więc
54 34|               carissima moja!~- Niech Pomponia zrobi, jak zechce - odrzekła
55 35| chrześcijanami, że jest chrześcijanką Pomponia Grecyna, że była nią podobno
56 39|            rozumiem, dlaczego i ty, i Pomponia Grecyna jesteście takie
57 39|            chrzest i by mi matką była Pomponia. Więc dlatego nie jestem
58 40|              schodzi z twojej twarzy. Pomponia Grecyna jest wiecznie smutna,
59 50|              skręcał makówki. Aulus i Pomponia miłowali go za to.~- Na
60 50|           obrzydzeniem, jak kłamstwo. Pomponia jest chrześcijanką, mały
61 50|             Petroniusz, Winicjusz lub Pomponia Grecyna podpalili Rzym.
62 52|              Flawiusz, i Domitylla, i Pomponia Grecyna, i Korneliusz Pudens,
63 54|            winnicę, a przed nim idzie Pomponia Grecyna z kagankiem w ręku
64 54|              wołanie i szedł dalej za Pomponią, póki nie doszli do chaty,
65 68|            uczynisz tym słuszniej, że Pomponia leży chora. Mówił mi o tym